Uitspraak van de Geschillencommissie Bureau Krediet Registratie, nr. 16.13 d.d. 21 december 2016 te Amsterdam (prof. mr. J.J.C. Kabel, A.A.M. Beijersbergen van Henegouwen, mr. K.D. van Ringen, mr. A.H. Beekhuizen). 1. Behandeling van het geschil Partijen zijn overeengekomen dit geschil bij wege van bindend advies door de Commissie te laten beslechten, binnen de door het Reglement Geschillencommissie BKR (hierna: het Reglement) gestelde grenzen. De Commissie heeft kennis genomen van de door partijen overgelegde stukken en heeft de betrokkene en de deelnemer uitgenodigd voor een mondelinge behandeling van de klacht op 21 november 2016 te Amsterdam. Partijen hebben ter zitting hun standpunten (nader) toegelicht. 2. Standpunt van de betrokkene De betrokkene maakt bezwaar tegen de registratie in het Centraal Krediet Informatiesysteem (CKI) van een doorlopend krediet met contractnummer ******954. Het geregistreerde bedrag op het gegevensoverzicht van 23 maart 2016 is EUR 45.900. De ingangsdatum van de overeenkomst is 16 september 2013. De overeenkomst staat in het CKI als nog niet beëindigd. De betrokkene heeft zijn klacht als volgt toegelicht. Het krediet is op 10 februari 2004 afgesloten op naam van v.o.f. [X]. Betrokkene en zijn inmiddels ex-vrouw waren hoofdelijk aansprakelijk voor aflossing van het krediet. Betrokkene stelt dat hij destijds heeft getekend voor een kredietovereenkomst met [bank]. Het was een ondernemerskrediet met een zg. negatieve gegevensverwerking. In het aanhangsel staat dat [bank] alleen een achterstand van meer dan vier maanden zal melden bij het BKR. Op 2 oktober 2007 is betrokkene gescheiden en uit het bedrijf gestapt. De deelnemer had kunnen zien dat de betrokkene was uitgeschreven uit alle registers aangaande firma [X]. Dit in combinatie met een echtscheidingsconvenant deed betrokkene erop vertrouwen dat hij niets meer met firma [X] te maken had. Informatie wordt sinds 2007 niet meer door zijn ex-vrouw met hem gedeeld. Tussen 2009 en 2013 heeft geen registratie plaatsgevonden. In 2013 is betrokkene hertrouwd en eind 2015 bij de aanvraag voor een hypotheek bleek de registratie bij het BKR door de deelnemer. Het krediet is in september 2013 overgegaan naar de deelnemer en zij heeft de registratie geplaatst. Betrokkene is hier niet van op de hoogte gesteld. Hij stelt dat: hij door de echtscheiding niets meer met het krediet te maken had; controle na de scheiding opleverde dat hij geen BKR registratie had;
Pagina 2 van 5 de deelnemer de uitschrijving uit de v.o.f. had moeten controleren bij de Kamer van Koophandel; uitschrijving uit de Kamer van Koophandel al ten tijde van de periode [bank] was geschied; de ex-vrouw met terugwerkende kracht de uitschrijving uit de Kamer van Koophandel heeft veranderd; hij geen enkele correspondentie van de deelnemer heeft ontvangen; hij al 10 jaar niets met het bedrijf te maken heeft. Betrokkene s ex-vrouw is het nieuwe contract aangegaan in 2013. Betrokkene vordert EUR 1.028,13 aan materiële schadevergoeding. Betrokkene stuurt kopieën van facturen van een taxatie (EUR 495,73) en hypotheekadvies (EUR 1.089). De kosten van de taxatie en de accountant zijn een direct gevolg van de registratie nu de hypotheekverstrekker de hypotheek heeft afgewezen ten gevolge van de BKR registratie door de deelnemer. Betrokkene wil dat de Commissie hem ontslaat uit de hoofdelijke aansprakelijkheid, de registratie doet verdwijnen en de schadevergoeding toewijst. 3. Standpunt van de deelnemer De deelnemer stelt dat de Commissie niet bevoegd is om betrokkene te ontslaan uit de hoofdelijke aansprakelijkheid. Betrokkene moet in dat deel van zijn klacht niet ontvankelijk worden verklaard. Voorts stelt de deelnemer dat betrokkene te laat is met klagen. In ieder geval sinds 28 oktober 2013 had betrokkene kennis kunnen nemen van de registratie. In 2004 is het krediet verstrekt aan v.o.f. [X]. Destijds was betrokkene samen met zijn ex-vrouw vennoot. De vennoten zijn voor de schulden van de v.o.f. hoofdelijk aansprakelijk. Dat staat ook in de kredietovereenkomst. De deelnemer heeft een zelfstandige verplichting om op grond van het Algemeen Reglement BKR (hierna AR BKR ) over te gaan tot (positieve) registratie. Op grond van het AR BKR art. 18 lid 1b jo lid 3 dient een doorlopend krediet te worden gemeld indien dit een looptijd heeft van tenminste 3 maanden en het netto kredietbedrag ligt tussen EUR 500 en EUR 100.000. De kredietverstrekking was EUR 69.900, dus de overeenkomst diende te worden gemeld. Uit het aanhangsel bij de kredietovereenkomst volgt niet dat geen positieve registratie mag plaatsvinden. In september 2013 is geen nieuw contract op naam van v.o.f. [X] aangegaan, maar er vond slechts een aanpassing van de registratie plaats. De deelnemer had de startdatum van de rechtsvoorganger (februari 2004) moeten melden als ingangsdatum, maar heeft abusievelijk september 2013 gemeld. Dit heeft echter geen consequenties voor de betrokkene. De registratie is correct en geeft een getrouw beeld van de werkelijkheid. De deelnemer kan betrokkene immers op een later moment aanspreken tot betaling indien terugbetaling door het krediet van de v.o.f. uitblijft. Registratie dient ter bescherming van overkreditering. De schadevergoeding dient te worden afgewezen, omdat betrokkene in eerste
Pagina 3 van 5 instantie heeft verklaard dat de taxatie noodzakelijk was voor de aanvraag van een hypotheek. De kosten zijn dus geen gevolg van de BKR-registratie. 4. Beoordeling van het geschil Uit de stukken, de afgelegde verklaringen voor zover wederzijds erkend althans niet of onvoldoende betwist, en het overigens ter zitting verhandelde, is het volgende komen vast te staan. De betrokkene maakt bezwaar tegen de registratie in het CKI van een doorlopend krediet met contractnummer ******954. Er zijn geen achterstanden of andere bijzonderheden gemeld. De overeenkomst staat als nog niet beëindigd. De Commissie is uitsluitend bevoegd uitspraak te doen in geschillen over onjuiste en/of onterechte registratie van gegevens bij het BKR. De Commissie kan derhalve geen uitspraak doen over het ontslaan van een kredietnemer uit de hoofdelijke aansprakelijkheid. Die beslissing kan alleen de deelnemer nemen. De Commissie doet over dit deel van de klacht geen uitspraak. De deelnemer heeft het beroep op niet-ontvankelijkheid van de klacht niet gehandhaafd en ingestemd met het geven van een bindend advies door de Commissie. De klacht is hierdoor ontvankelijk. Op grond van het AR BKR zijn de deelnemers (kredietverstrekkers) verplicht tot registratie van door hen verstrekte kredieten of kredietfaciliteiten. Deze registratie is positief en houdt derhalve niets anders in dan dat een krediet, of een kredietfaciliteit, is verstrekt. Indien er onregelmatigheden in de aflossingen plaatsvinden, wordt dit geregistreerd door middel van achterstandsmeldingen en bijzonderheidscoderingen. Hiervan is in het onderhavige geval geen sprake. De betrokkene heeft in 2004 tezamen met zijn inmiddels ex-vrouw een doorlopend krediet afgesloten voor een bedrijf (v.o.f. [X]) bij [bank]. De betrokkene stelt dat hij noch door [bank], noch door de deelnemer, geïnformeerd is over het feit dat het afgesloten krediet werd geregistreerd bij het BKR. Alhoewel het een positieve registratie betreft, stelt de betrokkene dat het hem belemmert in zijn vrijheid om financieringen af te sluiten bij andere deelnemers. De deelnemer stelt dat de betrokkene voor het krediet hoofdelijk aansprakelijk is en dat daarom de deelnemer dit contract dient te registreren bij het BKR.
Pagina 4 van 5 Het betreft hier een krediet verstrekt aan een v.o.f., waarbij betrokkene hoofdelijk aansprakelijk is voor de aflossing van het krediet. Nu dat het geval is dient de kredietovereenkomst bij het BKR in beginsel te worden geregistreerd. De deelnemer heeft de geregistreerde gegevens echter niet van betrokkene zelf verkregen, maar van haar rechtsvoorganger [bank]. In dat geval dient volgens artikel 34 Wbp de deelnemer, nu de gegevens bestemd zijn om te worden verstrekt aan een derde (het BKR), aan betrokkene op het moment van die verstrekking zijn identiteit en de doeleinden van de verwerking mee te delen. Dit is niet gebeurd. Uit de stukken en het ter zitting verhandelde is niet gebleken noch gesteld dat de betrokkene ervan op de hoogte is gesteld dat het krediet zou worden geregistreerd in het CKI, niet door [bank] en ook niet door de deelnemer. Vaststaat verder dat betrokkene ook na de registratie geen enkele correspondentie van de deelnemer heeft ontvangen. In het CKI staat nu dat de betrokkene in 2013 een krediet heeft afgesloten bij de deelnemer en dat strookt overigens ook niet met de werkelijkheid. De Wet bescherming persoonsgegevens vereist dat de verwerking van persoonsgegevens en daarmee de registratie juist en nauwkeurig is. Ook aan dat wettelijke vereiste is in dit geval niet voldaan. Omdat de registratie enerzijds niet in overeenstemming met de feiten is en anderzijds niet aan betrokkene kenbaar is gemaakt, dient de deelnemer de registratie te verwijderen. Ten aanzien van de vordering tot schadevergoeding overweegt de Commissie als volgt. Om voor toewijzing van de schadevordering in aanmerking te komen dient de schadevordering zoveel mogelijk te worden gespecificeerd en onderbouwd met documenten. De betrokkene heeft een kopie van een factuur inzake taxatie van het woonhuis van de betrokkene overgelegd en een kopie van een declaratie voor een hypotheekadvies. Beide kosten vordert hij als schade. De schadevordering dient echter aantoonbaar in rechtstreeks verband te staan met de registratie (artikel 8 van het Reglement). Ten bewijze hiervan legt de adviseur van de betrokkene ter zitting een kopie over van een e-mail van hem aan de hypotheekverstrekker d.d. 1 februari 2016 waarin hij meedeelt geen nadere documentatie te kunnen verstrekken over het krediet dat staat geregistreerd bij het BKR en dat hij inspanningen zal verrichten om de registratie te laten aanpassen. Bij de stukken bevindt zich niet een bericht van de hypotheekverstrekker over de reden waarom deze weigert aan betrokkene een krediet te verstrekken, zodat het vereiste causaal verband tussen de registratie en de gevorderde schade ontbreekt. Voorts overweegt de Commissie dat door schrapping van de registratie voor de betrokkene opnieuw de mogelijkheid open ligt tot de aanvraag van een hypotheek. Het taxatierapport alsmede het hypotheekadvies zijn daardoor niet voor niets geweest, en kunnen niet als schade worden aangemerkt. De schadevordering wordt door de Commissie afgewezen.
Pagina 5 van 5 5. De beslissing De Commissie, in aanmerking genomen de toepasselijke reglementen, beslist dat de klacht van de betrokkene gegrond is. De deelnemer dient binnen tien werkdagen na dagtekening van deze beslissing de registratie van het doorlopend krediet met contractnummer ******954 te verwijderen. De vordering tot schadevergoeding wordt afgewezen. Voorts beslist de Commissie gezien de gegrondheid van de klacht, conform het bepaalde in artikel 9 lid 2 van het Reglement, tot terugbetaling van de door betrokkene betaalde bijdrage ad EUR 50.