Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië Nieuwsbrief Kennismaking met HCR (vervolg) Verder in deze Nieuwsbrief: Vragen Projecten Van de penningmeester nr. 5
2
Aansluitend op de vorige Nieuwsbrief waarbij enkele verzen uit de grootste Psalm werden geciteerd, willen we nog een paar verzen noemen en wat toelichten. Wat is deze Psalm toch informatief en wat getuigt die van ervaring. De opdeling in 22 maal acht verzen naar het Griekse alfabet is op zich al bijzonder, maar elk gedeelte heeft wel wat te zeggen over ons. De vragen die er gesteld worden zijn niet onduidelijk zoals in vers 35: doe mij treden op het pad Uwer geboden, want daarin heb ik lust. Je merkt hier de afhankelijkheid, anders zou er wel gestaan hebben Ik loop op het pad Uwer geboden, maar de persoon die hier aan het woord is betracht voorzichtigheid ondanks dat hij begeert de geboden te onderhouden. Vragen om hulp Pleun Eikelboom In de hulpverlening is het ook altijd vragen om bijstand en als je gierig bent komt er van hulp geven niets terecht. Er wordt weleens gezegd van geven word je niet armer en in de praktijk is dat ook zo. Als je geeft krijg je er zo veel voor terug dat beschaamdheid op zijn plaats is. Dat hoeft niet direct te zijn op het moment dat er gegeven wordt, maar kan ook veel later het geval zijn. Dat moeten we aan de Heere overlaten. Bid en werk, zoals ds. Visser het noemde in het verslag, is zeker nodig in de hulpverlening. Als je het verslag leest, zal duidelijk worden waarom. Gods zegen gewenst aan alle lezers. Nieuwsbrief HCR December 2018 Vers 36 begint ook met een verzoek: neig mijn hart tot Uw getuigenissen, en niet tot gierigheid. De vragensteller is er van overtuigd dat hij hulp nodig heeft en stelt er heel wat tegenover. Niet tot gierigheid, want volgens de kanttekeningen is gierigheid de wortel van alle kwaad en dat zal de vragensteller ongetwijfeld weten. 3
4 Ook voor deze Nieuwsbrief kreeg ik weer een vraag. Een heel goede vraag: Stichting HCR staat toch vooral voor zelfstandigheid van mensen en langetermijnprojecten? Zijn hulpgoederen en voedselpakketten dan eigenlijk wel nodig? Dat is een vraag waarover ik bij wijze van spreken een Nieuwsbrief vol kan schrijven, maar ik probeer het samen te vatten. Ja, Stichting HCR wil vooral helpen om mensen een stap of stapje verder te laten zetten op weg naar de zelfstandigheid en hen niet afhankelijk te maken van hulpgoederen en voedselpakketten. Vragen? André Muit Hulpverlening is leren Omdat ik werkzaam ben in de hulpverlening is dat een onderwerp dat me vaak bezighoudt. Het is een vak waarin je zelfstandig moet optreden. Veel moet je uit de praktijk leren. Het onafhankelijk maken van mensen is vaak de grootste fout die men maakt. Dat heb ik ook moeten leren. Het weggeven van kleding, voedsel, schoenen e.d. is nodig voor noodhulp. Het lost op lange termijn echter niets op. Wat we in Roemenië vaak zien, is dat er werkgroepen, kerken, verenigingen jaarlijks, of meerdere keren per jaar, hetzelfde dorp, dezelfde gemeente of dezelfde families bevoorraden. Ik wil hierbij opmerken dat het allemaal heel goed bedoeld is, maar het is zo jammer dat de mensen bij wijze van spreken al op de kalender kijken wanneer hun transport aankomt. Alles wordt uitgeladen en verdeeld, maar over de oorzaken van het probleem wordt verder meestal niet nagedacht. Dat is juist zo jammer. Als al deze krachten gebundeld zouden worden, dan kan er aan structurele projecten gewerkt worden. Daar heeft een hele gemeenschap wat aan. Dus het permanent bevoorraden van mensen of gemeenschappen willen we niet, dat zal u inmiddels duidelijk zijn. Binnen onze projecten in Roemenië worden hulpgoederen gebruikt om mensen in moeilijke omstandigheden een stap verder te helpen. In de tijd dat ze in ons programma zijn, meestal een halfjaar, wordt er een zorgplan opgesteld en dan worden daarbij hulpgoederen, zoals kleding, schoenen, medicijnen en levensmiddelen gebruikt. Ook worden kinderhuizen, ziekenhuizen en anderen instellingen voorzien van goederen die nodig zijn. De armoede in Roemenië is nog steeds heel groot. Hulpverlening is maatwerk Is er dan nog steeds zoveel nodig? is ook een vraag die we vaak krijgen. Het antwoord daarop is nee. Daarin voeren we als Stichting HCR ook een duidelijk beleid. Voorheen stuurden we 12 of meer vrachtwagens per jaar. Dat hebben we nu teruggebracht naar 5 of 6 ladingen per jaar. Dat is een prima
aantal om de projecten in Roemenië op deze manier te steunen. Zolang de waarde van de spullen veel hoger is dan de transportkosten, past dit prima in de structurele hulpverlening die we in Roemenië kunnen bieden. Dan komt natuurlijk ook de vraag op of het dan niet beter is om de spullen in Roemenië aan te schaffen. Het antwoord daarop in natuurlijk: ja! Het probleem is alleen dat mensen wel spullen weggeven, maar geen geld om spullen in Roemenië te kopen. Samengevat: we zouden nooit de hoeveelheid hulp kunnen bieden als we het alleen van giften zouden moeten doen. In deze context is een vrachtwagen met hulpgoederen heel waardevol! efficiënt. Deze voedselpakkettenactie staat in het teken van aandacht voor de allerarmsten in Roemenië. Juist rond de kerstdagen willen we extra aandacht geven aan gezinnen in moeilijke situaties, weduwen, weduwnaars, verlaten kinderen en weeskinderen. Ik denk dat het iedereen duidelijk is dat een voedselpakket niet de problemen van mensen oplost, maar wel de aandacht brengt die veel vergeten mensen zo hard nodig hebben! Ik wil graag van deze gelegenheid gebruik maken om de vele vrijwilligers die betrokken zijn bij het ophalen, sorteren en verzorgen van de hulpgoederen voor Roemenië, heel hartelijk te bedanken! Door de fijne communicatie en het efficiënt werken kunnen we doelgericht werken en komen de juiste spullen naar Roemenië. Het is mij en het team in Bacău heel duidelijk dat er heel veel vrijwilligerswerk verricht wordt. We voelen het dan ook als een verantwoordelijkheid om alles op de goede plaats terecht te laten komen. Nieuwsbrief HCR December 2018 Hulpverlening is warmte bieden Rond de kerstdagen organiseren de vrijwilligers van Stichting HCR de traditionele voedselpakkettenactie. Ook hier geldt dat men wel levensmiddelen geeft om mensen te helpen en dat het animo voor giften voor deze actie gewoon veel minder is. Daarom lijkt deze vorm nog steeds het meest 5
1. Bij de familie Dumitru We gingen naar de nabijgelegen plaats Buhusi. Ciprian wilde namelijk Leonard Dumitru uitnodigen om de dag daarna in het centrum te komen voor een geplande ontmoeting met een groep jongeren. In die samenkomst wilde hij die jongeren voorbereiden op het nieuwe schooljaar. Omdat Leonard geen telefoon heeft, benaderde Ciprian hem persoonlijk. Wij vroegen ons wel af hoe wij door dit bezoek een indruk van het werk konden krijgen, maar dat werd ons na aankomst spoedig duidelijk. Ciprian en Luigi Rosca namen alle tijd voor dit bezoek. Vervolg verslag Drie bezoeken (fam. Visser) Dat is de ene kant van het gezin. Maar is ook een heel andere kant: geloof in God. Ciprian nodigde Leonard uit om 8 Het gezin waartoe Leonard behoort - vader Vasile, zijn vier broers en oma - woont in een huis dat behoort bij een oud woonblok uit de communistische tijd. Zijn moeder heeft het gezin verlaten en woont in Italië. We ontmoetten het hele gezin, plus een neef die vlakbij hen woont. Ze hebben geen vast werk, en dus weinig inkomsten. De woning bestaat uit een klein voorvertrek en een kamer. Die kamer is meer slaapkamer dan woonkamer. Er ligt namelijk alleen een aantal grote matrassen die vrijwel de hele kamer vullen. Daar slaapt het hele gezin. Verder huisraad is er nauwelijks; huisdieren wél. De matrassen en wat voor dekens moet doorgaan, zijn hard aan een reinigingsbeurt toe. te bidden. We stonden met z n allen in een kring en hij bad Psalm 23; hij bad niet alleen uit het hoofd, maar ook uit zijn hart. Verder sprak vader Vasile met een stralend gezicht over de goedheid van God, over de kracht en vreugde die de Heere hem schenkt. Dat is wel an-
hartelijk afscheid van dit gezin. De ontmoeting met hen heeft een diepe indruk op ons gemaakt. 2. Een echtpaar met spierdystrofie Voor de volgende ontmoeting gingen we terug naar Bacău, naar een grauw flatgebouw. Op de begane grond woont een echtpaar, van wie zowel de man als de vrouw spierdystrofie heeft. Als lotgenoten hebben ze elkaar leren kennen. Ze zijn inmiddels al 23 jaar getrouwd. Ze hebben beiden een rolstoel en nog meer hulpmiddelen om niet altijd aan bed en huis gekluisterd te zijn. Hun leven is niet eenvoudig, ook niet omdat mensen met een handicap weinig respect krijgen in Roemenië. En de overheid doet bitter weinig voor hen. Nieuwsbrief HCR December 2018 ders geweest. Hij heeft een crimineel verleden en heeft in de gevangenis gezeten. De genoemde neef trouwens ook. Maar God heeft dat ten goede gekeerd. Daarbij mocht Ciprian een instrument in Zijn hand zijn. Een aantal jaren geleden organiseerde hij in de tuin achter hun huis een samenkomst voor de hele buurt. God heeft dat wonderlijk willen zegenen, zeker voor het gezin Dumitru. Na die eerste keer zijn meer samenkomsten gevolgd, waarbij honger naar het Woord aan het licht kwam. Ciprian vertelde dat Vasile weer voorbereidingen aan het treffen is voor een volgende bijeenkomst. We nemen Voorzieningen voor hen om de flat uit en in te kunnen, stuitten bij sommige bewoners op fel verzet. Maar gelukkig krijgen ze van andere buren steun. En van Betania de broeders Ciprian en Luigi Rosca. Ondanks alles bleek het een gelukkig stel. De belangrijkste reden daarvoor is hun geloof in God. Dat geldt zeker voor de vrouw. Ze getuigde ervan dat de Heere haar van haar zonden had verlost. Ze stelt al haar vertrouwen op Hem. Van Hem verwacht ze alle heil voor ziel en lichaam. Misschien zal Hij haar nog eens genezen. Anders zal ze volkomen genezen worden bij Christus wederkomst. Zij beleeft dit sterker dan haar man, maar hij beaamt het wel. Ze heeft de bijbel (van de GBS) binnen handbereik en leest er vaak in. Ze wilde graag dat we hun uit Gods Woord een 9
bemoediging meegaven. Het werd Psalm 23:4. Daarna nodigde Ciprian Dirk uit om te bidden. Dat gebeurde in het Engels. Ciprian vertaalde dat in het Roemeens. We vertrokken daarna ook zelf bemoedigd naar het volgende adres: het doorgangshuis. 3. Een gezin in het doorgangshuis In het doorgangshuis woonde een moeder met vier kinderen: twee meisjes van 14 en 12 jaar, een jongen van tien en een dochtertje van elf maanden. De vader ontbrak, onder andere door een grote interesse voor drank en zonder belangstelling voor de kinderen. Na de breuk in hun huwelijk kwam de vrouw terecht in een kleine eenkamerwoning met een hoge huur. Die huur kon zij op den duur onmogelijk opbrengen. Een ambtenaar van de gemeente Bacău benaderde daarom Ciprian, de sociale werker van Betania, met de vraag of de Stichting haar niet kon helpen bij het betalen van de huur. Ciprian bezocht het gezin en deed aan de gemeente het volgende voorstel: het gezin mag in het doorgangshuis wonen, totdat er een goede oplossing is gevonden: en wel een groter huis voor een lagere huur. De gemeente ging akkoord. De moeder en de kinderen waren dolblij met de ruime, lichte woning. We troffen hen aan als een gelukkig, hecht gezin. De drie oudste kinderen stonden voor het begin van het 10
nieuwe schooljaar. Op onze vraag aan Ciprian of het geloof een belangrijke rol in hun leven speelt, antwoordde hij ontkennend. Het gezin is lid van de orthodoxe kerk, zoals de meeste Roemenen. Maar dat is vaak een uiterlijke zaak, zo ook bij hen. Betania wil echter niet hetzelfde doen als de orthodoxe kerk: alleen mensen van eigen kleur helpen. Betania geeft onvoorwaardelijke hulp vanuit de liefde van Christus. Met het gebed dat dit een vruchtbare bodem mag worden voor het inzicht dat het in het geloof in Jezus Christus in de eerste plaats niet gaat om een oplossing voor onze problemen, maar om verlossing van ons grootste probleem: de zonde. Dat er door Hem een eeuwige woning voor al de Zijnen in het vaderhuis is bereid. Vanuit deze overtuiging gaat het werk in Bacău voort. Aandacht voor mensen met een beperking Op woensdag 5 september brachten we een bezoek aan het multifunctionele centrum. Daar komen van maandag tot en met donderdag 25 mensen met een verstandelijke beperking om op hun eigen niveau bezig te zijn. Ze zijn in twee groepen verdeeld. De ene groep komt op maandag en woensdag, de andere groep op dinsdag en donderdag. Laura Maxim geeft leiding aan dit werk, geholpen door enkele andere leidsters. Zij, en een van de andere leidinggevenden, hebben zelf een lichamelijke beperking. Laura Maxim heeft als kind polio gehad. Ze loopt daardoor heel moeilijk en ondervindt ook verder de gevolgen van de polio. Wij waren erg onder de indruk van de manier waarop deze vrouw en haar 11
team leidinggeven aan deze doelgroep. Bedenk daarbij dat in Roemenië mensen met een beperking worden achtergesteld. Zo niet door Betania. Die geeft juist extra aandacht aan hen. Tot slot Wij hebben met vreugde en dankbaarheid kennis gemaakt met het veelzijdige en prachtige werk dat Asociaţia Betania doet. Door deze impressie willen we de lezers van deze Nieuwsbrief in onze ervaring laten delen. Laten we ons als HCR voor Betania blijven inzetten. Met het gebed dat de Heere Zijn zegen erover wil blijven geven, tot welzijn van veel mensen in en om Bacău, zowel voor hun tijdelijk als voor hun eeuwig welzijn. Dirk en Jannie Visser (Fam. ds. D. Visser, behorend tot het comité van aanbeveling) Van de penningmeester (Maris Goudzwaard) Belastingvrij het verschil maken. Met het afsluiten van een Overeenkomst Periodieke gift in geld draagt u gedurende vijf jaar of langer bij aan de projecten in Bacau. Het voordeel is dat u via uw belastingaangifte een groot deel van uw gift terugkrijgt. Zo kunt u meer geven. Hoe werkt het? U gaat met de stichting HCR een schriftelijke overeenkomst aan. Gedurende vijf jaar of langer geeft u hetzelfde bedrag. Er geldt geen minimum of maximum. Onze stichting is er goed mee. Het is voor u misschien het overwegen waard. Neem contact met ons op via info@stichtinghcr.nl 12
Nieuws Transporten De voedselpakkettenactie is in volle gang gezet. Maandag 10 december vertrekt er weer een transport, verzorgd door Humanitair Hulptransport met voedselpakketten uit vier verschillende plaatsen. Dank zij de vrijwilligers en gevers is zo n transport mogelijk gemaakt. In het artikel vragen wordt uitgebreid ingegaan op de noodzaak van deze transporten. Verkoping Bruinisse en Zierikzee Johan en Corrie Flikweert zijn met hun prachtige verkoopkraam weer pre- sent op de kerstmarkt in het bekende Dorpshuis te Bruinisse op vrijdag 7 december van 17:00 tot 21:00 uur en op zaterdag 8 december van 09:00 tot 17:00 uur. Tevens op 15 december van 10:00 tot 16:00 uur in de r-k kerk, Hoge Molenstraat 86, 4301 KC te Zierikzee. Verkoping en Rommelmarkt De werkgroep IJssel en Lek organiseert voor de 21e keer weer een verkoping en rommelmarkt. De datum van dit evenement is vastgesteld op zaterdag 9 maart 2019. De voorbereidingen zijn in volle gang. De locatie is - net zoals voorgaande jaren - op het Tuyterplein in Krimpen aan den IJssel. Het zoekadres is Nachtegaalstraat 8, 2922 VL, Krimpen aan den IJssel. Nieuwsbrief HCR December 2018 13
14
Colofon Doel Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië (HCR) verleent geestelijke, materiële en humanitaire hulp, en ondersteunt evangelisatieactiviteiten in Roemenië. Comité van aanbeveling ds. J. J. van Eckeveld Zeist; ds. A. A. Egas - Damwoude; ds. M. Goudriaan Veenendaal; ds. W. Harinck De Meern; ds. D. Heemskerk Ouderkerk aan den IJssel; ds. J. M. J. Kieviet Renswoude; ds. K. ten Klooster Ridderkerk; ds. R. van Kooten Apeldoorn; ds. A. Kort Krimpen aan den IJssel; ds. P. Molenaar Lunteren; prof. dr. A. de Reuver Waddinxveen; ds. L. W. Ch. Ruijgrok Poortvliet; dr. R. Seldenrijk Zeist; ds. W. Silfhout Capelle aan den IJssel; ir. G.W. Sloof -Moerkapelle ds. J. G. van Tilburg Waddinxveen; ds. W. van Vlastuin Wezep; ds. K. Visser Barendrecht; fam. ds. D. Visser Amersfoort. Uitgave Deze Nieuwsbrief is een uitgave van Stichting HCR en verschijnt vijf keer per jaar. Oplage 10.000. Gratis verzending aan begunstigers en belangstellenden. Giften Stort uw giften op ING BANKrekening NL13 INGB 0007 5255 31, of RABO BANK-rekening NL62 RABO 0314 1255 82, t.n.v. Stichting HCR te Zierikzee. Uw gift is aftrekbaar voor de belasting! Legaten Testamentaire beschikkingen voor onze Stichting vermeldt u als volgt: Ik legateer, vrij van rechten en kosten, een bedrag van... aan Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië (HCR) gevestigd te Middelharnis. Bestuur Voorzitter: Penningmeester: Secretaris: Bestuurslid: drs. P. Eikelboom M. Goudzwaard ir. S. Flikweert Vacature Secretariaat HCR: Zandsteeg 25, 4255 SE Nieuwendijk, Telefoon: (0183) 402423, E-mailadres: info@stichtinghcr.nl Presentaties J. Muit Telefoon: 06-53217176 E-mailadres: pr@stichtinghcr.nl Coördinator in Roemenië: André Muit (weblog: www.muit.eu) Website: www.asociaţiabetania.ro of www.stichtinghcr.nl Nieuwsbrief HCR December 2018 Inschrijving Stichting HCR is ingeschreven onder nr. 41121455 bij de Kamer van Koophandel te Rotterdam en gerangschikt als ANBI, een en ander op grond van artikel 6.33 Wet inkomstenbelasting 2001. Eindredactie, vormgeving, correcties: J. Muit, A. Kort en J.W. Scheurwater Foto s: Druk: Asociaţia Betania Bacău Drukkerij Verloop, Alblasserdam 15
5-DAAGSE ZWITSERSE Nieuwsbrief HCR December 2018 Reformatiereis met samenzang D.V. 3 t/m 7 juni 2019 500 jaar Reformatie in Zwitserland 1519-2019 Thema: Zwingli & Calvijn - Reis op basis van half-pension - bezoek Genève - Bern - Neuchatel - Zürich - Samen zingen in Zürich - Historische achtergrond over Calvijn en Zwingli Prijs: 595,= Reisleider en kerkhistoricus: Ds. M. van Kooten Organist: Peter Wildeman Collecte voor HCR & JBGG Sela Travel Boek deze reis op www.zang-reizen.nl zang-reizen