Rondom Wageningen Uiterwaarden-Wageningse Berg-Arboretum Belmonte-Oranje Nassau's Oord-Historische Wageningen (Deze route is beschreven door Sabina, de foto's zijn genomen door Ingrid) 14,5 Km - 180Hm - 4:30 uur Deze rondwandeling voert rondom Wageningen waarbij we zeer verschillende landschappen zullen zien en daarmee ook veel verschillende soorten paden zullen belopen. We beginnen de wandeling in de uiterwaarden waar we de loop van de Rijn zullen volgen richting Nijmegen. Vervolgens verlaten we de uiterwaarden via de Wageningse Berg om vervolgens het Arboretum Belmonte binnen te lopen, waar prachtige bloem- en plantsoorten en een geweldig uitzicht over de Rijn je de adem ontnemen.
Vervolgens verlaten we de uiterwaarden via de Wageningse Berg om vervolgens het Arboretum Belmonte binnen te lopen, waar prachtige bloem- en plantsoorten en een geweldig uitzicht over de Rijn je de adem ontnemen. Vervolgens lopen we Oranje Nassau s Oord binnen, een prachtig natuurgebied met naald- en loofbomen. Daarna lopen we de berg weer af via de Wageningse Eng, bekend om de goede grond die plaats geeft aan een heuse wijngaard. Als laatste lopen we nog een eindje door de stad waarbij we een aantal historisch bijzondere plekken aandoen. We beginnen de wandeling in de Wageningse Bovenpolder. De auto kan geparkeerd worden op de Pabstendam aan de Rijnhaven in Wageningen (naast een grote loods van Bruil b.v.). De asfaltweg loopt voorbij dit industrieterrein ten einde en gaat over in een hobbelig klinkerpad. Gelijk al zien we links een hek dat toegang biedt tot de uiterwaarden, in de verte zien we al de nevengeul. We lopen door het hek waar een rood/kruis op staat. Op het bordje worden we gewaarschuwd dat dit een broedgebied is voor (zeldzame) vogels en dat we dit gebied alleen in stilte mogen betreden. We volgen het graspad dat al vele mensen voor ons aangestampt hebben richting een dijkje in de verte. Eenmaal op het dijkje gaan we linksaf en volgen het dijkje langs de waterrand. Aan het einde van dit dijkje loopt een ondiepe geul die we over kunnen steken via een wankele plank. Rechts ligt een brug die we gebruiken om aan de overkant van het water te komen. Vergeet hier vooral niet even naar links te kijken, de Wageningse berg is hier goed zichtbaar. Eenmaal aan de andere kant van dit bruggetje vervolgen we het pad dat links verder gaat en vervolgens met een bocht naar rechts richting de grote dijk langs de Rijn loopt. Op de dijk slaan we linksaf richting de Wageningse berg, we belopen nu een breed karrenspoor. We lopen nu richting een rood gebouw met een grote schoorsteen. De oude Wageningse steenfabriek. De steenfabriek dateert van 1846 en is gebouwd door twee compagnons, Bowles en Lans. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is dit bouwwerk flink beschadigt waarna de toenmalige eigenaar besloot de werkzaamheden ergens anders voort te zetten. De gemeente kocht de steenovenfabriek, samen met andere fabrieken, op om het land te gebruiken voor staduitbreiding. Alle steenfabrieken zijn uiteindelijk gesloopt, uitgezonderd deze in de Bovenpolder. Tegenwoordig doet de steenfabriek dienst als atelier en heeft de waterscouting zijn honk in deze fabriek.
We lopen voorbij de fabriek en krijgen nu asfalt onder onze voeten. Nadat we een overlaat voorbij zijn gelopen gaat de weg in een bocht naar links. We verlaten hier het asfalt rechts via een hek en staan gelijk weer midden in de uiterwaarden. We volgen het pad naar links dat over een dijk parallel loopt aan de Rijn. In de verte is de veer al te zien die het hele jaar door passagiers naar de overkant brengt, de Lexkesveer. We volgen de dijk maar een klein stukje, totdat links een nevengeul zichtbaar wordt. Direct voorbij de nevengeul loopt een platgetrapt graspaadje de dijk af (dit is eigenlijk het tweede paadje naar links). We lopen hierna richting de Wageningse berg en verlaten de uiterwaarden via een hekje. We staan nu op de veerweg, waar riante woningen een prachtig uitzicht hebben op de uiterwaarden. We slaan nu rechtsaf en komen al snel bij een kruising waar een weg van links gevaarlijk steil omhoog loopt (let op: in de zomer komen wielrenners hier vaak gevaarlijk hard naar beneden). We steken de weg over en lopen rechts een wandelpad de berg op. Een rood/wit markering wijst ons de weg. Al gauw struikelen we over de eerste traptreden en raken we bijna verdwaald door het aantal paden dat links en rechts af slaat. schone zaak. Eenmaal boven slaan we rechtsaf. We blijven de rood/witte markering volgen naar boven waar we, als we goed kijken, de leuning van het uitzichtspunt al zien. Dit eerste uitzichtspunt biedt echter vooral uitzicht op bomen, maar zoals we later zullen zien is geduld een Opeens staan we midden in het Arboretum Belmonte, eigendom van Wageningen University. In dit vroege voorjaarzonnetje staan de bloemen en planten prachtig in bloei en is het jammer dat we geuren niet vast kunnen leggen op foto s. We doorkruizen dit prachtige spektakel door voortdurend de bergrug aan de Rijnkant te volgen en op iedere kruising zo veel mogelijk rechts af te slaan. Zo komen we al gauw langs twee uitzichtspunten die wel degelijk een spectaculair uitzicht in petto hebben. Na het tweede uitzichtspunt komen we bij een ingewikkeld kruispunt met een heleboel wegen en een informatiebord van het arboretum. Door de bomen kunnen we een groot gebouw onderscheiden, hotel de Wageningse Berg. We slaan op het kruispunt rechtsaf, gaan een trappetje naar beneden en vervolgens gelijk weer linksaf een trappetje omhoog. We komen bij een bankje dat wederom een prachtig uitzicht biedt en waar bij goed weer (zoals vandaag) Nijmegen te zien is.
We lopen nog wat verder en komen bij het hotel uit waar we links aan voorbij lopen de parkeerplaats op. We volgen de asfalt weg die van het hotel weg loopt en eventjes later komen we op de Generaal Foulkesweg uit. Op deze weg slaan we rechtsaf richting een watertoren en even later staan we bij een grote rotonde waar we de N225 over moeten steken. We steken de rotonde recht over, de Scheidingslaan in. We hebben nu nog asfalt onder de voeten, maar al gauw komen we uit bij een wandelparkeerplaats en gaat het asfalt over in zand. We komen uit bij een kruising van bospaden en kiezen hier de grote laan die rechtsaf het bos in gaat (tevens een ruiterpad). Al snel kunnen we rechtsaf door een sparrenbos, we zitten nu op de gele route (aangegeven met een wit driehoekje op een gele achtergrond). We gaan voorlopig deze gele route volgen door het Oranje Nassau s Oord. Oranje Nassau s Oord dankt haar naam aan het koninklijk paleis dat hier heeft gestaan totdat deze werd vernietigd tijdens de Tweede Wereld Oorlog. Willem III kocht het paleis ooit van een graaf omdat hij hoopte dat het zijn vrouw, Emma, haar heimwee naar haar geboortestreek Hessen zou doen verdwijnen. We blijven het gele pad een heel stuk volgen. Het pad is soms smal, dan weer wat breder en voert door loof- en naaldbos. Bij een hele grote boom, op de rand van een heuvel besluiten we pauze te houden en onze broodjes te eten. Zo in de voorjaarszon is het hier prima vertoeven. Voorbij de boom kiezen we de rechter weg om vervolgens na een klein stukje linksaf te slaan (we hadden dus net zo goed het linker pad kunnen kiezen). Vervolgens lopen we door een klein laantje, kiezen op de t-splitsing met een breed pad rechts en gaan daarna na 100 meter linksaf een smal paadje in. We komen uit op een asfaltweg bij gigantisch mooi en groot wit gebouw. Dit gebouw herbergde een sanatorium, een herstellingsoord voor tuberculosepatiënten, tot kort na de Tweede Wereldoorlog. Omdat tuberculose steeds beter kon worden bestreden werd een ander doeleind voor het gebouw gezocht. Het is kort een instelling geweest voor psychiatrische patiënten, en dient nu als verpleeghuis voor o.a. dementerende ouderen. Kort geleden is er een nieuw stuk aangebouwd, maar dat heeft de schoonheid van het gebouw niet aangetast. We blijven het asfalt volgen, langs een parkeerplaats en met een zachte bocht naar rechts. We lopen nu eigenlijk om het enorme gebouw heen. De weg slaat nu met een scherpere bocht naar rechts, maar we blijven het gewoon volgen. Rechts lopen een aantal paden het bos in, maar we negeren alle zijwegen.
Even verderop komt er een fietspad uit op de asfaltweg, hier komt een blauwe route even samen te lopen met de gele route. Op een gevaarlijke kruising (te herkennen aan het verkeersbord), slaan we linksaf aangegeven door het blauwe en gele pijltje. Direct na de boerderij slaan we linksaf, achter een schuur langs (de blauwe route gaat hier rechtdoor, maar komt er straks weer bij). We komen uit bij een mooi plekje in het bos, waar vroeger een vijver lag, maar nu alleen maar de betonnen vorm te herkennen is. We volgen ondertussen weer het gele pijltje zigzaggend door het bos. Bij een kruising met een bankje slaan we rechtsaf en komen al gauw op een breed pad uit dat we linksaf inslaan (de blauwe route komt er hier weer bij). Midden in het bos staat een gebouwtje, wat hoogstwaarschijnlijk dienst doet als clubgebouw. Op de kruising gaat de blauwe route rechtsaf, wij gaan echter rechtdoor en volgen de gele route. We lopen nu op een smal bospad dat rechtstreeks naar Nol in t Bos loopt, een restaurant dat op zomerse dagen erg populair is aangezien het midden in het bos ligt. We besluiten nog even verder te lopen, aldaar we ook een prima adresje in Wageningen weten. We komen uit bij een asfaltweg en voordat we bij het restaurant zijn, slaan we linksaf een breed pad in (gemarkeerd door het blauwe pijltje). Gelijk daarna moeten we weer rechtsaf, nog steeds gemarkeerd met blauw. Al gauw komen we langs een grafheuvel. We blijven het pad volgen totdat we bij een kruising met veel paden komen en waar de blauwe en gele pijltjes rechtsaf gaan. We gaan rechtdoor richting een groot open veld. Na 100 meter komen we opnieuw op een kruising met heel veel paden waar een geel pijltje linksaf gaat. Wij vervolgen hier straks onze route, maar besluiten eerst op het prachtige open veld met rustbankje wat te eten en te drinken. Na de nodige versnapering pakken we de gele pijltjes weer op en lopen kriskras door het bos, alle zijpaden negerend en gewoon de gele pijltjes volgend. Na een tijdje komen we op een t-splitsing met voor ons een groot weiland met boomgaard. We slaan hier linksaf en daarna gelijk weer rechtsaf een pad tussen twee boomgaarden door. We verlaten hier de gele route en volgen nu tijdelijk de rode pijltjes. De boomgaard blijkt een wijngaard te zijn, gelegen op de zeer vruchtbare grond van de Wageningse Eng. Deze wijngaard bestaat nog maar enkele jaren en is 2,3 hectare groot. De wijngaard is de eerste in Nederland die biologische wijn produceert. Voor de liefhebber zijn er rondleidingen, kijk voor meer informatie 'Wijngaard Wageningseberg'
We blijven de rode pijltjes volgen en komen al gauw uit op een geasfalteerde weg, die we linksaf inslaan. Hier hebben we een prachtig uitzicht over de Wageningse Eng die vooral bekend is om zijn volkstuintjes. Het landschap glooit prachtig in de volle zon. Gelijk slaan we linksaf, de Bosrandweg in. Na een bocht naar rechts komen we uit op de zeer drukke N225, net beneden de rotonde waar we vanochtend ook overgestoken zijn (hier net niet te zien door de glooiing van de weg). We steken de verkeersweg over en komen in een rustige woonwijk uit waar we de weg, nog steeds de Bosrandweg, volgen langs kapitale villa s. We komen uit op de Generaal Foulkesweg, tegenover het kruispunt waar we vanmorgen bij hotel de Wageningse Berg vandaan kwamen. We gaan op deze weg rechtsaf het voetpad op dat heuvelafwaarts richting het centrum van Wageningen gaat. Deze prachtige laan voert helemaal langs het Arboretum Belmonte en langs de kapitale villa s van Wageningen. We volgen deze weg voorbij het Arboretum totdat we op een kruising linksaf kunnen, de Westbergweg in. Het pad slingert naar beneden en in de bocht naar links, voorbij de Hesselink van Suchtelenweg, kunnen we rechtsaf een smal paadje in met de leuke naam Bergpad. Dit smalle paadje blijven we volgen boven de huizen langs en met af en toe mooie uitzichten op de uiterwaarden. Uiteindelijk dalen we langzaam af richting de Veerweg, die we oversteken om de dijk op te lopen. Dit pad over de dijk blijven we rechtsaf volgen en bij de tweede mogelijkheid om de uiterwaarden in te lopen slaan we linksaf. We klimmen over het hek de uiterwaarden in en volgen het beekje richting de waterplas. Op het kleine dijkje, dat we vanochtend ook al belopen hebben, slaan we rechtsaf waarna we al na enkele minuten weer bij het hek komen waar het die ochtend allemaal begon. De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt. 2006-2012 superfamilie.nl Het is toegestaan deze PDF routebeschrijving af te drukken of te downloaden naar een locale harde schijf voor enkel persoonlijk en non-commercieel gebruik. Voor meer informatie zie: Auteursrecht & Disclaimer