BELGISCHE SENAAT SÉNAT DE BELGIQUE

Transcriptie

1 1-1088/ /1 BELGISCHE SENAAT SÉNAT DE BELGIQUE ZITTING SESSION DE AUGUSTUS AOÛT 1998 Wetsontwerp houdende instemming met het Tweede Facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, gericht op de afschaffing van de doodstraf, gedaan te New York op 15 december 1989 Projet de loi portant assentiment au Deuxième Protocole facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques, visant à abolir la peine de mort, fait à New York le 15 décembre 1989 INHOUD SOMMAIRE Blz. Memorie van toelichting Exposé des motifs Wetsontwerp Projet de loi Tweede Facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, Deuxième Protocole facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques, gericht op de afschaffing van de doodstraf visant à abolir la peine de mort Voorontwerp van wet Avant-projet de loi Advies van de Raad van State Avis du Conseil d État Pages

2 1-1088/1-1997/1998 ( 2 ) MEMORIE VAN TOELICHTING EXPOSÉ DES MOTIFS Op 16 december 1966 nam de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in haar resolutie 2200 A (XXI) drie instrumenten inzake mensenrechten aan, die ze meteen openstelde voor ondertekening, bekrachtiging en toetreding, te weten: het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten; het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten; en het eerste Facultatief Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten. Deze drie internationale juridische instrumenten, die door België werden bekrachtigd, vormen de hoeksteen van de normatieve activiteit van de Verenigde Naties in het domein van de mensenrechten. Zij worden dan ook als de internationale grondwet terzake beschouwd en maken, samen met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 10 december 1948, een geheel uit dat bekend staat onder de benaming «Internationaal Handvest van de Rechten van de Mens». Het Tweede Facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, dat gericht is op de afschaffing van de doodstraf, werd aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op 15 december België ondertekende het Protocol op 12 juli De inhoud van dit Protocol is geïnspireerd op de tekst van artikel 6 van het Internationaal Verdrag inzake de burgerrechten en politieke rechten, dat de wenselijkheid van de afschaffing van de doodstraf op ondubbelzinnige wijze tot uiting brengt. Artikel 1 van het Protocol bepaalt dat geen enkele persoon die ressorteert onder de rechtsmacht van een Staat-partij bij het Protocol mag worden terechtgesteld, en dat de Staten-partijen alle nodige maatregelen zullen treffen teneinde de doodstraf onder hun rechtsmacht af te schaffen. Artikel 2 stelt dat geen enkel voorbehoud ten aanzien van het Protocol is toegestaan, uitgezonderd het eventuele voorbehoud met betrekking tot de toepassing van de doodstraf in oorlogstijd naar aanleiding van een zeer ernstig misdrijf van militaire aard. België is niet zinnens zulk voorbehoud te formuleren. Artikel 3 legt aan de Staten-partijen bij het Protocol de verplichting op om bij het Comité voor de rechten van de mens verslag uit te brengen over de maatregelen die zij genomen hebben om uitvoering te geven aan het Protocol. Le 16 décembre 1966, l Assemblée générale des Nations Unies, dans sa résolution 2200 A (XXI) a adopté et ouvert à la signature, à la ratification et à l adhésion trois instruments en matière de droits de l homme, à savoir: le Pacte international relatif aux droits économiques, sociaux et culturels; le Pacte international relatif aux droits civils et politiques; et le premier Protocole facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques. Ces trois instruments juridiques internationaux, que la Belgique a ratifiés, forment la pierre angulaire de l activité normative des Nations Unies dans le domaine des droits de l homme. Ils sont considérés comme la constitution internationale en la matière et constituent, conjointement avec la Déclaration Universelle des Droits de l Homme du 10 décembre 1948, un ensemble que l on intitule «La Charte Universelle des Droits de l Homme». Le Deuxième Protocole Facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques, visant à l abolition de la peine de mort, a quant à lui été adopté par l Assemblée générale des Nations Unies le 15 décembre La Belgique le signa le 12 juillet Le contenu de ce Protocole s inspire du texte de l article 6 du Pacte relatif aux droits civils et politiques, dont les termes suggèrent sans ambiguité que l abolition de la peine de mort est souhaitable. L article premier du Protocole stipule qu aucune personne relevant de la juridiction d un État partie au Protocole ne pourra être exécutée, et que les États parties prendront toutes les mesures nécessaires pour abolir la peine de mort dans le ressort de leur juridiction. L article 2 précise qu aucune réserve ne sera admise au Protocole, à l exception de la réserve éventuelle concernant l application de la peine de mort en temps de guerre à la suite d un crime de caractère militaire et d une gravité extrême. La Belgique n entend pas formuler de réserve sur ce point. L article 3 impose aux États parties au Protocole l obligation de faire rapport au Comité des droits de l homme des mesures qu ils auront prises pour donner effet au Protocole.

3 (3) /1-1997/1998 Artikel 4 biedt, wat betreft de Staten-partijen bij het Internationaal Verdrag die de verklaring hebben afgelegd voorzien in artikel 41 ervan, de bevoegdheid van het Comité voor de rechten van de mens om kennisgevingen waarin een Staat-partij beweert dat een andere Staat-partij diens verplichtingen niet nakomt, in ontvangst te nemen en te behandelen, uit tot de bepalingen van het Tweede Protocol, tenzij de betrokken Staat-partij, bij de bekrachtiging van of toetreding tot het Tweede Protocol, een verklaring in tegenovergestelde zin aflegt. België is niet van plan zulk een verklaring af te leggen. Artikel 5 breidt, wat betreft de Staten-partijen bij het eerste Facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, de bevoegdheid van het Comité voor de rechten van de mens om kennisgevingen van particulieren die onder hun bevoegdheid ressorteren, in ontvangst te nemen en te behandelen, uit tot de bepalingen van het Tweede Protocol, tenzij de betrokken Staat-partij, bij de bekrachtiging van of toetreding tot het Tweede Protocol, een verklaring in tegenovergestelde zin aflegt. België is niet van plan zulk een verklaring af te leggen. Artikel 6 stelt dat de bepalingen van het Tweede Protocol gelden als aanvullende bepalingen op het Verdrag en dat, niettegenstaande de mogelijkheid om het voorbehoud te formuleren voorzien in artikel 2 van het Tweede Protocol, het recht om niet te worden terechtgesteld niet mag onderworpen worden aan een afwijking krachtens artikel 4 van het Verdrag. Er weze aan herinnerd dat dit laatste artikel aan Statenpartijen de mogelijkheid biedt afwijkende maatregelen te treffen bij een algemene noodtoestand die een bedreiging vormt voor het bestaan zelf van het volk. Artikel 7 betreft de ondertekening, bekrachtiging en toetreding, en artikel 8 de inwerkingtreding van het Tweede Protocol. Het Protocol is in werking getreden op 11 juli 1991, met name drie maanden na de datum van neerlegging bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties van de tiende akte van bekrachtiging of toetreding. Wat betreft de Staten die het Protocol bekrachtigen of daartoe toetreden na de neerlegging van de tiende akte van bekrachtiging of toetreding, zal het Protocol in werking treden drie maanden na de datum van neerlegging door deze Staat van zijn akte van bekrachtiging of toetreding. De bekrachtiging van het Tweede Protocol door België is verschillende jaren uitgesteld geworden teneinde de wetgever in de mogelijkheid te stellen de doodstraf als criminele straf voorzien door ons Strafwetboek af te schaffen. De wet van 10 juli 1996 (Belgisch Staatsblad van 1 augustus 1996) schafte de doodstraf af teneinde ze te vervangen door hetzij levenslange opsluiting, hetzij levenslange hechtenis. Bijgevolg is de regering van oordeel dat niets zich nog verzet tegen de bekrachtiging van het Tweede L article 4 étend, en ce qui concerne les États parties au Pacte qui ont fait la déclaration prévue à l article 41 de celui-ci, la compétence reconnue au Comité des droits de l homme pour recevoir et examiner des communications dans lesquelles un État partie prétend qu un autre État partie ne s acquitte pas de ses obligations, aux dispositions du Deuxième Protocole, à moins que l État partie en cause n ait fait une déclaration en sens contraire lors de la ratification ou de l adhésion de ce dernier. La Belgique n entend pas faire de telle déclaration. L article 5 étend, en ce qui concerne les États parties au premier Protocole Facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques, la compétence reconnue au Comité des droits de l homme pour recevoir et examiner les communications émanant de particuliers relevant de leur juridiction, aux dispositions du Deuxième Protocole, à moins que l État partie en cause n ait fait une déclaration en sens contraire lors de la ratification ou de l adhésion du Deuxième Protocole. La Belgique n entend pas faire de telle déclaration. L article 6 stipule que les dispositions du Deuxième Protocole s appliquent en tant que dispositions additionnelles du Pacte et que, nonobstant la possibilité de formuler la réserve prévue à l article 2 du Deuxième Protocole, le droit à ne pas être exécuté ne peut faire l objet d aucune des dérogations visées à l article 4 du Pacte. Pour mémoire, ce dernier article permet aux États parties au Pacte de prendre des mesures dérogatoires dans le cas où un danger public exceptionnel menace l existence de la nation. L article 7 concerne la signature, la ratification et l adhésion, et l article 8 l entrée en vigueur du Deuxième Protocole. Le Protocole est entré en vigueur le 11 juillet 1991, c est-à-dire trois mois après la date du dépôt auprès du Secrétaire général de l Organisation des Nations Unies du dixième instrument de ratification ou d adhésion. Quant aux États qui ratifient le Protocole ou y adhèrent après le dépôt du dixième instrument de ratification ou d adhésion, le Protocole entrera en vigueur trois mois après la date de dépôt par cet État de son instrument de ratificaton ou d adhésion. La ratification par la Belgique du Deuxième Protocole a été postposée pendant plusieures années afin de permettre au pouvoir législatif de procéder à l abolition de la peine de mort comme peine criminelle prévue par notre Code pénal. La loi du 10 juillet 1996 (Moniteur belge du 1 er août 1996) abolit la peine de mort pour la remplacer, soit par la réclusion à perpuité, soit par la détention à perpuité. En conséquence, le gouvernement considère que plus rien ne s oppose actuellement à la ratification du

4 1-1088/1-1997/1998 ( 4 ) Facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, dat door België werd ondertekend op 12 juli De bekrachtiging van dit Protocol zou het tastbare bewijs leveren van de wil van de Belgische regering om de verbintenissen na te komen die zij opnam tijdens de Wereldconferentie van Wenen over de mensenrechten (juni 1993). Deze verbintenissen zijn erop gericht een geconcerteerde actie tot stand te brengen teneinde de bekrachtiging van de internationale verdragen en hun aanvullende protocollen, tot stand gekomen in het stelsel van de Verenigde Naties, aan te moedigen en te vergemakkelijken. De minister van Buitenlandse Zaken, Erik DERYCKE. De minister van Justitie, Tony VAN PARYS. Deuxième Protocole facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques, signé par la Belgique le 12 juillet La ratification de ce Protocole constituerait une manifestation tangible de la volonté du Gouvernement belge de tenir les engagements pris lors de la Conférence Mondiale de Vienne sur les droits de l homme (juin 1993) qui visent à mener une action concertée en vue d encourager et de faciliter la ratification des traités internationaux relatifs aux droits de l homme et des protocoles s y rapportant adoptés dans le cadre du système des Nations Unies. Le ministre des Affaires Étrangères, Erik DERYCKE. Le ministre de la Justice, Tony VAN PARYS.

5 (5) /1-1997/1998 WETSONTWERP PROJET DE LOI ALBERT II, Koning der Belgen, Aan allen die nu zijn en hierna wezen zullen, ONZE GROET. Op de voordracht van Onze minister van Buitenlandse Zaken en van Onze minister van Justitie, HEBBEN WIJ BESLOTEN EN BESLUITEN WIJ: ALBERT II, Roi des Belges, À tous, présents et à venir, SALUT. Sur la proposition de Notre ministre des Affaires étrangères et de Notre ministre de la Justice, NOUS AVONS ARRÊTÉ ET ARRÊTONS: Onze minister van Buitenlandse Zaken en Onze minister van Justitie zijn gelast het ontwerp van wet, waarvan de tekst hierna volgt, in Onze naam aan de Wetgevende Kamers voor te leggen en bij de Senaat in te dienen: Artikel 1 Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 77 van de Grondwet. Notre ministre des Affaires étrangères et Notre ministre de la Justice sont chargés de présenter, en Notre nom, aux Chambres législatives et de déposer au Sénat, le projet de loi dont la teneur suit: Article premier La présente loi règle une matière visée à l article 77 de la Constitution. Art. 2 Art. 2 Het Tweede Facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, gericht op de afschaffing van de doodstraf, gedaan te New York op 15 december 1989, zal volkomen gevolg hebben. Le Deuxième Protocole facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques, visant à abolir la peine de mort, fait à New York le 15 décembre 1989, sortira son plein et entier effet. Gegeven te Brussel, 13 juli Donné à Bruxelles, le 13 juillet ALBERT Van Koningswege: De minister van Buitenlandse Zaken, Erik DERYCKE. De minister van Justitie, Tony VAN PARYS. ALBERT Par le Roi: Le ministre des Affaires étrangères, Erik DERYCKE. Le ministre de la Justice, Tony VAN PARYS.

6 1-1088/1-1997/1998 ( 6 ) TWEEDE FACULTATIEVE PROTOCOL bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechen, gericht op de afschaffing van de doodstraf De Staten die Partij zijn bij dit Protocol, DE MENING TOEGEDAAN dat de afschaffing van de doodstraf bijdraagt tot de versterking van de menselijke waardigheid en de voortschrijdende ontwikkeling van de rechten van de mens, IN HERINNERING brengend artikel 3 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, aangenomen op 10 december 1948, en artikel 6 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, aangenomen op 16 december 1966, VASTSTELLENDE dat artikel 6 van het Internationale Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten verwijst naar afschaffing van de doodstraf in bewoordingen die er sterk op duiden dat afschaffing wenselijk is, ERVAN OVERTUIGD dat alle maatregelen tot afschaffing van de doodstraf moeten worden beschouwd als een vooruitgang wat betreft het recht op leven, GELEID DOOR de wens hierbij een internationale verplichting op zich te nemen om de doodstraf af te schaffen, ZIJN ALS VOLGT OVEREENGEKOMEN: Artikel 1 1. Niemand die ressorteert onder de rechtsmacht van een Staat die Partij is bij dit Facultatieve Protocol mag worden terechtgesteld. 2. Elke Staat die Partij is neemt alle nodige maatregelen om de doodstraf onder zijn rechtsmacht af te schaffen. DEUXIÈME PROTOCOLE FACULTATIF se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques, visant à abolir la peine de mort Les États parties au présent Protocole, CONVAINCUS que l abolition de la peine de mort contribue à promouvoir la dignité humaine et le développement progressif des droits de l homme, RAPPELANT l article 3 de la Déclaration universelle des droits de l homme adoptée le 10 décembre 1948, ainsi que l article 6 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques adopté le 16 décembre 1966, NOTANT que l article 6 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques se réfère à l abolition de la peine de mort en des termes qui suggèrent sans ambiguïté que l abolition de cette peine est souhaitable, CONVAINCUS que toutes les mesures prises touchant l abolition de la peine de mort doivent être considérées comme un progrès quant à la jouissance du droit à la vie, DÉSIREUX de prendre, par le présent Protocole, l engagement international d abolir la peine de mort, SONT CONVENUS de ce qui suit: Article premier 1. Aucune personne relevant de la juridiction d un État partie au présent Protocole ne sera exécutée. 2. Chaque État partie prendra toutes les mesures voulues pour abolir la peine de mort dans le ressort de sa juridiction. Artikel 2 Article 2 1. Geen enkel voorbehoud ten aanzien van dit Protocol is toegestaan, behalve een voorbehoud, gemaakt bij de bekrachtiging of toetreding, dat voorziet in de toepassing van de doodstraf in tijd van oorlog op grond van een veroordeling wegens een zeer ernstig misdrijf van militaire aard dat in oorlogstijd is begaan. 2. De Staat die Partij is die een zodanig voorbehoud maakt, doet de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties bij de bekrachtiging of toetreding mededeling van de desbetreffende bepalingen van zijn nationale wetgeving die in oorlogstijd van toepassing zijn. 3. De Staat die Partij is die een zodanig voorbehoud heeft gemaakt, stelt de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties in kennis van het begin en het einde van de staat van oorlog die voor zijn grondgebied geldt. 1. Il ne sera admis aucune réserve au présent Protocole, en dehors de la réserve formulée lors de la ratification ou de l adhésion et prévoyant l application de la peine de mort en temps de guerre à la suite d une condamnation pour un crime de caractère militaire, d une gravité extrême, commis en temps de guerre. 2. L État partie formulant une telle réserve communiquera au Secrétaire général de l Organisation des Nations Unies, lors de la ratification ou de l adhésion, les dispositions pertinentes de sa législation interne qui s appliquent en temps de guerre. 3. L État partie ayant formulé une telle réserve notifiera au Secrétaire général de l Organistion des Nations Unies la proclamation ou la levée de l état de guerre sur son territoire. Artikel 3 Article 3 De Staten die Partij zijn bij dit Protocol nemen in de rapporten die zij in overeenstemming met artikel 40 van het Verdrag voorleggen aan het Comité voor de rechten van de mens, gegevens op over de maatregelen die zij hebben genomen om uitvoering aan dit Protocol te geven. Les États parties au présent Protocole feront état, dans les rapports qu ils présentent au Comité des droits de l homme en vertu de l article 40 du Pacte, des mesures qu ils auront adoptées pour donner effet au présent Protocole. Artikel 4 Article 4 Ten aanzien van de Staten die Partij zijn bij het Verdrag die een verklaring hebben afgelegd krachtens artikel 41, wordt de En ce qui concerne les États parties au Pacte qui ont fait la déclaration prévue à l article 41, la compétence reconnue au Comité

7 (7) /1-1997/1998 bevoegdheid van het Comité voor de rechten van de mens om kennisgevingen waarin een Staat die Partij is beweert dat een andere Staat die Partij is diens verplichtingen niet nakomt, in ontvangst te nemen en te behandelen, uitgebreid tot de bepalingen van dit Protocol, tenzij de betrokken Staat die Partij is het tegendeel heeft kenbaar gemaakt op het tijdstip van bekrachtiging of toetreding. des droits de l homme pour recevoir et examiner des communications dans lesquelles un État partie prétend qu un autre État partie ne s acquitte pas de ses obligations s étend aux dispositions du présent Protocole, à moins que l État partie en cause n ait fait une déclaration en sens contraire lors de la ratification ou de l adhésion. Artikel 5 Article 5 Ten aanzien van de Staten die Partij zijn bij het Eerste Facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, aangenomen op 16 december 1966, wordt de bevoegdheid van het Comité voor de rechten van de mens om kennisgevingen van individuele personen die onder zijn rechtsmacht vallen, in ontvangst te nemen en te behandelen, uitgebreid tot de bepalingen van dit Protocol, tenzij de betrokken Staat die Partij is het tegendeel heeft kenbaar gemaakt op het tijdstip van bekrachtiging of toetreding. En ce qui concerne les États parties au premier Protocole facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques adopté le 16 décembre 1966, la compétence reconnue au Comité des droits de l homme pour recevoir et examiner des communications émanant de particuliers relevant de leur juridiction s étend aux dispositions du présent Protocole, à moins que l État partie en cause n ait fait une déclaration en sens contraire lors de la ratification ou de l adhésion. Artikel 6 Article 6 1. De bepalingen van dit Protocol gelden als aanvullende bepalingen op het Verdrag. 2. Zonder afbreuk te doen aan de mogelijkheid een voorbehoud te maken krachtens artikel 2 van dit Protocol, mag het in artikel 1, eerste lid, van dit Protocol gewaarborgde recht niet worden onderworpen aan een afwijking krachtens artikel 4 van het Verdrag. 1. Les dispositions du présent Protocole s appliquent en tant que dispositions additionnelles du Pacte. 2. Sans préjudice de la possibilité de formuler la réserve prévue à l article 2 du présent Protocole, le droit garanti au paragraphe 1 de l article premier du présent Protocole ne peut faire l objet d aucune des dérogations visées à l article 4 du Pacte. Artikel 7 Article 7 1. Dit Protocol staat open voor ondertekening door elke Staat die het Verdrag heeft ondertekend. 2. Dit Protocol dient te worden bekrachtigd door elke Staat die het Verdrag heeft bekrachtigd of daartoe is toegetreden. De akten van bekrachtiging worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties. 3. Dit Protocol staat open voor toetreding door elke Staat die het Verdrag heeft bekrachtigd of daartoe is toegetreden. 4. Toetreding geschiedt door nederlegging van een akte van toetreding bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties. 5. De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties stelt alle Staten die dit Protocol hebben ondertekend of daartoe zijn toegetreden in kennis van de nederlegging van elke akte van bekrachtiging of toetreding. 1. Le présent Protocole est ouvert à la signature de tout État qui a signé le Pacte. 2. Le présent Protocole est soumis à la ratification de tout État qui a ratifié le Pacte ou qui y a adhéré. Les instruments de ratification seront déposés auprès du Secrétaire général de l Organisation des Nations Unies. 3. Le présent Protocole sera ouvert à l adhésion de tout État qui a ratifié le Pacte ou qui y a adhéré. 4. L adhésion se fera par le dépôt d un instrument d adhésion auprès du Secrétaire général de l Organisation des Nations Unies. 5. Le Secrétaire général de l Organisation des Nations Unies informera tous les États qui ont signé le présent Protocole ou qui y ont adhéré du dépôt de chaque instrument de ratification ou d adhésion. Artikel 8 Article 8 1. Dit Protocol treedt in werking drie maanden na de datum van nederlegging bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties van de tiende akte van bekrachtiging of toetreding. 2. Voor elke Staat die na de nederlegging van de tiende akte van bekrachtiging of toetreding dit Protocol bekrachtigt of daartoe toetreedt, treedt dit Protocol in werking drie maanden na de datum van nederlegging van zijn akte van bekrachtiging of toetreding. 1. Le présent Protocole entrera en vigueur trois mois après la date du dépôt auprès du Secrétaire général de l Organisation des Nations Unies du dixième instrument de ratification ou d adhésion. 2. Pour chacun des États qui ratifieront le présent Protocole ou y adhéreront après le dépôt du dixième instrument de ratification ou d adhésion, ledit Protocole entrera en vigueur trois mois après la date du dépôt par cet État de son instrument de ratification ou d adhésion. Artikel 9 Article 9 De bepalingen van dit Protocol strekken zich uit tot alle delen van federale Staten, zonder enige beperking of uitzondering. Les dispositions du présent Protocole s appliquent, sans limitation ni exception aucune, à toutes les unités constitutives des États fédératifs.

8 1-1088/1-1997/1998 ( 8 ) Artikel 10 Article 10 De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties stelt alle in artikel 48, eerste lid, van het Verdrag bedoelde Staten in kennis van de volgende bijzonderheden: a) voorbehouden, mededelingen of kennisgevingen uit hoofde van artikel 2 van dit Protocol; Le Secrétaire général de l Organisation des Nations Unies informera tous les États visés au paragraphe 1 de l article 48 du Pacte: a) Des réserves, communications et notifications reçues au titre de l article2 du présent Protocole; b) verklaringen uit hoofde van artikel 4 of 5 van dit Protocol; b) Des déclarations faites en vertu des articles 4 ou 5 du présent Protocole; c) ondertekeningen, bekrachtigingen of toetredingen overeenkomstig artikel 7 van dit Protocol; d) de datum van inwerkingtreding van dit Protocol ingevolge artikel 8. c) Des signatures apposées au présent Protocole et des instruments de ratification et d adhésion déposés conformément à l article 7 du présent Protocole; d) De la date à laquelle le présent Protocole entrera en vigueur conformément à l article 8 de celui-ci. Artikel 11 Article Dit Protocol, waarvan de Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse tekst gelijkelijk authentiek zijn, wordt nedergelegd in het archief van de Verenigde Naties. 2. De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties doet aan alle in artikel 48 van het Verdrag bedoelde Staten gewaarmerkte afschriften van dit Protocol toekomen. 1. Le présent Protocole, dont les textes anglais, arabe, chinois, espagnol, français et russe font également foi, sera déposé aux archives de l Organisation des Nations Unies. 2. Le Secrétaire général de l Organisation des Nations Unies transmettra une copie certifiée conforme du présent Protocole à tous les États visés à l article 48 du Pacte.

9 (9) /1-1997/1998 VOORONTWERP VAN WET VOORGELEGD AAN DE RAAD VAN STATE AVANT-PROJET DE LOI SOUMIS AU CONSEIL D ÉTAT Voorontwerp van wet houdende instemming met het Tweede Facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, gericht op de afschaffing van de doodstraf, gedaan te New York op 15 december 1989 Avant-projet de loi portant assentiment au Deuxième Protocole facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques, visant à abolir la peine de mort, fait à New York le 15 décembre 1989 Artikel 1 Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 77 van de Grondwet. Article premier La présente loi règle une matière visée à l article 77 de la Constitution. Art. 2 Art. 2 Het Tweede Facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, gericht op de afschaffing van de doodstraf, gedaan te New York op 15 december 1989, zal volkomen gevolg hebben. Le Deuxième Protocole facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques, visant à abolir la peine de mort, fait à New York le 15 décembre 1989, sortira son plein et entier effet.

10 1-1088/1-1997/1998 ( 10 ) ADVIES VAN DE RAAD VAN STATE AVIS DU CONSEIL D ÉTAT De RAAD VAN STATE, afdeling wetgeving, tweede kamer, op 28 mei 1998 door de minister van Buitenlandse Zaken verzocht hem, binnen een termijn van ten hoogste een maand, van advies te dienen over een ontwerp van wet «houdende instemming met het tweede facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, gericht op de afschaffing van de doodstraf, gedaan te New York op 15 december 1989», heeft op 10 juni 1998 het volgende advies gegeven: Bij het ontwerp zijn geen opmerkingen te maken. De kamer was samengesteld uit: De heer Y. KREINS, voorzitter; De heren P. LIÉNARDY en P. QUERTAINMONT, staatsraden; De heren F. DELPERÉE en J.-M. FAVRESSE, assessoren van de afdeling wetgeving; Mevrouw B. VIGNERON, toegevoegd griffier. Het verslag werd uitgebracht door mevrouw P. VANDER- NACHT, auditeur. De nota van het Coördinatiebureau werd opgesteld door de heer A. LEFEBVRE, adjunct-referendaris. De overeenstemming tussen de Franse en de Nederlandse tekst werd nagezien onder toezicht van de heer P. LIÉNARDY. Le CONSEIL D ÉTAT, section de législation, deuxième chambre, saisi par le ministre des Affaires étrangères, le 28 mai 1998, d une demande d avis, dans un délai ne dépassant pas un mois, sur un projet de loi «portant assentiment au deuxième Protocole facultatif se rapportant au Pacte international relatif aux droits civils et politiques, visant à abolir la peine de mort, fait à New York le 15 décembre 1989», a donné le 10 juin 1998 l avis suivant: Le projet n appelle pas d observation. La chambre était composée de: M. Y. KREINS, président; MM. P. LIÉNARDY et P. QUERTAINMONT, conseillers d État; MM. F. DELPERÉE et J.-M. FAVRESSE, assesseurs de la section de législation; Mme B. VIGNERON, greffier assumé. Le rapport a été présenté par Mme P. VANDERNACHT, auditeur. La note du Bureau de coordination a été rédigée par M. A. LEFEBVRE référendaire adjoint. La concordance entre la version française et la version néerlandaise a été vérifiée sous le contrôle de M. P. LIÉNARDY. De Griffier, De Voorzitter, Le Greffier, Le Président, B. VIGNERON. Y. KREINS. B. VIGNERON. Y. KREINS E. Guyot, n. v., Brussel