Het Woord van de Gerechtigheid

Transcriptie

1 Het Woord van de Gerechtigheid Nr. 16 juni, juli 2004 pagina 1 Want ieder die nog van melk leeft, is onervaren in het woord van de gerechtigheid (St. vert.): hij is nog een kind (Hebr. 5:13). Het woord van de gerechtigheid staat in contrast tot de eerste beginselen van de uitspraken van God (Hebr. 5:12). Het woord van de gerechtigheid duidt daarom op diepere waarheden waarin God handelt op basis van Zijn gerechtigheid met ons. Het Woord van de Gerechtigheid wil een bijdrage leveren om christenen vertrouwd te maken met de vaste spijs (Hebr. 5:14) van het woord van God om geestelijke volwassenheid mogelijk te maken. Bijbelse waarheden die nauwelijks worden onderwezen en van cruciaal belang zijn om het einddoel van het geloof (1 Petr. 1:9) te bereiken, zullen in het bijzonder onderwerp van aandacht zijn. Het Woord van de Gerechtigheid wordt geredigeerd door Roel Velema roel@velemaweb.nl website: De Woord van het Koninkrijk Bij een ieder, die het woord van het Koninkrijk hoort en het niet verstaat, komt de boze en rooft wat in zijn hart gezaaid is (Matt. 13:19). De uitdrukking het woord van het koninkrijk komt slechts één keer voor in het Nieuwe Testament, in Matt. 13:19, maar vormt niettemin de kern van de boodschap aan christenen in het Nieuwe Testament. Het woord van het koninkrijk is ook de boodschap van de zeven gelijkenissen in Matt. 13. Deze gelijkenissen zijn alleen te begrijpen als men het woord van het koninkrijk kent en ziet dat deze boodschap te maken heeft met het evangelie. Het evangelie is Gods blijde boodschap aan de mensen. Er is één evangelie, maar in het Nieuwe Testament zien we twee aspecten van dat evangelie, namelijk een aspect voor de onverloste mens en een aspect voor de verloste mens. (Er is nog een derde, wat losstaand aspect, het evangelie van het koninkrijk (Matt. 9:35), maar dat aspect heeft betrekking op Israël). Het aspect voor de onverloste mens is de meeste christenen goed bekend en heet ook wel het evangelie van de genade (Hand. 20:24). Het is de boodschap van eeuwige redding en verlossing op basis van het volbrachte werk van Christus. Het evangelie van de genade biedt ons verlossing en verzoening aan, ontvangen we Gods Geest en worden we een kind van God. We gaan dan over van de duisternis naar het licht, van de dood naar het leven. Het evangelie van de genade is het beginpunt van ons geestelijk leven. Het omvat onze verzoening met God door het volbrachte werk van de Here Jezus Christus. Typologisch wordt het evangelie van de genade beschreven in Exodus 12: de instelling van het pascha. Het evangelie van de genade kenmerkt zich door:...en wanneer ik het bloed zie, dan ga Ik u voorbij (Ex. 12:13). Wij zijn vrijgekocht met het kostbare bloed van Christus (1 Petr. 1:19). De gelijkenissen van het koninkrijk der hemelen zijn alleen te begrijpen als men het woord van het koninkrijk kent.

2 Nr. 16 juni, juli 2004 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 2 Het tweede aspect, de blijde boodschap voor de verloste mens, kunnen we goed zien in 1 Petrus 1:3-25. In vers 3 lezen we: Geloofd zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons naar zijn grote barmhartigheid door de opstanding van Jezus Christus uit de doden heeft doen wedergeboren worden tot een levende hoop. Dit vers begint met de boodschap van het evangelie der genade en geeft aan wat het doel is van het evangelie van de genade, namelijk wedergeboren te zijn tot een levende hoop. Deze levende hoop wordt verder beschreven in vers 4: tot een onvergankelijke, onbevlekte en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen weggelegd is voor u. Dit aspect komen we ook tegen in 2 Thessalonisenzen 2:14: Daartoe heeft Hij u ook door ons evangelie geroepen tot het verkrijgen van de heerlijkheid van onze Here Jezus Christus. Nadat de onverloste mens tot geloof is gekomen en voor eeuwig is gered en vrijgekocht, komt er voor die verloste mens een tweede blijde boodschap in beeld die heeft te maken met het verkrijgen van de heerlijkheid van onze Here Jezus Christus. Dit aspect van het evangelie heet daarom wel het evangelie van de heerlijkheid (1 Tim. 1:11; Hand. 20:25,32). Petrus sluit vervolgens 1 Petrus 1:3-25 af met de opmerking: Dit nu is het woord, dat u als evangelie verkondigd is. Met andere woorden, 1 Petrus 1:3-25 beschrijft het evangelie omvat de blijde boodschap voor de onverloste mens en de blijde boodschap voor de verloste mens. Het is van uitermate groot belang dat we dit onderscheid zien en onderkennen dat het verkondigen van het evangelie veel meer omvat dan alleen de boodschap van eeuwige redding en verlossing van de onverloste mens. De blijde boodschap is ook gericht op de gelovige. Het kenmerk van het evangelie van de genade is dat het eeuwige behoud dat daaraan verbonden is, buiten enig werk van de mens omgaat. We worden door genade behouden, door het geloof en niet uit eigen werken (Ef. 2:8,9). Dat wil niet zeggen dat er geen werk aan verbonden is, want het was een uitermate groot werk van de Heer om dit door Zijn vergoten bloed mogelijk te maken. In dit werk van de Here hebben wij echter géén deel. Binnen het evangelie van de genade is een mens niet door eigen werken behouden, kan een mens niet door eigen werken behouden blijven en kan een mens door zijn werken dit behoud niet ongedaan maken. Zou dit namelijk wel het geval zijn, dan zouden werken binnentreden binnen een sfeer waar ze niet kunnen bestaan. Er wordt wel eens gezegd dat wanneer een christen het geloof vaarwel zou willen zeggen, dat God die christen niet kan dwingen de hemel binnen te gaan. Maar zo ligt de zaak niet. We hebben totaal geen zeggenschap in die sfeer en onze werken die dat behoud ongedaan zouden willen maken, kunnen niet binnentreden binnen de sfeer waar Christus werk heeft plaatsgevonden. Een christen is daarom voor eeuwig gered en die redding is net zo vast als het werk van Hem die deze verlossing mogelijk heeft gemaakt. Het evangelie omvat het evangelie van de genade aan de onverloste mens (Hand. 20:24), en het woord van het koninkrijk aan de verloste mens. Het woord van het koninkrijk is synoniem met de prediking van het Koninkrijk (Hand. 20:25), en met het evangelie van de heerlijkheid. De uitdrukking het evangelie van de heerlijkheid betekent niet dat genade geen rol speelt bij dit aspect van het evangelie, want genade strekt zich uit over het hele panorama van ons christelijk leven (1 Cor. 15:10). Het evangelie bevat een boodschap voor de onverloste mens en een boodschap voor de verloste mens.

3 Nr. 16 juni, juli 2004 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 3 Het is onmogelijk de evangeliën, het boek Handelingen of de Brieven los te zien van het koninkrijk, want het koninkrijk staat centraal. Christus dood aan het kruis staat niet los van het koninkrijk. Het komende koninkrijk, het Messiaanse tijdperk, is het tijdperk waarin Christus en Zijn mede-erfgenamen macht en gezag zullen uitoefenen over deze aarde. En hoewel onze verlossing voor eeuwig is, ligt de nadruk van de Schrift niet onze eeuwige redding. De focus in de Schrift met betrekking tot onze verlossing ligt op het Messiaanse tijdperk. Met andere woorden, het centrale doel van onze verlossing is om de positie bereiken waartoe we zijn geschapen: om met Christus, de Bruidegom, te heersen over deze aarde. Dit kan niet genoeg benadrukt worden. Om daarom een compleet beeld te hebben van onze verlossing moeten die verlossing zien in relatie tot het doel waartoe we zijn geschapen. Samengevat kunnen het volgende diagram schetsen: Aspect Omschrijving Omschrijving Omschrijving nadruk op Eén evangelie, Hand. 20:24; Hand. 20:25 Matt. 13:19 twee aspecten 1 Tim. 1:11 Het evangelie voor de onverloste mens Het evangelie voor de verloste mens het evangelie van de genade het evangelie van de heerlijkheid de prediking van het koninkrijk het woord van het koninkrijk het werk van Christus; eeuwige redding de trouw van de gelovige; waardig het koninkrijk te ontvangen Paulus predikte het koninkrijk aan de gelovigen. Deze prediking stond ook centraal toen hij in Rome woonde en onderricht gaf aan christenen die hem bezochten (Hand. 28:30,31). Het was de boodschap dat God de komende eeuw ( aioon ) heeft ingelast om trouwe christenen te belonen. Deze Messiaanse heerschappij wordt niet gegeven als een vrije gave, maar wordt verkregen door werken die door de genade van God worden verricht (1 Cor. 15:10). Het is de prijs van de roeping van God, het doel waarnaar we ons moeten uitstrekken (Fil. 3:14). Hiermee is tevens de basis gelegd hoe de gelijkenissen in Matthéüs 13 moeten worden begrepen. De gelijkenissen in Matt. 13 hebben niets te maken met het evangelie voor de onverloste mens. Ze hebben niets te maken met een boodschap hoe we voor eeuwig gered moeten worden door de Here Jezus. Om eeuwig heil te willen zien in Matthéüs 13, betekent dat we volledig voorbij gaan aan wat dit hoofdstuk beoogt. Mattthéüs 13 is een hoofdstuk gericht aan christenen en alleen vanuit dat oogpunt kan dit hoofdstuk worden begrepen. De gelijkenissen van het koninkrijk der hemelen omvatten de prediking van dezelfde boodschap die Paulus in Rome aan de gelovigen verkondigde (Rom. 1:15). Alle bediening van christenen aan andere christenen moet direct of indirect verband houden met het woord van het koninkrijk. Daarom kan een christen nooit zeggen dat zijn bediening niet met het woord van het koninkrijk heeft te maken, want er bestaat geen bediening van christenen aan christenen zonder het woord van het koninkrijk, net zo min als er een bediening aan ongelovigen bestaat die niet het eeuwig behoud van die ongelovige op het oog heeft. Om eeuwig heil te willen zien in de gelijkenissen van het koninkrijk, gaat volledig voorbij aan de boodschap van het woord van het koninkrijk.

4 Nr. 16 juni, juli 2005 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 4 De zeven gelijkenissen in Matthéüs 13 hebben te maken met het christelijk geloof in relatie tot het woord van het koninkrijk, van het begin van de Gemeente van Jezus Christus tot het begin van het Messiaanse tijdperk. De eerste vier gelijkenissen sprak de Heer uit toen hij het huis was uitgegaan (Matt. 13:1). Dit duidt op een boodschap aan christenen gedurende deze hele bedeling wanneer (het huis van) Israël tijdelijk terzijde is gesteld. De laatste drie gelijkenissen sprak de Heer uit toen Hij het huis was binnengetreden. Dit betreft gelijkenissen die betrekking hebben op de periode ná deze bedeling tot het Messiaanse tijdperk. Het is de periode waarin God zijn handelen met Israël heeft hervat (Hand. 15:16), en omvat de laatste jaarweek van Daniël (Dan. 9:24-27; Openb. 6-18). Nooit is het in de geschiedenis van de Gemeente van Christus zó belangrijk geweest de gelijkenissen van het koninkrijk der hemelen te begrijpen dan vandaag, want nooit is er in de geschiedenis van de Kerk van Jezus Christus zo n onbegrip geweest over het woord van het koninkrijk. Christenen zijn in een geestelijke wedloop geplaatst en de prijs is om met de Zoon van God de troon te bestijgen als mede-erfgenamen. Elk christen die overwint, zal deze troon bestijgen, maar wie overwonnen wordt door het vlees, de wereld en de satan, zal stranden in zijn of haar geestelijke wedloop en zal het geloof schipbreuk lijden. De satan haat het woord van het koninkrijk en zal alles in het werk stellen deze boodschap te beletten, opdat we geen licht op deze boodschap krijgen. Het moet ons niet verwonderen dat de satan deze boodschap zó intens haat. Christus en Zijn medeerfgenamen zullen namelijk de heerschappij van het koninkrijk ontvangen en heersen over het domein waarover de satan en zijn engelen momenteel heersen. Dit is het hart van alle geestelijke strijd. Satan valt ons aan, opdat we het geloof opgeven en we ons niet zullen kwalificeren voor de prijs die ons wacht. Hij valt het woord van het koninkrijk aan, de boodschap die met de prijs van de roeping van God heeft te maken. De satan is hierin goed geslaagd, want het woord van het koninkrijk is bijna geheel afwezig in kerken en gemeenten. De meerderheid weet niets af van dit doel van hun geestelijk leven. Dit is het resultaat van de werking van het zuurdesem in Matt. 13:33 gedurende de 2000 jaar van satanische activiteit. Dit is de staat waarin het christendom zich momenteel bevindt aan het einde van deze bedeling. Deze situatie moet ons niet verbazen, want dit is precies zoals de Schrift ons heeft voorzegd (vgl. Matt. 13:33; Luc. 18:8). De gelijkenissen van het koninkrijk worden door de meeste christenen gezien in het licht van het evangelie voor de onverloste mens. Het evangelie heeft echter twee aspecten: een blijde boodschap voor de onverloste mens en een blijde boodschap voor de verloste mens. Het aspect van de blijde boodschap voor de verloste mens zien we goed geïllustreerd in 1 Corinthiërs 15:1,2. De blijde boodschap in deze verzen is voor de gelovige, waarin hij staat en behouden wordt, indien hij het zó vasthoudt als Paulus het heeft verkondigd (vers 2). Deze behoudenis heeft niet te maken met onze eeuwige behoudenis, want eeuwig behoud hoeft niet vastgehouden te worden. Ons eeuwig behoud is onvervreemdbaar. Het behoud in 1 Corinthiërs 15:2 is ons toekomstig beërfd behoud (Hebr. 1:14), verbonden met de toekomstige erfenis in 1 Petrus 1:4. Er is een verschil tussen ons eeuwig behoud en ons toekomstig beërfd behoud. Ons eeuwig behoud wordt geschonken uit genade, door het volbrachte werk van de Here Jezus. Dit behoud is nooit beërfd, want we ontvangen dit behoud niet als zoon van God en als erfgenaam. We ontvangen eeuwig behoud, met als gevolg dat we een erfgenaam worden. Er bestaat geen bediening van christenen aan christenen zonder het woord van het koninkrijk, net zomin er een bediening bestaat aan de onverloste mens die niet het eeuwig behoud van de ongelovige op het oog heeft.

5 Nr. 16 juni, juli 2004 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 5 Nadat we een zoon van God zijn geworden, komt een toekomstig beërfd behoud in beeld. Dit behoud heeft alles te maken met het woord van het koninkrijk en de gelijkenissen van het koninkrijk. De gelijkenissen van het koninkrijk hebben te maken met het aanbod om het koninkrijk der hemelen binnen te gaan (Matt. 5:20). Het binnengaan van het koninkrijk der hemelen is een uitdrukking voor de toekomstige deelname aan de heerschappij vanuit de hemelen over de aarde als mede-erfgenaam met Christus, de Erfgenaam. Deze heerschappij wordt niet automatisch verkregen op basis van ons eeuwig behoud, maar wordt verkregen als gevolg van het succesvol lopen van de geestelijke wedloop (vgl. 1 Cor. 9:24-27; 2 Thess. 1:5). Het koninkrijk der hemelen werd allereerst aangeboden aan Israël (vgl. Matt. 8:11,12), om als eerstgeboren zoon van God (Ex. 4:22,23), deel te krijgen aan hemelse en aardse beloften en heerschappij. Deze hemelse heerschappij heeft Israël verworpen (zodat alleen haar aardse heerlijkheid overblijft), en is overgegaan op de volkeren (Matt. 21:43). Dit betekent dat de Bergrede (Matt. 5-7), een rede die verband houdt hoe men het koninkrijk der hemelen moet binnengaan, allereerst van toepassing was op Israël. Nadat Israël het koninkrijk had verworpen, werd het van toepassing op christenen. Daarom is het aanbod van het koninkrijk der hemelen en de gelijkenissen van het koninkrijk momenteel gericht aan christenen. Israël echter zal op nationale basis het koninkrijk der hemelen niet binnengaan (Matt. 12:32). De gelijkenissen van het koninkrijk beschrijven steeds dezelfde boodschap: het woord van het koninkrijk. Het is de boodschap dat we ernst moet maken met onze toekomstige erfenis. De werkwoord ernst maken in Hebreeën 2:3 is in de Griekse tekst ameloo en betekent verwaarlozen, veronachtzamen. We komen het werkwoord ook tegen in Matthéüs 22:5 en 2 Petrus 1:12. In Matthéüs 22:5 wordt het werkwoord verbonden met de gelijkenis van het koninklijke bruiloftsmaal, en daarom ook met het woord van het koninkrijk. Men sloeg geen acht op de bruiloft. Men verwaarloosde en veronachtzaamde het belang van de bruiloft (Matt. 22:4,5). Het gevolg hiervan was dat men als zoon niet tot heerlijkheid wordt gebracht (Hebr. 2:10), omdat men onverschillig is geweest ten aanzien van het eerstgeboorterecht (Hebr. 12:16,17). Het Nieuwe Testament geeft aan hoe wij de bruiloftszaal moeten binnengaan (2 Petr. 1:3-8) en onze roeping en verkiezing moeten bevestigen (2 Petr. 1:10). Deze boodschap was zó belangrijk voor Petrus dat hij niet verzuimde (2 Petr. 1:12 St. Vert.), dit steeds door herinnering wakker te houden (2 Petr. 1:13). Petrus is een voorbeeld van een gelovige die ernst maakt met zulk een heil (Hebr. 2:3), een heil die de boodschap is van het woord van het koninkrijk. In dit licht zullen deze zeven gelijkenissen verder worden belicht om beter inzicht te krijgen in de tijd waarin wij leven en hoe we ons op Zijn komst moeten voorbereiden. Een ieder die verlangt om de Bijbel beter te kennen, moet zich vóór alles inzetten om het woord van het koninkrijk te leren kennen. Zonder die kennis blijft de Bijbel een gesloten boek. In dat licht daagt Paulus ons ook uit: en dat gij van kindsbeen af de heilige schriften kent, die u wijs kunnen maken tot zaligheid door het geloof in Christus Jezus (2 Tim. 3:15). Dit vers heeft geen betrekking op onze eeuwige zaligheid, want er zijn geen jaren voor nodig om eeuwige zaligheid te kennen. Om het woord van het koninkrijk te begrijpen, is het nodig het verschil te zien tussen ons eeuwig behoud en ons toekomstig beërfde behoud.

6 Nr. 16 juni, juli 2004 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 6 Het woord van het koninkrijk heeft echter vele facetten en hoe langer we dit evangelie aan de gelovige bestuderen, hoe meer we zullen begrijpen van onze toekomstige zaligheid. Om het woord van het koninkrijk te begrijpen, is het nodig om het verschil te zien tussen ons eeuwig behoud of zaligheid en ons toekomstige behoud of zaligheid. In feite is behoud of zaligheid de staat waarin een persoon zich bevindt wanneer hij of zij deelgenoot wordt aan de blijde boodschap die hem of haar wordt aangeboden. Het evangelie heeft echter twee aspecten en daarom heeft behoud ook twee aspecten. Wanneer iemand de Here aanneemt (Joh. 1:12), ontvangt hij of zij verlossing en nieuw leven. Men is dan behouden, want men is deelgenoot geworden aan de blijde boodschap die is aangeboden. Wat nu als men gered en verlost is? Dan komt opnieuw een blijde boodschap in beeld die te maken heeft met een hoop en een toekomstige erfenis in de hemelen. Christenen wordt dan het grootste aangeboden dat God ooit de verloste mens kan aanbieden, namelijk mede-erfgenamen te zijn om met de Zoon van God posities op de troon in te nemen wanneer Hij in alle macht en heerlijkheid geopenbaard zal worden. Het is duidelijk dat de verwezenlijking daarvan in de toekomst ligt, en daarom ligt het behoud dat met dát aspect van het evangelie is verbonden ook in de toekomst. Daarom zien we in het Nieuwe Testament dat behoud ook als toekomstig wordt beschreven (vgl. Fil. 1:19; 2:12; Hebr. 1:14; 2 Thess. 2:13). Concluderend, het woord van het koninkrijk heeft te maken met het bereiken van ons toekomstige behoud. Het is de boodschap aan de discipel van Jezus Christus om vrucht te dragen in volharding en als zoon tot heerlijkheid gebracht te worden (Hebr. 2:10). Dit was het doel waarnaar Paulus jaagde en wij behoren er ook naar te jagen en ernst te maken met zo n heil (Fil. 3:14; Hebr. 2:3). Het bereiken van dit doel maakt ons deel van de bruid van Christus, waardoor we niet alleen een grotere intimiteit met de Here zullen ervaren, maar ook dat we, als mede-erfgenamen, deel zullen krijgen in Zijn taak: de heerschappij vanuit de hemelen over deze aarde. Geen enkel christen zal dit willen missen. Geen enkel christen zal het doel van zijn geloof willen missen: intimiteit en heerschappij met Christus.