Schöne Aussicht - Brandenburger Haus We zitten net over de grens, in Zuid Tirol. Wirtshaus Schöne Aussicht of Rifugio Bella Vista in het Italiaans is de meest comfortabele hut die ik tot nu toe meegemaakt heb. Bij aankomst valt direct een grote ronde ton op, dit bleek de sauna te zijn. Daarnaast de skiruimte en kleedkamers voor de skiërs. 1
We werden hartelijk welkom geheten door Peter, de uit Slowakije afkomstige waard. We werden door de hele hut rondgeleid, het zag er allemaal goed uit. Mooie wastafels en sanitair, een hele rij douches waar je zelfs geen muntje voor 3 minuten warm water in hoefde te gooien. Shampoo en zeep stonden klaar, zoals in een hotel. De buitenwanden van de douches en het toilet waren van glas zodat je naar buiten kon kijken, heel apart. De kamers hadden houten bedden, zoiets als de 7 dwergen bij Sneeuwwitje hadden. Lekkere dekbedden erbij. Peter vertelde dat ze mikten op de jonge wintersporters, die wilden meer luxe dan de oude bergwandelaars? Hij wist dat het in de Similaunhütte erg druk was, hier was het rustig. s Avonds een heerlijk 3 gangen menu met ijs na. De wasruimte en een kamer Bordjes voor de oude toiletten 2
Hoekje in de Gastestube, en onze kamer Het leuke van een huttentocht is dat je gemakkelijk met anderen in gesprek raakt. We ontmoetten een gepensioneerd Nederlands-Amerikaans echtpaar uit Boston. Behalve de bergen hadden we het hardlopen als raakvlak. Ze zouden voor ons informeren naar de Boston marathon, een slaapplaats hadden we al. Zij kwamen al vele jaren naar Vent en waren al een paar dagen in de hut vanwege het slechte weer. Vandaag waren ze in sauna geweest. De volgende dag gingen ze naar de Weißkugel met een hun bekende gids, die we later ook een hand gaven. Deze gids had de Wildspitze al 22 keer beklommen! Peter vroeg wie om half vijf wilde ontbijten, het weer zou pas s middags opknappen zodat voor ons ook de Weißkugel van het programma verdween en we tot 6 uur konden blijven liggen. Vandaag was het zaterdag, 07-07-07, en om 7 uur in de ochtend maakte ik een foto van mijn horloge. We rekenden af met Peter en vertrokken door het Hochjoch dal naar het Hochjoch Hospiz en dan verder over de gletsjer naar het Brandenburger Haus. 3
Peter schrijft de rekening De route van Schöne Aussicht via het Hochjoch-Hospiz naar het Brandenburger Haus 4
Buiten stond een totempaal, naar het waarom heb ik niet gevraagd. Je kon nu goed zien waar we de vorige dag vandaan waren gekomen. De Finailspitze en de laatste donkere rotswand, vervolgens twee ijsvelden. Daarna het pad vanaf de skipiste en de totempaal bij de hut. Bij de grens staan heden ten dage geen douaniers meer, de grenshut is er nog wel De grenspaal, er stond nog een koude wind 5
De voormalige Zollhütte vlak na de grens Het dal richting Vent Alistair, die sneller loopt dan wij, kon tijdens het wachten regelmatig van de zon genieten. Op dit pad moest je tot voor kort via een kabelbaantje een kleine kloof oversteken. Nu is er een houten brug gebouwd. De kabel was er nog wel maar was op slot. 6
Op een vlak stuk waren enthousiast vele steenmannetjes gebouwd, natuurlijk moesten we ook een steen toevoegen. Op de achtergrond de mooie bergkam met o.a. de Kreuzspitze en Saykogel. Aan de andere kant van deze bergen ligt de Martin Buschhütte. 7
In de verte kon je het Hochjoch Hospiz al zien. Aan de gladgeschuurde rotsen kon je merken dat de gletsjer heel vroeger tot hier gereikt had. Je moest eerst nog afdalen naar een beek, een brug over en dan steil omhoog naar de hut 8
Bij het Hochjoch Hospiz stopten we voor de koffie, het was pas 10 uur en we waren de enige gasten. De AV hutten rondom Vent zijn trouwens allemaal van de sektie Berlijn. De twee hübsche meisjes waren druk aan het werk en lieten zich niet veel zien. We stapten verder, omhoog richting de gletsjer. We waren al eens links ervan gegaan via de Mutspitze, maar dat was een moeizame weg, op het kompas, in dichte mist. Nu namen we de meest gebruikte weg, de Delorettewg, rechts van de gletsjer. De Deloretteweg stijgt soms geleidelijk, dan weer steil zigzaggend naar het niveau van de Kesselwandferner. Deze gletsjer heeft een mooie tong. De Deloretteweg verloopt naast de Kesselwandferner 9
Het is een mooie ijsbreuk, met aan de linker kant de Mutspitze, 3257m en Vordere Hintereisspitze en aan de rechter kant de Guslarspitzen. Mutspitze 3257m en Vordere Hintereisspitze 3437m met Kesselwandferner tong. 10
We gingen weer in het touw, de Kesselwandferner is een gletsjer, en gletsjers hebben nu eenmaal spleten. De markeringsbollen worden gevolgd, vooral bij dichte mist zijn deze behulpzaam. Het was vandaag zonnig met goed zicht. De Mutspitze en Vordere Hintereisspitze van het oosten gezien. 11
Kreuzspitze, Saykogel, Similaun, Hauslabkogel en Finailspitze, een aantal Ötztaler drieduizenders, wat een panorama. Het Brandenburger Haus is al van ver te zien. Het ligt hoog boven de gletsjer, op de flank van de Dahmannspitze. Het toetje is dan ook een steile klim. 12
Van het terras van het Brandenburger Haus heb je een mooi uitzicht over de Kesselwand- en Gepatschferner. Het spoor over de gletsjer is goed te zien. Op de achtergrond links de Fluchtkogel, in het midden de Kesselwandspitze 3414 m hoog. (En ik op de voorgrond) Caroline bij de ingang van het Brandenburger Haus 13
Het Brandenburger Haus is de hoogst gelegen hut van de Deutsche Alpen Verein. Met veel moeite werd de hut gebouwd en in 1909 geopend. De huisberg, de Dahmannspitze die 3401 m hoog is, werd naar de architect van deze hut genoemd. Water is spaarzaam in het Brandenburger Haus, in de gangen en kamers wordt niet gestookt zodat je je adem gewoon kunt zien. De buitentemperatuur was toen wij er waren 4 graden. De Gastestube daarentegen is bloedheet, een raam mocht niet open, we gaan de gletsjer toch niet verwarmen, zei de waard. Het is overigens een gemoedelijke hut. Invullen van het huttenboek. De kachel werd flink gestookt. Watertekort! 14
Het was nog geen etenstijd en bovendien scheen de zon volop zodat we de eerste top van de vakantie konden beklimmen, de Dahmannspitze. Deze top stond al lang op de wensenlijst. Eerst over rotsen, dan een stuk over de maagdelijke sneeuw, we waren de eersten na de recente sneeuwval. Na ons kwamen er spoedig meer mensen naar boven. Alistair vermaakte zich goed in de sneeuw. De Dahmannspitze is een prachtige uitzichtsberg, omringd door hoge toppen, hieronder enige beelden. Het zuiden: op de achtergrond oa Similaun en Finailspitze Voorgrond Mutspitze en Vordere Hintereisspitze 15
Het noorden: buurman Erichspitze, 3420 m. Het zuidwesten: de Weißkugel, met 3739 m Oostenrijks derde berg 16
Het westen: de Weisseespitze, 3518 m. Het noordoosten: de Fluchtkogel 3497 m; daarachter Oostenrijks tweede, de Wildspitze 3772 m. 17
Op de top is geen kruis maar een grote steenman. Eerst goed insmeren en dan van de zon genieten was het devies. Jammer genoeg moesten we weer naar beneden, het liep tegen zessen en het eten werd opgediend. Over de besneeuwde helling waren de Vordere, Mittlere en Hintere Hintereisspitze recht voor je. 18
Onder de helicopter landingsplaats kwam nog een touwgroep aan gelopen. Na een goed maal keken we nog even naar de zonsondergang, het was al behoorlijk koud geworden, zodat we snel naar binnen gingen. Daar kon je tenminste in je T shirt zitten. 19
De zon verdwijnt in het westen over de spletenrijke gletsjer. Er waren twee jongens uit onze provincie hoofdstad Groningen, Mark en Hugo genaamd. Ze maakten met z n vieren een huttentocht. De twee anderen waren na de Fluchtkogel naar Vent terug gegaan. s Avonds zouden ze elkaar in de Breslauerhütte weer treffen. Ook wij zouden naar deze hut gaan. Zij gingen eerst nog de Vordere Hintereisspitze beklimmen. Ook was er een echtpaar uit Wenen, wij hadden veel meer van Oostenrijk gezien dan zij.ze kwamen nu van de Weißkugelhütte, het eerste deel over de rotsen was moeilijk geweest. Ze vertelden dat een groep op de Weißkugel had moeten omkeren door de vele sneeuwval van de afgelopen dagen. Onder genot van een Weissen of een Viertel Rotwein beleefden we een genoeglijke avond. En dan, zoals altijd in een hut, vroeg naar bed en weer vroeg op! 20
21