MS Word Export To Multiple PDF Files Software - Please purchase license. Schotland reis 2009 10 mei tot 15 mei De week rust pakte even anders uit voor de achter gebleven bemanning, het was zo n bar weer (windkracht 10 11) dat er van echt uitrusten niet gesproken kan worden. Daar wij met de Holland vlak bij de haven ingang van Troon lagen en het zeetje zo de haven in kwam was het geen pretje om op deze plek te liggen. Alle rotzooi die eerst op de kade lag werd aan dek terug gevonden, extra trossen moesten worden bijgezet zodat het schip lag afgemeerd alsof het een groot passagiersschip was. Pas aan het einde van de week werd het een beetje rustiger en konden de mannen er ondanks de regen er een dagje op uit met een huurauto. Op zondag 10 mei om 17.30 uur arriveerde de gasten en nieuwe bemanning met de bus vanuit Glasgow en kon onze reis beginnen. Helaas was het niet mogelijk om de abdij te bezoeken omdat er een dienst aan de gang was, het was wel druk met toeristen op het eiland. Er was namelijk ook een Frans passagiersschip, Le Diamant, ten anker gekomen met een hoop Amerikanen aan boord. s Avonds om 22.00 uur vertrokken wij naar het eiland Iona om daar de volgende morgen om 07.00 uur ten anker te gaan. Na een goed en stevig ontbijt werden de gasten met de rubberboot naar de wal gebracht om Iona te bekijken, Iona staat bekend als het eiland waar vroeger de koningen begraven werden. Aan het eind van de ochtend gingen we weer anker op om vervolgens zo n anderhalf uur later bij Staffa weer ten anker te komen, Staffa staat bekend om zijn grotten waarvan er bij één zelfs ingevaren kan worden met een (klein) bootje. Toen dit eiland ooit ontstaan is moet dat een enorm oergeweld zijn geweest, het is een prachtgezicht al dat basalt in al zijn grillige maar mooie vormen.
Ook enkele bemanningsleden hebben even de tijd gehad om dit prachtige eiland even te bekijken, oordeel zelf maar aan de hand van de volgende foto s.
de ankerketting was de schamele vangst niet meer dan 3 kleine krabbetjes. Over het weer hadden we deze dagen niet te klagen en was het dus volop genieten voor iedereen. s Middags was het wederom weer anker op om bij Eigg wederom ten anker te gaan waar we de nacht bleven liggen. Een van de gasten, bekend met de visserij zette een staand want uit om zo te proberen wat vis te vangen, de volgende morgen bleek dat ijdele hoop was want buiten dat het net vast zat aan Verder valt de hele visvangst vies tegen want er is (nog) niets gevangen. In eerste instantie dachten wij dat er voor de toeristen vervoer beschikbaar zou om een tocht naar het fluisterstrand te kunnen gaan maar dit plan is nog in ontwikkeling dus dat was pech hebben. Later werd besloten dat een gedeelte van de groep de wandeling van 2 uur ging doen en de rest kwam terug aan boord en zijn met de Holland omgevaren om daar de wandelaars op te pikken met de rubberboot. Onder weg werd er nog een vissersbootje aangesproken of die voor ons wat vis of zo had, vis hadden ze niet maar wel kleine kreeftjes waar dan ook heerlijk van gegeten hebben.
Het oppikken van de mensen ging niet zonder slag of stoot, er was namelijk geen mogelijkheid om daar af te meren dus moest de rubberboot stranden op het strand om de gasten af te halen dit betekende wel een nat pak voor de bestuurder en gasten om de boot weer in het water te krijgen. Gelukkig was het water niet al te koud maar warm was het ook niet. Een van de gasten maakte van de nood een deugd en besloot zijn broek in te korten tot een korte broek. Nadat iedereen weer aan boord was voeren we naar het eiland Rhum waar een bezoek aan een kasteel gepland was, deze dag werd afgesloten met een diner aan dek want het weer werd alleen maar beter zodat er velen met een rood verbrande kop in de rondte liepen. Gedurende de dag gingen de normale werkzaamheden natuurlijk gewoon door want het is tenslotte geen vakantie reis voor ons!
Na het diner weer anker op en gingen op weg naar het eiland Saint Kilda zo n 10 uur varen (130 mijl) van Rhum verwijderd, dit kleine eiland is een van de buiten Hebriden eilanden. Daar s morgens aangekomen was het weer verslechterd en was het niet mogelijk om er iemand af te zetten met de rubberboot dus werd er besloten om een rondje eiland te maken en terug te varen om bij Barra ten anker te gaan. In onze ogen hebben ze daar ook niets gemist buiten de vele meeuwen om dan. De natuurlijke bogen in de rotsen waren wel imposant maar verder was er volgens ons niet veel te zien, maar misschien komt dat omdat we er niet aan wal zijn geweest en de oude huizen niet van dichtbij hebben kunnen zien. s Middags nadat we anker waren gegaan gingen we naar Tobermory en hebben de gasten hun laatste avond aan boord gevierd met een heerlijk diner en onder het genot van een drankje. Na een bezoek aan de distilleerderij van Tobermory was het wederom anker op en voeren we naar Oban alwaar de wisseling van de gasten plaatsvond, wederom was dit weer een geslaagde reis en kunnen de gasten terug kijken op een leuke tijd aan boord van onze Holland. Dit was het weer voor nu tot de volgende nieuwsbrief. Groeten Rob Aangezien de wind aangewakkerd was tot zuid tot zuidwest 7 was het voor sommige geen pretje, gelukkig was het maar een kleine acht uur varen dus dat scheelde weer. Bij Barra gingen we weer voor anker in een beschutte baai en gingen de gasten de volgende morgen naar de wal voor een rondrit over het eiland.