Acta. Bijlage IV - II. van de Generale Synode Amersfoort-Centrum 2005 van de Gereformeerde Kerken in Nederland. Rapport deputaten Appèlzaken

Transcriptie

1 Acta van de Generale Synode Amersfoort-Centrum 2005 van de Gereformeerde Kerken in Nederland Bijlage IV - II Rapport deputaten Appèlzaken

2 Het auteursrecht van deze tekst berust hetzij bij de auteur, hetzij bij de Gereformeerde Kerken in Nederland. Voor alle zaken het auteursrecht betreffend kan contact opgenomen worden met het deputaatschap Generaal-synodale publicaties via: Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in wat voor vorm of op wat voor manier dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbende, behoudens de uitzonderingen bij de wet gesteld. 2 ACTA GENERALE SYNODE AMERSFOORT-CENTRUM 2005

3 INHOUD 0 Inleiding 3 1 Samenstelling van het deputaatschap 4 2 Uitvoering van de opdracht van de Synode van Zuidhorn 2002 in hoofdlijnen 5 Bijlage 1 Opdracht 8 Bijlage 2 De Appèlregeling GEREFORMEERDE KERKEN IN NEDERLAND 3

4 0 INLEIDING De Generale Synode van Zuidhorn van 2002 heeft opnieuw, in navolging van het besluit van de Generale Synode van Leusden, een regeling voor de appèlprocedure vastgesteld en deputaten benoemd voor de behandeling van appèlzaken. Volgens deze regeling bereidt het deputaatschap de besluitvorming over appèlzaken voor, uitmondend in een advies aan de generale synode. De generale synode neemt uiteindelijk de beslissing over het geschil. De tekst van de geldende Appèlregeling 2002 vindt u als bijlage 2 bij dit rapport. 1 Op dit moment, medio oktober 2004, is er nog geen appèlschrift door het deputaatschap behandeld. In dit (voorlopige) rapport kunnen wij dan ook alleen verslag doen van de werkzaamheden die buiten de directe behandeling van appèlzaken liggen. Wij zullen u aanvullend rapporteren als wij op basis van de appèlregeling aan u advies uitbrengen. Daarna zullen wij u afsluitend rapporteren (dus na het uitbrengen van de adviezen in alle appèlzaken) en daarbij zullen wij ook voorstellen doen voor de werkwijze bij de behandeling van appèlzaken. Op dit moment valt nog niet te voorzien wanneer wij de aanvullende en de afsluitende rapportage kunnen uitbrengen. Uit het voorgaande zou u de conclusie kunnen trekken dat het fenomeen appèlschriften minder vaak zal voorkomen. Wij houden het er voorshands op dat de particuliere synodes er niet in geslaagd zijn mogelijke appellanten te bewegen een appèlschrift in te dienen kort nadat die vergaderingen een beslissing namen met een strekking die de appellanten niet juist achtten. 2 In de afsluitende rapportage willen wij u dan ook voorstellen om een termijn van drie maanden in te voeren waarbinnen appellanten een appèlschrift kunnen indienen bij de generale synode. Het deputaatschap is op grond van de appèlregeling bevoegd een ordemaatregel te treffen indien er sprake is van spoedeisendheid. Het is niet nodig gebleken van deze mogelijkheid gebruik te maken. In hoofdstuk 2 gaan wij nader in op de diverse onderdelen van de aan ons verstrekte opdracht. 3 1 bijlage III 10 bij de Acta Zuidhorn 2 zie bijlage 1, besluittekst 3.3 en 3.5a 3 opgenomen als bijlage 1 4 ACTA GENERALE SYNODE AMERSFOORT-CENTRUM 2005

5 1 SAMENSTELLING VAN HET DEPUTAATSCHAP De samenstelling van het deputaatschap is op dit moment als volgt: 4 primi: ir. W. Haitsma, Harlingen, samenroeper ds. A. Bas, Kornhorn mr. J.P.A. Boersma, Hilversum mr. D.A.C. Slump, Capelle aan de IJssel ds. P.L. Storm, Vroomshoop dr. H.J.C.C.J. Wilschut, Assen secundi: ds. H.J. Boiten, Amersfoort mr. R. Dijkstra-van der Wolf, Nijmegen ds. R. Kelder, Nijkerk ds. L.E. Leeftink, Nijmegen mr. P. Lourens, Zoetermeer mr. D. Veurink, Zwolle Het rooster van aftreden ziet er als volgt uit: - aftredend in 2005: de primi Haitsma en Wilschut; de secundi Leeftink en Dijkstra-van der Wolf; - aftredend in 2008: de primi Slump en Storm; de secundi Boiten en Veurink; - aftredend in 2011: de primi Bas en Boersma en de secundi Kelder en Lourens. Wij zijn er nog niet in geslaagd een voordracht te doen voor de invulling van de plaats van de aftredende leden. 4 Acta Zuidhorn, art. 51 GEREFORMEERDE KERKEN IN NEDERLAND 5

6 2 DE UITVOERING VAN DE OPDRACHT VAN DE GENERALE SYNODE VAN ZUIDHORN IN HOOFDLIJNEN (AFGEZIEN VAN DE BEHANDELING VAN CONCRETE APPÈLZAKEN) 1.1 Wijziging in de behandeling van geschillen Een aantal malen heeft ons deputaatschap de mogelijkheid besproken om te komen tot een beperking van de mogelijkheid om appèl in te stellen in het geval er sprake is van plaatselijke geschillen. Het voltallige deputaatschap onderschrijft de opvatting dat een appèlgang met drie instanties (classis, particuliere synode en generale synode) een te zware belasting vormt voor die vergaderingen. Consequentie van die gedachte is het uitsluiten van de particuliere synode als appèlinstantie 5, dan wel het uitsluiten van appèl op de generale synode als er sprake is van een plaatselijk geschil. Wij zijn er echter niet in geslaagd een eensluidende conclusie te trekken, gegeven de bestaande structuur van ons kerkverband. De mogelijkheid om over te gaan tot een zelfstandige geschillencommissie, met een bevoegdheid los van de kerkelijke vergaderingen, is ook uitdrukkelijk aan de orde geweest en wij hebben hiervoor gekeken naar de behandeling van geschillen in andere kerkverbanden. In juni 2004 heeft een aantal leden van het deputaatschap een gesprek gehad met de voorzitter van de landelijke geschillencommissie van de PKN. We kunnen stellen dat er duidelijke voordelen verbonden zijn aan het werken met een dergelijke commissie maar gegeven de structuur en de verhoudingen binnen onze kerken, achten wij het instellen van een geschillencommissie niet aangewezen. In de afsluitende rapportage zullen wij u voorstellen om de mogelijkheid voor partijen dat zij de gelegenheid kunnen krijgen gehoord te worden door de generale synode, 6 te beperken tot situaties waarin de generale synode hen hiertoe expliciet uitnodigt. Het is in het kader van de huidige appèlregeling het meest zuiver om het deputaatschap partijen te laten horen in elkaars tegenwoordigheid en daarmee de mondelinge behandeling als afgerond te beschouwen. 1.2 Revisie Het onderwerp revisie is in samenwerking met het deputaatschap Kerkrecht en Kerkorde uitvoerig besproken, ook op de hierna nog te noemen studieconferentie en bij het maken van het Verslag van de werkconferentie van 4 oktober Vervolgens hebben wij nog schriftelijk gedachten kenbaar gemaakt over dit onderwerp en ter kennis gebracht aan het deputaatschap Kerkrecht en Kerkorde. Dit deputaatschap zal hierover aan u verslag uitbrengen. 1.3 Informatie Doel van de opdracht was ook dat wij de meerdere vergaderingen in ons kerkverband zouden oproepen partijen goed te informeren over de gang van zaken bij appèl. Daarnaast leek het ons goed de meerdere vergaderingen ook anderszins te informeren over de door ons gevolgde werkwijze en een informatie-uitwisseling mogelijk te maken. In nauwe samenwerking met de Theologische Universiteit hebben wij daarom een werkconferentie belegd op 4 oktober Ongeveer 85 mensen, betrokken bij de behandeling van appèlzaken door een classis, een PS of de GS, hebben deze conferentie bijgewond. Voorafgaande aan deze conferentie konden de deelnemers vraagpunten naar voren brengen en daarvan heeft een aantal mensen gebruik gemaakt. In april 2004 hebben wij in de vorm van een boekje een Verslag van deze conferentie uitgebracht, weer in samenwerking met de TU. In dit boekje 7 zijn bijdragen opgenomen van de deputaten Haitsma, Boersma en Slump, aangevuld met aandachtspunten, en van de hoogleraar kerkrecht prof. dr. M. te 5 overeenkomstig de voorzichtige gedachte als verwoord in hoofdstuk 9 van het rapport van het Deputaatschap Kerkrecht en Kerkorde 6 het huidige artikel 17 7 te vinden op kerkrecht.nl 6 ACTA GENERALE SYNODE AMERSFOORT-CENTRUM 2005

7 Velde. De bijdragen hebben betrekking op de appèlregeling, de behandeling van appèlzaken in de praktijk, de positie van derde-betrokkenen en het onderwerp revisie. Wij zijn ervan overtuigd dat deze werkconferentie in een behoefte heeft voorzien. Ook hebben we vastgesteld dat op meerdere plaatsen het initiatief is genomen om tot een appèlregeling te komen. 1.4 Diversen Het deputaatschap heeft tot heden op onderstaande data plenair vergaderd. Op de eerste twee vergaderingen kwam de voorbereiding of de afronding van de werkconferentie van 4 oktober 2003 aan de orde. Daarnaast is een aantal andere punten besproken. - op 29 november 2002: kennismaking nieuw benoemde deputaten; terugblik op de besluitvorming door de GS Zuidhorn; - op 15 april 2004: invoering van een geschillencommissie in onze kerken; revisie; - op 30 september 2004: werkwijze van de behandeling van appèlzaken; de positie van derdebetrokkenen; de plaats van de particuliere synode bij de behandeling van appèlzaken. Daarnaast hebben leden van het deputaatschap bijeenkomsten bijgewoond met leden van het deputaatschap Kerkrecht en Kerkorde en het deputaatschap Generaal Synodale publicaties. Twee gemeenteleden die nauw betrokken waren bij een door ons behandelde appèlzaak (en waarover de Generale Synode van Zuidhorn een besluit heeft genomen), hebben ons op 11 november 2002 geschreven over de uitkomst van het door een ander gemeentelid ingestelde appèl. Wij hebben deze brief beantwoord. De kerkenraad van Uithuizermeeden heeft naar aanleiding van het besluit van de GS Zuidhorn om een periode van verootmoediging uit te schrijven, op 19 maart 2003 gevraagd aan u voor te leggen om met het oog op de betrokkenheid van kerken bij het werk van de GS, dergelijke besluiten ruim van te voren bekend te maken. Wij hebben ook deze brief beantwoord. We vinden het een lastig punt dat we als deputaatschap niet konden beschikken over een permanent adres waaraan appellanten hun bezwaarschriften kunnen adresseren en waar ook mogelijkheden zijn om stukken te verwerken en te verzenden: een soort dienstencentrum zou de werkdruk kunnen verlagen. In onze afsluitende rapportage willen wij nog terugkomen op de gedachte een dienstencentrum in te stellen waarvan deputaatschappen gebruik kunnen maken voor logistieke en administratieve werkzaamheden. In het begin van de verslagperiode heeft deputaat Dijkstra-van der Wolf (mede) ondersteunende werkzaamheden verricht. In de zomer van 2004 hebben wij de heer P.G.B. de Vries bereid gevonden het deputaatschap te ondersteunen. GEREFORMEERDE KERKEN IN NEDERLAND 7

8 BIJLAGE 1 Besluit 3: 1 deputaten voor appèlzaken décharge te verlenen onder hartelijke dankzegging voor de door hen verrichte arbeid; 2 opnieuw een deputaatschap voor appèlzaken bij de generale synode te benoemen, dat de behandeling van bezwaarschriften op de generale synode voorbereidt; 3 een uitdrukkelijke oproep te doen om met behandeling en indiening van appèlschriften niet te wachten tot het laatste jaar voorafgaand aan de zitting van de synode; 4 de kerken op te roepen iedere uitspraak op een bezwaarschrift te voorzien van een motivering die aan de bezwaarde(n) wordt bekendgemaakt; 5 de meerdere vergaderingen op te roepen: a iedere beslissing op een bezwaarschrift te voorzien van een voorlichtende mededeling met betrekking tot het onverwijld instellen van appèl; b personen aan te wijzen die een genomen besluit kunnen toelichten bij appèl; 6 aan deputaten Kerkrecht en kerkorde opdracht te geven om in samenwerking met deputaten Appèlzaken GS een studie te doen naar de mogelijkheid om appèl van plaatselijke geschillen tot één of twee instanties te beperken; 7 aan deputaten Appèlzaken GS opdracht te geven de deputaten Kerkrecht en kerkorde advies te geven ten behoeve van hun studie over de criteria waaraan revisieverzoeken moeten voldoen. Gronden: 1 gebleken is dat de voorbereiding door het deputaatschap de zorgvuldigheid van de behandeling van appèlzaken ten goede komt en leidt tot een inzichtelijke en meer uniforme besluitvorming; 2 wil het deputaatschap kunnen blijven functioneren dan is spreiding van de werkzaamheden en dus van de appèlschriften noodzakelijk. Dat maakt bovendien dat er tijd is om eventueel te schikken en bevordert ook de zorgvuldigheid; 3 een onvolledige, slordige en nonchalante behandeling van een bezwaar leidt vrijwel altijd tot grote ergernis en kan veel kwaad bloed zetten. Hierdoor ziet de bezwaarde zich vervolgens weer genoodzaakt om in appèl te gaan. In sommige gevallen is hierdoor onnodig een langdurig proces op gang gekomen. 4 a het komt voor dat er veel tijd verloopt voordat men in appèl gaat. De regel van Dordrecht 1893 dat indien in de beslissing niet kan worden berust zo spoedig mogelijk appèl moet worden ingesteld, is niet voldoende bekend. Wil die ook functioneren, inclusief de sanctie van niet-ontvankelijkverklaring, dan moet de regel bekend zijn; b in de praktijk is gebleken dat na een genomen besluit het onduidelijk is wie aangesproken kan worden. De desbetreffende vergadering is immers inmiddels reeds ontbonden. Een bepaling van de modelregeling, waarin staat aangegeven dat de classis/particuliere synode personen aanwijzen die het genomen besluit eventueel kunnen toelichten bij appèl, zou dit kunnen oplossen. 5 het is noodzakelijk een cultuur te bevorderen waarin gemeenteleden zich willen neerleggen bij een besluit van de meerdere vergadering. Dit zou kunnen worden gestimuleerd door de mogelijkheid van appèl van plaatselijke geschillen te beperken tot één of twee instanties. Beroep op de generale synode is dan alleen nog mogelijk wanneer er sprake is van strijd met Schrift, confessie of kerkorde. 6 deputaten Kerkrecht en kerkorde zijn reeds bezig met deze studie in opdracht van de Generale Synode van Leusden 1999 (Acta art. 143 d5). Het is, gezien in de praktijk gebleken onhelderheid over en de samenhang tussen artikel 30 en artikel 31 KO, gewenst dat deputaten Appèlzaken GS hierin mede adviseren. 8 ACTA GENERALE SYNODE AMERSFOORT-CENTRUM 2005

9 BIJLAGE 2 Regeling voor de appèlprocedure ad artikel 31 KO van de generale synode van de Gereformeerde Kerken in Nederland Indiening van een appèlschrift Artikel 1 Wanneer een kerkelijke vergadering of een lid van een van de gereformeerde kerken zich naar artikel 31 KO op de generale synode beroept, zal die kerk of dat kerklid het appèlschrift zo spoedig mogelijk na het genomen besluit via dan wel schriftelijk in zevenvoud indienen bij het hieronder genoemde deputaatschap Appèlzaken GS met een afschrift naar de kerk die is aangewezen als samenroepende kerk voor de eerstvolgende generale synode. Artikel 2 De samenroepende kerk zal het appèlschrift op de voorlopige agenda van de generale synode plaatsen. Artikel 3 Een appèlschrift dient in ieder geval de volgende elementen te bevatten: a een weergave van het besluit, de besluiten en/of de handelingen van de particuliere synode waarover geschil is gerezen; b een uiteenzetting van de bezwaren van de appellant, met redenen omkleed en (indien van toepassing) met feiten gestaafd; c een duidelijke omschrijving van wat de appellant van de generale synode vraagt. Indien het appèlschrift gericht is tegen een uitspraak van de particuliere synode in appèl, bevat het appèlschrift tevens een weergave van het oorspronkelijke geschil. Indien een appèlschrift niet voldoet aan deze vereisten, zal de appellant de gelegenheid krijgen zijn bezwaarschrift aan te vullen binnen een termijn die door het deputaatschap Appèlzaken GS wordt bepaald. Het deputaatschap vergewist zich ervan, dat de appellant de andere partij over zijn beroep op de generale synode heeft ingelicht. Benoeming van een deputaatschap Artikel 4 Voor de voorbereiding van de behandeling van de appèlzaken die bij haar aanhangig gemaakt worden, zal de generale synode een deputaatschap instellen. Artikel 5 Het deputaatschap Appèlzaken GS zal bestaan uit zes leden en zes secundi. Zij worden voor drie jaar benoemd en kunnen ten hoogste twee keer herbenoemd worden. In het deputaatschap worden tenminste twee juristen en twee theologen benoemd. De generale synode wijst een van de deputaten als samenroeper en voorzitter van het deputaatschap aan. Artikel 6 Er mag onder de in een bepaalde zaak fungerende deputaten niemand zijn die eerder bij de in appèl aanhangige zaak betrokken is geweest of die in enige persoonlijke relatie staat met de partijen dan wel een van de partijen. Voorbereidende behandeling door deputaten Artikel 7 De deputaten zullen zo spoedig mogelijk van het appèlschrift kennisnemen en de behandeling ervan door de generale synode voorbereiden. Wanneer zij er niet in slagen dit voorbereidende werk af te ronden voordat de generale synode in eerste zitting bijeenkomt, zullen zij dit tijdig aan haar meedelen. GEREFORMEERDE KERKEN IN NEDERLAND 9

10 In overleg met het moderamen van de synode zal een datum worden bepaald waarop in de synode hun advies kan worden behandeld. Deputaten hebben de bevoegdheid een geschil te schikken wat tot intrekking van het appèlschrift zal leiden. Artikel 8 Een appèlschrift zal steeds eerst door de deputaten op zijn ontvankelijkheid worden getoetst. Het is bij voorbaat niet ontvankelijk: a indien het niet is ingediend voor de sluitingsdatum die door de samenroepende kerk is vastgesteld voor het inzenden van stukken naar de synode volgend op het besluit of de handelingen van de mindere vergadering waartegen bezwaar wordt gemaakt, tenzij er naar het oordeel van de generale synode goede redenen zijn daarvan af te wijken; b indien de appellant geen lid meer is van een gereformeerde kerk, tenzij het een appèl betreft tegen onrecht dat hem in zijn hoedanigheid als kerklid is aangedaan en de gevraagde uitspraak betekenis heeft voor zijn terugkeer naar de kerk of voor een herstel van zijn goede naam in de gemeente of wanneer hij optreedt in zijn kwaliteit als wettig vertegenwoordiger van een kerklid. Artikel 9 Als partijen in het geschil worden beschouwd de partijen betrokken bij het oorspronkelijke bezwaar. De partijen zullen aan de deputaten desgevraagd alle relevante stukken die op het geding betrekking hebben, ter beschikking stellen digitaal dan wel schriftelijk in zevenvoud en alle nodige inlichtingen verschaffen. De deputaten zijn bevoegd termijnen te stellen waarbinnen de gevraagde medewerking moet worden gegeven. Zij zullen erop toezien dat de partijen volledig geïnformeerd zijn over de stukken en inlichtingen die van weerszijden in de behandeling van de zaak ter tafel worden gebracht. Het is aan deputaten om indien de indiener daar uitdrukkelijk om vraagt te beoordelen of stukken vanwege hun vertrouwelijk karakter niet geschikt zijn om voorgelegd te worden aan de wederpartij. Indien geoordeeld wordt dat een beroep op de vertrouwelijkheid terecht is, behoren deputaten wel het karakter van die vertrouwelijke stukken te benoemen. De wederpartij mag dan vragen dat deze stukken bij de besluitvorming buiten beschouwing blijven. Artikel 10 De deputaten zullen ten aanzien van de aanhangige kwestie zo nodig mondeling hoor en wederhoor toepassen. Zij zullen daarbij aan de partijen gelegenheid geven tot toelichting en/of verweer en tot het reageren op elkaars stukken. Zij zullen ook de partijen in elkaars aanwezigheid kunnen horen. Ook kerkleden, die de zaak rechtstreeks aangaat, kunnen door deputaten gehoord worden. Dit geldt eveneens voor visitatoren en anderen, die in de rechtsgang bij de zaak betrokken zijn geweest. Van dit horen moeten de partijen kennis kunnen nemen. Artikel 11 De partijen hebben het recht zich in hun schriftelijke en mondelinge contact met deputaten te laten bijstaan. Artikel 12 Van de mondelinge besprekingen met de partijen zal steeds een kort verslag worden gemaakt, waarvan aan beide partijen een afschrift zal worden verstrekt. Artikel 13 De deputaten zullen advies en hulp kunnen vragen van deskundigen, mits daarbij de noodzakelijke geheimhouding in acht wordt genomen. Artikel 14 De deputaten zullen hun rapport en een volledig concept voor een besluit over het ingediende appèlschrift uiterlijk tien dagen voor de afgesproken datum van de behandeling op de synode indienen onder de aanduiding vertrouwelijk. Vervolgens bepaalt de synode de wijze van behandeling en brengt de partijen en andere betrokkenen hiervan op de hoogte. Artikel 15 Wanneer de deputaten er niet in slagen hun voorbereidend werk af te ronden binnen de afgesproken termijn, zullen zij dit aan de generale synode melden. De synode zal dan beslissen over de datum van afhandeling. 10 ACTA GENERALE SYNODE AMERSFOORT-CENTRUM 2005

11 Behandeling en besluitvorming door de generale synode Artikel 16 Bij de behandeling van het appèlschrift in de vergadering van de generale synode zullen tenminste twee deputaten aanwezig zijn om hun rapport en voorstel toe te lichten en de generale synode verder in het appèl van advies te dienen. Artikel 17 De synode kan aan partijen gelegenheid bieden in haar zitting waarin de bespreking van het appèlschrift plaatsvindt, hun zienswijze mondeling toe te lichten. De leden van de generale synode die betrokken zijn (geweest) bij een appèlzaak onder wie in elk geval de afgevaardigden van de particuliere synode tegen wie het appèl is ingesteld, maken geen deel uit van de vergadering bij de behandeling van die appèlzaak. Indien een synode besluit een appèlschrift in comité te behandelen, zullen de leden van de synode die betrokken zijn (geweest) bij die appèlzaak, de vergadering verlaten voordat de beraadslaging begint. Hetzelfde geldt voor partijen, indien hun is toegestaan hun zienswijze mondeling in de vergadering toe te lichten. Artikel 18 In het besluit van de generale synode dienen de volgende elementen te zijn opgenomen: a een weergave van het besluit, de besluiten en/of de handelingen van de mindere vergadering waarover geschil is gerezen; b een samenvatting van de bezwaren die ertegen door de appellant zijn ingebracht; c een samenvatting van de gronden, de toelichting, casu quo het verweer van de genoemde mindere vergadering; d een nauwkeurige verantwoording van de gronden waarop de uitspraak van de generale synode berust; e een duidelijke uitspraak van de generale synode over het appèlschrift; f zo nodig een aanwijzing van de rechtsgevolgen van het genomen besluit; g indien van toepassing, nadere aanwijzingen inzake de weg waarlangs herstel van recht en vrede kan worden bewerkstelligd. De generale synode zal van haar besluit binnen twee weken op ordelijke wijze kennis geven aan de partijen. Artikel 19 Indien iemand op grond van artikel 31 van de Kerkorde in appèl is gegaan bij de generale synode en daartoe overeenkomstig deze regeling een appèlschrift bij het deputaatschap heeft ingediend, zijn deputaten bevoegd indien uit een oogpunt van spoedeisendheid en ter voorkoming van onherstelbaar nadeel strikt nodig een ordemaatregel te treffen totdat de generale synode op het appèl heeft beslist. Appellant zal daartoe een schriftelijk en gemotiveerd verzoek moeten indienen bij het deputaatschap. Deputaten zullen dit verzoek behandelen zoveel mogelijk in overeenstemming met deze regeling. Artikel 20 In de gevallen waarin deze regeling niet voorziet, beslist de generale synode. GEREFORMEERDE KERKEN IN NEDERLAND 11