Scheveningen haven, zaterdagmorgen 28 mei, 09.00 uur. 11 Froggers verzamelen voor de opleiding overleven op de Noordzee. Na de ontvangst met koffie, thee en cake lichten de organisatoren het dagprogramma toe. De voormiddag omvat een theoretisch gedeelte van 2 lesuren. Iedere deelnemer krijgt een dikke syllabus om alles thuis nog eens rustig na te lezen. Na de lunch (inbegrepen) gaan we op zee om theorie in praktijk om te zetten. De dag wordt afgesloten met een debriefing en uitreiking brevetten. Dankzij onze duikopleiding is de theorie geen "ver van mijn bed show". Begrippen als hypothermie, duikreflex, tweede verdrinking, klinken bekend in de oren (voor de ene al wat bekender dan de andere). Maar toch leer je wel iets bij op zulke momenten. Neem zelf de proef en tracht volgende vragen te beantwoorden. De oplossingen vind je elders in dit clubblad. 1. Als je ongewild in het koude water verzeild, moet je dan bewegen om warm te blijven en onderkoeling te voorkomen of juist niet? 2. De helikopter heeft de positie van je reddingsvlot bepaald en laat een reddingsband vallen. Je tracht de band op te vangen of juist niet? 3. Een onderkoeld slachtoffer tracht je te verwarmen met een hete douche of juist niet? 4. Hoeveel water per dag heb je nodig om te kunnen overleven? 5. Hoe kun je de kans op tweede verdrinking verminderen? 6. Bij een watertemperatuur van 17 graden (zomer) is de overlevingstijd 23 minuten. Bij een watertemperatuur van 7 graden (winter)? Iets over de middag worden we in het restaurant van de plaatselijke yachtclub vergast op een sobere maar lekkere maaltijd met een typisch Hollands accent (broodje kroket). Daarna maken we gebruik van de kleedkamers om iets na 13.00 uur, in duikpak, een korte wandeling te maken naar de sleepboot die ons naar de Noordzee zal brengen. Helaas moet Willy VB forfait geven voor het praktisch gedeelte wegens een ernstige blessure. Toch tof dat hij verkoos om er bij te zijn ipv in de zetel te blijven liggen.
De weergoden zijn ons werkelijk heel goed gezind vandaag. Een zacht briesje (windkracht 0,5) en een blauwe hemel met stralende zon. We hebben ook Gemma meegesmokkeld als fotograaf van dienst en logistieke ondersteuning. Dat blijkt een goede strategische keuze. Eens in volle zee starten we met het praktisch gedeelte. De instructeur demonstreert pyrotechnische noodsignalen (vuurpijl, rookpot) die enkele cursisten mogen proberen. Zo mag Roos een vuurpijl afschieten. Daarna moeten we een reddingsvest aantrekken en krijgen we het bevel om het schip te verlaten. Eens in het water moeten we in een kring dobberen, een achterblijver halen, de aandacht trekken van reddingsvaartuigen, om vervolgens terug aan boord te klauteren langs een net dat aan de zijkant van het schip is bevestigd. Deze oefeningen worden herhaald, maar nu zonder reddingsvest. We dienen ons samen te verplaatsen naar een inmiddels toegesnelde RIB. Aan boord klimmen van zo'n RIB lijkt toch lastiger dan gedacht. Iedereen moet bijspringen om enkele ter plaatse aangeduide drenkelingen horizontaal aan boord te hijsen. Als toemaatje dient slachtoffer van dienst (Patrick) met voornoemd net horizontaal aan boord van het schip te worden getrokken. Dat levert hem enkele blauwe plekken op. Nadat we geoefend hebben met het werpen van verschillende types van reddingslijnen komt het gevreesde moment. Iedere deelnemer moet op eigen kracht een reddingsvlot voor 12 personen kantelen en terug rechttrekken. Dat ding landt gegarandeerd boven op je hoofd en dan is het kunst niet in paniek te raken en er zo vlug als mogelijk onderuit te zwemmen, zonder het vlot te verliezen aan de stroming. Bij sommigen gaat dat precies vanzelf, voor anderen is dat afzien! Maar iedereen krijgt de klus geklaard. Daarna zwemmen we naar een tweede reddingsvlot waar we één voor één in klauteren. Eens aan boord legt de instructeur de do's en dont's uit om te overleven in dit type vlot. Zo'n vlot heeft pilletjes tegen zeeziekte aan boord en in principe is het eerste wat je moet doen er eentje innemen. Na een kwartiertje dobberen begin je te begrijpen waarom. Zelfs doorwinterde Froggers zag je met de minuut van kleur veranderen. Het is dan ook drummen om zo vlug mogelijk vanuit het vlot terug in het schip te klimmen.
Op de terugweg wordt "man overboord" gesimuleerd. Iedereen neemt plaats op de reling en moet zich op een aangegeven moment overboord laten vallen terwijl het schip in volle vaart is. Je komt dus met een behoorlijke klap ongecontroleerd in het water. Opnieuw moeten de aangeleerde technieken redding brengen. Terug in haven en na een warme douche volgt de debriefing. Over het algemeen vonden de meeste deelnemers de opleiding nuttig en zijn geld zeker waard. Ervaringen worden uitgewisseld en er wordt duchtig reclame gemaakt voor de indoor opleiding. Tot slot krijgt iedereen een brevet "overleven op zee". Froggers zouden geen echte Froggers zijn indien we aan deze dag geen verlengstuk breien op een zonovergoten Schevenings terras met een Belgische bierkaart. Een dikke proficiat aan het vrijwilligersteam van Get Wet Maritiem voor de opleiding en dank aan de duikschool voor de organisatie van deze prachtige dag. Moe maar tevreden keert iedereen terug naar de mobilhome of den Belgique.