DIA11: Als je gelooft, heb je eeuwig leven. Maar wat houdt dat in voor dit leven nu?

Transcriptie

1 ZEVENDE LES: DIA1: In het paradijs waren mens en God voor eeuwig verbonden met elkaar in harmonie. De lemniscaat houdt niet in dat God en mens in elkaar overvloeiden, maar wél dat het contact ononderbroken was. DIA2: De mens was niet bedoeld om te sterven; God had een levensboom geplant in de tuin van Eden. Als hij daarvan zou eten, zou hij voor altijd op aarde leven. Dat was geen probleem, totdat gebeurde wat in de volgende dia beschreven wordt. 1

2 DIA3: Doordat de mens van de ándere boom gegeten had, die van de kennis van goed en kwaad waarvan God had gezegd dat dat verboden was, kwam er een breuk in het contact tussen mens en God. Niet alleen voor hemzelf, maar ook voor de komende generaties: wij allemaal ervaren een afstand tussen God en ons in vergelijking met de situatie van het paradijs. DIA4: Het tweede gevolg van de zondeval is dat het leven op aarde eindig werd voor de mens. De dood is dus niet iets dat God van meet af aan voor ogen had. De dood is een vijand, hoort bij het oordeel en niet bij Gods oorspronkelijke bedoelingen. +DIA5: In het Oude Testament is het voor de mens niet zo heel duidelijk hoe het leven na de dood eruit ziet. Het wordt vaak omschreven als het dodenrijk: een plek waar je als mens niet wil zijn en van geen betekenis meer bent. Het draait om dít leven met God. God is ook een God van het leven, hier en nu. +DIA6: Toch is God er ook na de dood: er is een besef dat God zó groot is, dat Hij er zelfs is in het dodenrijk. Hij staat als Schepper niet alleen aan het begin van ons leven, maar ook aan het einde ervan. Hij blaast niet alleen onze levensadem in, maar ontvangt die ook als we de laatste adem uitblazen. Daar ontstaat het geloof dat onze ziel voor altijd voortleeft bij God. 2

3 +DIA7: Aan het einde van het Oude Testament zie je het geloof doorschemeren dat de dood niet het einde is, maar dat er leven is voorbij het graf. Opstanding uit de dood wordt vooral figuurlijk gebruikt, als beeld van hoop voor de hopeloze situatie van het volk Israël dat in ballingschap leeft. Maar vandaaruit groeit ook de overtuiging dat er ooit een letterlijke opstanding zal plaatsvinden. DIA8: Het beeld van onze bestemming na onze dood wordt in het Nieuwe Testament veel scherper geschetst. Er is een hemel én een hel, zo waarschuwt Jezus verschillende keren in zijn verkondiging. Waarbij het nog vaker over de hel dan over de hemel heeft. Hij gebruikt daarbij beelden: van een feestmaal of een paradijs voor de hemel of een vuur of duisternis voor de hel. +DIA9: Als Jezus terugkomt, volgt het eindoordeel. Dan wordt de mensheid als geheel geoordeeld. Boeken worden geopend waarin de daden van ieder mens zijn beschreven. En ook wordt bekend of je naam geschreven is in het Boek van het Leven. Als je gelooft dat Jezus voor je zonden gestorven is en als je Hem volgt, dan staat je naam daarin. Bestemd voor een eeuwige toekomst bij God. +DIA9 Hoe eeuwig is het eeuwige leven? We kunnen ons daar geen voorstelling maken als mens omdat we gebonden zijn aan tijd en ruimte. Toch lijkt het er in het Nieuwe Testament sterk op dat onze eindbestemming na onze dood definitief is en altijd durend. Voor zowel de hemel als de hel wordt de aanduiding eeuwig gebruikt. Zoals God zelf eeuwig is, zijn wij voor altijd met Hem of zonder Hem. 3

4 DIA11: Als je gelooft, heb je eeuwig leven. Maar wat houdt dat in voor dit leven nu? DIA12: Dat eeuwige leven heeft alles te maken met wat Jezus voor ons gedaan heeft. Allereerst heeft Hij het contact dat verbroken was tussen mens en God, weer hersteld. Hij heeft ons de mogelijkheid gegeven om toegang te krijgen tot de heilige God door voor onze zonden te sterven. Dat betekent voor ons leven dat we contact met God kunnen maken via het gebed. Het kruis is de weg tot God. DIA13: Een christen mag er zeker van zijn dat hij of zij na zijn dood bij God terecht komt in de hemel. Niet op basis van goede werken, want die kunnen de breuk tussen God en mens niet compenseren. Het oordeel is geen weegschaal waarin goede en slechte daden worden afgewogen. Jezus droeg het oordeel voor ons: de slechte daden zijn er niet meer. Als we tenminste dat gelovig aanvaarden en daaruit leven. +DIA14: Dat eeuwige leven begint nu: nu is er al de mogelijkheid om te leven in de nabijheid van God en te leven zonder angst voor het oordeel na de dood te leven. Van onze kant mogen we geloven. God geeft van zijn kant als hulp daarbij de Heilige Geest. Eeuwig leven is dus geloven door de kracht van de Geest. 4

5 DIA15: We kunnen dus zekerheid hebben door het geloof over onze bestemming na de dood: de hemel. De plek waar God woont. Maar volgens de Bijbel is dat niet onze allerlaatste bestemming DIA16: Jezus leven eindigde niet in de dood. Hij werd op de derde dag opgewekt door Zijn Vader. Hij leefde veertig dagen daarna in een nieuw lichaam waarin Hij verscheen aan zijn leerlingen. In dat nieuwe lichaam werd Hij deels herkend (bijvoorbeeld aan zijn verwondingen door de kruisiging) en deels ook niet (Hij kon door muren heen). Hij was wel echt mens, want Hij at, dronk en sprak. DIA17: Jezus is de eerste van ieder mens die zal opstaan. God heeft door zijn Zoon de ogenschijnlijke onoverwinnelijke macht van de dood toch verbroken. Met de opstanding van Jezus is er hoop voor elke gelovige: ook wij zullen ooit opstaan uit de dood. Met een nieuw lichaam die net als Jezus bijzonder zal zijn. Een lichaam waarmee we op de nieuwe hemel en aarde zullen werken en leven. DIA18: De toekomst van de hele mensheid komt voor in de renovatieplannen van God voor deze hemel en aarde. In de bouwtekening in het laatste boek van de Bijbel, Openbaring, wordt beschreven dat er een nieuwe wereld op komst is die vanuit de hemel neerdaalt op aarde. Waarin God heel dichtbij de mens woont en waar geen plek is voor ellende. 5

6 6 DIA19: Zo zien we dat uiteindelijk de situatie uit het paradijs hersteld wordt: we zijn bestemd voor een altijd durend contact met God. In zijn licht, liefde en nabijheid. Dat is pas paradijselijk!