TERUG OP HET HOOGSTE NIVEAU!

Transcriptie

1 TERUG OP HET HOOGSTE NIVEAU! JAARGANG 10 // NUMMER 1 // SEPTEMBER 2016

2 Als trotse sponsor wenst ING alle spelers, supporters en vrijwilligers een sportief seizoen toe. Hoofdsponsor van het Nederlandse voetbal

3 Hoofdredactie HBS is eindelijk los, kopt het Algemeen Dagblad de ochtend nadat ons HBS 1 in de thuiswedstrijd tegen Quick 20 de eerste zege in de competitie boekt. Misschien een ietwat voorbarige conclusie. Maar op en langs het veld is die zondagmiddag de opluchting duidelijk zichtbaar. Eindelijk een overwinning en bij vlagen wordt er bovendien best aardig gevoetbald. De combinatie van slechte prestaties en een hoop nieuwe namen in de selectie is er eentje die altijd tot onrust leidt. Zeker op een club als de onze. De discussie over wel of geen spelers van buitenaf is waarschijnlijk net zo oud als onze vereniging zelf. Ook de afgelopen weken werd hier aan de bar weer veelvuldig over gesproken. Wat opvalt is dat voor- en tegenstanders van ons huidige selectie- en aannamebeleid één ding gemeen hebben. Namelijk dat ze allemaal het Marcel Koning gunnen dat hij goed presteert met het eerste elftal. Daarmee lijkt onze technische commissie in ieder geval qua draagvlak een uitstekende keuze te hebben gemaakt met deze trainer. Laten we hopen dat ook qua prestaties de weg naar boven nu is ingeslagen. Terwijl HBS 1 die bewuste zondagmiddag haar eerste overwinning binnenhaalde, speelden een aantal andere Kraaien een belangrijke cricketwedstrijd. De mannen van ons 2e elftal traden die middag namelijk aan tegen VRA in Amsterdam. Ze wonnen daar vrij eenvoudig hun wedstrijd en waren daarmee kampioen van de 2e klasse. Tel daarbij het eerdere kampioenschap van ons eerste cricketelftal, de kampioenschappen van de U9, U12, U14 en de Zami op en je kunt zonder overdrijven stellen dat het een zeer geslaagd cricketseizoen is geweest. Dat is uitstekend nieuws voor HBS, of je nou wel of geen liefhebber van de sport bent. Want deze zomer heeft wederom bewezen dat cricket een onmisbare bijdrage aan de sfeer op onze club levert. Waar de meeste voetbal- en hockeyverenigingen in juni het hek op slot doen, waren er bij ons tal van jeugd- en seniorenwedstrijden en toernooien, het Friday Night Cricket, het roemruchte Zami-toernooi, trainingsavonden en barbecues. Dat alles zorgt ervoor dat het ook tijdens de zomerperiode volop leeft op HBS. Alleen al de sfeer tijdens bijvoorbeeld een thuiswedstrijd van ons eerste cricketteam, als langs de lijn HBS ers van jong tot oud spelen, zonnen, bijpraten of een biertje drinken, maakt wat mij betreft de discussie over het bestaansrecht van de sport op HBS overbodig. Voor deze editie van Craeyen dook een aantal van onze redactieleden in het kader van de serie HBS onderweg naar 125 jaar diep in de archieven. Dat leidde tot een bijzonder en ontroerend verhaal over onze club in de roerige oorlogsjaren. Verder spraken we onder meer met Tom Privee over zijn avonturen in de bergen van Nepal en blikten we met de Klassieke Veteranen terug op hun tour naar Mallorca. Ivar Noordenbos redactie@craeyen.nl IN DIT NUMMER 4 Van de voorzitter 6 Craeyenflitsen 8 VEERTIEN JAAR VERMEIRE TE VELDHOEK 10 HBS ONDERWEG NAAR 125 JAAR 21 Column: De bal is rond 22 Even voorstellen: Mark Langemeyer 26 Beter een goede vriend dan een verre buur 30 CRAEYEN OVER DE GRENS: TOM PRIVEE 34 De klassieke veteranen op tour 36 ANDEREN OVER HBS-TRAINER: MARCEL KONING 40 Zami uit Zami thuis 42 HBS 1 Cricketkampioen 44 Craeyenkids COLOFON Hoofdredactie: Ivar Noordenbos Redactie: Eindredactie: Fotografie: Foto voorpagina: Jasper Vink Vormgeving: Rogier Schildkamp, Jan Hillenius, Jaap van Gorkum, Joris Drost, Guus Bekker, Dennis Jansen Lisa von der Assen, Merel Barreveld Rolf van Raamsdonk, Jasper Vink, Daan Rhijnsburger Eveline Hendriks, Arrow

4 VAN DE TECHNISCHE COMMISSIE VOETBAL Trots Sportmensen willen graag het hoogst haalbare nastreven. Kijk bijvoorbeeld naar alle atleten die hun land vertegenwoordigden tijdens de afgelopen Olympische Spelen in Rio. Trots waren we met z n allen als een Nederlandse atleet weer een plak binnenhaalde. Maar dat gaat allemaal niet vanzelf. Deze atleten trainen vier jaar keihard om te gaan voor de top, om de beste te zijn. Om te strijden voor een bronzen, zilveren maar het liefst gouden medaille. Dat zit nu eenmaal in (top-) sportmensen. De top bereiken is knap. Om er te blijven des te knapper. Dat dit niet vanzelfsprekend is hebben we kunnen zien tijdens de Spelen. Oké, misschien gaat het wat ver om de vergelijking met onze olympiërs te maken. Maar inmiddels spelen wij met ons eerste voetbalteam alweer vijf jaar op het hoogste amateurniveau. Vanaf dit seizoen weliswaar het één-na-hoogste niveau, vanwege de invoering van de Tweede Divisie. Maar dan nog, een prestatie om ontzettend trots op te zijn. Wij als Technische Commissie hebben als spelers van het eerste elftal zelf de weg naar de top van het amateurvoetbal bewandeld. Datzelfde geldt voor de gehele Technische Staf en begeleiding. Sommigen van ons zijn al lid vanaf de F jes. Anderen werden later lid en zijn uiteindelijk echte HBS ers geworden. In ieder geval zijn wij er allemaal trots op dat wij ooit het hoogste voetbalelftal van HBS mochten vertegenwoordigen. Dat is ook wat wij willen bereiken met de volgende generaties. Bij voorkeur met zoveel mogelijk talenten uit eigen jeugd. Zodat ook zij ooit datzelfde trotse gevoel kunnen ervaren. Dit seizoen is een van onze speerpunten dan ook om de doorstroming van eigen jeugd binnen de seniorenselectie te versoepelen. Wat ons betreft op structurele wijze, zodat we ook in de toekomst verzekerd zijn van sportief plezier op hoog niveau. Wij zijn ervan overtuigd dat Marcel Koning met al zijn ervaring als profvoetballer en jeugdtrainer bij ADO Den Haag en Feyenoord deze taak met succes zal vervullen. Tegelijkertijd willen wij ons handhaven op dit niveau, maar natuurlijk ook prijzen pakken. Goud, zilver of brons? Wie zal het zeggen. Wij hopen in ieder geval dat het een voetbalseizoen wordt waar iedereen trots op kan zijn! Marcel Tjin en Cor Roeleveld 4

5 Op het gebied van bedrijfsrisico s, pensioen, zorg en verzuim maken wij risico s inzichtelijk. Deze risico s zijn mogelijk van invloed op de bedrijfscontinuïteit en de financiële toekomst van uw werknemers. Wij bieden hiervoor innovatieve en pragmatische adviezen en oplossingen. Zo bouwen wij aan een langdurige relatie met onze klanten, waarbij uw belang onze drijfveer is info@mandema.nl BROCHURES FOLDERS NIEUWSBRIEVEN JAARVERSLAGEN BOEKEN POSTERS KALENDERS MAGAZINES LEAFLETS DOCUMENTATIEMAPPEN RINGBANDEN EN TABSETS BANNERS HUISSTIJLEN BUITENRECLAME BINNENRECLAME ADVERTENTIES RELATIEGESCHENKEN Jan Biesheuvel Tel janbiesheuvel@arrowgrafitotaal.nl Frankenslag 32, 2582 HS Den Haag 5

6 Craeyenflitsen Centuries 2016 Verschillende spelers hebben dit jaar weer de mooie mijlpaal van 100 runs in één wedstrijd behaald. Tobias Visée sloeg in HBS 1 zelfs drie centuries bij elkaar: 130 runs tegen Bloemendaal op 14 mei, 106 runs tegen Groen-Wit en als kers op de taart 179 runs op 26 juni in de thuiswedstrijd tegen wederom Bloemendaal. Centuries waren er ook voor Robert van Oosterom in HBS 2, 100 not out tegen VRA 2 en voor Sharjil Malik in HBS 3, 155 not out tegen Sparta 3. HBS U-14 en Meiden U-9 kampioen Op 5 juli speelde de U-14 de finale om het kampioenschap tegen Hermes DVS U-14. Eerst battend kwam HBS tot 150 voor 8 na 30 (Mink Hueting, 50 retired). Hermes DVS kwam vervolgens in een bloedstollende eindstrijd niet verder dan 147 runs, waarmee de zege en het kampioenschap voor HBS een feit was. Ook de meiden van U-9 werden na een spannende slotwedstrijd tegen HCC kampioen. Teammanager HBS 1 Michel Biesta is met ingang van het seizoen de nieuwe teammanager van HBS 1. Biesta speelde zelf tussen 2002 en wedstrijden in HBS 1. Hij neemt komend seizoen de rol over die Joop Westdijk de laatste jaren vervulde. Teamaanduidingen jeugdvoetbal Met ingang van het komende voetbalseizoen zijn de teamaanduidingen van de jeugdvoetbalteams gewijzigd. De aanduidingen A- tot en met C-junioren en D- tot en met F-pupillen verdwijnen. Hiervoor in de plaats komen de internationaal gebruikelijke aanduidingen Onder 20 (jaar) tot en met Onder 6 (jaar). Deze aanpassing geeft de KNVB de mogelijkheid om bijvoorbeeld geboortejaarcompetities aan te bieden. Poule HBS onder 13-1 Het HBS team onder 13-1 is door de diverse kampioenschappen 6

7 intussen opgeklommen tot de 2e divisie B. Naast de traditionele kraker tegen de buurman zullen zij in het komende seizoen het onder meer opnemen tegen NAC, Feyenoord en FC Eindhoven. Jim Roberti naar Amerika HBS-selectiespeler Jim Roberti (22) vertrekt voor minstens een jaar naar Amerika. Hij gaat studeren aan de Urbana University in Urbana, Ohio. Dit is tot stand gekomen via de organisatie Kings Talent. Naast het volgen van een Master Business Administration sluit hij aan bij het universiteitsteam, dat op een niveau vergelijkbaar met de Hoofdklasse speelt. Het is van groot belang dat iedereen zijn of haar verantwoordelijkheid oppakt en niet alleen van de lusten van HBS gebruik maakt maar ook helpt de lasten te dragen. Voor meer informatie kun je terecht bij: Jasper Vink: of Rob Buursen: Clubkampioenschap Golf Op woensdag 7 september vindt het officiële clubkampioenschap golf van HBS plaats. Dit wordt gehouden op de altijd fantastische golfbaan Broekpolder in Vlaardingen. Afhankelijk van het aantal aanmeldingen wordt gestart vanaf uur met een shotgunstart danwel met starttijden. Tot exact handicap 20 speel je strokeplay. Is je handicap hoger, dan is de spelvorm stableford. Op 12 oktober tenslotte wordt het golfjaar afgesloten op Ockenburgh. HBS 2 kampioen 2e klasse Naast het cricket kampioenschap van HBS 1 heeft ook HBS 2 een zeer sterk seizoen gedraaid. Twee wedstrijden voor het einde van de competitie werd al promotie naar de 2e klasse afgedwongen. Op 4 september werd in de uitwedstrijd tegen VRA 2 het kampioenschap behaald. Op een dergelijk hoog niveau spelen is voor HBS 2 enige tijd geleden. Exploitatie Commissie De Exploitatie Commissie zoekt vrijwilligers die de barteams willen versterken. Daarnaast zoeken we mensen die willen helpen met het ondersteunen van barmedewerkers (lees: ouders) op zaterdag en zondag.het kan gaan over het aanslaan van de kassa, het vullen van de koffiemachine, het bijvullen van de limonade, het wisselen van de biertank, het aanvullen van kleingeld, kortom, allerlei soms kleine dingen waar men mee geholpen moet worden. Een andere kwestie is het sluiten van de bar op zaterdag en zondag. Ook hiervoor zoeken wij vrijwilligers. Dit kan in combinatie met de bovenstaande werkzaamheden, denk hierbij aan een shift van 18:00 tot 20:30 uur. Het sluiten houdt o.a. in: het afsluiten van de (frisdrank- en snoep-) kasten, het verwerken, opbergen en afstorten van kasgeld, het toezien op het opruimen van de bar (glazen spoelen e.d.), het opbergen van de sleutels en het afsluiten van het clubgebouw en de buitendeuren (ook van deze werkzaamheden zal een specifieke lijst worden gemaakt). Jim Haworth Trophy De belangrijkste individuele prijs voor HBS-jeugdcricketers, de Jim Haworth Trophy, is voor het tweede achtereenvolgende jaar toegekend aan Navjit Singh. Navjit kende naast een goed jeugdseizoen een geweldig jaar in ons eerste elftal. Bovendien werd hij geselecteerd voor het Nederlands U17 en speelde daarin meerdere wedstrijden. Kampioenschap Zami Zami heeft voor de zoveelste keer in de afgelopen 15 jaar het kampioenschap in de hoogste zaterdagmiddagklasse binnengehaald. Dit kampioenschap moet gedeeld worden met HCC en werd uiteindelijk achter de bondstafel beslist. HCC had geen veld, geen team en bardienst op Quick zodat ze de laatste wedstrijd niet konden spelen. Wijselijk werden de punten van die laatste wedstrijd door de KNCB aan HBS gegeven waardoor een gedeeld kampioenschap een feit werd. 7

8 VEERTIEN JAAR VERMEIRE TE VELDHOEK Het leven van een leider op het Zomerkamp bestaat in die ene jaarlijkse week in juli voornamelijk uit het beantwoorden van vragen van deelnemers uit zijn eigen tent. Dit is op zich goed te doen. Het leven van de hoofdleider van het Zomerkamp bestaat daarentegen uit het beantwoorden van vragen van alle deelnemers, alle leiders en een groot aantal ouders. Zie alleen dit alles al maar één jaar te doorstaan Gaan we naar het zwembad? Is de bar al open? Waarom is de bar niet open? Waarom gaan we niet cricketen? Wie zij de Bobs? en Wat eten we vanavond? zijn slechts enkele voorbeelden van vragen die de hoofdleider dagelijks op zich afgevuurd krijgt. Zie alleen dit alles al maar één jaar te doorstaan. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de voorbereidingen, de planning en met name de gigantische verantwoordelijkheid die bij de hoofdleider van het Zomerkamp ligt. Om dit te kunnen bolwerken moet je van goede huize komen. Om dit veertien jaar vol te houden moet je wel heel bijzondere kwaliteiten hebben, gecombineerd met een groot clubhart. Ook richting deelnemers stelt Tycho zich open op. Niet alleen alle deelnemers kennen Tycho, ook Tycho kent alle deelnemers bij naam. Daarbij kan hij als geen ander omgaan met de onvermijdelijke probleemgevallen tijdens kamp. De laatste jaren vervulde Tycho naast het hoofdleiderschap nog een andere rol: leider van de A/B-tent. En dat is een lastige klus. Jongeren die vaak een week later richting Spaanse disco s trekken, vermaken op een grasveld in de Achterhoek. Tycho deed het, stak er enorm veel energie in, bijvoorbeeld door het politieke tintje dat hij aan alle spellen meegaf. Naast bankenvoetbal ook debatteren. Naast voetvolley een potje zetelruil. Dat Tycho hierin met verve in geslaagd is, blijkt wel uit de Veertien jaar is namelijk de periode dat Tycho Vermeire als hoofdleider van het HBS Zomerkamp heeft gefungeerd. Veertien jaar die voorbij lijken gegleden, maar waarin het nodige werk is verzet. Toen Tycho in 2003 begon als hoofdleider was meer dan de helft van de huidige deelnemers nog niet eens geboren. Om maar eens aan te geven hoe lang hij al de scepter zwaait. Maar hoe doet hij dit eigenlijk? Zelf is hij er altijd vrij bescheiden over. Iets in de trant van Iemand moet het doen is één van zijn manieren om zijn rol te beschrijven. Zelf denken wij, als medeleiders, wel de nodige aspecten op te kunnen noemen die Tycho tot een succesvol hoofdleider hebben gemaakt. Eén van zijn sterke punten is de verantwoordelijkheid die hij bij zijn medeleiders legt. Zij zijn vrij om te handelen, als ze maar zorgen dat alles goed geregeld is en er geen gekke dingen gebeuren. Dit houdt automatisch in dat de leiders deze verantwoordelijkheid pakken. Daarbij komt dat ze heel dankbaar zijn dat Tycho de vroeger minstens drie uur durende Bonte Avond drastisch heeft gemoderniseerd en is hij altijd voor iedereen aanspreekbaar. Erwin Toet eert Tycho voor bewezen diensten 8

9 Tycho hijst de vlag met de oudste en jongste deelnemer blijvende grote groep aanmeldingen vanuit de hoogste jeugdteams. En natuurlijk het überhaupt zeer grote aantal deelnemers aan het kamp. De wachtlijst moet tegenwoordig al 48 uur nadat de inschrijving is geopend, worden opengesteld. Maar aan al het moois komt helaas een einde. Het zomerkamp van 2016 was het laatste kamp van Tycho als hoofdleider. Op de Bonte Avond werd hij uitgebreid in het zonnetje gezet. Goede vriend en Kampcommissielid Erwin Toet sprak hem toe, overhandigde Tycho een zilveren schaal en een enorme fotocollage. Alle deelnemers en leiders, hoe moe ze ook waren, zongen het liedje Tycho bedankt ongeveer 250 keer. Voor Tycho houdt het gelukkig nog niet op: hij gaat volgend jaar mee als gewone leider. De Zomerkampvlag droeg hij symbolisch over aan zijn opvolger Jeroen Glasbergen. De dag na kamp plaatste Tycho dit bericht op zijn Twitter account: Moe en zeer voldaan na een heerlijke Ik wentel me schaamteloos in alle buitensporige loftuitingen, wat ben ik bevoorrecht! Wat ons betreft, en we denken voor alle HBS ers te spreken, is deze wenteling volledig terecht! Dus voor de 251e keer een welgemeend Tycho bedankt! Guus Bekker en Ivar Noordenbos De hoofdleider fanatiek coachend bij het touwtrekken Bijzondere kwaliteiten, gecombineerd met een groot clubhart 9

10 HBS onderweg naar 125 jaar De oorlogsjaren Op 7 oktober 2018 bestaat HBS 125 jaar. Tot aan dat bijzondere moment zullen we u chronologisch door de rijke historie van onze club leiden. In de vorige editie van Craeyen lieten we u achter aan het einde van de jaren dertig. HBS voetbalde op dat moment dik dertig jaar in de Eerste Klasse. Een record en ook het cricketelftal speelde bij haar tienjarig jubileum op het hoogste niveau. Ondanks de crisis beschikte HBS over tien voetbalteams en was Houtrust op zondagen met duizenden supporters goed gevuld. De Greep van het verenigingsleven op HBS was voor veel mannen en een enkele dame niet meer weg te denken. Dat leven zou in de oorlogsjaren flink op de proef gesteld worden. Het werd een tijd van overleven en een tijd van keuzes maken in onmogelijke situaties. Vriendschappen kwamen onder druk te staan en de machteloosheid zou steeds pijnlijker worden. Zo verging het HBS en haar leden tijdens die loodzware periode: Die dekselse Kareltje Kramer Het roemruchte HBS stuurde op zondagen een mooi eerste elftal het veld op met aanvoerder Joop Walhain, Piet Langelaan, alleskunner Anton van der Vegt, de broers Taverne, d Fonceca, de grillige Albert Starink en de uit het tweede overgekomen twintigjarige Karel Kramer. Die laatste, vanwege zijn levendige, altijd enthousiaste karakter ook wel liefkozend dat kind genoemd, had in 1938 al een groot aandeel in het kampioenschap van het tweede en werd nu rijp geacht voor het echte werk. Het seizoen verliep echter dramatisch. Na grote nederlagen tegen Blauw Wit (7-1) en DWS (6-1) wonnen de Kraaien pas eind november hun eerste duel. Ondanks overwinningen in de laatste speelronden eindigde HBS met twaalf punten als laatste. Zoals vaker in die jaren moest het elftal van trainer Bill Marsden via promotie-/degradatiewedstrijden in de Eerste Klasse zien te blijven. Hilversum en EDO waren de tegenstanders, waarbij de Haarlemmers over het sterkste en meest ambitieuze elftal beschikten. Hilversum speelde al snel geen rol van betekenis meer en de winst in het duel van 14 mei 1939, EDO-HBS, leek dan ook bepalend. De winnaar zou immers alles in eigen hand hebben Op Houtrust leefde de wedstrijd enorm en het bestuur regelde een gezamenlijke reis per spoor naar Haarlem. Voor fl. 0,75, Derde Klas, dat wel, stapten 1000 Haagsche supporters in de trein om de Kraaien aan te moedigen. Iets waar het bestuur nadrukkelijk toe opriep: Omringd te zijn door een groot aantal medeleden zal voor onze spelers een stimulans zijn om alles te geven wat in hun vermogen ligt. Vooruit HBS, toon uw medeleven! Zoals zo vaak dat seizoen lukt er onder het toeziend oog van 6000 voetballiefhebbers echter niets bij de Kraaien. De ploeg maakt een futloze indruk. Van der Vegt en Van Vliet lijken te zwaar getafeld te hebben, terwijl de EDO-verdedigers geen kind hebben aan rechtsbuiten Albert Starink. Bij de Haarlemmers lukt juist alles. Geholpen door HBS-goalie Joop Pellikaan staat er al snel 1-0 op het scorebord. Nog binnen het half uur maakt uitblinker Bas Timmerman er zelfs 2-0 van. De Haagsche aanhang zit in zak en as, want een afstraffing en degradatie dreigt. Vlak voor rust scoort Anton van der Vegt uit één van de spaarzame HBS aanvallen zomaar 2-1, waarna EDO op twee gedachten gaat hinken. Ondanks het enorme overwicht, kiezen de Tweede Klassers voor de verdediging en HBS komt zowaar een beetje in de wedstrijd. Haagse doelpunten blijven echter uit. En toen gebeurde het, anderhalve minuut voor het einde van de wedstrijd. Toen was daar opeens de jonge Karel Kramer. Karels fonkelende ogen, die altijd lichtpuntjes zagen, maakten hem tot zo n geliefd persoon op HBS. En juist die fonkelende ogen, zagen in de laatste minuut tegen EDO heil in nog één sprint naar de rand van het vijandelijke strafschopgebied. Daar aangekomen, leek alles voor niets, omdat de pass van Anton van der Vegt veel te scherp en te laag leek. Maar Kareltje Kramer gaf nu eenmaal nooit op en zag in de wanhoopvoorzet een mogelijkheid, waar de EDO-verdedigers de aanval eigenlijk al als verloren beschouwden en zich met één been in de Eerste Klasse waanden. Karel zette aan en sprong naar de onhaalbaar geachte bal. Zijn jeugdige voorhoofd stuurde de bal vervolgens vakkundig naar de linkerbenedenhoek, waarmee hij vriend en vijand verraste: 2-2! 10

11 14 mei 1939 EDO-HBS 2-2. Karel Kramer kopt in de laatste minuut de gelijkmaker binnen De ontlading was enorm. Spelers, supporters en natuurlijk trainer Bill Marsden vierden het gelijkspel als een kampioenschap. De goal van de geliefde Kramer, toen het eigenlijk al niet meer kon, bleek een enorme morele impact te hebben. HBS leek voor het eerst dat seizoen bevrijd. Een week later werd Hilversum vol overtuiging met 5-1 verslagen en restte de Kraaien alleen nog de return tegen EDO op Houtrust. En ook die wedstrijd stond bol van de spanning en niet alleen vanwege de sportieve belangen. EDO speelde een week na de verloren 2-2 tegen Hilversum. Bas Timmerman zorgde al snel weer voor de 1-0, maar tien minuten voor het einde van het duel sloeg het noodlot toe. Dezelfde Timmerman kreeg een hartaanval en overleed op het veld. Naast tragisch ook zeer uitzonderlijk in de sport destijds. Vanwege het overlijden van Bas Timmerman werd HBS-EDO een week uitgesteld. Op 11 juni kwam het aangeslagen EDO-elftal dan toch naar Houtrust en na 45 minuten voetbal leidden de Haarlemmers zelfs. Na rust stelden Anton van der Vegt en Van Vliet met een lepe vrije trap orde op zaken. Daarna sloeg de vlam in de pan. Alle emoties en frustraties van de afgelopen weken kwamen naar boven en de wedstrijd ontaarde in een ordinaire schoppartij. Even voor tijd renden boze supporters het veld van Houtrust op en werd de wedstrijd zelfs tijdelijk stilgelegd. De Haagsche en Haarlemse Dagbladen waren het de volgende ochtend over een ding eens: Dit was een absolute aanfluiting voor de voetbalsport, maar HBS bleef in de Eerste Klasse en dat werd zelfs tot diep in Nederlands-Indië gevierd. Kraaien zijn nu eenmaal zwart 11 juni 1939 HBS-EDO 2-1. Spannend moment voor de goal van HBS-keeper Joop Pellikaan. HBS blijft in de Eerste Klasse HBS speelde de promotie-/degradatieduels niet in het vertrouwde zwart. Op 3 november 1935 al werd het oorspronkelijke tenue van voor 1905 aangenomen: rode broek, gebroken-wit shirt met zwarte kraai op de linkerborst en zwarte kousen met rood-witte geblokte omslagen. Voor fl. 1,85 konden HBS-leden een setje aanschaffen. De reden voor deze ingrijpende aanpassing lag in het politieke klimaat van de jaren dertig. Veel fascistische partijen en partijtjes droegen geheel zwarte uniformen en HBS wilde op geen enkele wijze een politieke voorkeur uitstralen. Tot in de jaren veertig bleef de kleur van het tenue onderwerp van gesprek. Sommige HBS ers stelden: Kraaien zijn nu eenmaal zwart! In het zwart of rood/wit; de gedreven vriendenclub trachtte ook in roerige tijden niet al te veel aan het verenigingsleven te veranderen. Naast voetballen en cricketen werden er regelmatig bridgedrives georganiseerd en ook de HBS-pingpongcompetitie 11

12 had vooral op de adspiranten (junioren) een grote aantrekkingskracht. Maar HBS anno 1939 stelde hoge eisen aan haar (jonge) leden. De Adspiranten Commissie schrijft bijvoorbeeld in het Orgaan: Kom desnoods wat minder op Houtrust, maar als je komt, verknoei dan niet helen middagen met ping-pong of zooiets, maar ga oefenen of Bij onverkleed voetballen op een der velden zal streng gestraft worden of Voor 4 uur mogen er geen gezelschapspelen worden gespeeld in den clubtent of roken is voor adspiranten ten strengeste verboden. De senioren werden wekelijks opgeroepen om toch vooral te komen trainen en op straffe van fl. 2,50 niet voor andere verenigingen uit te komen. Verder hamerden de bestuurders op het dragen van de HBS-insigne: Uw vrienden en kennissen dienen te zien, dat ge lid zijt van HBS en ge trots zijt dat een ieder te tonen. Maar ook HBS had last van de crisisjaren. De financiële positie van de club was danig verzwakt en voor het eerst in jaren liep het ledenaantal terug. Vooral de toestroom van jeugd stokte. Vanwege de verslechterde leefomstandigheden waren de entreeprijzen verlaagd en de effectenportefeuille van HBS was aanzienlijk gekrompen. Oorlog Anton van der Vegt haakte na zijn laatste wedstrijd op het voetbalveld even gemakkelijk aan bij de cricketers, die zich in de zomers van 1939 en 1940 met gemak staande hielden in de Eerste Klasse. Naast Anton, Hans Herklots, Frans Wunder en Piet van Katwijk leunde het elftal vooral op gentleman Jojo Everard. Een bescheiden, maar stijlvolle toporder batsman, die al eens Orgaan runs bij elkaar sloeg en ook als slipfielder geweldige reflexen kende. Maar bovenal ontpopte Everard zich als stille leider van het eerste cricketteam, die kracht en sportiviteit uitstraalde. Een echte HBS er ook, die s zomers geen wedstrijd miste. In het tweede waren vooral Coen Bakker en Appie Pierhagen de dragende krachten. Na het inmiddels beroemde doelpunt van Karel Kramer tegen EDO eindigde HBS een jaar later knap op een gedeelde tweede plaats. Veel voetballers uit de Eerste Klasse zijn dan al vanwege de mobilisatie niet altijd meer beschikbaar. Zo droegen de HBS ers Langelaan, Taverne, Van Vliet en Van der Vegt een soldatenrok. Als in mei 1940 de Duitsers Nederland binnen vallen, blijven de voetballers, evenals andere gemobiliseerde HBS ers, gelukkig ongedeerd. Het was een verwarrende tijd. Terwijl op Ypenburg en Ockenburg stevig werd gevochten, ging het leven in Den Haag en dus ook op HBS door. Al op 26 mei werd de eerste vriendschappelijke wedstrijd weer gespeeld, terwijl op dat moment de oorlog in België en Frankrijk nog volop aan de gang was. De eerste fysieke aanraking met de Duitsers volgde eind mei, na de capitulatie. Tijdens een cricketwedstrijd kwam er een peloton Wehrmacht-soldaten het veld op marcheren. Een verontwaardigde HBS er schoot een voetbal tussen de marcherende soldaten, hetgeen een korte arrestatie tot gevolg had. HBS was geen baas meer op eigen terrein. Dat bleek eens te meer toen Duitse troepen het achterste cricketveld als parkeerplaats gingen gebruiken en de lagere teams pas half juni weer konden spelen. De Elite Vier Ondanks de onmacht en de sombere vooruitzichten, maar van de eerste schrik bekomen, probeerden de meeste HBS ers het vertrouwde leven weer op te pakken. En dat lukte de jongeren altijd het beste. Vier HBS-kameraden besloten om eind juli te gaan kamperen. Hein Staamer, Coen Bakker, Karel Kramer en De Groot (Grootje) stapten op de fiets richting Brabant. De Elite Vier, zoals de heren zich bescheiden noemden, beleefden twee weken vol flauwe grappen en grollen. De opgewekte Karel Kramer fietste uiteraard de gehele reis voorop Instelling kampioensspeldje Finalist AROL- Bekertoernooi 01 SEP 1940 Laatste wedstrijd van redder tegen EDO Karel Kramer, hier tijdens het cricketseizoen zittend derde van rechts 08 DEC 1940 Debuut van de laatste HBSvoetbalinternational Jean Jacques Jampie Kuneman 07 DEC

13 Het eerste cricketelftal van HBS in 1941 met oa Coen Bakker 2e van rechts en Jojo Everard 1e van rechts Eenmaal op een kampterrein in Oisterwijk gearriveerd, dronken de HBS ers pilsjes, ontmoetten meisjes en speelden poker. Op een middag belooft Coen Bakker zijn maatje Kramer een pilsje als deze een ei kan vangen. Karel, in al zijn enthousiasme, accepteert de uitdaging. En natuurlijk gooit Coen het ei net te hoog en iets te hard, zodat een paar seconden later het eigeel over Karels wangen loopt. Maar wel gevangen, dus een pilsje graag, reageert het slachtoffer. Zou Coen toen het zo populaire zomerkamp-spel eitje vangen hebben bedacht? Het waren vrolijke, zorgeloze dagen. Toen nog wel. 50-Jarig jubileum der vereniging, ingetogen gevierd 07 OKT 1943 HBS Cricket speelt het gehele seizoen bij voetbalclub Quick Steps aan de Nijkerklaan ZOMER Gedwongen evacuatie van Houtrust. Gastvrij onderdak bij VUC aan de Schenkkade 23 SEP 1943 Winnaar AROL beker ten tweede maal. Uitreiking aan Anton vd Vegt captain HBS 03 SEP 1944 HBS speelt voor het eerst weer in het zwart na jaren in rood-witte tenues te hebben gespeeld JULI NOV 1945 Terugkeer op Houtrust na gedwongen evacuatie HBS aspiranten winnen toernooi De Acht

14 maanden vreesde. Als geboren Oostenrijker werd hij opgeroepen voor het Duitse leger. Veel HBS ers wisten het niet eens. Kareltje was geadopteerd als kleuter en woonde zolang hij zich kon herinneren aan de Van Boetzelaerlaan bij zijn lieve pleegouders. De kleine Karel werd al snel lid van HBS en zelfs een Oostenrijks accent was hem vreemd. Hij trad terug als secretaris en kreeg een oproep om zich op 4 februari 1941 te melden in Keulen. Vechten voor Nazi Duitsland, de agressor in deze oorlog. De hechte vriendschappen, die Kramer had opgebouwd in zijn 22 levensjaren overwonnen echter iedere tweestrijd. HBS 2 kampioen met 1e van rechts zittend Karel Kramer Houtrust blijft plekje waar ik behoor Ook tijdens de Duitse bezetting ging de voetbalcompetitie gewoon door. Het seizoen 40-41, was geheel in het teken van de tijd, een kleurloos jaar. Met Walhain, Van der Vegt, Langelaan en Karel Kramer nog steeds in de gelederen werd er afgesloten op de veilige voorlaatste plaats. De 21-jarige Karel Kramer was inmiddels aangetreden als secretaris van de Adspiranten Commissie. Daar zag hij in het begin best tegenop, maar maatje Coen Bakker trok hem over de streep. Al snel zouden beide HBS ers een stevig stempel drukken op de dagelijkse organisatie. Veel HBS ers vlogen ondertussen uit. Jojo Everard ging bij een bank in Brussel werken, maar regelde bij zijn aanstelling dat hij in het weekeinde altijd kon cricketen. Rudi Hemmes ging studeren in Utrecht, terwijl Albert Starink in Parijs aan de slag ging als ingenieur. De stemming op HBS bleef goed. Het was de plek waar je je vrienden zag en de alledaagse zorgen even kon loslaten. Soms bleven leden opeens lang weg en anderen kwamen op een gegeven moment helemaal niet meer terug. Ironisch genoeg bood dit voetballers uit lagere teams vaak onverwachte kansen in hogere elftallen. Er ontstond binnen HBS langzaam maar zeker een meer duistere sfeer. Men werd voorzichtig. Niemand sprak openlijk nog over zijn doen en laten of zijn politieke ideeën, als deze maar enigszins tot problemen konden leiden. Sommige HBS ers gingen in het verzet, terwijl anderen juist sympathieën toonden voor de Duitse bezetter. Veel mensen met gezinnen kozen voor een voorzichtiger leven en hoopten op betere tijden. Karels Kraaienmarsch Terwijl Rudi Hemmes met zijn jeugdvriend Bob Tusenius suiker in de Duitse benzinetanks gooide en illegale krantjes begon te bezorgen, kreeg Karel Kramer het bericht dat hij al Tientallen HBS ers verzamelden zich die koude ochtend in februari op het Hollands Spoor. Karels pleegvader vertelde met een droevig gezicht, dat Karel zijn voetbalschoenen en HBS- kousen had meegenomen. Je kon niet weten.. Karel bleef tot op het laatste moment zichzelf. Zijn fonkelende ogen, die net als die middag in Haarlem, altijd lichtpuntjes zagen, gingen dit duistere avontuur tegemoet. De HBS ers zwaaiden tot de trein uit het zicht verdween. Speciaal voor Kareltje Kramer, publiceerde het Orgaan een Karel s Kraaienmarsch met veelzeggende coupletten. Hulde gaan wij jou nu brengen Hulde die je dik verdient Voor je prachtig werk als speler Voor je prachtig werk als vriend Als je straks terugkomt Karel Zijn we allen weer present We ontvangen je met champie In de fraai versierde tent Hoog ga jij dan op de schouders Hoort de jongens brullen want KAREL KRAMER onze Karel Is weer terug in HOUDT BRAEF STANT. De hechte HBS vriendschap was voorlopig sterker gebleken dan al het geweld van de razende Tweede Wereld Oorlog. Karel koesterde de dag dat hij op het Kraaiennest zou terugkeren en schreef veel naar zijn vrienden, die zijn brieven trouw bleven beantwoorden. Maar Karel Kramer was in een andere wereld terechtgekomen. Orgaan Op 15 september 1941 verstuurde HBS de voorlopig laatste uitgave van het Orgaan. Vanwege de papierschaarste was het verenigingen verboden om nog langer tijdschriften uit te geven. HBS stond opnieuw voor een moeilijk vraagstuk, want hoe konden de ruim 800 leden nu worden bereikt. In eerste instantie riep het bestuur de leden op om nog vaker Houtrust 14

15 Joodse HBS ers In het seizoen 1940/41 werd één van de HBS-jeugdteams kampioen. Het ging om HBS-E, wat nu C2 of O15-2 is. Een 3-0 overwinning op Oranje Blauw zorgde voor de titel van de kleine Kraaien, die werd gevierd met limonade en een koek. Zonder bon! De toptalenten van HBS-E waren midvoor Fred Röhrig, de kleine linksbuiten Siegfried Lievendag en de stoere spil Leo Zoutendijk. Fred Röhrig werd later prof in Frankrijk en Duitsland, terwijl Leo Zoutendijk tot steunpilaar van HBS 1 zou uitgroeien. Het talent van Siegfried Lievendag zou zich nooit ontplooien: hij werd vermoord in Auschwitz vanwege zijn Joodse afkomst. Vanaf 15 september verschenen de bordjes Voor Joden verboden in openbare gelegenheden zoals cafés, restaurants en sportterreinen. Vanaf oktober mocht Siegfried ook niet meer voor HBS voetballen. Een jaar later, augustus 1942, was de eerste oproep voor Joden om te vertrekken naar Polen. Niemand wist wat er in Polen te wachten stond maar veel goeds beloofde het niet. Weinig Haagse Joden meldden zich vrijwillig. Voor het tweede transport werd niet meer gerekend op vrijwilligheid. Op 22 & 23 augustus haalde de Haagse politie de Joodse inwoners uit Scheveningen en het Statenkwartier op, waaronder Siegfried met zijn ouders en zus Minnie. Via Westerbork kwam hun trein op 3 september aan in Auschwitz. Siegfried en zijn moeder werden onmiddellijk omgebracht in de gaskamers. De vader kwam bij de selectie bij aankomst in de goede rij terecht maar overleed later alsnog, vermoedelijk in In totaal zijn Joodse Nederlanders omgebracht. Dat zijn onvoorstelbare aantallen, waarvan het gezin Lievendag maar een klein radertje is. Op de foto s en in de verslagen van het Orgaan zien we Siegfried als een klein, brutaal maar tegelijk vrolijk en goeiig jochie. Je ziet weinig verschil met de jongens die nu in de C-jeugd rondlopen. Dat haalt het onrecht uit de geschiedenis heel dichtbij. Siegfried Lievendag Al vanaf begin 1941 werden de Joden steeds met kleine stapjes geïsoleerd van de overige Nederlanders. Ze mochten niet meer naar bioscopen (januari 1941), geen radio s bezitten (april 1941), niet zwemmen in zwembaden (mei 1941) etc., etc. Siegfried Lievendag was niet het enige Joodse lid van HBS. Ben Asscher, een speler van HBS-B (nu A2) overleefde de oorlog en werd president van de Amsterdamse rechtbank. Hij speelde een belangrijke rol bij de krakersprocessen in de jaren tachtig. Twee Joodse spelers van HBS 10 overleefden eveneens de oorlog. Hun ouders werden wel gedeporteerd en vermoord. De achteraf bekendste maatregel, de gele ster, werd pas in juni 1942 ingevoerd. De meest isolerende maatregelen kwamen in september Dat was extra sadistisch van de Duitsers, omdat in september de belangrijkste Joodse feestdagen vallen. Vanaf 1 september mochten Joden niet meer naar openbare scholen. Net gewend op de Johan de Witt HBS (toen 6e Gemeentelijke HBS geheten) moest Siegfried nu naar het aparte Joods Lyceum in de Fischerstraat in Transvaal. Siegfrieds klas op het Joods Lyceum. Siegfried zit op de grond in het midden 15

16 te bezoeken en in de clubtent de betreffende mededelingenborden met voetbalprogramma, oproepen en trainingsschema s in de gaten te houden. Ook buiten de poort konden de HBS ers voortaan op een mededelingenbord bij het loket lezen waar en wanneer er gevoetbald moest worden. met bestemming Keulen, om vervolgens door te reizen naar Rusland. Het vertrouwde, zachte Houtrust verlatend, stond Karel Kramer voor een nieuwe zware beproeving. Maar ook deze keer werd hij uitgezwaaid door bestuursleden, spelers en andere vrienden. Twee maanden later verscheen het eerste exemplaar van het HBS-Mededelingen -krantje. Een blaadje op A5-formaat met een aantal mededelingen, mutaties en opstellingen. Gelukkig werd dit wel gedoogd. Het veranderde weer iets aan de sfeer. HBS ers waren in het Orgaan gewend om uitgebreid in mooie, lange en ingewikkelde (bij)zinnen te verhalen over hun belevenissen op de velden en vaak ook daarbuiten. Men nam elkaar schriftelijk op de hak of sprak juist dank uit. Het was allemaal onderdeel van de hechte onderlinge band. Beleefd Terwijl het bestaan in Den Haag steeds zwaarder werd en de gevolgen van de oorlog steeds akeliger, probeerde HBS krampachtig vast te houden aan het vertrouwde verenigingsleven. Zo bleef Coen Bakker, de spil in het seniorenvoetbal, de leden aansporen toch vooral af te zeggen als men niet kan spelen. Wat de reden ook mocht zijn. Ook attendeerde hij spelers op de vervoersproblematiek halverwege Veel fietsen zijn dan al ingenomen en Coen roept op om toch vooral op Houtrust fietsen aan elkaar uit te lenen, zodat ook uit wedstrijden gespeeld kunnen worden. Een grote zorg achtte het bestuur de ontwikkeling, dat nieuwe leden zich niet meer netjes voorstelden op de club. Destijds was het een goed gebruik om je als nieuwkomer te introduceren bij de oudere leden. Wie dit eind jaren dertig niet deed, werd gesommeerd om even onder een tafel met bridgende senioren te gaan zitten. Bij tegenvallende kaarten liep het ongelukkige nieuwe HBS-lid dan de kans om een paar flinke schoppen te incasseren. Het bestuur bleef het spaarzame papier van het HBS-Mededelingen -krantje gebruiken om juist ook dergelijke zaken aan de orde te blijven stellen. De normen en waarden binnen HBS mochten ook in oorlogstijd niet vervagen. In het seizoen kregen sterspelers Piet Langelaan en Anton van der Vegt versterking van de jonge Jampie Kuneman. De drie zouden elkaar al snel blindelings weten te vinden en uitgroeien tot het legendarische Gouden Binnentrio. Tijdens de Kraaiendag van november 1942 stond opeens Karel Kramer op Houtrust. Hij was op verlof en verbleef een paar dagen met zijn verloofde bij zijn zielsgelukkige pleegouders. Karel werd hartelijk onthaald en genoot in volle teugen van zijn HBS. Een paar dagen later vertrok hij weer 7 oktober HBS viert het 50-jarig jubileum De tankgracht met in het midden van de foto het Stokroosveld en het huidige terrein van HBS, destijds de IJsclub Engeland Bij iedere overvliegende Engelse bommenwerper, jeukten de handen van Rudi Hemmes. Die doen tenminste wat, dacht hij keer op keer. Samen met zijn HBS-vriend Bob Tusenius vatte hij het plan op om naar Engeland te reizen. Via Spanje. Een enorme reis door bezet gebied, waar de gemiddelde vakantie destijds meestal eindigde op de Veluwe. Tijdens het cricket seizoen van 1943 besprak Rudi zijn plan met Jojo Everard, die in Brussel werkte en als tussenstop kon dienen. Jojo wilde helpen en was vooral benieuwd of de beide Kraaien zonder papieren en duidelijke bestemming de 16

17 Het terrein van VUC in 1944 met links bovenin de tijdelijke tent van het inwonende HBS grens over zouden komen. De heren gingen op pad. Jojo met Ausweis en Rudi en Bob zonder. Via een sluiproute passeerden de twee jonge HBS ers de Belgische grens om vervolgens moe maar voldaan bij Jojo in Brussel te overnachten. Inmiddels is dan ook HBS er Albert Starink, die in Parijs werkt, ingeschakeld. Starink voetbalde inmiddels in HBS III en was een intelligent en gezellig figuur, die alles kon regelen. Overal had hij contacten. Rudi en Bob kregen de tip om zich aan te melden bij de Organisation Todt (OT). Niet omdat ze zo graag voor de Duitsers wilden werken, maar omdat het de beste manier leek om te reizen door bezet gebied. Het Duitse bouwbedrijf van oprichter Fritz Todt bouwde langs de Europese kust aan de Atlantikwall. Zwaar werk en de bunkerbouwers zaten dan ook altijd verlegen om sterke arbeiders. De communicatie tussen de OT en de Duitse diensten verliep niet al te best, hetgeen je met een pasje van de OT allerlei mogelijkheden bood. Rudi en Bob maakten hier handig gebruik van en bereikten Nîmes, waarbij zij tijdens controles altijd de vlucht naar voren kozen. De Duitsers net zo benaderen als zij jou: dus een grote bek geven! De route die beide HBS ers volgden, werd door Jojo met behulp van Albert al snel in werking gesteld voor vele andere mensen, die bezet gebied wilden of moesten ontvluchten. Ook een paar HBS ers zouden de route gebruiken. Jojo fungeerde in die duistere jaren al snel als spin in het web. Ondertussen vocht Karel Kramer aan het Oostfront voor de Duitsers. Zijn gedachten waren bij HBS en hij bleef zijn steeds wisselende Feldpostnummer doorgeven, zodat hij contact kon houden met zijn geliefde vrienden in Den Haag. Aan de andere zijde waren er berichten van HBS ers in gevangenschap. Zo schreef erelid Eimar Stein Pinto vanuit een krijgsgevangenkamp in Stanislau (nu Ivano-Frankivsk in de Oekraïne). In mei 1943 stelde hij de Kraaien in Nederland gerust, dat eerste elftalspeler Alf Brouwer en zijn broer Frank na een reis van negen dagen Stanislau hadden bereikt. In gevangenschap en sterk vermagerd, dat wel. Maar altijd weer gleden de zinnen af naar HBS. Knappe overwinning van HBS op Sparta of hoe is het met. of wij vieren het 50-jarig jubileum wel hier. Ieder schrijven eindigde met een hartelijke groet en de wens op een spoedig weerzien. Na een korte periode voor de OT te hebben gewerkt, moesten Rudi en Bob terug naar Parijs. Albert had een manier gevonden om Spanje te bereiken, maar kon dat alleen persoonlijk overdragen. Bob regelde pasjes van de OT waarmee beiden, inmiddels geslepen reizigers, Parijs bereikten. Aangezien de afspraak met de contactpersoon bij de Pyreneeën nog veertien dagen op zich liet wachten, besloten Rudi en Bob om naar Den Haag te reizen. De OT-pasjes en een strenge verwaande blik deden de rest. Natuurlijk ging Rudi direct door naar Houtrust waar hij op de reservebank belandde bij het eerste, omdat er een speler niet was komen opdagen. Iets dat ook in de Eerste Klasse steeds vaker voorkwam. HBS won het duel met DFC met 2-1, maar de latere erevoorzitter debuteerde niet tijdens deze voorlopig laatste wedstrijd op Houtrust. Evacuatie Aan de vooravond van het 50-jarig jubileum werd HBS medegedeeld, dat men Houtrust moest verlaten vanwege de bouw van de Atlantikwall. Van Kijkduin tot Scheveningen werden hele wijken, zoals het Statenkwartier en de Vogelwijk tot sperrgebiet verklaard. Tussen de Sportlaan en de Hanenburglaan werd een tankgracht gegraven, waarvoor alle huizen moesten worden afgebroken. Houtrust lag aan de verkeerde kant van de tankgracht, zodat 17

18 HBS ers in Nederlands-Indië Van oudsher zijn er nauwe banden tussen HBS en Nederlands-Indië. Beroemde HBS ers zoals Harry Dénis, Beb Bakhuys, Eddy de Neve en Therus Küchlin waren geboren en/ of opgegroeid in de Oost. Bij het begin van de Tweede Wereldoorlog waren er dan ook veel (oud-)hbs ers in Nederlands-Indië als burger of als militair. De militairen konden de Japanse opmars begin 1942 niet stoppen. Bij de gevechten sneuvelde Theo Fred Boelhouwer in een luchtgevecht. Theo Fred speelde 21 keer in HBS 1 tussen 1934 en 1936 (7 goals). Nederlands ereveld Menteng Pulo te Jakarta De Japanners namen zo n Nederlandse soldaten krijgsgevangene. De meesten werden ingezet in werkkampen buiten Indië, in Japan of bij de aanleg van de beruchte Birmaspoorweg. In erbarmelijke omstandigheden moesten krijgsgevangenen een spoorweg aanleggen in het oerwoud. Over deze episode is de film A bridge over the River Kwai verschenen. Bij de aanleg van deze spoorweg kwamen krijgsgevangenen om, waaronder Nederlanders. Drie Nederlandse slachtoffers hebben in HBS 1 gespeeld: Arie Schot, André Masthoff en Louis Gaster. Ook in Japan zaten krijgsgevangen HBS ers. Wim Arntzenius (106 wedstrijden in HBS 1) overleefde de transporten en het werk in Kawasaki en Omori. In het Orgaan doet hij uitgebreid verslag van de erbarmelijke omstandigheden, zoals het schaarse voedsel (450 gram rijst per dag en een soepje), de slavenarbeid, de slechte medische verzorging en de mishandelingen door de Japanse bewakers. Wim overleefde gelukkig de oorlog. Minder gelukkig waren de verschillende oud HBS ers in de burgerkampen op Java. De bekendste onder hen was Eddy de Neve. Deze oud-speler van HBS was een beroemdheid in voetballend Nederland. In de allereerste wedstrijd van het Nederlands elftal scoorde Eddy namelijk vier keer. Bij HBS 1 was hij goed voor 17 goals in 16 wedstrijden en het landskampioenschap in Toen de Japanners in 1942 alle Nederlandse burgers in kampen stopten, was Eddy één van de slachtoffers. Hij kwam in 1943 om in het kamp te Buitenzorg (nu Bogor) op Java. Ook Harry Kunemann, eenmalig international in 1908, overleed in een Jappenkamp. Hij werd onthoofd, naar verluidt omdat hij weigerde een tekst van de kampcommandant uit het Japans te vertalen. HBS er en international Eddy de Neve Buiten deze twee internationals overleefden ook George Bosch, HBS er van het eerste uur in 1894, Eddy Luijke Roskott, speler in het team dat in 1913 de degradatie voorkwam, Pie Aernout en Bob van Romondt de Jappenkampen niet. In dit artikel zijn alleen HBS ers belicht die in HBS 1 hebben gespeeld. Ongetwijfeld zijn er veel meer HBS ers geweest die de verschrikkingen van de oorlog in Indië hebben ondergaan. Deze geschiedenis is dus zeker niet compleet. HBS moest uitkijken naar een ander terrein. In september 1943 verklaarde VUC zich bereid om de Kraaien voorlopig onderdak te bieden. Het terrein aan de Schenkkade werd zo goed en zo kwaad als het ging in tweeën gedeeld. Rudi en Bob hoorden van de verhuizing naar VUC tijdens hun tussenstop in Den Haag, maar er volgde nog meer schokkend nieuws. De geruchten waren al hardnekkig, maar in de laatste week van september 1943 bereikte een officieel Duits bericht Den Haag: Karl Josef Kramer was een paar weken eerder gesneuveld aan het Oostfront. Karels diepbedroefde pleegouders en zijn verloofde plaatsten op 2 oktober de overlijdensadvertentie met de tekst: Gevallen in het Oosten, 1 september 1943 tot onze groote smart. Karel Kramer. 25 jaar, onze lieve, dierbare zoon, pleegzoon en verloofde. Spanje Rudi en Bob vertrekken begin oktober 1943 richting de Pyreneeën. De HBS ers missen hierdoor de viering van het 50-jarig jubileum in een zaaltje aan de Laan van Meerdervoort. Het zou een gezellige clubavond worden met als hoogtepunt het optreden van het HBScabaret De schele Kraai. Dit alles ging aan Rudi en Bob voorbij. 18

19 Rudi Hemmes, Albert Starink, Bob Tusenius Na een tussenstop met Belgisch bier bij Jojo, die alles wilde weten over de verhuizing naar VUC, vierden de twee Oudejaarsavond in Parijs op Montmartre. Daarna reisden ze verder richting het Zuiden. In de trein naar Toulouse ging het mis toen Bob bij een controle werd gearresteerd. Rudi reisde alleen verder en wachtte vol vertrouwen op het station op zijn vriend. Ondertussen werd Bob verhoord en blufte zich op magistrale wijze een weg naar buiten; O ja, heb ik een verkeerde Ausweis? Ik zal mijn baas bij de OT weleens even bellen, waar staat hier de telefoon! Na het weerzien in Toulouse reisden de beide HBS ers verder naar het zuiden. Op de afgesproken plaats aangekomen, trokken de mannen met nog zeven Nederlanders, een stel Polen, Fransen en Amerikanen de Pyreneeën in. Na een zware tocht van drie dagen bereikte de groep de Spaanse grens. De wachters aldaar begonnen direct te schieten en niet veel later zaten de mannen in een cel. Een Spaanse, dat wel. Een maand later werden ze vrijgelaten en verbleven Rudi en Bob korte tijd in Madrid, waar ze onder anderen HBS-keeper Joop Pellikaan en zijn vrouw Noesje tegen het lijf liepen. Overal kom je Kraaien tegen. Via Lissabon reizen de twee door naar Bristol waar ze begin 1944 arriveren. Hun doel was bereikt en beide jonge mannen ervaren weer wat vrijheid inhoudt. Jojo In Den Haag deden Klaas van Rijswijk, Appie Pierhagen en Coen Bakker hun uiterste best om HBS op het terrein van VUC zo goed mogelijk te laten functioneren. Voor de cricketers is dan al een oplossing gevonden op de velden van Quick Steps aan de Nijkerklaan. Het eerste eindigde in het seizoen onderin de middenmoot. Anton van der Vegt is nog altijd de dragende kracht binnen het team. Zijn maatjes Piet Langelaan en Jampie Kuneman vluchtten in 1944 naar het platteland om aan een oproep tot arbeid in Duitsland te ontkomen. Daar, in een weiland bij Doetinchem, vertoonden beide Haagse topvoetballers tijdelijk hun kunsten. Veel voetbal misten ze niet, want in 1944 werd er niet meer in competitieverband gevoetbald in Nederland. Al kende HBS een sportief succesje door de AROL Beker te winnen in september Kuneman bleef niet lang in Gelderland. Ook hij volgde de route van Rudi en Bob naar Parijs. Dankzij Jojo bereikte de jongste van het Gouden Binnentrio uiteindelijk bevrijd gebied. Jampie sloot zich vervolgens aan bij de Prinses Irene Brigade en hielp mee Nederland te bevrijden. Voorzitter Ebell overhandigt Jojo Everard de Cor Mets-beker in 1933 vanwege zijn sportiviteit en inzet. staand 3e van links Anton van der Vegt met rechts naast hem Karel Kramer. Daar schuin achter het vrolijke gezicht van Albert Starink 19

20 Rudi Hemmes was toen al geland met diezelfde brigade op Normandië en speelde een belangrijke militaire rol. Albert Starink overleefde de oorlog en fungeerde lange tijd als tolk voor de Canadezen. Hij bleef een HBS er en overleed pas in Bob Tusenius vertrok naar Zuid-Afrika waar hij succesvol economie doceerde en zich actief tegen de Apartheid keerde. Tot op de dag van vandaag zijn Rudi en hij zeer goed bevriend. Jojo Everard kwam aan het einde van de oorlog in het vizier van de Duitsers en werd opgepakt. Een week voor de bevrijding van Brussel werd hij gefusilleerd. Jojo was pas november 1945 Houtrust wordt heropend. Junior Hans van Dijk hijst de vlag Terug op Houtrust Direct na de bevrijding ging het bestuur onder leiding van voorzitter Reyseger en de bestuursleden Scheffer, Van Rijswijk en Pierhagen energiek aan de slag om zo snel mogelijk terug te keren op Houtrust. Het land verkeerde nog in chaos en het complex lag er slecht bij. De opstallen waren enorm verwaarloosd en in de velden 2 & 3 lagen diepe loopgraven. Toch kregen de bestuurders het voor elkaar om Houtrust te heropenen op 18 november Onder grote belangstelling werd de zwarte HBS-vlag gehesen door junior Hans van Dijk terwijl de warme tonen van het clublied klonken; We dulden geen Jan Salie. Ter nagedachtenis aan alle HBS ers, die de oorlog niet hadden overleefd werd de vlag daarna halfstok gestreken. Een week later speelde HBS, weer in het vertrouwde zwarte tenue, haar eerste officiële thuisduel op het opgeknapte Houtrust. Het werd een sensationele wedstrijd, die de Kraaien uiteindelijk met 4-3 wonnen van DFC. HBS was terug op eigen terrein en keek beschadigd, maar optimistisch naar de toekomst. Zuiveringscommissie Direct na de oorlog ging men op zoek naar foute Nederlanders. Veel verenigingen stelden daarvoor een zuiveringscommissie samen. Ook HBS benoemde zo n orgaan, dat de zware taak had om de rotte appels van de oorlog te herkennen en hun daden te beoordelen. Het bestuur vertrouwde deze delicate taak toe aan drie HBS-zwaargewichten: Heinz Planje, Appie Pierhagen en Herman Kips. Al in mei 1945 startte de commissie haar onderzoek, waarbij discretie van het grootste belang was, aangezien veel verdenkingen waren gebaseerd op geruchten en vermoedens. Ook de ernst van de veronderstelde vergrijpen lag soms ver uit elkaar. De 38 verdachten, die de commissie in kaart bracht, werden aangeschreven en konden zich schriftelijk of in een gesprek verweren. De meesten gingen vrijuit, maar elf leden werden uiteindelijk geroyeerd. De meest in het oog springende was Lid van Verdienste Oscar Ridder van Rappard. Viervoudig international en 140 maal actief in HBS I, waarbij hij 57 keer scoorde. Epiloog (1) Niet veel levende HBS ers kunnen zich Karel Kramer of Jojo Everard nog herinneren. Hun namen vervagen in de archieven. De één vocht, gedwongen, voor Duitsland en de ander deed er alles aan het de Nazi s juist zo moeilijk mogelijk te maken. Beiden, zo bijzondere Kraaien moesten hun strijd met de dood bekopen. Kareltje Kramer blijft een legendarische HBS er, alleen al vanwege zijn geweldige goal tegen EDO, toen het moest en het eigenlijk niet meer kon. De altijd zo bescheiden Jojo Everard speelde nog niet zo lang geleden even de hoofdrol op het reünistendiner. Ruud Hemmes speechte en verhaalde over vroeger tijden en het was zowaar even rustig in het clubhuis. Toen de erevoorzitter refereerde aan een groepje oud-hbs ers passeerde ook de naam Jojo Everard. Een andere, aanzienlijke jongere reünist, gesteund door zijn tafelgenoten en de flessen rode wijn, schoot in de lach bij de naam Jojo. De 90-jarige Ruud Hemmes reageerde als door een wesp gestoken met de woorden: Ik zou mijn grote mond maar houden als ik jou was, want ze hebben hem doodgeschoten! En opeens was het muisstil op het reünistendiner. Voor Jojo. Ruim een halve eeuw na zijn tragische dood. Jan Hillenius, Allard Doesburg en Rogier Schildkamp mmv Terus Küchlin en Bart Schalker bijzondere dank aan Ruud Hemmes Epiloog (2) Wij zijn bij de samenstelling van dit verhaal zeer zorgvuldig te werk gegaan en hebben getracht ons louter te baseren op feiten. Wij willen geen waardeoordeel vellen over de gebeurtenissen ruim zeventig jaar geleden, die te allen tijde in de tijdsgeest moeten worden gezien. De HBS ers toen wisten niet wat wij nu wel weten. HBS verloor niet alleen Jojo Everard, Siegfried Lievendag en Karel Kramer, maar veel meer trouwe leden in de oorlog. Gelukkig overleefden de meesten deze vreselijke tijd. Kijkend naar de situatie in de wereld vandaag de dag, hopen wij dat hechte, oprechte vriendschappen zoals Jojo, Siegfried en Karel die opbouwden, ook anno 2016 binnen HBS standhouden. Bronnen: oorlogsgravenstichting.nl, Joodsmonument.nl, Orgaan & 1945, HBS Mededelingen , HBS archief, Den Haag in de Tweede Wereldoorlog van Bart van der Boom, Slotakkoord der Kinderjaren van Wally de Lang, Burgerlijke stand Den Haag, gemeente archief Den Haag, Koninklijke Bibliotheek Volgende keer: Het Gouden Binnentrio en HBS 50 jaar in de Eerste Klasse. 20

21 COLUMN DE BAL IS ROND Natuurlijk is deze zesde nederlaag op rij heel zuur, maar er is nog niets aan de hand. Feitelijk zijn we pas net onderweg in deze competitie. Het verlies was onnodig, maar op een gegeven moment vergeten we te voetballen. Toch waren er mogelijkheden zat. Rolt die bal in de eerste helft langs de andere kant van de paal, dan loopt zo n wedstrijd heel anders. En je kent me, ik ben geen trainer die vaak over scheidsrechters zeurt, maar deze man maakte er toch een potje van? Wij hadden in de eerste helft een penalty moeten hebben. Dat was gewoon hands. Hij stond er met z n neus bovenop. En dat zal je dan altijd zien: geeft-ie m aan de andere kant wél. Bovendien was die vijfde tegengoal duidelijk buitenspel. Dat kon mijn oma van 95 nog wel zien Persoonlijke fouten nekken ons. Die mag je op dit niveau niet maken. In de tweede helft ga je dan achterin één op één spelen, zet je er een extra spits bij en krijg je kans op kans. Die moet je afmaken, dan is er niks aan de hand. Op de trainingen vliegen ze er achter elkaar in. Moet je ook een beetje geluk bij hebben, maar wij zitten in het hoekje waar de klappen vallen. En tsja, dan krijg je een counter om je oren en loop je weer achter de feiten aan. Zie je ook de koppies hangen. Ik hou er normaal gesproken niet zo van om over tegenstanders te praten, maar man, man, dit was echt een luizenploeg. Met tien man voor het doel hangen en dan gokken op een uitval. Dat noemen ze modern voetbal. In de omschakeling, zo gezegd maar eerlijk gezegd zou ik mijn jongens zo niet eens het veld in willen sturen Vergeet niet dat we de laatste tijd veel blessures hebben. En ik begon al met een smalle selectie, hè. In de voetballerij zeggen ze: de bank maakt dan het verschil. Nou, vorige week moest ik er nog drie A-junioren bijhalen. Talentvolle jongens hoor, daar niet van, maar dit is een ander niveautje. Ze missen toch de ervaring, het voetbalgogme en eerlijk gezegd twijfel ik wel eens aan de mentaliteit van die gasten. Altijd maar achter de PlayStation. Vroeger was voetbal het enige wat we hadden Aan het systeem kan het niet liggen. Iedereen moet nog alleen nog een beetje wennen aan het 1:4:2:3:1-concept. We zijn dit seizoen een nieuwe weg ingeslagen en dat proces kost tijd. Ik ben ervan overtuigd dat de automatismen komen. De sfeer in de groep is goed, al denk ik dat ieder voor zich toch eens in de spiegel moet kijken. Even afvragen: Waar staan we? Wat kan beter? Deze week gaan we sowieso om de tafel. Even zien of de neuzen nog in dezelfde richting staan Ik zie genoeg aanknopingspunten, maar we missen vertrouwen. We hebben gewoon één overwinning nodig. Dan komen de punten vanzelf. We bekijken de situatie van week tot week. Spelen nog 28 finales. Het bestuur staat achter me, maar zeg nooit nooit in de voetballerij. Het gaat ook niet om mij, maar om de club. We werken er met z n allen keihard voor, meer kun je niet doen. Het is nu zaak om de draad weer op te pakken. Zondag spelen we tegen de koploper, maar dat is eigenlijk een wedstrijd op zich. Dan moet het wel gebeuren. Nee, van paniek is geen sprake. Het kampioenschap wordt lastig, denk ik, maar aan de andere kant: de bal is rond. Dennis Jansen 21

22 Even voorstellen MARK LANGEMEYER Een nieuw seizoen, een nieuwe trainer. Mark Langemeyer (42) staat dit jaar aan het roer bij Dames 1. De Rotterdammer had vorig seizoen de mannen van Spirit uit Schiedam onder zijn hoede, maar keert bij Craeyenhout terug in het vrouwenhockey. Vrouwen zijn minder gesloten dan mannen, dat maakt het coachen persoonlijker en dat ligt mij beter. De voorbereiding is in volle gang. Craeyen spreekt de nieuwe coach op weg naar de maandagavondtraining. Wat staat er vanavond op het programma? We beginnen met uitlopen, daarna doen we nog wat met bal en stick. Gisteren hebben we de tweede oefenwedstrijd gespeeld, 1-1 tegen Schiedam. Zij maakten in de laatste minuut de gelijkmaker. De eerste oefenwedstrijd wonnen we met 1-0 van Overbos, ook een eersteklasser. Die resultaten zeggen me nu nog niet zoveel, gedurende de competitie wordt duidelijk hoe we ervoor staan. Eerst even terug naar het begin. Hoe ben je bij Craeyenhout terecht gekomen? Vorig seizoen was ik trainer bij Heren 1 van Spirit. Daarvoor heb ik onder meer de vrouwenteams van Pollux en Ommoord getraind. Het is voor mij duidelijk geworden dat ik liever coach ben van vrouwen. Vrouwen zijn minder gesloten dan mannen, dat maakt het persoonlijker. Ik vind het belangrijk om te weten wat mensen beweegt. Hoe ze in hun vel zitten. Bij Craeyenhout krijg ik de opnieuw de kans met vrouwen te werken. Bovendien speelt Craeyenhout in de Overgangsklasse, een nieuw niveau voor mij als trainer. Als hockeyer heb ik wel in de Overgangsklasse gespeeld, bij Victoria in Rotterdam. Mark Langemeyer op de eerste training van het seizoen Een echt hockeydier dus? Jazeker, ik ben op mijn zesde begonnen met hockeyen. Vanaf mijn negentiende geef ik training en dat doe ik, met uitzondering van een jaartje tussendoor, nu 23 jaar. Mijn zoontje van 8 hockeyt ook al en mijn andere zoontje van 6 gaat binnenkort beginnen. Voor mij is het hockeyveld een perfecte uitlaatklep naast mijn werk bij Randstad. Ik geef vanaf mijn negentiende training, nu dus 23 jaar Mark Langemeyer geeft aanwijzingen Hoe bevalt het tot nu toe? Heel erg goed. De sfeer in het elftal is goed en we hebben een leergierige, jonge groep. Natuurlijk is ervaring weggevallen, maar dat maakt het mooie uitdaging om de rek in deze spelersgroep te benutten. Van de club heb ik een positieve indruk. Ik heb goed contact met voorzitter en Technische Commissie, daar kunnen veel clubs iets van leren. En de combinatie tussen hockey en voetbal -hoewel het even wennen was- heeft ook zijn charme. 22

23 Bovenste rij v.l.n.r.: Liselotte van der Meulen, Tessa van Zon, Merel van de Hoef, Noor Pieters, Ebelle van Reeuwijk, Bibienne Comijs Middelste rij v.l.n.r.: Mark Langemeyer (Trainer-coach), Gaby de Jong, Elise Sterk, Kim de Man, Christa Hemmes, Demi Maasland, Antoinette Varrossieau (manager), Giovanni Jansen (assistent-trainer) Onderste rij v.l.n.r.: Linda van der Velden (assistent-trainer coach), Sophie Veerman, Charlotte Theunissen, Daan Buursen, Saskia van de Velden, Marian Biekart, Marente Bos, Johan Kuijsten (looptrainer) Het is een uitdaging om de rek in deze groep te benutten De training staat op het punt van beginnen. Tot slot, wat typeert de trainer Mark Langemeyer? Haha, even nadenken hoor. Ik geloof in mijn trainingsmethode en probeer die met veel passie, gevoel en enthousiasme over te brengen. Mijn grootste motivatie daarbij is dat ik mensen verder wil helpen. Om die reden ben ik trainer geworden. Kunnen we alvast een doelstelling voor dit seizoen noteren? Hmm, dat is lastig. Zoals ik er nu in sta, wil ik zo hoog mogelijk eindigen. Dat betekent dat we naar onze mogelijkheden hebben gespeeld. Op welke plek je dan eindigt? Geen idee. Ik denk dat we halverwege het seizoen een specifiekere doelstelling kunnen formuleren. Dan heb ik een referentiekader. Voorspellingen zijn altijd lastig. Kijk maar naar de Olympische Spelen, als de Nederlandse vrouwen tien keer tegen Groot-Brittannië spelen, winnen ze negen keer. Deze keer toevallig niet. Joris Drost Foto s: Daan Rhijnsburger 23

24 Hockeycompetitieprogramma Craeyenhout Dames 1 Overgangsklasse HGC D1 uit MHCHBS D1 thuis Almeerse HC D1 uit WMHC D1 thuis HIC D1 uit Ring Pass Delft D1 thuis Huizer HC D1 uit Klein Zwitserland D1 thuis Schaerweijde D1 thuis Victoria D1 uit Were Di Tilburg D1 thuis HGC D1 thuis MHCHBS D1 uit Almeerse HC D1 thuis WMHC D1 uit HIC D1 thuis Ring Pass Delft D1 uit Huizer HC D1 thuis Klein Zwitserland D1 uit Schaerweijde D1 uit Victoria D1 thuis Were Di Tilburg D1 uit Foto: Daan Rhijnsburger

25 Foto: Daan Rhijnsburger HBS 1 Competitieprogramma 3e divisie EVV - HBS HBS - Be Quick :30 uur JVC Cuijk - HBS :00 uur HBS - Quick :00 uur USV Hercules -HBS :00 uur HBS - UDI :30 uur Jong De Graafschap - HBS :00 uur HBS - Westlandia :30 uur HSC 21 - HBS :00 uur HBS - De Dijk :00 uur Juliana 31 - HBS :00 uur HBS - Dongen :00 uur HBS - OJC Rosmalen :30 uur OFC Oostzaan - HBS :30 uur Magreb 90 - HBS :00 uur HBS - Jong Achilles :00 uur Jong Den Bosch - HBS :00 uur HBS - EVV :30 uur Be Quick HBS :00 uur HBS - JVC Cuijk :30 uur UDI 19 - HBS :00 uur HBS - USV Hercules :00 uur De Dijk - HBS :00 uur HBS - HSC :00 uur HBS - OFC Oostzaan :00 uur Quick 20 - HBS :00 uur HBS - Jong De Graafschap :00 uur Westlandia - HBS :00 uur HBS - Juliana :30 uur Dongen - HBS :00 uur OJC Rosmalen - HBS :00 uur HBS - Magreb :30 uur Jong Achilles 29 - HBS :00 uur HBS - Jong Den Bosch

26 BETER EEN GOEDE VRIEND DAN EEN VERRE BUUR Nadat bekend werd dat het vertrek uit de Europese Unie gewenst werd door een meerderheid van de onverstaanbaar Engels pratende en laagopgeleide Britten, kondigde de voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker, zeer democratisch, een presidentieel verbod af voor zijn ambtenaren en commissarissen om nog langer contact te hebben met Britse vertegenwoordigers. Little Britain -clown Nigel Farage, reageerde hierop met: Groot- Brittannië wordt de beste vriend van de Europese Unie als wij samen tot een overeenkomst kunnen komen waarbij, wij Britten, mee kunnen blijven doen aan de interne vrije markt. We worden jullie beste vrienden ter wereld. Er is mij gevraagd voor komend seizoen toe te treden tot een van de belangrijkste, onafhankelijke, commissies binnen HBS-Craeyenhout: Vrienden (en vriendinnen natuurlijk) van de HBS-selectie voetbal. Dit vind ik een enorme eer en zal dan ook mijn uiterste best doen zoveel mogelijk fondsen te werven. Zodoende kunnen wij onze, niet-betaalde, forse ferme kerels, die om de week urenlange busreizen trotseren om de roem van Houdt Braef Stant hoog te houden, als dank o.a., een welverdiende, heerlijke consumptie aanbieden. Er is al een zeer gedegen basis gelegd door mijn voorgangers en mijn huidige commissieleden, maar een nieuwe kijk op de zaak is nooit weg. Misschien zullen mijn wervingsacties voor u onorthodox overkomen, kunt u midden in de nacht wakker geschud worden, of tijdens vakantie lig ik plots naast u, ontfutsel ik uw pincode, hypnotiseer ik uw huisdier of partner, spring ik hier en daar uit een kast of laat u op een andere wijze schrikken, alles maar met één doel; werving! De selectie is al gemaakt. Slechts een ingevuld inschrijfformulier of overboeking kan mijn dadendrang doen temperen. Overigens, dat hele gedoe met de Britten bracht mij op de gedachte een formule te verzinnen, waarbij alle Vrienden mee zouden kunnen profiteren van deze toch wel zorgelijke situatie. Het volgende idee was snel geboren. En ik moet eerlijk bekennen, het is een fantastisch idee. Een tripje naar Londen kost toch snel al een eurootje of duizend per persoon. Welnu, de pond is op het moment een procent of tien goedkoper geworden, dus kunt u per direct, mits u snel handelt, eigenlijk een compleet seizoen, geheel gratis, Vriend van de HBS-selectie worden. Dit kost namelijk precies honderd euro per seizoen. Foto: Daan Rhijnsburger 26 Selectie HBS seizoen

27 Er zijn uiteraard ook veel goed verdienende Vrienden, bestaande, als ook toekomstige. Wel nu, dit is een bijzonder type Vriend. Een Vriend die belegt, een Vriend die aan de toekomst denkt, iemand die zo nu en dan wel een gokje durft te wagen. Misschien wordt dat pondje nóg goedkoper hoor je hen murmelen aan de bar. Laten wij nu eens zeggen vijftien procent, dan kunnen zij zelfs een seizoen lang gratis balsponsor worden. Wat wil je nog meer? Bij ons Kraaien zijn vrienden echte vrienden, zoals een vriend bedoeld is, voor altijd. Wij willen er niet bij horen, wij hóren erbij. Wij zijn geen opportunisten. Wij hoeven geen privileges, wij gaan nooit meer uit elkaar. Wij nemen zelf beslissingen, nu, direct, zonder getreuzel. Vandaar mijn oproep aan alle Kraaien. Word snel Vriend! Dichter bij de selectie zal je eigenlijk niet meer kunnen komen! Nog even kort waar het om gaat HBS heeft de naam de gezelligste club van Nederland te zijn en die ook nog eens op het hoogste amateurniveau wil voetballen. Om onze mannen niet allemaal naar de bollenstreek te zien galopperen, daar wij hier weigeren hen te betalen voor hun kunstjes, bedenken wij andere faciliteiten. Hiervoor hebben wij uiteraard wel wat extra financiële steun nodig. Voor 100,- per jaar bent u Vriend en voor 150,- euro per jaar bent u Vriend én balsponsor. Uitgebreide informatie hierover kunt u allemaal lezen op de website onder het kopje Vrienden van HBS 1. Bent u, net als ik, ook zo enthousiast, dan kunt u natuurlijk ook direct geld overmaken. NL80.INGB t.n.v. Haagse Voetbal, Cricket & hockeyvereniging Houdt Braef Stant o.v.v. Vriend (of balsponsor) van HBS 1 seizoen 2016/2017. Wij doen ook wat terug Het arrangement dat u voor deze 100,- krijgt is onveranderd aantrekkelijk gebleven. Geheel kosteloos naar leuke en spannende wedstrijden op de mooiste kunstsprieten van Den Haag kijken. Vanuit uw speciale Vriendenvak, geheel afgescheiden van het niet-vriendenvak, kunt u ook nog genieten van een rijk aanbod van nieuwe wijnen, traditionele bieren en wellicht een goed gesprek. Hier zult u gelijkgestemden treffen die allen één ding gemeen hebben, namelijk Vriend van HBS. De kans is aanzienlijk dat u naast een aantal ballen komt te staan, maar die betalen iets meer. Bovendien, ik was het bijna vergeten, kunt u natuurlijk twee maal per seizoen genieten van de legendarische lunch met wijnarrangement en, wie weet, een voorbeschouwing door een echte Koning. Lex Hendriks

28 Craeyenshots

29 Foto s door Daan Rhijnsburger

30 CRAEYEN OVER GRENS DE Tom Privee in Barna in Nepal Half juli vertrokken tien creatieve jongeren onder de paraplu van De Vliegende Meubelmakers naar Barna in Nepal, een gebied dat zwaar getroffen werd door de aardbevingen in mei van het afgelopen jaar. De Vliegende Meubelmakers is een organisatie die door middel van kortlopende zomerprojecten hulp biedt bij het maken van meubels en lokaal mensen opleidt zodat ze na de projecten zelf verder kunnen gaan met het maken van meubels. Tom Privee, speler van HBS 3 en zelf in opleiding tot meubelmaker, was één van die tien. Aan Craeyen vertelt hij over zijn motivatie om naar Barna te vertrekken en wat hij aantrof in het verwoeste gebied. Ik kwam op het idee om mee te doen met dit project mee te doen, omdat dit het eerste vrijwilligersproject was waar ik me echt nuttig kon voelen. Niet een paar weken op kinderen passen maar echt vier weken mijn beroep uitoefenen. Toen wist ik nog niet eens dat we naar Nepal zouden gaan, dat maakte het alleen maar nog interessanter voor mij. Per persoon kregen we tien kilo gedoneerd gereedschap mee van Stichting Gered Gereedschap. Om mee te kunnen moest ik ongeveer 1500, bij elkaar krijgen voor de vlucht, eten, overnachtingen en voor de materialen. Ik heb dit bij elkaar gekregen door rondvragen, een benefietfeestje bij mij thuis en een advertentietje in dit geinige blad (Raw Led heeft flink gesponsord). Een prachtige bende We vlogen op de hoofdstad Kathmandu, waar het een prachtige bende is. Om bij Barna te komen moesten we 100 kilometer de bergen in met een busje. Dat duurde al met al zo n zeven uur, vanwege de slechte wegen en de modderstromen waar het land in deze periode mee te maken heeft. Op 26 Dan wandelden we tien minuten de berg op en begroetten we iedereen die we tegenkwamen met Namastee juli ben kwam ik uiteindelijk aan in de regio Sindupalchok, waar we op z n Hindoestaans verwelkomd werden door de dorpsoudste van die ons een rode stip op ons voorhoofd gaf. In Barna losten we de vorige groep van de Vliegende Meubelmakers af, die al veel voorbereidend werk hadden verricht. Zij hadden bijvoorbeeld al hout aangeschaft, mallen voor de meubels gemaakt en de werkplaats opgebouwd. Door de aardbeving zijn eigenlijk alle gebouwen ingestort, dus ook de scholen. Wij gingen dus we meteen aan de slag om schoolbanken te maken. Namastee We sliepen allemaal in het golfplaten hutje van het hoofd van de school, meneer Yug, die vanwege het ruimtegebrek met zijn vrouw in de schuur tussen de kippen sliep. Op een gemiddelde werkdag hadden we om 8.00 uur ontbijt, vaak rijst met dal bhat 30

31 Tom werkt aan schoolbanken en tafels De Vliegende Meubelmakers leiden lokale mensen op De Vliegende Meubelmakers maakten in totaal 60 sets banken en tafels Als het een keer niet bewolkt was zag je in de verte de besneeuwde toppen De Nepalese Naran poseert trots in HBS-shirt (Nepalese linzen), soms brood en een ei. Dan wandelden we tien minuten de berg op door het dorpje heen langs de rijst- en maisvelden en koeien en geiten en begroetten we iedereen die we tegenkwamen met Namastee. Om 9.00 uur startte de werkdag. Van privacy was nauwelijks sprake. Voor alle ramen stonden kinderen naar binnen te gluren, iedereen kwam constant binnen en als je ergens heen liep kwamen er ook hordes kinderen achter je aan. Middaglunch was meestal weer rijst met dal bhat en daarna werkten we tot uur door. Vaak viel de stroom uit of hadden we soms hele dagen geen stroom. Dus konden we met de handen verder. Na het werken dronken we vaak nog een lekker lauw biertje uit het winkeltje van het oudste stelletje van het dorp. Daarna douchen onder de waterval, eten en weer op tijd naar bed. 31

32 Later op de avond hadden we een feestje bij ons huis waar gedanst werd op de laatste Nepalese hits Door de aardbeving zijn veel gebouwen ingestort Nepalese schoolkinderen gepropt en werd er ter ere van ons gezongen en gedanst. Later op de avond hadden we een feestje bij ons huis waar gedanst werd op de laatste Nepalese hits. De vliegende meubelmakers Het idee van de Vliegende Meubelmakers is dat we lokalen opleiden tot meubelmakers, zodat zij ons werk konden voorzetten als wij weer terug waren in Nederland. De bedoeling was dat we minimaal drie stagiairs onder onze hoede zouden krijgen aan wie wij het nobele vak konden leren, maar uiteindelijk met er eigenlijk maar één Nepalees elke dag aanwezig. Af en toe kwam zijn zoon ook. Voor mij was het een teleurstelling dat dat aspect van het project anders uitpakte dan ik van tevoren had verwacht, maar zo gaan die dingen blijkbaar. Nepalese hits Uiteindelijk hebben we 60 sets banken en tafels afgekregen. Dat is een hele hoop, al was het dubbele aantal niks teveel geweest. De laatste middag werd het hele dorp in een lokaal Het was een geweldige ervaring. Drie en een halve week zaten we in de bergen. Als het een keer niet bewolkt was zag je in de verte de besneeuwde toppen. Wat er thuis gebeurde wist ik nauwelijks, want mijn mobiele bereik deed het maar af en toe. Alle mensen die ondanks dat ze bijna alles kwijt geraakt zijn zijn zo lief en gul zijn gebleven. Mijn grootste vriend daar was de Nepalese Naran. Hij was de eerste die mij iedere ochtend met een keihard TOOOOOOOM!!! begroette en s avonds kwam hij me steeds vertellen hoe vaak hij met voetballen gescoord had. Aan hem heb ik mijn meegebrachte HBS-shirtje gegeven. Merel Barreveld en Lisa von der Assen 32

33 De beste kijk op uw wijk Distelvinkenplein GH Den Haag Tel info@joostvanvliet.nl 18 krt geelgoud??, 2200,- per paar Galerie Guthschmidt: Trouwringen van Leen Heyne Galerie Guthschmidt: Trouwringen van Leen Heyne 33

34 De Klassieke Veteranen op Tour Magisch Mallorca memorabel PALMA DE MALLORCA Een trainingskamp? Een teambuildingstrip? Een seizoensuitje? Een bezinningsweekend misschien? Neehoor. Niets van dit alles. Of misschien juist: alles van dit alles. De Mallorca Tour van de Klassieke Veteranen, half juni van dit jaar, was namelijk niet in één specifiek hokje te plaatsen. Negentien Kraaien van diverse pluimage reisden af voor een mini-trip van drie dagen naar het meest magische eiland van de Balearen, een eilandengroep in de Middellandse Zee. Natuurlijk, voor de wedstrijd op vrijdag, het Open Kampioenschap van Mallorca tegen de (verbleekte?) sterren van Real. Tegen Iván Campo (ex-real Madrid), tegen Finidi George (ex-ajax), op de gladgeschoren grasmat van Estadio Iberostar in Palma, met aan onze zijde wereldkampioen Martijn Reuser (Ajax 1996), zaterdagamateurkampioen Ron de Jager (Scheveningen, 1996), kilometervreter Mark, ex-prof JP, (reis)organisator Ronald, allesregelaar Bernard, bikkeltje Bart, blarenkoning Johan en roadrunner Marcel V. (hekken open!). Een uur lang hielden de Haagse artiesten de nul, mislukte het lobje van Huib helaas en kwamen de Spanjaarden goedkoop aan hun eerste treffer toen een voorzet vanaf de flank via de krullen van Bernard in eigen doel belandde. Jammerlijk voor de aanvoerder en doelman Victor, die zich beiden zo kranig hadden verweerd. De hoog uitgevallen nederlaag (met de fraaie eretreffer van Marcel V.), waarbij de cijfers (4-1) opzichtig vloekten met de spelverhoudingen, bleek de eerste druppel van een appetijtelijke cocktail van gebeurtenissen die de veteranen zichzelf voorschotelden. Met bezoekjes aan Tito s en Pacha, met karaoke & klaverjas, een catamarantocht in Badia de Palma, een slopende mountainbiketocht door de bergen en uitpuffen op het terras van Purobeach. Magisch en memorabel, klonk het eensgezind over Mallorca. Dennis Jansen 34 Elftalfoto met teams van HBS en Real Mallorca

35 Genieten op het strand Vlnr de wielercracks David Knibbe, Ron de Jager en Frank van de Hoef De spierbundels van de Veteranen gevangen in de selfiestick van Jef David Borg Knibbe aan service op het Centre Court van hotel El Cid Aanvoerder Bernard van Dijk bereidt zich voor in de kleedkamer voor het duel met Real Mallorca Martijn Reuser (HBS) met oud-ploeggenoot Finidi George Genieten tijdens de catamarantocht met Ronald Schildkamp 35

36 ANDEREN OVER HBS-TRAINER MARCEL KONING Een levensgenieter met passie en humor Met Marcel Koning (41) als hoofdtrainer kent HBS dit seizoen een oude bekende. De 41-jarige Hagenaar, oudprof van onder meer ADO, NAC en NEC, voetbalde tussen 2005 en 2009 immers 61 wedstrijden in de hoofdmacht van HBS. Na zijn actieve loopbaan werd Koning (jeugd) trainer van onder meer Feyenoord. Verrassend? Of toch wel verwacht? Anderen over Marcel Koning. Als speler krijg je van hem een bepaalde vrijheid. Patrick Pothuizen, speelde jarenlang met Koning bij NEC, nu trainer Jong NEC: Koning trainer? Niet te geloven We waren maatjes bij NEC. Gingen zomers op vakantie met elkaar. De Zusjes werden we genoemd vanwege ons lange haar. We gingen op stap, lustten een drankje en gingen net niet te ver. Wie toen had gezegd dat we allebei trainer zouden zijn nu ik van Jong NEC en hij van HBS- zou ik denk ik een bierglas op zijn hoofd stuk slaan. Was toen gewoon niet te geloven, al kon Marcel het als speler in het veld ook goed neerzetten, hoor. 36 Marcel Koning in zijn eerste week als hoofdtrainer van HBS 1 Koning en Pothuizen werden de Zusjes genoemd Hij was altijd al sterk in de organisatie Hij was altijd sterk in de organisatie. Ik ken hem als trainer natuurlijk niet, maar kan me voorstellen dat er bij hem veel op techniek en tactiek gaat. Dat het elftal goed georganiseerd wordt. En er veel Haagse humor bij komt kijken. Patrick Pothuizen, nu trainer van Jong NEC

37 Marcel Koning instrueert de spelersgroep Foto s: Daan Rhijnsburger Koning observeert zijn elftal tijdens de bekerwedstrijd tegen Achilles Veen 37

38 38 Lex Schoenmaker, had Marcel Koning in 1993 onder zijn hoede in zijn debuutjaar als prof bij ADO Den Haag: Marcel was een technisch begaafde speler met een goeie actieradius. Aimabele jongen ook, prima om mee te werken. Nee, Marcel was niet de eerste speler bij wie ik dacht: die wordt trainer, maar dat had ik ook niet bij Maurice Steijn. Dat ontstaat vaak later pas, had ik zelf ook. Voetballers staan daar in hun actieve loopbaan niet meteen bij stil. Het is wel goed dat oud-spelers uiteindelijk terugkeren bij hun cluppie om daar aan hun trainersloopbaan te beginnen, zoals Marcel dat heeft gedaan bij ADO. En dan helemaal met jeugd die zich dan weer kan spiegelen aan hun trainer. Mark Schenning, oud- medespeler bij NAC en tegenwoordig trainer van tweede divisionist UNA: Marcel is een levensgenieter, maar wel iemand die duidelijk gaat voor zijn doel. Trainer had ik in eerste instantie niet verwacht, maar ik denk wel dat hij zijn passie hier ook in gevonden heeft. Ik weet ook zeker dat Marcel een klik gaat hebben met zijn spelers, omdat hij weet hoe het is om als speler te functioneren. Lex Schoenmaker kent Marcel Koning uit zijn tijd bij ADO Den Haag Goed dat spelers terugkeren bij hun oude club Mark Schenning speelde samen met Marcel Koning bij NAC Ik zie Marcel met HBS in de bovenste helft van de Derde Divisie meedoen Dit zal ook gelijk mijn tip zijn: het is als trainer een heel andere wereld dan bij een profclub en hij zal zich wel wat aan moeten passen. Maar dat zal weinig problemen opleveren. Ik zie Marcel met HBS zeker komend seizoen in de bovenste helft van de Derde Divisie mee gaan doen. Mike van Duinen, speelde in het seizoen onder Marcel Koning bij ADO Den Haag, nu uitkomend voor Excelsior: Dat jaar begon ik bij Jong ADO, maar dat elftal werd na een paar maanden opgeheven. Voor mij heel jammer, want ik was te oud voor de A-junioren en kwam bij de amateurs terecht. Dus bij Marcel Koning, die dat team trainde. Werd eigenlijk een heel leuk seizoen, zeker ook dankzij Koning. Een goede trainer: rustig, duidelijk en heel menselijk. ADO Den Haag Mike van Duinen, oud-speler van Zoals hij buiten het veld ook is. Als speler krijg je bij hem bovendien een bepaalde vrijheid mee, zonder dat daar misbruik van gemaakt wordt. En met een mooie vorm van humor, lekker Haags. Voor mij begon het seizoen een beetje teleurstellend, maar het eindigde echt top. Ik maakte mijn profdebuut in de play-offs om Europees voetbal. En we speelden met de amateurs nacompetitie, haalden de finale tegen Wilhelmus én promoveerden. Een goede trainer: rustig, duidelijk en heel menselijk

39 Bart Roessingh, speelde met Marcel Koning in HBS 1 en is nu actief bij de HBS Veteranen: Ik heb één seizoen met Marcel Koning gevoetbald in HBS 1. Dat was in het seizoen We werden dat jaar kampioen in de Eerste Klasse en promoveerden naar de Hoofdklasse. Het was heerlijk om met Marcel op het middenveld te spelen. Hij was een leider in het veld die daarnaast andere spelers ook veel vertrouwen gaf. Dat zijn eigenschappen die hem als trainer ook van pas komen. Maar wat vooral opviel was de rust die Marcel had aan de bal, hij wist altijd precies wat er om hem heen gebeurde. Bart Roessingh speelde met Marcel Koning in HBS 1 Het was heerlijk om met Marcel op het middenveld te spelen Ik herinner me dat hij dat jaar een paar belangrijke goals binnenkopte en terecht werd uitgeroepen tot de meest waardevolle speler van dat seizoen. Buiten het veld was Marcel een sympathieke en meestal rustige gozer die op z n tijd ook wel van een feestje hield. Dennis Jansen en Guus Bekker L1 Zoutmanstraat L2 HBS onder tribune E herstelsnel@herstelsnel.nl W M Mike van Duinen, oud-speler van ADO Den Haag Vitrage Gordijn Cleaning Reiniging en onderhoud van: Jaloezieën en Lamellen Vitrage en Overgordijnen TL-armaturen foto s: Jet van Bergen en Henegouwen Nieuw bij Herstelsnel.nl: Echografie en Shockwave! Jeroen Coster Sven König Berend Kaster Mara van Soelen Sportfysiotherapeut en Sportrevalidatietrainer Manueel therapeut Algemeen fysiotherapeut Algemeen fysiotherapeut Ook leveren wij: Gordijnen en vitrage's Laminaat Novilon Vloerbedekking Vitrage Gordijn Cleaning is - de naam zegt het al - een echte specialist. Wij beschikken in onze vestiging aan de Kerketuinenweg in Den Haag over moderne en milieuvriendelijke reinigingsapparatuur. Kerketuinenweg CZ Den Haag Tel (070)

40 Zami Uit Zami Thuis Zamiwood: Zami goes Hollywood Na lange afwezigheid was het 25 juni dan eindelijk weer zover, het Zami Uit Zami Thuis -toernooi kwam naar huis. Een groepje HBS ers vond het mooi geweest, elk jaar naar Quick of HCC en zelfs een keer naar Groen Geel voor een evenement dat was bedacht door ons HBS ers. Dus meldden zich vroeg, op de gelukkig droge zaterdagochtend, de eerste hockeysters en cricketers om er een heerlijke dag van te gaan maken. Het ontbijt werd prima verzorgd door de mannen en dames van Fabrique Culinaire. Op het podium voor het clubgebouw was inmiddels de eerste act begonnen. Dit gospelkoor zingt zeker niet onverdienstelijk, maar diegenen die het hier nog te vroeg voor vinden, gaan wijselijk wat verder weg zitten. Het ZAMI uit ZAMI thuis toernooi kwam naar huis De winnaars van het crickettoernooi Dan maar lekker cricketen, daar gaat het immers om. Terwijl de eerste jugs bier uitgeschonken worden, begeeft iedereen zich om en rond een cricketpitch. Van oud-internationals, spelers met jarenlange hoofdklasse-ervaring tot Ivar Noordenbos en de mannen van Cafe de Sien. Iedereen kan vandaag meedoen. We zien prachtige zessen, onmogelijke vangen en zelfs een hattrick. Buiten de mannen in traditionele cricketkledij, ook een paar mooi in thema aangeklede teams. De Charlie s Angels van fastbowler Susana hebben leuke vleugeltjes en het sterrenensemble van Sjoerd, The Harlem Globetrotters (wat heeft dat eigenlijk met Hollywood te maken?), lopen erbij als basketballers. Tijdens de lunch een Zami-klassieker, de DiscoBingo. Het duurt niet lang en iedereen staat weer te zingen en te dansen op de tafels. De overseas-spelers kijken hun ogen uit wanneer één van de hockeyteams na een valse bingo staat te daggeren op het podium, wat een topevenement! Bij valse discobingo, natuurlijk een tegenprestatie Er moeten ook nog kruisfinales worden gespeeld, en een finale 40

41 Na meer jugs begint iedereen beter te bowlen, batten en fielden Op de hockeyvelden zijn de dames ook lekker bezig, helaas krijgen de cricketers daar weinig van mee. Tenzij je natuurlijk beloofd hebt om te gaan kijken. Dan zie je toch al snel een paar minuten. Na de lunch en na meer jugs, begint iedereen beter te bowlen, batten en fielden. Met als hoogtepunt een schitterende one-handed vang van Robbie Peters. Inmiddels is ook een parodie van Michael Jackson op het podium te vinden. Het publiek, en dan vooral de kinderen van onze fanatieke sporters vinden het fantastisch. De geestelijk vader zong als vanouds Tijdens het diner wordt veel besproken behalve de sportprestaties. Er moeten ook nog kruisfinales worden gespeeld, en een finale, daar heeft niemand meer zin in. Want de band is inmiddels begonnen, en het bier vloeit nog rijkelijker. Uiteindelijk winnen de Harlem Globetrotters terwijl iedereen lekker staat de dansen op de band, die Craeyenhout plat speelt. Gelukkig ook nog een gastoptreden van de geestelijk vader van deze dag, Bob van Affelen. Saturday Night klinkt weer als vanouds. Terwijl het zonnetje ondergaat, kunnen we niet anders concluderen dan dat dit een geweldige dag was. Helaas mag er buiten geen muziek meer gedraaid worden. Dat hindert niet, iedereen het clubgebouw in, en er wordt nog tot in de vroege uurtjes doorgefeest. Dames en heren van de organisatie, bedankt dat jullie dit mooie toernooi weer thuis hebben laten komen, tot over een paar jaar lijkt me! Jaap van Gorkum Michael Jackson was er ook Er werd niet onverdienstelijk gespeeld door de dames Meekijkend bij de finale 41

42 HBS 1 Cricket Kampioen: By the numbers 1 Dat is natuurlijk een makkie. Nummer 1 staat uiteraard voor de eerste plaats die in de tweede wedstrijd van de play-off tegen Punjab werd binnengehaald. Maar nummer 1 staat ook voor de laagste score van Tobias dit seizoen. En het staat voor het aantal shirts dat het team is kwijtgeraakt dit jaar. 188 Is het meest aantal runs dat er dit jaar in een wedstrijd is tegen gekregen. Dat gebeurde in de eerste play-offwedstrijd tegen VVV. Het is dus dit seizoen niet voorgekomen dat HBS een 200-plus score tegen kreeg en dat mag bijzonder gevonden worden. Zeker gezien het feit dat wij op het snelste veld van Nederland de helft van onze wedstrijden afwerken. 309 Dat Bloemendaal uiteindelijk blij was dat ze de play-off niet haalden is meer dan begrijpelijk. Nog een keer tegen Tobias moeten spelen moet ze zo veel angst hebben ingeboezemd dat ze na uiterst calculerend batten op op Net-run-rate naast de pot piesten. Toob maakte in de twee wedstrijden tegen de Bloemendalers 309 runs. Hij sloeg maar liefst 37 vieren en dertien zessen, jammer dat ze er volgend jaar niet bij zijn in de Topklasse. Misschien is Punjab er wel bij en dat is dan weer een heel ander verhaal. In de drie wedstrijden die HBS daar tegen speelde reikte Tobias niet verder dan acht runs. Hopen maar dat VVV de play-off tegen de Rotterdammers wint want die cijfers zien er weer een stuk gezonder uit voor ons openingsbat, drie wedstrijden 152 runs. Batsman Top 5 Naam Aantal Innings Aantal runs High Score Tobias Visee Brad Rodden Adil Ahmed Dennis Coster Wessel Coster Tobias slaat een zes tegen Bloemendaal 295 De hoogste score die dit jaar door HBS werd neergezet. Het gebeurde in de uitwedstrijd tegen Bloemendaal. Tobias maakte zijn eerste century van het seizoen. Dennis zette zijn hoogste score neer en Brad liet zien dat er een beuker in hem schuilt. Grappig is dat die wedstrijd niet eens de volle 50 overs werden uitgespeeld. Door een hattrick van Bloemendaal-bowler Reardon in de één na laatste over bleven er wel geteld acht ballen onbespeeld. Keer werd er dit jaar verloren. Punjab won op Craeyenhout met één wicket in de laatste over. Rood en Wit deed het in Haarlem nog iets beter en won met twee wickets ook in de laatste over. Het meest overtuigend deed VVV het. Met de promotieviering nog in de HBS-benen werd het kampioensfeest door toedoen van de Amsterdammers een week uitgesteld. Zij keerden met een 66 run overwinning terug naar de hoofdstad. Hier staan 15 overwinningen tegenover. Vooral de serie van 7 overwinningen op rij in de terug-wedstrijden legde de basis voor het kampioenschap. 14 Het legendarisch nummer staat voor het aantal individuele 50-plus score die er dit jaar zijn geslagen door HBS 1-spelers. Van de veertien zijn er drie geconverteerd naar 100-plus scores, 42

43 alledrie door Tobias: 130, 106 en 179. De laagste 50-plus score komt ook op zijn naam, 52. De hoogste score onder de 100 werd gemaakt door Joshua Rasu in de kampioenswedstrijd tegen Punjab. Onder druk en met af en toe bizar runnen tussen de wickets reikte hij tot 91 runs. Brad Rodden staat drie maal in de lijst met scores van 55, 65 en 76, vaak op het moment dat het moest. De 77 van Dennis kwam tijdens het hoogste partnership van het seizoen. Tegen Bloemendaal (weer zij) kwamen hij en Tobias met zijn tweeën tot 179 runs, het was genoeg geweest voor de overwinning. Adil aan bat in de T20 tegen Quick Keer gooide HBS zijn tegenstander all out. HBS ging zelf 5 keer all out. Van deze 5 werden er maar 2 gewonnen. Andersom is ook waar. Alle keren dat er niet all out werd gegaan werd er gewonnen. 18 In het totaal heeft HBS 1 dit jaar achttien spelers gebruikt. De oudste was Reinout Scholte met 49 jaar, de jongste Navjit Singh met zestien jaar. Navjit pakte dit jaar 21 wickets en maakte 107 runs. Reinout maakte 39 runs en bowlt gelukkig niet. Rein liet wel zien achter de palen nog steeds zijn mannetje te staan, jammer dat hij te snel is voor de umpires en dat zijn enige vang in het veld was. Tot slot maakte Adil 55 runs tegen Sparta, op HBS waren dat er 100 geweest. Ter vergelijking, er zijn vijf batsmen in de rest van de Hoofdklasse die een 50-plus score tegen HBS hebben gemaakt. Dus vijf van de zeventien wedstrijden X 11 spelers = 187 kansen op 50 runs. Dat is % wat er 50 tegen HBS maakte, dat is niet veel. Bowlers Top 5 Wickets Naam Aantal Overs Aantal Wickets Best Berend Westdijk Adil Ahmed Navjit Singh Farshad Khan Ferdi Vink HBS kampioen Hoofdklasse Bowlers staan er in de top 20 op basis van economy-rate van de Hoofdklasse. De economy-rate houdt het aantal runs dat je per over tegen krijgt in. Brad zit net onder de 3, zeer zuinig. Hierna komt Wessel met net boven de 3, Farshad en Navjit ontlopen elkaar zeer weinig met respectievelijk 3.3 en 3.4. Nog net in de top 20 staan Ferdi en Berend met beiden 3.5. In dit lijstje ontbreekt natuurlijk Adil. Adil is een leg-break-bowler en die zijn altijd wat duurder. Zij pakken echter wel altijd wickets en daar draait het om in cricket. Een goede economy-tate creëert druk, druk zorgt voor wickets. De ideale bowlingaanval dus. 63 Zijn het aantal Vrienden van Cricket 1 en balsponsoren bij elkaar op geteld die ik moet bedanken. Dames en Heren, hartstikke bedankt voor de bijdrage, zonder jullie steun was het niet gelukt. Tot langs de boundary Farshad Khan, de grote man in de kampioenswedstrijd tegen Punjab 4 v 17, hier tegen Quick in de T20 Rogier Schildkamp Foto s Daan Rhijnsburger, teamfoto: Jasper Vink 43

44 CRAEYENKIDS DIT BEN IK! Naam: Alexandra Navarro Leeftijd: 11 jaar Team: D1 Leukste positie in het veld: Spits Coach en trainer: Marleen School en groep: ENMS groep 8 Lievelingsfilm: Paddington Lievelingsliedje: Freak Lievelingsboek: Leven van een loser Lievelingsdier: Aap Lievelingseten: pannenkoeken/pizza/macaroni ham-kaas Lievelingssporter: Maartje Paumen Voor het laatst in een deuk gelegen: Toen mijn nicht Tess uit D2 aan een tak boven de sloot hing en die tak brak en ze daardoor in het water viel :) Voorbeeld/idool: Maartje Paumen Wat wil je later worden: Hockeyster Leukste aan hockey: Dat je in een team speelt en niet alleen Favoriete trainer van Craeyenhout: Pieter Arnold Leukste aan mijn team: Dat het heel gezellig is! Leukste aan Craeyenhout: De sfeer is daar heel gezellig! Andere sport, als ik niet zou hockeyen: Voetbal/volleybal/cricket Veranderen aan HBS-Craeyenhout/tips voor het bestuur: De kleedkamers en de wc schoner. Droom: Prof-hockeyster worden. Wat ik verder nog wil zeggen: Ik vond dit heel leuk om te doen:) Ik pass de bal naar: Tess Hoogstad uit de D2 44

45 Naam: Karsten Naborn Leeftijd: 11 jaar Team: D6 Leukste positie in het veld: Spits Coach en trainer: Dat weet ik nog niet School en groep: Groep 8 van OBS Zonnebloem Lievelingsfilm: Ik heb niet echt een lievelingsfilm maar ben pas naar The Jungle Book geweest en die vond ik erg leuk! Lievelingsliedje: Lauw van BOEF Lievelingsboek: Test van Mirjam Mous Lievelingsdier: Kat Lievelingseten: Pasta Lievelingssporter: Messi Voor het laatst in een deuk gelegen: Ik was laatst op Kijkduin en moest toen erg lachen om alle (ook volwassen mensen) die daar bij elkaar komen om Pokemons te vangen! Was een erg grappig gezicht. Voorbeeld/idool: Messi Wat wil je later worden: Weet ik niet Leukste aan voetbal: Ik vind voetbal leuk en ook dat je het met elkaar doet in een team Favoriete trainer van HBS: Jesper Visee Leukste aan mijn team: Het is een nieuw team, maar ik ken er al een paar Leukste aan HBS: Gezelligheid Andere sport, als ik niet zou voetballen: Cricket Veranderen aan HBS-Craeyenhout/tips voor het bestuur: Geen tips Droom: Ik droom nooit of ik vergeet ze... Wat ik verder nog wil zeggen: Niks Ik pass de bal naar: Niels Harthoorn Merel Barreveld en Lisa von der Assen 45

46 IN MEMORIAM RON RISHWORTH 26 NOVEMBER JULI Ron als batsman net binnen tegen Rood en Wit Ron in het kampioensteam van 1969, zittend derde van links, naast Pim vd Vegt en voor Peter LeNoble 46 Op 16 juli bereikte ons het droevige bericht dat Ron Rishworth als gevolg van een hersenbloeding op 83-jarige leeftijd is overleden. Ron was in het najaar van 1953 vanuit Engeland naar Nederland gekomen en trad in de zomer van 1954 toe tot onze cricketafdeling. Al direct werd duidelijk dat hij een buitengewoon getalenteerd batsman en een hele nuttige slowbowler was en voor HBS een enorme versterking bleek. Bijna 23 seizoenen heeft Ron deel uitgemaakt van ons eerste XI - waaronder een aantal jaren als aanvoerder, Hij speelde in die periode 264 competitiewedstrijden en maakte daarin meer dan runs en nam bijna 300 wickets. Hij was er dus ook bij toen HBS in 1969 voor de eerste keer landskampioen werd. Ook buiten het veld was hij een waardig representant van onze club en toen hij in een krantenartikel door een bevriende journalist de sympathieke Brit werd genoemd hebben wij die bijnaam omarmd en die te pas en te onpas gebruikt. Ron werd na zijn actieve periode als speler bondsumpire, een rol die hij jarenlang vervulde en waarbij hij de onderscheiding van Umpire of the Year verwierf. Daarnaast was Ron in de periode 1976 tot en met 1984 actief in de Elftalcie van de cricketafdeling. Op grond van zijn verdiensten ontving Ron liefst driemaal de Arie van der Wilde-beker (de hoogste onderscheiding binnen de cricketafdeling) in 1956, 1962 en 1976 en volkomen terecht werd hij in 1978 bij het 50-jarig bestaan van de cricketafdeling als eerste pur sang cricketer door de ALV benoemd tot Lid van Verdienste. Hoewel zijn hart in de winter bij rugby lag kwam hij nog steeds frequent op Craeyenhout, was hij een bijna vaste waarde van het reünistendiner en was hij ook een trouw lid van de Club van 50. Recent was Ron nog aanwezig bij de wedstrijd van het eerste tegen Bloemendaal om te genieten van het spel waar hij zo van hield. Aan dat alles is zaterdag 16 juli 2016 dus een eind gekomen. HBS verliest een groot en veelzijdig sportman en bovendien een bijzonder prettig mens. Wij zijn hem dankbaar voor de vele herinneringen die hij ons heeft nagelaten.

47

48 8-9 oktober SNOWWORLD WINTEROPENING - Gratis proefles excl. skipas - 10% vroegboekkorting op cursussen - gratis proeverijen - fondue van 23,50 voor 17,50 - gezellige après-ski - live entertainment - magazijnverkoop Duijvestein op de 1e etage - diverse stands van wintersportaanbieders - gratis slijp- en waxclinics - gratis boog- en geweerschieten - gratis skibroekhangen GRATIS KINDERACTIVITEITEN: o.a. schminken, magische wintershow van clown Jovel, bezoek van Snowy, tubegliden, suikerspin, kinderdisco en het Burton Riglet Park (buiten snowboarden vanaf 3 jaar).