Jaargang nr: 5 Nummer: 3 April Interkerkelijke Gemeente Guardamar del Segura De Hoeksteen

Transcriptie

1 Jaargang nr: 5 Nummer: 3 April 2013 Interkerkelijke Gemeente Guardamar del Segura De Hoeksteen

2 Inhoud Van de redactie...3 Van de praeses...4 Naar behoren bidden...5 Ziekenboeg...7 Overdenking...8 Interview...10 Wie is wie...15 Bijbelleesrooster...16 Verjaardagen en collecte opbrengsten...18 Wie, wat, waar...19 Hoe vindt U ons...20 Pieter van der Ent Alicante Spanje / Mob Voor geheel vrijblijvende offerte kunt u Mailen: info@entopmovers.com of u bezoekt onze Website: 2 Van der Ent Top Movers voor al uw verhuizingen

3 Van de redactie Voor U ligt het april nummer. Naast de bekende rubrieken vindt U een bijdrage van Aat Hoogendoorn: Naar behoren bidden. Martha Wever heeft een interview gehad met Rina Bontenbal. Onder het kopje Wie is wie vindt U een bijdrage van ds. Cees Alderwegen die gedurende de maanden mei, juni en juli onze predikant zal zijn. Aangezien ik om persoonlijke redenen met onmiddellijke ingang stop met mijn werkzaamheden voor de kerk is op dit moment nog niet bekend bij wie U de copy voor het volgende kerkblad moet inleveren. Ineke Sieders 3

4 , Van de praeses. Wat een mooie diensten hebben wij de afgelopen weken mogen beleven. Onder de bezielende leiding van onze predikant Nico Schipper hebben wij in deze 40-dagentijd mogen gedenken het sterven van onze Heer Jezus Christus, met als hoogtepunt onze Paasdienst. Deze dienst gehouden in onze nieuwe locatie werd bezocht door wel liefst 65 mensen, een record aan bezoekersaantal. Om uur zijn wij begonnen met het traditionele Paasontbijt, gevolgd door onze blijde Opstandingsdienst waarin onze cantorij, inmiddels uit 12 personen bestaand, een goede bijdrage heeft geleverd aan deze dienst. Hartelijk dank daarvoor. Uiteraard gingen de bloemen, wat zeg ik, het prachtige bloemstuk welke door onze Petra is gemaakt en door haar werd uitgelegd wat de verschillende kleuren betekenden, aangeboden aan het beheerders echtpaar Centro Social, Andrès en Maria, welke ons na afloop, zoals wij vanouds gewend waren, voorzien van koffie en andere drankjes (dan weet u wel wat ik bedoel). Ook is in deze weken ons pastorale team weer bij elkaar geweest en zijn de taken onderling verdeeld. Afgesproken is dat zij in de eerste en de laatste week van de nieuwe predikant hun vergadering hebben. Op 27 april a.s. zal in Rojales onder leiding van de organisatie Charitas een muziekavond worden gehouden in het Culturele Centrum. De opbrengsten door middel van entree en donaties komen ten goede voor de arme gezinnen in deze plaats. Daar wij inmiddels als kerk gebruik maken een lokatie in Rojales hebben wij besloten de collecte van 21 april voor dit doel te bestemmen. Dat wij ons gedragen voelen door Gods Woord en zo onze genegenheid mogen tonen tot deze gezinnen. Bram de Smidt. 4

5 Naar behoren bidden... Ds.W.A.van der Lugt, verbonden aan de Protestantse gemeente Koudekerk a/d Rijn Hazerswoude-Rijndijk, schreef in het Kerkblad van de regio Alphen aan den Rijn PKN dit weekend een artikel onder de titel zoals hierboven is aangegeven. Niet alleen de inhoud van deze overdenking is de reden waarom ik dit aan u doorgeef. Ook nostaligische overwegingen spelen daarbij een rol uit de tijd (ik heb het over de jaren 1963 en volgend) dat mijn vrouw en ik in die kerk openbare belijdenis van geloof aflegden, ons eerste kind ten doop hielden en ik op zaterdagavonden de jeugd van de straat probeerde te houden met een (kort) stichtelijk woord en wat 45-toerenplaatjes. In zijn brief aan de Romeinen schrijft de apostel Paulus : 'Want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren...' En dan vraag je : Wat te bidden? Het gaat Paulus in Romeinen 8 over wat we zullen bidden volgens Gods wil en naar de eis van de omstandigheden. Een predikant kan in zijn preek nog terughoudend zijn als het gaat over politieke en maatschappelijke situaties, want wat wéét hij of zij eigenlijk voldoende daarvan om een afgerond oordeel te hebben? Maar voor het gebed gaat dan niet meer op : De God van Israël wil immers aangesproken worden, of tégengesproken desnoods. De nood van de wereld moet concreet genoemd worden. Mensen met het hart op de goede plaats kunnen immers niet anders dan God deelgenoot maken van hun zorgen in één groot : 'Heer, ontferm U!' Het gaat dan om wat mensen elkaar aandoen en vooral voor wie daar slachtoffer van worden. Bidden is God blijven herinneren aan de belofte van het Koninkrijk. Om zodoende ook zelf mens te blijven, een mens op weg naar dat Koninkrijk. Bidden komt immers vooral aan op het hart. 5

6 Ds. Van der Lugt vertelt hierna het volgende verhaal. Bidden uit het hart, zoals die herdersjongen, Jachin. Hij had geen ouders meer. Hij werkte voor een boer. Twee dingen bezat hij slechts, die hem waren nagelaten door zijn ouders : een rietfluit en een boek. Op de rietfluit had hij zelf geleerd te spelen, maar het boek kon hij niet lezen. Op een goede dag ontdekte hij dat het een Hebreeuws boek was en dat hij dus joods moest zijn, zoals er in het dorp meer joodse mensen waren. Vanaf dat moment interesseerde hem alles wat er over de joden in het dorp verteld werd, maar hij durfde zich niet bij hen aan te sluiten. Daarvoor voelde hij zich te gering. De Grote Verzoendag brak aan. Toen Jachin de koeien naar de wei bracht zag hij de gelovigen naar de synagoge gaan waar ze de hele dag zouden vasten en bidden. Jachin bleef alleen in het veld, en om toch een beetje bij hen te horen, vastte hij ook die dag. Hij had gehoord dat er bij zonsondergang op de ramshoorn geblazen zou worden en hij dacht : Ook al weet ik niet hoe ik bidden moet, als de ramshoorn klinkt zal mijn gebed zonder woorden wel met dat geluid opstijgen naar God. Maar het werd avond en de ramshoorn klonk niet. Jachin dacht toen : Hoe kan mijn gebed zonder woorden dan opstijgen tot God? Zou God ook naar mijn fluitspel willen luisteren? Hij zette de fluit aan de lippen en floot een melodie die hij zelf had bedacht. In de stilte van de avond klonk het sereen en zuiver en Jachin voelde een diepe vrede over zich neerdalen. Hij liet de lieflijke melodieën de vrije loop tot de zon was onder gegaan. In de synagoge zagen de gelovigen door de ramen de zon onder gaan. Ze waren hongerig en moe na een lange dag vasten en bidden. Nu zou de rabbi het slotgebed wel bidden en op de ramshoorn blazen. Dan konden ze naar huis. Hun gedachten dwaalden af naar het eten dat op hen wachtte en de zaken van de volgende dag. Maar de rabbi begon niet met 6

7 slotgebed. Hij antwoordde : Ik had een visioen. Ik zag de hemelpoorten gesloten. Onze gebeden waren niet door God aangenomen. Ik denk dat ze niet uit het hart kwamen. Hoe kon ik de Grote Verzoendag beëindigen terwijl ik voelde dat God ons geen vergeving geschonken en onze gebeden niet aanvaard had? Maar toen hoorde ik die ontroerend mooie en toch zo eenvoudige melodie spelen op de rietfluit. En op dat moment zag ik de hemelpoorten open gaan. Al onze gebeden gingen naar God, omdat hij de poorten voor dat wijsje geopend had. Maar waarom, vroegen de mensen, werden onze gebeden niet aangenomen en dat wijsje wel? Ik denk, zei de rabbi, dat degene die dit wijsje voor God speelde, het deed met heel zijn hart. Het was een waarchtig gebed. Aat H. Vanuit de Ziekenboeg Deze keer is er (gelukkig) niet veel te melden. Riemke Ferwerda krabbelt er zo langzamerhand weer bovenop. Heel fijn voor haar en Albert. Van de familie Haartman uit Ede kregen wij als gemeente een lieve Paasgroet. Jan heeft het groene licht gekregen voor een cochleair implantaat. Laten we hopen dat dit helpt en hij weer beter zal gaan horen. Brigitta is weer even in ons midden geweest en komt eind van deze maand weer twee weken. Ze gaat langzaam achteruit. Maar wanneer ze in Spanje is voelt ze zich wel beter dan in Nederland. Laten wij een ieder, ook degenen die hier niet genoemd zijn, in onze gebeden gedenken. Namens het pastorale team Ineke Sieders 7

8 Dit is de liefde, dat wij naar Zijn geboden wandelen. 2 Joh.:6 Onderlinge liefde is een kenmerk van de ware gelovigen. Dit korte schrijven van Johannes aan de uitverkoren vrouw en haar kinderen getuigt ervan. Met blijdschap denkt hij aan dit gezin, waarin waarheid en liefde centraal staan. Dit zijn uitdrukkelijke geboden van het begin af. De echte liefde tot God wordt zichtbaar in het leven van de gelovigen, als ze zich door de waarheid van Gods Woord laten leiden. De enige, blijvende norm in het verval van onze tijd. Wordt Uw Woord ook aangetast, nochtans klinkt Uw stem: houdt vast! Wil ons toch genade geven dat te doen zolang wij leven. U kent ongetwijfeld de tekeningen en prentjes van liefde is. Liefde is en vult u zelf maar in. De meest gekke dingen krijg je dan te horen. Maar wat in vers 6 staat, zou je niet zo gauw verwachten als definitie van wat echte liefde inhoudt. Liefde wordt gemakkelijker in verband gebracht met een bepaald gevoel dan met concrete daden, laat staan met het gehoorzamen van geboden. Toch is dit volgens God het bewijs dat 8

9 iemand Hem werkelijk liefheeft. Indien wij zeggen God lief te hebben, en niet doen wat God aangenaam is, moeten wij ons eerlijk afvragen of onze liefde wel echt is! Wanneer die liefde ons persoonlijk leven mede bepaalt, dan zullen we die liefde ook uitstralen in de gemeente van Jezus Christus. Het maakt dan helemaal niet uit of het een kerk is van één dominantie, die liefde gaat dwars door alle kerkmuren heen. Die liefde hopen wij ook deze keer weer met elkaar te mogen delen tot eer van Hem, Die ons zo lief heeft gehad, dat Hij Zijn Enig geboren Zoon heeft geschonken. Nee, niet omdat wij het verdienden of nog erger zouden moeten verdienen maar uit pure liefde. De liefde die wordt waargenomen wanneer we allen wandelen naar Zijn geboden. Die geboden waarvan Jezus zegt: Mijn juk is licht. Uw kwartaal predikant Ds. Nico Schipper 9

10 WAT DE DAGEN NIET WETEN ZULLEN DE JAREN VERTELLEN. Interview met Rina Bontenbal-Dohmen Rina is in 1942 te Kerkrade geboren, tijdens de 2e Wereldoorlog. Ze heeft één jongere zus, die helaas ziek is. Ik heb een mooie, beschermde jeugd gehad. Mijn moeder was de Mater Familia. Het is belangrijk dat iemand aan het roer staat. Het was een modern, Katholiek gezin. Van mijn moeder heb ik de muzikaliteit geërfd en van mijn vader het talent om te tekenen en te schilderen. Ik kreeg pianoles en ging graag naar de schouwburg. Later besefte ik, dat ik misschien wel een beetje te beschermd ben opgevoed. Dan moet je zelf de problemen oplossen, waar je voor komt te staan. Mensen zien mij anders dan dat ik in werkelijkheid ben. Ze denken dat ik vrij zeker ben, maar dat ben ik niet. Ik kan wel goed beslissingen nemen. Ik heb graag mensen om me heen, maar kan ook van de rust genieten. Ook heb ik veel liefde om te geven en ik geef liever dan dat ik ontvang. Ik sta open voor mensen, die ook wat te geven hebben. Rina was nogal sportief. Tenniste graag en speelde volleybal. Zij maakte zelf haar kleding, ook al had ze geen naailes gehad. Zelfs haar bruidsjurk heeft ze zelf gemaakt. Rina heeft de Katholieke MMS (Middelbare Meisjes School) gevolgd. Toentertijd werden die door nonnen bestuurd. Ook de Lagere Scholen werden door nonnen bestuurd. Net zoals in heel Zuid Limburg steenkoolmijnen voorkwamen, kwamen ook overal nonnen voor. En dat was niet altijd uit roeping... Na de MMS had Rina geen zin meer om verder te studeren. 10

11 En zoals bijna iedere Zuid-Limburger betaamt, heb ik bij de mijnen gewerkt. Weliswaar niet tussen de steenkolen, maar 7 jaar op een kantoor van een steenkolenmijn. Er waren destijds nog geen regels en/of normen voor vrouwelijk personeel. Het was echt een mannenwereld. Na die 7 jaar is Rina getrouwd en al snel werden er twee dochters geboren. Enkele jaren later is ze naar de Open Universiteit gegaan om haar tekentalent verder te ontwikkelen. Ook heeft ze haar schilderijen op veel exposities kunnen laten zien. Na twee jaar trouwen verhuisde het gezin naar Valkenswaard. Via, via kreeg ik te horen dat ze bij Talens iemand zochten, die demonstraties in schilderen kon geven. Als er weer nieuwe producten kwamen, moest ik het uitproberen...ik ben toen aangenomen, nadat ik wat schilderwerk naar hen opgestuurd had. Op die demonstraties kwamen heel veel mensen af en vroegen mij om les te geven. Als gevolg daarvan ben ik dus ook les gaan geven in schilderen. Dat heb ik altijd met veel plezier gedaan. Rina vertelt verder: Van mijn man Piet heb ik veel geleerd. Ik werd steeds meer mijzelf. Dat was erg prettig. In Limburg kon ik geen kant op voor mijn gevoel...zuid- Limburg is eigenlijk maar een aanhangsel van Nederland; het bungelt letterlijk onderaan en ik heb vaak gedacht: 'och, och...is dat alles...de wereld is toch groter...' De mijnarbeiders dachten vrij zwart/wit...daar kon ik niets mee. Wij waren een niet praktiserend Katholiek gezin. Mijn man Piet was streng Gereformeerd opgevoed en wilde tijdens ons huwelijk om die reden niet naar een kerk. Is het niet wonderlijk dat hij nu in zijn situatie wel eens zegt: ik heb met de Heer gesproken...alles is goed. Rina: Piet en ik verhuisden in 1999 naar Spanje omdat we allebei van het Mediterraans klimaat houden, want ondanks mijn onzekerheid, heb ik toch die drang naar avontuur, enz. Helaas is onze tijd samen in Spanje maar van korte duur geweest. 11

12 In 2005 begonnen bij Piet namelijk de eerste verschijnselen van Alzheimer. Bij hem zat de dementie in het front temporale deel van de hersenen. De verschijnselen beginnen dan heel geleidelijk met goede periodes ertussen. Beetje bij beetje verslechtert het verstandelijk vermogen. Subtiele gedragsveranderingen, bijvoorbeeld het onvermogen om: dingen zoeken, terugvinden, problemen oplossen, gesprek kunnen volgen, plannen maken, met geld omgaan enz. enz. De geheugen problemen beginnen pas later bij deze vorm van dementie. In de beginperiode denk je dan ook dat je je misschien vergist. Maar ook denk je: 'dit kan niet waar zijn...' Zo kan je jezelf heel lang voor de gek houden, maar uiteindelijk kom je tot het besef, dat je man toch wel degelijk lijdt aan Alzheimer. In 2008 werd dat ook vastgesteld. En dat is een schokkende ervaring. Je moet heel veel van hem incasseren, terwijl je het niet begrijpt, totdat het bevestigd wordt. Daar moet je dan mee leven. Gaan we terug naar Nederland of blijven we hier? Gelukkig wilde Piet ook in Spanje blijven. Daar was ik blij mee. We konden samen niet echt over zijn ziekte praten. Het woord dementie is nooit gevallen. Hij wilde er niet mee geconfronteerd worden. Soms was het alsof ik in een kleine kamer met veel gesloten ramen zat. Geen één raam ging open...van niemand kreeg ik hulp. Ik moest alles zelf doen, alles zelf uitzoeken. Ik heb ontzettend veel over deze ziekte gelezen. Dat moest ik wel. Ik wist er niets van! En daardoor kun je je vaak heel machteloos voelen. Ook van een Nederlands sprekende huisarts kreeg ik geen enkele ondersteuning, helaas. Ik moest het echt allemaal zelf regelen. Nu heb ik door die ervaring mensen kunnen steunen, die in dezelfde situatie zijn beland en dat geeft mij een fijn gevoel. Dementie heeft grote invloed op het leven van patienten en hun familie. Naarmate het ziekteproces vordert,wordt de patient steeds afhankelijker. 12

13 In de laatste fase, voordat Piet opgenomen werd, kreeg ik hulp via de Sociale Dienst van Rojales. Want Piet werd soms erg agressief. Bedreigde mij, dwaalde rond enz. Een verpleegkundige van een Particulier Instituut kwam mij dan ondersteunen. Hij was nog te goed voor opname. Want naar een dagopname wilde Piet niet. Die verpleegkundige kwam uiteindelijk drie keer drie uur per week. Daar was ik heel blij mee. Ik kon boodschappen doen enz. Maar op den duur waren die uren te weinig. Als ze met vakantie ging, werd er niet voor vervanging gezorgd. Uiteindelijk is Piet in 2010 opgenomen in Casa Verde te Almoradi, want hij kreeg voor de zoveelste keer een psychose. Via de Sociale Dienst in Rojales ben ik aan dit adres gekomen. Het personeel spreekt Spaans, maar het Hoofd van de verpleging spreekt Nederlands. Om hem daar achter te moeten laten was vreselijk, want het kon niet meer teruggedraaid worden. Ik was hem voorgoed kwijt. Ik heb er dan ook lang over gedaan om de knoop door te hakken. De eerste 4 dagen mocht ik hem niet bezoeken. Daarna vroeg hij: 'Waarom heb jij dit gedaan.?' Maar na een tijdje zei hij gelukkig: 'Jij hebt het goed gedaan.' Toen pas wist ik dat ik de juiste beslissing genomen had (ofschoon ik daar later nog wel vaak aan twijfelde). Bijna een jaar lang bezocht ik Piet iedere dag. Het was iedere keer weer moeilijk. Daarna bezocht ik hem om de dag en nu bezoek ik hem, op advies van de verpleging, om de twee dagen. Bij elk bezoek neem ik hem mee naar een kroegje om koffie te drinken en een piepklein pilsje. Daar geniet hij intens van. Piet herinnert zich niet meer, dat ik bij hem ben geweest.. Ik zal hem echter altijd blijven bezoeken. 13

14 Hoe denk je over de gemeente? Er is een groot verschil tussen het Katholicisme en het Protestantisme, maar het is goed om op zondag naar de dienst te gaan en te luisteren naar wat de predikant ons te vertellen heeft. Bij de gemeente leer ik fijne mensen kennen en daar ben ik dankbaar voor. Ook heeft Rina weer energie om te gaan schilderen. Uiteindelijk openen zich nu steeds meer vensters... Gelukkig! En ja, het is waar... Wat de dagen niet weten, vertellen de jaren mij nu... Wat heb ik een bewondering voor de wijze van zorg, die Rina haar man gegeven heeft en nog geeft. Zij zou een ondersteuning kunnen zijn voor mensen, die in dezelfde situatie zitten. Rina is een praktijkdeskundige op dit gebied. Helaas... Martha Wever 14

15 Wie is wie? Van Ineke Sieders kreeg ik het verzoek iets over onszelf te schrijven zodat u ons al een beetje zou leren kennen. Want vanaf 2 mei zijn wij bij u in Spanje als het nieuwe predikantenechtpaar. Wie zijn wij dan? Wij zijn Miny en Kees van Alderwegen. Miny heet van zichzelf Sanderman. Dit jaar hopen wij vijftig jaar getrouwd te zijn. Stokoud dus. Wij hebben 3 kinderen en 3 aangetrouwde kinderen en 7 kleinkinderen. Voor wie de titel nog kent, ik ben eerst wika Van Alderwegen geweest. Wika betekende werker in kerkelijke arbeid, maar dat bestaat niet meer. En pas toen ik drieënveertig was ben ik predikant geworden. Eerst was ik hervormd en nu ben ik protestant. Door collegaas ben ik eens omschreven als een beetje rechts van het midden met een vleugje evangelisch bloed. Misschien een rare combinatie, maar toch.. Mijn wieg stond in Den Haag, ik ben dus geboren uit zonnegloren en uit een zucht van de ziedende zee. Miny was ooit, lang geleden, directie secretaresse en is geboren en getogen in Oldenzaal aan de Duitse grens. Hoe hebben wij elkaar nu leren kennen? Gewoon op een jonge kerkkamp in België. Bij het vertrek naar ons vakantieadres zag ik haar en ik wist dit is ze en zo is het gebleven. Bij haar verliep het proces wat anders, maar het is goed gekomen. Sinds ik niet meer actief gemeentepredikant ben zijn wij samen 2 x aan de Costa del Sol, 2 x in Denia, 1 x in Benidorm en 1 x in Turkije geweest en dat hebben wij erg fijn gevonden. Daarom waren wij ook blij met uw vraag aan mij om een keer bij u predikant te zijn. Wij verheugen ons op ons verblijf bij u. Graag tot 2 mei! Miny en Kees van Alderwegen 15

16 Bijbelleesrooster vanaf 15 april maandag 15 april 2 Samuel 22:21-51 dinsdag 16 april 1 Korintiërs 15:1-11 woensdag 17 april 1 Korintiërs 15:12-19 donderdag 18 april 1 Korintiërs 15:20-28 vrijdag 19 april 1 Korintiërs 15:29-34 zaterdag 20 april 1 Korintiërs 15:35-49 zondag 21 april 1 Korintiërs 15:50-58 maandag 22 april 2 Samuel 23:1-7 dinsdag 23 april 2 Samuël 23:8-39 woensdag 24 april 2 Samuel 24:1-14 donderdag 25 april 2 Samuël 24:15-25 vrijdag 26 april Psalm 5 zaterdag 27 april Hebreeën 1:1-14 zondag 28 april Hebreeën 2:1-18 maandag 29 april Hebreeën 3:1-19 dinsdag 30 april Hebreeën 4:1-13 woensdag 1 mei Psalm 6 donderdag 2 mei Hebreeën 4:14 5:10 vrijdag 3 mei Hebreeën 5:11 6:8 zaterdag 4 mei Hebreeën 6:9-20 zondag 5 mei Hebreeën 7:1-10 maandag 6 mei Hebreeën 7:11-28 dinsdag 7 mei Hebreeën 8:

17 Bijbelleesrooster tot en met 11 mei woensdag 8 mei Hebreeën 9:1-14 donderdag 9 mei Hebreeën 9:15-28 vrijdag 10 mei Hebreeën 10:1-10 zaterdag 11 mei Hebreeën 10:

18 De jarigen voor de komende maand: Allemaal van harte gefeliciteerd en een fijne dag toegewenst. 21 april tot en met 13 mei 21/4 margreet van es (59) 24/4 Maurits Kortenoeven (68) 26/4 Stefan Boute (16) 7/5 Renilde v.d.velden (57) 9/5 Ineke Sieders (67) 13/5 Johan Simon (68) Datum Aantal Opbrengst 1e collecte Opbrengst 2e collecte 3/ ,32 85,40 10/ ,38 64,27 17/ ,94 117,70 24/ , / ,55 205,17 18

19 Wie, wat, waar Kerkenraad Praeses: Bram de Smidt Tel Vice praeses en Albert Ferwerda kerkrentmeester Tel Kerkrentmeester: David Bordeaux Tel Scriba: Henk Schoonenberg Tel Pastoraat: Jan Kwint Tel Diaken Hetty van Rijn Tel Predikant Ds. N.Schipper. Vanaf 1 mei ds. C.Alderwegen. predikantiggds@gmail.com Kerkdiensten: Iedere zondag om uur Adres kerkzaal Adres pastorie Centro Social Calle del Mar 4 Calle Malécon de la Encanta Residencial La Caleta, bl III, no 32 Rojales Orihuela Costa Tel Mob Financiën In Spanje (Iban) Rekeningnr: (ES41) (BIC code is CAIXESBB) t.n.v. IGLESIA EVANGELICA HOLANDESA EN GUARDAMAR. In Nederland (Iban) Rekeningnr.: (NL 14 RABO 0) t.n.v. IGGDS De Hoeksteen Website en of en mail: info@iggds.nl 19

20 Vanaf 1e Paasdag 2013 kerken wij in het Centro Social van Rojales. De nieuwe locatie ligt midden in Rojales, naast het gemeentehuis aan de Rio de Segura. Het adres is Calle Malécon de la Encanta. Het nummer is niet bekend, maar het gemeentehuis is nr. 1. Dat moet voldoende zijn om de tomtom zijn werk te laten doen. BELANGRIJK U kunt uw auto prima parkeren achter het gemeentehuis. Er is een rolstoelhelling bij het Centro Social, dus ook voor degenen die slecht ter been zijn is de locatie goed te bereiken. 20