Reis naar Zambia. Op een zandduin in Namibie.

Transcriptie

1 Begin pagina English page Engelum Geschiedenis Dorpsfoto's Kerkklokken Bewoners Dorpsbelang AED info Verenigingen Jeugdclub De oude doos Woningaanbod Sponsors K.v.Sla Raak Museum Fietsroute Links Archief Redactie Gastenboek Op een zandduin in Namibie. Het was natuurlijk een hele ervaring voor de drie kinderen van Nico van der Werf. En daarom ging Klaske bij de familie langs om voor onze site een verslag te maken van hun belevenissen. Toon is logeren, dus is niet aanwezig bij ons gesprek, maar de beide zusjes Wiske en Marieke vertellen voor

2 drie over hun avonturen in Zambia. Toen het bericht kwam dat ze naar Afrika zouden gaan, vond Wiske het in eerste instantie jammer dat ze niet op haar school Mooitaki kon blijven, maar snel daarna maakte dit gevoel plaats voor spanning en vond ze het wel stoer. Marieke vond het vooral spannend en ook stoer en had er erg veel zin om op Safari te gaan. Wiske vertelt dat ze gedurende de periode dat ze weg zijn geweest, op twee locaties hebben gewoond in Lusaka; op Kudu road en op Ngumbo road. Dit lag ongeveer op een half uur rijden van het vliegveld. Het was een lekker klimaat; zo n 27 graden. Pas in oktober steeg de temperatuur naar een graad of 40. Om een uur of vijf in de middag begon het al te schemeren. Zambia/Bootsafari in Kafue national Park.

3 De meiden vertellen over de mooie palmbomen en fruitbomen in de tuin bij de woning. En er was zelfs een zwembad in eigen tuin. Er was ook personeel om te helpen met de tuin, het koken en er was een chauffeur die volgens de meiden altijd netjes en rustig reed. Zambia/BarBQ in eigen tuin.

4 Zambia/Bananen eten in eigen tuin. Zambia/Ik zei nog zo geen bommetje! Naast de leuke dingen, moesten Toon, Marieke en Wiske overdag gewoon naar school. Ze gingen naar de American International School of Lusaca (AISL).

5 Zambia/het sporttenue van AISL. Zambia/Met de schoolbus mee.

6 Presentatie aan de ouders over onderzoek in arme wijken. Anders dan in Nederland, betekende dit iedere dag om half 6 opstaan en half 7 in de bus. Omdat alle leerlingen van huis worden gehaald, duurde het een uur voordat ze op school waren. Half 8 ging de school in. Om drie uur in de middag waren ze dan weer thuis en werd er eerst een uur lang huiswerk gemaakt. Wiske vertelt dat de juf best wel streng was; wanneer de kinderen hun huiswerk niet gemaakt hadden, moesten zij in de pauze extra huiswerk maken of kreeg je extra mee naar huis. Toon, Wiske en Marieke hadden elk een dag in de week dat zij na de AISL, Nederlands onderwijs kregen. Ook hier kregen ze huiswerk voor mee. Dit werd dan gemaakt op de vrijdagmiddag, als zij om 2 uur thuis kwamen van de AISL. Best wel hard werken dus. Op school werd er in het Engels les gegeven en spraken de kinderen ook voornamelijk Engels. Het was daardoor de eerste drie maanden best wel lastig om contact te maken met klasgenoten. Pas toen Wiske, Marieke en Toon de taal gingen beheersen, ontstonden de eerste vriendschappen. Dit maakte het ook gemakkelijker om er te wonen en te leven. De lessen op school vonden plaats in allerlei verschillende gebouwtjes. Er werden vakken gegeven als Art, gym, Frans, en handenarbeid. Ook was er een voetbalveld, basketbalveld, tennisbaan, fitness ruimte, zwembaden, theaterzalen en niet te vergeten een atletiekbaan. Zambia/Himba vrouw bij traditionele hut.

7 Het beeld dat Wiske had van Afrika klopte wel. Er liepen inderdaad vrouwen door de stad/dorp met manden op hun hoofd. Op het platte land kwam dit nog meer voor. Wiske heeft voor school ook een onderzoek gedaan naar arme mensen. Wiske moest ook toneel spelen en zingen. Marieke heeft hiervan geleerd op het podium te durven staan, maar vooral hoe het leven is voor arme mensen en de ziektes waarmee ze te kampen hebben. Zambia/Assembly op school. Assembly Toon op school over vertebrates. Ze heeft wel de indruk dat de mensen ondanks hun armoede wel gelukkig zijn. Marieke vertelt dat de kinderen in hun klas niet zo donker waren als de mensen die normaal in de stad wonen. Oma was ook mee en die bracht de te kleine kleding van Toon, Wiske en Marieke naar de arme mensen. Opvallend voor Marieke was, dat ook al was de kleding nog te groot, ze er toch heel blij mee waren. De lokale bevolking wil vaak het haar van westerlingen voelen en zijn onder de indruk van blauwe ogen. Soms smeken kinderen om geld, maar niet vaak. Soms moet de tuinman geld lenen om rond te kunnen komen, vertelt Wiske.

8 Zambia/Victoria falls. Quad rijden in de zandduinen van namibie.

9 Zambia/Toon vast met de quad. In het weekeinde gingen ze lekker zwemmen in het bad in de tuin of naar een zwembad in de buurt met veel waterglijbanen. Of paardrijden of slapen bij vriendinnen. Wanneer ze een lang weekend hadden met een vrijdag en een maandag vrij, maakten ze vaak korte safari s. Één keer in de maand gingen ze naar de Nederlandse borrel. Gezellig met andere Nederlanders kletsen en spelen. De kokkin maakte vaak een heerlijk nationaal gerecht genaamd: Nzima. Dit is maismeel met groente en kip en kleine visjes. Ook de uitgeholde pompoen (alleen pitten verwijderd) gevuld met groenten was altijd erg lekker. Zambia/Begraven. De kinderen hebben vooral Nederlandse mensen, drop en het fietsen gemist. In Afrika werden Toon, Marieke en Wiske veelal met de auto of de bus vervoerd. Marieke had vanuit Nederland sterretjes meegenomen voor oudejaarsavond, die ze in Nederland had uitgezocht bij de tandarts. Gelukkig maar, want er mocht geen vuurwerk afgestoken worden omdat anders de wilde dieren zouden kunnen schrikken. Toen kwamen Marieke

10 haar sterretjes toch nog goed van pas: was er toch nog vuurwerk op oudejaarsavond. En met een glaasje kinderchampagne, was het feest compleet. Zambia/Deze liep langs de auto.

11 Zambia/Gaaaaaaap. Tijdens de Safari s hebben Wiske, Marieke en Toon veel verschillende dieren gezien zoals the big five. Dit zijn de olifant, neushoorn, luipaard, leeuw en de buffel. Zowel de neushoorn als de olifant hebben ze van een paar meter afstand gezien. Wiske vertelt dat de olifant voor de auto langs denderde, waarschijnlijk van hen geschrokken in de auto. Maar wij schrokken nog meer!, zegt Wiske. Er was een grote kudde buffels die ze van dichtbij hebben gezien. En de Leeuw liep langs de auto zo van: wat zou het, zegt Wiske. Verder hebben de kinderen hun ogen uitgekeken naar nijlpaarden, leguanen, giraffen, krokodillen, impala s en hyena s. Ook hebben ze een speciaal dier gezien, die zich niet zo vaak laat zien, namelijk de Wild Dog. Dit is van nature een wilde hond die erg veel lijkt op de hyena. Maar zelfs de inlanders vinden het speciaal om er één te zien.

12 Zambia/wild dogs in Chobe nat. park Botswana. De kinderen hebben genoten van de mooie natuur en de dieren. Het leven in het wild betekent ook dat er dieren in hun natuurlijke omgeving dood gaan. Ook dit hebben Wiske, Toon en Marieke ondervonden. Op één van de tripjes zagen ze op een dag een olifantje met een manke poot, die door de kudde alleen werd gelaten. Dit vonden ze wel zielig maar konden ook niets doen. Omdat ze wilden weten hoe het met olifantje zou aflopen, zijn ze heel vroeg in de ochtend weer op zoek gegaan naar het olifantje. Wonderwel vonden ze het ook nog. Verzwakt werd het dier weer aangetroffen, gevolgd door een leeuw. Het was niet mooi om te zien, maar wel een hele belevenis, hoe het kleine olifantje uiteindelijk door de leeuw werd gedood. Zambia/Gnoe met baby.

13 Roan antilopes. Op een andere tocht sliepen ze met hun vader in een tent, soms binnen de omheining, maar soms ook zonder omheining. Dit was altijd erg spannend. Als de tent dan bij het water stond, sliepen de nijlpaarden vlakbij op de oever van het meer/rivier, niet ver van de tent. Ze moesten dan erg oppassen met voedsel. Dit moest goed afgesloten in de auto blijven liggen, om geen dieren te verleiden om midden in de nacht naar de tent te komen.

14 Zambia/Soms moet je door de beek. Tijdens hun verblijf in Afrika is de familie ook op vakantie geweest. Ze zijn drie weken op safari geweest op doorreis door Zambia, Namibie en Botswana met hun Nissan Jeep. Ze zijn een stukje door de woestijn gereden op quads, over hoge zandduinen, naar de zee. Hier lagen ontelbaar veel zeehonden. Ook hebben ze echte van origine Himba s gezien, die zichzelf insmeren met iets wat op modder lijkt en lopen rond met alleen een lapje voor. Samen met vader en zus Wiske, probeert Marieke te omschrijven hoe de Himba s roken. Woorden als geitenkaas en zweetsokken gaan over de tafel. Zambia/Zeehonden in Namibie. Tijdens de vakantie in Afrika hebben Toon, Wiske en Marieke het ergste onweer meegemaakt in hun leven. Één keer in het jaar komt er verschrikkelijk noodweer voor met veel onweer, regen en harde wind. Laat nu net de familie van de boot zijn gekomen en in een tent gaan kamperen tijdens een safaritocht. Wiske had haar lievelingsdoek nog in een boom hangen toen ze snel moesten gaan schuilen in de campingbar. Het regende en waaide zo hard, dat het buiten kokosnoten regende. We waren erg bang, vertelt Marieke. En Wiske was erg bezorgd over haar lievelingsknuffeldoek. Ze ging er helemaal vanuit dat die weg gewaaid zou zijn. Maar na een lange spannende nacht, bleek ze haar doek toch terug te kunnen vinden. Gelukkig maar, want die was

15 haar erg dierbaar, zegt ze. Naar aanleiding van dit verhaal rent Wiske naar boven en komt terug met een bijna gedroogde kokosnoot, zonder haar erop. Deze heeft Wiske bewaard als souvenir om nog eens terug te kunnen denken aan alle spannende en mooie momenten in Afrika. Zambia/Wiske met hartsvriending Ashley. Het vervelende aan teruggaan naar Nederland was, dat ze nu hun nieuwe vrienden in Zambia moesten gaan missen. Maar Wiske en Marieke zijn wel van plan om contact te houden met hun nieuwe vrienden. Ook zullen ze de huizen en het personeel daar gaan missen. Hier hebben ze toch wel een goede band mee opgebouwd. En natuurlijk het zwembad in de tuin en de safari s. De gedachte om terug te gaan naar Nederland was wel spannend. Ze hadden erg veel zin om iedereen weer te zien. Marieke had een goed idee om haar klasgenoten op te halen van schoolreisje bij Mooitaki, kon ze meteen iedereen weer ontmoeten. Zambia/Jumbo. Vader Nico vertelt dat op de terugweg van Noordholland naar Ingelum de kinderen achter in de auto lijstjes

16 aan het maken waren, bij wie ze eerst en in welke volgorde langs zouden gaan. Bij thuiskomst werden meteen de fietsen van stal gehaald om een safari rond vriendjes en vriendinnetjes in Ingelum, Bitgum en en Bitgumermole te doen. Vader Nico mist nu al iedere dag het mooie, warme weer, maar kijkt net als de kids terug op een mooie reis naar Zambia. <<Terug