Instantie Hof van Beroep te Brussel Onderwerp Dagvaarding van een tijdelijke vereniging/vennootschap. Ontbreken van rechtspersoonlijkheid Datum 26 oktober 2009 Copyright and disclaimer Gelieve er nota van te nemen dat de inhoud van dit document onderworpen kan zijn aan rechten van intellectuele eigendom, die toebehoren aan bepaalde betrokkenen, en dat er u geen recht wordt verleend op die desbetreffende rechten. M&D Seminars wil u met dit document de nodige informatie verstrekken, zonder dat de in dit document vervatte informatie bedoeld kan worden als een advies. Bijgevolg geeft M&D Seminars geen garanties dat de informatie die dit document bevat, foutloos is, zodat u dit document en de inhoud ervan op eigen risico gebruikt. M&D Seminars, noch enige van haar directieleden, aandeelhouders of bedienden zijn aansprakelijk voor bijzondere, indirecte, bijkomstige, afgeleide of bestraffende schade, noch voor enig ander nadeel van welke aard ook betreffende het gebruik van dit document en van haar inhoud. M&D Seminars - 2009 M&D CONSULT BVBA Eikelstraat 38-9840 DE PINTE Tel. 09/224.31.46 - Fax 09/225.32.17 info@mdseminars.be - www.mdseminars.be
ARREST 26/10/2009 Het Hof van Beroep te BRUSSEL, eerste kamer, na beraadslaging, spreekt volgend arrest uit : Rep. Nr. 2009/ A.R. nr. 2007/AR/485 INZAKE VAN : De naamloze vennootschap TRANSPORT VANDEBEECK, waarvan de maatschappelijke zetel gevestigd is te 3530 HOUTHALEN HELCHTEREN, Centrum Zuid 1410, ingeschreven in het handelsregister te Hasselt onder het nummer 74.870, ingeschreven in de kruispuntbank van ondernemingen onder het nummer 0438.907.380, appellante tegen een vonnis uitgesproken door de rechtbank van koophandel te Brussel 21 december 2006, vertegenwoordigd door Meester Kristien FONTEYNE loco Meester Koen VANOPPEN, advocaat te 3510 KERMT, Diestersteenweg 146, TEGEN : 1) De naamloze vennootschap COSIMCO, waarvan de maatschappelijke zetel gevestigd is te 2550 KONTICH, kartuizerweg 1, ingeschreven in de kruispuntbank van ondernemingen onder het nummer 0419.877.168, 2) De naamloze vennootschap DEMOCO, waarvan de maatschappelijke zetel gevestigd is te 3500 HASSELT, Herckenrodesingel 4B, ingeschreven in de kruispuntbank van ondernemingen onder het nummer 0440.712.867, die samen de Tijdelijke Vennootschap COSIMCO DEMOCO, waarvan de maatschappelijke zetel gevestigd is te 3500 HASSELT, Herckenrodesingel 4B, ingeschreven in de kruispuntbank van ondernemingen onder het nummer 0769.221.381, vormen geïntimeerde, vertegenwoordigd door Meester VERHAEGHE loco Meester Filip VAN DER VEKEN, advocaat te 2018 ANTWERPEN, Desguinlei 6,
1. De procedure In dit arrest oordeelt het hof over het hoger beroep tegen een vonnis van de rechtbank van koophandel te Brussel van 21 december 2006. De bepalingen van de wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in gerechtszaken, waaronder artikel 24, zijn nageleefd. Het arrest wordt gewezen na tegenspraak. Partijen verklaren dat het vonnis niet werd betekend. Het hoger beroep is tijdig en regelmatig naar vorm ingesteld. 2. De feiten Volgens verklaring van partijen heeft zich op 17 mei 2001 een ongeval voorgedaan te Vilvoorde Zemst op een werf aan de Woluwelaan. Daarbij zou een vrachtwagen van appellante van de weg afgeweken zijn, waarbij een riooldeksel van geïntimeerden werd beschadigd en de vrachtwagen van appellante. Op 18 september 2001 zou zich op dezelfde werf een ongeval hebben voorgedaan waarbij de vrachtwagen van appellante zich vastreed in een "aangevulde doorgang". 3. Het onderwerp van de vordering 3.1. Voor de eerste rechter vorderde appellante de veroordeling van geïntimeerden tot de betaling aan haar van 3.195,25 EUR plus de vergoedende intresten op 2.635,62 EUR vanaf 17 mei 2001 en op 549,63 EUR vanaf 18 september 2001, en de gerechtelijke intresten. Geïntimeerden concludeerden tot de ongegrondheid van de vordering. Bij tegeneis vorderden zij de veroordeling van appellante tot betaling van 2.098,49 EUR plus de vergoedende intresten vanaf 17 mei 2001. 3.2. De eerste rechter verklaarde de vordering en tegenvordering ongegrond, en veroordeelde partijen tot het dragen van hun eigen kosten. 3.3. In hoger beroep herneemt appellante haar oorspronkelijke vordering. Geïntimeerden concluderen tot de niet ontvankelijkheid van het hoger beroep voor zover gericht tegen de tijdelijke vennootschap en tot de ongegrondheid van het hoger beroep voor het overige. Bij incidenteel hoger beroep hernemen zij haar oorspronkelijke tegenvordering.
4. De gronden van de beslissing en het antwoord op de middelen van de partijen 4.1. De ontvankelijkheid van het hoger beroep Naar luid van het petitum van hun conclusie concluderen geïntimeerden tot de niet ontvankelijkheid van het hoger beroep voor zover gericht tegen de tijdelijke vennootschap. Het middel dat zij ontwikkelen (p. 3) strekt echter niet tot de niet ontvankelijkheid van het hoger beroep, maar tot de niet ontvankelijkheid van de vordering. Het hof ziet geen middel van niet ontvankelijkheid van het hoger beroep dat ambtshalve aan te voeren is. Voor zoveel als nodig: de tijdelijke vennootschap was partij in eerste aanleg (als verwerende en als eisende partij), zodat appellante haar hoger beroep kon richten tegen haar. 4.2. De grond van het hoger beroep 4.2.1. De ontvankelijkheid van de vordering van appellante voor zover gericht tegen de tijdelijke vereniging Geïntimeerden werpen op dat de vordering niet ontvankelijk is voor zover gericht tegen de tijdelijke vereniging, omdat die geen rechtspersoonlijkheid heeft. Het klopt dat de tijdelijke vennootschap (en niet meer tijdelijke vereniging) geen rechtspersoonlijkheid heeft (artikel 2 en 47 van het Wetboek van Vennootschapsrecht). De vennoten zijn hoofdelijk gehouden jegens derden met wie ze gehandeld hebben, en worden rechtstreeks en persoonlijk gedagvaard (artikel 53 van het Wetboek van Vennootschapsrecht). Dat is ook wat appellante heeft gedaan; zij heeft weliswaar de tijdelijke vennootschap gedagvaard, maar ook de twee vennoten, met toevoeging wat die laatsten betreft "zijnde de samenstellende elementen van de tijdelijke vereniging." Er is dus voldaan aan artikel 53 van het Wetboek van Vennootschapsrecht. Dat appellante de veroordeling vraagt van "geïntimeerden", zonder onderscheid, is zonder belang: zij kan enkel een titel krijgen tegen de vennoten, zij het dan hoofdelijk. Er is dus ten hoogste een kleine slordigheid in de formulering. Geïntimeerden zijn overigens slecht geplaatst om appellante wat dat betreft verwijten te maken. Ook in hun conclusie stellen zij de tijdelijke vennootschap voor als een afzonderlijke concluante, en zij stellen een tegenvordering in voor "concluanten", zonder daarbij te verduidelijken wie dan wel vordert; het hof neemt aan dat COSIMCO en DEMOCO samen vorderen. 4.2.2. De grond van de vordering en de tegenvordering Appellante steunt haar vordering op de stelling dat de werf gebrekkig was in de zin van artikel 1384, 1ste lid van het Burgerlijk Wetboek en dat geïntimeerden onzorgvuldig zijn geweest in de organisatie van de werf. Geïntimeerden steunen hun tegenvordering op de stelling dat de vrachtwagenchauffeur, aangestelde van appellante, een fout heeft begaan waarvoor appellante aansprakelijk is met toepassing van artikel 1384, 3de lid van het Burgerlijk Wetboek.
De eerste rechter heeft evenwel terecht de vorderingen afgewezen op grond van de vaststelling dat partijen niet het bewijs leveren van de fouten en gebreken. Uit de stukken kan inderdaad niet met zekerheid worden afgeleid dat de werf niet voldoende was gesignaliseerd, dat de rioolput niet was afgeschermd terwijl dat mogelijk was, of dat leveranciers niet werden opgevangen bij de ingang; evenmin staat vast dat de chauffeur zonder zich aan te melden de werf is opgereden, of een ongepast parcours heeft gevolgd, of onvoldoende controle had over zijn vrachtwagen, of anderszins onzorgvuldig was. De vaststelling op tegenspraak met betrekking tot het ongeval van 17 mei 2001 vermeldt niets nuttigs wat dat betreft, en voor het overige zijn er alleen de verklaringen van de partijen zelf. Evenzeer terecht heeft de eerste rechter geoordeeld dat een getuigenverhoor voor feiten van 2001 nu niet meer zinvol is. 5. De kosten Partijen vragen voor de rechtsplegingsvergoeding de toepassing van het basisbedrag. Met toepassing van het koninklijk besluit van 26 oktober 2007 bedraagt dat basisbedrag gelet op de waarde van de vordering 650,00 EUR. OM DEZE REDENEN : HET HOF, Rechtdoende op tegenspraak, Gelet op artikel 24 van de wet van 15 juni 1935 op het taalgebruik in gerechtszaken; Verklaart de hogere beroepen ontvankelijk maar ongegrond. Veroordeelt appellante tot de betaling van de kosten van het hoger beroep, begroot in hoofde van haarzelf op euro 836 (186 rolrecht + 650 rechtsplegingsvergoeding), en in hoofde van geïntimeerden op euro 650. Aldus gevonnist en uitgesproken ter openbare terechtzitting van de burgerlijke eerste kamer van het hof van beroep te Brussel, op 26/10/2009 waar aanwezig waren en zitting hielden : Marc DEBAERE, bijgestaan door Viviane DE VIS, Raadsheer, Griffier