Mijlpalen Mijlpalen & sacramenten Als christenen worden we telkens opnieuw uitgenodigd om te groeien in geloof, om de rijkdom van ons geloof te ontdekken en te verdiepen. De kerk kent zeven sacramenten: het doopsel, het vormsel, de eucharistie, het sacrament van de verzoening, de ziekenzalving, de priesterwijding en het huwelijk. De eerste drie vormen de initiatiesacramenten waardoor iemand opgenomen wordt in de christengemeenschap. Maar de sacramenten nemen in dat geheel toch een bijzondere plaats in, omdat wij geloven dat God de mens op dat moment heel nabij komt. Natuurlijk zijn er nog meer momenten waarop Gods liefde ervaarbaar wordt. Daarom geven we ook nog wat meer info over de diakenwijding, het kloosterleven en de uitvaarten. Eucharistie In de viering van de eucharistie neemt de christen volledig deel aan de Kerk als gemeenschap van Christus. Juist door de eucharistie wordt de verbondenheid duidelijk van christenen met elkaar en met God. Zoals Jezus vroeger zijn vriendschap deelde met zijn vrienden/leerlingen, zo delen de christenen nu de vriendschap met elkaar en met God. Jezus Christus is gestorven en begraven, daarna verrezen en bij God opgenomen. Door de eucharistie danken christenen God voor de belofte dat mensen niet door de dood verloren zullen gaan, maar dat God alle mensen een naam geeft en hen herinnert. Christenen geloven dat ze in de handen van God leven en dat Hij hen beschermt waar nodig. Christenen geloven dat zij na de dood door God zullen worden opgenomen, zoals ook Jezus is opgenomen in de hemel. Dit is het nieuwe verbond, dat christenen vieren en beleven. Overtuigde christenen komen elke weekend samen om eucharistie te vieren en zo hun verbondenheid met God en de andere gelovigen levendig te houden. Doopsel
In het doopsel zegt God ons: Ja, jou aanvaard ik als mijn kind, jij mag op Mij rekenen. Het doopsel vormt een drieluik met het vormsel en de eerste communie. Samen vormen ze de sacramenten van de christelijke initiatie, waardoor je wordt opgenomen in de kerkgemeenschap. Waarom je kindje laten dopen? Door je kindje te laten dopen, druk je als ouders uit dat je het belangrijk vindt dat het opgroeit in een gelovig midden. Door te kiezen voor het doopsel, laat je je kind thuiskomen in een gemeenschap van gelovige mensen. Doopsel met het oog op de eerste communie De zondagseucharistie is voor christenen een belangrijke schakel in het groeien in geloof en het thuiskomen in de vierende gemeenschap. Kinderen die hun eerste communie wensen te doen, moeten gedoopt zijn binnen de katholieke Kerk. Als dit nog niet het geval is, kan men dit vragen aan de pastoor. Het gezin wordt vanuit de parochie uitgenodigd om deel te nemen aan een voorbereidingstraject. Het gebeurt soms dat kinderen werden gedoopt in een kerkelijke gemeenschap met wie de katholieke Kerk in België een overeenkomst van wederzijdse dooperkenning heeft afgesloten (de Orthodoxe Kerken, de Verenigde Protestantse Kerken en de Anglicaanse Kerk). Is je kind gedoopt, maar niet binnen de katholieke Kerk, dan zal jullie gevraagd worden of jullie een opname in de katholieke Kerk wensen. Als dit zo is, voorzien wij na een gesprek een ritueel met opname tijdens een viering. Eerste Communie De zondagseucharistie is voor christenen een belangrijke schakel in het groeien in geloof en het thuiskomen in de vierende gemeenschap. De 'eerste communie' ligt dus in het verlengde van het doopsel en betekent dat men voor het eerst deelneemt aan de eucharistie zoals die op zondag wordt gevierd in de katholieke kerk. Vormselcatechese
Na het doopsel en de eerste communie is het vormsel het derde sacrament waardoor je wordt opgenomen in de gemeenschap van gelovigen, in de kerk van Jezus. Als je voor het vormsel kiest, wil je God een plaats geven in je leven en als christen door het leven gaan. Het vormsel is zeker geen eindpunt of diploma, en het is ook geen verplichting: het is een bewuste stap om verder te groeien als christen. In ons dekenaat hebben we een vormselvoorbereiding in alle parochies, tenzij in Sint-Theresia Ninove, Pollare en Neigem. De kinderen van deze parochies sluiten aan bij een andere parochie. Huwelijk Voor de kerkgemeenschap is het huwelijk een groot en vreugdevol feest: in de liefde tussen man en vrouw wordt iets van Gods liefde zichtbaar. In deze tijd is kiezen voor een kerkelijk huwelijk niet evident, maar vaak wel een bewuste en zinvolle keuze. Wat is het kerkelijk huwelijk? Kerkelijk huwen...... is God danken voor de liefde die is mogen groeien en verder groeit,... is een engagement aangaan mét elkaar, maar ook een engagement voor de kerkgemeenschap, vrienden en familie,... is kiezen voor een verbond dat gefundeerd is in de boodschap van Jezus. Wat moeten we doen? Indien je de stap wil zetten naar een kerkelijk huwelijk, moet je eerst een aanvraag doen bij de pastoor. Daarna volgt een eerste gesprek met de priester waarbij, na een wederzijdse kennismaking, verdere afspraken gemaakt worden. De priester zal dan ook het huwelijksdossier' administratief opstarten. Tot slot worden jullie uitgenodigd om mee eucharistie te vieren in het weekend vóór jullie huwelijk in de kerk waar jullie
trouwen. In die viering wordt jullie huwelijk aangekondigd aan de gemeenschap en wordt er ook voor jullie gebeden. Wijding Door wijding wordt iemand aan God toegeheiligd om in Zijn naam een bijzondere taak te behartigen. Men kan gewijd worden tot diaken, priester of bisschop. Elke mens wordt door God geroepen om zich open te stellen voor zijn eeuwige en onvoorwaardelijke Liefde en van daaruit te leven voor anderen. Elke christen zal moeten ontdekken op welke manier deze roeping concreet gestalte kan aannemen in zijn of haar eigen leven. Misschien weet jij je wel geroepen om diaken of priester te worden... Diakenwijding De dienstbaarheid voor mensen in nood, de diaconie, is een opdracht van elke christen! Het behoort tot het wezen van kerk-zijn. Om die teken-taak van iedere gedoopte levendig te houden, roept Christus binnen zijn gemeenschap voorgangers in dienstbaarheid. De diaken wil het steentje in de schoen van de geloofsgemeenschap zijn: "Je vergeet toch de armsten niet!" Vraag jij je af of je misschien roeping hebt om diaken te worden? Je kan altijd contact opnemen voor gesprek met de diaken van ons dekenaat, Jacques Exposito uit Meerbeke of één van de parochiepriesters. Dit kan je helpen om je roeping te onderscheiden. Wil je de stap zetten en zoek je concrete info over de diakenopleiding? Neem dan best contact op met priester Jaak Pauwels, de verantwoordelijke van de diakenopleiding in ons bisdom: Jaak Pauwels, Kon. Elisabethlaan 52, 9100 Sint- Niklaas, tel. 03 776 65 49, ja-pa@skynet.be Priesterwijding De priester heeft een dubbele zorg. Hij wil thuis zijn in de wereld van God maar ook in de wereld van de mens. Hij maakt zich vertrouwd met de Blijde Boodschap zonder te vervreemden van mens en samenleving.
Je geroepen weten door God tot het priesterschap is iets anders dan kiezen voor een bepaalde job. Het gaat om een levenskeuze ten dienste van God en zijn Kerk. Daarom dat er voorafgaand de opleiding, maar ook tijdens, voldoende tijd en ruimte voorzien wordt voor zelfreflectie en onderscheiding. Priester worden in deze tijd is geen vanzelfsprekendheid. Voel jij je geroepen en wens je hierover met iemand te praten, kan je een afspraak maken met één van de priesters uit ons dekenaat. Dit kan je helpen om je roeping verder te onderscheiden. Wil je de stap zetten of ben je op zoek naar concrete informatie over de priesteropleiding in ons bisdom? Klik dan hier om naar de website van het Interdiocesane Seminarie Johannes XXIII te gaan. Kloosterlingen Religieuzen, gewone mensen, vrouwen en mannen, gegrepen door God, levend in het hart van de wereld. Door hun professie wijden ze zich met heel hun persoon toe aan God en aan de groei van Zijn Rijk in deze wereld: een levensengagement in het spoor van Jezus. Hun geloften van gehoorzaamheid, armoede en celibaat drukken uit hoe ze op een eigen wijze omgaan met de algemeen menselijke verlangens iemand zijn, iets hebben en van iemand zijn. Religieuzen zijn Godzoekers. Het zijn biddende mensen. Ze leven in gemeenschap. Door hun zending delen ze in Jezus zorg voor mens en wereld. Naargelang hun specifieke roeping geven ze hun religieus leven een eigen vorm. De rijkdom van het evangelie nodigt uit tot het leggen van eigen accenten. Zo ontstaat een brede waaier van ordes en congregaties van contemplatieve of apostolische religieuzen, elk met hun eigenheid, maar allen bekommerd dat Gods Rijk mag groeien in deze wereld. Verzoening Als we in ons leven als christen tekort schieten, steekt God zijn helpende hand naar ons uit en komt Hij ons tegemoet in het sacrament van de verzoening of het sacrament van de biecht.
Bewust van onze menselijke kleinheid, onze fouten en tekorten mogen uitspreken en hiervoor uitdrukkelijk vergiffenis vragen en krijgen maakt vrij en geeft ons nieuwe moed. Betekenis van de biecht Zeker op momenten dat we als christenen voor een belangrijke levenskeuze staan, of ons voorbereiden op belangrijke liturgische feesten, als Kerstmis en Pasen, kan het zinvol en heilzaam zijn om het sacrament van de verzoening te vieren. Biechtgelegenheid In ons dekenaat zijn er ook uitdrukkelijk kansen tot verzoening voor Kerstdag en Pasen, in gemeenschappelijke verzoeningsvieringen met gelegenheid tot persoonlijke belijdenis. Je kan ook altijd een priester contacteren om een persoonlijke afspraak te maken voor het sacrament Ziekenzalving In het sacrament van de ziekenzalving bidden we om kracht voor wie ernstig ziek is. Door de gebaren van handoplegging en zalving wil de priester aan die zieke mens Gods nabijheid tastbaar maken. Een ziekenzalving kan het best toegediend worden in aanwezigheid van familie en van hen, die de zieke heel nabij zijn. Ziekenzalving kan toegediend worden aan iedereen die met een ernstig gezondheidsprobleem te maken heeft, zonder dat men stervende hoeft te zijn. Ook wie bijvoorbeeld een zware medische ingreep moet ondergaan, kan steeds vragen om dit sacrament te ontvangen. We vermoeden dat meer mensen dan nu het geval is, zich gesterkt zouden kunnen voelen door het ontvangen van deze sacramenten. Ook hiervoor doen we een oproep om ons hiervan op de hoogte te houden. Je kan contact opnemen met één van de priesters van ons dekenaat. Uitvaarten
Wanneer iemand sterft en we gelovig afscheid nemen, dan vertrouwen we dit leven toe aan God. Door de verrijzenis van Jezus mogen we geloven dat de Schepper die het goede dat Hij in deze mens was begonnen, ook zal voltooien. Uitvaartviering Wanneer iemand sterft, kan je in de kerk in een eucharistieviering of gebedsdienst gelovig afscheid nemen. In principe neemt de familie contact op met de begrafenisondernemer. Via de ondernemer kan dan ook een dag en uur afgesproken worden in overleg met de pastoor.â De pastoor neemt vóór de uitvaartdienst contact op met iemand van de familie voor een rouwbezoek. Dan kunnen verdere afspraken worden gemaakt over de uitvaartviering. Een groep vrijwilligers staat klaar in om de uitvaartdienst mede te verzorgen. Namis Als de familie dit verlangt is er een namis voor de overledene tijdens de weekendeucharistie. Op deze manier willen we de bredere kerkgemeenschap de kans geven de mensen van wie we afscheid hebben genomen in hun gebed op te nemen.