AD Drechtsteden Stad & Regio In de Spiegel Woensdag 17 augustus 2016 Elke week houden wij een regio- of stadgenoot een spiegel voor. Vandaag: Wim Erkelens, bekend van de Robin Matena Bokaal, het rolstoelhockey-evenement
Man, we hadden zoveel lol Wat ziet u als u in de spiegel kijkt?,,ik zie een goedlachse grijzende vijftiger die jarenlang met ontzettend veel plezier de Robin Matena Bokaal heeft georganiseerd en die nu op een minder tijdrovende manier zich voor de ziekte van Duchenne in wil blijven zetten.'' In juni was de laatste editie van de Robin Matena Bokaal. Waarom stopt u? Ik heb het twintig jaar met plezier en met al mijn energie gedaan. In totaal is er 162.000 euro opgehaald. Ik ben er elke keer weer maanden mee bezig. Ik doe dat vanuit mijn hart, maar het is mooi geweest. Kandidaten om het over te nemen hebben zich niet gemeld. Met de strijd om de Robin Matena Bokaal haalde u geld op voor jongens met de ziekte van Duchenne. Waarom alleen jongens? Omdat deze ziekte alleen bij jongens voorkomt. Dat heeft te maken met chromosomen. Het is een spierziekte. Een echte behandeling is er niet. Jongens die het hebben, overlijden in veel gevallen tussen hun 20ste en 30ste. Hoe is destijds dat idee voor die bokaal ontstaan? Addy Matena is al jaren mijn vriend. We voetballen allebei bij VV Papendrecht. Na de training nam hij me een keer apart. Toen vertelde hij dat zijn zoon Robin Duchenne had. Met een vriend besloot ik wat voor Robin en zijn gezin te doen. Het werd een reüniewedstrijd. In een bloedhete bestuurskamer overhandigden we na afloop 2.000 gulden. Addy wist van niets, het was een verrassing en, ik mag wel zeggen, hij was erg emotioneel. Toen rolde het balletje verder en gingen we elk jaar sporten voor het goede doel: de strijd om de Robin Matena bokaal. In eerste instantie voetbal, later rolstoelhockey. Eerst ging het geld alleen naar de Stichting On Wheels. Die verzorgen aangepaste campers en vakantievervoer voor mensen in een rolstoel en hun familie. Later kwam het Duchenne Parent Project - wetenschappelijk onderzoek - als doel erbij. Het was ook altijd een compleet feest, begrijp ik. Man, we hebben zoveel lol gehad. Met een erehaag voor de spelers. Veel confetti, veel muziek, streetdancers, jongleurs, voetbalgoochelaars en nog veel meer. We speelden rolstoelhockey met gemengde teams. Teams met Duchenne-jongens tegen spelers zonder beperking. Maar de Duchenne-spelers zijn een kei in zwenken en versnellen met de rolstoel. De spelers zonder Duchenne zijn dat niet. Dus wie heeft hier nu eigenlijk een beperking? Duchenne-spelers uit het hele land kwamen naar de sporthal in Papendrecht.
Dit jaar was René van der Gijp aanwezig bij de uitreiking. Richard van Hoek Het evenement stond ook bekend om de bijzondere uitreikers van de prijzen. Dit jaar hadden we René van der Gijp om de prijzen uit te reiken. In voorgaande jaren waren Hans van Breukelen en John de Wolf te gast. En oud-scheidsrechter Henk van Ettekoven. In 2006 hadden we Erica Terpstra. Met het van haar bekende enthousiasme nam ze meteen maar de complete regie van het evenement over. Wat een mooi mens is dat! Dit jaar had ik koning Willem-Alexander uitgenodigd. Hij was verhinderd, maar stuurde ons wel een brief. Wat heeft dit mooie evenement met uw eigen leven te maken? Sport is de bindende factor. Als jongen al was ik altijd buiten aan het voetballen. Op de veldjes bij de Staringlaan hier in Papendrecht. Als de straatlantaarns aangingen, wist ik dat ik naar huis moest. Mijn ouders vonden het prima. We woonden eerst in Alblasserdam. Mijn vader was werkmeester bij de RDM. In 2003 is hij overleden. Mijn moeder is nu 80 en is vrijwilligster in de bejaardenzorg.
Robin Matena. Facebook Robin Matena Bokaal Voetbalt u nog steeds? Bij VV Papendrecht. Eerst als middenvelder. Later werd ik doelverdediger. Tot vier jaar geleden. Ik kreeg last van frozen shoulders, een soort van kalkdepot tussen de gewrichten. Via een speciale behandeling is de ergste pijn weg, maar de beweeglijkheid is minder. Ik voetbal nog wel bij de veteranen, maar niet meer in het doel. Ik moet sowieso een beetje opletten, ik heb al veertig jaar suikerziekte. In het dagelijks leven doet u iets heel anders. Ik werk bij het UWV in Breda als manager. Doel is om zoveel mogelijk vacatures te vervullen met werkzoekenden uit de bestanden van het UWV. Heeft het UWV al kennisgemaakt met acties voor Duchenne? Ja, een paar maanden geleden, met de actie 'Bier voor Duchenne'. UWV-collega's konden Belgisch bier bestellen. In België hebben we met een busje een partij kratten en dozen bier opgehaald. Goed dat we onderweg niet zijn aangehouden.
Al die vrolijkheid heeft een zwart randje: jullie voeren actie voor jongens die niet lang te leven hebben.,,het blijft confronterend. Bijna elk jaar overlijden er jongens met Duchenne. Ik ga altijd naar de begrafenissen. Het afgelopen jaar hebben we drie jongens begraven, één van 23 en twee van 26 jaar. Op zo'n begrafenis zie je de jongens elkaar aankijken. Het is goed om daar bij elkaar te zijn en elkaar te steunen. Robin is nu 24. Met zijn gezondheid gaat het naar omstandigheden best goed. Ik hoop dat hij nog veel verjaardagen mag vieren.'' Geen Robin Matena Bokaal meer dus. Wel andere acties?,,met andere dingen ga ik gewoon door. Ik blijf deelnemer van de estafette Rolling on Wheels. Verder wil ik volgend jaar voor de tweede keer 'Dineren voor Duchenne' organiseren en misschien komt er ook op veler verzoek een herhaling van 'Zuipen voor Duchenne'. We halen gemiddeld 3.000 euro op tijdens zo'n avond.'' Zult u de Robin Matena Bokaal missen?,,vast. Maar feit is dat het steeds lastiger werd om alles rond te krijgen. Je kunt bijna niets meer gratis regelen. Mensen zijn ook niet meer zo bereid om mee te doen. Het is tijd om de bakens te verzetten. Mijn vrouw Hester vindt het prima. Nu kunnen we meer samendoen. Voorgaande jaren zat ik voornamelijk op zolder om het evenement voor te bereiden. Niet echt gezellig dus. Trouwens: ik heb alweer een nieuwe tijdsbesteding gevonden. Ik heb samen met vrijwilligers bij VV Papendrecht een team voor G-voetbal bij Papendrecht opgestart. Voetballen dus voor mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking. Ik wil de tijd nemen om dat goed neer te zetten.''