HERFSTUITJE IN SINT-AMANDS Met 22 stonden we op zondag 27 september 2015 paraat aan de Cuytegemhoeve, klaar om even Sint Amands te verkennen. Vertrek was voorzien om 14 u en ja hoor, iedereen was perfect op tijd. Het voorziene programma moest in laatste instantie nog aangepast worden daar de Conservator van het Molenmuseum een operatie diende te ondergaan en er geen geleid bezoek kon plaatsvinden. Maar ik denk niet dat de deelnemers (die van de wijziging van het programma al op de hoogte gebracht werden) zich dat berouwd hebben. Eerst trokken we naar de Steenovens. Ja, nog maar even vertrokken en we zagen al dat het wildseizoen in aantocht is.
Aan de Steenovens werd even halt gehouden voor wat meer uitleg. De Steenovens liggen langs de Scheldedijk te Sint-Amands, op de grens van de provincies Antwerpen en Oost-Vlaanderen en hebben een verleden dat ver in de geschiedenis teruggaat. De Schelde loopt als een rode draad door de geschiedenis van deze site. Er was een veer en tevens was het een handelsplaats. Later kwam er een blekerij en tenslotte - sinds de 16 de eeuw - een boerderij tussen de winter- en de zomerdijk. Door de uitbaggering van de Schelde en de inpolderingen bij het begin van de vorige eeuw steeg het waterpeil en kwam de site regelmatig onder water te staan. In 1937 werd de site volledig verlaten en begon het verval van de gebouwen. In de loop van tweede helft van 1990 werd het domein aangekocht door de Koninklijke Vereniging voor Natuur- en Stedenschoon en werd begonnen met het project Steenovens om deze historische site met hoge erfgoedwaarde een nieuw leven te geven.
Daarna wandelden we een stukje over de Scheldedijk om net voor brasserie Den Amandus de dijk terug te verlaten richting centrum. Het centrum zelf bereik je via een straatje Dam genoemd. Dit is één van de oudste straten van Sint Amands. Misschien niet de alleroudste maar wel het eerste straatje dat in 1868 voorzien werd van kasseien. Hoe meer naar het centrum hoe pittoresker de piepkleine woningen worden. In het begin is er tussen de huizen nog plaats voor één auto, maar op het einde is een fiets het maximum. Nu ja, kijk zelf maar De geluste boom. Na enkele meters op den Dam heb je deze merkwaardige boom.
Ongeveer op het einde bevindt zich het markante gebouw waar Sahara-Art-Stones gevestigd is. Het is een tentoonstellingsruimte maar met mogelijkheid tot aankoop van speciale stenen (meestal met fossielen) die in de ruime omgeving van de Sahara gevonden worden. We hadden trouwens geluk want enkele uren ná ons bezoek werd het gebouw (voorlopig) gesloten. De eigenaars trekken ieder jaar voor 6 maanden naar de Sahara op zoek naar nieuw materiaal. Ja, ik heb wel wat moeite gehad om onze groep daar buiten te krijgen want er was duidelijk heel wat interesse.
Van daar ging het dan naar het Molenmuseum dat we, gezien de omstandigheden, toch wel even bezochten maar zonder gids.
Door het wegvallen van het begeleid bezoek aan het museum werd wat tijd gerecupereerd om nog een tussenstop in te lassen. Ja, Defina begint er zo stilaan een gewoonte van te maken om deelnemers aan activiteiten toch ook nog op een verrassing te trakteren! Er werd halte gemaakt ten huize van één van deelnemers. Nu ja, toevallig bij mijn dochter en schoonzoon. Er werd voorzien in de gewone dranken en versnaperingen maar daarnaast was er wel iets speciaals voorzien
Eerst kon er geproefd worden van wilde perziken. Deze soort is momenteel in volle opgang aan de boorden van de Moezel en meer bepaald in de omgeving van Cochem. Wij kweken deze perzik zelf en het mooie verhaal hieromtrent daarvoor moest je natuurlijk op de wandeling aanwezig zijn!
Deze perzik heeft grotendeels rood vruchtvlees en is zeer laat rijp (einde september/begin oktober). Door de mooie zomer hadden we geluk en konden we er optimaal van proeven. Na het oogsten is de houdbaarheid zeer beperkt. Dus plukken en opeten is de boodschap! Na de perzik kon er geproefd worden van zelf gemaakte appelwijn (ras Winston). Ik moet zeggen dat dit drankje goed naar binnen ging. In een mum van tijd werden er 5 flessen soldaat gemaakt, dit ondanks de waarschuwing dat dit prachtige vocht een alcoholgehalte heeft van 14 à 15. De wijn die geproefd werd was deze van het jaar 2013 maar er kon ook al even genoten worden van de nieuwe oogst die we een week tevoren opgestart hadden. Een zéér zoet, nog zeer troebel, brouwsel met al zo n 2 alcoholgehalte. Ja, ja, loopt binnen als fruitsap maar opgelet als de man met de hamer komt genadeloos!
Daarna ging het, iets frivoler, via verkavelingswegen terug naar de Cuytegemhoeve om er te genieten van een pannenkoek met ijs en koffie voor de ene, iets hartigers voor de andere
Ja, na afloop werd ook bij onze jonge deelnemers de dubbele pannenkoek met ijs vlot naar binnen gewerkt! Spijtig voor wie er niet bij kon zijn want dat het een geslaagde namiddag werd mocht ook nog blijken toen het ruim na 19 u was alvorens de eerste deelnemers zich huiswaarts begaven. ERIK