ACCRES APELDOORN K.N.S.B. COMPETITIE

Transcriptie

1 Accres Apeldoorn ½ ½ ½ ½ H.S.G. ½ ½ ½ ½ Nederlaag tegen landskampioen Op 26 november 2011 speelde Accres Apeldoorn thuis tegen HSG uit Hilversum. HSG is al een aantal jaren achter elkaar landskampioen. Wat voornamelijk te danken is aan de royale sponsoring die de club werd toebedeeld en hun in staat stelde zo n beetje alle sterke Nederlandse grootmeesters in te huren. Zo maakten in het verleden onder anderen Van Wely, Smeets, L Ami, Stellwagen en Nijboer deel uit van het HSG-team. Een aantal van hen is vertrokken naar andere geldschieters, waardoor HSG aanzienlijk verzwakt aan de Meesterklasse-competitie is begonnen (0 uit 2). Dat ze nog wel wat over hebben aan sterke GM s bleek wel tegen Accres Apeldoorn. De Hilversummers hebben punten nodig en kwamen dan ook sterk op met Chuchelov op 1, Seirawan op 2 en Nicolic op 3. De Apeldoorners streden dapper en enige tijd leek een gelijkspel wel tot de mogelijkheden te behoren. Maar nadat Sebastian Siebrecht er was afgezet door Pedrag Nicolic, Stefan Kuipers er niet aan te pas kwam tegen Robin van Kampen en Armen Hachijan voor de bijl ging tegen Kees Nagtegaal, begon het er be roerd uit te zien. Alexander Kabatianski had niet veel in te brengen tegen Henk Vedder, waarmee de vierde nul voor de Apeldoorners op het scorebord terecht kwam. Slecht was het overigens ook weer allemaal niet wat de Apeldoorners op het bord brachten. Tegenover deze nullen stond een fraaie overwinning van onze eerste Apeldoornse grootmeester Roeland Pruijssers op de oude GM Yasser Seirawan en invaller en voormalig meesterklassespeler Lucien van Beek vluggerde Wim van der Wijk in tijdnood van het bord.

2 Zowel Sjef Rijnaarts als Nico Zwirs kwamen in een remisestelling terecht, maar speelden lang door op zoek naar dat halve puntje meer. Hulde aan de beide vechters, maar meer zat er helaas niet in. Ilja Zaragatski hield met zwart op 1 Vladimir Chuchelov netjes op remise en ook voor Arthur van de Oudeweetering zat er niet meer in tegen Jop Delemarre. eigen rekening, zo schrijft de nieuwe realiteit bij HSG voor. Het bericht uit Amsterdam dat HSG 2 knap 4-4 heeft gespeeld tegen Boven IJ verhoogde de stemming. Beide teams hebben de hatelijke nul fraai weggewerkt en staan zelfs boven de degradatiestreep. Maar Parijs is nog ver. Een vermakelijk foutenfestival in wederzijdse tijdnood was het gevecht op bord tien. Hiervoor komt het publiek graag naar het stadion. Accres Apeldoorn 2 1 ½ ½ ½ 1 6½ Oud Zuylen 0 ½ ½ ½ 0 1½ Accres Apeldoorn 2 Oud Zuylen The Return of The Thomas, die iets te lang in zijn boek las en ook nog een ketting naar zijn gallemiesen zag gaan, en de verdwijnende notatieformulieren die ook nog eens weer moeilijk te lezen bleken te zijn. Even Apeldoorn killen, missie geslaagd! Auteur: Wim van der Wijk (HSG) Na twee competitienederlagen en de vroege uitschakeling in de KNSB-beker weet HSG weer wat winnen is. Zaterdag werd de eerste buit van dit seizoen binnengehaald op de Veluwse jachtvelden. Accres Apeldoorn was op papier een bijna gelijkwaardige tegenstander maar de punten gingen toch vrij soepel mee terug naar Hilversum. Even Apeldoorn killen was de HSG-peptalk na de desastreuze nederlaag vorige maand in en tegen Utrecht. Missie geslaagd: 4-6 en de uitslag had zelfs groter kunnen uitvallen. Predrag Nikolic speelde dit seizoen voor het eerst mee en won in zijn bekende stijl. Overtuigend waren ook de zeges van Henk Vedder, Robin van Kampen en Kees Nagtegaal. Yasser Seirawan verloor verrassend van Roeland Pruijssers. Een knappe prestatie van de eerste Apeldoornse grootmeester, zoals hij lokaal trots wordt genoemd, maar hij kreeg wel een beetje hulp van Yasser die een stuk weggaf. Vladimir Chucelov, John Markus, Jorgen Henseler en Jop Delemarre speelden remise. De eerste zege werd gevierd bij de Chinees, niet meer uit de royale ruif van Joop van Oosterom, maar voor 26 november ontvingen we thuis het team van Oud Zuylen dat was gepromoveerd uit de 3e klasse en gelijk in de eerste ronde zichzelf op de kaart zetten door een overwinning op de Westlandse Schaakcombinatie. Zeker een opsteker als je nieuwkomer bent op dit `niveau` maar dan moet je je daarna wel proberen dat vast te houden. Die hoop werd in de tweede ronde al weer te niet gedaan door LSG en nu stonden wij ze op te wachten. Koploper en gemotiveerd tot op het bot en hongerig naar een volgende overwinning. Na twee ronden afwezig en/of verhinderd te zijn geweest hadden we nu dan eindelijk de beschikking over Thomas die ik dan ook gelijk maar aan het eerste bord neerzette. Maar die eerste die klaar was met zijn partij was Harrie de Bie. Na een uurtje werd de vrede geslo-

3 allemaal dreigend uit maar het werd oor Marcel koeltjes geneutraliseerd. Toch kwam na zo n 20 zetten de zwarte dame in ruimtegebrek en dat moest opgelost worden. Een loper op de damevleugel stond er ook wat verloren bij maar die werd uit zijn lijden verlost omdat Marcel daar van kon profiteren met medeneming van een paar pionnen. Daarna ging het snel bergafwaarts, binnen 5 zetten was het pleit beslecht, het eerste volle punt was binnen. ten. Een zetherhaling in een stelling waar niet veel aan de hand was, en er ook niet veel zou gaan gebeuren. Harrie had al twee keer een vol punt gescoord en dus mag je niet klagen als hij een vlotte remise neerzet. Daarna was het de beurt aan Erik Smit om zijn partijtje af te leveren bij het scorebord. Al gebeurde er hier iets meer op het bord dan bij Harrie, niets leek er op dat de vlammen uit het bord zouden komen. In het middenspel werden alle lichte stukken via de nodige schermutselingen afgeruild maar het bleef bij het afsteken van een lucifer en toen daarna de zware stukken op het bord bleven werd ook hier de vredespijp aangestoken. Het leek er op dat eerst de stevige bodem neergezet moest worden om van daaruit vol in de aanval te gaan. Want ook Freddie van der Elburg zette een degelijk en klein potje neer. Hollandse opening en voor je het door had was de remise een feit. De basis om vol uit te halen was neergelegd en nu kon de rest van het team dat gaan invullen. De eerste die daar aan voldeed was Marcel Boel. Wilbert Surewaard bediende zich van de Bird-verdediging in het Spaans, 3 Pd4. Pionnen op a5 en h5, een loper op c5, een dame richting de koningsvleugel, het zag er Martin van Dommelen was zo fanatiek gemotiveerd dat hij als eerste aan het bord plaats wilde nemen, helemaal uit Utrecht naar Apeldoorn gefietst, door weer en tegenwind. Ik kan er allerlei superlatieven op los laten maar het simpele feit was dat hij bijna als laatste binnen kwam. Martin wat was er toch aan de hand??? Een gebroken ketting bleek de boosdoener te zijn en vanaf Hoevelaken heeft hij moeten lopen, had maar gebeld en we hadden je opgehaald ;-) Ondanks de tegenslag had hij wel zin om zijn potje te schaken, en niet lang nadat Marcel had gewonnen leverde hij ook een punt aan. Toch liet zich dat niet in eerste instantie zo aanzien. In het middenspel zijn er de nodige verwikkelingen waarbij het net zo goed de verkeerde kant op had kunnen gaan. Op het bord ziet het er allemaal mooi uit met paarden en lopers die over het hele bord verspreid vol in de strijd staan. Na de 25e zet Dd3 staat hij zelfs 2 stukken achter maar dat had hooguit remise op moeten leveren ware het niet dat Wout van Veen de enige zet vind die hem verlies oplevert. Die kans laat Martin zich niet ontgaan. Het is daarna snel voorbij. Dan hebben we de tijdcontrole gehad en ziet het er bij de overige partijen ook goed voor ons uit. Een volgende overwinning is alleen maar een kwestie van tijd. Intussen klampt de teamleider Jo Drijver mij aan omdat alle notatieformulieren van zijn spelers door de wedstrijdleider van de andere wedstrijd (!) in beslag genomen

4 worden. Raar, want wat moet die ermee. Ja, voor als er conflicten mochten zijn, nou die zijn er niet: dus hier met die papierkes. Hij krijgt ze later wel terug voor zijn verslag. Thomas speelde dan eindelijk zijn eerste partij voor het tweede team en deed dat met verve. Een voordeel bleek dat Dick Floor zich er op had voorbereid dat hij tegen Erik Smit zou spelen en niet Thomas Beerdsen. Is dat een voordeel, misschien, want opeens zit er een kleiner mannetje tegenover je dan je had verwacht, en verdomd hij kan ook nog schaken! Daar kwam hij snel achter want op de 16e zet wordt hem eenvoudig een pion ontfutseld die hij nooit meer terug ziet. Op een simpele manier behoudt hij het voordeel van die pion, maar of het genoeg is voor de winst? Er wordt afgewikkeld naar een toreneindspel dat bij normaal spel tot remise moet leiden. Maar Thomas blijft net zo lang melken totdat Dick een fout maakt (53.Kf5). Maar niet snel daarna doet Thomas het zelf ook verkeerd en lijkt de winst weer uit handen te geven, te snel spelen? In ieder geval maakt Dick Floor de laatste beslissende fout waardoor Thomas keurig het toren tegen paard eindspel in zijn voordeel beslist. Niet foutloos maar wel leuk om te zien. Daarmee is de overwinning een feit met nog 2 partijen te gaan. Dan Maarten Beekhuis, hij speelde een lange partij en bleef maar proberen de stugge verdediging van Huib Olij te doorbreken. Dan stond Maarten weer beter, dan was de stelling weer gelijk, dus remise zou een terechte uitslag zijn waar Maarten tevreden mee zou zijn geweest. Toch waren zijn stukken actiever dan de witte, die meer bezig waren met een verdediging opbouwen, dat zou toch een keer mis moeten gaan zou je denken. Volkomen murw gespeeld maakt Huib Olij dan toch een fout waar Maarten direct gebruik van maakt. Zijn analyse verduidelijkt de gedachten en belevenissen tijdens partij. Nicolai zat lekker thuis een boek te lezen en dat was zo interessant dat hij de hele wereld om zich heen vergat. Ook dat hij een potje moest schaken voor zijn tweede team. Leuk hoor, teamleider in stress, teamgenoten in paniek en Nicolai las nog maar een pagina. Wat was er toch dat vandaag nog meer moest gebeuren hmmm, nou nog maar een pagina lezen, mooi boek trouwens. Tja geen schaakboek, maar wel leuk schaakboek?!?!? Oooooh ja, ik moest vandaag schaken, oeps. Ongeveer een kwartier te laat schuift Nicolai aan het 6e bord, om er voorlopig niet meer weg te gaan. Er kwam een ingewikkelde stelling op het bord die op beide fronten gevoerd werd. Maar voor degene die de zetten moest invoeren (moi, Ze Keptain) was het even niet meer te volgen omdat de notatie in een soort Anglo-Saksische Balkan-achtige algebra was genoteerd. Nicolai moest te hulp schieten maar ook die was het even kwijt, tegenstander ingeschakeld en 1½ week later had ik het juiste beeld weer van de partij. Uuuh ja, een zet vergeten te noteren. Maar toen dat duidelijk was, kon je goed volgen dat Nicolai de hele partij alles onder controle had, en zijn voordeel alsmaar verder uitbreidde. Hij won een stuk en dan speelt het sowieso al makkelijker. Met de weinige stukken die er op het bord staan weet hij het toch netjes uit te spelen. Al met al een harde overwinning op Oud Zuylen, maar misschien geeft dat ook de verhoudingen weer in deze klasse met deze teams. Na afloop werd er gelijk euforisch geroepen dat het kampioenschap er aan kwam, maar daarvoor is het nog iets te vroeg. Nog 6 matches te gaan, en de sterkere teams staan ons nog op te wachten, hoewel: wij zijn er klaar voor om ze aan te pakken!

5 Accres Apeldoorn ½ 1 3½ SISSA ½ 0 4½