10
Kwekersportret van Johan Donkers Introductie Voor dit kwekersportret reisde ik naar Dommelen, onder de rook van Valkenswaard, om een bezoek te brengen aan Johan Donkers. Het is vanwege zijn werk dat Johan met zijn vrouw Geria en hun drie kinderen in Dommelen zijn gaan wonen. Johan is onderzoeker bij Philips Research en werkt aan nieuwe processen en applicaties voor semiconductors, ofwel halfgeleiders. Dit zijn informatiedragers, die in normaal taalgebruik ook wel chips worden genoemd. Om de reistijd naar zijn werkplek in het Belgische Leuven binnen de perken te houden werd als nieuwe woonplaats voor Dommelen gekozen. Hij bewoont hier een riant huis aan de rand van een tennispark. Aanschaf vogels Aanvankelijk waren het vooral de attractieve kleuren die Johan aanspraken. Het aantal vogelmarkten en handelaren dat werd bezocht was niet op de vingers van één hand te tellen. Lacewings, grijsvleugels en overgoten, recessief bonten, geelmaskers, spangles; dit is slechts een greep van de kleurslagen, die zijn hok vulden. Als aankomend kweker, die zo maar uit het niets was ingestapt, had hij geen flauw idee van de fysieke eigenschappen, waaraan een moderne tentoonstellingsvogel moet voldoen. Voor hem waren zijn eerst gekweekte vogels dan ook allemaal prachtige vogels. Niettemin heeft Johan geen moment spijt gehad, dat het zo gelopen is. Hij heeft zo de tijd gehad lering te trekken uit de praktijk; dus een hoop opgestoken, hoe de aardigheden en de eigenaardigheden van de vogels zich manifesteren. Zijn credo is dan ook, zelf alles ondervinden en alle beginnersfouten maken. De liefhebberij op je eigen wijze en in je eigen tempo eigen maken. Dit geeft uiteindelijk de meeste voldoening en geeft je zeker de beste leerschool. Pleegkoppels Een nieuw soort liefhebber Vanuit thuis was er altijd al een belangstelling voor vogels. De eerste volière is dan ook nog altijd terug te vinden in de tuin van het ouderlijk huis. Met name het kweken van grasparkieten (in dit geval de gewone) had steeds zijn voorkeur. Zoals dit wel vaker het geval is wanneer je tijdens je jeugd vogels hebt gehad, valt alles op zijn plaats wanneer je weer teruggrijpt naar een oude liefhebberij als je eenmaal gesetteld bent. Hoe Johan weer opnieuw kennis maakte met de liefhebberij, is in die zin ongewoon, dat het fenomeen internet hier een grote rol in speelde. Op allerlei manieren werd via internet kennis verzameld. Het is werkelijk onvoorstelbaar welk een schat van informatie via de digitale snelweg op je pad komt. Op elk gebied van de hobby vind je leesvoer en ik kan u vertellen dat Johan heel wat van die digitale wegen bewandeld heeft. Dit, gepaard met de toegankelijkheid van gespreksgroepen op internet, waar je met je eventuele vragen terecht kunt, verschafte hem een uitgebreide theoretische basiskennis. Een soort zelfstudie, zonder dat hier vooralsnog een vereniging of directe contacten met andere liefhebbers aan te pas waren gekomen. Zijn speurtocht naar betere vogels bij de handel, betekende dat de uitschieters vaak de afdankertjes van anderen bleken te zijn. Dit betekende ook vaak problemen bij het grootbrengen van de jongen. Als oplossing werd bedacht een aantal koppels kleine parkietjes als pleegouders te laten dienen. Met het overleggen van eieren en jongen konden de betere vogels optimaal worden benut. Toch maar opnieuw beginnen Via internet weer, kwam hij aan de weet dat in het Valkenswaardse nòg een parkietenkweker woont. En zo rinkelde op een avond de telefoon bij Jac Cuyten. Een afspraak was snel gemaakt en zo kwam hij op een zaterdagmorgen, van de wereld van de mooie kleuren, in de wereld van de standaardvogel en moest hij een hele hoop impressies verwerken. Jac was vanaf de eerste kennismaking een uitstekend leermeester. Het kleinste parkietje dat Johan aanwees met de woorden Ze hebben niet allemaal een groot formaat toch?, een geelmasker mannetje dat uiterlijk weliswaar niet geweldig was, maar uit prima ouders kwam, werd uit de volière gevangen. Daar werd een hele beste, maar al wat oudere kobaltblauwe opaline pop bij gezocht. Samen een passend koppel, dat mooie jongen zou moeten kunnen voortbrengen. Neem zo maar mee was 11
12
Kwekersportret van Johan Donkers de boodschap en beproef je geluk. Thuis aangekomen bleek dat niet zo geweldige mannetje toch nog van een andere orde te zijn als zijn eigen materiaal en toen het koppel ook nog de voorspelde mooie jongen opleverde, was een nieuwe start gemaakt. Het was niet de laatste keer dat Jac hem op deze manier een duwtje de goede richting in gaf. Het jaar daarop werden samen met vriend Bart van de Werff, die hij inmiddels ook warm had gemaakt voor de nieuwe hobby, meerdere vogels aangeschaft bij het nieuw gevormde partnership Cuyten-Heesters en zo werd inderdaad een nieuwe start gemaakt. Verenigingen Natuurlijk werd hij ook lid van de NGC en rayon Hapert. Samen met Bart is hij een vaste bezoeker van de verenigingsavonden. Het vergaren van kennis, maar zeker ook de sociale kant van de hobby spreekt hem wel aan. Praten over vogels met andere kwekers leert je over de praktische kant van de hobby; iets wat je uit boeken niet kunt leren. Ook op het internet, met name in de Yahoo! gespreksgroep, is hij in het begin vaak door Paul De Boeck en William Dierickx van antwoorden voorzien op praktische vragen. Via hen maakte hij kennis met de BBS. Het zeer informatieve clubblad sprak hem wel aan en ook hier werd een lidmaatschap een feit. Broedregister Een zelf ontworpen digitaal broedregister is zijn hulpmiddel voor de boekhouding. Speciaal is dat hij van iedere vogel een foto heeft, wat al begint bij de nestjongen die zelfstandig worden. Zo zijn het niet alleen de ringnummers en aantekeningen die spreken, maar bestaat het i.d. ook uit een fotografische weergave. Makkelijk om vergelijkingen te trekken en de voortgang in de kweek te volgen. Een tijd lang heeft Johan zijn digitaal broedregister zelfs opengesteld voor eenieder, die er via internet eens in wilde rondkijken. Kweekresultaten Johan kweekt in een blokhut achter in de tuin, goed aangepast voor het houden van vogels. Kennelijk is er een goed kweekklimaat, want aantallen jongen van 150 of meer zijn geen uitzondering en dat met een inzet van maar 22 kweekkooien. Hij is er echter achter gekomen, dat zo n aantal vogels voor een toch beperkte ruimte niet zo goed beheersbaar is. Kans op ziektes, het verliezen van het overzicht, maar ook de factor tijd spelen hierbij een rol. Daarom is er voor het komende seizoen sterker geselecteerd, waardoor per vogel meer ruimte beschikbaar is en ook het werk tot aanvaardbare proporties wordt ingekaderd. Hij raadt dit eenieder aan. Een andere hobby Het zal u niet vreemd zijn, dat Johan met zijn opleiding en achtergrond, zich sterk aangetrokken voelt tot de informatica. De computer kent voor hem weinig geheimen en een andere hobby was en is het bouwen van websites. Niet dat dit een dagelijkse bezigheid is, maar zo soms vindt hij het leuk om zijn creatieve kant uit te leven. Dit had hij niet aan Jac Cuyten moeten vertellen, want voor hij het in de gaten had, was hij al ontwerper en webmaster van onze veel geprezen verenigings homepage. Hij vindt dit leuk om te doen en een voordeel is dat hij er aan kan werken wanneer hem dit past. Een volgende stap was het maken van de nieuwe cover en kleurenpagina s van ons clubblad, wat mede door zijn inzet een geweldige facelift heeft ondergaan. Hij wil graag meedenken en meewerken aan de positieve uitstraling van onze club. Hier houdt het voor hem echter wel op. Een bestuursfunctie wordt niet geambieerd. Hij wil zelf bepalen, wanneer en wat hij wil doen. Zijn gezin en opgroeiende kinderen zijn heilig. Blij! Een eerste succes blijft je altijd bij. Dat geldt denk ik voor iedereen. Die eerste beker maakt altijd meer indruk, dan alle die volgen. Op de laatste landelijke babyshow was het dan zo ver! De beste baby voor de rui was een feit. En weet je wat, het was de kleinzoon van het eerste koppeltje, gekregen van Jac Cuyten. Wanneer je maar stug met je vogels doorwerkt komt er van zelf uit wat er in zit. Dit is dan ook de insteek. Geen gekke investeringen, goed selecteren en verstandig inkopen; dus de weg van de geleidelijkheid. Tekst: Frank Totté Foto s: Jac Cuyten 13
14