Dagtocht Oostvaardersplassen

Transcriptie

1 Dagtocht Oostvaardersplassen 19 juni 2016 Biodiversiteit Op 19 juni vertrokken we met zijn dertienen om 07:45 uur richting Oostvaardersplassen. Het is een kleine twee uur rijden en kwamen dus op tijd aan voor de excursie die om 10:00 uur begon. Sommigen van ons hadden al eens eerder een bezoek aan het bekende natuurgebied gebracht, echter de meesten van ons waren er nog nooit eerder geweest. Bijna allemaal hadden we de film "De Nieuwe Wildernis" gezien, deze film geeft een indruk over de diversiteit van het gebied en laat vooral mooie dingen zien. Daarnaast had ik me ingelezen in de achtergrond en het beheer, tevens had ik een soort van inleidende brochure gemaakt. De reis verliep voorspoedig en om ongeveer 09:50 uur kwamen we aan bij het bezoekers centrum waar we verwelkomd werden met koffie en thee. Vervolgens kregen we een inleidende film te zien met toelichting van de gids, hij vertelde over het ontstaan, de ontwikkeling en welke plannen Staats Bosbeheer heeft met de Oostvaardersplassen. Na de film gingen we met de bolderkar dit is een tractor die een soort treintje trekt, een gedeelte van de Oostvaardersplassen in waar je normaal niet mag komen. Van oorsprong komen er veel wilgenbomen voor, op dit moment zie je echter, daar waar de grazers kunnen komen, nog maar weinig bomen staan en wordt het landschap vooral gekenmerkt door een uitgestrekte vlakte met een heleboel dode en kaal gevreten wilgenbomen. In de bast van de wilgen zit een soort aspirine die door de grazers gegeten wordt als ze last hebben van kwalen.

2 Er verblijven zo n 3000 edelherten, 1200 konikpaarden en 230 heckrunderen in het gebied. Daar er oorspronkelijk maar een fractie van deze aantallen geïntroduceerd zijn, moet er inmiddels heel wat inteelt hebben plaats gevonden, wat naar mijn mening niet ten goede komt aan de gezondheid van de populatie. Wat ook opviel was dat de bolderkar vlak langs de edelherten kon rijden en dat de dieren alleen maar nieuwsgierig stonden te kijken. Als je dan bedenkt dat edelherten normaal toch behoorlijk schrikachtige dieren zijn die meteen de benen nemen als ze mensen zien, kun je toch enige vraagtekens zetten bij het natuurlijke gedrag van deze dieren en of er wel echt sprake is van een nieuwe wildernis. In de verte hebben we heckrunderen zien staan en zijn we een kudde konikpaarden gepasseerd. Deze kudde was heel divers, veel merries met veulens, verder nog een aantal jaarlingen die met elkaar aan het bakkeleien waren. De hengsten waren indrukwekkend en tussen hen zijn de gevechten van serieuzere aard. Dat heeft een exemplaar blijkbaar aan den lijve ondervonden en hij had zo te zien een flinke trap gekregen, het resultaat was duidelijk zichtbaar in de vorm van een flinke open wond.

3 Ook zagen we her en der nog de karkassen van edelherten, deze blijven liggen omdat edelherten onder de categorie wilde dieren vallen, de dode paarden en heckrunderen moeten wel worden verwijderd, deze vallen namelijk onder de categorie gedomesticeerde dieren. Na de excursie stond in het bezoekerscentrum een lunch klaar, lekkere broodjes en frisdrank, we lieten het ons goed smaken. s Middags stond er nog een wandeling op het programma in het gebied het Oostvaardersveld, dit is een gebied dat grenst aan de Oostvaardersplassen en is wel vrij toegankelijk voor publiek. De route die we gingen lopen, t Lange Pad, is 7 km lang en loopt langs een verscheidenheid aan gebiedjes. Wat ons opviel was, dat hier veel meer begroeiing was dan in de Oostvaardersplassen zelf. He bos bestaat bijna geheel uit wilgenbomen die, doordat hier veel minder grazers zijn, nog volop in goede gezondheid aanwezig zijn. Langs het pad zou ook nog een beverburcht moeten liggen, deze hebben we helaas niet gezien, wel stond ook hier een kudde konikpaarden ditmaal echter achter een afrastering.

4 Wat hebben we verder nog gezien: Vogels: ooievaar, blauwe reiger, grote zilverreiger, winterkoning, fitis, tjiftjaf, grauwe gans, vink, knobbelzwaan, huiszwaluw, boerenzwaluw, koekoek, tuinfluiter, zwartkop, groenling, spreeuw, kleine karekiet, lepelaar, meerkoet, meeuwen, nijlgans. Planten: kleefkruid, brandnetel, wilg, blaartrekkende boterbloem, grote berenklauw, riet, lisdodde, jacobskruiskruid, moerasandijvie. Omdat dit een dag met een speciaal thema was, namelijk het toch wel unieke natuurbeheer in de Oostvaardersplassen en in het bijzonder de grote grazers, hadden de deelnemers nog een opdracht gekregen. Ze moesten tijden de wandeling een aantal vragen beantwoorden waaruit bleek wat ze van het gebied vonden, of er nog zaken waren die ze nog niet wisten, wat ze van het gevoerde beleid vonden en of ze naar aanleiding van dit bezoek hun mening over dit onderwerp gewijzigd hadden.

5 Toen we bij terugkomst in het bezoekerscentrum onder het genot van een kop koffie de antwoorden doornamen, bleek dat wat betreft een aantal aspecten de meningen vrijwel unaniem waren. Zo vond bijna iedereen dat er veel te veel grazers in het gebied voorkomen, dat er door een aantal feiten eigenlijk geen sprake kan zijn van een natuurlijk evenwicht, dat voor zover wij dat hebben kunnen zien de biodiversiteit erg tegenvalt en last but not least, er in ós sjoeën Limburg mooiere gebieden zijn om te bekijken. Mijn eigen mening is dat ik me vooraf, uitgaande van alle publicaties en de gemaakte film, wel iets meer van het gebied had voorgesteld, toch was het een zeer leerzame en leuke dag. Marleen Linssen