De Bijbel open (01-12)

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "De Bijbel open (01-12)"

Evelien Coppens
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 1 De Bijbel open (01-12) In de komende adventsweken staan we stil bij vier personen uit Hebr. 11. Het gaat om Henoch, Noach, Abraham en om Mozes. In het leven van deze mensen in het OT wordt iets zichtbaar van advent, de komst en de toekomst van de Here Jezus. Zij leven door het geloof, dat wil zeggen ze gaan niet af op wat ze zien, maar op wat God belooft en daarom zijn ze mensen vol hoop voor de toekomst. Vandaag valt het licht op Henoch. Zijn naam komt drie keer voor in de bijbel. In Genesis 5, in Hebr.11 en in de brief van Judas. Genesis 5 is het hoofdstuk waarin het gaat over de nakomelingen van Adam en Eva. Mensen die voor onze begrippen ontzettend oud geworden zijn. Maar telkens eindigt het met hen op dezelfde manier: en hij stierf. Totdat Henoch aan de beurt is. Zijn naam betekent zo iets als: nieuw. Inderdaad er gebeurt iets met hem, wat helemaal nieuw is. Want van hem lezen we niet dat hij stierf, maar dat God hem wegnam of zoals in Hebr. 11 staat: dat hij de dood niet gezien heeft. Henoch, wie is hij eigenlijk? Hij is de zoon van een verder onbekende Jered. Wanneer hij 65 jaar is, wordt hij vader van Methusalach. Daarna leeft hij nog 300 jaar, zodat hij hier op aarde 365 jaar geleefd heeft. Over hem lezen we iets bijzonders. Namelijk dat hij wandelt met God. Daarna lezen we ook van hem dat hij zonen en dochters verwekt en ten slotte dat hij er ineens niet meer is, want God neemt hem weg. De uitdrukking wandelen met God komen we heel wat keren tegen in de bijbel. Meteen al bij Noach de achterkleinzoon van deze Henoch. Die wandelt ook met God. En dat is ook het geval met Abraham, die wandelt voor het aangezicht van God. In de Psalmen lezen we het ook diverse keren. En Paulus schrijft dat onze wandel in de hemel moet zijn bij Jezus Christus. Daar wordt hetzelfde mee bedoeld. Wandelen met God. Dat is een mooie uitdrukking. Zoals wij samen kunnen wandelen. U kent het. Je bent dicht bij elkaar, er is een vertrouwelijke sfeer. Er is de mogelijkheid om met elkaar te praten. Er zit ook iets van ontspanning in. Wandelen kan ook als je iemand bent die met een rolator loopt en als je in een rolstoel zit kun je het tempo van wandelen ook meemaken. Wandelen is goed voor de mens. Niets is

2 2 menselijker dan wandelen. En nu staat hier dat Henoch met God wandelt. God woont en troont in de hemel. Maar God is niet aan de hemel gebonden. Hij is niet alleen hoog verheven, maar Hij daalt ook diep neer, naar mensen op de aarde. Dat is in het paradijs al zo. In Genesis 3 lees je dat God wandelt in het paradijs en spreekt in de wind van de dag. Zo dicht wil God bij mensen zijn. Dat is in het paradijs al een wonder. Maar dat is daarna nog een veel groter wonder geworden. Want in Genesis 3 wordt het trieste feit verteld dat wij mensen de relatie met God hebben verbroken. Dat is het einde van de wandeling met God. Maar des te groter is het wonder dat we lezen dat Henoch toch met God wandelt. Dat hij zo vertrouwelijk met Hem om gaat. Dat verwacht je na Genesis 3 helemaal niet meer. Dat kan alleen maar omdat God zo vol genade en vol liefde is voor mensen die bij Hem weggelopen zijn. Henoch wandelt met God. Moeten we niet zeggen dat dit in onze westerse cultuur vandaag heel vreemd geworden is. De doorsnee mens is zelf een god en heeft niets met God, laat staan met het wandelen met God. Dat noemen we moderne verworvenheden. Waar is Henoch in onze tijd te vinden? En zijn wij zelf als Henoch? Zegt de bijbel niet heel eerlijk dat niemand vanuit zichzelf God zoekt. Laat staan dat je met Hem wandelt. Dat moet je leren. Daarom gaan we hier nog eens wat dieper op in. God woont en troont in de hemel. Maar tegelijk is Hij hier op aarde komen wandelen. Dat is Hij in het bijzonder gaan doen toen Hij mens werd in zijn Zoon Jezus Christus. Toen is God op een heel bijzondere manier komen wandelen op deze aarde. Het flitst even door mij heen dat Gods Zoon als kind zelf heeft leren wandelen. Maar toen Hij het eenmaal kon, koos Hij er voor om met mensen, met zondaren te wandelen. In het bijzonder met zijn twaalf discipelen. We spreken niet voor niets over de rondwandelingen van de Heere Jezus hier op aarde. Nooit is God dichter bij ons gekomen dan zo in zijn Zoon Jezus Christus. Daarom mogen we zeggen: met God wandelen, dat is met Jezus wandelen. Zoals dat lied zingt: ik wandel in het licht met Jezus. Zo wandelt moeder Maria met God als zij met haar Kind Jezus door de straten van Nazareth wandelt.

3 3 En wij? Als het aan onszelf ligt, wandelen we niet met God. Maar nu heeft God zijn hand naar ons uitgestoken en Hij zegt: kom ga met Mij mee. Hoe is het mogelijk dat God dat doet. Dat is alleen maar omdat Jezus voor ons door zijn Vader verlaten wilde worden. Alleen daarom reikt God ons de hand, beter nog: God neemt ons bij de hand en leert ons met Hem te wandelen. Dat deed Hij al met Israel, zoals we zingen: Hij leerde z in zijn wegen wandelen. En dat wil Hij ook met ons doen. En daardoor is het wonder mogelijk dat ook in onze tijd, anno 2012 mensen als een Henoch met God wandelen. Dat wil Hij ons allemaal leren door het geloof in Jezus Christus, door de overgave aan Hem. Dan worden we mensen van advent, van de komst van de Here Jezus. Net als Henoch. We vragen verder. Wat houdt dat nou in dat je met God wandelt? Ik denk dat we dat het beste zo kunnen zeggen dat het wandelen met God in ons leven een binnenkant heeft en een buitenkant. Eerst eens iets over die binnenkant. Wandelen met God, dat is onze verborgen omgang met God. Dat is dat je hart open naar God is. Dat je naar zijn stem luistert, de stem die je hoort in zijn Woord. Met God wandelen is daarom wandelen in het Woord van God, de bijbel. Daar de tijd voor nemen, niet door de bijbel heen rennen, maar wandelen. Het is ook daarop antwoorden in ons gebed tot God. Alle dingen van je leven met Hem bespreken. Niet rennen in je bidden, maar wandelen. Wandelen met God. Tijd nemen voor Hem. Dat is de binnenkant. Maar het wandelen met God heeft ook een buitenkant. Dat is bij Henoch ook het geval. Het valt me op dat we lezen dat hij met God wandelt en dat hij zonen en dochters verwekt. Dat is dus geen tegenstelling. Henoch wandelt met God, tot in het verwekken van kinderen toe en ook in de opvoeding van kinderen. Dat is de buitenkant om zo te zeggen. Hij betrekt de Heere bij zijn gewone dagelijks leven. Daar komt het ook op aan. Het gaat niet aan om alleen met de binnenkant God te dienen en dan aan de buitenkant te leven zoals je dat zelf wilt. Geen scheiding tussen zondag en door de week. Henoch is om zo te zeggen een man van de zondag en van de maandag om met God te wandelen. Alles is er mee doortrokken. Het wandelen met God brengt hem zelfs in botsing met zijn omgeving. Dat lezen we in de brief van Judas. Dat zal hem ook wel eens eenzaam gemaakt hebben.

4 4 Henoch wandelt met God. Weet u wat mij opvalt? Dat er niet staat dat God met Henoch wandelt, maar andersom, dat Henoch met God wandelt. Dat is een opmerkelijk verschil. God neemt om zo te zeggen Henoch mee. Niet Henoch neemt God mee. Niet: ik bepaal zelf de levensweg die ik ga en ik wil dan dat God met mij meegaat. Nee, dat niet, zo niet, maar andersom. Dat zeg ik nu maar zo, maar dat is nog al wat. Daar zit een geweldige spanning in. God gaat soms ook een weg met ons die tegen ons in gaat. Een weg die we zelf nooit gekozen zouden hebben. Dan is het wandelen met God maar geen romantische idylle, maar kan het een hele strijd zijn. Als God ons niet om zo te zeggen bij de hand vast zou houden, zouden we ons misschien wel van Hem losrukken en eigen wegen gaan. Maar gelukkig, dat hoeft niet, want God wandelt niet met ons, maar wij wandelen met God. Hij houdt je vast en doet je volharden. En dan het einde van Henoch. We lezen van hem: en hij is niet meer, want God neemt hem weg. Is hij gestorven zoals al die andere mensen in Genesis 5? Nee. We lezen in Hebr. 11: Door het geloof werd Henoch weggenomen, opdat hij de dood niet zou zien. En hij werd niet gevonden, omdat God hem weggenomen had. Henoch heeft de dood niet gezien, maar is op een gegeven moment door God meegenomen naar de hemel, naar zijn eeuwige heerlijkheid. Zoals later ook Elia naar de hemel zal gaan. De dichter Achterberg verwoordt het zo: Onderweg zei God tot Henoch. Nu zijn we al zo dicht bij de hemel. Laten we nu gelijk maar doorlopen. Ja, dat is het. God heeft zijn kind Henoch in één keer meegenomen en toen hij niet meer wandelen kon, heeft Hij hem opgetild en de eeuwige heerlijkheid in gedragen. Waar hij nu eeuwig wandelt voor Gods aangezicht. Het einde van het leven van Henoch is niet anders dan zijn leven zelf. God was zijn levensbron en door die God wordt de dood voor hem overwonnen. Zo is Henoch een man van advent, van Pasen zelfs. Jezus leeft en wij met Hem. Voor ons komt ook eenmaal het einde van ons aardse leven. Hetzij bij de wederkomst van de Here Jezus. Hetzij bij ons sterven. Een mens sterft meestal zoals hij heeft geleefd. Een aansporing te meer om nu en hier met God te wandelen. Tegen de dood kun je opzien. Het is een onbekende macht die je niet aan kunt. Maar het is wel een overwonnen macht door Jezus. God geeft genade om te wandelen met Hem maar

5 ook om te sterven met Hem. Door het geloof in Hem gaat dan de deur naar de het eeuwige leven open. Henoch wandelt met God. Geloofd zij de God van Henoch. De God van advent. Ik wens u een gezegende adventstijd. 5

Vergelijkbare documenten

Geschapen om te dienen

Bijbelstudie 1 Geschapen om te dienen Genesis 2:4-25 Welke zin heeft het leven? Je wordt geboren. Je leeft een aantal jaren op aarde. Daarna sterf je. Wat is de zin ervan? Op die vraag geeft de Bijbel