Verslag week 3 22 januari tot 28 januari 2019

Transcriptie

1 Di : De tweede cursusdag in Rwamagana. Na een heerlijk ontbijt moeten we onze koffer al pakken, want om half tien komt de president van de presbyterie Zinga ons halen. We blijven dit keer in Rwamagana zelf. Ds. Bienvenu is er vandaag niet bij, omdat hij een begrafenisdienst moet leiden in zijn gemeente. De sfeer vandaag is weer prima, beter als gisteren. De les verloopt ook heel goed en er worden goede vragen gesteld. Na de les en de maaltijd rijden we terug naar Kigali en we installeren ons weer in de auberge. s Avonds lopen we naar het Iris hotel, waar ik voor de verandering weer een pizza neem. Bienvenu komt ons nog even opzoeken om afspraken voor de volgende dag te maken. Wo : Deze dag is de bedoeling om naar Rose te gaan. Zij heeft in de ochtend een vergadering waar ook Bienvenu en Jerome bij moeten zijn. Later op de ochtend krijg ik een telefoontje dat er veranderingen zijn. Rose is naar Butare waar haar pleegdochter Louise woont. Louise heeft net haar 3 e kindje gekregen, weer een jongetje, maar het gaat helemaal niet goed met de baby. Er is van alles mis met hem en er worden veel onderzoeken gedaan. Toch is het moeilijk om het echte probleem te vinden. s Morgens bereiden we onze les voor die we de volgende dag moeten geven, dan is het onze beurt om zelf les te geven voor Mwana Ukundwa. s Middags om 3 uur komt Bienvenu ons halen om ons weg te brengen naar het huis van Rose. Tussen de middag eten we weer bij Iris. Onderweg kopen we telefoonkaarten en maken een kopie van onze zondagsschoolinstructies. Bij Rose installeren we ons in onze kamer en drinken thee. Na de maaltijd s avonds gaan we naar onze kamer om een spelletje scrabble te spelen. Rose zien we deze dag niet meer. Do : We zijn blij om Rose te zien, al heeft ze niet echt goed nieuws over de baby. Het blijft afwachten. Om 10 uur gaan we eerst de staf van Mwana Ukundwa begroeten en daarna naar de grote zaal voor de les aan 25 predikanten van 25 gemeenten waar Mwana Ukundwa sinds kort contacten mee heeft. Samuel (zoon van Rose) houdt een meditatie over Lucas 2 en daarna is het onze beurt. We hebben ons goed voorbereid en alles loopt gesmeerd. Wel geven wij heel anders les als de mensen van de EPR, maar dat is niet erg. Tijdens een oefening krijgen de deelnemers Fanta en een oliebol en werken intussen verder. Aan het eind blijkt dat ze veel hebben geleerd over het belang van de zondagsschool en dat is precies onze bedoeling. Iedereen gaat tevreden naar huis, nadat ze eerst de hoosbui hebben afgewacht. Wij lopen weer terug naar het huis van Rose en gaan even naar onze kamer. Later rijden we naar de stad om geld te wisselen. Rose stelt voor om ergens een kopje thee te drinken en we kiezen voor het Marriott hotel, daar hebben ze een heel gezellige tuin met allemaal leuke zitjes. We zitten vrij lang te kletsen en stellen dan voor om hier ook een hapje te eten op onze kosten. We gaan naar het Italiaanse restaurant van het hotel waar we alle drie een pizza eten. Ik heb in erg lange tijd niet zoveel pizza gegeten, maar hier is dit erg gemakkelijk, je bestelt zonder kaas en ze maken het klaar en het smaakt heerlijk. 1

2 Vr : Vandaag is het de beurt aan de zondagsschoolleiders van dezelfde gemeenten als gisteren. Sommige doen dit werk al heel lang, maar ze hebben veel geleerd, vertellen ze later. Aan hen wordt gevraagd om drie dingen op te schrijven die ze in de loop van de tijd willen veranderen. Eén vrouw is er zelfs emotioneel van als ze vertelt dat ze zich voortaan echt aan de kinderen gaat wijden. Ze zijn ook blij dat de predikanten hebben aangegeven dat ze hen voortaan zullen helpen. Dit is echt een vruchtbare dag geweest met veel zegen. Na de maaltijd hebben we maar een klein half uur om te rusten, want we worden om half vier bij de naaigroep verwacht voor een praatje. Als we langs de grote zaal lopen zit die vol met kinderen, maar wij lopen er voorbij. De naaiopleiding bestaat uit 2 groepen van 20 personen en in 9 maanden leren ze niet alleen naaien, maar ook boekhouden, een bedrijfje opzetten, wat Engels en nog meer. We worden uitgenodigd om met deze mensen naar de grote zaal te gaan. We hebben geen idee wat er gaat gebeuren, maar we worden met veel vertoon welkom geheten als de ambassadeurs van Mwana Ukundwa en krijgen een ereplaats vooraan de zaal bij het podium. We worden door Jean de Dieu welkom geheten en dan treden er verschillende groepen op, zoals kinderen die een gedicht opzeggen over Mwana Ukundwa, een groep die een modeshow geeft met kleine toneelstukjes om de kinderen te leren om nee te zeggen tegen verleidingen, de antiaids club met een moderne dans en later met traditionele dansen. En dan komt het moment waar we altijd bang voor zijn: we worden uitgenodigd om op het podium mee te dansen. Wat zou ik ook graag de soepele bewegingen kunnen maken van de Rwandese mensen, maar helaas dat zit er nooit in. Vervolgens wordt er een tafeltje op het podium gezet en komt er een taart van 2 verdiepingen op te staan, die we samen met Rose en twee kinderen aan moeten snijden als teken van verbondenheid en eenheid. We voelen ons heel vereerd en daarna wordt de taart aangesneden en krijgen alle kinderen (meer dan 200) een stukje taart en een flesje Fanta. Het is echt feest voor iedereen. Tot slot worden we weer op het podium genodigd om allebei nog de kinderen toe te spreken. Dan komen dezelfde twee kinderen weer naar voren met een mooi ingepakt cadeau voor ons als dank voor al onze bijdragen aan Mwana Ukundwa. Tot slot krijg ik de gelegenheid om voor en met de kinderen te bidden, terwijl Vincent vertaalt. Wat een onverwacht feest hebben we gekregen en wat is dit mooi om dit samen met de kinderen te vieren. Na het eten gaan we naar onze kamer voor nog een spelletje scrabble. 2

3 Za : Vandaag is het Umuganda (gemeenschapswerk) en iedereen moet of werken of tot 11 uur binnen blijven. Dit geeft ons de gelegenheid om onze koffer te pakken. Wij rijden na 11 uur naar Kibuye, alleen Ria en ik en de chauffeur. We hebben tegen Rose gezegd dat zij naar haar pleegdochter moet om haar te ondersteunen en dit heeft ze graag geaccepteerd. Wij verblijven in een ander hotel van Bethany wat ze onlangs hebben gekocht, omdat er aan de andere kant geen plaats voor ons is, maar dit is niet erg, want in dit hotel zitten we ook vlakbij het water. s Middags lopen we naar beneden tot aan het water en gaan daar zitten om te lezen, maar er komt een Zweedse jongen een praatje maken die al maanden met een terreinwagen met een tent erop op reis is in Afrika. Nu verblijft hij 2 weken in Rwanda. We blijven aan het water tot het te fris wordt en klimmen dan naar boven naar ons huisje, waar we lekker buiten gaan zitten, al is het wel nodig om ons in te smeren tegen de stekers. Zo : Vandaag is het een echte vakantiedag. We ontbijten laat en laten dan koffie bij ons huisje brengen. 3

4 Om 11 uur lopen we naar beneden, want daar komt de boot die we hebben besteld om ons naar een andere baai, naar het Hotel Conmoran te brengen. Dit hotel ligt ook op een heuvel, op de top liggen de huisjes en het restaurant en beneden in een prachtige tuin kun je heerlijk zitten en zelfs liggen. Onze bootsman roept nog naar de ober dat hij naar beneden moet komen, omdat er klanten zijn. Het is hier zo n heerlijk plekje, dat verdient een overheerlijke kop cappuccino en een boek. We bestellen vast iets te eten voor later, want dan kunnen ze het op tijd klaarmaken. Om half een lopen we op ons gemak naar boven om in het restaurant onze lunch te eten: vis uit het meer (of het waar is moet je natuurlijk maar afwachten), maar het smaakt heerlijk. Kwart voor twee lopen we naar beneden want de boot terug hebben we om 2 uur besteld en hij is bijna op tijd. Weer terug in Bethanie B gaan we ook hier in de tuin aan het water zitten met een boek en een kopje thee. We worden hier op ons wenken bediend en voelen ons echte prinsessen. Na 5 uur als het niet meer zo warm is gaan we een stukje langs het meer lopen en stranden bij een andere gelegenheid voor een glas vers geperst vruchtensap. Voor het donker lopen we weer terug om nog wat te lezen bij onze kamers. s Avonds een lichte maaltijd in het restaurant en daarna nog een spelletje scrabble. Wat een fijne vakantiedag met de hele dag zon en buiten zijn. We kunnen er weer tegen. Ma : Na het ontbijt pakken we onze koffer, betalen de rekening en vertrekken. We hebben hier een geweldige tijd gehad, maar nu is het tijd om verder te gaan. We rijden naar Butare in het zuiden om daar enkele dagen te verblijven. Halverwege in Gitarama gaan we naar het toilet en daar zijn ook Rose en Samuel net aangekomen. Achteraf blijkt dat Rose thuis is gebleven omdat ze toch niet bij de baby mag. Had ze toch met ons mee kunnen gaan. We eten een hapje en dan rijdt Samuel terug naar Kigali en wij verder naar Butare. We hebben de rest van de middag vrij en nu probeert Rose wel om de baby te zien. s Avonds gaan we ergens eten en dan vertelt ze dat ze de baby nog niet heeft gezien, omdat de doktoren nog bezig waren. Hopelijk morgenochtend. We bespreken tijdens de maaltijd wat we de volgende dag gaan doen, een bezoek aan het revalidatiecentrum Gatagara, waar ook enkele kinderen van Mwana Ukundwa verblijven. Sinds kort probeert Mwana Ukundwa ook gehandicapte kinderen te helpen, met de 4

5 middelen die ze hebben. Daarna bespreken we nog de reis die Rose en 2 anderen van Mwana Ukundwa in april gaan maken voor Kerk in Actie in het kader van het veertigdagenproject. 5