Ik heb de voorbije dagen wat nagedacht over de hemel en ik wil er graag enkele gedachten over doorgeven. Ik zal zeker niet volledig zijn en daar is een goede reden voor: De Bijbel vertelt ons niet alles wat wij graag over de hemel zouden willen weten, maar wel alles wat er over moeten weten. Wat weten wij eigenlijk over de hemel? Wat wij over de hemel weten halen wij uit de Bijbel. De Bijbel is onze enige betrouwbare informatiebron over de hemel. In het allereerste vers in de Bijbel gaat het al over de hemel. Gen. 1:1 In het begin schiep God de hemel en de aarde. In 45 van de 66 Bijbelboeken komt het woord hemel voor. De oudtestamentische profeten schreven over de hemel. In de psalmen wordt herhaaldelijk naar de hemel verwezen. In het Mattheusevangelie bijvoorbeeld spreekt Jezus wel zeventig keer over de hemel. Het woord hemel komt wel 550 keer voor in de Bijbel. De laatste verwijzing naar de hemel vinden wij op het einde van Openbaring. Openb. 21:10 En hij voerde mij weg in de geest op een grote en hoge berg en liet mij de grote stad zien, het heilige Jeruzalem, dat neerdaalde uit de hemel, bij God vandaan. De hemel: onze uiteindelijke bestemming en dat voor eeuwig, voor altijd. Dat eeuwige alleen al kunnen wij ons zo moeilijk
voorstellen. Wij zijn er zo aan gewend en er zo zeker van dat aan alles een einde komt, maar eeuwig, voor altijd, zonder einde. In vergelijking met de eeuwigheid bij God is een gezegende leeftijd hier op aarde nauwelijks de moeite waard. En toch valt hier de beslissing, nu, in dit korte leven hier op aarde, of wij toegang krijgen tot de hemel of niet. De zonde scheidt de mensen van de hemel. Daarom moeten zondige mensen eerst passend gemaakt worden voor de hemel. En daarom en daarvoor is Jezus uit de hemel gekomen. Hoe moeten wij ons die hemel voorstellen? Wat weten wij over hoe het er daar aan toegaat? Gaat het daar op den duur niet saai en vervelend zijn? En dat dan voor eeuwig? Hoe gaan wij daar onze tijd doorbrengen Wat gaan wij al die tijd in de hemel doen? Wij kunnen ons wel heel wat dingen voorstellen die aan dit aardse leven verbonden zijn en die wij in de hemel zeker niet zullen moeten doen. Bijvoorbeeld: ziek naar de dokter gaan. En je kunt er zonder twijfel wel een hele lijst aan toevoegen. Maar wat zullen wij in de hemel dan wel doen? Is het een plaats waar wij niets te doen zullen hebben en ons eindeloos zullen vervelen? Bovendien, ik denk dat veel christenen niet of haast nooit serieus nadenken over de hemel. En dat is raar. Als wij op vakantie zullen gaan doen wij meestal heel wat moeite om
zoveel mogelijk info over onze vakantiebestemming te verzamelen, zelfs al duurt die vakantie hooguit een paar weken. Onze bestemming in de hemel is een eeuwigheidsbestemming. Voor eeuwig. Is het misschien, heel misschien omdat wij diep in ons hart wel een beetje vast zitten (te vast zitten) aan ons leven nu, hier op aarde? Ons leven hier op aarde waar wij het hier al bij al toch redelijk goed hebben. Nochtans. Een van de belangrijkste dingen die de Bijbel ons leert is dat wij niet alleen geschapen zijn voor deze wereld. Onze bestemming is de hemel. De hemel is onze uiteindelijke thuis. 2 Kor: 5:1 Wij weten immers dat, wanneer ons aardse huis, deze tent, afgebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen. De hemel is een plaats die voorbereid is voor mensen die daarop voorbereid zijn. Als je leest wat de Bijbel ons over de hemel vertelt ga je al vlug beseffen dat de hemel een droomplek is. Het is zonder twijfel een plek van ongekende schoonheid en intense vreugde. Wij weten hoe God in het begin de hemel en de aarde schiep. De aarde is sedert de zondeval nu al duizenden jaren in verval. Toen ik kind was gingen wij vaak spelen aan en in de reutelbeek. Het water was helder. De beek zat vol verschillende soorten vissen. Langs de beek vonden wij salamanders. Wij waadden door de beek tot bijna in Menen. Nu is die beek een riool
geworden en blijf je er uit als je u geen ziektes op de hals wilt halen. Ik mis nu zoveel vogels die er toen in overvloed waren. Waar zijn de leeuweriken, de talrijke zwaluwen, de enkele en dubbele lijsters, de patrijzen, de vleermuizen, de koekoek en zoveel zangvogeltjes en zelfs de overtalrijke mussen gebleven? En toch staan wij nu nog dikwijls en terecht met bewondering naar de verbluffende schoonheid van de natuur te kijken. Hoe moet het bij het begin van de schepping geweest zijn? En hoe moet het dan in de hemel zijn waar geen sprake is van jaren en jaren vervallen schoonheid? Wij kunnen het ons niet voorstellen. De hemel is een plaats zonder pijn, zonder ziekte, zonder verdriet, zonder moeite, zonder afgunst, zonder een beetje bij beetje aftakelend lichaam. Daar is geen eenzaamheid, geen gevaar, geen oorlog. Daar zijn geen zorgen. Allemaal dingen die zo kenmerkend zijn voor ons aardse leven. Op.21:4 En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. Toen Jezus het einde van Zijn bediening op aarde naderde, vertelde Hij dat Hij weg ging om een woning voor ons klaar te maken
Johannes 14 : 1-3 Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij. In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben. Het zal in de hemel allesbehalve een saaie boel zijn. Er zal veel meer actie zijn dan op aarde en een groot verschil is dat er geen tijdsbeperkingen zijn. Overal is tijd voor, je komt nooit tijd tekort, je hoeft je nooit te haasten en je hoeft je nooit te vervelen. Dat komt alleen al door het wegvallen van de tijdgebondenheid die zo typerend is voor ons aardse leven. In het boek Openbaring lezen we verschillende passages die doen denken aan priesterdienst. Op zichzelf is dat niet verwonderlijk. In 1 Petrus 2:9 staat immers dat alle gelovigen behoren tot een koninklijk priesterschap. Een van de belangrijkste priesterlijke taken zal zijn dat we samen met de engelen God eeuwig zullen prijzen en aanbidden: "Daarom staan ze voor Gods troon en zijn ze dag en nacht in zijn tempel om hem te vereren..." Openbaring 7:15, In Openbaring lezen wij ook hoe er in de hemel volop muziek gemaakt en gezongen wordt. Wij lezen er dat het er in de hemel behoorlijk levendig en rumoerig aan toe kan gaan. Wij zijn gewend aan rustige, gedragen kerkdiensten. Amai, het zal wel even aanpassen zijn.
Als je in de Bijbel leest dat er in de hemel 'dag en nacht' gezongen wordt, denk je misschien wel eens bij jezelf: dat zal toch zeker niet alles zijn.? Misschien spreekt zingen en muziek u niet zo aan en zeker niet om daarmee uw eeuwigheid te vullen? Wij weten zo wie zo dat wat wij zang en muziek noemen in de verste verte niet kan tippen aan wat daarmee in de hemel bedoeld wordt. Openb 7: 9-12 Hierna zag ik en zie, een grote menigte, die niemand tellen kon, uit alle naties, stammen, volken en talen, stond vóór de troon en vóór het Lam, bekleed met witte gewaden en palmtakken in hun hand. En zij riepen met een luide stem: De zaligheid is van onze God, Die op de troon zit, en van het Lam! En alle engelen stonden rondom de troon, de ouderlingen en de vier dieren. Zij wierpen zich vóór de troon neer met hun gezicht ter aarde en aanbaden God, en zeiden: Amen. De lofprijzing, de heerlijkheid, de wijsheid, de dankzegging, de eer, de kracht en de sterkte is aan onze God tot in alle eeuwigheid. Amen. Dat wordt nog eens iets anders dan rimpelrock. Bovendien is onze God is zo veelzijdig dat het niet anders kan of er zal naast het zingen en loven ruimte en mogelijkheid te over zijn om te genieten van alle andere goede dingen die de hemel te bieden heeft. Er is een overvloed aan zegen in de hemel!
Mensen zijn geschapen naar Gods beeld en gelijkenis. Als je ziet hoe creatief mensen die God geschapen heeft kunnen zijn is het duidelijk dat onze God de Schepper zelf nog veel creatiever is. 1 Kor. 2:9 Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen mensenhart is opgekomen, dat is wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben. In Openbaring lezen wij ook dat de hemelbewoners betrokken zijn bij het gebeuren op aarde. In Openbaring 19:1-2 lezen we bijvoorbeeld dat gelovigen in de hemel juichen als de antichristelijke macht op aarde (Babylon genoemd) wordt vernietigd. Openb. 19:1-2 En hierna hoorde ik een luide stem van een grote menigte in de hemel zeggen: Halleluja, de zaligheid, de heerlijkheid, de eer en de kracht zij aan de Heere, onze God. Want Zijn oordelen zijn waarachtig en rechtvaardig, omdat Hij de grote hoer geoordeeld heeft, die de aarde te gronde gericht heeft met haar hoererij, en omdat Hij het bloed van Zijn dienstknechten aan haar gewroken heeft. Er is blijdschap in de hemel als op aarde iemand tot bekering komt. Zij weten het in de hemel. (Lucas 15:7). Ik zeg u dat er evenzo blijdschap zal zijn in de hemel over één zondaar die zich bekeert, meer dan over negenennegentig rechtvaardigen, die de bekering niet nodig hebben
Hemelbewoners zijn mogelijk beter op de hoogte met ons doen en laten dan we vermoeden. Alleen geeft de Bijbel geen enkele aansporing aan ons, die nog op aarde leven, om gestorven gelovigen aan te roepen en te vragen voor ons te bidden of om ons te helpen. Er is maar een middelaar tussen God en de mensen. Geen Maria, geen heiligen. 1 Timotheüs 2:5 Want er is één God. Er is ook één Middelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus. Behalve dat mensen bij hun sterven door engelen en eventueel gestorven bekenden worden opgehaald en verwelkomd, mogen we aannemen dat Jezus ons in de hemel persoonlijk zal ontmoeten. Toen Stefanus stierf na zijn steniging als eerste martelaar, stond Jezus hem op te wachten: "Hij riep uit: Ik kan de hemel zien! Ik zie de Mensenzoon aan de rechterhand van God! (Handelingen 7:56, ) Het moment van de ontmoeting met Jezus en met God de Vader. Eeuwig in Gods nabijheid mogen zijn. Eeuwig in Jezus nabijheid mogen zijn. Is dat niet wat de hemel voor ons de hemel zal maken? Hoe zal het zijn om na zoveel jaren eindelijk Hem te zien, die zijn leven voor mij heeft opgeofferd, degene die ik op aarde heb gediend en liefgehad? Hoe zal Hij er uit zien? Hoe zal ik reageren
als Hij me aankijkt en mijn naam noemt? Zal ik overweldigd raken door zijn krachtige uitstraling en plat op de grond vallen of zal ik misschien huilen van blijdschap? Ik weet het niet, maar het zal fantastisch zijn en het zal wat ik er nu over fantaseer ver te boven gaan. In de hemel komen wij in de tegenwoordigheid van God. Jesaja 66:1 De hemel is Mijn troon, de aarde is de plaats waar ik Mijn voeten kan laten rusten. Jezus verwijst vaak naar de Vader die in de hemel is: Mattheüs 5 :44-45 Maar Ik zeg u: Heb uw vijanden lief; zegen hen die u vervloeken; doe goed aan hen die u haten; en bid voor hen die u beledigen en u vervolgen; zodat u kinderen zult zijn van uw Vader, Die in de hemelen is en Hij roept ons op om onze gebeden te richten tot de God die in de hemel woont Mattheüs 6 : 9 Bidt u dan zo: Onze Vader, Die in de hemelen zijt. Uw Naam worde geheiligd. De hemel is Gods woning, Gods huis. De Heere is overal; Hij vervult de hemel en de aarde met Zijn tegenwoordigheid.
Zijn woning echter is de hemel. Daar staat Zijn troon; daar openbaart God Zijn volle heerlijkheid. Hij zit daar op de troon, omringd door de duizend maal duizenden die Hem dienen en de tienduizend maal tienduizenden die voor Hem staan. Daar zullen wij bij zijn. De hemel is blijkbaar een plaats van onvoorstelbare vreugde en nooit eindigende spontane aanbidding. Tot slot een paar verzen die ons een blik gunnen in de hemel: Johannes beschrijft ons wat hij in zijn visioen over de hemel zag: Openb. 4: 10-11 wierpen de vierentwintig ouderlingen zich neer voor Hem Die op de troon zat, aanbaden Hem Die leeft in alle eeuwigheid, en wierpen hun kronen neer vóór de troon en zeiden: U bent het waard, Heere, te ontvangen de heerlijkheid, de eer en de kracht, want U hebt alle dingen geschapen, en door Uw wil bestaan zij en zijn zij geschapen. Openb 14: 2-3 En ik hoorde een geluid uit de hemel, als een geluid van vele wateren en als het geluid van een zware donderslag. En ik hoorde het geluid van citerspelers die op hun citers spelen. En zij zongen als een nieuw lied vóór de troon,
Openb. 15: 2-4 En ik zag iets als een glazen zee, met vuur gemengd. En de overwinnaars van het beest, van zijn beeld, van zijn merkteken en van het getal van zijn naam stonden bij de glazen zee, met de citers van God. En zij zongen het lied van Mozes, de dienstknecht van God, en het lied van het Lam, met de woorden: Groot en wonderbaarlijk zijn Uw werken, Heere, almachtige God; rechtvaardig en waarachtig zijn Uw wegen, Koning van de heiligen! Wie zou U niet vrezen, Heere, en Uw Naam niet verheerlijken? Immers, U alleen bent heilig. Want alle volken zullen komen en U aanbidden, want Uw oordelen zijn openbaar geworden. De hemel is vol leven met de tegenwoordigheid en aanbidding van de engelen die God geschapen heeft. Toen de profeet Jesaja een visioen van God kreeg, waren er engelen die God loofden (Jesaja 6 :1-3). In het jaar dat koning Uzzia stierf, zag ik de Heere zitten op een hoge en verheven troon, en de zomen van Zijn gewaad vulden de tempel. Serafs stonden boven Hem. Ieder had zes vleugels: met twee bedekte ieder zijn gezicht, met twee bedekte hij zijn voeten, en met twee vloog hij. De een riep tot de ander: Heilig, heilig, heilig is de HEERE van de legermachten; heel de aarde is vol van Zijn heerlijkheid!
Wat maakt de hemel tot hemel? God, Jezus maakt de hemel tot hemel. In Hun tegenwoordigheid mogen zijn is voor ons, Gods kinderen de hemel.