Door schade en schande?

Transcriptie

1 Door schade en schande? Sinds jaar en dag, sterker nog, aan de oorsprong van veel, zo niet elk ras, staat een kruising. Een combinatie van een paar honden met bepaalde eigenschappen die men op dat moment erg kon waarderen en eigenschappen die functioneel heel bruikbaar waren. Zo zijn de verschillende rassen ontstaan. Tegenwoordig lijkt het wel of je een vloek over je afroept op het moment dat je teruggaat naar die oorsprong en een goed functionerende, gezonde hond wil gaan fokken. Een beginnend fokker vergaart, net als wij, zijn kennis bij de oude rotten en zoekt zijn zekerheden bij de rasvereniging. En eerlijk is eerlijk, in eerste instantie voelt dat erg prettig en veilig. De twijfel slaat toe als blijkt dat de rasstandaard en dus het uiterlijk wel heel belangrijk is. In de vergaderingen van de verenigingen wordt, zo blijkt als we die bijwonen, heel bewust gekozen voor een bepaalde keurmeester voor de clubmatch, omdat die een bepaald type Mastiff meer kan waarderen dan een ander type. De fokkers die aanwezig zijn, kiezen voor een optimale winkans wat de inzetbaarheid in de fok van hun honden vergroot. Vreemd is het, als je teruggefloten wordt door een van de fokkers (later voorzitter van die vereniging) als je navraag doet over de gezondheid van de voorouders van je hond. Ook voelt het wat onwennig als er door de fokkers van de vereniging aangegeven wordt, dat je vooral niet moet melden dat je kiest voor kunstmatige inseminatie, als een natuurlijke dekking fysiek op dat moment niet mogelijk is door een recente operatie van de reu. Dan laat ik me nog maar even niet uit over de kennis van vererving van kleur of vachttype, aangezien dat voor de gezondheid van de Mastiff geen verschil maakt. Simpele kennis over vererving van langhaar of kleur lijkt men naar believen te erkennen of ontkennen. Enfin deze mensen ben ik allemaal dankbaar aangezien zij mij gedwongen hebben me verder te verdiepen in de Mastiff en diens gezondheid. Door schade Laten we daar eens mee beginnen. Door schade zijn we helaas wijzer geworden. Dan ga ik nou echt iets heel raars doen hè. Ik ga gewoon op papier zetten welke schade onze hondjes hebben gehad. Waarom? Omdat ik zoveel berichtjes lees, krijg of mensen spreek wiens Mastiffs (of andere rashonden) ook van die onverklaarbare gezondheidsproblemen hebben, maaruh ze zijn er niet hoor sssttt! Onze lieve Dirk heeft zijn 5 e levensjaar niet mogen bereiken. Wat had hij dan? Nou wat had hij niet vanaf zijn 4 e levensjaar, oorontsteking, hotspot, poten kapot, kreupel, en uiteindelijk bleek zijn maag niet tegen de Metacam te kunnen en overleed de lieve schat. Dirk heeft een aantal dames gedekt, maar pups heeft hij nooit kunnen verwekken. Juultjes blessure aan haar elleboog liep ze op toen ze op jonge leeftijd met een hond op het strand speelde. Wij zeggen altijd dat het onze schuld is maar eigenlijk moet een jonge hond, een maand of 6 was ze toen, natuurlijk gewoon kunnen spelen, ook op het strand. Gelukkig hebben we dat met fysiotherapie en zwemmen onder controle gekregen. Helaas zijn we er nooit achter gekomen waarom ze zo knabbelt aan haar poten of meer dan normaal krabt. Juultje is een keer of 3 gedekt, met 1 heel nestje van 5 pups en 1 dood geboren pupje als resultaat. Ze was door weeënzwakte, een probleem bij de Mastiff waar meerdere Mastiff fokkers me voor gewaarschuwd hadden, niet in staat de pups allemaal zelf op de wereld te zetten, maar lang leve de keizersnede.

2 Onze Lex, Juultjes dochter heeft eigenlijk nooit iets, hoewel, ze likte als een gek aan haar billen, soms wel 3 keer per dag. Waarom die obsessie? De dierenartsen konden het ons niet vertellen. Door middel van homeopathie lijkt de drang hiervoor na 3 jaar dan eindelijk over. Lex konden we bijna achter het raam zetten met een rode lamp, zo vaak hebben we haar laten dekken door verschillende kerels. Met Freddy was het meteen raak. De 9 pups zijn gewoon op een natuurlijke manier geboren zonder onze hulp in goed 3 uur tijd, prachtig!! Boontje, onze Boontje, wat hebben we ons over haar een zorgen gemaakt. Niet drachtig, toch drachtig, en dan toch resorberen. Een acute allergie aanval met allemaal jeukbulten over haar hele lijfje, kale plekken op haar huid, hotspot, stilletjes en niemand wist hoe het kwam of hoe haar te helpen. Ze is zelfs een paar maandjes gaan logeren bij de homeopaat om haar op de rit te krijgen en gesteriliseerd zodat ze geen last meer kon hebben van rondvliegende hormonen. Gelukkig is Boontje nu weer ons Boontje, weliswaar met kale plekjes maar die vinden we prachtig! Eens even kijken, Rhapsody. Een prachtige dame van bijna 3 die elke keer weer haar linkerachterpoot kapot loopt. Nou zijn die schoentjes heel handig, maar hoe raar is het dat alle honden gewoon op grind kunnen lopen en rennen en haar 3 andere poten ook en die ene niet? Rhaps is 1 keer gedekt zonder resultaat. Dan ons buitenbeentje, die halve Mastiff; Freddy. Die heeft nog geen schade gehad, maar hij is uiteraard een gevalletje schande. Hoe haal je het in je hoofd om zo n hond in huis te nemen en erger nog om er mee te fokken!! Hij heeft 2 x gedekt met een Mastiff en 2 x bingo. Voor de gevestigde orde, ja hij heeft ook Boontje gedekt en hoewel zij drachtig was, was ze niet in staat de pups te laten volgroeien. Onze kleine Jetje, gek Jetje. Die doet haar naam eer aan. Wat een pretletter is dat. En dat moet ze nu helaas bekopen. We hebben haar de eerste 6 maanden niet met Rhaps laten spelen zonder toezicht aangezien die twee binnen een paar seconden een feestje kunnen bouwen. Maar blijkbaar waren die 6 maanden tekort en hebben ze toch te gek gedaan waardoor ze geopereerd moest worden aan haar hak. Alle complicaties heeft ze ook voor haar kiezen gekregen, maar voor nu lijkt ze nog steeds ons vrolijke Jetje die weer helemaal gaat herstellen. En de kleine hummels, de kids van Alex en Freddy. Die doen het goed! Hoewel alle grote honden hier ten tijden van de geboorte een bacteriële infectie aan de luchtwegen hadden, en de dierenarts waarschuwde dat ze wellicht aan de beademing zouden moeten, waren zij na paar dagen met een snotneusje en een kuchje weer de oude (hoe kan t als je een paar dagen oud bent he ). Dus laten we die bende maar weer onder het hoofdstuk schande ter sprake brengen.

3 .en schande! Een schande is het als je kiest voor een outcross en daarmee nieuwe genen toevoegt zodat de nakomelingen van jouw Mastiff een veel grotere kans hebben op een goede gezondheid en een langer leven. Nog een grotere schande is het natuurlijk als je er dan ook nog voor kiest om een hond in te zetten die een enorm hartprobleem heeft. Nou waren wij daar niet van op de hoogte aangezien de specialist die het cardiovasculair onderzoek uitgevoerd heeft, Freddy goedgekeurd heeft om mee te fokken, maar ik las het laatst op Facebook. En niet 1 keer, nee een keertje of wat vond deze dame het nodig om het op FB te plaatsen. Wellicht heeft ze het meerdere keren gepost omdat er op de oproep die gericht was aan all the Mastiff breeders in the world, slechts een handjevol reacties kwam. En jawel hoor, ook deze mensen spreken er schande van! Nou heeft de dame in kwestie, nog nooit een cardiovasculair onderzoek uit laten voeren voor haar honden. Althans, er kwam geen reactie toen ik haar de vraag stelde, maar ze schijnt er meer vanaf te weten dan de specialist die er een jaartje of 8 voor gestudeerd heeft. Het resultaat van het onderzoek staat uiteraard gewoon op onze website inclusief de resultaten van alle andere gezondheidsonderzoeken van onze honden, inclusief die van de pups die inmiddels obv DNA vrij bevonden zijn van 189 erfelijke afwijkingen en een betere genetische diversiteit en gezondheid hebben dan de Mastiff. PS de pups zijn door meerdere dierenartsen gecontroleerd and guess what, ze hebben geen hartprobleem. Het is haar 2 e poging om schande te spreken van onze bastaard Freddy. Het arme hondje zat amper in het vliegtuig naar Nederland en hop daar verscheen het eerste bericht op meerdere plekken op Facebook. Hij zou lijden aan neuropathie. Voila dat woord is eruit! Toen was ik nog wat hittepetittiger en vond dat we hem direct moesten laten testen o.b.v. DNA. Enfin, de test gaf aan dat hij ook dat niet heeft. Weet je wat ook zo n schande is? Dat wij pups fokken zonder FCI erkende stamboom. Uhm, ik moet het denk ik anders formuleren. Dat wij een F2 nestje Mastiffs fokken zonder FCI erkende stamboom. Althans dat gaf de Mastiff fokker aan die naast Mastiffs ook een stuk of 5 nestjes Lhasa Apso s heeft gefokt in de afgelopen jaren. De pups zijn stamboomloos en een vader of resultaten van gezondheidstesten zijn niet te vinden zijn op de Facebookpagina van haar trimsalon waar ze de nestjes publiceert. Maar goed, een Lhasa Apso is uiteraard ook wel heel iets anders dan een Mastiff ttts, dat snapt natuurlijk iedereen. De mensen die deze dieren, genaamd Lhasa Apso, wel als volwaardige hond beschouwen, stellen gezondheidseisen als ECVO oogtests en een onderzoek naar Patella Luxatie verplicht. Maar de hondjes van deze Mastiff fokker hebben daar geen last van denk ik. En haar stamboom Mastiffs? Die spreken er blijkbaar geen schande van en genieten van een heerlijke wandeling met deze stamboomloze wezens.

4 Een beetje gek Het is een beetje gek, dat mensen die een Mastiff pup een leuk leven kunnen bieden en door ons doorgestuurd worden naar een collega fokkers daar geen voet aan de grond lijken te krijgen. Deze mensen nemen met veel enthousiasme contact op met de betreffende fokker en ze lijken te worden afgescheept met een soort standaard mail of antwoord waarin gemeld wordt dat er al erg veel mensen op de wachtlijst staan. Gezien het dalend aantal Mastiff pups dat geboren wordt (in de UK is de Mastiff met stip gestegen naar de 14e plaats op de lijst vulnerable breeds) en het grote aantal mislukte dekkingen (bijna 50% en dat is alleen wat ik weet) zou dit waarheid kunnen zijn. Maar het is een beetje gek dat de mensen die wij doorsturen of die onze berichten op Facebook leuk vinden, minder kans maken op een pup van deze fokker, dan de mensen die een aanvraag doen en die wij met nadruk aangeven niet te zeggen dat ze ons kennen. Gek hè? Nee dit is schandalig! Ook is het een beetje gek dat in de eerder genoemde post op Facebook, staat geschreven dat we een ziekte in het ras, de Mastiff, gaan fokken. Gek dat iemand stelt dat we een ziekte in een ras gaan fokken, terwijl het geen rashonden zijn. Ik verwacht dat deze dame ook ziet dat een aantal pups wel degelijk op een Mastiff lijken. Althans die Mastiffs van vroeger dan hè. Ik denk dat daar de verwarring bij haar ontstaat. David Hancock, de gerenommeerde historicus en schrijver van meerdere boeken en diverse artikelen over de historie van o.a. de Mastiff, schrijft in een van zijn artikelen het volgende over de Mastiff: On animal welfare grounds alone this once magnificent hunting mastiff urgently needs recasting, but where is the will to do so? Certainly not within the pedigree Mastiff breed fanciers, they seem curiously content with the massive inactive lump disgracing our national show rings. Shame on them! Men lijkt de onhandigheid van de lompe, te dikke Mastiff van tegenwoordig inderdaad te adoreren. Ik kan me het commentaar van de gevestigde orde nog herinneren toen ik de eerste foto op Facebook plaatste van een van onze Mastiffs die met zijn voetjes van de grond kwam tijdens een sprong. Ik had serieus het idee dat we iets verkeerd deden. Maar aangezien Juultje op 8 jarige leeftijd nog steeds de peren uit de boom springt zal het zo gek nog wel niet zijn.

5 David Hancock geeft in een volgend artikel antwoord op zijn vraag wie de wil heeft om de Mastiff terug te fokken naar de magnifieke hond die hij ooit was. Hij schrijft: In Australia, despair over the giant clumsy unathletic Mastiff of today, the enlightened Gammonwood kennel has crossed a Racing Greyhound with a Mastiff to produce their stunning Greiffs or Greydogges. En daar staat onze Freddy afgebeeld in zijn artikel. Gek hè? Nee, we zijn trots! Het volledige artikel kun je hier lezen of klik op de foto van Freddy. We waren in ieder geval blij op Facebook te lezen dat we niet alleen voor schande zorgen in onze wereldstad Babyloniënbroek, maar ook voor een heuse hype! hihi. Geweldig toch?! Gaby Bemelen, Hillse Mastiffs Maart 2018 En een tip van de schrijver: vraag naar de gezondheidsuitslagen van de ouderhonden en ga niet af op verhalen die rondgebazuind worden, vaak kloppen ze niet en kunnen ze niet gestaafd worden met relevante gezondheidsresultaten. En vraag naar de afstamming van de ouderhonden zodat je weet wat je koopt!