De Saarland-Radweg. Nergens is de wereld groener dan hier

Transcriptie

1 T O U R F I E T S E N De Saarland-Radweg Nergens is de wereld groener dan hier Met een totale lengte van 362 kilometer biedt de Saarland-Radweg een uitstekende gelegenheid om volop te genieten van dit groene Duitse Bundesland. Donkere bossen, glooiende heuvels, strak getrokken akkers en rustige rivieren trekken aan de zintuigen voorbij. Door de verscheidenheid aan op- en afstapplaatsen is het mogelijk om niet de hele route, maar een of meerdere delen te fietsen. De Radweg is ook uitstekend te combineren met andere routes in aangrenzende streken zoals de grensgebieden van Luxemburg en Frankrijk.

2 Een echte aanrader is het startpunt in Saarbrücken. Deze stad, gelegen tussen donkergroene heuvels, heeft een Frans tintje. Onder statige bruggen stroomt de rivier de Saar gemoedelijk door de stad. Het oude stadscentrum herbergt een aantal leuke winkels. Vanaf de heuvels hoog boven de stad is het uitzicht prachtig; Saarbrücken lijkt weg te vallen in het groen van de heuvels. Bedrijven en industriële activiteiten zijn vooral gesitueerd aan de rand van de stad zodat het oude centrum en de omliggende natuur behouden zijn. We starten met fietsen bij de rivier. Met volgepropte tassen rijden we door het drukke verkeer naar het water. Het is vroeg, bijna werktijd, en de mensen hebben haast. Uitlaatgassen, geronk, vermoeide blikken: we zien hier precies wat we in ons eigen De Fransen, die toch bekend staan om hun culinaire hoogstandjes, komen naar Saarland voor de Duitse keuken. land hebben achtergelaten. We banen ons snel een weg naar het groen. Als we bij een brug over de Saar komen, nemen we het fietspad naast de rivier. Omdat de weg omlaag ons niet direct duidelijk is, snijden we een stukje af en fietsen we een klein, modderig pad op. We ontwijken wat laaghangende takken, wekken bijschriften onbedoeld een slapende dronkelap, en bereiken met piepende remmen het fietspad. Het is nog fris. De zon is nog niet boven de heuvels uitgekomen. We laten de fietsen rustig rollen zodat de spieren ook aan de omgeving kunnen wennen. Vandaag blijven we de hele dag langs de rivier rijden. Het fietspad is perfect en mooi vlak; de grote betonnen platen sluiten naadloos op elkaar aan. Na enkele kilometers laten we de stad achter ons. Net als het fietspad volgt de drukke weg, iets boven ons, ook de Saar. De rivier is een belangrijke natuurlijke verbinding met buurland Frankrijk. En dat we dicht bij Frankrijk zijn, kunnen we al snel merken. De huizen zijn net iets anders, kleiner en minder goed onderhouden. We komen een visser tegen met een typisch Franse snor, met krullende uiteinden. Even later is de drukke weg overgegaan in een rustige secundaire weg en staan er alleen auto s met Franse kentekenplaten langs de kant. Tijd voor een croissantje. De meeste vakantiegangers in Saarland komen, opvallend genoeg, uit Frankrijk. De voornaamste reden om als Fransoos naar Saarland af te reizen is om te genieten van de typisch Duitse gastronomie. De Fransen, die toch bekend staan om hun culinaire hoogstandjes, komen naar Saarland voor de Duitse keuken! Eigenlijk moeten we hier spreken van de keuken van Saarland, met haar typische, maar formidabele gerechten. De bekendste is wel de Schwenker, genoemd naar de grill die boven gloeiend hete kolen heen en weer schommelt. Het voedsel wordt sissend, glanzend en met stijl en passie opgediend. Het fietspad waarop we rijden, volgt over een redelijk lange afstand de grensstreek tussen Duitsland en Frankrijk. De rivier slingert tussen beide landen alsof ze moeite heeft een keuze te maken. Af en toe passeren we de grens. Wat ons het meest opvalt als we de Franse grens over steken, is dat we in het Franse zo nu en dan de weg dreigen kwijt te raken. Aan de Duitse kant staan overal en altijd borden die ons de juiste richting wijzen. Kilometerpaaltjes, wegwijzers, grote informatieborden: allemaal heel gründlich. Aan deze kant is de route gemakkelijk zonder kaart te volgen. Maar steek je de brug over naar Franse zijde, en zeker wanneer je in een Frans boerendorp terecht komt, dan lijkt dit Duitse luxegoed onverhoopt verdwenen. Het gebeurt ons steeds weer. Moeilijk om de route hier terug te vinden is het niet, want BIKE & TREKKING XX

3 in dit gedeelte volgen we meestal de rivier. Met de kaart erbij en twee paar ogen, hebben we de weg dan ook zo weer teruggevonden. Erg vervelend is het niet, het heeft ook wel wat, die grote verschillen tussen twee landen op een paar meter afstand van elkaar. We fietsen niet de hele route. We slaan kleine stukjes over, zodat we ook de wandelgebieden kunnen ontdekken. In totaal fietsen we vier dagen en wandelen we over een aantal andere stukken. Ongeveer negentig procent van het totale fietspad is autovrij. Met een kaart en de uitstekende fietsinformatiefolder van de VVV ontdekken we langzaam hoe plezierig we in deze streek de pedalen kunnen laten rondgaan. De rivier hebben we inmiddels achter ons gelaten en het fietspad golft door het landschap op en neer. Beboste gebieden maken plaats voor glooiende akkerbouw. Stapelwolken trekken over het landschap. Zelfs wanneer de zon vrij spel heeft, is het donker in het bos en voelt de temperatuur enkele graden frisser. Het is erg stil. Alleen het geluid van onze banden klinkt tussen de bomen, waarin de zangvogels ons toefluiten. De open weide met haar gezellige bankjes lonkt verleidelijk, helemaal wanneer de zon de ruimte heeft. We beloven onszelf om het er tijdens de lunch goed van te nemen. We fietsen kleine heuvels op en maken lange afdalingen waarbij we rustig de heuvels afrollen. De wind wappert door onze haren, vingers rusten op de remhendels. De bepakte fietsen zijn uiterst stabiel, ook tijdens hogere snelheden. We kunnen ver voor ons uit kijken en we hoeven ons geen zorgen te maken over ander verkeer, op deze weg komen alleen fietsers en landbouwvoertuigen. Op het strakke asfalt doen we het rustig aan. We sparen de benen voor de volgende, zwaardere etappe met veel meer hoogtemeters. Ongeveer negentig procent van het totale fietspad is autovrij. Speciaal voor de vele fietsroutes legt men hier aparte fietspaden aan. De fietspaden liggen dan ook vaak van de weg af. Mede doordat er geen zwaar verkeer over deze paden rijdt, op tractors na, is het wegdek perfect. Geen gaten, kuilen of kapotte weggedeeltes. Dit geldt overigens niet alleen voor de Saarland-Radweg, maar ook voor de rest van de infrastructuur zoals voetpaden en op- en afgangen richting de rivier. Alleen in dorpen en steden begeven we ons op de fiets tussen het andere verkeer. De Radweg is bijna helemaal geasfalteerd, afgezien van een klein, prima te berijden stukje over een bospad. De derde etappe brengt ons naar de Saarschleife bij Mettlach. Daar bij het kleine dorpje, beroemd vanwege de fabriek van Villeroy en Boch, stroomt de rivier de Saar op zijn mooist door het landschap. Tussen de heuvels, die slechts enkele honderden meters hoog zijn, maakt de Saar een bijzonder mooie lus. Op een van de hoogste heuveltoppen rondom deze natuurlijke slinger bevindt zich een prachtig uitkijkpunt. Vanaf hier kijken we vol verwondering naar de natuurlijke weg die de majestueuze Saar heeft ingesleten door het diep donkergroene bos. De hoogtemeters op de kaart lijken op die van een hartslagmeter. Hoge pieken, diepe dalen. Maar bij nader inzien blijkt het allemaal wel mee te vallen. De kaart geeft kleinere verschillen aan dan we gewend zijn, waardoor het traject vooraf zwaarder lijkt dan het daadwerkelijk is. De langste klim behelst niet meer dan 250 hoogtemeters. Hiermee ervaren we de tocht als pittig, maar uitdagend. Met iets meer moeite dan tijdens de voorgaande twee etappes, maar toch nog met gemak, komen

4 we aan in Mettlach. De klimmetjes zijn met onze fietsen goed te doen. In het lichtste verzet trappen we met een hoge frequentie tamelijk gemakkelijk de heuvels op. Zodra we meer transpireren en dieper ademhalen, merken we hoe fris en natuurlijk deze omgeving is. De avond ervoor heeft het geregend en daardoor ruikt het bos sterker. We snuiven met volle teugen een frisse zoete geur op zodra ons lichaam om meer zuurstof vraagt. In Mettlach wandelen we even door het openluchtmuseum van Villeroy en Boch. We rusten uit en drinken wat. Ons hotel ligt hoger, en met de gedachte aan een heerlijk diner en een goede slaapplaats fietsen we nog eenmaal de berg op. Als we aan onze laatste etappe beginnen, voelen we ons conditioneel sterk en bevlogen. De lichte heuvels en bergen hebben ons goed gedaan. De conditie is onderweg verbeterd en we ervaren het fietsen in dit heuvelachtige landschap slecht als net iets zwaarder dan in Nederland. Thuis mogen we dan amper bergen hebben, we hebben wel wind. Wij prefereren echter heuvels. Na een klim krijgen we altijd iets terug in de vorm van een afdaling, als slagroom op een toetje. We fietsen vooral over de hoger gelegen vlaktes. Af en toe maakt de route een slinger omlaag en fietsen we een dal in om vervolgens via een steile klim weer hogerop te komen. We rijden vooral door boerenland, lange volle graanvelden strekken zich uit. Door een zachte windvlaag golven de aren als een gouden zee heen en weer. Op de toppen van de hoger gelegen vlaktes waait het wat harder. Om die reden zien we hier veel windmolens waarin ongetwijfeld in vroeger tijden het product van het land tot meel werd gemalen. Onderweg fietsen we langs een internationale beeldententoonstelling. Deze blijvende tentoonstelling, Steine an der Grenze, ligt pal naast het fietspad tussen de akkers en weilanden in. Bij enkele beelden zijn picknickplekjes gemaakt. Vandaag is veruit de zonnigste dag en onze lunch loopt dan ook uit op een Frans middagdutje. We hoeven nu niet veel kilometers meer te maken en we genieten nog even extra van al die natuur om ons heen. De ronddraaiende wieken van de windmolens in de verte beschouwen we als een teken van bedrijvigheid en bewoning. Saarbrücken is dan ook nabij. De ronde zit er bijna op. Op de kaart spieken we naar andere routes. Er zijn er nog genoeg. We maken nog geen keuze. We dutten in. Straks laten we de wielen weer rollen en zullen we wel zien welke kant we op gaan. Fout kan het niet lopen, voor fietsers wordt hier goed gezorgd. bijschriften BIKE & TREKKING XX

5 INFO Tourfietsen in Saarland is prima te doen voor jong en oud. Mooie rustige wegen voeren de fietsers door een overwegend groen landschap. Voor zowel beginnende als gevorderde fietsers zijn er voldoende mogelijkheden voor het bepalen van de juiste route. Wie het wat rustiger wil aan doen, kan het beste bij een van de rivieren blijven, zodat het aantal te overwinnen hoogtemeters tot een minimum beperkt blijft. Doordat de fietspaden nagenoeg autovrij zijn, is het mogelijk om goed en veilig met kinderen te fietsen buiten de dorps- en stadsgrenzen. De gratis folder Radfahren van de VVV is de meest informatieve folder. Hierin staan duidelijke tabellen en afstanden van de negen hoofdroutes. Ook routekaarten, fietsvriendelijke hotels en een overzicht van evenementen zijn in de folder opgenomen. De folder is te bestellen via de website Alle routes zijn goed aangegeven, toch is het belangrijk om een goede en duidelijke kaart mee te nemen. Kaart: Een kaart die prima voldoet, is de ADFC regionalkarte Saarland 1:75.000, 6.80 Deze en nog vele andere zijn te bestellen op Fietsverhuur Er zijn meerdere locaties waar je fietsen kan huren of voor reparaties terecht kan. Een compleet overzicht tref je aan in de VVV folder. De Fahrradladen in Saarbrücken: Adventours in Weiskirchen: