SOCIAAL-ECONOMISCHE RAAD ADVIES. INZAKE VERHOGIN.G VAN DE KBMDERBIJSLAGEN m VERBAND MET DE BELASTINGAANPASSING PER 1 JULI 1965 SER

Transcriptie

1 SOCIAALECONOMISCHE RAAD ADVIES INZAKE VERHOGIN.G VAN DE KBMDERBIJSLAGEN m VERBAND MET DE BELASTINGAANPASSING PER 1 JULI 196 SER UlTGAVE VAN DE SOCIAALECONOMISCHE RAAD 196, no.

2 SOCIAALECONOMISCHE RAAD AD VIES INZAKE VERHOGING VAN DE KINDERBIJSLAGEN IN VERBAND MET DE BELASTINGAANPASSING PER 1 JULI 196 UITGEBRACHT AAN DE MINISTER VAN SOCIALE ZAKEN EN VOLKSGEZONDHEID

3 'sgravenhage, 4 juni Bij brief van 23 februari 196, heeft Uwe Excellentie het oordeel van de raad gevraagd over een verhoging van de kinderbijslagen in verband met de belastingaanpassing. De adviesaanvrage is als bijlage achter dit advies gevoegd (bijlage I). De raad heeft de voorbereiding van het onderhavige advies opgedragen aan zijn Commissie Sociale Verzekeringen. Het door deze comraissie opgestelde preadvies is door de raad in zijn vergadering van 4 juni 196 behandeld, hetgeen in de vaststelling van het onderhavige advies heeft geresulteerd. 2. De adviesaanvrage is een uitvloeisel van het akkoord over de loonpolitieke uitgangspunten voor 196. In de gemeenschappelijke verklaring van december 1964 van de beide voorzitters van de Stichting van de Arbeid en van de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid dienaangaande heeft de regering toegezegd ter gelegenheid vande belastingaanpassing per 1 juli 196 een aanvuuende voorziening ten aanzien van de kinderbijslagen te treffen. Hiermede werd gevolg gegeven aan een tijdens het loonoverleg van werknemerszijde gedaan verzoek voor grotere gezinnen, voor welke de belastingaanpassing per 1 juli 196 geen of nagenoeg geen verruiming van het reele inkomen zou betekenen, een verhoging van de kinderbijslag in overweging te nemen, De raad heeft er begrip voor dat in het moeilijke loonoverleg ook de aangelegenheid van de kinderbijslagen aan de orde is geweest en dat daarover in beginsel een beslissing is genomen. Hij is er zich ook van bewust dat daardoor zijn adviserende taak met betrekking tot deze aangelegenheid slechts beperkt kan zijn, nl. tot het geven van een oordeel omtrent de omvang en het tijdstip van ingang van verhoging van de kinderbijslag, zoals in de slotpassage van de adviesaanvrage wordt gesteld. De raad meent er echter op te moeten wijzen dat de getroffen beginselbeslissing een aantal vragen doet rijzen ten aanzien van de grondslagen van het kinderbijslagbeleid. Gelet op enkele door de raad hieromtrent uitgebrachte adviezen *) kunnen deze grondslagen als volgt worden gekenschetst. De kinderbijslagen dienen een tegeraoetkoraing te geven in de additionele kosten die voor het levensonderhoud en de opvoeding van de kinderen nodig zijn. Zij dienen te wor ) Te weten: a) advies van 20 maart 1964 over de hoogte van de kinderbijslagen; b) advies van 23 maart 1962 inzake de waardevastheid van de kinderbijslagen; c) advies van 24 mei 1963 inzake de regelen betreffende de aanpassing van de kinderbijslagen aan het indexcijfer der lonen.

4 den aangepast aan de index van de regelingslonen, aangezien hierdoor in het algemeen de verhouding tussen kinderbijslagen en additionele gezinsuitgaven zal worden gehandhaafd. Van een automatische aanpassing kan worden afgeweken indien bij toepassing daarvan in de kinderbijslagbedragen een wijziging zou optreden welke niet in dezelfde mate optreedt in de nettoinkomsten inclusief kinderbijslag van degene op wie het indexcijfer der lonen betrekking heeft. Met deze fonnulering zijn andere wijzigingen in de verhouding van de kinderbijslagen en additionele kosten, welke niet hun oorzaak vinden in de loonontwikkeling, buiten het normale aanpassingsmechanisme gehouden. Dergelijke wijzigingen dienen bij wet te geschieden. Hierdoor wordt onderstreept dat het in dergelijke gevallen gaat om structurele veranderingen, waarvan het gewenst wordt geacht dat de StatenGeneraal zich daarover uitspreekt. Dit geldt ook voor de onderhavige wijziging, die slechts bij de wet zal kunnen worden geeffectueerd. De raad heeft in zijn advies van 20 maart 1964 als zijn oordeel te kennen gegeven dat de hoogte van de kinderbijslagen en de onderlinge differentiatie daarvan tot een redelijk te achten tegemoetkoming in de additionele gezinsuitgaven leiden. Nu toch een op een andere grondslag berustende verhoging van de kinderbijslagen aan de orde is gesteld, zou een uitgebreider motivering dan die welke in de adviesaanvrage wordt gegeven, op zijn plaats zijn geweest. Dit geldt in het bijzonder als de thans genornen beginselbeslissing geacht zou moeten worden een precedent te scheppen dat in de toekomst in gelijksoortige situaties zou worden gevolgd. Hiermede zou een nieuw element in het kinderbijslagbeleid zijn gebracht, waarvan de gevolgen nadere overweging zouden vei>dienen, Dan zou immers de vraag rijzen of elke verlaging in het tarief van de loon en inkomstenbelasting tot een verhoging van de kinderbijslagen moet l*iden, ook als deze verlaging niet verder gaat dan het wegnemen van de verzwaring van de belastingdruk die is ontstaan doordat de nominale inkomens meer zijn gestegen dan de reele inkomens. De raad meent dat dit in het algemeen niet het geval dient te zijn, aangezien door een dergelijke belastingverlaging immers slechts de aanvankelijke reele belastingdruk wordt hersteld. Het is niet vanzelfsprekend dat een dergelijke correctie aanleiding dient te geven tot een verhoging van de kinderbijslag voor die gezinnen die door hun omvang niet of slechts in geringe mate loon en inkomstenbelasting verschuldigd zijn en die dientengevolge de verzwaring van de belastingdruk niet of nauwelijks hebben ondervonden. Het verheugt de raad daarom dat uit de nadere briefwisseling met de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid over de adviesaanvrage (zie bijlagen II en III) duidelijk blijkt dat de in het kader van het loonakkoord voor 196 getroffen beginselbeslissing met betrekking tot de kinderbijslagen als een beslissing ad hoc moet worden aangemerkt, waarmede niet beoogd is een precedent te scheppen welke een wijziging van de grondslagen van het kinderbijslagbeleid zou kunnen inhouden. 3. Aangezien noch de adviesaanvrage zelf, noch de daarop gegeven nadere toelichting inzicht geven in de invloed van de belastingverlaging op de toeneming van het beschikbare inkomen van gezinnen van verschillende omvang heeft de raad een aantal berekeningen ter zake gemaakt, zowel van de invloed van het eerste deel van de belastingverlaging dat op 1 juli 196 zal worden verwezenlijkt, als van de invloed van de volledige belastingverlaging. Doordat de belastingtabellen welke na de invoering van de eerste tranche van de belastingverlaging zuuen gelden eerst betrekkelijk laat na de ontvangst van de adviesaanvrage beschikbaar kwamen, is hierdoor het uitbrengen van het advies vertraagd.

5 Het onderzoek is uitgevoerd voor een belastbaar inkomen (zonder kinderbijslagen) van f Voor de gezinnen met kinderen is dit bedrag verhoogd met de kinderbijslagen, Hieruit is het beschikbare inkomen berekend door het belastbare inkomen te verminderen met de verschuldigde belasting. Door de belastingvermindering ontstaat uiteraard een toeneming van het beschikbare inkomen. Nagegaan is welk percentage de absolute toeneming van het beschikbare inkomen voor gezinnen van verschillende omvang vormt van het oorspronkelijk beschikbare inkomen. De raad heeft zich voorts op het standpunt gesteld dat voor zover de procentuele toeneming van het beschikbare inkomen geringer zou worden bij toenemende gezinsomvang, de verhoging van de kinderbijslagen zodanig moet worden gedoseerd dat de procentuele toeneming voor gezinnen met kinderen van verschillende omvang ongeveer gelijk is aan die voor gezinnen zonder kinderen. 4. Aan de adviesaanvrage Hgt ten grondslag de verwachting dat naarmate de gezinsomvang groter is de procentuele toeneming van het beschikbare inkomen als gevolg van de belastingverlaging geringer zal zijn. Deze veronderstelling blijkt juist te zijn als de volledige belastingverlaging in aanmerking wordt genomen. De invloed van de eerste tranche van de belastingverlaging daarentegen blijkt veel onregelmatiger te zijn, zoals uit onderstaande tabel (tabel I) blijkt. TABEL I Procentuele toeneming van het beschikbare inkomen door de belastingverlaging voor gezinnen van verschillende omvang met een belastbaar inkomen (exclusief kinderbijslag) van f Aantal kinderen Belastingverlaging volledig eerste deel Aantal kinderen Belastingverlaging volledig eerste deel 0 1 2,93 2,84 1,47 1,42 6 2,36 2,32 1,12 1,97 2 2,74 1,37 7 1,96 1, , 2,47 1,26 1, ,24 0,42 1,24 0,42 De onregelmatigheid die bij de eerste tranche van de belastingverlaging optreedt, vindt zijn oorzaak in het feit dat bij deze eerste tranche de verhoging van de belastingvrije voet volledig zal worden doorgevoerd. Dit leidt ertoe dat in de inkomensklasse welke aan de berekeningen ten grondslag ligt, voor gezinnen met zeven en meer kinderen reeds bij de eerste tranche de volledige belastingverlaging wordt genoten (uiteraard voor zover thans belasting wordt betaald) en voor gezinnen met zes kinderen aanzienlijk meer dan de helft van de totale belastingen. Een compenserende verhoging van de kinderbijslagen is, gegeven het verloop van de toeneming van het beschikbare inkomen ten gevolge van de eerste tranche, niet te construeren.. Het loonakkoord heeft slechts betrekking op het jaar 196. Dit zou ervoor pleiten de in dit akkoord voorziene kinderbijslagverhoging te relateren asm de invloed die van de eerste tranche van de belastingverlaging op de beschikbare inkomens uitgaat. Zoals reeds aan het slot van de voorgaande paragraaf werd opgemerkt, kan daarbij geen compenserende verhoging van de kinderbijslagen worden gevonden die past in de huidige opbouw van de kinderbijslagbedragen

6 naar rangorde. Voorts is in aanmerkiag genomen dat de publikatie van de omvang van de verhogingen bepaalde verwachtingen heeft gewekt welke niet kunnen worden veronachtzaamd en welke niet ongedaan zijn gemaakt door de nadere mededeling dat zij slechts genoemd zijn als grondslag voor een kostenindicatie. Op grond van deze overwegingen is in het onderhavige advies uitgegaan van de totale belastingverlaging en van de invloed die deze op de beschikbare inkomens heeft. De raad tekent hierbij aan dat hij mede tot dit uitgangspunt is kunnen komen door de nadere toelichting, gegeven in de brief van 1 april 196, dat de onderhavige verhoging geen precedent vormt voor de toekomst. De raad handhaaft dan ook zijn mening, neergelegd in de eerder in een noot genoemde adviezen inzake de kinderbijslagvoorziening. Dit betekent derhalve dat een belastingverlaging in het algemeen geen aanleiding kan vormen om tot een verhoging van de kinderbijslagen over te gaan. Dit geldt uiteraard in versterkte mate voor de tweede tranche van de belastingverlaging, nu de invloed daarvan bij de onderhavige verhoging van de kinderbijslagen reeds in aanmerking is genomen. Ten slotte merkt de raad op dat de onderhavige verhoging van de kinderbijslagen niet tot een structurele verhoging van de kinderbijslagen behoeft te leiden. Hij brengt in herinnering dat in het advies inzake de waardevastheid van de kinderbijslagen tot uitdrukking is gebracht dat periodiek aan de hand van budgetonde^zoeken dient te worden onderzocht of de kinderbijslagen nog in overeenstemming zijn met het redelijk geacht percentage van de additioneie kosten. In deze gedachtengang hebben dus de wijzigingen van de kinderbijslagen op grond van wijzigingen in de index van de regelingslonen, of op grond van andere overwegingen, in zoverre geen definitief karakter, dat periodiek op grond van de resultaten van een budgetonderzoek dient te worden vastgesteld of en in hoeverre door dergelijke wijzigingen de kinderbijslagen afwijken van het redelijk geacht percentage van de additioneie kosten. 6. Zoals in paragraaf 3 reeds werd opgemerkt, meent de raad dat het doel dat bij de verhoging van de kinderbijslagen in verband met de belastingverlaging voor ogen staat, het beste wordt verwezenlijkt indien de procentuele toeneming van het beschikbare inkomen door de belastingverlaging en de kinderbijslagverhoging te zamen voor gezinnen van verschillende omvang zo weinig mogelijk uiteenloopt. Hiertoe zijn enkele alternatieven'opgesteld, welke aan dit criterium zijn getoetst. De uitkomsten daarvan zijn in tabel II vermeld. De altematieven welke daarin zijn verwerkt zijn de volgende: I. geen verhoging van kinderbijslagen; II. verhogingen per dag: voor het vierde en vijfde kind f. 0,1 en voor het zesde en de volgende kinderen f. 0,; III. als n, met dien verstande dat ook de kinderbijslag voor het derde kind wordt verhoogd en wel met f. 0, per dag; IV. verhogingen per dag: voor het tweede tot en met het vijfde kind f. 0,0; voor het zesde en de volgende kinderen f. 0,; V. verhogingen per dag: voor het tweede tot en met het zevende kind f. 0,0; voor het achtste en de volgende kinderen f. 0,. Voor elk alternatief is ten slotte aangegeven welke uitgavenverhoging daarmede naar schatting zal zijn gemoeid en de daarmede corresponderende verhoging van het premiepercentage: 1) Zie ook de grafiek, die als bijlage IV is opgenomen.

7 TABEL n Procentuele toeneming beschikbaar inkomen bij diverse altematieven van kinderbijslagverhoging (belastbaar inkomen (exclusief kinderbijslag) f ; volledige belastingverlaging) Aantal kinderen I Altematieven II III IV V , ,74 2, 2,47 2,36 2,32 1,96 1,24 0,42 2,93 2,84 2,74 2, 2,98 3,32 3,98 4,46 4,33 4,04 4, 2,93 2,84 2,74 2,89 3,16 3,63 4,27 4,77 4,63 4,32 4,36 2,93 2,84 2,94 2,89 2,98 2,99 3,23 3,20 2,70 2,08 1,84 2,93 2,84 2,94 2,89 2,98 2,99 3,07 2,89 2,86 2,64 2,77 Kosten (in mln.gld.) Premie verb 0 ging 37 0,12 6 0, , ,11 Uit deze tabel blijkt dat de altematieven IV en V de verwezenlijking van de doelstelling veel beter benaderen dan de altematieven II en III. Alternatief IV handhaaft de huidige groepsindeling van de kinderbijslagbedragen, naargelang van de rangorde van de kinderen. In deze opzet kan de sterke terugval van de toeneming van het beschikbare inkomen voor de allergrootste gezinnen slechts worden gemitigeerd door vanaf het zesde kind de verhoging van de kinderbijslag te brengen van f. 0,0 op f. 0, per dag, Hierdoor ontstaat een top voor de toeneming van het beschikbare inkomen bij het zesde en zevende kind, terwijl de grotere gezinnen toch geen adequate compensatie verkrijgen. Een en ander wordt vermeden in alternatief V, waarin de verhoging voor het zesde en zevende kind op f. 0,0 per dag gehandhaafd blijft, terwijl zij vanaf het achtste kind gebracht wordt op f. 0, per dag. Dit betekent dat de differentiatie in de kinderbijslagen, naargelang van de rangorde van de kinderen, wordt vergroot. Vanaf het achtste kind zal een nieuwe groep moeten worden gevormd met hogere kinderbijslagen. De geleidelijke toeneming van de kinderbijslagen wordt daardoor niet aangetast maar slechts verfijnd, zoals uit onderstaande tabel III blijkt. TABEL ni De hoogte van en de differentiatie in de kinderbijslagen thans en in alternatief V (in guldens per dag) le kind 2e kind 3e kind 4e kind e kind 6e kind 7e kind 8e kind e.v. Hnidige kinderbijslag 1, ,9 1,9 1,78 1,78 1,78 Kinderbijslag in alternatief V 1,07 1,22 1,22 1,64 1,64 1,83 1,83 2,03

8 Aangezien in alternatief V de procentuele toeneming van het beschikbare inkomen het minste uiteenloopt, geeft de raad in overweging de kinderbijslagen overeenkomstig dit alternatief te verhogen. Dat hierdoor de differentiatie in de kinderbijslagen wordt vergroot, acht hij geen bezwaar. Ook in alternatief III, dat in de adviesaanvrage wordt genoemd, is dit het geval. In dit alternatief zou een verschil ontstaan in de kinderbijslag voor het tweede en derde kind, terwijl thans de bedragen voor deze kinderen gelijk zijn. A'oor wat de datum van inwerkingtreding van de veihoging van de kinderbijslagen betreft, is de raad van oordeel dat er. geen redenen zijn ora deze vroeger te stellen dan 1 juli 196. J.W. DE POUS, voorzitter. HUB.L. JANSEN, algemeen secretaris.

9 BIJLAGEI BRIEF VAN DE MINISTER VAN SOCIALE ZAKEN EN VOLKSGEZONDHEID VAN 23 FEBRUARI 196 AAN DE RAAD Bij het jongste loonoverleg tussen de regering en de Stichting van de Arbeid is van werknemerszijde er op aangedrongen voor grotere gezinnen, voor weike de belastingaanpassing per 1 juli geen of nagenoeg geen verniiming van het reele inkomen zal betekenen, een verhoging van de kinderbijslag in overweging te nemen. In verband hiermede is door de regering toegezegd zie punt 4 van de gemeenschappelijke verklaring van december 1964 van de beide voorzitters van de Stichting van de Arbeid en van ondergetekende over de loonpolitieke uitgangspunten voor het jaar 196, welke als bijlage bij deze brief is gevoegd 1), dat zij ter gelegenheid van de belastingaanpassing per 1 juli a.s. een aanvullende voorziening ten aanzien van de kinderbijslag zal treffen. De gedachten van de regering gingen hierbij uit naar een verhoging van de kinderbijslag voor vierde en vijfde kinderen met 1 cent per dag en voor zesde en volgende kinderen met cent per dag. Met deze verhoging is, naar schatting, op jaarbasis een bedrag van f. 37 miljoen gemoeid, hetgeen overeenkomt met een premiepercentage van ca. 0,12. Bij de behandeling van de begroting voor het jaar 196 van het departement van de ondergetekende in de Tweede Kamer (Handelingen , biz. 727 en 746) is vanuit de Kamer de gedachte naar voren gekomen de verhoging reeds te geven bij het derde kind. Hierbij liet men de overweging gelden, dat bij een verhoging eerst vanaf het vierde kind het verschil in uitkering tussen het derde en het vierde kind onevenredig groot zou worden. Hieraan zou kunnen worden tegemoet gekomen door voor het derde kind een verhoging te geven van bijv. cent per dag. Met de laatstbedoelde verhoging van de kinderbijslag inclusief de eerderbedoelde verhoging voor vierde en volgende kinderen is, naar schatting, op jaarbasis een bedrag van f. 6 miljoen gemoeid, hetgeen overeenkomt met een premiepercentage van 0,18. Ook is er van de zijde van de Tweede Kamer voor gepleit de verhoging reeds te doen ingaan per 1 april a.s. (Handelingen , biz. 734 en 746). Op deze wijze zou de uitbetaling van de verhoogde kinderbijslag per 1 juli a.s. samenvallen met de belastingaanpassing. Gaame zal de ondergetekende in het lichtvan het vorenstaande het gevoelen van uw raad vememen omtrent de omvang en het tijdstip van ingang van de vei^ hoging van de kinderbijslag. 1) Bijlage niet overgenomen.

10 BIJLAGE n BRIEF VAN 2 APRIL 196 VAN DE ALGEMEEN SECRETARB AAN DE MINISTER VAN SOCIALE ZAKEN EN VOLKSGEZONDHEID Bij brief no. 64 Dir. Gen. S.V.A. Hoofdafdeling S.V. dd. 23 februari 196 heeft Uwe Excellentie het oordeel van de SociaalEconomische Raad gevraagd over de uitwerking welke ware te geven aan de overeenstemming, die bij het loonpolitieke overleg over het in het jaar 196 te voeren loonbeleid is verkregen over de kinderbijslagen. De overeenstemming ten aanzien van dit punt hield in, dat voor grotere gezinnen voor welke de belastingaanpassing per 1 juli 196 geen of nagenoeg geen verniiming van het reele inkomen zal betekenen, een verhoging van de kinderbijslagen in overweging zou worden genomen. In de adviesaanvrage is gesteld, dat ter uitwerking van de overeenstemming op dit punt de gedachten van de regering uitgingen naar een verhoging van de kinderbijslag voor vierde en vijfde kinderen met f. 0,1 per dag en voor zesde en volgende kinderen met f. 0, per dag. Tevens wordt in de adviesaanvrage eraan herinnerd, dat in de Tweede Kamer is bepleit ook de kinderbijslag voor het derde kind te verhogen en wel met f. 0, per dag. De Commissie Sociale Verzekeringen, welke het door de raad uit te brengen advies voorbereidt, heeft mij medegedeeld dat haar een beoordeling van de genoemde bedragen niet wel mogelijk is, aangezien de adviesaanvrage geen aanduiding geeft van de overwegingen en berekeniagen, welke aan de genoemde bedragen ten grondslag liggen. Het is haar ook niet mogelijk zelfstandig deze berekeningen uit te voeren, tangezien het vanaf 1 juli 196 geldende tarief in de loon en inkomstenbelasting nog niet bekend is. In het belang van een snelle behandeling van de onderhavige adviesaanvrage zou het dan ook op prijs worden gesteld, indien u de commissie de kwantitatieve gegevens en de berekeningen zoudt willen verstrekken, welke voor een beoordeling van de in de adviesaanvrage genoemde bedragen onontbeerlijk zijn. De Algemeen Secretaris, w.g. Hub.L. Jansen.

11 BIJLAGE ni BRIEF VAN DE MINISTER VAN SOCIALE ZAKEN EN VOLKSGEZONDHEID VAN 1 APRIL 196 AAN DE ALGEMEEN SECRETARIS In antwoord op uw brief no. E 8742 van 2 april 196 kan ik u het volgende mededelen. Tijdens het loonpolitieke overleg op 4 december 1964 over het in het jaar 196 te voeren loonbeleid is van werknemerszijde betoogd, dat de verlaging der loonen inkomstenbelasting per 1 juli 196 aan de gezinnen naar mate zij meer kinderen hebben, minder tegemoet komt. Het kwam de werknemersorganisaties niet meer dan redelijk voor, dat de regering een aanvullende maatregel op het gebied van de kinderbijslag zou nemen. De regering heeft daarop gemeend deze wens van de werknemersorganisaties te moeten inwilligen. In de gemeenschappelijke verklaring dd. december inzake de loonpolitieke uitgangspunten voor het jaar 196 van de beide voorzitters van de Stichting van de Arbeid en de ondergetekende is onder punt 4 deze toezegging bevestigd. Wat de omvang van de toegezegde verfioging van de kinderbijslag betreft zijn in genoemde verklaring geen cijfers vermeld. Wei is door mij tegenover de beide voorzitters van de Stichting van de Arbeid een kostenindicatie gegeven omtrent verhogingen als in mijn brief van 23 februari jl. genoemd, onder opraerking dat grotere of kleinere verhogingen de kosten naar evenredigheid zouden wijzigen. In aansluiting daaraan zijn door mij op 1 december 1964 tijdens de mondelinge behandeling van de begroting van het Ministerie van Sociale Zaken en Volksgezondheid in de Tweede Kamer der StatenGeneraal teneinde ook het parlement een indruk te geven van de eventuele toeneming van de premielast, de bedragen van 1 ct. per dag voor het vierde en vijfde kind en ct. per dag voor het zesde en volgende kind genoemd. Zoals uit de Handelingen (biz. 746, rechter kolom) blijkt is mijnerzijds de mogelijkheid van een hogere of lagere verhoging van de kinderbijslag opengehouden. Aangezien de verhoging van de kinderbijslag van de zijde der vakbeweging aan de orde werd gesteld in verband met het feit, dat de regering een verband legde tussen de voor 196 te verwezenlijken beperkte loonsverhoging en de belastingverlaging kwam het haar niet juist voor een direct kwantitatief verband te leggen tussen de belastingverlaging per 1 juli a.s. en de voorgenomen kinderbijslagverhoging. Haar bereidheid een verhoging der kinderbijslagen te bevorderen heeft zij dan ook uitgesproken zonder daarmede een precedent te aanvaarden voor de toekomst. Aan de in de adviesaanvrage genoemde bedragen ligt dan ook een exacte cijfermatige berekening omtrent het effect der belastingverlaging voor grotere gezinnen niet ten grondslag. Overigens is het duidelijk, dat de in uitzicht gestelde belastingverlaging naar haar aard tot effect heeft, dat zij voor gezinnen met geen of weinig kinderen relatief gunstiger uitvalt, dan voor grote gezinnen, welke omstandigheid aanleiding is geweest voor de vakbeweging om een verhoging van de kinderbijslag te bepleiten en voor de regering om daarmede in te stemmen. 11

12 BIJLAGEIV PROCENTUELE TOENEMING BESCHIKBAAR INKOMEN BIJ DIVERSE ALTERNATIEVEN VAN KINDERBIJSLAGVERHOGING (volledige belastingverlaging) oontal Kinderen VERHOGING KINDERBIJSLAG IN CENTEN PER DAG Altematieven I II III IV V le kind 2e kind 3e kind 4e kind e kind 6e kind 7e kind 8e kind 9e kind loe kind e.v, To tale kosten (in min.gld.)