Zie Jezus. Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en de voltooier van ons geloof. (Hebreeën 12:2) Samen zijn wij onderweg

Transcriptie

1 Zie Jezus. Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en de voltooier van ons geloof. (Hebreeën 12:2) Onlangs zijn we als gemeente met elkaar in gesprek gegaan over dopen en opdragen. Binnenkort (20 april 2017) hopen we dat gesprek voort te zetten. We willen dat gesprek graag neerzetten in een groter kader van de ontwikkelingen binnen onze kerken. Hierdoor hopen wij beter met elkaar in gesprek te gaan over dit en andere christelijke onderwerpen. Deze paper vermeldt de achtergrond en de focus die we willen hebben in ons onderlinge gesprek. Onderaan de paper staan vragen om je te helpen je eigen gedachten te formuleren. Deze vragen zullen we ook gebruiken op de gespreksavond van de gemeente. Samen zijn wij onderweg en op die weg achter Jezus aan mogen wij elkaar troosten, aanscherpen, onderwijzen en bemoedigen. Samen zijn wij onderweg

2 Als oude zekerheden wegvallen Al lange tijd is er in Nederland een proces gaande van ontzuiling. De zorgvuldig opgebouwde gereformeerde zuil is afgebroken. Allerlei oude zekerheden lijken weg te vallen. Zaken die vroeger heel belangrijk waren en,zoals iemand zei, erin geramd zijn krijgen een andere plaats. Dat geeft bij sommigen een gevoel van pijn, verlies en onzekerheid. Wie zijn wij nog en wat is gereformeerd zijn in deze tijd? Anderen zijn juist blij omdat het ons terugbrengt bij de kern van het geloof, het zoeken naar en het volgen van Jezus. Nederland is geen christelijk land meer en als christenen zijn wij een minderheid geworden. In het boek Vreemdelingen en priesters beschrijft Stefan Paas de parallel met de ballingschap. Christen zijn in een heidense omgeving vraagt nieuwe accenten. We kunnen ons niet de luxe permitteren om te blijven denken in (christelijke) hokjes en vakjes. We Reformatie is een doorgaand proces hebben als christenen een gezamenlijke taak naar onze omgeving: we zijn priester ook voor onze niet christelijke contacten. In deze tijd zien wij een ontwikkeling van het naar elkaar toegroeien van christenen. Er is meer nadruk op eenheid en wat ons samen bindt dan op de verschillen. De jonge generatie heeft weinig met kerkgrenzen en vindt veel oude verschilpunten tussen kerken voor hun relatie met Jezus totaal niet belangrijk. We maken het dus mee dat tegenwoordig mensen graag lid willen worden van onze kerk terwijl ze anders denken over verschillende christelijke onderwerpen (bijvoorbeeld de doop.) Dat hoort bij de zoektocht van de nieuwe generatie. De cultuurshift van de nieuwe generatie Onze gemeente is ook een jonge gemeente met veel jeugd en kinderen. En deze groep binnen en buiten onze kerk stelt ons voor nieuwe vragen en uitdagingen. We worden bijvoorbeeld uitgedaagd om na te denken over een cultuurshift, de netwerkmaatschappij en over hoe verbondenheid tegenwoordig werkt. De nieuwe generatie is niet zozeer gericht op waarheidsvinding, feiten en discussies. Maar ieder heeft zijn waarheid en daarvoor hebben we respect. Ze houden meer van vriendschappen waarin je elkaar de ruimte geeft om je opvattingen te delen. Een gezonde kerk vraagt bijvoorbeeld om jonge leiders die ruimte krijgen maar ook leiding ontvangen binnen een intergenerationele setting. Deze nieuwe generatie, het proces van ontzuiling, het wegvallen van bestaande structuren en het proces waarbij het maatschappelijk leven zich steeds meer gescheiden ontwikkelt van de kerk en het geloof vraagt om een hernieuwde definiëring van onze identiteit. Wie zijn wij? Een woord dat onze kerken typeert is reformatie. Reformatie is een doorgaand proces. Dit jaar vieren we 500 jaar reformatie. Luther ontdekte opnieuw wat de kern was van het geloof. Heel veel ballast heeft hij losgelaten. Wat we hiervan leren is dat het steeds weer goed is om terug te gaan naar de kern.

3 De kern Misschien heeft uw wel eens van dichtbij meegemaakt dat iemand stervende was. Iemand op een sterfbed maakt (bijna) altijd een proces mee van loslaten. Alle onbelangrijke dingen vallen weg en alleen de kern blijft staan. Er blijft letterlijk niets over. Alleen je geloof in Jezus. Geestelijk spreekt de bijbel ook over sterven. De oude mens mag sterven en de nieuwe mens mag opstaan. Geloven is loslaten. En wat blijft er dan over bij jou/ons? De 6 Sola s Wat is de kern van ons geloof? We kunnen de 6 sola s noemen: Soli Deo Gloria (alleen aan God de eer); Sola Fide (alleen door geloof), Sola Gratia (alleen door genade); Sola Scriptura (alleen de Schrift); Solus totus Christus (alleen de gehele Christus) en Solus Spiritus Sanctus (alleen de Heilige Geest.) Het is goed om deze zes sola s tot ons door te laten dringen. Tegenover de grote plaats van de traditie zette Luther het sola scriptura. Wat leren wij hiervan? Lopen wij ook het gevaar dat de kerkelijke traditie belangrijker is geworden dan de bijbel? Let op wat er allemaal niet wordt genoemd in de sola s. Heel veel zaken in het geloof zijn van een heel andere orde. Ze zijn niet bepalend voor onze redding en identiteit. De zes sola s wijzen allemaal naar één persoon namelijk naar Jezus. Hij is de kern in eigen persoon. Het middelpunt van de bijbel. Hij laat zien wat genade is. De Geest wil ons met Hem verbinden. Hij is alles. Hij is de bron van ons leven en van ons geloof. Hij is ons fundament, de hoeksteen, de goede herder, het levende brood, het levende water en het eeuwige leven. Iedereen die denkt dat Jezus niet genoeg is, heeft nog een weg te gaan. Jezus is heilsbepalend en identiteitsbepalend. De weg, de waarheid en het leven In veel discussies nemen wij een verschil waar tussen wat we het Grieks-Romeinse denken en het Joodse denken noemen. Wij zijn diepgaand beïnvloed door kenmerken van het Grieks-Romeinse denken. Het Grieks-Romeinse denken De westerse cultuur is Grieks. Wij spreken Nederlands, maar we denken Grieks. Dit blijkt bijvoorbeeld uit onze focus op: competitie, het dualisme tussen een natuurlijk en een geestelijk leven, onze manier van analyseren en redeneren. Ook als het om zaken van het christelijk geloof gaat hanteren wij bewust of onbewust deze Grieks-Romeinse oriëntatie. Dit is niet vreemd, want ook de kerkvaders (grondleggers van de christelijke theologie; zij leefden tussen 200 tot 500 na Christus) hadden doorgaans deze Griekse filosofische oriëntatie. In dit Grieks-Romeins denken gaat het steeds om waarheid. En waarheid is dan een gedachte of een vaststaand idee. De uitdaging is om door na te denken achter deze vaststaande waarheid te komen. De waarheid is in dit denken onbeweeglijk en onveranderlijk. De catechismus is sterk beïnvloedt door dit (scholastische) denken. Er blijft letterlijk niets over. Alleen je geloof in Jezus

4 Het Joodse denken In het Joodse denken gaat het vooral om het gehoorzaam onderweg zijn. Het gaat niet in de eerste plaats om denken maar om horen en doen van de geboden. Woord en daad zijn daar één. God stuurt ons op pad en we weten niet precies hoe de weg zal zijn. De waarheid is geen idee, maar de waarheid is een persoon namelijk de God van Israël en Hij wordt zichtbaar in wat Hij doet. Het begin van alle wijsheid is ontzag voor de HEER. (Spreuken 1:7) Ik ben de weg, de waarheid en het leven Als Jezus komt doet hij bovenstaande revolutionaire uitspraak. De waarheid is een persoon en wel Jezus. Hij claimt dat Hij de weg is. Hij claimt dat Hij het leven is. De waarheid is het onderweg zijn met Jezus. Zo leer je leven op een manier zoals Paulus het beschrijft: Maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. (Filippenzen 2:2) U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God van u wil en wat goed, volmaakt en hem welgevallig is. (Romeinen 12:2) Onze Geschiedenis De plek van de belijdenisgeschriften In onze kerken hebben we in totaal zes belijdenisgeschriften. Namelijk de Twaalf Artikelen of Apostolische Geloofsbelijdenis, de Geloofsbelijdenis van Nicea, de Geloofsbelijdenis van Athanasius, de Nederlandse Geloofsbelijdenis, de Heidelbergse Catechismus en de Dordtse Leerregels. Voor veel mensen in de kerk is de plek van de belijdenisgeschriften niet of niet meer helder. Er wordt verschillend gekeken naar de waarde van deze documenten. De jonge generatie heeft er meestal weinig meer mee. Een deel van de oudere generatie ziet de belijdenissen als het fundament van de kerk. Zoals we eerder hebben opgemerkt is het fundament van de kerk niet een leerstelling, maar een persoon. De kerk is een groep mensen die Jezus in geloof volgen en naar Hem wijzen. Jezus is de hoeksteen en de kerk is verder gebouwd op het fundament van apostelen en profeten. De apostelen en profeten (ver)wijzen op hun beurt en in hun tijd weer naar Jezus. De belijdenis is dus niet het fundament Belijdenissen zijn historische documenten en niet bedoeld als in beton gegoten en voor alle tijden geldende waarheden. Dat kan ook niet want de belijdenis is niet uitputtend en beoogd dat ook niet te zijn. Het zijn De waarheid is een persoon en wel Jezus. richtingwijzers voor christenen onderweg. De belijdenissen zijn mooi en helpend om ons geloof te verwoorden en te wijzen op Jezus maar niets in vergelijking met Gods woord. Belijdenissen willen ons bewaren voor valkuilen van vorige christenen op hun weg met God. Belijdenissen houden mensen niet bij God, dat doet Jezus door Zijn Geest. Een eenzijdige focus op de belijdenissen heeft ook als risico dat we uiteindelijk niet bij de kern uitkomen. Het gaat niet om onze belijdenisgeschriften ( Zie onze geschriften ) maar om onze Verlosser en Koning ( Zie Jezus. ) Overigens doen we met de focus op Jezus juist recht aan de centrale inhoud van de belijdenisgeschriften.

5 De bijbel Het fundament van de kerken is dus in de eerste plaats Jezus zelf. In de bijbel kunnen we enorm veel leren over God, over Zijn koninkrijk, Zijn liefde. De bijbel is door de inspiratie van God zelf tot stand gekomen (2 Petrus 1:21) en daarom van enorme betekenis om God te leren kennen als een bevrijdende en sterke God. En de kern van de bijbel is het vleesgeworden Woord, Jezus Christus (Johannes 1:14.) Zo is de cirkel weer rond en staat Jezus nog steeds in het middelpunt. De bijbel leert ons ook hoe we werkelijk met geschiedenis mogen omgaan. Steeds roept God ons op om Zijn grote daden nooit te vergeten. Vergeten is sterven en herinneren is leven. En zo mogen we ook kijken naar De Reformatie en bijvoorbeeld de besluiten van de Dordtse Synode (die in de Dordtse leerregels zijn vervat.). Leven met Jezus Mensen die steeds achterom kijken komen moeilijk vooruit. Wij leven niet vanuit het verleden. Wij zijn ook niet mensen die alleen vooruit kijken en vooruit leven. Wij leven vandaag met ons (kerkelijke) verleden als kostbare geschiedenis en mogen nu met Gods Geest verder lopen. En dan willen we rekening houden met het verleden en gericht zijn op de toekomst maar vooral onze focus hebben op Jezus. Want vandaag is de hemel open en stort God Zijn gaven uit. Wij leven niet terug en niet vooruit. Wij leven nu van boven, vanuit de troon van Jezus! Verscheidenheid is dus geen last maar de kracht van de gemeente. Diversiteit Geloven heeft veel te maken met vrijheid en ruimte. Velen van ons zijn opgevoed met het bekende beeld van de brede en smalle weg. Op de brede weg mag alles, maar wij lopen op de smalle weg. Dat is een gevaarlijke weg met weinig ruimte en plezier. Nu klopt dit beeld niet. In de bijbel staat dat er maar één deur is. Ik ben de deur zegt Jezus (Johannes 10:9.) Nauw is de poort naar het leven en smal is de weg daarnaartoe zegt Jezus (Matteüs 7:14.) Maar als je door de deur en door de poort bent kom je in het land overvloeiend van melk en honing, in het koninkrijk van God. Een koninkrijk van ruimte en vrijheid. Een koninkrijk dat nu al begonnen is. De bijbel leert dat er alleen maar eenheid ontstaat als er ruimte is voor verscheidenheid. Als Paulus spreekt over de gemeente als het lichaam van Christus (o.a. 1 Korinthiërs 12) ontleent het lichaam haar levensvatbaarheid aan de verscheidenheid in dat lichaam. Niet iedereen moet oog zijn of voet. Je hebt elkaars verscheidenheid nodig om één te zijn. Verscheidenheid is dus geen last maar de kracht van de gemeente. Er is meer ruimte bij God dan wij misschien denken. Er zitten veel verschillende schapen in de kudde van Jezus. En er blijft een verschil tussen geloven in een waarheid en het volgen van een persoon die claimt de waarheid te zijn. Het fundament van de kerken is dus in de eerste plaats Jezus zelf

6 Houding In het volgen van Jezus als de waarheid in ons leven kunnen we enorm veel leren en ontdekken. Het volgen van Jezus is niet vaag. Hij geeft duidelijke richtlijnen om ons leven vorm te geven. In de bergrede (Matteüs 5-7) laat hij zien hoe we met zorgen, ons bezit, de zoektocht naar gerechtigheid, onze boosheid, onze seksualiteit, ons gebed (en nog veel meer) moeten omgaan. Het volgen van de persoon Jezus is duidelijker en radicaler dan het volgen van regels. Als er geen regel bestaat over een bepaald onderwerp dan weet je niet wat je moet doen, maar als je Jezus volgt en ook al heeft hij zelf niks gezegd over dat onderwerp kun je wel gaan nadenken wat in zijn Geest goed zal zijn. Daarnaast wil Jezus ons ook inspireren om met een goede houding te leven. Kijk in liefde naar een ander en oordeel niet (Matteüs 7:1.) Je hoeft niet altijd een mening te hebben over het in jouw ogen afwijkende gedrag van een ander. Ga met elkaar het gesprek aan over Jezus en wat het volgen van Hem voor jou concreet betekent. En voer dat gesprek met oprechte interesse in de ander en zonder oordeel. We lijken op Jezus als we niet praten over andere mensen maar praten met andere mensen. Pastoraat is mensen bij Jezus brengen en wij zullen steeds zoeken naar de weg die mensen dichter bij Jezus brengt. Daar ligt onze focus. Dat kan in iedere unieke pastorale situatie weer een andere keuze zijn. Afrondend Hierboven staat de achtergrond en de gekozen focus beschreven welke samen te vatten is in: Zie Jezus. Met deze blikrichting op Jezus willen wij als kerkenraad keuzes maken over allerlei onderwerpen die er nu spelen (bijvoorbeeld inzet van betaalde krachten, vrouwen in het ambt, jongeren in de kerk, dopen/opdragen, samenwerking met de kruiskerk.) Zo zijn we als gemeente samen onderweg. Kerk zijn is een proces van groei, een zoektocht naar het volgen van Jezus. Dan zult u met alle heiligen de lengte en breedte, de hoogte en de diepte kunnen begrijpen, ja de liefde van Christus kennen die alle kennis te boven gaat, opdat u zult volstromen met Gods volkomenheid. (Efeziërs 3: 18 en 19.) En het volgen van Jezus geeft aan de ene kant veel spanning, onzekerheid en angst want er staat maar weinig vast voor altijd. Maar aan de andere kant geeft het veel vrijheid en rust want je mag met vallen en opstaan op weg gaan achter Hem aan die dodelijk veel van ons houdt. Het geeft een enorme ontspanning want we hoeven niet alles krampachtig bij elkaar te houden er is één die dat doet en dat is Jezus, de Heer van de kerk. Laten we ons blijven richten op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof. Dan is er veel te zien en te ontdekken. Het volgen van de persoon Jezus is duidelijker en radicaler dan het volgen van regels.

7 Vragen Vragen om voor jezelf door te denken over deze paper. Deze vragen zullen we ook gedeeltelijk meenemen in de gemeenteavond op 20 april 2017 in de Koepelkerk (koffie vanaf 19:45 uur): 1. Denk eens aan je eigen geloofsweg. Welke dingen herken je uit dit stuk? 2. Wat betekent het voor jou dat Jezus de kern is van ons geloof? 3. Wat betekent het voor jou dat Jezus de waarheid in persoon is? (anders geformuleerd: waar sta jij ten opzichte van het Joodse of Griekse denken?) 4. Wat is ruimte geven aan elkaar? 5. Noem eens concreet een aantal dingen wat voor jou het volgen van Jezus is? 6. Wat is het fundament van de kerk voor jou?