WETSVOORSTEL. tot intrekking van de erkenning van de islamitische eredienst TOELICHTING

Transcriptie

1 WETSVOORSTEL tot intrekking van de erkenning van de islamitische eredienst DAMES EN HEREN, TOELICHTING Dit wetsvoorstel strekt ertoe de erkenning van de islamitische eredienst in te trekken. Na de bloedige jihad-aanslagen van 22 maart 2016 moet het geweer van schouder worden veranderd. Arabiste Anne-Marie Delcambre stelt: Tussen islam en islamisme bestaat alleen een gradueel verschil. Het islamisme zit in de islam als het kuiken in het ei. Er is geen goede en slechte islam, zoals er ook geen gematigde islam bestaat. Gematigde moslims bestaan wel: dat zijn degenen die een deel van hun geloof links laten liggen. De zogenaamde politieke islam (het islamisme ) is dus een pleonasme omdat het wezen van de islam politiek is. De islam is inherent politiek. De islamitische profeet Mohammed was een veroveraar, een imperialistische krijgsheer, die dodelijk geweld gebruikte ter installering van het kalifaat. De sharia, de totalitaire islamitische wetgeving, en de gewelddadige, imperialistische jihad, vormen de kern van de islam. De gewelddadige veroveringsjihad om de sharia te doen gelden, is een van de fundamenten van de islam. Moslimterrorisme is een strategie om te islamiseren. De islamisering van onze samenleving en cultuur en de bloedige jihad-aanslagen zoals in Brussel die daarvan deel uitmaken, leiden tot een steeds verdergaande toepassing van (onderdelen van) de sharia. Dat moet dan ook op alle mogelijke manieren tegengewerkt en bestreden worden. Die islamitische wetten, vervat in de sharia, zijn immers onverenigbaar met de fundamentele beginselen van de democratie, zoals die worden verwoord door het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (het EVRM ). Dat zijn niet onze woorden, maar wel die van de Grote Kamer van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, bij arrest van 13 februari 2003, in de zaak van Refah Partisi en anderen tegen Turkije. Als gevolg van dit arrest zijn de lidstaten van de Raad van Europa, waaronder dus ook België, gerechtigd (en moreel verplicht) de sharia te bestrijden. Als bijlage vindt u een lijst waaruit blijkt dat de islam onverenigbaar met de Grondwet, het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM), het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (BUPO) en het Verdrag inzake de Rechten van het Kind (VRK). 1

2 De Nederlandse arabist Hans Jansen loofde een prijs uit voor hij of zij die één daad kan noemen die door de IS/ISIS/ISIL verricht is, die in strijd is met de islamitische sharia zoals die wordt afgeschilderd in de voor moslims door moslims geschreven gezaghebbende shariahandboeken. Wie de islam zaait, zal de sharia oogsten, stelde Hans Jansen. Wij moeten dus dringend stoppen met de islam te zaaien door erkenning van de islam in te trekken. De erkenning van de islamitische eredienst wordt ongedaan gemaakt. WETSVOORSTEL Artikel 1 Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 74 van de Grondwet. Art. 2 De erkenning van de islamitische eredienst wordt ingetrokken. Art. 3 Alle met artikel 2 strijdige wetsbepalingen worden opgeheven, zelfs deze betreffende de pensioenen van de bedienaren van de islamitische eredienst. Art. 4 De Koning heft de bestaande wettelijke bepalingen uitdrukkelijk op om ze in overeenstemming te brengen met artikel 2. Hij wijzigt deze bepalingen indien nodig ook uitdrukkelijk. Art. 5 Deze wet treedt in werking op de dag van haar bekendmaking in het Belgisch Staatsblad. Bijlage: 2

3 De islam is in zijn huidige, traditionele gedaante onverenigbaar met de Grondwet, het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM), het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (BUPO) en het Verdrag inzake de Rechten van het Kind (VRK) Hieronder een aantal passages uit de Koran en voorschriften van de sharia of islamitische wet die strijdig zijn met het EVRM, het BUPO, titel II van de Grondwet of het VRK: - niet-moslims zijn erger, dus minder waard dan beesten (Koran, 8:55); strijdig met artikel 16 van het BUPO; - afgodendienaren, zij die meer dan één god aanbidden, moeten gedood worden (Koran, 9:5); strijdig met de artikelen 2 en 9 van het EVRM; - de straf voor hen die Allah en Zijn boodschapper bestrijden en verderf (= ongeloof) brengen in het land, is dat zij gedood worden of gekruisigd, dat hun beide handen of voeten afgehakt worden, of dat zij verbannen worden (Koran, 5:33); strijdig met artikel 3 van het EVRM - de ongelovigen moet het hoofd afgeslagen worden en zij moeten verminkt worden in alle ledematen (Koran, 8:12); strijdig met de artikelen 2, 3 en 9 van het EVRM; - onder de ongelovigen moet een bloedbad aangericht worden (Koran, 47:4); strijdig met artikelen 2 en 9 van het EVRM; - een moord gepaard met ondankbaarheid (doden van de herder van Mohamed die de latere moordenaars vergezelde naar de kamelen van Mohamed om hen de melk en de urine van deze kamelen te laten drinken teneinde hun ziekte te genezen) wordt gestraft met afhakken van handen en voeten, uitsteken van de ogen en laten uitdrogen in de zon tot de dood erop volgt (Hadith Muslim, ); strijdig met artikel 3 van het EVRM en met de Protocols nr. 6 en 13 bij het EVRM; - op diefstal staat amputatie van de rechterhand, bij recidive amputatie van de linkervoet als maximumstraf (Ned. Wikipedia, V Sharia/Strafrecht); strijdig met artikel 3 van het EVRM; - op overspel staat volgens Soera Het Licht 2 bestraffing met honderd stok- of zweepslagen voor beide betrokkenen, maar meestal wordt dood door steniging toegepast; strijdig met artikel 14bis van de Grondwet, met de artikelen 3 en 8 van het EVRM en met het 6 de en 13 de Protocol bij het EVRM; - op het afleggen van een valse getuigenis staan tachtig slagen (Ned. Wikipedia, V Sharia/Strafrecht); strijdig met artikel 3 van het EVRM; 3

4 - de vergelding voor degenen die oorlog tegen Allah en Zijn boodschappers voeren en er naar streven wanorde in het land te scheppen, is slechts dat zij gedood of gekruisigd worden, of dat hun handen en hun voeten de ene rechts en de andere links, worden afgesneden (Koran, 5:33); strijdig met artikel 3 van het EVRM; - wanneer gij de ongelovigen tegenkomt, houwt dan in op hun nek en wanneer gij onder hen een bloedbad aangericht hebt, bindt hen (= de overlevenden) dan in de boeien (Koran, 47:4); strijdig met de artikelen 2, 3 en 9 van het EVRM; - openlijke homoseksualiteit wordt volgens de sharia met de doodstraf bestraft (Ned. Wikipedia, V Sharia/Strafrecht); strijdig met de artikelen 2 en 8 van het EVRM; - volgens het merendeel van de islamitische fikhgeleerden en theologen, en volgens de sharia, verdient een moslim die van het geloof afvalt de doodstraf (Koran, 4:89; Ned. Wikipedia, V Sharia/Geloofsafval); strijdig met de artikelen 2 en 9 van het EVRM; - de islam, het geloof in Allah, moet met geweld aan de ongelovigen opgelegd worden (Hadith Muslim, 1.33); strijdig met artikel 9 van het EVRM; - de man staat boven de vrouw en mag haar tuchtigen indien zij ongehoorzaam is (Koran, 4:34); strijdig met artikel 11bis van de Grondwet en artikel 3 van het BUPO; - dochters erven één deel en zonen twee delen (Ned. Wikipedia, V Sharia/Erfrecht); strijdig met artikel 11bis van de Grondwet en artikel 3 van het BUPO; - Joden en Christenen moeten, als dhimmi, een geloofsbelasting betalen en onderdanig zijn (Koran, 9:29; Ned. Wikipedia, V Dhimmi); strijdig met artikel 9 van het EVRM; - een (niet-zwarte) slaaf kan gekocht worden voor twee zwarte slaven (die dus minder waard zijn) (Hadith Muslim, ); strijdig met artikel 26 van het BUPO; - enz. De Koran, en dus ook de sharia, roept expressis verbis (in uitdrukkelijke bewoordingen) op tot haat tegen de ongelovigen: "Wij breken met u. Vijandschap en haat zullen tussen ons heersen tot gij gelooft in Allah alleen (Koran, 60:4). 4

5 HERZIENING VAN DE GRONDWET Herziening van artikel 150 van de Grondwet teneinde de gewone strafrechtbanken bevoegd te maken om kennis te nemen van drukpersmisdrijven die op enigerlei wijze verband houden met terrorisme (Verklaring van de wetgevende macht, zie Belgisch Staatsblad van 28 april 2014, tweede editie) TOELICHTING DAMES EN HEREN, Er werd, na de aanslagen in Frankrijk, herhaaldelijk gezegd dat de radicalisering vooral beïnvloed wordt door boodschappen op het internet. Reeds op 10 januari 2015 kon men in de pers lezen: "Volgens de veiligheidsdiensten radicaliseren jonge moslims niet meer in de moskee, maar op websites als Facebook, twitter en YouTube. Op het internet vinden ze radicale lezingen, debatteren ze over theologische kwesties en volgen ze IS-strijders in Syrië en Irak." 1 Boodschappen op het internet met een strafbare meningsuiting leveren, volgens de rechtspraak van het Hof van Cassatie, drukpersmisdrijven op (Cass., 6 maart 2012, P N/1: " Het drukpersmisdrijf vereist een strafbare meningsuiting in een tekst die vermenigvuldigd is door een drukpers of een gelijkaardig procedé. Digitale verspreiding vormt een dergelijk gelijkaardig procedé"). Aanzetting tot daden van terrorisme, via het internet, kan dus alleen voor het Hof van assisen vervolgd worden. Artikel 150 van de Grondwet luidt immers als volgt: "De jury wordt ingesteld voor alle criminele zaken, alsmede voor politieke misdrijven en drukpersmisdrijven, behoudens voor drukpersmisdrijven die door racisme of xenofobie ingegeven zijn." De gewone strafrechtbanken moeten, voor alle drukpersmisdrijven die op enigerlei wijze betrekking hebben op terrorisme, bevoegd worden om de strijd tegen het terrorisme op doeltreffende wijze te kunnen voeren. Artikel 150 van de Grondwet zal, na de aanneming van deze Grondwetswijziging, luiden als volgt: 1 1

6 "De jury wordt ingesteld voor alle criminele zaken, alsmede voor politieke misdrijven en drukpersmisdrijven, behoudens voor drukpersmisdrijven die door racisme of xenofobie ingegeven zijn en voor drukpersmisdrijven die op enigerlei wijze verband houden met terrorisme." Artikel 140bis van het Strafwetboek bepaalt: " Art. 140bis. Onverminderd de toepassing van artikel 140 wordt iedere persoon die een boodschap verspreidt of anderszins publiekelijk ter beschikking stelt met het oogmerk aan te zetten tot het plegen van één van de in artikel 137 bedoelde misdrijven, met uitzondering van het in artikel 137, 3, 6, bedoelde misdrijf, gestraft met opsluiting van vijf jaar tot tien jaar en met een geldboete van honderd euro tot vijfduizend euro, wanneer dergelijk gedrag, ongeacht of het al dan niet rechtstreeks aanstuurt op het plegen van terroristische misdrijven, het risico oplevert dat één of meer van deze misdrijven mogelijk wordt gepleegd." Overtreding van deze bepaling, door boodschappen op het internet, zal in de toekomst bestraft kunnen worden door de gewone strafrechtbanken. Artikel 5 van de "Convention du Conseil de l'europe pour la prévention du terrorisme" (Overeenkomst van de Raad van Europa voor de voorkoming van terrorisme, ondertekend te Warschau op 16 mei 2005), die nog niet door België is geratificeerd 2, bepaalt: "Article 5 Provocation publique à commettre une infraction terroriste 1 Aux fins de la présente Convention, on entend par «provocation publique à commettre une infraction terroriste» la diffusion ou toute autre forme de mise à disposition du public d un message, avec l intention d inciter à la commission d une infraction terroriste, lorsqu un tel comportement, qu il préconise directement ou non la commission d infractions terroristes, crée un danger qu une ou plusieurs de ces infractions puissent être commises. 2 Chaque Partie adopte les mesures qui s avèrent nécessaires pour ériger en infraction pénale, conformément à son droit interne, la provocation publique à commettre une infraction terroriste telle que définie au paragraphe 1, lorsqu elle est commise illégalement et intentionnellement." 3 België zal dus, zodra dit verdrag voor ons land in werking is getreden, het openbaar aanzetten tot het plegen van een terroristisch misdrijf strafbaar moeten stellen. De vorige wijziging van artikel 150 van de Grondwet werd als volgt verantwoord: "Een bijzondere behandeling van dergelijke [racistische] drukpersmisdrijven is verantwoord om de volgende redenen. De vrijheid van meningsuiting is niet absoluut. Ze dient samen gezien te worden met de waarde van verdraagzaamheid, die evenzeer een wezenskenmerk is van een democratische samenleving. Wegens de nefaste gevolgen die onverdraagzaamheid in het verleden heeft gehad en in de toekomst nog kan hebben, is een bijzondere beschermingvan de verdraagzaamheid vereist. Het VN-verdrag van 7 maart 1966 inzake de uitbanning van alle vormen van rassendiscriminatie

7 (goedgekeurd bij de wet van 9 juli 1975) legt de verdragsluitende partijen de verplichting op onverwijld positieve maatregelen te nemen die erop zijn gericht een einde te maken aan elke vorm van aanzetting tot of elke uiting van rassendiscriminatie. Aangezien het huidige artikel 150 van de Grondwet de efficiënte toepassing van de anti-racismewet van 30juli 1981 in de praktijk onmogelijk maakt (zie hoger), lijkt een aanpassing noodzakelijk. Het voorgestelde onderscheid tussen gewone en racistische drukpersmisdrijven betreft niet rechtstreeks een in het EVRM gewaarborgd recht, doch een procedureregeling die slechts onrechtstreeks een weerslag heeft op het genot van het gewaarborgde recht. Bovendien wordt de juryrechtspraak in de in de meeste andere Europese landen niet als wezenlijk voor de persvrijheid beschouwd" (Parl. St., Kamer, , nr. 1936, p. 4). Al deze overwegingen kunnen mutatis mutandis gelden voor het onttrekken van de met terrorisme verband houdende drukpersmisdrijven aan het hof van assisen. België zal zeer spoedig verplicht zijn het openlijk aanzetten tot terrorisme te bestrijden op strafrechtelijk gebied. Artikel 150 van de Grondwet mag daar geen hinderpaal voor zijn. De inwerkingtreding van de Overeenkomst van de Raad van Europa voor de voorkoming van terrorisme moet voorbereid worden. Daartoe strekt dit voorstel. De gewone strafrechtbanken, de correctionele rechtbanken dus, zullen kennis kunnen nemen van alle drukpersmidrijven die op enigerlei wijze verband houden met terrorisme, en dus van drukpersmisdrijven die aanzetten tot terreurdaden, die het terrorisme verheerlijken, die een handleiding geven voor het plegen van terroristische aanslagen, enzovoort. VOORSTEL Enig artikel Artikel 150 van de Grondwet, gewijzigd bij de herziening van de Grondwet van 7 mei 1999, wordt aangevuld als volgt: "en voor drukpersmisdrijven die op enigerlei wijze verband houden met terrorisme." 3

8 WETSVOORSTEL tot wijziging van de wetgeving teneinde de voorwaardelijke invrijheidstelling (wet- Lejeune) af te schaffen DAMES EN HEREN, TOELICHTING Dit wetsvoorstel is de opvolger van de wetsvoorstellen 692/1-95/96, DOC /001, DOC /001 en DOC /001. Er kan verwezen worden naar de toelichting bij deze wetsvoorstellen. Het systeem van de voorwaardelijke invrijheidstelling werd eind 19de eeuw ingesteld door de wet van 31 mei 1888 tot invoering van de voorwaardelijke invrijheidstelling in het strafstelsel. Deze wet werd nadien vervangen door de wet van 5 maart 1998 betreffende de voorwaardelijke invrijheidstelling, die op haar beurt werd vervangen door de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten. De wet van 17 mei 2006 zorgde niet voor een ommekeer in het lakse srafuitvoeringsbeleid. Nog steeds worden de meeste criminelen vrijgelaten nadat ze slechts een fractie van de hun opgelegde straf hebben uitgezeten: a) hetzij één derde van deze straffen heeft ondergaan; b) hetzij, indien in het vonnis of in het arrest van veroordeling is vastgesteld dat de veroordeelde zich in staat van herhaling bevond, twee derden van die straffen heeft ondergaan, zonder dat de duur van de reeds ondergane straffen meer dan veertien jaar bedraagt; c) hetzij, in geval van veroordeling tot een vrijheidsstraf van dertig jaar of meer of tot een levenslange vrijheidsstraf, vijftien jaar van deze straf heeft ondergaan; d) hetzij, in geval van veroordeling tot een vrijheidsstraf van dertig jaar of tot een levenslange vrijheidsstraf, en indien uit de motivering van het arrest blijkt dat hij voordien veroordeeld was tot een effectieve correctionele gevangenisstraf van minstens drie jaar wegens de in de : - artikelen 102, 103, tweede lid, 106, 107, 108, 136bis tot 136septies, 137, 138, 140, 141, 146, 147, 278, tweede lid, 279, 279bis, 280, 3 tot 8, 323, 324, 324ter, 327, eerste lid, 330bis, 331bis, 337, 347bis, 2 tot 4, 348, 349, tweede lid, 352, 372, 373, 375, 376, 377, 1

9 377bis, 377ter, 377quater, 379, 380, 381, 383bis, 1 en 3, 385, tweede lid, 386, tweede lid, 393 tot 397, 399, tweede lid, 400 tot 405, 405bis, 3 tot 11, 405ter, 405quater, 406, eerste lid, 407 tot 410ter, 417ter, 417quater, 423, 425, 427 tot 430, 433, 433ter tot 433duodecies, 435 tot 438bis, 442quater, 2 en 3, 454 tot 456, 470, 471, zevende zinsdeel van de opsomming, 472 tot 475, 477sexies, 2, 488bis, 2, 1, en 3, 518, 531, 532 en 532bis van het Strafwetboek; - artikelen 77bis tot 77quinquies van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen; - artikel 4 van de wet van 30 december 2009 betreffende de strijd tegen piraterij op zee; - artikel 30 van de wet van 27 juni 1937 houdende herziening van de wet van 16 november 1919, betreffende de regeling der luchtvaart; - artikel 34 van de wet van 5 juni 1928 houdende herziening van het Tucht- en Strafwetboek voor de koopvaardij en de zeevisserij; - artikel 7, tweede lid, van de wet van 12 maart 1858 betreffende de misdaden en de wanbedrijven die afbreuk doen aan de internationale betrekkingen, bedoelde feiten en dat er minder dan tien jaar zijn verlopen tussen het ogenblik waarop hij zijn straf heeft uitgezeten of het ogenblik waarop zijn straf is verjaard en de feiten die aanleiding hebben gegeven tot zijn veroordeling tot een vrijheidsstraf van dertig jaar of een levenslange vrijheidsstraf, negentien jaar van deze straf heeft ondergaan; e) hetzij, in geval van veroordeling tot een vrijheidsstraf van dertig jaar of tot een levenslange vrijheidsstraf, en indien uit de motivering van het arrest blijkt dat hij voordien veroordeeld was tot een criminele straf, drieëntwintig jaar van deze straf heeft ondergaan. De tijd die de veroordeelde dus effectief in de gevangenis moet uitzitten is dus verwaarloosbaar. Waar de maatregel vroeger eerder uitzonderlijk werd toegepast (in 1980 zat driekwart van de veroordeelden zijn straf volledig uit), werd de vervroegde vrijlating in de loop van de jaren 80 en 90 de regel. Zo zat in 1996 nog amper 2 % van de veroordeelden zijn straf volledig uit en de situatie is er sindsdien niet op verbeterd. Momenteel worden de straffen onder de zes maanden niet uitgevoerd en de overige straffen onder de drie jaar slechts gedeeltelijk. Het huidige systeem, waarbij de beslissing tot voorwaardelijke invrijheidstelling genomen wordt door de strafuitvoeringsrechtbank, ondermijnt de positie van de strafrechter volledig. De strafrechter is een specialist, die een geïndividualiseerd oordeel velt op basis zijn dossierkennis. Hij bezit een groot arsenaal aan middelen 2

10 (voorwaardelijke straffen, opschorting, probatie, alternatieve maatregelen,...) om celstraffen te voorkomen. Wanneer deze middelen niet (meer) helpen en er wordt een celstraf opgelegd, moet dit gerespecteerd worden. Een van de belangrijkste bedoelingen van huidig voorstel is bijgevolg de herwaardering van de strafrechter. Vandaag heeft deze rechter nauwelijks nog greep op de situatie. Hij moet node vaststellen dat zijn beslissing ofwel drastisch wordt ingeperkt of gewoon niet wordt uitgevoerd. De rechtsstaat wordt aldus helemaal onderuit gehaald. Dit leidt bij de strafrechters tot grote frustratie. Het weekblad Knack bracht die frustratie in augustus 2005 nog naar buiten in een opmerkelijk dubbelinterview met de Gentse strafrechters Alain Bloch en Roland Tack. Tack: Wij zitten in onze raadkamer dus te discussieren over drie of vier jaar gevangenisstraf, terwijl het in principe gaat over negen of twaalf maanden. Bovendien is er te weinig plaats in de gevangenissen waardoor mensen met straffen van minder dan zes maand nooit meer achter de tralies moeten. Jammer, want juist die straffen van drie of vier maanden hebben nog dat heropvoedend karakter.. Bloch: Als korte straffen niet meer worden uitgevoerd en boetes niet meer worden geïnd, heeft het dan eigenlijk nog zin dat we hier straffen zitten uit te spreken? De zin van een straf wordt ook bepaald door de manier waarop ze uitgevoerd wordt, nietwaar?. De mogelijkheid tot invrijheidstelling na het uitzitten van een derde van de opgelegde straf heeft een pervers effect: heel wat rechters gaan opzettelijk veel zwaarder straffen om een minimale strafduur te verzekeren. Het huidige systeem leidt tot verwarring en grote verschillen in de straftoemeting. Enkel door de afschaffing van voorwaardelijke invrijheidstelling krijgt een gelijkmatige, correcte straftoebedeling opnieuw een kans. Het principe van de voorwaardelijke invrijheidstelling is ook nefast voor de rechtszekerheid. Niet alleen de samenleving en het slachtoffer wensen duidelijk te weten waar ze aan toe zijn, ook voor gedetineerden werkt de onzekerheid over het moment van de vrijlating frustrerend. Het argument dat de gedetineerden bij een duidelijk afgebakende straf iedere hoop verliezen en gevaarlijk worden, gaat niet op. Veel hangt natuurlijk af van de wijze waarop de detentie wordt ingevuld. Wanneer men gevangenen naargelang hun gedrag beloont met een regimeverlichting, dan blijven de perspectieven open en dan kunnen de gedetineerden zich veel ernstiger voorbereiden op de re-integratie. Re-integratie wordt vaak aangehaald als een reden om de voorwaardelijke invrijheidstelling toe te staan. Dit is echter een drogreden. Het systeem van de voorwaardelijke invrijheidstelling wordt nu vooral gebruikt om de overbevolking in de gevangenissen tegen te gaan. De enige correcte oplossing voor de overbevolking is de bouw van nieuwe gevangenissen. De voorwaardelijke invrijheidstellingen gebeuren nagenoeg automatisch en zonder specifieke voorwaarden. Erger nog: er is geen enkele categorie van criminelen die wordt 3

11 uitgesloten van deze gunstmaatregel. Recidivisten, verkrachters, pedofielen, terroristen, : ze komen allemaal in aanmerking om vervroegd vrijgelaten te worden. België is in deze een triest unicum in de wereld. De geloofwaardigheid van en het vertrouwen in het gerecht zijn precies door dit soort strafverminderingen fel onder druk komen te staan. De bevolking kan het niet begrijpen dat celstraffen niet of nauwelijks moeten uitgevoerd worden of dat mensen die een levenslange celstraf krijgen na 10 jaar opnieuw op straat staan. Een gevolg van de goedkeuring van deze wet zal natuurlijk zijn dat nieuwe levenslang gestraften nooit meer zullen vrijkomen. Dat is ook de uitdrukkelijke bedoeling. De indieners wensen de jury inderdaad in de mogelijkheid te stellen om extreem gevaarlijke mensen, zoals een M. Dutroux, een M. Fourniret of een R. Janssen, voorgoed uit de samenleving te verbannen. In Nederland bestaat overigens een gelijkaardige bestraffing, daar is een levenslange gevangenisstraf echt levenslang en kunnen veroordeelden alleen vrijkomen als de koning hen gratie verleent. Nederland telt ongeveer 30 gedetineerden met een levenslange gevangenisstraf. Met onderliggend wetsvoorstel willen de indieners het zwaartepunt van de bestraffing opnieuw bij de strafrechter leggen. De straf die hij oplegt, moet worden uitgevoerd en aldus dient de mogelijkheid tot voorwaardelijke invrijheidstelling te worden opgeheven. Op 30 december 2006 las men op de website van De Standaard de mening van toenmaling federaal Minister Renaat Landuyt: "Justitie kan strenger én efficiënter. Dat zegt federaal minister van Mobiliteit Renaat Landuyt (sp.a) Hij bereidt een boekje voor over justitie, zijn,,echte passie''. De publicatie is te verwachten voor maart, net voor de verkiezingscampagne. Dat zegt hij in een interview met De Morgen. Landuyt ontkent dat het boekje een open sollicitatiebrief is om de volgende minister van Justitie te worden, maar zegt dat hij,,altijd is bezig geweest met justitie. Om de zoveel jaar maak ik graag een stand van zaken op, op basis van mijn ervaring.'' Om de overbevolking van de gevangenissen tegen te gaan pleit hij voor de afschaffing van de wet-lejeune.,,gevangenissen dienen om mensen op te sluiten die een gevaar vormen voor de maatschappij. Een oplichter tref je veel meer door hem zijn villa af te nemen'', aldus Landuyt.,,Een straf moet een straf zijn, punt uit. Nu zitten we in een opbodsituatie: een rechter geeft twintig jaar om zeker te zijn dat iemand acht jaar in de gevangenis zit. En wie zich goed gedraagt komt vroeger vrij. Keer de wet gewoon om: wie zich misdraagt, zal langer moeten blijven zitten.'' 4

12 Landuyt zegt ook dat het tijd is dat justitie de Belgische staatsstructuur reflecteert, maar niet door justitie te splitsen.,,zorg voor duidelijkheid'', aldus de bewindsman van sp.a." Dit wetsvoorstel is dus niet zo extreem als sommigen zouden willen doen geloven: zelfs een socialist pleitte voor de afschaffing van de voorwaardelijke invrijheidstelling. ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING HOOFDSTUK 2 Wijzigingen van het Wetboek van strafvordering Art. 2 In artikel 590, eerste lid, van het Wetboek van strafvordering, opnieuw opgenomen bij de wet van 8 augustus 1997 en laatst gewijzigd bij de wet van 5 mei 2014, wordt het 15 opgeheven. Vonnissen tot toekenning of herroeping van de voorwaardelijke invrijheidstelling worden niet meer vermeld in het Centraal Strafregister. Art. 3 In artikel 625 van hetzelfde Wetboek, vervangen bij de wet van 7 april 1964 en gewijzigd bij de wetten van 9 januari 1991 en 26 april 2007, wordt het 3 opgeheven. Voor de berekening van de proeftermijn om herstel in eer en rechten te bekomen moet geen rekening meer worden gehouden met de voorwaardelijke invrijheidstelling. HOOFDSTUK 3 Wijzigingen van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten Art. 4 In artikel 4, 3, van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten worden de woorden "tot 5

13 voorwaardelijke invrijheidstelling kan worden toegelaten" vervangen door de woorden "in vrijheid wordt gesteld". De uitgaansvergunning kan worden toegekend tijdens de twee jaren die de invrijheidstelling van de veroordeelde voorafgaan. Art. 5 In artikel 7, 1, van dezelfde wet worden de woorden "tot voorwaardelijke invrijheidstelling kan worden toegelaten" vervangen door de woorden "in vrijheid wordt gesteld". Het penitentiair verlof kan worden toegekend aan veroordeelden die zich bevinden in het jaar dat hun invrijheidstelling voorafgaat. Art. 6 Artikel 23, 1, 1, van dezelfde wet wordt vervangen als volgt: "1 twee derden van zijn straf heeft ondergaan;". Dit artikel betreft de beperkte detentie en het elektronisch toezicht. Art. 7 Artikel 24 van dezelfde wet wordt opgeheven. De voorwaardelijke invrijheidstelling wordt opgeheven. Art. 8 Artikel 25 van dezelfde wet, laatst gewijzigd bij de wet van 5 februari 2016, wordt opgeheven. Dit is een logisch gevolg van het vorige artikel. Art. 9 Artikel 25/1 van dezelfde wet, ingevoegd bij de wet van 17 maart 2013, wordt opgeheven. Het opgeheven artikel wordt zonder voorwerp. Art. 10 In artikel 30, 1, van dezelfde wet worden de woorden "voorwaardelijke invrijheidstelling en de" opgeheven. De opgeheven woorden zijn zonder voorwerp. Art. 11 In artikel 50, 1, van dezelfde wet worden de woorden "voorwaardelijke invrijheidstelling en de" opgeheven. De opgeheven woorden zijn eveneens zonder voorwerp. 6

14 Art. 12 Artikel 68, 5, tweede lid, van dezelfde wet wordt opgeheven. Deze bepaling betreft de herroeping van de voorwaardelijke invrijheidstelling en is zonder voorwerp. Art. 13 Artikel 71 van dezelfde wet wordt opgeheven. Dit artikel betreft de definitieve invrijheidstelling en is zonder voorwerp. Art. 14 Artikel 95/2, 2, tweede lid, van dezelfde wet wordt opgeheven. Dit artikel is zonder voorwerp. HOODSTUK 4 Wijzigingen van andere wetten Art. 15 In artikel 3, 4, tweede lid, 1, van de wet van 20 mei 1994 houdende de geldelijke rechten van de militairen, laatst gewijzigd bij de wet van 31 juli 2007, worden de woorden "de voorwaardelijke invrijheidstelling" opgeheven. De voorwaardelijke invrijheidstelling wordt geschrapt. Art. 16 In artikel 189, eerste lid, 3, van de wet van 28 februari 2007 tot vaststelling van het statuut van de militairen en kandidaat-militairen van het actief kader van de Krijgsmacht, vervangen bij de wet van 31 juli 2013, worden de woorden ", het elektronisch toezicht of de voorwaardelijke invrijheidstelling" vervangen door de woorden "of elektronisch toezicht". Ook hier wordt de vermelding van de voorwaardelijke invrijheidstelling geschrapt. HOOFDSTUK 5 Bevoegdheid van de Koning 7

15 Art. 17 De Koning kan de bestaande wettelijke bepalingen wijzigen, opheffen of aanvullen teneinde ze met de bepalingen van de voorgestelde in overeenstemming te brengen. HOOFDSTUK 6 Overgangsbepaling Art. 18 De voorgestelde wet is van toepassing op de veroordelingen die in kracht van gewijsde zijn getreden na haar inwerkingtreding. De door deze wet opgeheven of gewijzigde bepalingen, zoals zij vóór haar inwerkingtreding luidden, blijven bij wijze van overgangsmaatregel van kracht voor de veroordelingen die in kracht van gewijsde zijn getreden vóór die inwerkingtreding. HOOFDSTUK 7 Inwerkingtreding Art. 19 De voorgestelde wet zal in werking treden op de eerste dag van de tweede maand na die waarin ze is bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad. Zij zal dus in werking treden op de eerste dag van een welbepaalde maand, hetgeen de toepassing van de overgangsregeling zal vergemakkelijken. WETSVOORSTEL HOOFDSTUK 1 8

16 Algemene bepaling Artikel 1 Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 74 van de Grondwet. HOOFDSTUK 2 Wijzigingen van het Wetboek van strafvordering Art. 2 In artikel 590, eerste lid, van het Wetboek van strafvordering, opnieuw opgenomen bij de wet van 8 augustus 1997 en laatst gewijzigd bij de wet van 5 mei 2014, wordt het 15 opgeheven. Art. 3 In artikel 625 van hetzelfde Wetboek, vervangen bij de wet van 7 april 1964 en gewijzigd bij de wetten van 9 januari 1991 en 26 april 2007, wordt het 3 opgeheven. HOOFDSTUK 3 Wijzigingen van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten Art. 4 In artikel 4, 3, van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten worden de woorden "tot voorwaardelijke invrijheidstelling kan worden toegelaten" vervangen door de woorden "in vrijheid wordt gesteld". Art. 5 9

17 In artikel 7, 1, van dezelfde wet worden de woorden "tot voorwaardelijke invrijheidstelling kan worden toegelaten" vervangen door de woorden "in vrijheid wordt gesteld". Art. 6 Artikel 23, 1, 1, van dezelfde wet wordt vervangen als volgt: "1 twee derden van zijn straf heeft ondergaan;". Art. 7 Artikel 24 van dezelfde wet wordt opgeheven. Art. 8 Artikel 25 van dezelfde wet, laatst gewijzigd bij de wet van 5 februari 2016, wordt opgeheven. Art. 9 Artikel 25/1 van dezelfde wet, ingevoegd bij de wet van 17 maart 2013, wordt opgeheven. Art. 10 In artikel 30, 1, van dezelfde wet worden de woorden "voorwaardelijke invrijheidstelling en de" opgeheven. Art. 11 In artikel 50, 1, van dezelfde wet worden de woorden "voorwaardelijke invrijheidstelling en de" opgeheven. Art. 12 Artikel 68, 5, tweede lid, van dezelfde wet wordt opgeheven. Art. 13 Artikel 71 van dezelfde wet, gewijzigd bij de wetten van 17 maart 2013, 15 december 2013 en 5 februari 2016, wordt opgeheven. Art. 14 Artikel 95/2, 2, tweede lid, van dezelfde wet, ingevoegd bij de wet van 26 april 2007, wordt opgeheven. 10

18 HOOFDSTUK 4 Wijzigingen van andere wetten Art. 15 In artikel 3, 4, tweede lid, 1, van de wet van 20 mei 1994 houdende de geldelijke rechten van de militairen, laatst gewijzigd bij de wet van 31 juli 2007, worden de woorden "de voorwaardelijke invrijheidstelling" opgeheven. Art. 16 In artikel 189, eerste lid, 3, van de wet van 28 februari 2007 tot vaststelling van het statuut van de militairen en kandidaat-militairen van het actief kader van de Krijgsmacht, vervangen bij de wet van 31 juli 2013, worden de woorden ", het elektronisch toezicht of de voorwaardelijke invrijheidstelling" vervangen door de woorden "of elektronisch toezicht". HOOFDSTUK 5 Bevoegdheid van de Koning Art. 17 De Koning kan de bestaande wettelijke bepalingen wijzigen, opheffen of aanvullen teneinde ze met de bepalingen van deze wet in overeenstemming te brengen. HOOFDSTUK 6 Overgangsbepaling Art. 18 Deze wet is van toepassing op de veroordelingen die in kracht van gewijsde zijn getreden na haar inwerkingtreding. 11

19 De door deze wet opgeheven of gewijzigde bepalingen, zoals zij vóór haar inwerkingtreding luidden, blijven bij wijze van overgangsmaatregel van kracht voor de veroordelingen die in kracht van gewijsde zijn getreden vóór die inwerkingtreding. HOOFDSTUK 7 Inwerkingtreding Art. 19 Deze wet treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand na die waarin ze is bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad. 12

20 DOC /001 DOC /001 BELGISCHE KAMER VAN VOLKSVERTEGENWOORDIGERS CHAMBRE DES REPRÉSENTANTS DE BELGIQUE 8 januari janvier 2015 WETSVOORSTEL tot wijziging van het Strafwetboek, wat betreft het afkondigen dat de voorschriften of de wetten van een godsdienst of een levensbeschouwing, en inzonderheid de sharia, op de openbare weg van toepassing zullen zijn of zullen afgedwongen worden (ingediend door de heer Filip Dewinter, mevrouw Barbara Pas en de heer Jan Penris) PROPOSITION DE LOI modifiant le Code pénal en vue de punir ceux qui proclament que les préceptes ou les lois d une religion ou d une philosophie, en particulier la charia, seront appliqués ou imposés sur la voie publique (déposé par M. Filip Dewinter, Mme Barbara Pas et M. Jan Penris) SAMENVATTING RÉSUMÉ Dit wetsvoorstel maakt het strafbaar om af te kondigen dat de voorschriften of wetten van een bepaalde godsdienst of levensbeschouwing, en inzonderheid de sharia, van toepassing zullen zijn op de openbare weg in een bepaald gebied of op een bepaalde plaats. Ook wie, verwijzend naar die kennisgeving, die voorschriften of die wetten poogt af te dwingen of te doen naleven, zelfs door het maken van een eenvoudige opmerking, is strafbaar. La présente proposition de loi punit ceux qui proclament que les préceptes ou les lois d une religion ou d une philosophie, en particulier la charia, seront appliquées sur la voie publique sur un certain territoire ou dans un lieu déterminé. Est également punissable quiconque, en référence à une telle proclamation, tente de faire respecter ces préceptes ou ces lois par la contrainte, fût-ce au moyen d une simple remarque. 1153

21 2 DOC /001 N-VA : Nieuw-Vlaamse Alliantie PS : Parti Socialiste MR : Mouvement Réformateur CD&V : Christen-Democratisch en Vlaams Open Vld : Open Vlaamse liberalen en democraten sp.a : socialistische partij anders Ecolo-Groen : Ecologistes Confédérés pour l organisation de luttes originales Groen cdh : centre démocrate Humaniste VB : Vlaams Belang PTB-GO! : Parti du Travail de Belgique Gauche d Ouverture FDF : Fédéralistes Démocrates Francophones PP : Parti Populaire Afkortingen bij de nummering van de publicaties: DOC /000: Parlementair document van de 54 e zittingsperiode + basisnummer en volgnummer QRVA: Schriftelijke Vragen en Antwoorden CRIV: Voorlopige versie van het Integraal Verslag CRABV: Beknopt Verslag CRIV: Integraal Verslag, met links het definitieve integraal verslag en rechts het vertaald beknopt verslag van de toespraken (met de bijlagen) PLEN: COM: MOT: Plenum Commissievergadering Moties tot besluit van interpellaties (beigekleurig papier) Abréviations dans la numérotation des publications: DOC /000: Document parlementaire de la 54 e législature, suivi du n de base et du n consécutif QRVA: Questions et Réponses écrites CRIV: Version Provisoire du Compte Rendu intégral CRABV: Compte Rendu Analytique CRIV: Compte Rendu Intégral, avec, à gauche, le compte rendu intégral et, à droite, le compte rendu analy tique traduit des interventions (avec les annexes) PLEN: Séance plénière COM: Réunion de commission MOT: Motions déposées en conclusion d interpellations (papier beige) Officiële publicaties, uitgegeven door de Kamer van volksvertegenwoordigers Bestellingen: Natieplein Brussel Tel. : 02/ Fax : 02/ publicaties@dekamer.be De publicaties worden uitsluitend gedrukt op FSC gecertifi ceerd papier Publications officielles éditées par la Chambre des représentants Commandes: Place de la Nation Bruxelles Tél. : 02/ Fax : 02/ courriel : publications@lachambre.be Les publications sont imprimées exclusivement sur du papier certifié FSC

22 DOC /001 3 TOELICHTING DÉVELOPPEMENTS DAMES EN HEREN, Zowel in Duitsland als in Groot-Brittannië werden recent een aantal zogenaamde shariazones ingesteld. Binnen deze shariazones worden de islamitische regels zoals bepaald door de islamitische wetgeving, de sharia, afgedwongen. Ook in ons land bestaan zij het informeel dergelijke afgebakende zones. Het ligt voor de hand dat het opleggen van islamitische regels, op het openbaar domein, met name aan personen die niet tot de betrokken religie behoren, in een rechtstaat onaanvaardbaar is. Er wordt voorgesteld in het Strafwetboek een artikel 146/1 in te voegen: Hij die, op enigerlei wijze, te kennen geeft dat de voorschriften of de wetten van een bepaalde godsdienst of levensbeschouwing, en inzonderheid de sharia dan wel een versie of lezing daarvan, op de openbare weg van toepassing zullen zijn of er zullen afgedwongen worden in een bepaald gebied of op een bepaalde plaats, wordt gestraft met gevangenisstraf van een jaar tot vijf jaar en met een geldboete van duizend euro tot vijftigduizend euro. Hij die, verwijzend naar die kennisgeving, die voorschriften of die wetten op enigerlei wijze poogt af te dwingen of te doen naleven, zelfs door het maken van een eenvoudige opmerking, wordt gestraft met opsluiting van vijf jaar tot tien jaar en met een geldboete van twintigduizend euro tot honderdduizend euro.. Deze straf lijkt streng. Men is strafbaar zelfs door het maken van een eenvoudige opmerking. Maar de strafwet is op andere gebieden even streng. Wie een fiets steelt door het fietsslot door te knippen, maakt zich schuldig aan diefstal met braak en kan worden gestraft met opsluiting van vijf jaar tot tien jaar. Dat wordt bepaald door artikel 467 van het Strafwetboek. De indieners zijn van oordeel dat het misdrijf omschreven door de voorgestelde wet een aanslag is op het gezag van de overheid. Dat mag gestraft worden met strenge straffen. Hij die, in het tweede geval, de misdaad pleegt door middel van geweld of bedreiging, wordt gestraft met opsluiting van tien jaar tot vijftien jaar en met een geldboete van vijftigduizend euro tot tweehonderdduizend euro. MESDAMES, MESSIEURS, Un certain nombre de zones d application de la charia sont apparues récemment, tant en Allemagne qu au Royaume-Uni. À l intérieur de ces zones, les règles islamiques, telles qu elles sont fixées par le droit islamique, sont appliquées de manière contraignante. Chez nous, bien qu informelles, de telles zones délimitées existent également. Il va de soi que l imposition de règles islamiques dans l espace public, notamment à l égard de personnes étrangères à la religion concernée, est inacceptable dans un État de droit. Il est proposé d insérer dans le Code pénal un article 146/1 rédigé comme suit: Celui qui, d une quelconque manière, proclame que les préceptes ou les lois d une religion ou philosophie donnée, en particulier la charia ou une quelconque version ou lecture de celle-ci, seront appliqués ou imposés sur la voie publique dans une zone déterminée ou un lieu déterminé, sera puni d un emprisonnement d un an à cinq ans et d une amende de mille euros à cinquante mille euros. Celui qui, se référant à cette proclamation, aura tenté d imposer ou de faire respecter d une quelconque manière ces préceptes ou ces lois, fût-ce par une simple remarque, sera puni de la réclusion de cinq ans à dix ans et d une amende de vingt mille euros à cent mille euros.. Cette peine paraît sévère. L on est punissable fût-ce par une simple remarque. Or, dans d autres domaines, la loi pénale est tout aussi stricte. Qui vole un vélo en sectionnant le cadenas se rend coupable de vol avec effraction et s expose à une réclusion de cinq à dix ans, conformément à l article 467 du Code pénal. Nous considérons que l infraction prévue par la loi proposée constitue une atteinte à l autorité de l État, et qu elle est passible de peines sévères. Celui qui, dans le deuxième cas, commet le crime à l aide de violences ou de menaces est puni de la réclusion de dix ans à quinze ans et d une amende de quinze mille euros à deux cent mille euros.

23 4 DOC /001 De omschreven misdrijven maken een aanslag uit op het grondwettelijk beginsel van de scheiding van kerk en staat. Dat bepaalt de plaats van het voorgestelde artikel in het Strafwetboek. Het betreft misdaden en wanbedrijven die de door de Grondwet gewaarborgde rechten schenden. Les infractions prévues constituent une atteinte au principe constitutionnel de la séparation de l église et de l État. C est ce qui détermine la place de l article proposé dans le Code pénal. Il s agit des crimes et des délits qui portent atteinte aux droits garantis par la Constitution. Filip DEWINTER (VB) Barbara PAS (VB) Jan PENRIS (VB)

24 DOC /001 5 WETSVOORSTEL PROPOSITION DE LOI Artikel 1 Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 74 van de Grondwet. Zij beoogt de gedeeltelijk uitvoering van het arrest van de Grote Kamer van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens van 13 februari 2003, in de zaak van Refah Partisi tegen Turkije, paragraaf 123, waarin het Hof verklaart dat de islamitische wet of sharia onverenigbaar is met de fundamentele beginselen van de democratie, zoals die worden verwoord door het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden. Article 1 er La présente loi règle une matière visée à l article 74 de la Constitution. Elle vise à mettre partiellement en oeuvre l arrêt de la Grande Chambre de la Cour européenne des Droits de l Homme du 13 février 2003, dans l affaire Refah Partisi contre Turquie, paragraphe 123, dans lequel la Cour déclare que la loi islamique ou charia est incompatible avec les principes fondamentaux de la démocratie, tels qu ils sont énoncés dans la Convention européenne de sauvegarde des droits de l homme et des libertés fondamentales. Art. 2 In boek II, titel II, van het Strafwetboek wordt een hoofdstuk I/1 ingevoegd, luidende: Hoofdstuk Ibis. Schending van de scheiding van kerk en staat. Art. 2 Dans le livre II, titre II, du Code pénal, il est inséré un chapitre I/1 intituté: Chapitre Ibis. De la violation de la séparation de l église et de l État. Art. 3 In hoofdstuk I/1, ingevoegd bij artikel 2, wordt een artikel 146/1 ingevoegd, luidende: Art. 146/1. Hij die, hetzij door woorden gesproken in openbare bijeenkomsten of plaatsen, of in tegenwoordigheid van verscheidene personen, in een plaats die niet openbaar is, maar toegankelijk voor een aantal personen die het recht hebben er te vergaderen of ze te bezoeken, of gericht tot een of meer personen, hetzij door enigerlei geschrift, drukwerk, prent of zinnebeeld, aangeplakt, rondgedeeld of verkocht, te koop geboden of openlijk tentoongesteld, te kennen geeft dat de voorschriften of de wetten van een bepaalde godsdienst of levensbeschouwing, en inzonderheid de sharia dan wel een versie of lezing daarvan, op de openbare weg van toepassing zullen zijn of er zullen afgedwongen worden in een bepaald gebied of op een bepaalde plaats, wordt gestraft met gevangenisstraf van een jaar tot vijf jaar en met een geldboete van duizend euro tot vijftigduizend euro. Hij die, verwijzend naar die kennisgeving, die voorschriften of die wetten op enigerlei wijze poogt af te dwingen of te doen naleven, zelfs door het maken van een eenvoudige opmerking, wordt gestraft met opsluiting van vijf jaar tot tien jaar en met een geldboete van twintigduizend euro tot honderdduizend euro. Art. 3 Dans le chapitre I/1, inséré par l article 2, il est inséré un article 146/1 rédigé comme suit: Art. 146/1. Celui qui, soit par des discours tenus dans des réunions ou dans des lieux publics, ou en présence de plusieurs individus, dans un lieu non public, mais ouvert à un certain nombre de personnes ayant le droit de s y assembler ou de le fréquenter, ou adressés à une ou plusieurs personnes, soit par des écrits, des imprimés, des images ou emblèmes quelconques, qui auront été affichés, distribués ou vendus, mis en vente ou exposés aux regards du public, proclame que les préceptes ou les lois d une religion ou philosophie, en particulier la charia ou une quelconque version ou lecture de celle-ci, seront appliqués ou imposées sur la voie publique dans une zone déterminée ou un lieu déterminé, sera puni d un emprisonnement d un an à cinq ans et d une amende de mille euros à cinquante mille euros. Celui qui, se référant à cette proclamation, aura tenté d imposer ou de faire respecter d une quelconque manière ces préceptes ou ces lois, fût-ce par une simple remarque, sera puni de la réclusion de cinq ans à dix ans et d une amende de vingt mille euros à cent mille euros.

25 6 DOC /001 Hij die, in het geval van het vorige lid, de misdaad pleegt door middel van geweld of bedreiging, wordt gestraft met opsluiting van tien jaar tot vijftien jaar en met een geldboete van vijftigduizend euro tot tweehonderdduizend euro. Celui qui aura commis le crime prévu à l alinéa précédent, à l aide de violences ou de menaces, sera puni de la réclusion de dix ans à quinze ans et d une amende de cinquante mille euros à deux cent mille euros. 13 oktober octobre 2014 Filip DEWINTER (VB) Barbara PAS (VB) Jan PENRIS (VB) Centrale drukkerij Imprimerie centrale

26 DOC /001 DOC /001 BELGISCHE KAMER VAN VOLKSVERTEGENWOORDIGERS CHAMBRE DES REPRÉSENTANTS DE BELGIQUE 8 januari janvier 2015 WETSVOORSTEL tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek, wat betreft de voorhuwelijkse loyauteitsverklaring waarmee de sharia wordt afgezworen (ingediend door de heer Filip Dewinter, mevrouw Barbara Pas en de heer Jan Penris) PROPOSITION DE LOI modifiant le Code civil en ce qui concerne la déclaration prénuptiale de loyauté, par laquelle la charia est reniée (déposée par M. Filip Dewinter, Mme Barbara Pas et M. Jan Penris) SAMENVATTING RÉSUMÉ Dit wetsvoorstel voert een voorhuwelijkse loyauteitsverklaring in waarmee de sharia wordt afgezworen door Belgen en personen met hoofdverblijf in België die een huwelijk wensen aan te gaan of wettelijk wensen samen te wonen met een persoon die onderdaan is van een lidstaat van de Organisatie van de Islamitische Samenwerking. Cette proposition de loi instaure une déclaration prénuptiale de loyauté, par laquelle les ressortissants belges et les personnes qui ont leur résidence principale en Belgique et qui souhaitent se marier ou cohabiter légalement avec un ressortissant d un État membre de l Organisation de la coopération islamique renient la charia. 1156

27 2 DOC /001 N-VA : Nieuw-Vlaamse Alliantie PS : Parti Socialiste MR : Mouvement Réformateur CD&V : Christen-Democratisch en Vlaams Open Vld : Open Vlaamse liberalen en democraten sp.a : socialistische partij anders Ecolo-Groen : Ecologistes Confédérés pour l organisation de luttes originales Groen cdh : centre démocrate Humaniste VB : Vlaams Belang PTB-GO! : Parti du Travail de Belgique Gauche d Ouverture FDF : Fédéralistes Démocrates Francophones PP : Parti Populaire Afkortingen bij de nummering van de publicaties: DOC /000: Parlementair document van de 54 e zittingsperiode + basisnummer en volgnummer QRVA: Schriftelijke Vragen en Antwoorden CRIV: Voorlopige versie van het Integraal Verslag CRABV: Beknopt Verslag CRIV: Integraal Verslag, met links het definitieve integraal verslag en rechts het vertaald beknopt verslag van de toespraken (met de bijlagen) PLEN: COM: MOT: Plenum Commissievergadering Moties tot besluit van interpellaties (beigekleurig papier) Abréviations dans la numérotation des publications: DOC /000: Document parlementaire de la 54 e législature, suivi du n de base et du n consécutif QRVA: Questions et Réponses écrites CRIV: Version Provisoire du Compte Rendu intégral CRABV: Compte Rendu Analytique CRIV: Compte Rendu Intégral, avec, à gauche, le compte rendu intégral et, à droite, le compte rendu analy tique traduit des interventions (avec les annexes) PLEN: Séance plénière COM: Réunion de commission MOT: Motions déposées en conclusion d interpellations (papier beige) Officiële publicaties, uitgegeven door de Kamer van volksvertegenwoordigers Bestellingen: Natieplein Brussel Tel. : 02/ Fax : 02/ publicaties@dekamer.be De publicaties worden uitsluitend gedrukt op FSC gecertifi ceerd papier Publications officielles éditées par la Chambre des représentants Commandes: Place de la Nation Bruxelles Tél. : 02/ Fax : 02/ courriel : publications@lachambre.be Les publications sont imprimées exclusivement sur du papier certifié FSC