Ritverslagen 1 e kwartaal 2018

Transcriptie

1 Ritverslagen 1 e kwartaal 2018 Ritverslag 7 januari km (verslag Gerhard) Deelnemers: John Boogaart, Ad Goossens, Gerhard Horstink, Adri van Loon, René de Nijs, Paul-Erik Vermeulen en Ludo van Vliet. De grootste uitdaging van de eerste rit van het nieuwe jaar was de aangekondigde koude oostenwind. Weliswaar een temperatuur van iets boven nul, maar wel met een flinke aanvoer van Siberische kou bracht toch zeven dapperen op de been. Alhoewel er ook zeker wel enkele Schelderijders aan de Huijbergse mountainbiketocht hebben deelgenomen. Ad en Ludo vertrokken voortvarend op kop richting het oosten. Vervolgens deed ieder het zijne met relatief korte kopbeurten waar de pittige oostenwind toe dwong. Voorbij Rucphen sprong een 'zwartrijder', hij was gekleed in het zwart, achter ons vandaan, maar dat moet je niet doen als John op kop rijdt. Dus wij er met zijn allen achteraan totdat deze wielertoerist een andere weg in sloeg en wij verder via Klein-Zundert, Achtmaal, Essen en Nispen weer huiswaarts toerden. Dat de wind inmiddels stevig in de rug stond was goed te merken aan het tempo. Eigenlijk een tocht zonder verdere bijzonderheden, maar wel een pittige start om de conditie weer op te vijzelen, voor wie dat nodig was. Terug in ons stamcafé moest er met koffie, warme choco en Leffe eerst wat stoom afgeblazen worden zoals de beklagenswaardige bezorging van BN De Stem bij een enkel lid en het salbutamolgebruik van professionals en een enkel ander lid van de vereniging. Gevoed door de nodige Leffe's draaiden de gesprekken evenwel snel om richting Puck Moonen en verwant vrouwelijke wielerschoon en hun tegenpolen. Hoe een koude rit toch een hartverwarmend einde kan krijgen! Ritverslag 14 januari km (verslag Gerhard) Deelnemers: Jeroen Dronkers, Ad Goossens, Gerhard Horstink, Adri van Loon, René de Nijs, Brian Overbeeke, Noël Timmermans, Paul-Erik Vermeulen en Ludo van Vliet. Na een week van bijna permanente bewolking eindelijk een zonnige dag, wel fris en met een koele zuidoosten wind, maar toch: 9 man aan het vertrek. Noël zat voor het eerst sinds vele weken weer op de fiets en hield zich, samen met een paar anderen, rustig op de tweede rij. Zoals gebruikelijk zijn het Ludo, Ad en René die het eerste uur er hun hand niet voor omdraaien om kopwerk te doen, maar ook Brian zette zich na een half uur op de eerste rij. Precies toen de wind minder gunstig stond en de verslaggever dezes alle zeilen moest bijzetten om het tempo te blijven houden. Winterkou en een beperkte conditie maakt dat mijn kopbeurten wat korter zijn. De lange weg van Kalmthout naar Wuustwezel met het langs suizend autoverkeer vraagt eigenlijk om een alternatieve route; Ad gaat zich er wellicht binnenkort eens over buigen. Na Wuustwezel verloopt de route noordwaarts richting Wernhout en dan terug over Achtmaal, Essen, Hoek en Huijbergen. Een langzaam leeglopende voorband van Ad zorgde voor enkele minuten oponthoud; wellicht het ventieltje wat strakker aandraaien en extra lucht erbij en hopla, weer en route. Terug in Hoogerheide werden op café de nationale veldritkampioenschappen van België en Nederland nog besproken en prononstieken gemaakt. En ook het idee gelanceerd om in de zomer maar eens drie dagen naar de Vogezen te gaan! Wordt vervolgd.

2 Ritverslag 21 januari km (verslag Mark) Deelnemers: Jeroen Dronkers, Mark Heijmans, Gerhard Horstink, Adri van Loon, Piet van de Velde en Ludo van Vliet. Op deze januaridag wederom ook voor de rit een drukte van belang. Via de app vlogen weerkaarten, temperatuur inschattingen, vorst aan de grond metingen en sneeuwfoto's in de rondte. Toch goed om nogmaals te melden dat de rittenkalender en de starttijden die daar staan leidend zijn en blijven en dat bij de start op het officiële vertrekpunt samen bepaald wordt hoe te rijden. Dus met 5 mannen vertrokken we deze ochtend: Jeroen, Gerhard, Adri, Mark en Piet. Dat het op plekken glad was hadden we al geconstateerd en dus reden we rustig en behoedzaam, maar wel de normale route (W3, dus Klavervelden, Moerstraten, Kruisland en zijdelings via Roosendaal naar de Westelaarstraat en over Huijbergen weer terug). Mark had voor deze gladde gelegenheid een oude mountainbike van stal gehaald. In de wielen kon hij hiermee redelijk volgen, maar de kopbeurten op de MTB waren toch vrij kort en lagen eerder en vaker onder de 30 km/u dan erboven. Gelukkig hadden de overige mannen allemaal goede benen en werd er goed afgewisseld vooraan. De aandachtige lezer zal inmiddels denken: waar blijft Ludo? Hij staat wel bij de aanwezigen, maar wordt niet in het verslag genoemd. Reden hiervoor is dat we de eerste circa 10 km (tot aan de Stay Okay meen ik) Ludo ook niet gezien hebben. Hij was blijkbaar zo druk met of zijn telefoon vooraf of met het goed instellen van de radar (daarover later meer) dat hij de start miste. Maar niet getreurd: hij kwam ons lekker achterop gefietst en met een ultieme krachtsinspanning (aan Ludo wel toevertrouwd, al was het dit keer dus wel een sprint over 10 km) haalde hij ons bij. Dus uiteindelijk lekker met 6 man gereden. Van de gladheid merkten we wel wat, een paar bochten leiden tot ietwat schuiven, maar gelukkig niet tot valpartijen en we reden ook vrij rustig, wat resulteerde in een gemiddelde van in ieder geval onder de 30 km/u. Ook achteropkomende auto's vormen tegenwoordig geen gevaar meer, want zoals gezegd: de radar van Ludo (achterop de fiets) gaat sneller en meer knipperen bij auto's van achteren en Ludo krijgt dat op de fietscomputer door. Dus alleen praten en trappen is tegenwoordig voldoende, waardoor we de blik bijvoorbeeld op de weer talrijke hardlopende (vrouwelijke) medemensen konden houden. Uiteindelijk bereikten we dus weer veilig de Boulevard, waar de sfeer voor het veldrijden en de carnaval de inrichting van het café al was binnengeslopen. Maar koffie, Leffe en chocomelk en afsluiting waren als vanouds. Ritverslag 28 januari km (verslag Gerhard) Deelnemers: John Bogaart, Ad Borremans, Ad Goossens, Gerhard Horstink, Louis Kuijlen, Adri van Loon, Paul-Erik Vermeulen en Ludo van Vliet. "Ha, de mannen van Lotto-Jumbo" werd ons al nageroepen bij het vertrek deze zondagochtend waarop de GP Adri van der Poel verreden wordt. Onze clubkledij wijkt van een afstandje niet echt af van de professionele wielerploeg, maar een nauwkeurige kijk op het postuur van de dragers zou toch tot een andere conclusie moeten leiden. Hoe dan ook, tijdens zo'n wielerfestijn geven bezoekers, ook in de auto, ruim baan aan ons terwijl we Hoogerheide uit richting Ossendrecht rijden. Met Ad G en Ludo op kop betekent dat meteen een fiks tempo, maar Ad B en Louis, die sinds meerdere weken afwezigheid weer aan de start verschenen, hadden daar geen probleem mee. In de week

3 een beetje bijtrainen blijkt niet alleen voor het zelfvertrouwen, maar ook voor de conditie uiteraard prima te werken. De rit voerde via Kalmthout, Essen-Hoek naar de Wouwse Plantage om daar nog via een lus tot bijna Moerstraten weer terug naar Hoogerheide te keren. Een aardige noordwesten wind zorgde voor de nodige roulatie tussen de koprijders en haalde ook gaandeweg de kracht wel uit de benen toen de finale zich aandiende. Want ook eind januari voert deze rit via de Vossenweg, waar Ludo een krachtige sprong omhoog lanceerde, en de Rijzendeweg waar het hele pelotonnetje verder versnipperde. Gelukkig viel de Onderstal en klim achter de kerk nu buiten de rit, vanwege de genoemde GP, en ook de nazit bij Boulevard bleek gezien de enorme hoeveelheid bezoekers daar een onmogelijkheid. Dus hebben we bij Café 't Pleintje (?) aan het Raadhuisplein tot afsluiting maar onze hersteldranken genoten en het komende koersverloop van de GP Adri van der Poel doorgenomen. Ritverslag 4 februari km (verslag Mark) Deelnemers: John Bogaart, Ad Borremans, Ad Goossens, Mark Heijmans, Gerhard Horstink, Adri van Loon, René de Nijs, Noël Timmermans, Paul-Erik Vermeulen en Ludo van Vliet. Zou het vandaag een gedenkwaardige dag worden voor het Nederlandse veldrijden? Of gaan de renners uit de Belgische Kempen weer lopen met de prijzen? Dat zouden we die middag pas te weten komen... Eerst zelf maar eens een ritje doen, het gemiddelde van de cross in Valkenburg van daags tevoren konden we in ieder geval breken: op de Limburgse löss ging het circa 15 km/u en wij kwamen met bijna 30 km/u thuis. De rit zelf bood weinig verrassingen, of beter gezegd: de najaars- en winterritten kennen we zo onderhand wel: Calfven, Huijbergen, Wildert, Schijf, Nispen... Met 10 man waren we met een mooie groep en met meer dan voldoende liefhebbers om kop te doen. Wat gladdigheid maande ons om toch maar rustig te rijden en goed op onze tellen te passen. Maar reden we niet té rustig? Ergens tussen Schijf en Nispen werden we namelijk ingehaald door een collega toerclub uit Bergen op Zoom. Wie er goed was, wie er lang op kop reed, wie rustig achteraan bolde: dat laat ik allemaal achterwege, u kunt dit immers allemaal al dromen. Rest me niks meer om 1 opmerkelijk laatste feit te benoemen: onze, deze keer vrij uitgebreide, nazit in de Boulevard, resulteerde erin dat aldaar de Leffe uitverkocht was. En dat terwijl we (ik noem geen namen) de een na laatste ronde toch al twee flesjes over drie man verdeeld hadden...en het laatste flesje dus met drieën verdeeld, dan heb je als clubgenoten toch wel het nodige voor elkaar over. Naast evaluatie van de rit (tegenwoordig met GARMIN en Strava op tafel gelijk semi-wetenschappelijk uitgevoerd) en de laatste wel-en-wee en dorpsactualiteiten (hierbij missen we soms wel bepaalde personen die vaak veel weten) en 'de koers' hebben we het ook nog over een TV-programma gehad, maar daar komen we ongetwijfeld over enkele weken in het verslag op terug. Ritverslag 11 februari km (verslag Gerhard) Deelnemers: Ad Borremans, Ad Goossens, Mark Heijmans, Gerhard Horstink, Louis Kuijlen, Adri van Loon, René de Nijs, Piet van de Velde, Paul-Erik Vermeulen en Ludo van Vliet. En alweer tien man aan het vertrek, ondanks het hoogtepunt van het jaar voor veel Brabanders, carnaval, én de Olympische winterspelen waarvan een van de schaatsfinales zich precies op deze zondagochtend afspeelde. Een frisse temperatuur én veel wind, vooral mee in de richting van Wuustwezel en daarna volop tegen terug naar

4 Hoogerheide. Toch zit de conditie er bij een aantal goed in, waardoor er toch nog een aardig gemiddelde van tegen de 29 km/u genoteerd kon worden. Onderweg een klein oponthoud door een lekke band van Louis, maar verder geen bijzondere feiten. Of het moet de laatste kilometer zijn waarbij de gebruikelijke 'protagonisti' (mooi Italiaans wat in life koersverslagen gebezigd wordt om de vermeende hoofdrolspelers van een koers aan te duiden; in ons geval maar 1) zich uit de gesloten formatie trachtte te wringen om de eindspurt in te zetten. De echte eindstreep bleek echter niet bij ons reguliere lokaal te liggen - wellicht vanwege de carnavalsactiviteiten nog niet geopend - maar een kleine kilometer verderop bij 't Klavertje waar onze gebruikelijke 'debriefing'-drank, donkere Leffe, volop geschonken werd. Dat er dan abusievelijk een fietshelm verloren of vergeten raakt is dan onvermijdelijk, maar met clubgenoten om je heen worden dit soort zaken gelijk recht gezet! Ritverslag 18 februari km (verslag Paul-Erik) Deelnemers: John Bogaart, Ad Goossens, Gerhard Horstink, Louis Kuijlen, Adri van Loon, René de Nijs, Noël Timmermans, Piet van de Velde, Paul-Erik Vermeulen, Ludo van Vliet en voor een deel van de rit gastrijdster Marja. De dag begon met een heerlijk ochtendzonnetje op des herens wegen. Rijp stond op het gras en de eerste meters werden dan ook voorzichtig aangevangen. Eenmaal op stoom gaven Ludo en Rene er maar eens een snok aan en voerde het tempo flink op, gesterkt door een matig doch voelbaar rugwindje. Teven werden de testosteron niveaus van een enkele 12 jarige deelnemer aangesproken door wippende staartjes, daarover later meer. Er werd lekker gerouleerd en het menigmaal werd de VO2 max aangesproken op kop. John dacht er het zijne van en melde een lekke band, voor menig koperijder een welkome boodschap al zullen ze dat nooit toegeven. Met vereende krachten werd een verse plakband gestoken die eenmaal voorzien van de nodige stikstof net zo hard leegliep als het te vervangen exemplaar. Na de nodige hilariteit en de meldingen over naderende afkoeling verschijnselen werd de tocht weer aangevangen. Bij een kruising werd nog een gast rijdster Marja uit Kruisland opgepikt, een pittige tante en een bekende van Noel. Het is aan te merken dat op een dergelijk moment de groepsdynamiek veranderd in positieve vorm. Tevens daar deze dame haar fiets niet pakt voor ritjes onder de 100Km en de mannen toch niet onder willen doen. Eenmaal aangekomen op de Huibergse weg werd de traditionele sprint aangegaan en hoewel er een strijdplan was, en sommige onder ons de illusie hadden eens het verschil te maken, werd deze tenietgedaan door pure kracht. Afgezakt naar de boulevard bleek deze wederom gesloten te zijn en zochten wij onze toevlucht bij "het klavertje" alwaar Toby uit nieuw zeeland en zijn vrouw Tamara ons weer van de nodig liquide vesnaperingen voorzagen. Welnu speelde voetbal vereniging METO ook uit en was er een gevulde lunch voorzien voor deze heren welke niet geheel genuttigd werd. De 5 hongerige fietsers konden zich derhalve laven aan Donuts en broodjes ham kaas, iets waaraan we zeker zouden kunnen wennen. Ik hoor jullie denken die 12 jarige dan, wij hebben in ons midden een rijder die eigenlijk geboren is op 29 februari en wat wij met zijn allen al dachten, zeker in het bijzijn van vrouwelijk schoon, is bij deze bevestigd. Het was weer een enerverende rit.

5 Ritverslag 25 februari km (verslag Mark) Deelnemers: John Bogaart, Ad Goossens, Mark Heijmans, Adri van Loon, en Ludo van Vliet. Alweer de laatste winterrit van het seizoen 2017/2018. En met recht het woord WINTER in deze. Voor de start werd er wederom druk ge-appt, waarbij termen als 'gevoelstemperatuur', oostenwind en -10 graden Celsius vaak voorbij kwamen. Toch waren er 5 man die het aandurfden om omstreeks 9.30 uur te vertrekken. Met vier graden onder nul moest dat toch te doen zijn? De meesten hadden zich 'goed aangekleed' zullen we maar zeggen, denk hierbij aan: twee paar handschoenen over elkaar aan, winterschoenen en daarover overschoenen, 5 tot 6 lagen kleding en allerhande bivakmutsen en hoofd- en nekbeschermers. Alleen opmerkelijk dat Mark z'n helm was vergeten... Het ritje van 72 kilometer kende weinig bijzonderheden. Feit was dat door de oostenwind het eerste stuk vooral 'wind op' was, dus tot Klein Zundert (via Nispen en Rucphen) gingen we langzaam maar wel zeker vooruit. Met steeds wisselende koprijders was dat geen punt, iedereen reed naar vermogen (en sommigen zoals Ludo zelfs 'op vermogen', maar dat dan weer via de GARMIN en aanhangende hulpmiddelen). Via Achtmaal, Nieuwmoer en Essen keerden we wederom over Nispen terug naar Hoogerheide, inmiddels met de wind gunstiger. Boven de 30 km/u gemiddeld zijn we vandaag niet gekomen, maar toch lekker gereden. En zelfs de vele winterkleding leek wel wat overdreven, zeker wie de Omloop het Volk een dag eerder gezien had, daar reden de mannen soms zelfs met korte broek en blote armen rond. De traditionele eindsprint lieten we deze keer achterwege, enerzijds omdat Ludo niet meereed tot aan de Boulevard en anderzijds omdat de rest al lang blij was weer terug te zijn. Althans: John Boogaart moest natuurlijk nog terug naar Bergen op Zoom, dus die kwam zachtjes aan in de buurt van de 90 km vandaag. Adri, Ad en Mark konden vandaag weer bij de Boulevard terecht, na enkele weken van afwezigheid. Het recept na afloop was ook vrij eenvoudig: 3 keer koffie en daarna een enkele Leffe voor de befaamde 'herstelsuikers'. Ritverslag 4 maart km (verslag Gerhard) Deelnemers: John Bogaart, Ad Goossens, Mark Heijmans, Gerhard Horstink, Adri van Loon, René de Nijs, Paul-Erik Vermeulen en Ludo van Vliet. Na een flinke periode van Siberische kou en harde oostenwind was het weer eindelijk wat sympathieker en stonden er dus acht man aan het vertrek. Wel met de winterkleding en handschoenen aan, want het was maar een enkele graad boven nul. Met een milde zuidoosten wind vertrok het gezelschap met Ludo en Ad op kop richting Wouw, Kruisland en Stampersgat. Het tempo zat er goed in, zodat iedereen zich wel snel warm had getrapt. Paul-Erik en schrijver dezes hadden de wind goed mee richting Dinteloord, maar eerder onderweg was wel duidelijk geworden dat de terugweg een stuk pittiger zou worden. En inderdaad, de fraaie Boompjesdijk van Dinteloord naar Steenbergen maakt een grote ruime boog waarbij de wind eerst mee en vervolgens goed tegen kwam te staan. Dat heb ik geweten, want daarna beperkte ik me maar tot volgen van de groep. Mark en René deden ook hun deel van het kopwerk, zodat we allemaal wel ons portie hadden gehad toen we aan de, voor de tijd van het jaar, stevige finale begonnen: het klimmetje van de Vossenweg, de Beukendreef met nog flink wat natte sneeuw daar, de Rijzendeweg en de slotkilometer achter de kerk van Hoogerheide. Zoals gebruikelijk werd een en ander geëvalueerd met warme en koude dranken bij Boulevard en werd Ludo s 50e levensjaar met een rondje gevierd.

6 Ritverslag 11 maart km (verslag Paul-Erik) Deelnemers: Paul-Erik Vermeulen en Ludo van Vliet. Een druilerige regenachtige zondagochtend, anders konden we de start van 11 maart niet noemen. Ondergetekende stond reeds te wachten omstreeks 08:55, maar het bleef pijnlijk stil, een beetje dat idee dat je hebt in de betere spaghetti westerns, lege straten, wind en Ennio Morricone op de achtergrond. Net op het moment dat ik dacht, tijd om naar huis te gaan, kwam Ludo nog aanzeilen, vergezeld van nog steeds dat vervelende kuchje. Toen de klok sloeg wou Ludo al aanzetten, wetende dat hier km's afstand gecreëerd kon worden in de Clubkampioenschap. Tevergeefs hopende dat nog meer Schelderijders uit de zure lappen waren gestapt, zetten we om 5 over 9 de beentjes daadwerkelijk in beweging. Op het menu 80 km lichtjes Zeeland in. Regen en wind op kop en een navigator die graag rechts gaat, waar links richting Spuikanaal het devies was. Ludo had er zin in en uw verslaggever probeerde het rasse tempo gezwind naast Ludo mee te peddelen, negerende het Thaise avondje met iets teveel Thais Singha bier. Eenmaal de Oesterdam geslecht de regen gestopt en de kansen van Max Verstappen doorgenomen, werd de week besproken. Ludo wist te melden dat die gevuld was met obstinate te laat komende leerlingen en puberende, chips in bed etende zoontjes. Het zal een generatiekloof zijn. Nu we de helft van de rit erop hadden zitten en de wind blijkbaar net zo hard op kop mee draaide, besloot de band van Ludo de geest te geven, dit gepaard met een luide knal en kwamen we naast de A4 tot stilstand. Niet te flauw en geroutineerd werden binnenband en stikstofpatronen direct uitgestald en werd begonnen met het verwijderen van de buitenband, wat nog een hele klus bleek met van die dure wielen. Tot onze schrik en verbazing zat er een scheur van 5 centimeter in de wang van de buitenband. Nu rijden wij niet standaard met een GP 4000 in onze zakken, bidons of zadeltasjes en diende de hulptroepen ingeschakeld te worden, zijnde vrouw en zoonlief, jawel diezelfde puber. Na een goede telefonische route beschrijving van Ludo door de garage van het ouderlijk huis voor de buitenband en tevens aan vrouwlief naar de plaats delict, konden we na een uur de route hervatten, overigens niet voordat de nodige dankbetuigingen waren uitgewisseld. Zie maar eens een vrouw te vinden die op zondagochtend ff een buitenband komt brengen in Steenbergen omdat manlief zonodig wil fietsen met dat modderweer. Echter nog geen 10 meter gereden hobbelde de band op en neer en moest de band nog eens voorzien worden van een stikstofpatroon om hem in de velgrand te "poppen". Met goede moed werden nu de laatste kilometers aangevangen waar de wederhelft van Ludo toch maar even als volgwagen fungeerde. Enige hilariteit ontstond nog na een opmerking mijnerzijds of de rijrichting van de band wel in orde was, uiteraard hadden we daar geen aandacht aan geschonken. Waar Ludo weer goedgemutst de kilometers aaneen reeg, besloten mijn benen maar eens vol te lopen met melkzuur. De laatste 25 km heeft Ludo dan ook het kopwerk gedaan en die wind bleef maar op kop. Eenmaal aangekomen op de Antwerpsestraatweg gaven de benen er compleet de brui aan en de Rijzendeweg klim/sprint werd dan ook maar eens overgeslagen. Mede omdat een verkeersdrempel leek aan te voelen als de Cauberg. Eenmaal aangekomen en smachtend naar chocomel constateerden wij dat de Boulevard gevuld was met pubers. Aangezien Ludo daar wel zijn buik van vol had scheidde daar de wegen op deze zondag met de volgende conclusie: het is raadzaam dat tenminste 1 Schelderijder een buitenband bij heeft, scheelt je een uur maar is wel minder heroïsch.

7 Ritverslag 18 maart km (verslag Mark) Deelnemers: Mark Heijmans, Adri van Loon, Paul-Erik Vermeulen en Ludo van Vliet. Met vier man aan het vertrek was het twee keer zo druk als de week ervoor. En bijkomend voordeel: het was niet zo nat als bij Milaan San Remo op zaterdag ook. We konden dus rustig vertrekken over Huijbergen naar Nispen. We kwamen er wel vrij snel achter dat we de eerste 30 tot 40 km de wind redelijk vol tegen zouden hebben, dus soms werd er twee aan twee op kop gereden, maar ook veel kop over kop. Het mooie was dat we continu doordraaiden, dus iedereen kon op zijn tijd even schuilen. Van de circa min 3 graden Celsius onderweg hadden we weinig last, met overschoenen, drievoudige jassen, vijf ondershirts en bivakmutsen kom je een heel eind. Opletten geblazen was het wel: op sommige plekken lag zeker nog wel ijs op de weg. Maar we reden rustig en seinden goed op tijd. Via het Heike en Achtmaal kwamen we langzaam aan in de zone van 'wind mee'. Ook lekker om tien minuten met 37 km per uur op kop te kunnen rijden, weet ik ook eens hoe dat voelt, dat de wind lekker mee stond vergeten we dan maar. Ook de 'strava-segmenten' met snelle tijden doen vandaag meer vermoeden dan we werkelijk getrapt hebben. Met weinig problemen kwamen we na bijna 80 km terug in Hoogerheide. Enig opwarmen was wel nodig, dus met vier man werden chocomelk (koud en warm) en koffie en Leffe genuttigd. Ook werd er serieus en minder serieus bijgesproken over alle zaken die het bestaan raken: van het verlies van naasten, tot het huwelijk tot de lust en de liefde (en alle moderne technieken en bewoordingen die daarbij horen, maar toch niet in een ritverslag vermeld worden). Bij het naar huis rijden werden nog twee zaken duidelijk: Adri was waarschijnlijk voor het laatst aanwezig in dit 'winterseizoen': de campingperiode is inmiddels aangebroken, als het tenminste boven nul wordt... En toen we inmiddels bijna terug voor de deur stonden (in de Nijverheidsstraat) miste ik ineens Paul Erik... hij stond 100 meter achter me stil en wel met zijn linkercrank in zijn handen... die was zomaar ineens van zijn fiets af komen zetten. Gelukkig had PE wel de tegenwoordigheid van geest om rustig af te stappen en met 100 meter lopen was hij thuis (gelukkig dat we met dit euvel niet middenin Achtmaal of zo stonden). Ritverslag 25 maart km (verslag samengesteld door René en Gerhard) Deelnemers: John Bogaart, Ad Goossens, Louis Kuijlen, Adri van Loon, René de Nijs, Brian Overbeeke, Paul-Erik Vermeulen en Ludo van Vliet. Zeven Schelderijders aan het vertrek met Brian voor het eerst dit jaar na een lange winterstop aan het vertrek ín korte broek! De route vertrekt via de Heimolen en de groep kreeg al snel een aantal wielertoeristen van Sirocco in het vizier. John verloor echter zijn bidon, zodat er gestopt moest worden. Gelukkig voor Louis, want die had de start gemist en was in het kielzog van enkele anderen, die de Sirocco groep kennelijk gemist hadden, op de achtervolging aangewezen. Op deze wijze al snel in het begin van de rit weer gehergroepeerd kon men met zijn achten de route in een grote boog rond Roosendaal vervolgen. De finale was behoorlijk pittig met de heuveltjes achter Mattemburg en het gebruikelijke slotaccoord Rijzendeweg-kerk Hoogerheide.