Mijn visie op deze problematiek

Transcriptie

1 6 Mijn visie op deze problematiek

2 2 Inhoud en Colodings Charles Claessens pagina 2 Charles Claessens Elektrosensibiliteit pagina 3 Colofon het bitje Charles Claessens pagina 26 Er zijn enkelen, die mij verwijten met *alternatieve rotzooi* om te gaan, maar dergelijke personen begrijpen weinig van wat er zo allemaal gaande is. Als de Gezondheidsraad officieel al stelt, dat elektrosensibiliteit niet kan bestaan, omdat zij het werkingsmechanisme niet begrijpen, dan komen we nooit tot een oplossing. En oplossingen zijn in de maak, en hoogstwaarschijnlijk zullen we binnen afzienbare tijd de problematiek van elektrosmog achter ons hebben gelaten. (Nee, dat is geen sprookje, maar werkelijkheid. Achter de schermen wordt hier momenteel zeer hard aan gewerkt en zijn er heel grote vorderingen gemaakt. Daarover op een later tijdstip meer.) We moeten gewoon iets anders gaan denken, en andere zienswijzen niet meteen afwijzen, en het lef hebben andere wegen te durven bewandelen. Mijn grote ergernis is, dat de *wetenschap* zo rond de pot draait, en allerlei studies doet, die helemaal niets brengen en ook helemaal niets aantonen. Natuurlijk is het de opzet om de onschadelijkheid aan te tonen, en de onderzoeken, welke wel iets aantonen worden snel onder tafel geveegd. Ook de GR is heel selectief bij haar literatuurstudies. Studies welke niets zouden aantonen worden de hemel in geprezen en studies die wat negatiefs vinden zijn ineens niet *wetenschappelijk*, statisch onjuist, hebben verkeerde parameters, verkeerde opzet, enz. En als er niets te verwijten valt, heeft de GR zich geen mening gevormd. De Gezondheidsraad wekt heel sterk de indruk zeer partijdig te zijn; tè partijdig. Verbijsterd zag ik toevallig vanmorgen op de TV een epidemiologe aan het woord. Zij vond dat al de resultaten van proeven op ratten, muizen en andere dieren, helemaal niet op mensen vergelijkbaar zouden zijn. Met andere woorden, al die proeven van de farma industrie op dieren zijn dus niet voor mensen vergelijkbaar. Dan zullen de apotheken ca 95 % van hun spullen bij het grof vuil mogen plaatsen. Altijd als er iemand of een instantie (in dit geval de FNV) met een waarschuwing voor de gezondheid komt, worden die waarschuwingen gebagatelliseerd. *Hollanders zijn immuun voor alles* lijkt de strijdkreet wel patiënten overlijden jaarlijks onnodig in nederlandse ziekenhuisen. Nederland heeft een van de hoogste geboorte-sterftecijfers. Laat ik het maar niet over kanker hebben. Ook alle waarschuwingen over elektromagnetische velden worden steevast als onbeduidend onder tafel geveegd. Toch relateren steeds meer mensen hun gezondheidsklachten aan EMV, maar de GR blijft van mening, dat het *tussen de oren* zit. En men stelt dat nu ook nog zelfs zonder enige terughoudendheid of voorbehoud. Zonder deugdelijk eigen onderzoek, maar aan de hand van het lezen van literatuur. Het zijn Schriftgeleerden. Ofwel Farizeeërs. Het is bekend hoe men daar mee om moet gaan. Gedurende de tien jaar, dat ik mij met deze materie bezig houd, heb ik nog nooit één enkele persoon ontmoet, die bang was van zijn/haar gekoesterde DECT telefoon! Het wordt tijd, dat de grondwettelijke rechten van elektrosensibelen, want die hebben ook rechten, eens gehonoreerd worden.

3 3-1. elektrische wisselvelden - 2. magnetische wisselvelden - 3. elektrische gelijkvelden - 4. magnetische gelijkvelden - 5. elektromagnetische golven = allemaal elektrosmog velen onderstschatten vaak punt 4. de magnetische gelijkvelden! a-thermische biologische effecten Reactie bij minder dan 1 µw/m². Beschadigd immuunsysteem

4 Degenen die de regels maken, bestaan voor het merendeel uit techneuten, die doorgaans geen verstand van biologie hebben, althans zo laten zij blijken. 4 Kijk naar de WHO en naar de Gezondheidsraad, evenals de leden van de ICNIRP, de particuliere duitse organisatie van techneuten, die een zak zout water hebben bestraald en gekeken hoeveel energie er nodig was om die zak zout water binnen 6 minuten 1 graad Celcius te doen stijgen. Dat is de basis van de ICNIRP grenswaarden, en bij de totstandkoming ervan kwam er geen arts of bioloog aan te pas. Dat Nederland de hoogste grenswaarden ter wereld zou hebben is een fabeltje. Nederland hanteert gewoon de ICNIRP richtlijnen; niet meer en niet minder. Dat de nederlandse Gezondheidsraad louter op basis van literatuurstudies, want echte onderzoeken doet zij niet, hogere waarden adviseert is iets geheel anders. Daarin staat de GR alleen. Alleen de nederlandse GR adviseert hogere grenswaarden. Waarom weet niemand. De belgische Gezondheidsraad adviseert al langer lagere waarden. Voor GSM900 bijvoorbeeld werd in België i.p.v.. de ICNIRP 41 V/m slechts 21 V/m toegepast, en nu aangescherpt tot 3 V/m, precies de aanbeveling van de belgische Gezondheidsraad. Door de halsstarrige arrogante houding van de nederlandse Gezondheidraad is er in Nederland helemaal geen beweging, en kan iedereen verstoppertje spelen achter de GR. Dat blijkt ook uit de achterlijke adviezen van de GGD's, die tegen beter weten in blijven beweren dat er niets aan de hand is. Het kernpunt is, dat de overheden blijven vasthouden aan de thermische effecten, d.w.z. dat er pas biologische effecten kunnen optreden, wanneer er van warmteontwikkeling sprake is. Maar een dagje aan het strand brengt hogere temperaturen met zich mee, zonder enige vorm van effecten. Het probleem van de elektrosensibiliteit zit hem in het krijgen van effecten door elektrosmog, waarbij er helemaal geen sprake is van enige opwarming. We noemen dat a-thermische effecten. De GR wringt zich in allerlei bochten, om het bestaan daarvan te ontkennen. Men stelt nu, DAT er misschien wel a-thermische biologische effecten mogelijk zijn, maar daar zij niet begrijpen HOE dat mogelijk kan zijn, de GR daar geen conclusies aan wil verbinden. Ook over het bestaan van bepaalde studies, waar toch een en ander aangetoond is, hult de GR zich in mystiek. *Daarover heeft de GR zich geen mening gevormd!* wordt vervolgens verklaard. Gewoon het spel van die drie aapjes. De ogen sluiten en het bestaat niet meer. Kernvraag in het geheel is ook wat er verstaan wordt onder schadelijke gezondheidseffecten. Wat verstaat men onder schadelijk? In feite verstaat de GR daaronder, dat men onmiddellijk dood moet omvallen. Is dat niet het geval, dan is iets niet schadelijk. Het klinkt belachelijk, maar zo wordt er tegenaan gekeken. De mystieke sprookjesachtige sfeer wordt ook door de WHO aangewakkerd. Repacholi van de WHO heeft ook in zijn factsheet voorgesteld, dat men elektrosensibelen aan stralings waarnemingstests dient te onderwerpen, goed wetende dat zulks onmogelijk is, daar geen mens een orgaan heeft waarmee hij/zij straling kan waarnemen.

5 En laten we hier heel duidelijk in zijn. Niemand kan straling of elektrosmog waarnemen of voelen! Dat is onmogelijk, want we hebben er geen orgaan voor. Bovendien worden de effecten, dus het reageren van het lichaam, pas later waargenomen. En dat is dan ook de reden, waarom al die proeven dienaangaande negatieve resultaten brachten. 5 Laat ik het eens plastisch voorstellen: Ik bevoel uw duim, en vraag of u daarbij *adverse health effects* ofwel schadelijke gezondheidssymptomen ervaart. Uiteraard zegt u *nee*. Nu sla ik met een hamer op uw duim, en wil weer uw duim betasten. Maar voor ik hem kan aanraken, en ben nog slechts een fractie er vanaf, ervaart u al pijn. *Wetenschappers* vragen zich af, hoe het komt dat uw duim pimpelpaars wordt, en niet groen of geel. Daar zij dat niet begrijpen, stellen zij, dat u ook geen pijn kunt voelen. Zo werkt wetenschap. Met studies is het ook zo. Een *wetenschapper* steekt zijn hoofd onder water, en zegt: *IK hoor niets, dus is er geen geluid onder water!* Met de moderne onderwater microfoons weten we inmiddels wel beter, maar het is typerend voor een aantal *wetenschappelijke* studies over elektrosmog. Een onderzoeksteam zoekt naar ijsberen in de Sahara, doch vindt er geen. Anderen verwijten deze ploeg, dat zij hun onderzoek in de zomer deden, en dus gaat een tweede ploeg naar de Sahara om in de winter naar ijsberen te zoeken. Ook zij vinden er geen. Daarop verschijnt Pieter van Geel op de televisie en verklaart dat ijsberen niet bestaan, en als schepje erboven op, dat ijsberen nooit zullen bestaan. (Van UMTS is niets te vrezen, niet op korte duur, maar ook niet op lange duur. Hij dacht waarschijnlijk, dat tegen de tijd dat de bom barst, hij allang verdwenen is.) Zo dient men het TNO Cofam onderzoek en het zwitserse Cofam II onderzoek ook te zien. De meeste studies onderzoeken die gezonde duimen, waar weinig aan te onderzoeken valt. De geblesseerde duimen worden niet onderzocht, en als ze er per ongeluk wel tussen geglipt zijn, worden ze als outliers buiten beschouwing gelaten. (Bij Cofam II tot 6.5 %) Want de overheden beduvelen het publiek door ijskoud te stellen, dat de UMTS studies zouden hebben aangetoond, dat er geen effecten gevonden zijn, en dat geen enkele van de proefpersonen iets van de stralings-exposities gemerkt zou hebben. Dat is een flagrante leugen, waar wel iedereen zich achter verstopt. Lees meer in detail op: De GR stelt in haar laatste jaarbericht over 2008, dat er weliswaar een lichte stijging van het aantal klachten is waargenomen, maar dat die klachten een andere oorzaak moeten hebben. Alleen al het zien van een zendmast zouden gezondheidsklachten veroorzaken, m.a.w. het zit allemaal tussen de oren. Tja, en als je geen onderzoek pleegt aan mensen die klachten hebben, weet je ook totaal niets. We kunnen dus gerust stellen dat de GR geen flauw benul heeft waarover het gaat. Uiteindelijk zijn de meeste leden van de commissie elektromagnetische velden gewone techneuten, die nog nooit een studie op biologische effecten op mensen hebben ondernomen. In het algemeen wordt het zo voorgesteld, dat er zo'n vijf malloten zijn, die beweren er last van te hebben, maar dat niet kunnen bewijzen.

6 Dat komt ook omdat er geen fatsoenlijk functionerend Meldpunt is, waar men zich met klachten kan laten registreren. *fatsoenlijk functionerend* staat vet gedrukt, want men moet natuurlijk wel aan de weg timmeren en zorgen dat zo'n Meldpunt bekendheid heeft. 6 Nu een anekdote: Herr Niemann, auch ehem. Siemens Ingenieur, selbst elektrosensibel, berichtete mir um 1993, daß in Bonn ein anerkanntes Symposium getagt habe, damals war Elektrosensibilität nicht mehr zu leugnen, man beratschlagte, wie viel % der Bevölkerung wohl elektrosensibel sein könnten, kam zu einem Ergebnis von 4-7% und befand das als vernachlässigbar. Nehmen wir nur als realistischen Vergleich unsere lieben kleinen Freunde, die Zecken. Wenn in ganz Deutschland 100 Personen eine Hirnhautentzündung bekommen, nachdem sie von einer Zecke gebissen wurden, möchten viele Ärzte doch gleich 80 Millionen impfen wie auch bei der angeblichen Vogelgrippe und was bei der Pandemie Elektrosmog? % ca Menschen dauerbetroffen nichts, vernachlässigbar klein! Zecken zijn teken! De nawerking van Repacholi's factsheet is, dat de meeste artsen hun klagende patiënten doorverwijzen naar de psycholoog. Dat hebben zij niet direct van de WHO, maar van de GR en de daaronder fietsende GGD's, die dat gretig overnemen. Feit is, dat vrijwel geen elektrosensibelen onderzocht zijn of worden. Feit is, dat vragen van elektrosensibelen om hen serieus te onderzoeken steevast geweigerd worden. En het is zelfs zo, dat elektrosensibelen die toch bij hun huisarts of specialist blijven aandringen om hun klachten toch serieus te nemen ineens boos buiten de deur gezet worden, met het advies het verder maar met de GGD uit te zoeken, daar de betreffende arts zich aan de voorschriften van de GGD dient te houden en daar niet van mag afwijken. Een gesprek met een betreffende GGD is vervolgens een diep tranendal, vol onwil en stupide houding. Veel onderzoeken putten zich ook in de vraag of je nu wel of geen kanker krijgt. Veel mensen lezen de echte studies niet en gaan af, wat *lawaaischoppers*, die ze ook niet zelf lezen, daarover kwaken, en zo ontstaan veel misvattingen. Niet begrepen is vaak, dat men kanker vindt bij exposities, die ver boven datgene liggen, waaraan wij zelf zijn blootgesteld. Opmerkelijk zijn ook de verhalen, dat studies zouden aantonen dat er geen gevaar is (een geliefde stelling van woordvoerders van de GGD). De werkelijkheid is anders. Van de geregistreerde wetenschappelijke studies bij het duitse EMF-Portal (stand ) hebben slechts 1021 over die betrekking hebben op onze hoogfrequente mobiele telefonie. En daarvan zijn er slechts een dozijn, die betrekking hebben op zendmasten. En daarvan vonden 10 uit 14 studies aantoonbare symptomen, volgens WHO standaard. Maar ja, symptomen zijn niet dodelijk. Wanneer er sprake is van een kankerrisico, is dat steevast het geval bij mobieltjes, nooit bij zendmasten. Daarom stel ik dat zendmasten niet kankerverwekkend zijn. Zou dat wel het geval zijn, zou nu iedereen met kanker thuis zitten. Het is wel zo, dat elektrosmog de in het lichaam aanwezige latente ziektekiemen, evenals kankervirussen als een katalysator doet opbloeien en sneller tot ontwikkeling doet brengen. Dat is de reden waarom er zoveel kankerclusters rond zendmasten zijn. Het is een gevolg, niet de oorzaak, want kanker kun je van velerlei oorzaken krijgen. Bekend is, dat mensen een DECT telefoon nog net kunnen verdragen, maar een klein beetje zendmast erbij doet de boel ontploffen.

7 Ik vind dat men nu maar eens moet ophouden met steeds maar weer over kanker te zeuren. Er zijn genoeg andere symptomen, welke ook het leven tot een hel kunnen maken. Een dermate grote hel dat er al enkele personen rondlopen met de gedachte aan zelfdoding, en zelfs al gevallen waar dat heeft toegeslagen. 7 Maar wat is er nu wel aan de hand? Mensen reageren toch. Maar ze kunnen niets voelen. Dat is bewezen. Hun lichaam reageert. Dat is het. Het lichaam speelt op en sputtert tegen. Ongekontroleerd. Zonder dat men daar iets tegen in te brengen heeft. Typerend is, dat wanneer men in staat is deze elektrosmog velden te vermijden, veel van dergelijke gezondheidsklachten weer verdwijnen. De zwakste delen in het lichaam beginnen tegen te sputteren. Er zijn wat algemene kenmerken zoals chronische hoofdpijn, chronische moeheid, slapeloosheid, geheugenverlies, althans het korte-termijn geheugen, allergische reacties, etc. De lijst staat op de website onder symptomen. Daarbij moeten we nog een onderscheid maken, tussen *normale* en *niet-normale* mensen. Daarmee worden mensen bedoeld, die een nog redelijk functionerend immuunsysteem hebben, en mensen met een reeds beschadigd immuunsysteem. De oorzaken voor een beschadigd immuunsysteem kunnen van velerlei aard zijn. Veel mensen weten helemaal niet in hoeverre hun immuunsysteem beschadigd is. Zij denken gezond te leven, doen aan sport, eten macrobiologisch voedsel, enzovoort. Maar alles wat zij eten en drinken bevat bv. zware metalen, die zich in het lichaam ophopen. In Amerika heeft men recentelijk 10 bekende flessenwater merken onderzocht. In totaal werden 38 toxische bestanddelen gevonden, waarvan ieder merk er minimaal 8 bevatte. Meer dan een derde van de gevonden chemicaliën viel buiten de reglementen van de flessenwater industrie zelf. Over de carcinogene effecten voor borstkanker zal ik het maar niet hebben. In de Journal of Exposure Science and Environmental Epidemiology stond een artikel waarin men onderzocht had, dat 100 % van de babyvoeding perchloraat bevat. Het hoogste percentage werd gevonden in producten, welke met koeienmelk werden vervaardigd. En hoe komt dat dan in de koeienmelk zult u zich afvragen? Het is een verontreiniging in de watertoevoer dat de melkkoeien wordt toegediend. Deze koeien geven het op hun beurt weer door in hun melk, dat dan weer gebruikt wordt om de babyvoeding van te maken. Dit om aan te tonen, dat er heel wat met ons immuunsysteem aan de hand kan zijn, zonder dat wij dat zelf merken of weten. 75 % van de bevolking heeft een nog redelijk functionerend immuunsysteem, en wordt pas *aangevallen* bij hoogfrequente stralingshoeveelheden van boven de µw/m², hetgeen bij mobieltjes het geval is. Zendmasten meet ik meestal µw/m². 25 % van de bevolking heeft een beschadigd immuunsysteem, en kan *aangevallen* worden bij stralingshoeveelheden van µw/m². En nu komt het, waar *wetenschappers* geen flauw benul van hebben: Elektrosensibelen kunnen al gaan reageren met lichamelijke klachten bij minder dan 1 µw/m²

8 ofwel één µw/m². Daar snappen ze helemaal niets van. Dat kan toch niet, want het Wattage is veel te gering om thermische effecten uit te lokken. Toch is het zo. Rechts een *normaal* persoon (de 75%). Het glas in zijn buik is nog lang niet vol, alhoewel er al wat inzit aan gifstoffen, onverwerkte trauma's, zware metalen als kwik en aluminium etc., medicijnen, operaties, etc. Het vollopen van zijn glas geschiedt volgens de blauwe curve, evenals de gevoeligheid. Dat is de reden waarom deze argelozen pas veel later aan de beurt komen 8 Gevoeligheid Tijd De persoon hiernaast behoort tot de 25 % met een beschadigd immuunsysteem. Het glas is weliswaar vol, maar als er een druppel bijkomt ontploft de zaak. Echter, iedere keer dat er wat ontploft wordt het glas steeds smaller, en gebeuren er steeds sneller allerhande vervelende zaken. De gevoeligheid neemt steeds sneller toe, zie rode lijn in bovenstaande grafiek. Het tijdstip, waarop het lichaam gaat reageren op de verschillende elektrosmog bronnen is ook heel variabel, en bevindt zich binnen het gele veld tussen de snelle (rode) reactietijd en de langzamere (blauwe) reactietijd. Sommige kunnen al na enkele minuten reageren. Sommige uren later en nog anderen wel een dag later. Tijd Veel elektrosensibelen realiseren zich niet dat zij pas 's nachts reageren op waar zij overdag aan zijn blootgesteld geweest. Elektrosmog Over die gevoeligheid kan ook een boekenkast gevuld worden. Het is typerend, dat bepaalde elektrosensibelen bij sterke signalen ze wel *voelen*, maar er geen hinder van ondervinden. Maar bij bepaalde zeer zwakke signalen, die soms nauwelijks meetbaar zijn, helemaal uit hun dak kunnen gaan. Dat *dose/response* principe dient dus nodig eens op de helling gezet te worden. Dat kan ik alleen maar met twee argumenten verklaren. Ten eerste het biologische venster.

9 Dit is het biologische venster van een *gezonde* persoon. Het is helemaal gesloten en laat niets door. 9 Vervolgens van iemand die elektrosensibel aan het worden is. Merk op, dat er al bepaalde kleine openingen zijn voor bepaalde elektrosmog bronnen, bijvoorbeeld magneetvelden, bepaalde VLF frequenties, en ook al een groot venster voor bv. DECT. Merk op, dat het grote venster wisselend is; nu wel en dan weer niet zo gevoelig. Het venster hieronder is dat van een echte elektrosensibele, die aan alle kanten belaagd wordt. En hier een venster van een elektrosensibele die aan het herstellen is. Bepaalde vensters worden kleiner, en het grote wordt weer wisselend. Waarschijnlijk zal het nooit meer worden zoals het eerste venster, maar veel elektrosensibelen zullen toch al met het laatste resultaat blij zijn. En dat is goed mogelijk. In een aantal gevallen is de gevoeligheid met 90 % afgenomen.

10 Veel *dingen* die in de handel zijn, en waarvan beweerd wordt dat ze de straling harmoniseren, neutraliseren, omvormen in positieve straling, etc. is klinkklare onzin. Dat is met ieder willekeurig HF meetapparaat vast te stellen. Er verandert helemaal niets. Het aantal µw/m² is vóór en nà exact hetzelfde. 10 Toch zijn er een aantal mensen die baat hebben bij bepaalde *dingen*. Hoe kan dat, en hoe is dat te verklaren? Want daar moet toch een verklaring voor te vinden zijn? Niet met de gebruikelijke mumbo-jumbo en hocus-pocus verhalen van de verkopers, die met de meest waanzinnige verhalen komen opdraven. Straling meten heeft dus geen zin, maar mensen merken wel effecten. Natuurlijk wordt dan naar voren gebracht over verbeelding, nocebo en placebo. Weinigen zijn echter in staat om met een bidprentje in de hand de halsstarrige hoofdpijn weg te krijgen. Dat lukt alleen maar door ergens anders heen te gaan. Het lichaam reageert dus kennelijk op *dingen*. Daarom dient men serieus aan het lichaam te meten. Formulieren invullen met enquêtes brengt geen soelaas, omdat men nooit onbevooroordeeld is. Ook het opfokken van de proefpersonen, en zo een verwachtingspatroon creëren, is niet de juiste manier, ook niet met enkel de huidweerstand te meten, zoals dr. Kaul in Duitsland heeft gedaan. Om het zuiver te doen, dienen de proefpersonen eerst te worden geconditioneerd, en vervolgens een nulmeting te maken. Vervolgens worden ze belast met een of andere vorm van elektrosmog, en dienen er verschillende metingen gedaan te worden om te zien wanneer ze reageren. En dit zonder iets aan ze te vragen. Gewoon enkel meten. Daarom is het raadzaam om eerst de proefpersoenen te selecteren op graad van gevoeligheid, d.w.z. voor welke bronnen, bij welke sterkte, en wanneer er reacties kunnen verwacht worden. Het zg. CCS of Claessens Classificatie Systeem. Het is onzin om iemand die meent vlakbij een zendmast iets te voelen, te plaatsen naast een persoon, die al van een mobieltje van een passant uit zijn dak gaat. Het is niet eens nodig om er een zg. controle groep, zo die hedentendage nog zou bestaan, naast te hebben. Want we willen enkel zien op welke wijze de personen reageren. En dat is het grote verschil met al die andere studies. Daar wilde men de onschadelijkheid aantonen. Wij willen niet de schadelijkheid aantonen, maar enkel bepalen DAT er effecten optreden, hoe en wanneer. Hieronder een spectogramanalyse. Een aantal frequenties worden via een handelektrode door het lichaam naar de andere hand gegeven, welke een bepaalde sensor bevat. Deze meter onthoudt waar er in het lichaam resonanties optreden, houdt die vast en geeft ze weer. Bij een expositie treden er op andere plekken pieken op, die vervolgens langzaam verdwijnen, wanneer de expositie weer verwijderd is.

11 Er zijn meerdere methodes om direct reacties aan het lichaam te meten. Hieronder een veel gebruikte methode van elektroacupunctuur, een diagnose systeem. Daarbij wordt een stift tegen de meridiaanpunten van handen en voeten gehouden. Er is ook een systeem, waarbij men niet hoeft te drukken (een discussiepunt qua bedrevenheid en reproduceerbaarheid), maar waarbij een lichtcel de spanningen bij de meridiaanpunten meet en doorgeeft. Men verkrijgt dan een grafiek zoals daaronder, en er is veel meer data beschikbaar. 11

12 12 Even een zijsprong. Speciaal voor paarden is er een BioScan Light systeem ontwikkeld. De *paardendokter* gaat met de Find (linksboven) over de meridiaan punten, en als er een blokkade aanwezig is, geeft de Find al naar gelang de grootte een geluidssignaal, waarna dat punt gemarkeerd wordt. Vervolgens gaat men met de Pack over de gemarkeerde punten en de IR diodes doen hun helende werking. In Nederland ken ik zo iemand die daar heel succesvol paarden mee behandelt. Iets anders is een doe-het-zelf apparaat, zoals hieronder afgebeeld. Met een stift gaat men over een aantal meridiaanpunten, en waar er blokkades zijn, voelt men dat. Deze punten worden ook gemarkeerd, en vervolgens door het apparaat behandeld. Uiteraard is er een dik handboek met vele illustraties bij. En, het werkt! Uiteraard kan men dit ook als analyse toepassen.

13 Er zijn ook Biofeedbacksystemen, waarmee veel parameters te meten zijn, zoals hieronder afgebeeld. RSP, BVP, EMG, GSR, EEG, ECG, TMP en SC. Voor onze doeleinden is dit apparaat minder geschikt omdat het draadloos met Bluetooth werkt, maar er zijn andere types die wel in aanmerking komen. 13 Er zijn slimmerikken, die bijvoorbeeld de hartslag als een parameter nemen, en bekijken hoe die onder belasting verandert, zoals hieronder.

14 14 Ook kan zo het stress potentieel gemeten worden. Het IGEF heeft zo kunnen vaststellen, dat bij jeugdigen het stresspotentieel veel hoger ligt, dan bij ouderen. (Een verklaring voor de agressiviteit bij de jeugd!) Hier wordt een elektronisch meetapparaat getoond, welke de bio-energie van dingen kan meten, n.a.v. een vinding van Reich. Als voorbeeld links een appel welke met de normale pesticiden gekweekt is, en rechts een appel die biologisch is gekweekt. Duidelijk is de hogere bio-energie te zien op de meteruitslag. Hetzelfde heb ik vastgesteld met de door mijn zwager biologisch gekweekte tomaten en die van de super. Er zijn verschillende sondes. Ook een grote, waar een persoon op kan staan en zo gemeten kan worden. Let wel, men kan alleen verschillen in % meten, geen vaste maateenheden. Op de volgende pagina een blad van een plant. Op de meetsonde geplaatst, kan men het afsterven goed waarnemen, door het verminderen van de bio-energie.

15 15 Ook de verbeterde bio-energie van water kan zo gemeten worden. Links twee flessen met elkaar verbonden met een zg. wervelaar. De meter werd op 50 % ingesteld, en de flessen omgekeerd. Door de werveling (Schaumberger) wordt het water gevitaliseerd, en het bewijs vormt de hogere uitslag van de bio-energie. Met de grote sonde kan men ook bij personen een toe- of afname van bio-energie vaststellen.

16 16 Brijot levert een apparaat, welke videobeelden van passanten laat zien, en waarbij de afwijking van 9 GHz, d.w.z. van 8 tot 10 GHz, te zien is. Wanneer passanten vreemde voorwerpen onder hun kleding hebben verborgen, is dat op de camera te zien. Waarom ik dit erbij sleur, is het feit, dat kennelijk ons lichaam een frequentieveld van 8 GHz, ofwel MHz rond zich heeft. De afbeelding hieronder is van ThruVision. Hun scanner werkt in het THz, ofwel TeraHertz gebied. Kennelijk stralen wij ook nog eens in het TeraHertz gebied.

17 17 Dit is het RFI meetsysteem. Met een speciale frequentieteller worden hier op 40 punten rond het lichaam de aanwezige frequenties gemeten, welke zich in het MHz gebied bevinden. Mijn punt is, dat iedereen dergelijke MHz frequentievelden rond het lichaam meedraagt. Bijkomstig is, dat het RFI (Resonant Field Imaging) systeem ontwikkeld is tezamen met Russen, en zo aura metingen toelaat. Dat wil zeggen, de gevonden frequenties krijgen in het RFI computerprogramma een aura kleur toegewezen, en er volgt een hele gespecificeerde uitleg. 5 cm rond het lichaam bepaalt de gezondheid en 30 cm afstand de psyche. De software laat ook andere vormen en bv planten toe. Rechts een wild gekleurd T-shirt uit Australië, waarvan men beweert, dat het de aura verbetert. Ik heb bij een proefpersoon de chakra's gemeten, een uur lang dat T-shirt laten dragen, uit gedaan en weer gemeten. Inderdaad, een verbetering kon worden vastgesteld

18 18 Hier een nieuw systeem, waarbij een speciale camera energiebanen in beeld kan brengen

19 19 Met voorgaande zaken heb ik helemaal geen pleidooi voor alternatieve zaken willen houden, doch enkel willen aangeven, dat er meerdere wegen naar Rome leiden, om het een en ander direct aan personen te kunnen meten, zonder ze met ingewikkelde vragen in een opgefokte sfeer te moeten lastigvallen. Men kan zo door METEN vaststellen, dat mensen door elektrosmog belast worden, plus het feit of bepaalde *dingen* inderdaad een verlichting brengen bij DEZE persoon. Men moet zich ook realiseren, dat veel mensen helemaal niet weten wat de oorzaken van hun gesteldheid kunnen zijn. Vaak zijn het geheel andere, dan de bekende zendmast. De zendmast is wellicht de druppel, die de met andere rotzooi gevulde emmer doet overlopen, maar vaak niet de oorzaak!

20 20 Radionica wordt ook door enkelen gebruikt, maar bovenstaande afbeelding doet toch wel wat twijfels aan de doeltreffendheid oproepen. Vaak wordt ook geroepen, dat de aarde op z'n einde loopt, want de Schumann frequentie zou steeds hoger worden. Dat is nu alternatief geroep, want dat is helemaal niet waar. Ergens in het Noorden wordt dat dagelijks gemeten, en er is ook een speciale meter te koop, waar men dat zelf mee kan meten, zie de afbeeldingen hieronder. Natuurlijk zit er een kleine schommeling in de Schumann frequentie, maar die blijft binnen de perken.

21 21 Bovenstaande is een voorbeeld van een spectrumanalyse meting van UMTS zenders. Duidelijk zijn de pieken van de diverse providers te zien. De sterkte van de afzonderlijke pieken wordt aangegeven, en de software berekent ook het totaal van alle pieken tezamen. Hieronder een heel speciaal geval. Iemand klaagde erover dat hij regelmatig *bestraald* werd. Na lang zoeken vond ik inderdaad een piek op precies MHz, ofwel 6.66 GHz. Typerend was daarbij dat wanneer de persoon klaagde van de pijn, ik een piek op mijn laptop had, en wanneer hij zei, dat het over was, de piek ook weer van mijn scherm verdwenen was. En dat proces herhaalde zich regelmatig. (De persoon kon mijn scherm niet zien!) Noch typerender was, dat de piek slechts een sterkte van 27 nw/m² had, belachelijk laag. Toch kon ik met eigen ogen zien dat de persoon er erg onder leed. Navraag bij Agentschap Telecom gaf als uitslag dat ik maar met een WOB verzoek moest komen. Daar ik het signaal ook bij mij thuis kon meten, deed ik bij het belgische BIPT navraag, maar daar kwam enkel *militair* uit. Helemaal vreemd is, dat ik sindsdien deze piek, welke ik tevoren met twee verschillende meters en met twee verschillende antennes goed kon meten, niet meer kon vaststellen.

22 Een onafhankelijke proef is de Tarwekiemen-water-proef (zie website). Hierbij worden tarwekiemen met gedoseerd water begoten. Het water echter wordt apart behandeld. Een neutraal controle water uit de kraan, en water dat met een mobieltje bestraald wordt. Duidelijk is het achterblijven in groei met het bestraalde water. Verbazingwekkend was, dat water welke in een kooi van Faraday geplaatst was, en vanaf buiten met het mobieltje bestraald was, en men zou verwachten, dat er geen negatieve effecten zouden optreden, de kiemen net zo achterbleven in groei als het water welke buiten de kooi bestraald was. Duidelijk is, dat de kiemen met het bestraalde water achter blijven in groei. Opmerkelijk is, dat wanneer het water met een mobieltje, welke met een klein BioProtect kaartje voorzien is, bestraald wordt, de kiemen NIET achterblijven in groei. 22

23 Uit voorgaande blijkt dus, dat er iets vreemds en tot nu toe onverklaarbaars aan de hand is. Want hoe kan het zijn, dat iets binnen in een kooi van Faraday toch net zulke schadelijke informatie kan hebben, als daarbuiten. Kennelijk is een kooi van Faraday niet afdoende om ons bescherming te bieden. 23 En hier komen we tot de kern van het verhaal. Als we beginnen met hoogfrequente straling, zoals van de mobiele telefonie, dan hebben we het over elektromagnetische golven. Echter deze golven bestaan uit twee soorten. Eerstens de hoogfrequente draaggolf, bv 900 MHz voor GSM900, of 1800 MHz voor GSM1800, of 2150 MHz voor UMTS. Alhoewel daar veel over geroepen wordt, zijn deze golven op zich niet zo schadelijk. De kneep zit hem in de laagfrequente informatie, de pulsrate en andere zaken. Het is bekend dat ongepulste hoogfrequente golven lang niet zo schadelijk zijn dan de gepulste. De informatie is laagfrequent, in digitale stukjes *gehakt*. Een mobieltje met 217 Hz, dat wil zeggen, dat er per seconde 217 hele steile pulsjes op ons afkomen. Een basisstation is gepulst met 1733 Hz; een DECT telefoon met 100 Hz, een C2000 mast met 17.6 Hz en een modem met 10 Hz. Men zegt dat een UMTS zendmast niet gepulst is, maar het organisatiekanaal is gepulst met Hz ofwel 15 khz. Voorts bestaat een UMTS signaal uit frequenties van 100 Hz met veelvouden daarvan, en 1.5 khz met veelvouden daarvan, en 1500 khz. Wanneer we het hebben over *dirty power*, dan spreken we ook over frequenties van 5 khz tot 200 khz, en eventueel hoger. Er is een eenvoudige test om te zien of u elektrosensibel bent. Luister naar een aantal geluidsfragmenten op mijn website, welke staan onder *Info*. Wanneer men echt elektrosensibel is, wordt men daar direct beroerd van. Deze geluidfragmenten zijn opgenomen modulaties uit de praktijk, en geluidsfragmenten kunnen enkel een frequentie bereik van 20 Hz tot Hz aan: Daar is beslist geen plaats voor hogere frequenties, want dat is technisch niet mogelijk. Bij de geluidsfragmenten heb ik ook zelf gegenereerde frequenties van 100 Hz en 217 Hz geplaatst. Merk op, dat deze zelfs in verschillende golfvormen toch helemaal niet zo schril werken als de modulaties in de elektrosmog. Opmerkelijk is, dat er zich noch andere frequenties bij bevinden. Zo kon ik eens met een VLF detektor, welke enkel tussen 5 khz en 150 khz kan meten, een radarsignaal vaststellen, welke qua frequentie buiten het bereik van mijn toenmalige hoogfrequent meter viel. Ook heb ik zo VLF frequenties bij UMTS signalen gemeten. M.a.w. er zit veel *vuil* tussen al die signalen. Ook kon ik vaststellen, dat een elektrosensibele persoon met lichamelijke klachten kon reageren op een VLF signaal binnen een bereik van 3 meter, terwijl mijn meetsonde dat op 3 cm afstand niet meer kon meten! Ook zijn er personen die kunnen reageren op de aanwezigheid van een mobieltje in de zak van een bezoeker. Zelf heb ik kunnen zien, dat een persoon reageerde op een batterij van 9 Volt!

24 Komen we terug op ons kernpunt. 24 Er zijn klaarblijkelijk personen die extreem kunnen reageren op verschillende vormen van elektrosmog. En dan heb ik het nog niet eens over aardstralen, wateraders en grondscheuren. Een DECT signaal zit tussen 1880 en 1900 MHz, loopt wisselend over 10 kanalen en is gepulst met 100 Hz. Natuurlijk zendt het ene toestelmerk wat sterker dan een ander merk. Maar hoe komt het dan, dat een elektrosensibele persoon, van een sterk DECT signaal niet geraakt wordt, maar door een uiterst zwak DECT signaal wel, en hard. Hieruit blijkt, dat de sterkte van een signaal niet bepalend is voor de reactie van een elektrosensibele persoon, maar kennelijk meer de informatie welke dat signaal bevat. Een zeer omstreden onderwerp vormen de longitudinale golven. Dr. Warnke heeft eens gezegd, dat zolang we de longitudinale golven niet bij onze problematiek willen betrekken we geen oplossing zullen vinden. Ik heb zo de afgelopen 10 jaar bepaalde ervaringen opgedaan, welke ik enkel en alleen door de aanname van longitudinale golven kan verklaren. Kosmische straling is niet iets wat met geitenharen sokken te maken heeft. In 1912 heeft Victor Hess in een luchtballon met drie Wulf electrometers dat op 5300 meter hoogte bewezen. Dat heeft Werner Kolhörster nog eens dunnetjes in 1913 op 9 km hoogte overgedaan. De resonanties van de kosmische straling, welke wij als levende wezens nodig hebben, worden door de kunstmatige elektrosmog straling beïnvloed. De sub-atomaire resonanties en overdracht van resonanties via sub-atomaire deeltjes worden door elkaar geschud en van richting veranderd. Klaarblijkelijk bevindt de kosmische straling zich in het TeraHertz gebied en de door ons genoemde longitudinale golven ook. De normale elektrosmog bestaat uit te meten en af te schermen transversale golven. Daarbij zijn ook longitudinale golven aanwezig. Dr. Grün, de maker van de BioProtect kaarten, heeft geconstateerd, dat de informatie van longitudinale golven, wanneer deze een afscherming passeren, van karakter kunnen veranderen. Het is nu mijn mening, dat de *grootte* van de longitudinale golven, als ik het zo mag stellen, niet proportioneel is met de grootte van de transversale golven. Het zou best kunnen zijn dat de longitudinale golven van genoemd sterk DECT signaal een laag volume hebben, en die van dat zeer zwakke DECT signaal een hoog volume aan negatieve longitudinale golven, of *informatie*. Bepaalde materialen, zoals kristallen, kunnen zich na een zekere tijd verzadigen, en beginnen dan zelf deze negatieve informatie af te stralen, hetgeen door elektrosensibelen zo ook ervaren wordt. Door ze te *reinigen* en *op te laden* in de zon, of op een Purple Plate, doen ze hun werk weer goed voor een bepaalde tijd. Silvio Hellemann had in zijn boek *Handbuch für Elektrosensible* een aantal apparaten en *dingen* beschreven, die hij aanvankelijk goed vond. Op mijn vraag welke hij mij als beste kon aanbevelen antwoordde hij mij: *Niet één, want ze beginnen allemaal na een zekere tijd negatieve informatie af te stralen.*

25 Een arts in Duitsland, die haar huis voor had laten afschermen, heeft het huis toch moeten verkopen. Ook zij was van mening, dat de afscherming na een zekere tijd begon door te laten, en af te stralen. 25 Uiteraard wordt dat door de bedrijven, welke afschermingsmaterialen vervaardigen bestreden, maar zelf heb ik het ook ervaren, en zelfs kunnen meten. Onze eigen bimsstenen binnenmuur in de flat in Rotterdam begon stilaan na enkele jaren met het afstralen van DECT signalen. In het begin niets, maar later 60, 80, 120 tot 140 µw/m², terwijl de DECT telefoon van de buren eerst met 140 µw/m² en later met 180 µw/m² door hun muur heen kwam. Ook een RDF75 vensterfolie tegen onze ramen, moest na enkele jaren van een G-ES weefsel extra voorzien worden. Kortom, er is veel meer aan de hand, dan men technocratisch en zuiver theoretisch zou verwachten. Daarom hecht ik persoonlijk weinig waarde aan de meeste studies, omdat ze enkel aan gezonde personen besteed zijn, en niet aan zeer gevoelige mensen. Duidelijk is nu ook, dat niet de sterkte van de signalen maatgevend is, maar zeer zeker de aanwezige *informatie*, hoe we die ook mogen katalogiseren. Het is daarom uitermate belangrijk, dat er meer onderzoek gepleegd wordt direct aan zeer gevoelige personen, en direct aan hun lichaam gemeten wordt. Zo kan ook het kaf van het koren gescheiden worden. Weet ook, dat een aantal dingen slechts werkzaam zijn bij een bepaalde graad van gevoeligheid. Is men niet gevoelig kunnen ze zelfs tot averechtse effecten leiden. Is men te zwaar weggezakt, helpen ze ook niet meer. Dr. Grün verhaalt het zo: Een moeder loopt met haar dochter over een stralinsgrijke weg. De dochter ervaart weinig, omdat de moeder als grotere, als resonator alles op zich neemt. Als de dochter op een gegeven moment alleen over de weg gaat, krijgt ze nu wel veel voor haar kiezen, daar zij nu zelf als resonator werkzaam is. Concluderend: *Dingen* doen absoluut niets aan electrosmog. Wat zij wel kunnen doen, is enerzijds het immuunsysteem tijdelijk wat oppeppen, waardoor men zich ook beter voelt, en anderzijds de informatie van de longitudinale golven neutraliseren. Afscherming is prima, want men dient de transversale golven buiten te houden, maar bedenk wel, dat de longitudinale golven er wel dwars doorheen kunnen gaan. Om die reden zijn wij ook tegen die DECT afschermkastjes. En niet de hoogfrequentie is het schadelijkst, maar veel meer het laagfrequente, en speciaal de VLF frequenties, welke ook van verschillende elektrische apparaten uitgezonden kunnen worden (zoals bij bepaalde netvrijschakelaars en afgeschermde kabel-uitgangen). Allereerst dient men de bronnen te lijf te gaan, om pas daarna de rest met filters aan te pakken. Er zijn veel meer *verborgen vervuilers* dan men zo denkt. De beste remedie is nog steeds om het immuunsysteem te verbeteren. Dat kan met een aantal maatregelen, waardoor de gevoeligheid met ca. 90 % kan afnemen.

26 26 Eindredactie: Ontwerp en vormgeving: Charles Claessens Charles Claessens Redactie: Charles Claessens tel Kopij altijd welkom! Copyright: Het auteursrecht van de artikelen berust nadrukkelijk bij de auteurs. Overname van gehele of gedeelten van artikelen is alleen toegestaan na nadrukkelijke toestemming van de auteur en mits de bron, *het bitje* wordt vermeld. Ingezonden kopij: De redactie van *het bitje* is niet verantwoordelijk voor de auteursrechten of het copyright van de ingezonden kopij. De verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid ligt bij de inzender. De redactie behoudt zich het recht voor om, in overleg, ingezonden kopij in te korten, in meerdere afleveringen of in anderszins gewijzigde vorm te plaatsen. *het bitje* zal de 1e van iedere maand te downloaden zijn van de webpagina: evenals op: Voor die wijsneuzen, die willen weten waarmee het bitje tot stand is gekomen: InDesign CS, Acrobat 6.0, Photoshop CS, Paint Shop Pro 9, XaraX 1.0, Painter IX, KPT 5, S-Spline 2.2 en veel fantasie [1938 was toch wel een goed jaar]. Het is ook mogelijk het bitje bij verschijnen automatisch per in uw postbak te ontvangen. U dient dit dan wel via een kenbaar te maken aan: info@hetbitje.nl Als u het met bepaalde artikelen niet eens bent, mag u uw mening best aan de redaktie mededelen. Dan hebben we meteen weer kopij voor het volgende nummer!