Stappenplan voor de vervaardiging van THE MOSES EN THE MOSES ELITE

Stappenplan voor de vervaardiging van THE MOSES EN THE MOSES ELITE

AFDRUKKEN Goede afdrukken, van orthodontische kwaliteit, zijn noodzakelijk. Het vestibulaire deel van de bovenkaak en linguale deel van de onderkaak, dienen goed in de afdruk zichtbaar te zijn. We zien vaker problemen met alginaatafdrukken en geven daarom de voorkeur aan afdrukken die gemaakt zijn met additiesilicone. Beetregistratieplaatjes ( bite Shims ) Shims zijn in twee hoogtes leverbaar: 1,5 mm (transparant) en 2,0 mm (blauw). De verticale lichting van de beet geschiedt in stapjes van 0,5 mm (zie onderstaand schema). Minimum aantal shims: De beet dient met minimaal 3 mm gelicht te worden. Hierdoor blijft het mogelijk om na het plaatsen van de MRA, de proale positie met behulp van de titratieschroeven te wijzigen. Maximum aantal shims: geen maximum zolang de patiënt op ongedwongen wijze de lippen kan sluiten. Schema beetlichting met behulp transparante en blauwe shims Beetverhoging Transparant (Ø 1,5 mm) Blauw (Ø 2 mm) 3 mm 2 3,5 mm 1 1 4 mm 2 4,5 mm 3 5 mm 2 1 5,5 mm 1 2 6 mm 4 of 3 6,5 mm 3 1 7 mm 2 2 7,5 mm 1 3

1. BEETREGISTRATIE VOLGENS Het standaard protocol Stap 1 Smeer de lippen van de patiënt in met vaseline. Stap 2 Stapel zoveel shims op elkaar als nodig is om de beet te lichten, waarbij de patiënt nog in staat blijft om de lippen in ongedwongen stand te sluiten. Als de M. Mentalis wordt aangespannen is de beet teveel gelicht en moet het aantal shims worden verminderd. Stap 3 Als de beet voldoende is gelicht, neemt u de gestapelde shims uit de mond. Splits nu de gestapelde shims in tweeën. Draai de shims om waardoor de patrixzijdes, die tevens voorzien zijn van een incisale indentatie, naar de boven- en onder incisieven wijzen en de gladde vlakken van de shims over elkaar kunnen articuleren. Stap 4 Houd de shims, tussen duim en wijsvinger, met de vlakke kanten tegen elkaar. Voorzie de indentaties aan de boven- en onderzijde van snelhardend beetregistratiemateriaal, zoals bijvoorbeeld Futar Fast (Kettenbach). Plaats het geheel terug in de mond. Laat de patiënt in normale verhouding dichtbijten op het registratie materiaal. Laat het registratiemateriaal uitharden. Stap 5 Markeer de mediaanlijn van de boven- en onderkaak met behulp van een watervaste stift of mondpotlood. Laat de patiënt, al kijkend in een handspiegel, vervolgens de onderkaak zo ver mogelijk naar proaal bewegen tot een punt waarop het nog steeds comfortabel voelt. Geef door middel van een markering aan indien er een mediaanverschuiving optreedt. Noteer dit ook op de opdrachtbon om te voorkomen dat onze technici de mediaanverschuiving gaan compenseren. Stap 6 Markeer, in het sagittale vlak, de gewenste proale positie van de onderkaak op de bovenzijde van de shims in de onderkaak. Stap 7 Fixatie van de proale positie. De aangebrachte markeringen fungeren hierbij als referentie. Spuit snelhardend beetregistratiemateriaal tussen de gebitselementen in de zijdelingse delen. Zorg ervoor dat het aangebrachte registratiemateriaal een geheel vormt met de shims. Stap 8 Neem na het uitharden de beetregistratie uit de mond. Verwijder met een scalpel de storende overmaat van het registratiemateriaal. Stuur de beetregistratie, verpakt in een beetdoosje, samen met de afdrukken naar het tandtechnisch laboratorium.

2. BEETREGISTRATIE VOLGENS De manuele spiertestmethode Dr. Allen Moses is gecharmeerd van een spiertest om de beetregistratie uit te voeren. Met deze techniek, afkomstig uit de pseudowetenschappelijke hoek, wordt de correcte maxillo-mandibulaire relatie bepaald met behulp van een zogenaamde manuele spiertest in combinatie met de beetregistratieplaatjes ( shims ). Dr. Allen Moses demonstreert deze techniek uitvoerig in een video op: www.themoses.com/bite A. Testen van de spierweerstand Stap 1 Laat de patiënt rechtop staan, met de lippen gesloten, de tanden en kiezen niet op elkaar en de tong tegen het verhemelte. Vraag om de rechterarm zijwaarts te strekken. Duw vervolgens 1-3 seconden de arm naar beneden. De meeste patiënten zullen meebewegen (facilitatie). Stap 2 Laat hierna de patiënt, weer met gesloten lippen, stevig op de achterste kiezen occluderen of dichtbijten en herhaal de armspiertest. De meeste patiënten zullen nu tegenwerken (inhibitie). Stap 3 Laat tot slot de patiënt opnieuw met gesloten lippen, de tanden en kiezen niet op elkaar en de tong tegen het verhemelte met de voet op een verhoging, (bijvoorbeeld een balletje) stappen. De parameters zijn nu identiek als onder stap 1, maar door de ontstane onbalans zal de patiënt tegenwerken bij armdruk (inhibitie). B. Spiertest met de beetregistratieplaatjes ( shims ) Stap 4 Laat de patiënt met gesloten lippen dichtbijten op twee transparante shims. Vergroot het aantal shims in stappen van 0,5 mm (zie schema beetlichting) tot een positie dat de maximale spierfacilitatie ontstaat. Voorbeeld: facilitatie is aanwezig bij 3 mm beetverhoging. Verhoog dan met 0,5 mm. Als de spierfacilitatie bij 3,5 mm nog steeds aanwezig is, dan nogmaals met 0,5 mm verhogen tot 4 mm. Als vervolgens bij 4 mm inhibitie ontstaat dan dient de beethoogte weer tot 3,5 mm worden gereduceerd. De juiste beetverhoging voor de patiënt zou dan 3,5 mm moeten zijn. N.B. Let wel op dat met de shims in de mond, de lippen altijd in ongedwongen stand, gesloten dienen te zijn. Stap 5 Haal de vastgeklikte shims van elkaar en zorg dat de gladde zijdes contact maken. Houd de shims tussen duim en wijsvinger. Breng aan de boven- en onderzijde een dunne laag silicone beetregistratiemateriaal aan. Plaats dit in de mondholte en vraag de patiënt om dicht te bijten. Zodra het registratiemateriaal is uitgehard kunnen de laterale en proale excursies uitgevoerd worden.

C. Verkrijgen van facilitatie en voltooiing van de beetregistratie Stap 6 Om de facilitatie en inhibitie bij de patiënt vast te stellen vraagt u de patiënt een rechts laterale kaakexcursie van 1 mm uit voeren, terwijl tegelijkertijd de armspiertest wordt uitgevoerd. Dezelfde test wordt bij een links laterale excursie uitgevoerd. De meeste patiënten zullen in beide situaties inhibitie laten zien. Stap 7 Vraag de patiënt om de mediaanlijn te zoeken en doe de armspiertest. Vraag vervolgens de patiënt om te pro- en retruderen tot de positie wordt gevonden waar de meeste facilitatie optreedt. Deze positie wordt ook wel het slot ( The Lock ) genoemd. Stap 8 Breng silicone beetregistratiemateriaal aan buccale zijde in de zijdelingse delen aan. Zorg dat de silicone in de retentie-elementen van de shims vloeit en ter plaatse van de buccale zijde in de cuspidaatregio, zodat na uitharding de shims gefixeerd zijn ten opzichte van elkaar. De vastgelegde beet wordt ook wel de M. Masseter-dominante beet genoemd. De M. Masseter-dominantie wordt veroorzaakt doordat de shims de activiteit van de M. Temporalis beperken tijdens het dichtbijten. De M. Masseter is niet beperkt en kan dus grotere bijtkracht uitoefenen. Twijfels of er wel een slot ( The Lock ) is? 1. Plaats de shims in een anterieure positie waar de beet het meest gefaciliteerd wordt. Spuit silicone beetregistratiemateriaal in het molaargebied maar zorg dat het niet op de shims komt. Spuit vervolgens een kleine hoeveelheid silicone op de boven- en onderfrontelementen. Als het registratiemateriaal, dat in de molaarregio is aangebracht, volledig is uitgehard wordt de patiënt gevraagd om de mond iets te openen, net voldoende om de shims uit te nemen. Laat de patiënt de mond weer sluiten en controleer of het beetregistratiemateriaal stevig op zijn plaats is gebleven in de zijdelingse delen. 2. Voer nu de armspiertest uit terwijl de patiënt op de occlusale silicone stops bijt. Indien er meer facilitatie is in deze situatie, dan verbindt u de occlusale stops door buccaal silicone registratiemateriaal te spuiten waarmee de solitaire occlusale stops aan weerskanten in een hoefijzervorm worden verbonden. Dit wordt ook wel de disctractiebeet of M. Temporalis- dominante beet genoemd. In deze positie is de bijtkracht van de M. Masseter beperkt door de aanwezigheid van het registratiemateriaal op de occlusale vlakken. Als de shims uit de front regio zijn verwijderd en de patiënt op het registratiemateriaal in de zijdelingse delen bijt veranderen de dominante spierkrachten. 3. Indien de patiënt minder facilitatie vertoont in deze positie dan met shims in het front, dan dienen de posterieure stops uitgenomen te worden en dienen de shims in het front te worden teruggeplaatst. Op deze wijze wordt er teruggegaan naar de M. Masseter- dominante beet. In de praktijk van dr. Allen Moses is in 95% van de gevallen een M. Masseter-dominante beet. Verwijder met een scalpel de storende overmaat van het registratiemateriaal.

PLAATSEN VAN THE MOSES Occlusie controleren Het tandtechnisch laboratorium heeft alle ondersnijdingen, van zowel de harde als zachte weefsels, in The Moses uitgeblokt. Spuit voor het plaatsen van The Moses de contactvlakken in met occlusiespray. Controleer op storende contacten en verwijder deze met een geschikte frees. Gewenning Na het plaatsen en het nachtelijk dragen kunnen patiënten in het begin klagen over lichte pijn of een ongemakkelijk gevoel in de kaak of tanden. Ook kan er overvloedig speeksel productie optreden. Deze klachten verdwijnen vaak na enige tijd vanzelf. Titratie Mochten de snurkklachten onvoldoende verholpen zijn dan kan de onderkaakpositie nog verder naar proaal worden ingesteld. Met behulp van het speciale sleuteltje kunnen de titratieschroeven, die zich aan weerskanten van The Moses bevinden, uitgedraaid worden. Elke draai verplaatst de onderkaak ongeveer 1/4 mm naar voren. Op deze wijze kan de onderkaak tot maximaal 6 mm naar voren worden geplaatst. Het is wel van belang dat u elke draai aan beiden zijden uitvoert alvorens verder te draaien. Nazorg en onderhoud Patiënten dienen goed geïnstrueerd te worden over de juiste omgang met The Moses en hoe deze het best te reinigen is. Hiervoor bestaat een speciale patiëntenbrochure. Om de anti-snurkbeugel schoon en hygiënisch te houden is een halve minuut reinigen, voor en na gebruik, met een zachte tandenborstel voldoende. Daarnaast is het aan te bevelen om het tweemaal per week in een reinigingsmiddel voor protheses te leggen. Als The Moses niet gedragen wordt dient hij ondergedompeld in water te worden bewaard. Dit voorkomt uitdroging, met als gevolg mogelijke vervorming van de kunsthars. Controle De patiënt, in het bijzonder bij de verzekerde zorg, dient gewezen te worden op het belang van periodieke controles. (Relatieve) Contra-indicaties voor The Moses Ernstige apneu (AHI > 30) Centrale apneu en/of ernstige luchtwegaandoeningen Ongesaneerde gebitssituatie Onvoldoende resterende gebitselementen Leeftijd onder de 18 jaar Actieve orthodontische therapie CMD-aandoeningen; pijn, geluiden, beperkte mondopening Sterke protrusie van de onderkaak Elysee Dental (NL) Handelsweg 16 2404 CD Alphen aan den Rijn T +31 (0)172 653 300 info@elysee-dental.nl www.elysee-dental.nl 01 2016