Vereniging voor zendamateurs en aanverwanten in de IJmond en Kennemerland

Transcriptie

1 Vereniging voor zendamateurs en aanverwanten in de IJmond en Kennemerland Het hoge licht NET047 Uitgave oktober 2003 (C) RCK

2 Colofon Radio Club Kennemerland Opgericht 14 november 1966, Statutair 29 Oktober Voorzitter Harry Koster PB5DX Penningmeester Ton Griep PA5TG Secretaris Dirk Gnodde PE1PFT Lid Arno Keuris NL Lid Wim Wagemans PA3BMA Clubgebouw Westerduinweg BV IJmuiden. Clubavond/middag vrijdag tot uur en zondag tot uur. Verenigingszender PI4RCK PI4RCK@PI4RCK.NET RTTY uitzending Zondags uur tot uur. RCK ronde Zondags uur tot uur. RCK Award Aanvragen via de Secretaris Techn. Commissie Henk van Dijk PA2HDY PA2HDY@PI4RCK.NET Rolf Pols PA0RVP Lid van verdienste Henk van Dijk PA2HDY QSL Manager Arno Keuris NL NL12818@PI4RCK.NET Redactie Wim Wagemans PA3BMA CLUBBLAD@PI4RCK.NET Dirk Gnodde PE1PFT PE1PFT@PI4RCK.NET Hans Delfsma PA10219 Opgave van nieuwe leden, adreswijzigingen, wijziging van roepletters enz. AUB zo spoedig mogelijk doorgeven aan het secretariaat! Opzeggingen dienen minimaal 1 maand voor het einde van het kalenderjaar binnen te zijn. Overname van artikelen is toegestaan met duidelijke bronvermelding. Met nadruk wijzen wij erop dat gepubliceerde schakelingen en artikelen alleen voor hobbydoeleinden bestemd zijn. Commercieel gebruik, in welke vorm ook, is niet toegestaan! De versie van dit blad mag niet in een bulletinboard of soortgelijk systeem worden opgenomen zonder toestemming van RCK. Opgeven voor het clubblad (alleen leden) bij CLUBBLAD@PI4RCK.NET. De contributie bedraagt jaarlijks Euro. Over te maken op Postbanknr t.n.v Radio Club Kennemerland, IJmuiden. Jeugd- en gezinsleden betalen 50 %. Hoofdsponsor 2

3 Van de voorzitter Het mooie weer loopt nu echt ten einde en de temperaturen worden weer wat aangenamer in de shack zodat er weer meer hobbyactiviteiten ontplooid gaan worden. In mijn geval is het meer activiteit op de HF banden en m.n. de komende winter op 40, 80 en 160 meter. Ook op de club zullen weer de nodige activiteiten uitgebreid gaan worden en denk hierbij aan verschillende contesten. Volgende maand zullen diverse leden actief zijn bij de jaarlijkse JOTA en dit jaar is er een groep onder de call PA0JY/J bij de Pieter Maritz groep en PB5DX/J bij de IJmondtrekkers. Bij zowel PA0JY/J als PB5DX/J zal er dit jaar een experiment gedaan gaan worden met Slow Scan TV naast de bestaande packetverbindingen zodat de scouts elkaar ook nog eens te zien krijgen. Bij PB5DX/J zal ook getracht worden een ATV station in de lucht te brengen zodat de scouts TV verbindingen via PI6YRC met ander groepen kunnen maken. Ik hoop dat dit gaat lukken omdat we met een zendertje op 10Ghz boven de bomen moet zien uit te komen en daarna moeten proberen langs diverse gebouwen in de gemeente een zichtverbinding te hebben met het relais. Helaas voor ons is het nog niet mogelijk om een verbinding te maken met Haarlemse ATV relais PI6ATH. Velen van onze leden zal het niets zeggen maar anderen wel. We hebben 3 jaar geleden vanuit ons clubgebouw tijdens SAIL 2000 gebruik van dit relais gemaakt om leuke plaatjes uit te zenden tijdens de Sail. Het relais in vlak na Sail 2000 uit de lucht gegaan voor een grote revisie beurt maar is nooit meer in de lucht gekomen. Inmiddels zijn er vergevorderde plannen het relais weer in de lucht te brengen en is er een projectgroep gestart onder leiding van de NVRA die tevens in het bezit is van de BT voor PI6ATH. In de projectgroep zitten leden van NVRA, RCK en YRC om het relais weer opnieuw te ontwikkelen en zo spoedig mogelijk in de lucht te brengen. De NVRA en RCK zijn van mening dat we hier mee een nieuwe impuls kunnen geven aan ATV binnen onze hobby. Dat er heel wat bij komt kijken zullen vele leden wel kunnen begrijpen. Men is van plan het relais uit te laten zenden op 10 Ghz met ingangen op 23cm, 13cm en 3cm. Om alles te besturen is er een complexe besturing nodig met allerlei features voor de toekomst, Daarnaast is het noodzakelijk dat een ATV relais op een gunstige hoge locatie komt te staan. De projectgroep is bezig om te kijken of er een mogelijkheid bestaat het relais te kunnen plaatsen in de PTT toren in de Waarderpolder op een hoogte van ca 120 meter. Er zal een link gaan komen met PI6YRC in Beverwijk, PI6HVS in Hilversum en PI6ATV in IJsselstein zodat je via de diverse relaisstations verbindingen door half Nederland kan gaan maken. Velen van onze RCK leden worden door de geplande locatie in de gelegenheid gesteld om het relais te kunnen ontvangen of zelfs QRV te zijn op het relais. Met eenvoudige middelen is het al mogelijk het relais te ontvangen en ik zal er nog de nodige aandacht aan gaan schenken middels zelfbouwprojecten te beschrijven in ons clubblad zodra het relais geactiveerd is. Er zijn op dit moment al diverse spullen aangeschaft voor het relaisstation maar er is nog meer nodig. Donaties zijn welkom in de vorm van spullen zoals oude satelliet ontvangers etc of geld. Wilt U doneren neem dan contact op met mij of Arnold Vogelaar van de NVRA. 73, Harry PB5DX 3

4 Silent Key PA3ATO (Uit het RTTY bulletin ) PA3ATO === In een mailtje aan een lid van de Ymond Radio Club YRC vroeg ik de groeten te doen aan Ted PA3ATO. Ted was een goede bekende van mij. We werkten de laatste tijd op 21 MHz in CW om het CW wat op te halen, samen met enkele anderen. Doordat maandag mijn terapie en sportavond is en ik woensdagavond veelal in Aalsmeer verkeer kwam het er nauwelijks van en Nico die de cursus had opgezet was te druk met persoonlijke zaken zodat het initiatief een rustige dood stierf. Nu kreeg ik van PE1OXG antwoord dat het jammer was dat het voorgestelde samenviel, maar dat de groeten aan Ted verleden tijd zijn geworden. Ted is niet meer. Vorige week woensdag is hij in een hartaanval gebleven en ll. maandag is hij begraven. Die weg gaan we allemaal eens op maar we hopen zo laat mogelijk. Ted heeft de laatste jaren ernstig gesukkeld met zijn gezondheid maar had toch altijd nog een venster op de wereld via zijn amateurradio. Ik hoop dat het hem veel plezier heeft gegeven en dat hij de laatste jaren van zijn leven gelukkig geweest is met een grote schare belangstellenden die het goed met hem meenden. Rust in Vrede Ted. (C)JY. - P I 4 R C K - Radio Club Kennemerland IJmuiden - JO 22 GL - C r o s s A u t o v e r h u u r Verhuur van: Personenauto s, Bussen tot 9 personen, Bestelbussen, Auto Ambulance, Boedelbak Vechtstraat TG IJmuiden. Telefoon: Cross cross@cross-autoverhuur.tmfweb.nl Homepage 4

5 De geschiedenis van een zeeman... die vrijwel nooit zout water heeft geproefd. Als eerste zoon van een onderwijzer en zijn vrouw werd ik in 1933 geboren in IJmuiden. Het enige wat ik van mijn jeugd herinner was dat pa af en toe met een zoodje vis thuis kwam, soms zoute haring die niet te eten was, en het bootje van Donkersloot over het Noordzeekanaal, wanneer we naar Opa in Velsen-Noord gingen. Na de oorlog welke in 1943 in Sassenheim en in 1944 in Heiloo doorgebracht werd kwamen we in oktober 1945 weer terug in IJmuiden. Toen brak een donkere tijd in mijn geschiedenis aan. Na de lagere school mocht ik naar de HBS waar ik na 5 jaar met een getuigschrift 3-jarige HBS van af kwam. Dat had zo lang geduurd door verschillende oorzaken: - Na de oorlog kregen we halve dagen school, de rest moest je zelf maar bijleren en daar was ik nog veel te speels voor; - mijn interesse voor radiotjes. Al mijn weinige zakgeld werd gestopt in een A415, een PSA en een 402 spoeltje met varco. Anecdote uit die tijd: Toen mijn eerste radiotje in de kleine uurtjes gereed was bleek er geen muziek of spraak uit te komen. Na nog eens alles nagezien te hebben ging ik tenslotte om 01u30 uur maar naar bed. Wat schetste mijn verbazing toen ik om 05u45 werd gewekt door de stem vanuit Hilversum met de berichten over gemeste kalveren e.d. Ik was vergeten het ding, dat het toch niet deed, uit te zetten. Tja in die tijd was er nog geen 24 uur radio... Maar ja, er waren nog meer kinderen en die vergden ook een deel van het salaris van Pa. Wat moest ik gaan worden? Wel, ik had de zeemansverhalen van Oom Frans altijd met grote spanning beluisterd. Hoe hij van matroos o/g was opgeklommen tot kapitein bij de Rotterdamse Lloyd. Dat leek me wel wat, varen, eerst als stuurman en later kapitein worden. Totdat onze huisarts er van hoorde. Jij moest eerst maar eens vragen of je wel stuurmansexamen mag doen met die bril op. Dat was een afknapper eerste klas maar hij gaf meteen goede raad: Jij houdt toch van radiotechniek nietwaar? en op het bevestigende antwoord vervolgde hij Denk er eens over om marconist te worden. Daar had ik nog nooit van gehoord. Al gauw besloot ik te gaan leren bij de radioschool van Pans aan de Parklaan in Velsen-Z. Dat was met de fiets bereikbaar. Na drie weken een administratief baantje vervuld te hebben kwam bericht op mijn sollicitatie bij Scheveningenradio. Ik mocht in augustus 1951 daar komen werken, voorlopig om de andere dag voor een loon van Fl. 5,- per dag. Na een week dagdienst en een week avonddienst in opleiding aan de bladenkast gevolgd door dito opleiding voor bediening van de 1650 khz noodgolf mocht ik zelfstandig mijn taak vervullen. Ik heb daarna geen enkele dag meer gemist. Een van de monteurs was naar het radiokamp van de V.R.Z.A. geweest. Hij vertelde mij daarover en wekte mijn belangstelling voor het radiozendamateurisme. 5

6 De eerste taak was te proberen via de radio de groeten te doen aan Ton PA0SPA a/b van de Ophir/PGNP ergens in de gordel van smaragd. Dat liep fout af. Ik werd opgehangen door een collega die vrijwel dagelijks dergelijke berichtjes verzond, maar nu de bladenkast moest controleren. Hij rapporteerde mij bij de heer van Geel. Toen ik als antwoord blindelings de map van de Waterman pakte waarin gode zij gedankt een briefje van mijn aanklager zat, bleef de straf beperkt. Op 1 februari 1953 werd ik van huis gehaald om te assisteren bij de drukte veroorzaakt door de watersnoodramp. Ik mocht puntjes slijpen en telegramformulieren rondbrengen. Daarmee maakte je wel de echte hulpverleners vrij om hun taak te kunnen vervullen. Zo was ik bezig totdat ik in datzelfde jaar een oproep voor militaire dienst kreeg. Halsoverkop werd ingeschreven voor het examen in Den Haag maar dat werd een misser. Ik was er feitelijk nog niet klaar voor. k Had meer bridge dan Morse geleerd. Mijn diensttijd bestreek vier weken. Vanwege een bij een doorlichting opgemerkte hartvergroting werd ik meteen weer met Grootverlof gestuurd. In die tijd was de rangbevorderingsregeling PTT 1948 uitgewerkt en mijn collega s waren begonnen aan de studie voor het PTT vakexamen. Dat kwam goed uit, ik kon meteen mee doen. Na een jaar examen voor het eerste deel en alles werd met gunstig gevolg afgelegd behalve het vak opnemen van morsetekens (20 wpm). Daar stond of viel het hele examen mee. Wat te doen? Goede raad was duur, maar werd wel gratis gegeven. Ik zou proberen mijn certificaat te halen door nog enkele maanden bij het radio-instituut Pans mij daar op voor te bereiden. Zo gezegd, zo gedaan en in 1954 slaagde ik voor marconist (16 wpm). Enkele maanden daarvoor behaalde ik mijn call PA0JY. Kouwenhoven & Rustemeijer 6 Installatietechniek Kromhoutstraat , 1976 BM IJmuiden - Loodgieters Postbus HH IJmuiden - CV Installaties Telefoon: Fax: Badkamerspecialisten algemeen@kouwenhoven-rustemeijer.nl Internet: kouwenhoven-rustemeijer.nl

7 Dat leek mij een peuleschilletje maar de heren vroegen je wel het hemd van het lijf. Voor een theoretische techneut als ik geen probleem en het seinen bleek een wassen neus te zijn. In 1954 werd het 50 jarig jubileum van PCH gevierd. Het doosje lucifers met opplaksticker dat het personeel als aandenken ontving ben ik helaas kwijt. Gelukkig heb ik het jubileumboek 1954 nog. In die tijd kwamen er veel marconisten van de grote vaart solliciteren bij PCH. Die kregen meteen de Hoofdemployee rang met een aantal dienstjaren terwijl ik via employee3, 2 en 1 tenslotte na het behalen van het tweede deel van het vakexamen (opnemen 25 wpm, seinen 20 wpm) mocht beginnen als kustradiotelegraafambtenaar (krtga) met 0 jaar ancienniteit. Je leidde die gasten op voor de werkzaamheden op het kuststation en ze werden vervolgens boven je ingezet. Dat zette kwaad bloed bij de van jongsafaan op het station werkzame mensen. Maar je deed er niets tegen. Toen ik me aanmeldde voor het 2e deel van het vakexamen viel de directeur iets op. Hij vond dat de ervaring die marconisten hadden opgedaan niet gevraagd werd op het examen. Ik, die alleen maar het certificaat 2e klasse had zonder vaarervaring, moest door middel van een noodmaatregel extra aan de tand worden gevoeld. Helaas was ook een van de ex-marconisten de klos (hij had minder dan 5 jaar gevaren) en samen moesten we praktijdexamen doen bij de heer van Geel thuis. Voor mij geen probleem, voor Frans des te meer. In 1961 kwam de grote kans. In Dienstorder H468 werden kandidaten gevraagd voor een technische opleiding. Na diverse selecties bleven 28 van de 1000 liefhebbers over, waaronder ik. Ik zei in die tijd dat ik de had gewonnen. Al wist ik helemaal niet wat de te verwerven functie in zou houden. Na 6-1/2 jaar opleiding werd ik geplaatst bij het planbureau van de afdeling Kabels en Versterkers. Daar ontmoette ik ir C. Witt, de latere directeur-generaal van PTT die vriendelijk lachte toen ik hem vertelde een radioman te zijn. Volgens mij was versterker-techniek niets anders dan radio in een draadje. Ik heb veel van die man geleerd. Toen ik een advertentie zag staan voor de functie van assistent van de bouwheer van het nieuwe PCH-gebouw heb ik daarop gesolliciteerd. De tweede keer in mijn leven dat ik iets uit mezelf deed dat mijn leven heeft beinvloed. Zo was ik weer terug bij Scheveningenradio, nu echter stond ik achter de telegrafisten. Na in 1971 de overgang van het sluiseiland naar de Merwedestraat meegemaakt te hebben bleef ik nog enkele jaren daar, voor de verdere afwerking. Inmiddels werd wel duidelijk dat er geen twee man op die ene stoel konden zitten en omdat de ander niet uit zich zelf weg ging ben ik na zachte aandrang naar de staf Radiozaken in Den Haag gegaan. Daar was ik niet op mijn plaats ik kon niet zo goed gefundeerd lullen in de ruimte, zoals ambtenaren dat wensen, en na enige bezoekjes aan de Personeelsafdeling kwam ik bij de papieren afdeling Normalisatie van de afdeling Materieel Voorziening aan de Zeestraat terecht. Na een verplaatsing naar de opslag en distributie in Leidschendam werd de afdeling opgeheven. Mede door een 7

8 ontsteking aan de 7e nekzenuw en te hoge bloeddruk kreeg ik wat zoethoudwerk: het programmeren van autotelefoons. Ik kon me helemaal weiden aan het werk als secretaris van de woningbouwvereniging want ik was eigenbaas. In 1991 ben ik na 40 enerverende dienstjaren vervroegd met pensioen gegaan. Ik ben nu dus rentenier en dat is een heel mooi uitgangspunt om je in radio uit te kunnen leven. Dan doe je kontakten op waardoor ik op een zeilboot in de Middellandse Zee belandde. Tot twee keer toe. Best wel leuk en het geeft me de voldoening terug te kunnen zien op een leven als niet-zeeman waarbij ik me heel erg goed gevoeld heb. Ondanks dat ik dat zeemansleven gemist heb, heb ik niets gemist. Toch kan ik achter de spreuk staan die ik onlangs bij een afscheid van iemand hoorde: Eigenlijk ben ik een beetje mislukt in mijn leven, feitelijk ben ik best wel geslaagd. PA0JY Wij zijn een (winkel)bedrijf,oorspronkelijk begonnen als typische dumpzaak,nu verkopen wij naast onze dumpgoederen,een breed spectrum aan andere zaken,zoals,camping,kleding,outdoor,hobby-electronica,zoals:scanners, metaaldetectors, schotelontvangers, etc, etc, in onze afdeling dump-elektronica: gebruikte meetapparaten,radio zend/ontvangst-apparatuur,onderdelen,etc, onze winkel heeft een oppervlakte van ca.1000 vierkante meter en wij hopen u hier eens te ontmoeten. Parkeren bij onze winkel is geen probleem. 8 BACO ARMY GOODS.B.V. KROMHOUTSTRAAT BM IJMUIDEN.

9 Besturing en Cavity filters van het nieuwe relais station PI3ZAZ gestolen! In het weekend van 27 & 28 juli is ingebroken in de ruimte van het flatgebouw in Wormerveer waar o.a. ons nieuwe relaisstation op 2 meter - PI3ZAZ - stond. We hadden het net voor de vakantie op maandag 16 juni volledig operationeel in de lucht gezet. Het relais stond daar in een afgesloten archiefkast. Deze kast is met geweld opengebroken en men heeft de zes Cavity filters en de besturing van het relaisstation weggenomen. De besturing bestaat uit een print van de firma SPI (Small Practical Innovation) welke in een klein kastje gebouwd is. We hebben geen idee wie het gestolen heeft en wat de motivatie is geweest. Er is aangifte bij de Politie in Wormerveer gedaan. De zes Cavity filters waren in een grijs geschilderd houten frame vastgezet. Dit frame en alle ¼ golf coax snoeren met N-connectoren zijn gemaakt door Onne Tanger (Othec). De Cavity filters zijn gefinancierd door de firma Heilijgers. De zender en de ontvanger, die uit twee T813 s bestaan, zijn geschonken door het museum Jan Corver. De T813 s en de voeding, geschonken door Cees Posch, PA0POZ, heeft men laten staan. De moeilijkste en duurste onderdelen van het relaisstation zijn meegenomen. Ook denken wij dat er meerdere personen zijn geweest, daar de filters enige tientallen kilo s wegen en bijna niet alleen te vervoeren zijn. Op de foto staan de filters en tussen de T813 s ziet men nog het besturingskastje. Deze foto is gemaakt tijdens het afregelen van de filters. Het relaisstation is alleen w.a. verzekerd. Het is gefinancierd en gebouwd met behulp van sponsors en afdelingsleden, die daar vele uurtjes werk in gestopt hebben. Degene die met de gouden tip komt, die tot het aanhouden van de daders en het terugvinden van de spullen leidt, krijgt een beloning van het bestuur van de VERON afd. Zaanstreek. We zijn op dit moment bezig met het maken van nieuwe filters en een nieuwe besturing, echter kost dit weer veel tijd en geld. Wij zoeken nog sponsors. U kunt uw bijdrage storten op de girorekening van de afdeling van de afdeling Voor informatie kan men terecht bij Kees Koopmans, pa3hca@amsat.org Naschrift redactie: De repeaterlogica zendt bij het inschakelen van de repeater de call PI3ZAZ uit. Dit kan volgens SPI niet, of minstens heel moeilijk worden veranderd. Hoort men deze call op de band, neem dan ook aub contact op met Kees Koopmans (Zie boven). 9

10 10

11 M n slapeloze weekend. Voordat ik zomaar met de deur in huis val en m n verhaal ga vertellen wil ik me eerst even voorstellen. Ik ben het lage licht van IJmuiden, bij velen bekend als de kleine vuurtoren. Nu ben ik niet bepaald klein, maar helaas komt dit door mijn broer, die toch al snel een stuk groter is dan ik. Ik ben tot leven geroepen in 1878 waarna ik vanaf 1879 echt begonnen ben met werken. Nu kan je je waarschijnlijk wel voorstellen dat ik in al die jaren wel het een en ander heb meegemaakt. Er zijn dus eigenlijk nog maar weinig dingen waar ik van op kijk. Wat er laatst gebeurde moet mij toch wel van het hart en omdat ik toch aardig wat had opgevangen kreeg ik ineens het idee om mijn gedachten op papier te zetten, gelukkig wist ik waar ik het heen moest sturen, dat had ik in die paar dagen wel opgevangen... Waarschijnlijk bent u nu het spoor volkomen bijster dus ik denk dat ik wat meer uitleg moet gaan geven, want ja, wat moet me nu eigenlijk van het hart en waar heb ik het in vredesnaam over. Dat ga ik u nu vertellen. Ik wil het graag hebben over het weekend van 15 Augustus van dit jaar. Nadat ik de nacht ervoor heerlijk had gewerkt ben ik lekker een dutje gaan doen. Het was een heerlijke dag (nou ja...voor mij nacht, want ik heb s nachts dagdienst) dus ik stond heerlijk te sluimeren in de zon. Ik werd heerlijk uitgerust wakker en daarna ben ik rustig begonnen met m n werk, zoals ik al jarenlang elke nacht doe. Oftewel: geen vuiltje aan de lucht dus. Maar wat er toen gebeurde kwam voor mij echt als een donderslag bij heldere hemel. Het zal rond een uur of negen geweest zijn dat ik ineens uit m n dagelijkse werkwijze werd opgeschikt: er werd een sleutel in m n deur gestoken! Ik had eigenlijk meteen groot alarm willen slaan, maar ja dat is een probleem als je een vuurtoren bent: geen alarm om aan te zetten en ook geen voeten of armen om mee te slaan of schoppen. Het enige wat ik kon doen was m n adem inhouden en wachten op wat zou gaan komen. Eerst hoopte ik nog dat ik het verkeerd had gevoeld, maar helaas was het geen loos alarm. De sleutel werd inderdaad omgedraaid en ik voelde m n zware deur opengeduwd worden. Wie dachten ze wel dat ze waren? Mij storen terwijl ik aan het werk was?! Nou, die vraag werd snel genoeg beantwoord! Ik voelde een invasie naar binnen komen lopen en een herrie dat het ineens was. Zo n stuk of zes mensen voelde ik de trappen opklimmen naar boven. Een voor een kwamen ze bovenin aan, al puffend en steunend... die zijn ook niets gewend dacht ik nog. En wat ze allemaal wel niet bij zich hadden. Ik zal je eerlijk 11

12 vertellen dat ik van de helft van de dingen die ze mee hadden nog niet eens wist wat het was. Touwen, dozen, vreemde sprieten, je kon het zo gek niet bedenken. En alles gooiden ze bij mij in m n werkruimte neer! Nou ja, ik moet wel eerlijk zijn...ze zetten het neer, gooien deden ze niet. Voordat ik eigenlijk door had wat er aan het gebeuren was waren ze weer weg. Ze waren ongeveer een half uur binnen gebleven. Je snapt natuurlijk wel dat ik opgelucht was toen de hele meute weer naar beneden liep en ik voelde dat de sleutel weer in het slot werd gedraaid. Maar ja, het verontruste me wel: wat deden al die spullen nou in m n werkruimte, wat moest ik daar nu weer mee en wat betekende dit? Wat me vooral verontruste was dat ik ze had horen praten over allerlei dingen en vooral het woord morgen in hun gesprekken maakte me angstig. Wat gingen ze doen? Ik ben maar een arme vuurtoren, ik heb toch ook recht op m n privacy? De rest van de nacht heb ik al piekerend en pijnzend m n werk gedaan, anstig voor wat zou gaan komen... M n dienst zat er op, weer een nacht de schepen veilig de haven in begeleid. Gelukkig waren die vreemde mensen nog nergens te bekennen. Doordat ik de hele nacht ook had staan piekeren was ik extra moe dus keek vooruit naar een heerlijke dag (nacht dus) sluimeren en slapen in de zon. Toen ik net een beetje ingedommeld was voelde ik weer dat de sleutel in de deur gestoken werd. Verward schrok ik wakker: hoe durfden ze? Mij uit m n slaap houden? Maar ja, ik kon er helaas helemaal niets aan doen. Weer kwamen er een stuk of zes mensen m n trap opgeklommen en weer het puffen en steunen toen ze boven aangeland waren. Je snapt natuurlijk wel dat ik toen klaarwakker was, gereed om mezelf te beschermen, mocht dat nodig zijn geweest. Alhoewel ik ze wel wat credit moet geven: de hele tijd dat ze me uit m n slaap hebben gehouden hebben ze me verder keurig behandeld, maar goed, dat is op de zaken vooruit lopen. Daar kwamen ze dus de trap op lopen met z n zessen...weer hijgend en puffend stonden ze boven. Die zijn ook niets gewend hoor. Maar nu gingen ze ineens niet meer zo snel weg, sterker nog, na een tijdje kwam ik er achter dat ik de hele dag met ze opgscheept zou zitten... Daar ging m n nachtrust! Ze begonnen druk met werken nadat ze uitgepuft hadden. Stoelen neerzetten, een soort tafel maken een heleboel draden en masten en dingen... Er werden ineens allerlei dingen aan me vastgezet, wel netjes hoor, maar toch... heeft een arme vuurtoren daar niet eens meer inspraak in tegenwoordig? Nadat ze kennelijk klaar waren met allerlei antennes (ja, die term had ik inmiddels opgevangen) en draden zetten ze een soort zwart doosje op de tafel. Dat 12

13 bleek een radio te zijn. Ja, ik ben weer heel wat wijzer geworden, wat je al niet kan leren op de vreemdste momenten. In ieder geval...die radio daar kwam nog geluid uit ook. Bleken die verschillende mensen de hele dag te blijven praten door dat ding! Ik moet zeggen dat de gesprekken soms wel interessant waren hoor, maar ja, soms ook niet. En bovendien hielden ze me danig uit m n slaap. Ergens rond het middaguur begon ik toch wat in te dutten en raakte ik min of meer gewend aan de stemmen en het hijgen en puffen wanneer er nieuwe mensen binnenkwamen. Het was op zich wel gezellig, verschilllende heren en 2 dames. Tussen het dutten door ving ik wel wat gesprekken op, onder andere met m n broer...die is een hele tijd geleden naar Vlieland vertrokken. Dat vond ik toch wel grappig, die 2 dames praatten met mensen die dus kennelijk hem wakker aan het houden waren... Ik dacht al dat ik nooit rust zou krijgen, dat ze nooit weg zouden gaan, maar gelukkig...toen ik al lang en breed weer aan het werk was gingen ze eindelijk weg. Op het laatst konden ze niet eens meer uit hun woorden komen. En ik hoorde ze zeggen dat ze toch echt heel erg naar de wc moesten... tja, dat is wel mooi, ik hoef dat nooit. Uiteindelijk pakten ze toch hun boeltje bij elkaar en gingen ze weg, dat zal zo rond 11 uur s avonds geweest zijn. Maar ik zag nu al aankomen dat ze er de volgende dag ook weer zouden zijn. Ze hadden namelijk de spullen laten liggen. Nou ja, ik kon er toch niets aan doen, al hoopte ik dat ik de volgende dag wat meer rust zou krijgen dan vandaag. Ik ging dus weer verder met m n werk, wetende dat ik waarschijnlijk de volgende ochtend weer gestoord zou worden. Nu was ik er wel een beetje aan gewend geraakt en ik wist nu ook dat ze me verder geen kwaad zouden doen. Ik ging door met m n werk tot de vroege ochtend. 13

14 Ja hoor, inderdaad...de volgende ochtend rond negen uur kwamen ze weer binnen zetten. En weer begon het getoeter achter die radio... Weer dezelfde mensen als de dag ervoor. En weer kreeg ik dus geen slaap. Ja, een beetje dommelen, maar niet echt slapen. Gelukkig gingen ze opruimen rond een uur of 5... Eerst werd het weer veel drukker, allerlei andere mensen kwamen helpen met het opruimen en losmaken van alle antennes en dingen die aan me vastgemaakt waren. En eindelijk na een uur of iets dergelijks hadden ze alles naar beneden gesjouwd. Ik hoorde m n deur dichtgerokken worden en de sleutel omgedraaid worden. Nu zul je je waarschijnlijk afvragen waarom ik dit wilde vertellen. Nou, dat was eigenlijk om 1 reden. Het was hartstikke gezellig, uiteindelijk en ik heb erg veel geleerd, maar als jullie dit volgend jaar nou ook weer willen doen, zou je me dan van te voren willen waarschuwen? Ik stond verstijfd van schrik in het begin van het weekend! Tot volgend jaar, maar vertel het me wel even! Groeten, Het lage licht. 14

15 Donker gezien === Onlangs zag ik op TV dat Jan PA0JVY en zijn Tineke nog steeds bezig zijn in de oude kerk aan de Grote Hout of Koningsweg in Velsen-Noord. Opgezet in 1999 als een experiment van enkele maanden, draait het nu al vele jaren met behulp van een 12-tal slechtzienden en vrijwilligers. Op zich al een hele prestatie. Ik ben er met mijn kleinzoons geweest. Wat een ervaring. De ene vond het machtig, cool, vet. Zo helemaal in het hardstikke donker te lopen, aan de hand van iemand die nooit iets ziet. Gewoon op straat lopen waar je auto s en brommers langs hoort komen. Steek dan maar eens over. Een glaasje cola drinken in een cafe, op de markt zien met je handen welke groente je vast houdt. Heb je ook wel eens in het donker een natte krop sla beetgepakt, terwijl je dacht dat het een droge handdoek zou zijn? En ik had ze nog zo gewaarschuwd: Kijken doe je niet met je handen omdat ze nergens van af konden blijven. Hier mag, ja moet, het. De ander kreeg het benauwd en wilde er zo snel mogelijk weer uit. Maar, het is een route en je komt langs allerlei gelegenheden die ik hier niet ga verklappen. Wat ik gemist heb, maar dat kan nog komen, is een amateurradiostation. Ik heb in Budel wel een ontvanger gezien, aangepast voor het gebruik door een blinde en zoiets zou wel staan in dat blinde huis. Mogelijk dat Jan dat, met hulp van een of meer vrijwilligers, vaklui in de amateurwereld hier iets op weet te verzinnen. Je moet het zelf maar eens ervaren daar in Velsen Noord. Tegen een kleine bijdrage kun je daar met kennissen of je kinderen eens langs gaan. Een heel aparte ervaring die ik iedereen kan aanbevelen. (C)JY - P I 4 R C K - Radio Club Kennemerland IJmuiden - JO 22 GL - De E-Meeuw Uw clubblad in een wip op uw scherm......en... in KLEUR U kunt zich opgeven door een te sturen aan Clubblad@pi4rck.net 15

16 Rustemeijer Building Maintenance Voor alle renovatie en onderhoudswerkzaamheden en onderhoud dak-en gevelbeplating Staalstraat MB Velsen Noord (NL) Telefoon (+31) FAX (+31)