Liturgie voor de gezamenlijke avonddienst op zondag 24 februari 2019, in de Gereformeerde Kerk te Den Ham, aanvang uur.

Transcriptie

1 Liturgie voor de gezamenlijke avonddienst op zondag 24 februari 2019, in de Gereformeerde Kerk te Den Ham, aanvang uur. Voorganger: Ds. H.M. Klaassen Organist: Marco Borkent Lied voor de dienst: gezang 322: 1, 4, 6 1. Hoor Gij ons aan! Wij heffen onze handen, kom Gij tot ons, neem onze offeranden, waarmee wij dankbaar voor U staan. 4. In stil ontzag zijn wij voor U getreden. Wend dan uw oor naar onze smeekgebeden, waak met uw ogen nacht en dag! 6. O, antwoord Gij, als wij tezamen bidden, daal neder uit uw hoogte in ons midden! In uw vergeving wonen wij. Afkondigingen Zingen: psalm 89: 1, 6 1. Ik zal zo lang ik leef bezingen in mijn lied des Heren milde gunst, het werk aan ons geschied. Mijn mond verkondigt, Heer, aan komende geslachten hoe Gij uw trouw betoont aan hen die U verwachten. Uw goedertierenheid rijst op en gaat zich welven, een altijd veilig huis, vast als de hemel zelve.

2 6. Wij loven, Heer, de macht van uw verheven hand, uw uitgestrekte arm houdt al uw werk in stand. Gij hebt uw troon gegrond op recht en waarheid beide als pijlers van uw heil, onwrikbaar door de tijden, en als herauten gaan U voor op al uw schreden uw goedheid en uw trouw, O Vorst van onze vrede. Onze hulp en groet Zingen: psalm 27: 1, 4 1. Mijn licht, mijn heil is Hij, mijn God en Here! Waar is het duister dat mij onheil baart? Mijn hoge burcht is Hij, niets kan mij deren, in zijn bescherming ben ik wel bewaard! Of zich de boosheid tegen mij verbindt en op mij loert opdat zij mij verslindt, ik ken geen angst voor nood en overval: het is de Heer die mij behouden zal! 4. Zoals Gij eenmaal mijn geroep verhoorde, zo spreek weer tot uw knecht en geef hem licht. Mijn hart zegt stil de liefelijke woorden die Gij eens zeide: "Zoek mijn aangezicht". Uw aangezicht, ik wil het zoeken, Heer! Verberg het niet, beproef mij niet te zeer! Ik hoop geen heil dan Gij voor mij bewaart, ik smacht naar 't uur dat Gij U openbaart! Geloofsbelijdenis

3 Zingen: psalm 27: 7 7. O als ik niet met opgeheven hoofde zijn heil van dag tot dag verwachten mocht! O als ik van zijn goedheid niet geloofde, dat Hij te vinden is voor die Hem zocht! Wees dapper, hart, houd altijd goede moed! Hij is getrouw, de bron van alle goed! Wacht op den Heer, die u in zwakheid schraagt, wacht op den Heer en houd u onversaagd. Gebed om de leiding door de Heilige Geest Schriftlezing: Johannes 8: 1-11; Romeinen 6: 1 14 (NBG 51) Johannes 8: maar Jezus begaf Zich naar de Olijfberg. 2 En des morgens vroeg was Hij weder aanwezig in de tempel, en al het volk kwam tot Hem en Hij zette Zich neder en leerde hen. 3 En de schriftgeleerden en de Farizeeën brachten een vrouw, op overspel betrapt, en zij stelden haar in het midden en zeiden tot Hem: 4 Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt bij het plegen van overspel; 5 en in de wet heeft Mozes ons bevolen zulken te stenigen; Gij dan, wat zegt Gij? 6 En dit zeiden zij om Hem in verzoeking te brengen, opdat zij iets hadden om Hem aan te klagen. Maar Jezus bukte neder en schreef met de vinger op de grond. 7 Doch toen zij Hem bleven vragen, richtte Hij Zich op en zeide tot hen: Wie van u zonder zonde is, werpe het eerst een steen naar haar. 8 En weer bukte Hij neder en schreef op de grond. 9 Maar toen zij dit hoorden, gingen zij één voor één weg, te beginnen bij de oudsten, en zij lieten Jezus alleen en de vrouw in het midden. 10 En Jezus richtte Zich op en zeide tot haar: Vrouw, waar zijn zij? Heeft niemand u veroordeeld? 11 En zij zeide: Niemand, Here. En Jezus zeide: Ook Ik veroordeel u niet. Ga heen, zondig van nu af niet meer!]

4 Romeinen 6: Wat zullen wij dan zeggen? Mogen wij bij de zonde blijven, opdat de genade toeneme? 2 Volstrekt niet! Immers, hoe zullen wij, die der zonde gestorven zijn, daarin nog leven? 3 Of weet gij niet, dat wij allen, die in Christus Jezus gedoopt zijn, in zijn dood gedoopt zijn? 4 Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat, gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit des Vaders, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen. 5 Want indien wij samengegroeid zijn met hetgeen gelijk is aan zijn dood, zullen wij het ook zijn (met hetgeen gelijk is) aan zijn opstanding; 6 dit weten wij immers, dat onze oude mens medegekruisigd is, opdat aan het lichaam der zonde zijn kracht zou ontnomen worden en wij niet langer slaven der zonde zouden zijn; 7 want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. 8 Indien wij dan met Christus gestorven zijn, geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven, 9 daar wij weten, dat Christus, nu Hij uit de doden is opgewekt, niet meer sterft: de dood voert geen heerschappij meer over Hem. 10 Want wat zijn dood betreft, is Hij voor de zonde eens voor altijd gestorven; wat zijn leven betreft, leeft Hij voor God. 11 Zo moet het ook voor u vaststaan, dat gij wèl dood zijt voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus. 12 Laat dan de zonde niet langer als koning heersen in uw sterfelijk lichaam, zodat gij aan zijn begeerten zoudt gehoorzamen, 13 en stelt uw leden niet langer als wapenen der ongerechtigheid ten dienste van de zonde, maar stelt u ten dienste van God, als mensen, die dood zijn geweest, maar thans leven, en stelt uw leden als wapenen der gerechtigheid ten dienste van God. 14 Immers, de zonde zal over u geen heerschappij voeren, want gij zijt niet onder de wet, maar onder de genade.

5 Zingen: psalm 130: 2, 3 2. Zo is ons God verschenen in onze lange nacht. Hij die de eng'len dienen die eeuwen is verwacht, is als een kind gekomen en heeft der wereld schuld nu zelf op zich genomen en draagt ze met geduld. 3. Hoevele zwarte nachten van bitterheid en pijn en smartelijk verwachten ons deel nog zullen zijn op deze donk're aarde, toch staat in stille pracht de ster van Gods genade aan 't einde van de nacht. Verkondiging Zingen: gezang 186:1, 6 1. Zing, mijn tong, bezing het teken van de zege in de strijd. 't Vaandel dat de Heer zal steken, is het kruis waaraan Hij lijdt. Hij die 't daglicht aan doet breken heeft ten offer zich gewijd. 6. Toen de ure was gekomen en zijn levenstijd vervuld, heeft de Heer op zich genomen als verlosser alle schuld, liet het lam zich zonder schromen binden, leed het met geduld.

6 Dankgebed Dienst van de offerande. Zingen: gezang 330: 1, 2 1. Heb dank, o God van alle leven, die zijt alleen Uzelf bekend, dat Gij uw woord ons hebt gegeven, uw licht en liefd' ons toegewend. Nu rijst uit elke nacht uw morgen, nu wijkt uw troost niet meer van de aard, en wat voor wijzen bleef verborgen werd kinderen geopenbaard. 2. En of een mens al diep verloren en ver van U verzworven is, Gij noemt zijn naam, hij is herboren, vernieuwd door uw getuigenis. U woord, dat spreekt in alle talen, heeft uit het graf ons opgericht, doet ons in vrijheid ademhalen en leven voor uw aangezicht. Zegen gesproken amen