NIEUWSBRIEF 43 EEN BOEIEND EN GELUKKIG NIEUWJAAR 2017 wenst en roept jullie luidruchtig toe JDD JOS DE DECKER schilder en dichter
Beste Kunst en Poëzievrienden, Schuif wat dichter bij en luister mee naar de dingetjes die ik las en die mij boeiden, alsmede enkele van mijn eigen recente gedichten. Ik heb getracht om een zo verscheiden mogelijke Nieuwsbrief op te maken met gedichten van o.a. Bert Voeten, Toon Tellegen, Lucebert, Cees Nooteboom, Paul Eluard. En, daarnaast nog wat eigen gedichten, met onder andere twee kleine experimentele gedichten die ik schreef bij het luisteren op You Tube naar muziek van de Russische componist Alfred Schnittke ( 1934 1998). Hij was een Sovjet Duitse componist. Aanvankelijk maakte hij Avant-gardistisch werk, schakelde over naar een soort Postmodernisme dat hij zelf polystylistisch noemde. Vanaf 1985 sukkelde hij met zijn gezondheid, overleefde drie hartinfarcten, was meermalen klinisch dood, maar bleef tot 1998 jaar van zijn dood heel productief. Een pagina met eigen winter Haiku s komt mede aan de beurt. Al de foto s, tekeningen en schilderijen die ik dit keer gebruikte zijn alleen van mezelf. Als slot is er het kijkkastje Magic Box waarvoor ik het gedicht OLD SAGA schreef. Opmerkingen en suggesties zijn zoals steeds welkom. Af en toe vinden jullie me nu ook op Facebook. Vriendelijke groeten. Jos De Decker MANSVELD ART CENTER Oudenaaksestraat, 4, 1671 Elingen (Pepingen- Pajottenland)-België tel 02 532 57 11 joz.dedecker@telenet.be www.mansveldartcenter.wordpress.com
HET GETAL NUL Ik ben van hier en weer ook niet Ik ben van nergens pas in geen enkel scenario de straat waar ik op loop heeft geen uitstaans met mij Ik ben van hier en weer ook niet bewandel paden van de verbeelding aldus ontsnappend aan het vast tijdsgedrocht dat men mij opleggen wil Het getal nul hoeft geen vervolg Jos De Decker Dec 2016 HET GETAL EEN Ik zag het getal een eenzaam eenkennig en oogverblindend eenvoudig nooit zal ik die dag vergeten waarop ik de een zag en verder voer ik langs de steile kusten der dubbelzinnigheid langs tweedracht en tweespalt langs twijfel en tegenzin eindigheid joeg mij voort TOON TELLEGEN uit: Hemel een vergeefs Uitg Querido
Bert Voeten (1918 1992) EVEN Door de open ramen ademt ontspannen het huis. Ik zie mijn vrouw voor de spiegel een rode blouse passen - verwachting maakt haar ogen jong als de eerste dag. Ik hoor het kind de trap op komen met een mond vol vragen. Buiten in de zomerdroogte zijn alle geluiden rond en verend. Aan lange draden van licht zweven de acrobatische vogels. Bomen staan in wonderen te geloven. En de wandelmensen maken hun oude benen wijs dat het groene leven nooit meer eindigt. Even woont men vreesloos en zonder verleden in zijn eigen lichamelijkheid. uit: 'De zon op mijn hand', 1956.
GEDICHT VOOR EEN ZEER HOOFD de wind verft mijn ogen om tot spitse vlaggen en ik geef mijn hoofd over aan de grote verre wolken in de grote verre wolken zitten maanzieke honden als door de ramen de zon schijnt zijn de honden zonzieke poezen mijn benen jengelen uit de verre wolken als van processies verstoken klokken maar mijn hoofd is een haan tussen de honden en brult en balkt en blaast en blaft terwijl de honden huilen Lucebert (1924 1994) met: Tekening :Waarheen JDD
DUIZEND NACHTEN EN DAGEN Als een koning op een nors eiland gaat de wind heen en weer door de avond. Ik jaag op mijn onzichtbare leven. De vleugels van mijn ogen branden. Zwarter worden de vogels. Een koperen avond schalt in de bergen. Onder de houten bomen graast de rust, maar niemand gelooft het. Alle struiken verbergen soldaten. Het gruis van de regen likt aan het water. Het koper verschaalt en gaat onder. Alleen ik vlieg nog rond met mijn vernederde onrust. Nooit zal ik een keer mijn lichaam ontmoeten. Een schuldig gordijn houdt me voor eeuwig van me gescheiden. Uit: 'Gesloten gedichten', 1964. Cees Nooteboom (1933- )
De spiegel van een moment Hij verdrijft de dag. Hij toont aan de mensen beelden losgemaakt van hun schijn. Hij ontneemt aan de mensen de mogelijkheid om zich te verstrooien. Hij is hard als steen. De vormeloze steen, De steen van de beweging en van het zicht. En zijn schittering is zoals alle harnassen, alle maskers ervan zijn vervalst. Wat de hand vast nam wil de vorm van de hand niet aannemen. Wat begrepen werd bestaat niet meer. De vogel is met de wind vermengt, De hemel met zijn waarheid, De mens met zijn realiteit. Paul Eluard uit: Capitale de la douleur. vertaling JDD 2015 Beeld: Olieverfschilderij JDD. Ecriture du temps.
zonder titel zoals de dag die begint of de avond die valt geen titel dragen en de dingen gewild of niet hun bekomst krijgen vanzelf zonder voorafgaand voorwoord en zoals elk zoals een uitleg en gevolgtrekking meekrijgt zo doe ik een greep middenin het bestaan aan mij besteedt dat zich voltrekt om er een gedicht in te vinden dat mij gezelschap houdt en optilt transparant maakt in een aanhef die volgt verontlichaamt in een paar vluchtige uitgesponnen woorden Jos De Decker schilderij - ACTION PAINTING Jos De Decker
Alfred Schnittke Quasi una sonata (1987) luisteren naar stilten afgewisseld met plots geluid trektocht van klanken herinnert aan lege novembervelden luisteren naar stilten op een sombere herfstdag afgewisseld met sprongsgewijze invallen van een toondichter in zijn klankavontuur en bekentenis Jos De Decker 26 nov 2016
Collage op papier glacé 50 x 70 cm JDD Alfred Schnittke - Yellow sound (1974) ritselingen kriepende klanken alsof opstijgend uit een Klee-tekening fezeling- zachte stappen met komische gebaren een, twee, drie! njett - Russische kleurklank uitmondend op gebulder dada boem! Jos De Decker 26 nov 2016
1. SNOT eeuwen oud is de snot van het mensdom net zoals de vele tranen onderaan tekening met collage JDD 2013 eeuwen oud zijn de dingen die nu als schrijn bewaard worden en onder het stof vergeten liggen eeuwen oud zijn de gevoelens waar men geen weg mee weet en die opwellen komen eeuwen oud zijn de woorden die te boek willen geraken om te kunnen blijven... Jos De Decker 2016 2.SLABAKKEND OOG een slabakkend oog een belabberde tong een falend geheugen een gehandicapt been leegloop van allerlei het verdwijnen van vrienden het bestaan dat zich betast zich ziet wegebben zomaar en dat zich heruitvinden wil dag na dag dag na dag... Jos De Decker 2016
haiku s Een winterochtend in December. Kleurvolle en sappige vruchten brengen de voorbije zomer weer inbeeld. HOEK VAN DE TAFEL NOG EEN BEETJE ZOMER MET KLEURRIJK FRUIT 1. volle maan nu en ongevraagde e-mails die ik wis 2. goed ingeduffeld trotseer ik Noordoostenwind ik hoor hem fluiten 3. meeuwen op de draad turen naar de zon, vliegen op als ik passeer 4. de zon gaat onder de schaduw voor mij wordt groter en groter
old saga elk leven beleeft zijn eigen mythe wordt een tijdsgewrocht waarbinnen een saga onts taa t een uitwisbaar gegeven door slechts dat ene leven gekend he t raakt noch voe t noch wal is onmededeelzaa m he t leeft in zich op zich zoals elkeen voor zich denkt nooit me t twee tegelijk we waaieren allen mee naar onvermoede horizonten in een naa mloosheid waarbinne n we oplossen... Jos De Decker 10 dec 2013 Magic Box Old saga met oude boeken en tekening.