Quattro Stagioni. op kopvoorn (deel 1)

Transcriptie

1 Quattro Stagioni op kopvoorn (deel 1) 20

2 Als fanatieke visser probeer ik werkelijk de volledige 12 maanden van het jaar te wijden aan mijn passie. Ik pas mijn technieken aan naar gelang de jaargetijden en bevis ook lang niet alle soorten gedurende de vier seizoenen. Een van de witvissoorten die ik echter wel het hele jaar rond in mijn balboekje heb staan is de kopvoorn. In een tweeluik beschrijf ik de verschillende technieken die ik toepas om in alle jaargetijden gericht kopvoorns te vangen. In dit eerste deel worden het voorjaar en de zomer behandeld en later kom ik in een tweede en afrondend deel terug op de herfst en winter. Daar kan wel wat in! Ik vis al op kopvoorn sinds m n kinderjaren. Wij woonden aan de Maas en vanaf de eerste dag dat ik ging vissen, ving ik kopvoorn. Geen echt grote jongens, maar naast de voorntjes en baarsjes kwam er met regelmaat van de klok ook een kopvoorntje uit het water. De hengeltjes waren kort, we visten met wormen of maden en als ik veel geluk had, kreeg ik van mij pa een beetje lokvoer. Ik heb zo in de loop der tijd een strook water van een kilometer of vijf leren kennen als mijn broekzak. Dit stukje rivier kende voor mij geen geheimen. De rivier stroomde altijd perfect en was nog amper bezocht door de baggeraars die haar karakter zo deden veranderen. Toen ik wat ouder werd en de vaste stokjes en werphengeltjes moesten wijken voor mijn eerste matchhengel, ging er een nieuwe wereld voor me open. Ik denk dat ik de eerste twee jaar onafgebroken met de 3,90 meter lange Egelse stok heb gevist. Vanaf de kant werd langs de taluds gevist, altijd actief Quattro Stagioni 6.indd :10:17

3 quattro stagioni Het kenmerkende schubbenpatroon. op zoek naar vis. Ik ging niet voor soorten, ik wilde enkel vissen vangen. Tijdens die vaak dagelijkse strooptochten liep ik elke keer hetzelfde stuk water af, waarbij steeds vaker dezelfde plekken naar voren kwamen als potentiële locatie om een aanbeet te verwachten. Mijn liefde en gevoel voor het vangen van kopvoorn is in die tijd ontwikkeld. Uiteindelijk waren er dagen bij dat ik puur gericht een aantal kopvoorns wist te verschalken met mijn maden, enkel en alleen omdat ik op een gegeven moment wist waar ik ze kon verwachten. Een prachtige visserij, die me nu nog enorm kan boeien. Uit het voorgaande stukje nostalgie kunnen we enkele zaken concluderen. De belangrijkste factoren voor het gericht vissen op kopvoorn blijven, naast de fysieke aanwezigheid van de vis, een bepaalde kennis van het viswater en de juiste techniek. Daarnaast is het zogenaamde lezen van het viswater cruciaal. Kopvoorn verraadt zijn aanwezigheid in het voorjaar en de zomer vaak door hele kleine kringen aan het oppervlak te maken. Dit soort zaken zien en herkennen heeft tijd nodig. Onervarenheid en het maken van verkeerde keuzen op een (nieuwe) stek zorgen in de regel ook voor visloze dagen, met name in het begin. Ik kom geregeld op nieuwe stroken viswater. Dan sla ik ook met enige regelmaat de plank mis en heb ook ik visloze dagen. Compleet visloos, terwijl ik al een week tevoren bezig was met de voorbereidingen en de voorafgaande nacht slecht sliep van de opwinding Nu, dan kom je zwaar gedesillusioneerd terug van het water! We weten natuurlijk: het hoort er allemaal bij. Maar meestal is het wel zo dat ik dan weer een lesje heb geleerd of het water beter heb leren kennen en hier de volgende keer mijn voordeel mee probeer te doen. Materiaal Voor het vissen op kopvoorn gebruik ik bij voorkeur een matchhengel met een goede actie, maar wel met voldoende body om aan te slaan terwijl de dobber vaak tot veertig meter stroomafwaarts drijft. Dat is namelijk met een slappe hengel niet goed te doen. De molen dient een flinke inhaalsnelheid te hebben en moet zijn uitgerust met een goede slip. In de stroming wil een dikke kopvoorn nogal eens eeen stevig robbertje vechten en dan is een goed werkende slip een must. Zeker als de lijnen niet al te dik zijn. Ik gebruik altijd een ondiepe spoel, waar een Dobbers met- en zonder onderantenne. 23

4 meter of 60 20/00 nylon opgespoeld zit. Als onderlijn gebruik ik over het algemeen 18/00. Ik vis tegenwoordig uitsluitend met Shimano Technium. Ik heb van alles geprobeerd, maar dit nylon bevalt mij met afstand het beste. Weinig rek, oersterk en de lijn gaat lang mee. Als haak kies ik voornamelijk voor de Gamakatsu LS 2230G in een maat 4 of 6. Elke stevige haak die minimaal een vijftal maden kan dragen en voorzien is van een ruime bocht gaat het echter ook doen, als die haak maar goed scherp is! Regelmatig vervangen is een must. Mijn dobbers voor het vissen met maden en casters zijn universeel. Ik gebruik ze voor het vissen op alle soorten witvis. Ik laat ze maken van 1,5 tot 10 gram en gebruik ze het hele jaar door, zowel met de match als met de Bolognese. Vergelijkbare modellen zijn echter ook te koop. Zorg er wel voor dat u een model kiest met een dikke antenne, want op een meter of 30 zie je een flinterdunne antenne echt niet meer. Als ik met kersen of ander fruit vis, gebruik ik andere dobbers, hierover later meer. Over het algemeen vis ik op kopvoorn met een dobber tussen de 3 en de 5 gram. Ik vis met een schuiflood dat onder de dobber wordt gemonteerd en monteer de onderlijnen altijd met behulp van een klein warteltje om het kinken van de lijn te voorkomen. Tijdens het binnenhalen van de montage gaan je maden namelijk vaak tollen en dan voorkomt het warteltje onnodige problemen. Als u ervoor zorgt dat uw materiaal goed verzorgd is, de hengel goed wordt opgetuigd en de maden in topconditie zijn, dan bent u al op de helft Soms zelfs vanuit een belly boat! volgen, ik sta dus haaks op de rivier. Op een ondiepe stek vis ik een meter of vier tot acht naar het midden van de rivier toe, of ik laat de dobber onder de hengel te water en laat hem dan afdrijven. Als ik op kopvoorn vis op dieper water, dan vis ik meestal zo dicht mogelijk langs de oever, langs het talud. Bij elke inworp werp ik een aantal maden op de strook water die ik bevis, Een flinke bek... de stroming doet dan verder haar werk en creëert een lokspoor. Met maden en casters vis ik altijd boven de grond, vaak maar een paar centimeters. In het voorjaar begin ik echter een tiental centimeters boven de grond. Afhankelijk van de stroming schuif ik dan met mijn loodje dat het dichtst bij de haak gemonteerd zit en laat de stroming haar werk doen. Ik houd de dobber zelden Driften Eenmaal aan het water tuig ik mijn hengel op en ga ik gewapend met hengel en maden, gehuld in een waadpak, het water in. Ik ga zodanig staan dat ik met mijn hoofd een kwartslag moet draaien om de dobber te kunnen 24

5 quattro stagioni t e g e n, eigenlijk alleen maar om te corrigeren en ervoor te zorgen dat er geen lijnboog ( slack ) ontstaat tussen de dobber en de hengeltop. Zo laat ik de dobber zo n 20 tot 40 meter stroomafwaarts drijven. Als er kopvoorn in de buurt is, ga je ze op deze manier zeker vangen. Vaak wacht je een uurtje, maar uiteindelijk zullen ze komen. De aanbeet is overduidelijk, in één klap verdwijnt de dobber. Het kan zo zijn dat je na twee uur vissen een paar kopvoorns gevangen hebt om daarna nooit meer een beet te zien. In dat geval zou je moeten verkassen; vaak is het al voldoende om al wadend, langzaam maar zeker een meter of 50 stroomafwaarts te lopen. Niet te veel lawaai maken is een must, want de grote kopvoorns zijn behoorlijk schuw. aan. Meestal is de drang om met kersen te gaan vissen echter zó groot dat ik niet wacht op het beschikbaar komen van rijpe, Nederlandse kersen. Ik ga vaak al aan het eind van de lente op zoek naar de buitenlandse broertjes die vaak een vermogen kosten, maar dat mag de pret niet drukken. Als je met kersen wilt gaan vissen, dan is het in elk geval belangrijk dat de kersen aan de waterkant goed koel worden gehouden. Ik bewaar ze in een madendoos, die ik in een kleine koelbox met een koelelement plaats. In de karpervisserij worden dit soort koeltassen veelvuldig gebruikt en ze zijn in elke hengelsportzaak te koop. Warme kersen worden week en vallen erg snel van de haak. Ik laat de pit mooi in de kersen zitten en verwijder enkel het steeltje. Omdat een kers vrij zacht is, is het belangrijk om veel aandacht te besteden aan het aanbrengen van de kers op een haak nr. 2 of 4, afhankelijk van de grootte van de kers. De Korda Wide Gap is mijn favoriete haak. Ik draai de punt van de haak vanaf het punt waar het steeltje gezeten heeft voorzichtig in de kers. Dit dient met beleid te gebeuren, Een ware knokker. anders scheurt de kers al vanaf dat punt in en dat is niet goed, want het gedeelte waar het steeltje heeft gezeten is het stevigste stuk van de kers. Voel met je haak waar de pit zit en manoeuvreer de haak vervolgens langs die pit. Duw dan de haak met de bocht door de onderkant van de kers weer naar buiten. De kers scheurt nu absoluut in aan de onderkant, maar dat is verder geen probleem. Trek de haak tot en met de punt uit de kers, draai de haak een kwartslag en trek dan met behulp van de lijn de haak terug in de kers. De haak staat nu dwars op de scheur die je aan de onderzijde van de kers hebt gemaakt en het geheel is nu klaar voor gebruik. Denk eraan dat u voldoende kersen meeneemt, want met een enkele kers kun je een keer of drie ingooien. Daarna scheurt de kers zover in, dat ie van de haak glijdt. Simpel en doeltreffend Voor het vissen met kersen blijven de hengel en molen hetzelfde, de montage is nóg simpeler, maar wel zeer doeltreffend. Met kersen vis je op half water, het is niet zo belangrijk op welke diepte u vist, als het maar ruim Kersen Ook al zul je in het voorjaar beslist enkele kopvoorns kunnen buitmaken, de beste vangsten worden geboekt vanaf de vroege zomer. Zodra de kersen beginnen te rijpen en de watertemperatuur hoger is geworden, breekt ook de verrukkelijke tijd aan van het vangen van kopvoorn met kersen. Inderdaad, met kersen en als het kan met zure morellen. Het liefste vis ik met morellen omdat deze kersensoort niet te hard is en de haak goed geplaatst kan worden. De donkere kersen zijn de beste vangers, tegen het diepblauwe of zwart 25

6 quattro stagioni Mooie voorjaarskopvoorn. boven de grond is. De dobbers die ik daartoe gebruik worden met twee rubbers op de hoofdlijn bevestigd en onder de dobber hangt meestal een SSG loodhagel. De onderlijn is meestal rond de 50 cm lang, zodat de kers alle ruimte heeft om vrij door het water te zweven. In deze tijd van het jaar zijn de kopvoorns echt op zoek naar voedsel en pakken zowel op de bodem, aan het oppervlak als ook op het tussenwater. De techniek van inwerpen en de stek bevissen is hetzelfde als bij het vissen met maden. Werp wel met beleid in, want het zachte aas blijft anders niet goed aan de haak hangen. Bij het vissen met kersen blijf ik nooit langer dan 10 minuten op een bepaald stuk staan. Sterker nog: als ik na een vijftal driften geen beet heb gehad, dan verkas ik. Vaak maar 10 meter, maar ik schuif wel op. Mijn ervaring is dat kopvoorn die zin heeft in een heerlijk stukje fruit, de kers al pakt bij de eerste inworp. Dit betekent dus ook dat je slechts de hoogstnoodzakelijke spullen moet meenemen naar de waterkant. Krijg je een aanbeet die wordt gemist, dan is de kans groot dat de kopvoorn bij de volgende inworp nogmaals bijt. Indien u een vis lost op een stek, verkas dan maar, want de andere kopvoorns die eventueel aanwezig zijn, laten zich onherroepelijk stroomafwaarts zakken of wijken uit naar het midden van de rivier. Wél heeft het zin om een stek een paar keer op een dag te bezoeken, want vroeg of later komt de gevluchte vis toch weer terug. Ik ben regelmatig succesvol met het op één dag vaker bezoeken van dezelfde stek. Selectief In de zomer is het vissen met kersen dé methode om gericht kopvoorns te vangen. Het bijkomende voordeel is dat uitsluitend de grote(re) kopvoorns de kersen pakken; om de een of andere reden lusten de kleinere exemplaren blijkbaar geen kersen Kersen werken dus zeer selectief en de enige bijvangst die u zou kunnen verwachten, is een barbeel, want ook die eet fruit. Ik heb er zelf echter nog geen kunnen vangen, wat ik vooral wijt aan het feit dat ik het aas niet op de grond aanbied. Ik heb ook wel met ander fruit gevist, zoals een stuk aardbei. Als de kopvoorn goed los is, dan werkt ook zo n aardbei, maar dan doen blauwe druiven het eveneens Mijn voorkeur gaat echter ondubbelzinnig uit naar de kers. Mocht u komende zomer in de gelegenheid zijn om het een keer te proberen, doe dat dan beslist, u zult er echt geen spijt van krijgen. Trek u vooral niets aan van de verbaasde blikken van onwetende collegavissers, die vaak niet kunnen geloven dat er met kersen zulke prachtige vissen gevangen kunnen worden. Leon Haenen 27