DeMaandvanHemus. Volgend jaar nieuwe acht

Transcriptie

1 januari 2006 in kleur op DeMaandvanHemus WIN EEN IPOD NANO Met de jaarpuzzel kan je deze keer een echte ipod Nano winnen, gepsonsord door No Panic Communications. (pag. 7) IN DE KOU OP DE VECHT Foto-impressie van een toertocht (pag. 4) DE LAATSTE BRUGWACH- TERS TE MOEILIJK? OOK GEDEELTELIJKE OPLOSSING MAG DE VECHT IN WINTERSE RUST ACHTERPAGINA Drakennest beschadigd Veiligheid voorop Afgelopen week ging een van onze ervaren leden om met de Drakennest. Oorzaak: hij deed na het aanleggen de dolklep open voordat hij uitstapte. Gevolg: de boot een gescheurde huid en de roeier kon niks meer doordat zijn zwemvest zich opblies. Stoere roeiers doen hun dolkleppen open en dicht terwijl ze in de boot zitten. Dit is een van de grootste oorzaken van omgaan en schades. Hierom wijst het bestuur de leden er nog eens op dat dolkleppen nooit open mogen staan als je in de boot zit, niet bij het in- en niet bij het uitstappen. Schade die ontstaat door deze oorzaak zal op de veroorzaker verhaald worden. Houd ook rekening met de andere veiligheidsadviezen en -regels. Je vindt ze op hemus.nl direct bovenaan de startpagina. Een korte samenvatitng van de regels: - roeiverbod als de temperatuur bij de loods nul graden is of lager - roeiverbod bij windwaarschuwing 6 of meer op IJsselmeer - roeiverbod bij mist met minder dan 500 meter zicht - roeiverbod bij onweer - leden onder 19 jaar: verboden te roeien zonder instructeur; de Kroeien instructeur moet binnen roep- en zichtafstand zijn - dolkleppen altijd dicht Daar zijn allerlei adviezen aan toe te voegen: - ga niet alleen roeien - kleed je warm, met laagjes - als je denkt een zwemvest nodig te hebben kan je beter thuis blijven - houd altijd stuurboordwal En áls je omgaat: - klim op de kant en laat de boot de boot; onderkoeling komt zeer snel. Onlangs, zo vertelde voorzitter Piet Kunst op de ALV, werd ons het gebruik van de botenhelling bij de buren De Eemkruisers ontzegd. De Eemkruisers waren het namelijk zat om voor rotte vis uitgemaakt te worden, elke keer wanneer ze het pad van een roeiboot kruisten. In de loop van de tijd zijn ze ons, blijkt nu, steeds meer gaan beschouwen als, letterlijk citaat, honden met grote bekken. Omgekeerd zijn er roeiers die motorboten met de term 'neukpraam' aanduiden. Hoog tijd dus voor 'een stukje' begrip. Grappig eigenlijk. Vanuit de roeiboot gezien, wankelend in je bootje, onmachtig een haal te maken en vechtend voor je evenwicht, zien de motorboters er altijd zo onverstoorbaar uit. Ze lijken zich om het lot van de roeier niet te bekommeren en ze zijn schijnbaar doof voor de geuite verwensingen. Maar dat is schijn, blijkt nu. Ook een Eemkruiser heeft een ziel en nog een gevoelige ook. Wie kon vermoeden dat het strak voor zich uit staren eigenlijk een teken van gekwetstheid en schaamte was? Volgend jaar nieuwe acht Op de algemene ledenvergadering van 16 november werd besloten om volgend jaar een nieuwe acht aan te schaffen. Het feit dat de acht momenteel weinig gebruikt wordt zag het bestuur niet als reden om van het vorig jaar vastgestelde botenplan af te wijken. En dat plan voorziet in een nieuwe acht in 2006, en in 2016 weer. Lees meer over de ALV en de genomen besluiten op pagina. 3 Win een ipod Nano Het afgelopen jaar in beeld gebracht, raad waar het om gaat en verdien een hyper trendy ipod nano - pagina 5. De ipod wordt gesponsord door No Panic Communications. zoals het hoort! Voor de 4de keer ging Hemus met een groep van ongeveer 24 jeugdleden en 4 coaches naar het Nationaal Junioren Trainingskamp in Tilburg. Vrijdag kwamen de jeugdleden aan op de Beekse Bergen waar de 4 huisjes voor Hemus stonden. Iedereen lag netjes op tijd in bed en draaide een goede nacht. (toen nog wel!) De volgende ochtend moesten ze er vroeg uit voor het vertrouwde 5- sterren-pannenkoekenontbijt, geheel verzorgd door Marien. Een zware maar vooral koude dag volgde, roeiers waren in het begin moeilijk te zien door de dikke laag mist die op het water dreef. Uiteindelijk brak toch nog de zon door en het bleef het hele weekend droog. Zaterdagavond was er voor de jeugdleden een grote disco en voor de coaches de coachborrel. Er werd nog lang doorgefeest. Eenmaal bij de huisjes aangekomen bleek dat niet iedereen aanwezig was (oftewel, er gingen een paar "extern" zoals Leonieke dat onder woorden bracht). Uiteindelijk belandde toch nog iedereen in 1 van de 4 huisjes van Hemus en werd er goed geslapen (de volle 4 à 5 uur die er nog over was). Je kon aan een aantal roeiers zien dat het feest nog nagalmde tussen hun oren. De bumping werd gevaren en de boten werden weer op het transport gelegd. Nadat de huisjes weer schoon waren gemaakt ging iedereen tevreden naar huis. -- Daan Smit zaterdag 14 januari 2006 HEK Hemus Ergometerkampioenschappen lees de details op pagina 4 In het kader van het op de ALV gepresenteerde veiligheidsplan waarin diverse zaken aan de kaak worden gesteld, heeft het "maandagochtend klusgenootschap" de handen uit de mouwen gestoken en ter voorkoming van schade aan mens en materiaal de onderste trede van het bordes bij Hemus eens flink onderhanden genomen. Piet Hilhorst zag er, zoals wel vaker, de zonnige kant van in. Laten we, stelde hij voor, laten we, net als we met de kanovereniging doen, een uitwisselingsdag houden. Kruisers en roeien, kroeien dus. Terwijl zij mogen voelen hoe wankel een skiff is, varen wij er met een leenboot langs om zelf te ervaren hoe retesaai de Eem is bij met zes kilometer per uur. Wedden dat we ook gaan gassen? En uitgescholden worden. Sloeproeien... gezellig hoor, maar geeft u mij maar een skiff. Of een 8. SLIJTERIJ DE KOLKRIJST Ruim gesorteerd in wijn, bier en binnen- en buitenlands gedestilleerd. Ook verhuur van Heineken Cooltap en Grolsch Thuistap. Zevenhuizerstraat 151, 3828 PT Hoogland telefoon De Maand van Hemus wordt tienmaal per jaar aan alle leden van Roeivereniging Hemus toegezonden. Redactie Amanda Bosman, Ilja van Buitenen, Yvonne Servaas, Koos Termorshuizen, Leonie Walta Jos Wassink Adreswijziging naar ledenadministratie@hemus.nl Kopij, foto s en tips naar redactie@hemus.nl

2 januari 2006 pagina 2 Najaars-ALV Boten en geld Amersfoort, 16 november - Een algemene ledenvergadering is doorgaans een gezellige, zij het wat langdradige gebeurtenis. Het verenigingsjaar passeert gemoedelijk de revue, af en toe aangezet door een min of meer spontaan applausje. De handen en de stemmen verheffen zich pas zodra geld of boten aan de orde zijn. Dat raakt het hart van menig roeier. De najaars-alv vormde op bovenbeschreven verloop geen uitzondering.. Egberts Broers met de schets van de nieuwe behuizing (stond in de vorige Maand). Plan versus behoefte Om meteen met de boot in huis te vallen: materiaalcommissaris Hans Meijer kondigde aan in het komende jaar een acht te willen aanschaffen. Maar wie denkt dat de materiaalcommissaris vervolgens op de schouders werd genomen aan de kop van een uitzinnige polonaise, die komt bedrogen uit. Er was zelf felle kritiek op het bestuur. Marien Mortier verwoordde het standpunt van de tegenstanders: er zou veel meer behoefte zijn aan scullboten en aan kleinere nummers. In de discussie die zich daarop ontspon, tekenenden zich twee kampen af: de formalisten versus de pragmatici. Formalisten gaan uit van het langetermijn botenplan zoals dat vorig jaar na veel vijven en zessen is vastgelegd. Elke tien jaar een nieuwe acht aanschaffen maakt daar deel van uit, zodat Hemus in 2020, bij een geprojecteerd ledenaantal van 500, twee goede achten ter beschikking heeft. Pragmatici echter gaan uit van de huidige behoefte. Ze constateren dat de acht in de afgelopen maanden een behoorlijke stoflaag heeft verzameld en ze ervaren herhaadelijk een tekort aan kleinere boten. Formalisten vinden dat je een langetermijn plan niet door observaties van één seizoen moet laten verstoren. Of, zoals Peter van der Mark het stelde, "al roeit er volgend jaar niemand in die acht, toch moet je vasthouden aan je botenplan." Voorzitter Piet Kunst deed daar nog een schepje bovenop door te stellen dat als de aanschaf van de acht niet gesteund zou worden, dat dan ook het botenplan op de helling zou gaan. Dat dreigement was voldoende om de vergadering in meerderheid akkoord te laten gaan met de aanschaf van een acht in Het bestuur zal hierover in contact treden met DHV, dat heeft laten doorschemeren behulpzaam te willen zijn bij de investering. Klassenmaatschappij Voor Hemus zijn sinds kort niet alle roeiers meer gelijk. Koos Termorshuizen schreef er vorige maand al over in de Maand, en tijdens de ALV gaf hij er een toelichting op in zijn hoedanigheid als wedstrijdcommissaris. Roeiers worden in drie categorieën onderverdeeld: A, B en C. Categorie A zijn wedstrijdroeiers die zo'n zes keer per week trainen en aan bepaalde minimum kwalificatie-eisen voldoen. Zij krijgen voor wedstrijden het beste materiaal toegewezen. De C-roeiers zijn de beginners die leren roeien in de roeischool en de grote restcategorie die lekker roeit en af-en-toe een wedstrijdje meepikt valt onder de klasse B. De regeling is ingesteld om zowel de claims als de bezwaren met betrekking tot het gebruik van materiaal voor wedstrijden in goede banen te leiden. Wat de opstellers van het plan (Marien Mortier, Koos Termorshuizen en Egbert Broers) wilden bereiken is dat je goed materiaal niet zomaar kunt claimen; je moet het verdienen door aan de A-kwalificatie te voldoen. Dat lijkt een goed plan, maar Jan Dirk Heesbeen legde de vinger onmiddelijk op de zere plek: er zijn helemaal geen senioren A-roeiers. Niemand die zes keer in de week traint. Termorshuizen constateerde laconiek dat het dus B-roeiers zijn. Maar de consequentie die Heesbeen vreest, is dat senioren die in dezelfde boten roeien als de jeugd onder de nieuwe regeling vaak naast het beste materiaal zullen grijpen. Dat zal naar verwachting vooral het geval zijn voor lichte roeiers en dames. Voorzitter Piet Kunst ontkende die mogelijke consequentie niet, maar benadrukte dat er lang over nagedacht is en dat hij graag de regeling in praktijk zou willen uitproberen. Koos Termorshuizen voegde daar aan toe dat de regeling informeel al enkele maanden heeft gefunctioneerd als toewijzigingscriterium voor wedstrijdboten. Vermoedelijk daardoor was het aantal geschillen recentelijk een stuk lager dan voorheen. Onvermoede gevaren De hele samenleving is de laatste tijd in de ban van de dreiging van gevaren. Geheel in de geest van de tijd heeft het bestuur een veligheidscommissie ingesteld om de gevaren van het roeien en het verblijf op Hemus in kaart te brengen. De commissie bestond uit Klaas Hoogenkamp (ARBO-desko), Tineke Lanning, Henk Vos (uit chemische industrie) en docent zeevaartschool Gerard van der Waals. Gezamenlijk hebben ze de risico's te land en op het water geïnventariseerd. Dat leidde zelfs tot een risicomatrix waar de kans op schade uitgezet was tegenover de grootte van de schade. Tamelijk hypothetisch allemaal, maar de observaties en aanbevelingen waren daarentegen scherp en concreet: er is geen brandblusser in de Villa en de terrasdeur zit vaak op slot, waardoor er zich bij brand Volendamse taferelen kunnen voordoen. Het krachthonk in de loods heeft geen nooduitgang, noch brandblussers. Iemand wees erop dat er een deur achterin de loods is, maar het is onwaarschijnlijk dat die in geval van nood ontdekt zou zijn. Verder constateerde de commissie een groot risico bij het tillen van boten op zowel schade als verwondingen, en in het winterseizoen lopen roeiers bij omslaan groot risico op onderkoeling met alle gevaren van dien. Het bestuur kreeg er zelfs van langs met de constatering dat het uitgangspunt van de eigen verantwoordelijkheid voor volwassen leden strijdig is met een goed veiligheidsbeleid. Kunst nam de aanbevelingen van de commissie in ontvangst en zegde toe zich op maatregelen te gaan beraden. Omstreden overschot Dankzij het keurige huishouden van penningmeester Remco Lansink is er dit jaar een begrotingsoverschot van en volgend jaar naar schatting Deze bedragen gaan, kondigde Lansing aan, naar het huisvestingsfonds. Edwin de Buijzer vroeg zich af of dat wel zo vanzelfsprekend was. Hij meent dat besloten was dat de ALV over de toewijzing van het overschot dient te beslissen: boten of huisvesting. Henk Vos dacht dat een 50/50 verdeling over beide fondsen is afgesproken. Merkwaardig genoeg had niemand dit meer paraat. Kunst zegde toe het besluit na te zien in de notulen van voorgaande ALV's. Ander financieel nieuws: de voorgestelde wedstrijdtoeslag van 80 voor A-categorie roeiers bij de jeugd gaat niet door. Het bestuur dat vond dat roeiers die zo intensief beslag leggen op het duurste materiaal daar ook extra voor moeten betalen, vonden principiële leden tegenover zich die juist vinden dat de A-roeiers de Yvonne Servaas mocht als kersverse commissaris recreatief roeien voor de laatste twee minuten aanschuiven achter de bestuurstafel. slagroom op de cake zijn die wij allen hebben te ondersteunen. Bovendien gaat het over nog geen tien mensen. En wat kost dan het lidmaatschap van zo'n principiële roeivereniging? Inclusief 25 huisvestingstoeslag bedraagt de contributie voor volgend jaar Jos Wassink (N)achtwacht Daar lag de acht In al zijn pracht En dacht Hier lig ik dan Helemaal spik en span Hoe moet het verder dan? Want ik ben niet tevree Ik ben niet één maar twee Zo kies ik sop noch zee Waar zijn de mannen en meiden Die mij zouden berijden Voor training van wedstrijden Al ben ik oud van jaren Ik wil nog blikken vergaren Dus laten we gaan varen Wijl we Sint en Kerst bezingen Begint de tijd te dringen Zonder trainen kun je niet winnen Zet mij dus gauw in elkaar Anders ligt er volgend jaar Een roemloos achten-paar Zet mij dus gauw in elkaar Anders ligt er volgend jaar Een roemloos achten-paar -- Hans Veenstra

3 januari 2006 pagina 3 Louter hoogtepunten Terugblik 2005 Het afgelopen jaar is succesvol verlopen voor Hemus. De redactie van de Maand stelde een topvijf samen in chronologische volgorde. Eindelijk een plek Acht maart zag de raadszaal van het stadhuis rood en wit van de Hemusaanhang. Na een jarenlange lobby voor een plek voor de watersport was Hemus eind 2004 buiten spel gezet door de verkoop van het MOB-terrein aan ziekenhuis Meander. Uitgerekend door die maatregel werd de gemeenteraad wakker en kreeg het standpunt van Hemus voldoende aanhang. D'66 raadslid Mirjam Barendregt diende een amendement in op het bestemmingsplan Maatweg waarin gesteld werd dat het huis van de watersport, waarin naast Hemus ook de Waterlijn en de Amersfoortse Reddingsbrigade onderdak moeten vinden, bij voorkeur op het MOB-terrein terecht moet komen. Tenzij de gemeente kon aantonen dat zulks ecologisch onverkropbaar zou zijn. Omgekeerde bewijslast noemde Barendregt dat, en daarmee sloot ze de eindeloze discussie over verschillende alternatieve locaties kort. Het amendement werd met 31 stemmen voor en twee tegen aangenomen en zo kreeg Hemus de plek toegewezen waarvoor zo lang geknokt was, eerst onder aanvoering van Feike Tibben en daarna door Egbert Broers. Scholieren te water Op 21 mei werd het schoolroeien feestelijk afgesloten door de uitreiking van de KRAS-bokaal (Kampioenschap Roeien Amersfoortse Scholieren) door de Amersfoortse onderwijswethouder Gerda Eerdmans. Zeven middelbare scholen vaardigden ieder twee teams (onderbouw en bovenbouw) af met vier leerlingen. De scholieren leerden in een periode van tien weken roeien onder leiding van instructeurs van Hemus. Als winnaar kwam Het Nieuw Eemland uit de bus met twee teams. Die mochten door naar de Nederlandse Schoolroeikampioenschappen die op 3 juni in Groningen werden gehouden. Amersfoort had met zeven scholen veruit de meeste deelnemers aan het schoolroeien. Het succes van deze eerste editie van schoolroeien was onder meer te danken aan de vele instructeurs en aan Hemuslid en rector Moos Hoek. Medaille komt later Op 4 juni wonnen jeugdroeiers Wijnand Schoemakers en Joost Jurres in de dubbeltwee het Nederlands kampioenschap in Groningen. De voorrondes liepen beroerd door het knobbelige water en veel wind. Joost van zelfs van zijn bankje geraakt waardoor ze een slechte tijd maakten. Niettemin deden ze het in de A-finale, waarin ze als vijfde startten, verrassend goed. In de time-trial kwamen ze als snelste uit de bus. De medailles kregen ze pas op 20 augustus omgehangen op een feestelijke bijeenkomst op Hemus waarbij ze de 'Heen en Weer' doopten en daarna konden aanschuiven bij de barbecue (ook een verenigingshoogtepunt). Aan diggelen Zaterdag 24 september werd de Eemhead gevaren, een feestelijk evenement met 155 inschrijvingen en gunstige weersomstandigheden. Maar liefst 27 baanrecords werden aan diggelen gevaren. Eentje willen we eruit lichten: die van de Holland Acht, een unieke verschijning op de Eem. Maar liefst twee minuten en veertien seconden doken ze onder het oude baanrecord. "Zelfs met storm in de rug zal de afstand tussen Amersfoort en Baarn nog nooit zo snel roeiend zijn afgelegd", schreef onze verslaggever. Korte lontjes? Goeie buren! Het bekende spreekwoord luidt dat een goede buur beter is dan een verre vriend. Als roeiers hebben we natuurlijk veel verre vrienden bij andere verenigingen in het hele land en daarbuiten. Het spreekwoord benoemt ook goede buren, die zelfs beter zijn dan verre vrienden. In de voorbereiding van de sloepenrace bleek dat we niet als goede buren worden gezien door onze eigen buren. Het gevolg daarvan is dat we geen gebruik konden maken van de helling van de Eemkruisers, de haven direct achter de Villa. Hoe komt dat? Door de havenmeester werden verschillende redenen genoemd. De belangrijkste was naar mijn mening dat roeiers zich op het water regelmatig, en in de ogen van de motorbootschippers, te vaak, met verbaal geweld uitlaten tegen de schippers. We roepen daarbij dat de motorboten te hard varen en voegen daar nog de nodige andere kwalificaties aan toe. Dat is geen goede ontwikkeling. Als grootste watersportvereniging in Amersfoort moeten we het goede voorbeeld geven. En zorgen dat iedereen met plezier en met respect voor elkaar van het water gebruik kan maken. Zeker in deze tijd waarin we zelf vaak de publiciteit zoeken, is het van belang dat we geen negatief imago krijgen. De oproep is dus om in ieder geval geen verbaal geweld te gebruiken. In de laatste ALV bespraken we dit onderwerp. Daarin werd ook geopperd dat de stuurman gewoon z'n hand op kan steken (niet alleen een vinger) naar de andere watersporters, een goed gebruik op het water. Daarmee geven we in ieder geval het goede voorbeeld. Als er inderdaad te hard gevaren wordt, verzoek ik iedereen daarvan per e- mail melding te maken bij de secretaris. Geef naam of nummer van de betreffende boot en datum plus tijd. We zullen bijhouden of het echt de spuigaten uitloopt en zo nodig met de buren contact opnemen over dit onderwerp. In het voorjaar zullen we de buren ook eens uitnodigen zelf in een boot plaats te nemen, om gevoel te krijgen voor de stabiliteit van onze boten bij golfslag. Daarmee hopen we op korte termijn weer goede buren te zijn. Afgeleverd in Baarn Jonge bokjes Heeft Sint vier mijters vergeten? -- Piet Kunst, voorzitter Geschiedschrijving Eveneens op de Eemhead werd het Hemus Lustrumboek gepresenteerd. Jacqueline Broeshart en Kirsti Hammer van de lustrumcommissie presenteerden het compacte rode boekje met terugblikken en anekdotes uit vijftien jaar Hemusleven. Piet Kunst overhandigde het eerste exemplaar aan de heer Elzenaar, die Hemus al vijftien jaar lang huisvest. Het boekje werd met de oktober-editie van de Maand aan alle leden toegestuurd. Ik sluit het jaaroverzicht af met de laatste strofe van het door Hetty Loftström gedichte Hemuslied: "Kwijlend uit de mond, blaren op de kont, niemand houdt ons bij, want we zijn een Amersfoortse kei." Na overleg met de secretaris van Baarn Jos Wassink..werd besloten ze als Hemusbokjes in gebruik te nemen.

4 januari 2006 pagina 4 Bij de mariniers te gast Schitterende grachtentocht Zondag 13 november hield Hemus haar traditionele Amsterdamse Grachtentocht. Zo 's ochtends vroeg heerst er een serene rust in deze normaal zeer hectische stad. Gelukkig, het is weer bijna HEKtijd ind november organiseerde de Toercommissie een tocht op de Vecht. Vanuit Nijenrode roeide men op een kille zondag van Nijenrode een eind op deze fraaie en in dit seizoen verstilde rivier. Dit leverde enkele fraaie plaatjes op: fotograaf Cees in actie, t botenhuis van Nijenrode Een nieuwsgierige blikken van de damesboot. Foto s: Willem Beulink. Genietend van de rust en de prachtige gevels begroetten wij verschillende mensen die ons met open monden aankeken. Ze waren zo verbaasd dat ze niet eens de moeite namen om terug te groeten. Dit kon twee oorzaken hebben. Of ze waren zo verrandstedelijkt dat ze niet meer durven te groeten. Of het waren toeristen die onze groet niet verstonden. Om dit probleem op te lossen besloten we om iedereen maar in vier talen te begroeten. Deze manier van begroeten maakte meer respons los. Op een geven moment maakte het zoveel reactie los dat een hele boot Japanners enthousiast en verbaasd foto's van ons ging maken. Dit moment speelde zich rond Artis af en wellicht dachten ze dat we losgebroken waren. Maar laat ik bij het begin beginnen. Nadat we zes wherries bij de Hoop te water hadden gelaten was de eerste stop op Bickerswerf. Na twee uur roeien door de Prinsen-, Heren-, Keizers- en Lijnbaansgracht was het goed toeven op het terras. Na de uitmuntende koffie en notenappelgebak was lunchen niet meer nodig. Vol energie ondernamen we de tweede etappe, met als doel het Leidseplein. Om niet teveel dezelfde route te varen bestudeerde tijdens de pauze menig navigator druk de kaart. Tijdens deze etappe nam het aantal rondvaartboten wel toe. Maar al laverend door de Brouwers-, Keizers- en Prinsengracht wisten we keurig het Leidseplein te bereiken. Daar strekten we de benen en genoten we van de zon. Om toch nog even ook het oostelijk deel van Amsterdam te kunnen verkennen pauzeerden we niet al te lang op het Leidseplein. Nu ik het over verkennen heb, een Hemus-groep is bijna aangezien voor terroristen. We hadden al uitgebreid Artis van de buitenkant bekeken en we waren onder de indruk van 'De Amerstdam' bij het Scheepvaartmuseum. We vonden dat een wissel wel op z'n plaats was en zochten naar een wisselplaats. Ons oog viel op een prachtig vlot in een haventje achter het Scheepvaartmuseum dat we nietsvermoedend invoeren. De stuur had net het commando 'laat lopen' gegeven toen we vriendelijk doch dringend verzocht werden om per direct de haven te verlaten. We bleken de Marinehaven van Amsterdam te zijn ingevaren. We vroegen nog vriendelijk of wisselen nog mogelijk was, maar dat werd resoluut van de hand gewezen. We namen onze toevlucht maar tot het Scheepvaartmuseum. Na dit avontuur konden we bij de Hoop nog even genieten van de finish van de Novembervieren. Het was een geslaagde en gezellige roeitocht door Amsterdam. -- Martijn Reinhold zaterdag 14 januari 2006 HEK Hemus Ergometer kampioenschappen voor: iedereen, ongeacht leeftijd, geslacht of ervaring, kan en mag deelnemen aan de HEK. Er wordt gerekend met correctiefactoren voor leeftijd, geslacht en gewicht. locatie: Sportzaal ROC Midden Nederland, Disketteweg 10, Amersfoort (industrieterrein De Hoef) tijdschema: aanmelden voorwedstrijden jeugd (250 meter) - aansluitend voorwedstrijden junioren en senioren (500 meter) finales jeugd (750 meter) - aansluitend finales junioren en senioren (2000 meter) prijsuitreiking inschrijven: - lijst in Villa - hek@hemus.nl kosten: 5 te betalen op de wedstrijddag mooie en lekkere prijzen, dus allemaal meedoen! HEK

5 januari 2006 pagina 5 Veel gevierd in November Veel viertjes en enkele skiffjes op de laatste wedstrijden van het jaar. In de maand november werden de Lingebokaal, de Novembervieren, de Suikerrace en de Hel van het Noorden verroeid door Hemusroeiers. Hel van het Noorden Om met die laatste wedstrijd te beginnen, die doet zijn naam meestal eer aan. Als laatste wedstrijd van het jaar is het er meestal koud en mistig, je moet 10 km oproeien, en na de finish nog 4 km terug. Ondergetekende dacht na de zeer mistige editie van 1991: één keer maar nooit weer. Voor Wijnand Schoemakers zaten er toch hemelse kantjes aan deze aflevering van de Hel. Hij werd er namelijk 14e van de 48 J18 skiffeurs en wetende dat het een selectiemoment is en iedereen er dus is, is dat bepaald geen slechte prestatie. Joost Jurres deed er ook mee en werd 35e. De enige andere die zich in de skiff waagde in november was Hans van Vonderen, hij behaalde (een beetje geholpen door wat leeftijdscorrectie) een 8e plaats op de Suikerrace. Novembervieren Verder was het alleen maar vieren in November. En waar moet je dan anders heen dan naar de Novembervieren. Drie jeugdploegen en een veteranenploeg gingen naar Amsterdam om daar die wedstrijd van 4 km op de Amstel te varen. Traditioneel een sterk veld, en dus een mooie krachtmeting. Joost en Wijnand wonnen met hun combinatieviertje het J16 veld in een snelle tijd. Ze wennen er wat aan die blikken: coach Marien Mortier vermeldde op het prikbord slechts dat Elke haar eerste stuurblik had gewonnen De veteranenvier Drievoudig herfstkampioen We hebben al vaker bericht over de juniorencompetitie in de Maand, over de opzet, de start, de tussentijdse resultaten. Maar nu is de eerste competitieronde van drie wedstrijden afgerond en hebben we bij Hemus maar liefst drie herfstkampioenen! Drie van de vier ploegen die aan deze competitie hebben deelgenomen werden namelijk winnaar in hun poule van vier teams. Op het Nationaal Junioren Trainingskamp werden ze allemaal in het zonnetje gezet en mochten ze een felgekleurde oranje das mee naar huis nemen. Anthonie, Floor, Floor, Irso, Joey, Lea, Lianne, Lotte, Pepijn, Rosan, Sander, Steven, Thomas, Timo, Wouter en IJsbrand, van harte gefeliciteerd! En nu maar weer trainen voor de voorjaarscompetitie Leonie Walta met Simon Kolkman, Hugo Jan Janssen, Hans Meijer en Jantinus Ziengs behaalde een vijfde plaats overall en een derde in het VB veld, misschien wel de hoogst haalbare prestatie van deze ploeg van lichte mannen. Tevens heeft deze ploeg voor een groter roertje voor Den Treek gezorgd, omdat de stuurvrouw wat aan het mopperen was. Dat heeft geholpen. Wijnand en Joost sterk op NKIR De ergometer gaf geen duimbreed mee voor de indoorroeiers van Hemus op het Nederlands Kampioenschap Indoor Roeien. De A-selectie bij de jeugd werd volgens de huidige normen (eindigen in de bovenste helft van het veld op de NKIR) gereduceerd tot een groepje van 3 jongens. In een gigantisch veld van 74 J16 roeiers werd Wijnand Schoemakers 8e, Joost Jurres zat hem op de hielen met een 10e plaats en Bart Vos eindigde met een 26e plaats ook nog in de bovenste helft. Voor de rest zal het allemaal nog een stuk harder moeten, maar waar voor de J16 geldt dat zij natuurlijk nog wat tijd in het juniorenveld te gaan hebben, is het voor de M18 een bittere pil. Het wachten is uiteraard op de officiële vaststelling van de selectie. Joleen Hakker roeide in het Dames aangepast veld naar een tweede plaats, Ank Verrips deed hetzelfde in het DV30+ veld (wat Ank niet eerlijk vond, ze is immers 40+ maar in dat veld waren niet voldoende tegenstandsters), en Monique van den Heuvel werd eveneens tweede in het LDV30+ veld, hoewel dat veld slechts uit twee roeisters bestond. Er is behoefte aan wat tegenstand in het dames veteranenveld. André Haveman roeide in het HV30+ veld naar een 8e plaats, en was met een tijd van 6:35 de snelste Hemus roeier op de NKIR. -- Leonie Walta Indoortraining in volle gang een fotoimpressie door Jos Wassink Lingebokaal Op de Lingebokaal zagen we weer eens iets wat we bij Hemus niet zo vaak meer zien: een Hemus C4 op ander water dan de Eem. En deze ploeg van Mirjam Bremer c.s. werd daar ook nog netjes vierde van de acht ploegen. De ploeg van René Uitham c.s. deden daar mee in de 4X+ en werden 9e. Er moet toen iets zijn gaan stormen in de koppen van deze mannen, want twee weken later op de Suikerrace werden ze 2e. De effecten daarvan zijn niet van de lucht. Op het prikbord van de website daagt René iedereen uit om tegen zijn viertje te sparren. Ergo Het ergometerseizoen is begonnen, na de NKIR op 10 december zal bij Hemus op 14 januari de HEK worden verroeid, waar iedereen, écht iedereen aan kan meedoen. Kun je meteen je goede voornemens voor 2006 waarmaken (en het is nog gezellig ook). Bikkels kunnen een week later op 22 januari meedoen aan de Ergohead, 6 km indoorroeien in Amsterdam. -- Leonie Walta Novembervieren, foto s René Uitham

6 januari 2006 pagina 6 "Ontwikkeling met een menselijk gezicht" Yvonne op de Weegh naar Malawi Yvonne op de Weegh, lid sinds drie jaar, heeft haar lidmaatschap van Hemus opgezegd omdat ze over twee maanden naar Malawi gaat. In dienst van een ontwikkelingsorganisatie zal ze zich inzetten voor de bestrijding van HIV en aids. Een ongebruikelijke en moedige stap. Yvonne: "Ik heb ongelofelijk veel enthousiaste reacties gekregen op mijn plan om de komende twee jaar voor ontwikkelingswerk naar Malawi in Afrika te gaan: "wat gaaf zeg", "wat moedig", "dat je dat durft", "geweldig dat je dit doet", "maar hoe zit het dan met...", "en hoe regel je dan..". Tja, veel vragen heb ik mijzelf natuurlijk ook gesteld. De ervaring is dat je er niet te lang bij stil moet staan, er zijn wel duizend dingen te bedenken waarom ik het niet zou moeten doen. Maar als ik om me heen kijk en zie wat wij in onze rijke wereld allemaal voor mogelijkheden hebben en dat er zoveel mensen zijn in derdewereldlanden die dat niet hebben en onder de armoedegrens leven, dan denk ik dat ik er goed aan doe. En laatst zei iemand tegen mij: "Je krijgt altijd een ander perspectief als je durft te kiezen", en dat is helemaal waar. Als je VSO en m'n project wilt steunen, zou een kleine gift zeer welkom zijn. Je kunt een bijdrage overmaken naar: VSO Nederland Giro: 92 onder vermelding van Project Yvonne o/d Weegh in Malawi Nog een paar maandjes en dan is het zover, dan word ik uitgezonden door VSO naar Malawi. VSO (Voluntary Service Overseas) is een internationale ontwikkelingsorganisatie die structurele hulp biedt in ontwikkelingslanden. VSO stuurt geen geld, geen goederen, maar mensen. Zij noemen het zelf: ontwikkeling met een menselijk gezicht. Ik ga me in Malawi inzetten voor een wereld zonder armoede en achterstelling, maar met name in een project voor de bestrijding tegen HIV en AIDS. De ziekte verspreidt zich in enorm tempo door met name in zuidelijk Afrika. Ik treed in dienst bij The Transport and General Workers Union (TGWU) een vakbondsorganisatie dat met name chauffeurs in de transportbranche en industrie vertegenwoordigt. Onder deze bevolkingsgroep zijn schrijnend veel mensen geïnfecteerd of hebben AIDS. In het project zal ik collega's bij de bond ondersteunen om het onderwerp onder de aandacht te brengen bij de werkgevers in de branche én niet te vergeten fondsenwerving. Naast het feit dat ik mensen ga helpen, zal ik de komende twee jaar beschouwen als één grote leerperiode voor mezelf. Het is voor mij niet een kwestie van proberen, maar DOEN. Ongetwijfeld kom ik mezelf een paar keer tegen, maar daar ben ik niet bang voor. Ik ga ervan uit dat er mooie dingen gaan gebeuren. Na drie jaar met veel plezier bij Hemus te hebben geroeid zal ik eind december de roeiclub verlaten. Eerlijk gezegd, het gaat me wel aan het hart. Als ik even terugdenk aan die periode kwam ik er natuurlijk om te roeien, maar zeker ook voor m'n mederoeiers, de gezelligheid, een paar keer de Elfsteden, Eemhead, Vechttocht en andere tochten. Al Googelend ben ik nog geen roeigelegenheid in Malawi tegengekomen, maar bij een collega VSO'er in Johannesburg wel. Dus als ik een weekje vrij heb in de komende twee jaar, dan zal ik de wateren in Zuid Afrika gaan beproeven en aan Hemus denken en ik wens iedereen veel succes en, wie weet, tot over twee jaar!" - van alle aids-patiënten leeft 95% in ontwikkelingslanden - de levensverwachting in zuidelijk Afrika daalt van 59 jaar in 1990 naar 45 jaar voor de economische activiteiten in Afrika zullen door de aids-epidemie afnemen met -25% - In Zuid-Afrika raken dagelijks mensen HIV-besmet Adze en Daan Hoe het met onze pupillen staat Om de week zijn ze te vinden bij roeivereniging Viking (Utrecht) waar ze klaargestoomd worden tot onze toekomstige coaches. Pittige cursus waar een diversiteit aan te pas komt. De boeken zijn in het engels wat voor deze twee jongeheren geen probleem is. Zo'n 3 tot 4 uur per week zitten ze er met hun neus in. Er moet namelijk ook worden gestudeerd. Zo zijn ze al helemaal op de hoogte van hoe onze spieren werken en hoe je ze als roeier optimaal kan inzetten. Niet verkeerd want er gaat een hoop kracht en energie verloren bij een verkeerde roeitechniek. De foutenanalyse en blessurepreventie waren interessante onderdelen. De heren hebben wel wat puntjes van kritiek op de opleiding. Zo hoefden ze vooraf geen doelstellingen te formuleren en de docenten zijn niet altijd even goed op de hoogte wat hun voorgangers hebben behandeld. Zou wel handig zijn. Adze en Daan zijn superenthousiast en zijn heel blij dat ze deze cursus mogen volgen van Hemus. De deelnemersgroep is een bont gezelschap. De bekende corpsballen denken altijd alles beter te weten, maar na een paar weken kunnen Adze en Win een ipod Nano met onze jaarpuzzel De afgelopen twee jaar heb je in het jaarwisselingsnummer een puzzel aangetroffen. Je kon altijd iets winnen, zoals een fles wijn. Deze keer hebben we een bedrijf bereid gevonden een prijs ter beschikking te stellen. Daan ze goed aan en vindt er zo nu en dan een stevige discussie plaats.. De opgedane kennis wordt al gelijk in de praktijk toegepast en ze voelen zich al zekerder in het coachen. Leuk dat het zo werkt, zeggen ze spontaan. Vooral de foutenanalyse is interessant. Vaak druk je je blad te snel uit het water of laat je je schouders hangen. Met de middelen die we kregen zeggen ze dat het eenvoudig over te brengen is naar de roeiers die zij nu coachen. Wat zou je onze huidige coaches willen meegeven? "Bespreek voor en na de training met je roeiers wat de inhoud van de training wordt en waar knelpunten liggen". Zo bouw je aan een goede training. Onderwerpen die nog aan de orde komen zijn o.a. voeding en afsteltechniek. Daar hebben de heren nog niet voldoende kennis van en ze zien er dan ook naar uit. Die prijs is een heuse ipod Nano, zo n mode-mp3-speler waar iedereen mee wegloopt. Jij ook? Maak dan de puzzel op de volgende pagina. Stuur je oplossing uiterlijk 6 januari naar redactie@hemus.nl. -- Yvonne Servaas O ja, dat bedrijf is het Amersfoortse No Panic Communication Services, dat alle mogelijke gedrukte en digitale communicatiemiddelen realiseert. Maak die puzzel. De regels: - maak de puzzel geheel of gedeeltelijk - stuur uiterlijk 6 januari in naar redactie@hemus.nl - of naar De Klapmus 16, 3828 SP Hoogland - winnaar is degene die de puzzel compleet oplost - bij meer dan 1 juiste inzender wordt de winnaar tijdens de nieuwjaarsborrel uit de hoge hoed geloot door een vertegenwoordiger van No Panic - en we gaan niet corresponderen over de uitslag of de prijs of de winnaar Leuker dan een sudoku! ups De coachboot nadert nu toch echt zijn voltooiing; binnenkort loopt de motor als een zonnetje. Struikelen op hert bordes hoort tot het verleden, hopen wij, nu de klusploeg alle gaten heeft afgedekt met een fraaie laag hout. De Koppel ligt gelaten zijn lot af te wachten. Een uitglijder van schoenmaat 45 bij het uitstappen leidde tot een gapend gat. De acht wacht ook, dikke lagen stof verzamelen zich. downs

7 januari 2006 pagina 7 Wat Hemus in 2005 bezighield Een terugblik op 2005 in 21 foto s. Elke foto staat voor een woord. Vul dat in en stuur uiterlijk 6 januari je oplossing - de woorden in de verticale kolom - naar redactie@hemus.nl. Voor de winnaar ligt er een heuse ipod Nano te wachten. Als er meer dan één goede oplossing is, wint degene die de meeste woorden helemaal goed heeft; stuur dus je hele oplossing op! Succes - wij denken dat het niet zo makkelijk is

8 januari 2006 pagina 8 Langs de Eem: Eembrug De laatste brugwachters Een stukje stroomafwaarts van Baarn ligt de Eembrug, een ophaalbrug die de weg naar Spakenburg onderbreekt. Voor zandschepen van en naar Amersfoort is het de enige bediende brug in het traject. Vier brugwachters draaien er met veel plezier hun diensten, maar niet lang meer. Door Jos Wassink Zaterdag 26 november - Gisteren was het noodweer en stond het hele land vast in de plotselinge sneeuw. In de polder zijn veel slootjes buiten de oever getreden en onder de Eembrug kolkt het bruine water als een bergstroom. "Een knoop of drie," schat brugwachter van dienst Gerda Dirksen. Vanochtend was het nog meer, vertelt ze. En ze was verbaasd te zien dat een roeiboot tegen de stroom op wist te komen. Hoe ze precies het smalle bruggat zijn doorgekomen, waar het juist het sterkst stroomt weet ze niet te vertellen. Daarvoor was ze te druk met de brug bezig. "Maar het waren wel goeie hoor." Gerda Dirks is parttime één van de vier brugwachters. De anderen zijn Elias en Ineke van IJken die er beiden een fulltime baan aan hebben. Ze wonen in het witte huis naast de brug, en dan is er Ineke Heusingveld. Allemaal zijn ze in dienst van de provincie Utrecht. De brug is zestien uur per dag open, behalve zaterdag wanneer de bediening om zes uur 's avonds stopt. Zondags is de brug dicht, althans in de winter. Het is fijn werk, vindt Gerda. Ik stel me voor dat je dikke boeken leest om de lange uren door te komen, maar daarvan is geen sprake. Gerda woont op het 18 meter lange stalen zeiljacht 'Pacific' dat vlak achter de brug ligt afgemeerd. Ze werkt dus vanuit huis en luistert naar telefoon, marifoon en toetersignalen. Alleen als de brug daadwerkelijk bediend moet worden, gaat de brugwachter naar het glazen huisje, waar het verkeer vlak voor de deur langs raast. Van het spreekwoordelijk korte lontje van de automobilisten heeft zij zelf nog niet veel gemerkt, maar Elias van IJken wel. Die heeft haar verteld dat er pakken vla en zelf een pot appelmoes tegen het huisje werden gesmeten door gebelgde autorijders. Elias en Jet van IJken zijn de derde generatie brugwachters in Eemdijk, maar ook de laatste. De opa van Elias van IJken, eveneens Elias geheten, is er in 1909 mee begonnen in het witte huis, ongeveer honderd meter verder stroomafwaarts op de linkeroever. Daar lag toen sinds 1900 de vorige Eembrug. Zijn zoon, Egbert van Ijken, nam de dienst van hem over in 1936 en draaide tot 1973, waarna hij de baan overdroeg aan zijn zoon Elias, de huidige brugwachter. Over anderhalf jaar gaat hij met pensioen, dan zullen de Van IJkens bijna honderd jaar (98) de brug bediend hebben. De honderd jaar zullen ze niet halen. Niet alleen gaat Elias van IJken met pensioen, ook de bediening van de brug gaat veranderen. De huidige Eembrug met het naastgelegen huis is in 1961 opengesteld, drie maanden nadat een vrachtschip tegen de oude brug aangevaren was. In de tussentijd kon de brug niet dicht en moesten de Spakenburgers en Bunschoters omfietsen. En over een jaar of twee komt er ter hoogte van Soest een beweegbare fietsbrug bij. Die zal van afstand bediend gaan worden, waarna ook de bediening van de Eembrug op afstand overgenomen zal worden. Die datum valt ongeveer samen met de pensionering van Elias van IJken en Ineke Heusingveld. Wat Gerda Derksen daarna gaat doen weet ze nog niet. Ze vertrouwt er op dat de provincie wel iets anders voor haar te doen zal hebben. Ze wil er nog levensloop sparen om over een aantal jaren een grote zeereis te kunnen maken met hun zeilschip 'Pacific'. Dan komt een zeiljachtje om de hoek, op weg naar de winterstalling. Gerda wacht tot het scheepje naderbijgekomen is, kijkt of de weg vrij is en laat de bomen zakken. De beide brugdelen bewegen soepeltjes omhoog en de weg is vrij voor de doorvaart. Dat duurt alleen wel even. Het bootje vaart vol gas, het schiet een beetje nerveus links en rechts door het bruggat en komt, ondanks de brullende motor, maar stapvoets vooruit. "Direct na de brug gaat het makkelijker," weet Gerda. Ze schrijft het bootje bij in de computer. Het is nummer negen vandaag. Iedere brugopening wordt geregisteerd: datum, tijd, naam van het schip, vaarrichting, tonnage. Van pleziervaart wordt alleen het aantal bijgehouden. Zo gaat het bij de Eembrug, zo'n drieduizend keer per jaar. Zevenhonderd jaar brug De Eem heeft niet veel bruggen. Als we het fietsbruggetje en de spoorbrug bij de Koppelpoort meetellen, zijn het er vijf. Eerst de brug bij Prodent, dan bij Hemus de Koppelbrug, na 1 kilometer de Bunschoterstraat met de Driesluizenbrug, dan na een hele poos niks de A1 en tenslotte de ophaalbrug bij Eembrugge. Eembrugge ontleent zijn naam aan eh nou ja. Rond 1300 werd hier de eerste brug gebouwd. Oospronkelijk lag er op de westoever een echt doorpje - Ter Eem - en op de oostoever een burcht. De burcht is lang geleden verwoest en alleen als je goed kijkt, en dat vooral van bovenaf, zie je nog dat er inderdaad ooit iets gestaan kan hebben. toen zo De oudste - rond roeifoto in het online Amersfoortse gemeentearchief. nu zo Baarn weet nog hoe het moet, die groet. Ter Eem / Eembrugge was ooit belangrijk. Vanhieruit zijn de polders van Eemnes aangelegd / ontgonnen. Op deze plek wordt vanaf zee gezien de monding van de Eem smal. Bij t Raboes was de oorspronkelijke monding een groot estuarium, waar noordenwinden het water uit de Zuiderzee stevig in konden opstuwen. Als je ziet hoe sterk nu nog het water stijgt als er een noordenwind staat, kan je wel begrijpen hoe dat geweest moet zijn in de tijd voor de Afsluitdijk werd aangelegd en de zee min of meer vrij spel had. De grote invloed van de zee is dan ook een belangrijke oorzaak geweest dat de ontginning van de polders langs het laatste deel van de Eem pas relatief laat op gang gekomen is. De kaart hiernaast is van rond 1650 en toont de brug, 350 jaar geleden dus. Bron: Gemeentearchief Amersfoort. in & uit november in Jannie Brekveld Berend Mortier Rob Hes Trix Meijlink Lieke Kleinveld-Bunnik Anton Hessing Jelmer Epema Bertie Kleij- Hofman Mark Scholten Menco van der Weerd Reneé van Roozendaal Leo Piessens Monique de Ridder Marije Mansfeld Linda van Beek Winnie van Soest-Jongepier Quinta van Soets-van Boetzelaer Gerald van Bronkhorst Lotte Doude van Troostwijk Daniël Morpey Bruno Montauban Rieneke Gerkema Fons Timmer Maj Mulder Gelske Nederlof Tomas van der Wende uit Gerrit Gelderblom André Kok Eddy Sas Mariska Sas Marga Man Evert-Jan Vinkhuizen André Ravesteyn Charles Volmer Rietje van Groenigen