Noodkreet aan Paus Franciscus

Transcriptie

1 Noodkreet aan Paus Franciscus Over het catastrofale proces dat zich voltrekt in de Nederlandse kerkprovincie, met name in het aartsbisdom Utrecht Bezield Verband Utrecht website: Namens meer dan bezorgde Rooms-Katholieke gelovigen, Bezield Verband Utrecht

2 1 Inhoudsopgave 1. Noodkreet aan paus Franciscus 2 2. Tweede Professorenmanifest Over het voortbestaan van lokale geloofsgemeenschappen in het aartsbisdom Utrecht Inleiding 2.2 Samenvatting tweede Professorenmanifest 3. Jozef Wissink De verwoesting van een bisdom: het masterplan van kardinaal Eijk De publicatie 3.2. Reacties bisdom Utrecht op Wissink 3.3. Steunbetuiging emeriti 3.4. Reactie bisdom op steunbetuiging emeriti 4. Verbond van Verontruste parochianen 7 Bijlage 1 Overzicht reacties oproep Noodkreet 8 Bijlage 2 Overzicht ontvangen handtekeningen steunbetuiging 102 Bijlage 3 Tekst publicatie Jozef Wissink 134 Bijlage 4 Antwoord van bisdom aan Jozef Wissink (7 januari 2015) 140 Bijlage 5 Collage krantenartikelen 146 Pagina

3 2 1 Noodkreet aan paus Franciscus Heilige Vader, Hierbij richten wij ons tot u in diepe bezorgdheid over het catastrofale proces dat zich voltrekt in de Nederlandse kerkprovincie waardoor in de komende jaren vele tienduizenden gelovigen van de RK-kerk vervreemd zullen raken. Kardinaal Eijk neemt in dat proces het voortouw. Hij heeft gekozen voor een beleid van centralisatie en massale kerksluitingen. Zijn doel is de gelovigen te verzamelen rond de resterende priesters in door hem bij decreet aangewezen eucharistische centra. Omdat maar weinig gelovigen bereid blijken te zijn vrijwillig hun lokale geloofsgemeenschap op te geven, neemt hij steeds rigoureuzere maatregelen om zijn plannen te realiseren. In het afgelopen jaar heeft de kardinaal kunnen ervaren wat er gebeurt als hij kerken gedwongen sluit en tegelijkertijd de gelovigen verbiedt om nog langer in hun eigen plaats of dorp reguliere vieringen te houden. Hij heeft nu recentelijk berekend dat er over ruim 10 jaar nog maar minder dan 20 kerken nodig zijn. De overige meer dan 300 kerken zullen dan gesloten zijn. Dat betekent dat er evenzovele geloofsgemeenschappen zullen zijn opgeheven of grotendeels verdampt. Dus ook de nog vitale. U hebt meermalen gewaarschuwd tegen het gevaar dat een parochie geen eigen leven heeft en opgeslokt en vernietigd wordt door een overkoepelende structuur. En u heeft bij voortduring de priesters opgeroepen om naar de mensen te gaan in plaats van omgekeerd. Voor sommige geloofsgemeenschappen is er de dreiging dat hun kerk hen ontnomen gaat worden. Voor andere is die dreiging al werkelijkheid geworden. Maar nog rampzaliger is dat lokale geloofsgemeenschappen opgeheven zijn of worden, omdat de bisschop verbiedt om nog langer vieringen te hebben in de eigen gemeenschap. Daarmee staat het zielenheil van grote aantallen gelovigen op het spel. We doen hierbij een dringend beroep op U om dit onheil af te wenden. Namens meer dan steunbetuigers, Ad de Groot Voorzitter Bezield Verband Utrecht Voor een overzicht van de reacties op de oproep tot steunbetuiging aan de noodkreet: zie bijlage 1 Voor een overzicht van de ontvangen handtekeningen als steunbetuiging: zie bijlage 2

4 3 2 Tweede Professorenmanifest Over het voortbestaan van lokale geloofsgemeenschappen in het aartsbisdom Utrecht 2.1 Inleiding In april 2013 hebben 80 hoogleraren, bestuurders en religieuzen een Professorenmanifest uitgebracht. Daarin werd er bij de bisschoppen voor gepleit om als antwoord op het probleem van steeds minder priesters en gelovigen, in plaats van hun kerksluitings- en centralisatiebeleid, het behoud en de (re)vitalisering van lokale geloofsgemeenschappen tot beleidsuitgangspunt te maken. Zij hebben nu een tweede Professorenmanifest uitgebracht dat zich primair richt op het aartsbisdom Utrecht omdat daar de catastrofale gevolgen van het centralisatiebeleid onmiskenbaar duidelijk beginnen te worden. 2.2 Samenvatting tweede Professorenmanifest Beleid en toekomstvisie van kardinaal Eijk In een brief aan de parochies van 23 november 2014 motiveert kardinaal Eijk zijn beleid en schetst de door hem verwachte situatie over ruim 10 jaar: minder dan 20 parochies, elk met nog 1 parochiekerk. In 2011 werd de fusie afgerond van 326 parochies in 48 fusieparochies. Inmiddels zijn ruim 30 fusiepastoors niet meer in functie, hun fusieparochies zijn toegevoegd aan die van de resterende pastoors. Dat betekent dat het einddoel van de kardinaal in dit opzicht nu al bijna is bereikt. Consequenties van dit beleid Elke parochie bestaat over 10 jaar uit 16 à 20 oorspronkelijke parochies, onder één pastoor, één parochiebestuur en één team van ca. 3 pastores; deze teams bestaan dan nog uit priester(s) en onbezoldigde diaken(s); er zijn geen bezoldigde diakens en pastoraal werkers meer in dienst, vrouwen zijn dan geheel uit het pastoraat verdwenen. Per parochie blijft nog 1 kerkgebouw over (het eucharistisch centrum), meer dan 300 kerken zijn gesloten; vanwege het bisschoppelijk verbod op reguliere vieringen na aangekondigde kerksluitingen betekent dit tevens het einde van ruim 300 lokale geloofsgemeenschappen. De bij bisschoppelijk decreet aangewezen eucharistische centra bevinden zich meestal in de steden en zijn vaak de grootste en duurste kerken in de parochies; bijna alle kerken in dorpen zullen dus gesloten zijn, wat een religieuze ontvolking van het platteland tot gevolg zal hebben omdat bij gedwongen sluitingen in de praktijk blijkt dat minder dan 10% van de gelovigen bereid is over te stappen naar het eucharistisch centrum. Van de huidige geregistreerde rooms-katholieken in het aartsbisdom blijven uiteindelijk minder dan kerkgangers over, er wordt afscheid genomen van zo n vrijwilligers, waarvan ca koorleden, en meer dan 600 koren. Een team van gemiddeld 3 pastores zal de zorg krijgen over een verwacht aantal van bijna geregistreerde katholieken per parochie. Het overgrote deel van de huidig gelovigen heeft zich van het instituut RK-kerk afgekeerd; wat overblijft is, wat al genoemd wordt, een heilige restkerk.

5 4 Toenemend verzet Het sluitings/centralisatiebeleid leidt tot heftige emoties bij de betrokken gelovigen, vooral als ondanks steekhoudende bezwaren en aangedragen alternatieven hun kerk gesloten wordt, vieringen in hun eigen gemeenschap verboden worden en ze doorverwezen worden naar het eucharistisch centrum; een groeiend aantal lokale geloofsgemeenschappen weigert in te stemmen met de aangekondigde kerksluiting en overweegt een beroepsprocedure bij het Vaticaan tegen de gedwongen sluiting. Onbestuurbare fusieconglomeraten Een onoverkomelijk probleem vormt het groeiend gebrek aan geschikte pastoors voor een fusieparochie: meer dan 30 van de oorspronkelijk 48 fusiepastoors zijn inmiddels niet meer in functie. Hetzelfde geldt voor parochiebesturen die een toenemende kloof ervaren met hun gelovigen en geconfronteerd worden met heftige emotionele reacties. Wat doet de kardinaal als er nog meer bestuursleden en pastoors zich realiseren dat ze bestuurlijk voor een onmogelijke taak zijn gesteld en afhaken omdat ze de steeds verder oplopende spanning niet langer aankunnen? Het alternatief: missionaire lokale geloofsgemeenschappen Als alternatief pleiten wij voor een beleid gericht op het stimuleren in plaats van opheffen van lokale geloofsgemeenschappen, met een grote inbreng van goed opgeleide leken(voorgangers), die de bouwstenen vormen van de kerk en priesters die langs de hun toevertrouwde gemeenschappen trekken. Bij een dergelijk beleid zullen meer gelovigen de kerk trouw blijven en wellicht zelfs meer dan in het verleden financieel willen bijdragen; er behoeven dan ook minder kerken gesloten te worden. Steun van alle kanten Een beleid gericht op het behoud van lokale geloofsgemeenschappen ondervindt krachtige steun van: Paus Franciscus die voortdurend het belang benadrukt van lokale gemeenschappen en van de priesters die naar de mensen toegaan en niet omgekeerd groeperingen van religieuzen die hiervoor pleiten met de verwijzing naar een groot deel van de wereldkerk dat op deze wijze is georganiseerd verschillende collega-bisschoppen van kardinaal Eijk die steeds duidelijker afstand nemen van diens beleid Jozef Wissink, emeritus-hoogleraar theologie die hiervoor pleit in zijn recente publicatie: De verwoesting van een bisdom: het masterplan van kardinaal Eijk. Deze publicatie ontmoet alom grote bijval. Utrecht, 22 januari 2015 De initiatiefgroep Professorenmanifest: prof.dr. Ad van Gennep prof.dr. Wiel Hoekstra prof.dr. Jan Stoop drs. Ad de Groot prof.dr. Mebius Kramer dr. Gerard Zuidberg De tekst van het manifest is te vinden op:

6 5 3 Jozef Wissink De verwoesting van een bisdom: het masterplan van kardinaal Eijk 3.1 De publicatie van Jozef Wissink Jozef Wissink (priester en emeritus hoogleraar praktische theologie) heeft in januari 2015 een openbare publicatie uitgebracht, waarin hij stelling neemt tegen het beleid van kardinaal Eijk. Priester Wissink, die ook emeritus-hoogleraar praktische theologie is, vindt dat de kardinaal wel erg gretig snoeit. Eijk zou ook kerken sluiten die nog wel levensvatbaar zijn en zich niets aantrekken van de alternatieven die lokale gemeenschappen presenteren. Daardoor haken veel kerkgangers af, waarschuwt Wissink. Hij vermoedt dat het Eijk daar ook om te doen is. De kardinaal zou proberen alleen een harde kern van trouwe gelovigen te behouden. "Wie bereid is alleen de grote heiligen over te houden", vindt Wissink, "is een sektariër, die de barmhartigheid van Jezus jegens de scharen mist". Gemeenschappen voelen zich volgens hem niet serieus genomen. "Wanneer het leiderschap slechts tekentafels en decreten kent, wanneer het met andere woorden dictatoriale trekken krijgt, raken mensen verbitterd." (Citaat uit Trouw van 23 januari 2015) Voor de tekst van de publicatie van Jozef Wissink, zie bijlage De reactie van het bisdom op Jozef Wissink De kardinaal heeft ongekend fel gereageerd op de publicatie van Jozef Wissink. Een optelsom van verdraaide feiten, overdrijvingen en verzinsels, luidde het oordeel. Wissink zou Eijk tot zondebok maken. En dat terwijl de kardinaal slechts boodschapper van het slechte nieuws is. Voor de officiële reactie van het aartsbisdom op de publicatie van Jozef Wissink zie bijlage Steunbetuiging voor Jozef Wissink van 93 emeriti Mede door de felle reactie van de Maliebaan op de publicatie van Jozef Wissink is kort daarop een steunbetuiging verschenen voor het betoog van Jozef Wissink, ondertekend door 93 emeriti (de dekens, leden van het kapittel, priesters, pastoraal werkers en diakens) van het aartsbisdom met de volgende tekst: Geachte bisschop en andere leden van de bisdomstaf, Als emeriti pastores, pastoraal werk(st)ers, diakens, priesters, parochiemedewerkers die jarenlang actief zijn geweest en dat vaak nog zijn in het pastoraat in diverse parochies en instellingen in het Aartsbisdom Utrecht, hebben wij met instemming kennis genomen van het artikel De verwoesting van een bisdom van de hand van collega Jozef Wissink. We zijn overtuigd van de eerlijke en integere wijze waarop Jozef Wissink uitdrukking heeft gegeven aan zijn grote bezorgdheid over de ontwikkeling van het pastorale beleid in het Aartsbisdom. We onderschrijven zijn analyse van de brief van Kardinaal Eijk van 23 november 2014, zijn kritische vragen en opmerkingen over de inhoud van genoemde brief. We stellen grote vragen bij de wijze waarop door het bisdom gereageerd wordt op de kritische bijdrage van Jozef Wissink. Een open gesprek over de actuele ontwikkelingen in ons bisdom stellen wij ten zeerste op prijs.

7 Vanuit het bisdom is al snel een rectie gekomen op deze steunbetuiging. Secretarisgeneraal van het aartsbisdom Hans Zuijdwijk, in een interview gevraagd naar zijn reactie op de steunbetuiging van 93 emeriti aan Jozef Wissink en hun verzoek om een open gesprek, vindt een gesprek niet nodig: "Wij hebben onze visie besproken met alle beroepskrachten die het beleid gaan uitvoeren. Zij hadden unaniem erkenning voor onze analyse en onze oplossingen. Dat een stel emeriti en gepensioneerden laten weten dat ze er net zo over denken als Wissink, tja, daar nemen we dan kennis van." 6

8 7 4. Verbond van Verontruste parochianen Nederland Uit verontwaardiging over het massale kerksluitingsbeleid van kardinaal Eijk heeft oudnotaris mr. Wim Gaalman een website opgezet voor Verontruste Parochianen. Zijn doel is om een grote database aan adressen te verkrijgen. Saamhorigheid en bemoediging is de leus van vele parochianen, en niet de ontmoediging van parochianen en vrijwilligers, die kardinaal Eijk nu ingang heeft gezet. In korte tijd heeft Wim Gaalman al meer dan volgers met hun adressen, die hij via zijn blog regelmatig van informatie voorziet. Op de website kan men zich aanmelden als steun en om op de hoogte te worden gehouden. Het is bekend dat een aantal groeperingen binnen onze kerkelijke samenleving ook grote ongerustheid uitspreekt over de visie van de kardinaal en het daaraan te koppelen beleid van het massaal sluiten van kerken en het opheffen van plaatselijke geloofsgemeenschappen in stad en dorp, zoals Bezield Verband Utrecht, het Professorenmanifest, de groep van bijna 100 emeriti en tenminste 15 Oversten van Nederlandse kloosterorden. Zij doen er alles aan om het komende tij van massale kerksluitingen te keren. Vitale geloofsgemeenschappen zijn en blijven de basis van een vitale Nederlandse Kerkprovincie, waarin gelovigen zijn verzameld in lokale geloofsgemeenschappen en dat is nu ook juist wat onze paus Franciscus sinds zijn aantreden steeds weer benadrukt! Als u binnen uw eigen geloofsgemeenschap een VERONTRUSTE parochiaan bent en vreest voor de sluiting van uw kerk en de opheffing van uw geloofsgemeenschap, dan kunt u via deze webpagina een DRINGEND BEROEP DOEN op onze Paus, de kardinaal en de Nederlandse bisschoppen om dit snel naderende onheil zoals door Mgr. Eijk beschreven en beleidsmatig als onomkeerbaar ondersteund nog TIJDIG af te wenden. Het lijkt vijf voor twaalf te zijn, maar het is nog niet te laat! De situatie van de R.K. Kerk in ons land en in ons aartsbisdom is uiterst zorgwekkend. De meeste kerkbezoekers lijken steeds meer te vergrijzen, kerkbijdragen verminderen en het aantal priesters neemt niet alleen af, maar is minimaal. Via het verbond VPN zult u op het parochianenblog voortaan zoveel mogelijk op de hoogte worden gehouden van de komende ontwikkelingen binnen het aartsbisdom Utrecht en de andere bisdommen. De communicatie met en tussen vitale geloofsgemeenschappen zal daarmee de komende tijd ongetwijfeld sterk worden bevorderd. Ons verbond heeft als basis de R.K.- verbondenheid en saamhorigheid. Hierdoor ondersteunen we elkaar in alle opzichten, vooral in onze uiting van grote ongerustheid over de uitgesproken visie en het voorgenomen beleid van kardinaal Eijk en andere bisschoppen. Dit beleid wordt blijkbaar ondersteund door hun actieve pastorale medestanders. Of die medestand in werkelijkheid ook van harte is, wordt door velen juist in deze tijd steeds meer in twijfel getrokken.

9 8 Bijlage 1: Overzicht reacties oproep Noodkreet "Waar er twee of meer in mijn naam bijeen zijn, ben ik in hun midden", aldus O.L. Heer. Als geloofsgemeenschap kunnen wij (helaas) ook zonder priester samen Kerk zijn. Waarom ontneemt onze aartsbisschop ons dat recht? Wij zijn als gelovigen meer dan alleen maar slippendragers, jaknikkers en contribuanten. Wij vormen samen onze Heilige Kerk. Geef Kardinaal Eijk s.v.p. een honorabele studiepost ergens in de Kerkorganisatie waar deze hoog opgeleide man zonder enige empathie, de gemeenschap geen kwaad meer kan doen. Th.H. te K. Onbegrijpelijk dit beleid, geen woorden voor. J.M. van Stralen, Maartensdijk Kardinaal Eijk lijkt zich van niets en niemand wat aan te trekken. Het proces van kerksluitingen en het - als gevolg daarvan - opheffen van geloofsgemeenschappen moet gestopt worden voor het te laat is. A.S. te B. Als dit doorgaat, worden niet alleen kerken opgeheven maar hele parochies kapot gemaakt! J.S. te B. Ondergetekende is zeer bezorgd omtrent deze gang van zaken. Hoewel het gaat om het aartsbisdom Utrecht heeft het onwillekeurig ook uitstraling naar andere diocesen en ontstaat er een tweedeling in katholiek Nederland. Hetgeen zeer te betreuren is. Jacques van Leeuwen, Almere-Haven Ook in onze gemeenschap dreigen 5 van de 6 kerken gesloten te worden. Met een bus naar de ene kerk die nog in gebruik is? Daar zal niet veel animo voor zijn. Dus haken velen af of zoeken naar alternatieven. M. Mol-Tromp, Veldhoven Geloofsgemeenschappen moeten bij elkaar blijven. Els Rademaker-Vos De kleinere geloofsgemeenschappen moeten behouden blijven!!!!! stop de kerksluitingen. J.J.M. Bonsen, Biddinghuizen Het is van belang in de nabije woonomgeving, waar de parochiekerk door de jaren heen een centrale rol gespeeld heeft, samen te komen. Met elkaar te breken en delen en op andere momenten een ontmoetingsplek te creëren waar interessante ontwikkelingen kunnen plaats vinden. H.M. van Kortenhof, Montfoort Collega-bisschoppen van Mgr. Eijk laten zien hoe ook op een BARMHARTIGE wijze noodzakelijke saneringen in de R.K.Kerk in Nederland kunnen worden doorgevoerd. We zien in feite een botsing tussen theologie en sociologie. Terwijl Mgr. Eijk radicaal kiest voor de theologie, hebben andere bisschoppen gelukkig meer oog voor een juiste balans met de sociologie. Met name Mgr. Korte zegt: Ik wil ook de sociologische kant waarderen. Hij zet in op behoud en revitalisering van de LOKALE GELOOFSGEMEENSCHAPPEN. Dit betekent dat dorpskerken in principe open dienen te blijven. In zijn woorden: Ik wil de Kerk bij de mensen houden. ALLEEN LANGS DEZE WEG KAN EEN DREIGENDE RELIGIEUZE KAALSLAG VAN HET PLATTELAND WORDEN VOORKOMEN! Kees Roelands, Eerbeek Een religieuze ontvolking van het platteland moet worden tegengehouden! Irene Roelands, Eerbeek.

10 9 Essentieel voor RK is m.i. respect voor sacraliteit van plaatsen. Niet gebouwen - die kunnen vervallen raken etc. - maar wel de plek die ze markeren. Vaak een 'heilige plaats'. Daar zou toch minimaal een (open!) bidkapel moeten blijven, als centrum waar mensen contact kunnen zoeken met God. De sacrale ruimte zou een plaats moeten blijven van ontmoeting tussen God en mens. Die mogelijkheid zou een bisschop moeten beschermen. De wijze waarop dit in het aartsbisdom gebeurt, beangstigt mij zeer. A.W. Mijn parochie is een eucharistisch centrum wordt dus niet gesloten maar er is veel wat niet meer mag. Het wordt langer hoe meer een klerikale kerk. Het is moeilijk om het geloof over te brengen en uit te dragen als je eigen visies opzij moet zetten zonder dat er over gepraat kan worden omdat iets is zoals het is en omdat iets niet meer mag. Mariëtte v.d. Boogaard, De Meern Onze kerk in De Steeg is gesloten, De gemeenschap valt uit elkaar, zeker als ook de viering op woensdag in de prot. kerk na 2 jaar verboden wordt. Niemand draagt meer bij aan kerkbalans, niemand gaat naar het Euch. centrum en slechts 5-10 mensen bezoeken een andere, nog open, kerk. Leo Smeets, De Steeg Als voormalig bestuurder van de St. Victorparochie in Apeldoorn heb ik ervaren hoe onze welvarende financieel gezonde parochie door het overkoepelende parochiebestuur vakkundig werd geplunderd en ontmanteld om een andere locatie ( het huidig eucharistisch centrum) overeind te houden. Onze vitale, open en transparante parochie op "vruchtbare grond", een toplocatie met een basisschool (als bron voor jonge aanwas en geloofsoverdracht ) en middelbare school moest sluiten. Dit alles vormde waarschijnlijk een grote bedreiging voor de huidige, inmiddels enig overgebleven katholieke kerk in Apeldoorn, waar men steeds verder lijkt weg te zakken in nostalgie en sentiment en een kerk word die zich afsluit voor mede-gelovigen die opgegroeid zijn in een andere katholieke traditie. Corné de Haan, Apeldoorn Een gemeenschap zonder lokale kerk is geen gemeenschap. G.O. te R. Door het sluiten van onze kerk wordt een hele hechte gemeenschap over de IJssel uit de kerk gejaagd. Ook buitenparochianen van wie de kerk al gesloten is, hebben nu weer geen kerk. I.M. Monseigneur Eijk moet luisteren naar het elan en de inspiratie in de parochies. Maar misschien is er over en weer geen vertrouwen meer. De polemieken vertrekken vanuit volstrekt andere werelden. W.G. Door een negatieve en autoritaire benadering van maatschappelijk -religieuze veranderingen binnen Nederland wordt een nog vitale kerk grote schade toegebracht. L.J.A. Oomen Het gedwongen fusieproces is niet primair gebaseerd op behoud van alle gelovigen als zijnde de Kerk van Jezus Christus. Materiële argumentatie is dominant, en tevens niet zuiver. Is paus Franciscus tijdens het 'ad limina' bezoek wel juist geïnformeerd? Jan Ramakers, Eersel Deze manier van parochiefusies heeft in Geldrop, van vijf parochies naar 1 centrumkerk, al bewezen wat de gevolgen kunnen zijn. De terugloop is duidelijk. De meeste mensen zijn verdwenen. Leo le Large We hebben geen CEO nodig maar pastores, herders, gewijd en ongewijd, neen toegewijd! A.v.O.

11 10 Wij worden met afbraak kerk en sluiting bedreigd. We hebben een hechte parochie met veel ouderen; die laat je toch niet in de steek. Je haalt de ziel uit het dorp. Dat accepteren we niet. Ank Schrama, Biddinghuizen Het is en blijft belangrijk dat mensen in hun eigen vertrouwde omgeving hun geloof kunnen belijden. Waarom bezig zijn met kerksluiting? Het zou veel beter zijn om te bouwen aan een kerk met toekomst visie. Daarvoor moet je investeren in de jonge mensen en vieringen maken waar zij zichzelf in herkennen. Stop daar energie in, dat is waardevol, dat is zinvol. Tuurlijk komt de kerk niet meer zo vol als vroeger. Maar als onze kerkleiding al niet meer in een toekomst gelooft en daarin wil investeren, wie moet het dan doen. De Paus, wij gewone mensen? C.W. Laten we juist in deze tijd met veréénde kracht samenwerken aan positieve en opbouwende zaken. Na afbraak komt er niet zo snel meer iets van een hechte gemeenschap terug! Beter samen zoeken naar bezielende samenwerking met plaatselijke Christenen om van daaruit weer iets bruisends op te bouwen in de Geest van onze Heer!!! G.W. De werkwijze van de bisschoppen in Nederland en zeker ook die van de (hulp-)bisschop van den Bosch stuurt mensen de kerk uit. Geen ruimte voor overleg, geen ruimte voor vrijwilligers die goed draaiende geloofsgemeenschappen overeind houden. En dan ook nog in de krant zetten dat het je koud laat. Jezus van Nazareth was een hervormer die nieuwe paden bewandelde. Wij hebben bisschoppen nodig die dat inzien en ook uitvoeren. F.H.J. Hulzink, Best Ik mag niet toestaan dat een levende geloofsgemeenschap zo maar wordt opgeheven en verwezen wordt naar een parochie/kerkgebouw kilometers verder gelegen. Richard Schreurs, Best Als voormalig vice voorzitter heb ik het fusieproces van onze (kleine) parochie meegemaakt. Na ampele overwegingen met financiële en pastorale beloftes zijn we onder dreiging van het decreet van de Kardinaal overstag gegaan met de fusie. Als je de "kerk" (toen) niet vertrouwen kon, wie dan wel. Geleidelijk aan gingen we ons belazerd en beroofd voelen van alle bezittingen waarmee we de parochie draaiende hielden. Langzamerhand werd ons de nek omgedraaid, minder vieringen, minder vrijwilligers (duurdere pastors), geen zeggenschap, zeg maar een dictatoriaal bewind. We zijn / ik ben er nietsvermoedend ingetuind!! Na ruim 20 jaar (oneervol) uit functie en als "dank" sluiting van de kerk. De ziel wordt daarmee uit ons dorp gehaald en zullen we ons met hand en tand tegen verzetten. We hebben de farizeeërs en tollenaars binnen de kerk helaas leren kennen. Toch is ons dorp strijdvaardig als nooit tevoren. We gaan door hoe dan ook. Gert Snelting, Megchelen Levendige geloofsgemeenschappen van mensen die met hart en ziel samen kerk zijn gaan ten onder aan het beleid van onze bisschop, die meent dat hij en hij alleen het ware geloof verkondigt. Hoe stond Jezus toch ook alweer tegenover de Farizeeërs...? I.J.S. Wij willen onze eigentijdse, betrokken en geestelijk vitale Geloofsgemeenschap van O.L.V. van Altijddurende Bijstand behouden. In navolging van Christus voor elkaar en voor onze wijde omgeving. Henriëtte en Daan Schwagermann, Bilthoven Het beleid van kardinaal Eijk en diverse overige bisschoppen in Nederland leidt tot volledige afbraak van het katholieke leven in Nederland wat door onze voorouders over vele vele jaren is opgebouwd. De door kardinaal Eijk ingezette reorganisatie schiet zijn doel volledig voorbij en is contra-productief. Peter Stijntjes, Best Heel veel parochies kunnen met een pastoraal werker in deeltijd uitstekend blijven functioneren in hun eigen woonplaats. Op hoeveel meer plaatsen de kerk present is, des te beter. Gerke Renting, predikant PKN

12 11 Omdat ik meegemaakt heb dat als een kerk gedwongen gesloten wordt, de gelovigen de kerk de rug toekeren. De parochianen voelen zich in de steek gelaten. B.S. Andringa- Brattinga, Maartensdijk De kerk gaat ten onder aan haar voorkeur voor autistische bisschoppen. Jammer. Ed Schreurs, Best Wij, mensen, zijn de kerk. Ik vind het heel pijnlijk als daar aan voorbij wordt gegaan. Karin Melis, Noordwijkerhout Haal de bezieling niet weg bij de gelovigen op lokaal niveau, denk met ze mee en zoek creatieve wegen naar de toekomst. Daal af en luister! Jos van Oord, theoloog Dit beleid baart ons grote zorgen. J.W. Er vindt een verdergaande afbrokkeling van de katholieke geloofsgemeenschappen plaats, door het foute beleid van het bisdom, dat geen rekening houdt met de cohesie in die geloofsgemeenschap zelf. H.O. In mijn parochie worden vrouwen zwijgend de kerk uitgewerkt; alle initiatieven om een levende gemeenschap te blijven met vrijwillige vrouwen die ook gebedsdiensten leiden/organiseren worden stilletjes weggewerkt. Lectoren worden beknot; vrouwen worden zoetjesaan uitgerangeerd. Priesters die alleen missen doen zijn er dan en die zijn niet meer met de gemeenschap verbonden, maar voelen zich erboven verheven. 'Het moet' zegt men dan, ja...maar volgens mij niet van God...'Gebouwen mogen minder, maar sluit geen gemeenschappen die op eigen initiatief hoe en waar dan ook bijeen willen blijven. Men fuseert gebouwen maar amputeert gemeenschappen en slaat ze uit elkaar. J.K. Mijn kinderen willen later ook nog naar de kerk kunnen!! R. Klerk, Nieuwegein Dit beleid leidt tot verdere leegloop van de R.K. Kerk in Nederland. I.T. Ervaring leert dat lange reistijd om eucharistiediensten bij te wonen voor velen een reden is om niet te gaan. De bisschoppen zouden blij moeten zijn als "leken" een gemeenschap overeind willen houden. Ook wil ik pleiten voor gehuwde priesters. R. Kerkhoven De gemeenschap bestaat uit mensen die elkaar willen blijven ontmoeten. Dat kan zijn in een eucharistieviering, maar in de toekomst zal dat meer en meer een lekenviering zijn. De gemeenschap kan uiteindelijk wel zonder priester, maar de priester niet zonder gemeenschap. Stop met machtsdenken, omzien naar elkaar dichtbij de kerk houdt de lijnen kort. Fuseren brengt veel verdriet met zich mee, maar ook nieuwe, andere culturen en die laten zich niet dwingen. En hier wordt ook zomaar voorbijgezien aan de oudere, voor wie het kerkbezoek soms het enige uitje in de week is. Verder weg? Daar kunnen zij niet komen. A.d.B. Vertrouw op de daadkracht van deze Paus en zijn positieve instelling. J.W. Verhoef, Amersfoort De druk om vitale geloofsgemeenschappen op te heffen en kerkgebouwen te sluiten betekent een ontmanteling van actieve en vitale geloofsgemeenschappen. J.O.M. Het gaat in de kerk om mensen die samen willen vieren dicht bij huis. M.T. kerk is van mensen en niet van een wereldvreemde kardinaal! J.C. De R.K. kerk moet ook op het platteland blijven bestaan. Sluiten van een kerk betekent het opheffen van een geloofsgemeenschap. L. Scholten

13 12 Volkomen mee eens. Waar is eenheid in verscheidenheid gebleven? Laat mgr. Eijk eerst de alternatieve bekijken. Leken weer scholing geven niet volgens zijn stramien van kortzichtigheid. Weer geen leken maar zet ze actief in, ook op het altaar! We hebben elkaar nodig. Mgr. Eijk schaar je MET ons niet boven ons. (Helaas die mogelijkheid heeft hij niet). G. Oomen In Doetinchem de Huet is het tiental jaren geleden door protestanten en katholieken samen opgerichte kerkelijk centrum de Wingerd onttrokken aan de rk eredienst. De rk geloofsgemeenschap is zowat opgelost. Niet alleen het kerkgebouw is belangrijk maar vooral de bloeiende Geloofsgemeenschap, die gaat verdampen als de kerk gesloten wordt. Veel mensen kunnen en vooral: willen niet eens naar het eucharistisch centrum dat nu 8 kilometer weg ligt. Er is op zondagmorgen geen openbaar vervoer en er zijn o.a. 50 parochianen boven de 80 jaar. Wanneer wij t.z.t. naar Zwolle moeten is alles afgelopen (45 km). A. Scholten-Thijssen, Biddinghuizen Ik ben 78 jaar en heb al meerdere kerksluitingen meegemaakt, maar toch steeds weer een gemeenschap gevonden. Maar nu wordt het toch steeds moeilijker om nog een plaats in een kerk te vinden, want die zijn er straks niet meer. J.M. Boelhouwer, Amersfoort Onze geloofsgemeenschap in Lonneker bij Enschede is volop bezig met de strijd om te blijven bestaan. Hoewel we nog niet direct bedreigd worden, gebeuren er in onze directe omgeving zeer verontrustende dingen. Kerksluitingen worden voltrokken of dreigen. B. Kok, Lonneker Hoewel in het Groningse er niet direct een dreiging van sluiting of opheffing is, beseffen wij hoe belangrijk het is om de eigen gemeenschap, zeker als die vitaal is, in het leven te houden. L.v.D. Ik vrees dat alle kleine vitale geloofsgemeenschappen zullen verdwijnen door het catastrofale beleid in ons bisdom. H. de Jong, em. pastor Mijn keuze is bepaald door grote ongerustheid over het beleid van Monseigneur van Eijk Eigentijdse initiatieven in de kerken worden gedwarsboomd! Wat opgebouwd is de laatste jaren in enthousiaste geloofsgroepen, wordt afgebroken door regels van hogerhand! Dit past niet meer in deze tijd! M. Coffeng, Amersfoort Ik ben het volstrekt eens met deze noodkreet. Dr. J. Kremers, Bilthoven Ik geloof in de kracht van de plaatselijke gemeenschap Ik verwerp het centralistische beleid van Eijk. W.P. Willibrordus en later al onze missionarissen stichtten vele parochiegemeenschappen waar zij slechts enkele keren per jaar konden voorgaan. Het beleid om het aantal priesters bepalend te doen zijn voor het aantal geloofsgemeenschappen is derhalve in strijd met de historische verworvenheden van onze kerk. De huidige leiding " steelt" mijn kerk!!! Gerard Vinke De eigen Geloofsgemeenschap geeft geborgenheid en samenhorigheid. Dit is wat Kerk voor mij is, niet een ver weg gelegen eucharistisch centrum. M.G. Volkomen eens met de noodkreet. Mgr. Eijk zou als herder naar de mensen moeten gaan en zich niet van hen verwijderen. Geloof, hoop en Liefde. Daar moet de kardinaal wel eens aan herinnerd worden. J. den Hoed, Harderwijk De geloofsgemeenschappen zijn heel belangrijk voor de samenhang van de dorpskernen. I. Slee

14 13 Hij wil kerken sluiten die nog goed levensvatbaar zijn. Mocht dit in Leersum gebeuren, dan wil onze gemeenschap massaal overstappen naar de PKN in Leersum. J.Dijkstra, Leersum De samenwerking met onze broeders en zusters wordt kil verstoord door de fatale beslissingen van bisschop Eijk. De kerk is een plaats van bezinning en bezielend contact. Dat wordt nu vanwege de sluitingen ruw om zeep geholpen. Niek en Wil van der Hoest Het is ongelooflijk pijnlijk om te zien hoe mensen die met hart en ziel aan de kerk verbonden zijn, buitenspel worden gezet en monddood worden gemaakt. Corry Schellekens, em. pastoraal werkster Sluiting van lokale kerken is een fatale misrekening van Mgr. Eijk. Parochianen zoeken hun eigen weg met elkaar in lokaal verband of erger...haken af. Geloven doe je niet alleen volgens de decreten van de kardinaal, maar zit van binnen. Nieuwe gemeenschappen zijn in opkomst, maar dan zonder decreten van de kardinaal. B. van Maarschalkerwaart Natuurlijk is het zo dat de RKKerk in nood verkeert. De vraag is echter of je de kleine vlammetjes die er nog zijn moet uittrappen. Mijn antwoord daarop is : NEE. Monique Leclerq, Nijmegen De teneur die Mgr. Eijk ten toon spreidt verdient een helder tegengeluid. Dus bij deze, vanuit Tilburg. D. IJzerman Ik betreur het beleid van onze bisschop Monseigneur Eijk dat louter lijkt te berusten op economische motieven om de kerkelijke organisaties binnen ons bisdom financieel gezond te maken. Het lijkt erop dat er naar goede initiatieven niet geluisterd wordt. Monique Derks Ook ik hoor in onze parochie vele gelovigen zeggen dat zij bij sluiting van de kerk zullen kiezen voor een protestantse kerk in plaats van een door de kardinaal aangewezen kerk in een andere plaats. Zo zal ik zelf ook beslissen. Ik zal dan de katholieke vieringen erg missen. J.H. Bast, Leersum Een dringende oproep. Laat ons toch rustig gestalte geven aan ons geloof. Steeds is er onrust. We kunnen onszelf prima bedruipen! Riet Kroes, Bennekom Wij zijn een parochiegemeenschap, die eigenlijk al dicht had gemoeten, maar door onze strijd zijn we nog steeds open en we blijven doorvechten. Mevr. Rouwhorst, Elburg Vooral in plattelandsparochies is behoud van kerken of plaatsen waar je eucharistie kunt vieren van wezenlijk belang. Onze kerk is al gesloten en de gemeenschap is voor een groot deel uit elkaar gegroeid. Op de plaats waar we nog samen kunnen komen, mogen alleen gebedsdiensten gehouden worden. en dat is voor ouderen heel verdrietig. Dinie van t Erve, Amersfoort De kerk is meer dan een bedrijf: Het is een bezielde gemeenschap van gelovige mensen. De wijze waarop nu door bisschop van Eijk wordt gehandeld lijkt hier volledig aan voorbij te gaan. Dat is een ernstige bedreiging voor de geloofsgemeenschap die bestaat uit mensen. Alleen de 'boekhouder' wordt hier op korte termijn blij van. John van den Enden, s Gravenzande Wij vinden het verschrikkelijk dat zoveel lokale gemeenschappen moeten vechten voor hun voorbestaan. Deze mensen zien naar elkaar om, ze willen Jezus Christus boodschap hier en nu uitdragen in hun dorp/wijk/stad door elkaar te ondersteunen en met elkaar een katholieke gemeenschap te zijn. Mart en Toos Lammers, Wageningen

15 14 Wij hebben veel oudere parochianen, die gaan lopend of met de rollator. Kunnen dus niet in een andere plaats in de kerk komen. We gebruiken het gebouw voor allerlei activiteiten. Vooral voor ouderen. Mariet Evering, Lonneker Als vervolg-steunactie op mijn recente brief aan bisschop W.J. Eijk d.d , waarin ik hem dringend vraag begrip te tonen voor de huidige penibele situatie van onze lokale geloofsgemeenschap en verzoek spoedig passende maatregelen te treffen voor redding van de Oosterbeekse r.k. gemeenschap St.Bernulphus van een naderende en voortijdige definitieve ondergang. Deze brief is ter kennisgeving ook verzonden naar mgr André Dupuy apostolisch nuntius Den Haag. G.M.L.M. van de Wiel, Oosterbeek Een herder hoedt zijn schapen en "stuurt ze niet het bos in". G.R. Geloofsgemeenschappen dienen zo dicht mogelijk bij de woonplaats van de gelovigen te vinden zijn en zeker in een plattelandsgemeente met meerdere kernen is voorzichtigheid geboden. H.d.W. Lokaal vieren, leven en beleven van geloof acht ik van groot belang voor het voortbestaan van een geloofsgemeenschap. R.K. te H. Ook mijn kerk, st. Franciscus Xaverius in Amersfoort dreigt in de toekomst gesloten te worden. Daarnaast vind ik de houding van dhr. Eijk bijzonder star en niet getuigen van enig inlevingsvermogen hoeveel verdriet het geeft als je kerk dicht moet. T.K. Ook kleine geloofsgemeenschappen hebben hun rechten, we zijn uit ons dorp verdreven en moeten nu kerken in een dorp verderop, jammer voor de ouderen onder ons die hun vertrouwde kerk en parochie zagen verdwijnen. A.v.B. Onze kerk heeft de reformatie overleefd, maar nu dreigt deze gesloten en verkocht te worden. Met het verdwijnen van de kerk zal de r.k gemeenschap ook verdwijnen. Juist op het platteland waar een hechte gemeenschap is, zal verloren gaan. T.S. Zoveel bereidwillige vrijwilligers, zo weinig steun vanuit het bisdom. Warmte en inspiratie vind ik alleen binnen mijn eigen geloofsgemeenschap, vanuit het bisdom ervaar ik louter desinteresse. T.V. Als parochiepriester ben ik in het aartsbisdom op meerdere plaatsen geconfronteerd met fusering van parochies. Op grond van daarbij opgedane ervaring ben ik ervan overtuigd dat van boven af opgelegde fusies afbreuk doen aan de gemeenschapsgedachte van het oorspronkelijke christendom. Frans van Schaik, Nijmegen Kardinaal Eyck c.s. heeft liever een kleine gemeenschap die aan alle regels van de conservatieve leiding voldoet dan een grote groep mensen die aan de leer van Jezus Christus voldoet. B.v.R. Omdat ik mij hele grote zorgen maak over de toekomst van de geloofsgemeenschappen in Nederland, in het bijzonder in het bisdom Utrecht. Ik werk als voorganger/dirigent/theoloog in verschillende parochies in het bisdom en zie met lede ogen hoe de teloorgang vaart neemt, niet in de laatste plaats door alle regels, wetten, beslissingen van de bisschop, de pastores of soms ook door het kerkbestuur (gedwongen?). Theo Menting, Wehl /Loo Ik vind de kerksluiting (in mijn geval in Apeldoorn en omstreken) te vergelijken met zelfmoord, hetgeen de katholieke kerk ten zeerste afkeurt. Er zijn bij de sluiting in 2013 bloeiende en financieel gezonde kerkgemeenschappen om zeep gebracht. I.H. Na jaren ervaring in het pastoraat weet ik hoe belangrijk het is voor mensen dat de kerk een menselijk gezicht dichtbij is. L.S.

16 15 Door dit beleid worden mensen die beperkt zijn in hun mobiliteit verbannen uit de kerk. Mijn moeder van 79 die geen eigen vervoer heeft wordt uit haar kerk waar ze al 51 jaar trouw elke week komt verjaagd. Ook nu al zijn er geregeld zogenaamde clustervieringen waarvoor ze aan de andere kant van de stad zou moeten. Onmogelijk voor iemand zonder eigen vervoer en met de Regiotaxi ben je óf véél te vroeg of té laat in de kerk. Na afloop kan je zomaar een uur moeten wachten op de Regiotaxi dus dat is ook geen optie. Dus gaat ze dan maar niet. G.Z. Het gemeenschap zijn bestaat uit samen kerken. Willen we de kerk laten leven dan moet je het in de buurt houden dan kunnen we elkaar steunen en ons geloof samen vieren. Om te kunnen kerken moet je niet km-ers moeten rijden zodat het een dagje uitje moet worden want dan zal er geen gelovige kerkganger overblijven! Creatief samen zoeken naar een oplossing om het financieel gezond te houden is één van de mogelijkheden. Laat elke parochie zelf verantwoordelijk zijn hoe de weekendvieringen in te vullen! En voor de financiën. Een parochie die financieel gezond is kan je en mag niet sluiten! Onze parochie heeft zelf de kerk opgebouwd..zelf alles betaald! Dan mag en kan je hem niet sluiten! D.W. te B. Wij oude mensen kunnen niet zomaar ineens naar een verdere kerk, we hebben geen vervoer. We verliezen de band met onze eigen, vertrouwde parochie-gemeenschap. Er zijn genoeg toegewijde, opgeleide mensen die voorganger kunnen zijn, dat mag ons niet ontnomen worden, we worden gedwongen onkerkelijk, als de bisschop eigen vieringen verbiedt, zoals onlangs in Bennekom. Wij hebben groot verdriet om deze maatregelen. Moeten velen van ons, als ouderen zo verder, zonder kerk? En hoe kunnen de jongeren van ons leren? D.B. Ik wil dat de bisschoppen de franciscaanse deemoed en luistervaardigheid gaan hanteren. Open staan voor de gewone gelovige die zoekende is hoort daar echt toe. Thieu Dollevoet Een gemeenschap heeft, bij goed functioneren, het recht om zelf te beslissen hoe zij de gemeenschap vorm geeft. Dat daar gesprekken, adviezen en suggesties van boven af komen, dat moge zo zijn. Maar de concrete beslissing of een gemeenschap zelf wil blijven bestaan, dat is aan hen. Per parochie zal ook gekeken moeten worden naar de leefbaarheid, plannen en onderkomen. komen ze hier niet uit, dan zal de maliesingel in samenwerking met de parochie tot een oplossing moeten komen. Harde top-down besluiten dragen niet bij aan het in stand houden van geloofsgemeenschappen. Wouter Kamp, Utrecht Ik vind dat wij ons geloof moeten uitbreiden en uitdragen in plaats van indammen. Ik hoop dat jullie een goed alternatief hebben om de leegloop een halt toe te roepen. E.E. In Brabant is het ook vreselijk gesteld met kerksluitingen. Iedere keer gaat het om financiën, terwijl het om mensen moet gaan. In Eindhoven zijn nog maar 2 parochies, terwijl de Stadskerk, een kerk van ons allen ingenomen is door de op dezelfde manier handelende deken. De gehele gemeenschap is naar elders moeten vluchten. Gemeenschappen worden uit elkaar gejaagd, zo ook in Veldhoven waar de minst praktische kerk open blijft en de meest bindende kerken gesloten worden. Ook hier is dezelfde deken de hoofdrolspeler. Mensen gruwen ervan. K.B. De centralisatie van eucharistisch centra is heel slecht. Als wij als ouderen wekelijks de eucharistie mee willen vieren moeten wij daarvoor 50 km reizen. Dat doen we dus niet. Bovendien wordt uit de andere parochies het hart van het gelovig-kerk-zijn gehaald. Parochies die vaak goed functioneren verliezen hun elan, mede doordat vrijwillig(st)ers de moed verliezen bij de aanpak van bisschop Eijk. Cor Appelboom-Harte, Harderwijk, em. pastoraal werkster

17 16 Door het fuseren van vele parochies verliezen mensen het contact met de voorgangers en ook onderling omdat men zich toch gaat terugtrekken. De katholieken nu willen leven zoals die ene mens ons dat duizend jaren geleden heeft voorgedaan. Omzien naar elkaar en geïnspireerd raken door elkaar en door de voorgangers die oog hebben voor de parochianen. Door alle fusies zijn de voorgangers meer managers dan spirituele leiders. De grote parochies worden haast onbestuurbaar voor vrijwilligers en mensen haken af waardoor de bisschop weer een aanleiding ziet om een kerk te sluiten. Zo belanden we in een vicieuze cirkel, Bovendien is ook het beleid van de kardinaal rigide en een top down beleid. Er is geen overleg. Er heerst een angstcultuur. Priesters hebben soms wel andere opvattingen maar mogen dat niet uiten uit angst hun benoeming kwijt te raken. Dit noem ik een angstcultuur. In de week van de eenheid hebben we gebeden om eenheid; echter de katholieke kerk met al zijn regeltjes dwarsboomt deze eenheid. Jarenlang hebben wij een traditie gehad van een oecumenische Aswoensdag viering maar omdat een dominee geen askruisje mag toedienen, terwijl het geen sacrament is, is er geen oecumenische viering meer mogelijk in het eucharistisch centrum. Weg eenheid. G.B. Dit wordt van bovenaf opgelegd en niet van onderaf gedragen. Veel welwillende geëngageerde gelovigen haken af, omdat ze deze houding van bovenaf ongeloofwaardig vinden. Gerard Westendorp Ik vind het heel belangrijk dat geloofsgemeenschappen blijven bestaan. Ik geloof in gemeenschappen die samen iets vieren en iets voor elkaar betekenen. Dat mensen van die gemeenschap mogen zijn wie ze zijn ongeacht hun geaardheid of opvattingen. Dat men elkaar accepteert. W.B. te H. Door het sluiten van parochiekerken met een kwalitatief levende geloofsgemeenschap en parochianen ahw te verplichten gebruik te maken van een parochie in groot verband, haken zonder twijfel parochianen af. Bekend is dat RK-parochianen in deze situatie gaan kerken bij PKN-gemeenschappen. Paul van Duuren, Apeldoorn Omdat ik zelf aan den lijve hebt ondervonden wat het is om je eigen parochie kerk te verliezen en verdwaald te raken. Tegelijkertijd wordt ook het parochieteam van de nieuwe grote parochie letterlijk gedecimeerd met als resultaat burn out van enkele van de over gebleven teamleden. K. Maseland, Arnhem Mijn kerk wordt sluiting met bedreigd terwijl daar wekelijks ruim 100 parochianen komen en wij jaarlijks met elkaar ruim ,= hoesten. Genoeg om een vitale geloofsgemeenschap te vormen. J.O. te K. De politiek van concentratie van geloofsgemeenschappen tot mega parochies is funest voor het voortbestaan van de geloofsgemeenschappen in grote delen van het bisdom maar vooral op het platteland. Huub Schrader, Oldenzaal Wij merken in onze geloofsgemeenschap dat er genoeg vitaliteit is om door te gaan. Wij moeten blijven vieren en bijeenkomen in onze eigen kerk. Dat zijn we aan de "stichters" van deze gemeenschap verplicht. C.M. te B. Het desastreuse beleid van "bisschop Eijk met als resultaat dat de priester weer alleen centraal aan de top staat van een gedecimeerde centrale kerk, buiten de woonplaats van de gelovigen. Dat schept geen perspectief meer voor een vitale gemeenschap. Bart Keizer, Maartensdijk Door de sluiting van onze kerk is er weinig meer over van deze kleine hechte gemeenschap. Naast boosheid en teleurstelling voelt men zich voor een voldongen feit geplaatst, zonder dat er ook maar op welke manier dan ook naar ons geluisterd is. Is dit omzien naar?

18 17 De huidige bisschop heeft een fundamentalistische kijk op het katholieke geloof. Kerk zijn staat voor gemeenschap, omkijken naar wat broos is en kwetsbaar, voor saamhorigheid, voor de liefde. Voor een dialoog, ruimte voor andersdenkenden! Niet voor een autocratisch geleid instituut! De eucharistie en de leer is slechts van waarde voor zover het einddoel, de zuiverheid van hart kan dienen. Wij willen zo graag een kerk in de geest van de goede herder! Ik heb nooit kunnen begrijpen waarom de schapen het zover hebben laten komen. Wat ben ik blij met dit initiatief! Anneke Wulferink, Saasveld Ook onze geloofsgemeenschap ligt onder vuur, en dat al langer omdat onze visie op geloof en leven afwijkt van die van de bisschop hoe katholiek we ook zijn. Jan van Adrichem, Amersoort Ben al wat ouder, moet ik dan in de toekomst tientallen kilometers fietsen om op zondag naar de kerk te kunnen? Kunnen onze kerkgebouwen niet worden ingezet voor bijv. mooie concerten? J.W. te E. De kerk in Nederland wordt dor de bisschoppen en pastores van binnen uit vernietigd. Vitale gemeenschappen worden opgeofferd aan dictatoriale uitgangspunten. Een schrijnend voorbeeld is de opstelling die ook in Vianen door de plaatselijke pastoor wordt gehanteerd. Hij gaat daarbij volledig voorbij aan de gevoelens van parochianen in twee vitale gemeenschappen. Door zijn opstelling maakt hij de kerk kapot in plaats dat hij een verbindende factor is. Zet Eijk en al die anderen, die onze kerk van binnen uit de kerk vernietigen uit hun ambt. Help ons. J. van Oort, Vianen Samen kerk vieren doen we in ons dorp. Hoe en wat in alle respect en intentie. Daar gaat het om. Dat intense vieren kunnen we ook met leken voorgangers. Dat doen we namelijk al lang. Mannen en vrouwen. Wij vieren samen. Met bezieling. Als dorp. Als gemeenschap. M. Bastiaansen Het is belangrijk dat de plaatselijke gemeenschap blijft bestaan. Daar kent men elkaar. Men weet om de zorgen en noden van de parochianen en men kan elkaar steunen en waar nodig helpen. En met elkaar vreugde en verdriet samen in de kerk vieren. A.H. Door de sluiting van kerken wordt de afstand van de kerk tot de parochianen steeds groter, er zal vervreemding ontstaan, want wat moet ik in een onbekende kerk tientallen kilometers verderop, maar nog erger de sociale functie van de kerk zal niet meer werken als die op zo'n grote afstand gecentraliseerd wordt. M.W. te B. Omdat het ook anders zou kunnen, bv zoals bisschop De Korte in het bisdom Groningen. Hij gaat uit van de bestaande structuren en probeert er in overleg met de de parochianen het beste van te maken van te maken. J.K. te O. Het sluiten door kardinaal Eijk van een kerk waar mensen altijd naar toe gaan voor hun viering is een aanslag op iets dat hun heel dierbaar is. Eijk geeft zich daarvan geen enkele rekenschap. B.W. Als gewezen bestuurslid van een plattelandsparochie(23jaar) hebben wij ons altijd hevig verzet tegen de fusie maar uiteindelijk na een convenant met Eijck toch overgegaan tot fusie van 11 naar 1 Parochie. Vergeet de 2e boosdoener Zuidwijk niet. Met z'n tweeën vormen zij het afbraakbeleid, de beide hulpbisschoppen zijn maar figuranten. A.H. Een wezenlijk kenmerk van de priesterlijke taak bestaat hierin dat hij missionair is, met andere woorden een gezondene die naar de mensen toegaat. De priester is er voor de mensen; de mensen niet voor de priester. J.Z. Ik steun van harte dit initiatief om de kerk in de geloofsgemeenschappen zoals die er al jaren zijn te behouden. De eigenheid van parochies is een waardevol goed. G.C.

19 18 In den beginne verzamelden de eerste Christenen zich bij iemand thuis. Ik zie niet in waar de redenering van de bisschop vandaan komt dat het kerkgebouw alleen maar mag dienen als gebouw voor liturgie e.d. Elk gebouw is goed, een dak boven t hoofd is genoeg om te bidden. En dan wel ter plaatste, zoals Benedictus al zei. Sybille Joniaux Zeer verontrust door de ontwikkelingen in het aartsbisdom. Wij maken er ons zorgen over dat dit proces van afbraak zich ook in het bisdom ' s-hertogenbosch zich zal voltrekken. V.K. te O. Mijn eigen parochie moet haar kerk in juli 2015 sluiten, een kerkgemeenschap waar ik me thuis voel. Ik begrijp niet hoe 1 man het voor elkaar krijgt om een voor diverse katholieke kerk zo'n desastreus beleid te voeren zonder te luisteren naar wat er in de diverse kerkgemeenschappen leeft. Hoezo naar de mensen toe gericht... H.J. te A. Ik heb mijn grote zorgen voor de ontstane stroming bij de kerkleiding dat de parochianen er voor hen zijn en niet zij voor de parochianen. Niet priesters en bisschoppen vormen de kerk maar de gelovigen/parochianen. Piet Valkering, Limmen De kerk is de gemeenschap van gelovigen die samen de kerk vormen. Priesters zijn in de vroege christenheid gekozen voorgangers geweest. Die later rondtrokken om lokale christengemeenschappen te onderwijzen en voor te gaan in de Eucharistie. Onze missionarissen na Willibrordus deden niet anders. En ook in de jaren 60 van de vorige eeuw herhaalde zich dat in onze Noordelijke provincies als noodzakelijk gebruik door de teruggang van het aantal priesters. Kardinaal Eijk is bezig onze kerk om zeep te helpen door er een priesterkerk van te maken! Onze kerk is er één van christenen die met elkaar hun geloof beleven en proberen te praktiseren. Dar kan dus nooit alleen een priesterkerk zijn geleid door verblinde prelaten. Frans Vroomans Mijn lokale kerkgemeenschap wordt mij bij het voorgenomen beleid afgenomen. Als het zover mocht komen en zij bestaan wel nog lokaal, dan overweeg ik serieus lid te worden van de lokale pkn. Indien ik aan de eisen voldoe. Dit is geen dreigement. Van pkn Pijnacker ken ik vele mensen en wij doen diverse activiteiten samen, zoals Jaarmarkt, Kerkennacht, oecumenische vieringen. C. van der Mast, Pijnacker Lokale gemeenschappen zijn uiterst belangrijk. M.E.L. de Graaf, Bilthoven Ik maak aan den lijve mee hoe de sluiting van een kerk in Borne de gemeenschap in rook doet opgaan! Ria Schuit, Borne De kerk raakt haar mensen kwijt en de mensen raken elkaar kwijt. L.D. te A. De kerk moet dicht bij de mensen staan. Dus niet alleen in Rome, of Utrecht, of in een parochiecentrum 15 km verderop. R.H. te B. De secularisatie van Nederland vraagt juist om enthousiaste lokale geloofsgemeenschappen. Laten we onze energie steken in het steunen en vormen van leken, vrouwen en mannen, zodat lokale geloofsgemeenschappen minder afhankelijk worden van priesters. God is aanwezig waar twee of meer gelovigen in zijn naam samen zijn. Veronica Selleger, Baarn Kleine gemeenschappen moeten blijven bestaan. M.n. ouderen voelen zich niet meer thuis in een nieuwe gemeenschap, ver van huis. Zij hebben de kerk groot gemaakt, moeten de kans krijgen hun geloof te praktiseren tot aan het eind van hun leven. Tiny Hannink Het "ja is wel onder voorwaarde dat de locale geloofsgemeenschap bereid moet zijn om de organisatie en kostenplaatje geheel voor eigen rekening te nemen Zoiets als de Salvatorgemeenschap Den Bosch. F.K. te A.