MAISSIN. Bos en weiland tussen Lesse en Our

Transcriptie

1 MAISSIN Bos en weiland tussen Lesse en Our Wie van bos- en rivierlandschappen houdt, moet beslist naar het westen van de provincie Luxemburg. De streek van de bovenloop van de Lesse is daar een groen paradijs. Op die plek bevindt zich ook de samenvloeiing met haar zijrivier de Our, die in haar benedenloop eveneens een buitengewoon aantrekkelijke waterloop is. In de hoek tussen de beide valleien strekt zich een landschap uit van hooggelegen weiden en bossen. is het belangrijkste dorp in die streek. is een karakteristiek Ardens landbouwdorp, op een hoogte tussen de valleien van de Lesse en de Our een schilderachtig zijriviertje van de Lesse en aan een kruispunt van wegen, ongeveer halverwege tussen Bouillon en Rochefort, dus in het zuidwesten van de provincie Luxemburg. Grootse kunsthistorie mag je er niet verwachten, wel aantrekkelijk natuurschoon en een oorlogsbegraafplaats met een 16de-eeuwse Bretonse calvarie. AFSTAND 7,5. AARD VAN DE WEG In de eerste lus krijg je uitsluitend asfalt onder de wandelschoenen, behalve dan in het bos, waar de wegen soms elementair verhard en dan weer onverhard zijn. In het middendeel van de tweede lus volg je een poos elementair verharde bos- en landweg, maar voor het overige asfaltweg. Globaal: geen speciaal schoeisel vereist. Maar je kunt alleen maar een lichte kinderwagen meenemen en dan nog na een droge periode (en het zal niet makkelijk zijn hem over hoogtelijn 400 m te slepen). Toch zijn de niveauverschillen niet erg groot. BEWEGWIJZERING De eerste wandellus is bewegwijzerd met groene kruisjes (en op het laatst ook nog met liggende rode ruitjes). De tweede lus is helemaal niet bewegwijzerd. PARKEREN Bij de ingang van het oorlogskerkhof Pierre Massé. Hoe kom je bij deze begraafplaats? Gewoon door in het centrum van de richting Lesse te volgen, evenals de pijlen Cimetière Franco-Allemand. Dat kerkhof werd aangelegd op de Spîhouheuvel, als laatste rustplaats voor de talrijke Franse soldaten vooral Bretoenen en Vendeeërs die hier in de Eerste Wereldoorlog sneuvelden. Er liggen ook Duitse soldaten begraven. Op 22 en 23 augustus 1914 werd in de omgeving van slag geleverd tussen de rechtervleugel van het 4de Duitse leger en de linkervleugel van het 4de Franse leger. Het werd de enige slag die in die periode door de Fransen werd gewonnen op Belgisch grondgebied. Maar de overwinning had wel duizenden mensenlevens gekost en bovendien moesten de Fransen, die de plek ten koste van zoveel levens hadden veroverd, zich onmiddellijk terugtrekken, want de generaals hadden een algemene terugtocht bevolen. Op het kerkhof verrijst een Bretonse, bijna door de tijd uitgewiste calvarie, in 1932 geschonken door de Franse gemeente Tréhou (Finistère); hij herinnert aan de vele gesneuvelden uit Bretagne en de Vendée. Het zoveelste schandelijke oorlogsverhaal.

2 TOPOGRAFISCHE KAARTEN NGI 64/1-2. NGI-kaart Carte des Promenades à Pied et à Vélo de Paliseul, Carlsbourg, Fays-les-Veneurs, Framont, -Merny, Nollevaux, Offagne, Opont, Our, Paliseul, Plainevaux, 1: INFORMATIE Syndicat d Initiative, Grand place 7, 6850 Paliseul, tel , fax , sipaliseul@yahoo.fr, internet: IN DE OMGEVING OPONT Parochiekerk (grotendeels 16de-eeuws), Les Abis (gewezen 16de-eeuws klooster). OUR Prachtig dorpsgezicht met Saint-Laurentkerk (1820) en schilderachtige hoevetjes en panden. PALISEUL Saint-Rochkapel (1636) met ervoor een stokoude linde. Laatste herziening: november 2005

3 DE WANDELING Punt 1 naar 2 (1,6 ) Je keert het toegangshek van het oorlogskerkhof (1) de rug toe en je gaat linksaf de dalende weg volgen, langs weiden, met voor je een aantal huizen van, waarvan je het witte plaatsnaambord passeert. Aan het tweede pand rechts hangt een straatnaambordje, dat je vertelt dat de Rue Commandant Calvez volgt. Echter niet ver meer, want bij een houten kruisbeeld moet je linksaf in de Rue de Roses. De echte dorpskern van blijft rechts liggen, want bij het eerstvolgende kruispunt sla je links af in de avenue J. Kennedy. Hier moet je meteen bergop langs landhuizen. Aan de eerste verlichtingspaal links ontdek je het eerste routebordje: een groen kruisje. Bij de laatste huizen in die straat kijk je, aan de rechterkant, uit over de zwaar beboste Lessevallei, maar de rivier zelf krijg je niet te zien. Verderop is het allemaal natuurschoon om je heen, met bloemrijke bermen en veel meidoorn- en vlierstruiken, die in mei-juni uitgroeien tot enorme tuilen witte bloemen. Maar wat de bomen betreft, is de fijnspar hier heer en meester. Je loopt trouwens op zo n sparrenbos af. Voorbij het bord met de doorgestreepte plaatsnaam stijgt de weg het bos in. Nauwelijks 300 m ver in het bos bereik je een Y-splitsing (2) en kies je de rechterweg (groen kruisje). Punt 2 naar 3 (2,1 ) Ongeveer 30 m verderop wacht eenzelfde splitsing en je volgt er eveneens de rechterweg (groen kruisje), een onverhard exemplaar, licht dalend langs een bestand lorken (links), maar daarvoorbij groeien hoge beuken. Je bereikt weldra een dwarsweg. Ga die rechts in (groen kruisje), licht omhoog tussen fijnsparren. De weg die je gewoon rechtdoor blijft volgen, wordt nu meer elementair verhard dan onverhard en voor de afwisseling passeer je links een groepje sierlijke grove dennen met ervoor aanplant van Amerikaanse eik. Daarna verlaat je weldra het bos, dat deels verdrongen wordt door glooiend weiland. Vanaf hier is de weg weer geasfalteerd en nu ook aangegeven met liggende rode ruitjes. Rechts voor je ontdek je nog enkele landhuizen die je gepasseerd hebt vooraleer je het bos indook. Het zogoed als verkeersvrije weggetje kronkelt licht stijgend langs weiden, kleine sparrenbestanden en het witte plaatsnaambord van, waarvan je nu weldra de kerk en de dorpskern in zicht krijgt. Aan het eind van de Chemin du Sarte die je volgde, moet je rechtsaf en wandel je langs natuuren bakstenen huizen, steeds dieper de woonkern van in. Bij het houten bordje Promenade du Pont Marie-Thérèse (3) wandeling van de Maria-Theresiabrug (het bordje mocht weleens vernieuwd worden, maar heeft het nog wel zin?) en bij de Y-splitsing aldaar sla je rechts de Rue des Chevaliers in. Punt 3 naar 4 (1 ) De traditie wil dat keizerin Maria-Theresia over de Lesse een brug liet bouwen, naar aanleiding van een ongeval waarvan ze het slachtoffer was, toen ze te paard de rivier over wilde steken. De realiteit is, zoals vaak het geval is met de echte geschiedenis, heel anders. Want de vierbogige brug tussen Maisin en Transinne werd gebouwd onder de regering van Albrecht en Isabella, teneinde de doortocht van de oude en de enig waarachtige weg van Bouillon naar Luik te vergemakkelijken. Je wandelt de Rue des Chevaliers helemaal ten einde, dat wil zeggen tot bij een stopweg, in het centrum van (iets ervoor is de groene-kruisjeswandeling naar rechts weggelopen).

4 Sla de stopweg rechts in, maar al bij de eerstvolgende rechterstraat met en Lesse 4 en Cimetière Franco-Allemand vang je de tweede lus van de wandeling aan. Sla die rechterstraat in: de je al bekende Rue Commandant Henri Calvez. Voor het geval dat je al te moe bent, kun je bij de eerstvolgende Y-splitsing rechtsaf, terug naar het oorlogskerkhof. Maar het wandelparcours gaat hier linksaf door de Rue du Ban de Feuilly, een uitzwermstraat voor nieuwbouw, en die loopt dood voor verkeer. Terloops: tot aan het eind van de wandeling is er geen bewegwijzering meer. Zoals al te veel dorpen zwermt ook uit. En dus volg je nu een rij landhuizen, die met hun tuintjes een stuk van de natuur hebben ingenomen. Links strekt zich een fraai landschap uit, met glooiende weiden, bossen en bomenrijen. Tegenover het pand met huisnummer 20 bevindt zich, voor in een weide, een merkwaardige bomengroep: een prachtige rij haagbeuken, gemengd met meidoorn en enkele fijnsparren (4). Punt 4 naar 5 (1,6 ) Dit is een uitstekende gelegenheid om het onderscheid tussen beuk en haagbeuk te leren kennen. De haagbeuk behoort ondanks zijn naam niet tot de beuken-, maar wel tot de berkenfamilie. Zijn blad verschilt duidelijk van dat van de beuk. Het is altijd dubbelgezaagd dat van de beuk is gaafrandig en de bladnerven lopen evenwijdig naar de bladrand toe. Ook de vruchtjes verschillen. De haagbeuk heeft vruchtjes met een gevleugeld schutblad, die in de herfst in trosjes bij elkaar hangen. De vruchtjes van de beuk de bekende beukennootjes zitten in een houtig napje, wat een typisch kenmerk is van de beukenfamilie. Je blijft maar stijgen. Verderop, net voorbij het bord met de doorgestreepte plaatsnaam, wordt de weg overschaduwd door de enorme kroon van een beuk (merk je het verschil met de haagbeuken?) Een volwassen beuk heeft ongeveer blaadjes. Op een zomerdag verdampen die een paar honderd liter water, dat eerst door de wortels uit de grond is gehaald en met een snelheid van 32 m per uur naar boven door de boom wordt getransporteerd. Om zoveel vocht te verzamelen moet een beuk zijn wortels in een groot gebied kunnen verspreiden. Als je de boom op zijn kop zou zetten, zou je merken dat zijn wortels minstens evenveel ruimte nodig hebben als zijn kruin. Bij het hoogste punt is de weg precies 400 m boven de zeespiegel net voorbij een sparrenbosje (links) versierd met een prachtige haag, of is het een houtwal, met vlier en ongewoon hoge meidoorns? Rechts groeien fijnsparren, met ervoor een zoom van brem. Vervolgens moet het hele traject weer afgedaald worden over een elementair verharde weg, die bij een Y-splitsing voor een weide rechts afbuigt, in alle rust langs velden, weiden en sparrenbosjes. Net voor de weg weer begint te stijgen en haaks links afbuigt, zie je links in een weide een grote vijver. Daarna gaat het wandelparcours alweer haaks rechtsaf, om dan 150 m verderop stijgend een geasfalteerde dwarsweg (5) te bereiken. Punt 5 naar 1 (1,2 ) Die weg moet je rechts inslaan, door een weids, groen en bijna onwezenlijk rustig landschap. Verderop loop je langs een boomkwekerij (rechts). Na 700 m asfalt passeer je een teruglopende linkerzijweg. Er worden nu ook links bomen gekweekt. Nog eens 500 m verder sla je een dwarsweg rechts in, maar niet veel verder sluit je het wandelparcours bij het oorlogskerkhof (1).

5 N899 Station d'épuration 5 < r Ou Libin > N808 Chemin du Sarte Rochefort> Font Réservoir Font < n Bouillo 1250 m < Redu WEGDEK HOOGTE 30% onverhard 350 tot 400 m SITUERING Sambre Dinant Marche-en-Famenne Meuse Ourthe E411 E25 AARLEN G R O O T - H E R T O G D O M L U X E M B U R G F R A N K R I J K 7,5 k m AFSTAND REFERENTIEPUNTEN vertrek 1,6 3,7 4, Frans-Duits Y-vormige oorlogskerkhof splitsing in bos Bordje Promenade du Pont Marie-Thérèse Merkwaardige bomengroep (beuk en haagbeuk) 6,3 5 Geasfalteerde dwarsweg m Le Chenet L'Hochet Le Bôle Cimetière militaire ( ) Le Routi Sart Jean La Côte Le Pré Pont Marie-Thérèse Burnaubois