Bezoek aan Togo Onderwijs voor kinderen en jongeren 70,-

Transcriptie

1 mei 2011 Bezoek aan Togo Hierbij lees je de eerste nieuwsbrief van 2011 waar wij ook terugblikken op het vorige jaar. In de periode van augustus/september 2010 heeft er een werkbezoek van 4 weken plaatsgevonden vanuit Nederland naar Togo toe. Tijdens dit bezoek zijn niet alleen de bestaande projecten bezocht. Maar ook is er gekeken naar het mogelijk opstarten van nieuwe initiatieven en zijn er daadwerkelijk 2 nieuwe projecten opgestart. Maar daarover meer in deze nieuwsbrief. Het fijne van het bezoek is dat wij hiermee feeling blijven houden met wat er leeft en speelt in het land. En ook het versterken van de contacten met onze projectpartners, en de kinderen en volwassenen die ondersteund worden, stelt ons in staat om vanuit Nederland goed met Togo te blijven communiceren en hiermee een blijvend goede voortgang van de ontwikkelingsprojecten te houden. Onze ervaring ter plaatse is dat de mensen niet alleen erg dankbaar zijn voor de geboden kansen, maar deze kansen ook daadwerkelijk aangrijpen om er een toekomstig voordeel mee te bereiken. Zo is het bijvoorbeeld geweldig om te ervaren hoe volwassen mensen zoveel motivatie en wilskracht tonen om toch nog op latere leeftijd naar school toe gaan. Alles beschouwd hebben wij een zeer vruchtbare reis gehad en zijn wij teruggekeerd met een uitstekend gevoel en een heleboel plannen en ideeën die aansluiten met de huidige behoeftes onder de (arme) bevolking in Togo. In deze nieuwsbrief zal hier meer over worden uitgewijd. Onderwijs voor kinderen en jongeren Momenteel worden er 88 studenten in de leeftijd van 4 tot en met 25 jaar door Stichting Hola geholpen met onderwijs. De opzet is dat ieder kind die in een project wordt opgenomen minimaal basisonderwijs kan volgen. Per dorp of wijk wordt er een lokale projectleider aangesteld die zorg draagt voor het welzijn van de kinderen en contacten onderhoudt met de familie en de school. Verder wordt dit jaar de mogelijkheid bekeken om een school te adopteren waarbij door het betalen van lesgeld voor arme studenten ook het probleem van achterstallig loon van leraren aangepakt kan worden. In onze volgende nieuwsbrief zal hier dan meer over worden verteld. Sinds 2008 houden wij een gemiddeld bedrag van 65,- aan per student per studiejaar. Doordat er een aantal kosten zijn gestegen, is dit bedrag nu veranderd naar 70,- per student per jaar. Momenteel is de inzameling weer begonnen voor de bijdrages aan de studiekosten voor het volgend schoolseizoen. Voor een bedrag van gemiddeld 70,- is het mogelijk één student voor een héél jaar basisonderwijs te laten volgen. De kosten voor middelbaar onderwijs zijn uiteraard iets hoger. U kunt uw bijdrage voor het nieuwe schooljaar ( ) overmaken op het rekeningnummer ten name van Stichting Hola in Assendelft onder vermelding van studiebijdrage. 1

2 Even voorstellen De laatste twee studenten die opgenomen zijn het leerproject zijn de jongens Paulin en Remi uit Akpakpakpé. Paulin is 7 jaar en zit in de tweede klas van de basisschool. En hij komt uit een gezin van 3 kinderen. Zijn ouders zijn landarbeiders. Kortgeleden is er brand uitgebroken in hun huis. Ondanks zij hierbij wel alle spullen zijn kwijtgeraakt, is er gelukkig geen enkel familielid gewond geraakt. Remi is 5 jaar en zit in de eerste klas van de basisschool. Hij heeft een broertje. Zijn ouders zijn erg arm en pakken ieder baantje aan om iets te verdienen. De jongens zijn erg blij dat zij naar school kunnen gaan. Paulin Remin Onderwijs voor volwassenen Akpakpakpé is een klein dorpje dat ongeveer 130 km ten noorden van de hoofdstad is gelegen. Het ziet er erg netjes uit en er heerst een rustige atmosfeer. Om het dorp zijn nog vele andere dorpjes gelegen. De meeste inwoners verbouwen diverse soorten gewassen op de omliggende landerijen. Velen van hen hebben niet die de kans gehad om naar school te gaan en zijn analfabeet gebleven. Van hen is er een groep van 15 personen, mannen en vrouwen, die een sterke behoefte heeft om te leren lezen en schrijven in de Franse taal. Door het niet kunnen lezen ervaren zij regelmatig problemen met bijvoorbeeld het niet kunnen zien van hun naam bij instellingen (ziekenhuis, gemeente e.d.). Ook kunnen zijn geen eenvoudige mededelingen lezen en geen handleidingen begrijpen van zakjes zaad, medicijnen e.d. Daarom is de vraag ontstaan naar onderwijs. Nadat deze behoefte bekend werd bij onze projectpartner Philippe van de organisatie AJCOP, heeft die aan een in het dorp wonende leraar gevraagd om les te geven aan deze groep volwassenen. In 2010 heeft een delegatie van Stichting Hola een les bijgewoond. Het is geweldig om te ervaren hoe deze studenten zonder schroom voor het eerst de schoolbanken instappen vanwege hun verlangen om te leren lezen en schrijven. De leeftijd is van 30 tot 55 jaar. Overdag werken zij op het land en 's middags aan het eind van de dag volgen zij drie keer per week een schoolles. Ondanks dat het een enorme inspanning is om de hele dag zware arbeid te verrichten en dan vervolgens te haasten om naar school te gaan en les te krijgen, zijn deze mensen uitermate gemotiveerd om te leren. De studenten hebben zelf geld bijeengebracht om schoolgerei 2

3 Vervolg - Onderwijs voor volwassenen aan te schaffen en een pakket lesmateriaal voor de leraar te kopen waarmee hij les kan geven. Stichting Hola heeft ervoor gezorgd dat er een schoolbord en voor iedereen een lespakket aangeschaft kan worden. De leraar is zelf ook landarbeider en verdient daar zijn kost mee en geeft op vrijwillige basis les aan de groep. Vanwege het succes van de opleiding is er momenteel ook behoefte ontstaan in andere dorpen om een leerproject voor volwassenen op te zetten. De leraar wordt nu door Stichting Hola met een kleine vergoeding ondersteund om andere vrijwilligers te kunnen trainen, zodat die ook les kunnen gaan geven. Omdat circa 65% van de plattelandsbewoners in Togo analfabeet is, vinden wij deze ontwikkelingen een goede zaak. En ook zal hun studie een positieve uitwerking hebben op hun (klein)kinderen en de gemeenschap. Waterput voor Logowomé Logowomé is een dorpje dat 85 km ten westen ligt van de hoofdstad Lomé. Het is één van de dorpen van de prefectuur Afagnan en ligt circa 3,5 km vanaf het grensgebied van Benin. Het dorp ligt in een moeilijk bereikbaar gebied en er gaat uitsluitend één kleine weg naar toe. Het heeft een schooltje en een kleine medische post voor eenvoudige behandelingen. Verder is er geen elektriciteit en stromend leidingwater aanwezig. Men is aangewezen voor schoon drinkwater van de enige aanwezige waterput. Echter, enige tijd geleden is deze waterput onbruikbaar geworden. Het drinkwater werd toen op flinke loopafstand uit een rivier uit de omgeving gehaald. Maar de kwaliteit van dit water is helaas niet betrouwbaar en er ontstonden diverse ziektes. Het was daarom noodzakelijk voor de gemeenschap dat er een nieuwe waterput zou komen om ziektes te voorkomen. Maar door gebrek aan voldoende financiële middelen was een nieuwe waterput op korte termijn niet haalbaar. Stichting Hola heeft ervoor gezorgd dat er in de periode van september/oktober 2010 een nieuwe waterput is aangelegd. De diepte van de nieuwe put is 20 meter geworden en is geheel met de hand uitgegraven. En de constructie van de nieuwe put is dusdanig uitgevoerd, dat het probleem van de oude waterput zich niet meer kan herhalen. En natuurlijk zijn de inwoners van Logowomé ons land Nederland enorm dankbaar dat zij weer zuiver water ter beschikking hebben! Maïsmolen voor Akpakpakpé In Togo wordt maïs als basisvoedsel het meest gegeten. Het maïs wordt eerst gemalen tot meel. Hierna wordt het gemixt met water en tot een deegachtige pasta gemaakt. Dit heet Akumé en wordt gegeten met een (groente)saus en vlees of gestoofde vis. Het vermalen van maïs wordt voornamelijk door de vrouwen met de hand gedaan. Het is een lichamelijk zwaar karwei waar men veel tijd mee kwijt is. Een alternatief hiervoor is, wat ook voornamelijk wordt gedaan, is het maïs te laten malen door een maïsmolen. Maar omdat er (te) weinig molens zijn op het platteland, wordt er noodgedwongen uren 3

4 Vervolg - Maïsmolen voor Akpakpakpé gelopen met zware schalen naar de dichtstbijzijnde gelegenheid. In Akpakpakpé wordt een eerste proefproject opgestart waarbij er in het dorp een maïsmolen wordt geplaatst. Akpakpakpé is een klein dorpje waar nog vele andere dorpjes gelegen. De inwoners zijn voornamelijk landbouwers en verbouwen op het land diverse soorten gewassen. Om de zelfredzaamheid te verbeteren en de economische ontwikkeling van Akpakpakpé te stimuleren wordt er een maïsmolen voor het dorp aangeschaft. Een voordeel hiervan is dat er geen continue stroom aan ontwikkelingsgeld nodig is. Het is een eenmalige investering die door de opbrengsten op termijn deels of geheel zal worden afgelost. En ook profiteren vele bewoners van omliggende dorpen van de maïsmolen. De voordelen van het plan zijn als volgt: het handmatig malen is niet meer nodig, uren lopen naar een maïsmolen hoeft niet meer, het levert werkverschaffing op, de inkomsten worden o.a. gebruikt voor onderhoud en reparatie en de investering wordt op termijn terugbetaald. Het dorp is in principe zelf verantwoordelijk voor een goede exploitatie van de molen, maar het project blijft wel onder toezicht van een projectleider staan. foto s van het nieuwe gebouw waar de maïsmolen wordt geplaatst Reparatie van een watervoetpomp In het dorp Akamé is enige tijd geleden een watervoetpomp aangelegd. Echter, deze pomp is onlangs kapot gegaan. Omdat er hiermee geen rekening is gehouden, was er geen geld om de reparatie uit te voeren. Stichting Hola heeft voor dit dorp de kosten van de reparatie betaald waardoor de pomp weer in gebruik is. Tevens is er in overleg met de dorpsbewoners een plan opgesteld om toekomstige reparaties en onderhoud zelf te kunnen doen. Iedere bewoner betaald nu voor elke emmer water een kleine bijdrage die opzij wordt gelegd. En onlangs hebben wij nog vernomen dat dit plan prima functioneert en er al een kleine reservering is opgebouwd voor toekomstige kosten van de pomp. Watervoetpomp in Akamé 4

5 Nieuwsbrief voortaan tweejaarlijks Deze nieuwsbrief verschijnt normaalgesproken aan het eind van het schoolseizoen. Voortaan zal de nieuwsbrief (minimaal) tweemaal per jaar verschijnen, eenmaal aan het begin van het jaar en eenmaal halverwege het jaar. Wanneer je deze nieuwsbrief nog niet digitaal ontvangen hebt, kan je je daarvoor aanmelden bij Vernieuwde website De website is de afgelopen periode flink onder handen genomen. De indeling is veranderd en er is een overzichtelijke pagina Projecten. Ook zijn de teksten veranderd en zijn er nieuwe foto s geplaatst. Op termijn zal er ook een nieuwspagina geplaatst worden die up-to-date zal worden gehouden met de laatste nieuwsberichten. Al met al is de vernieuwde website zeker weer een bezoekje waard! En verder Binnenkort zal er een partij voetbalspullen (schoenen, ballen en kleding) en in totaal 150 bureaulampen op zonne-energie richting Togo worden verstuurd. Momenteel zijn wij ook bezig met plaatsen van een tweede maïsmolen in het dorp Toyintoemé. En ook zijn er enkele dorpen waar een dringende noodzaak ligt voor een schoonwatervoorziening. Voor de komende tijd dus volop ideeën en plannen, die wij hopen met steun vanuit Nederland te kunnen realiseren. Meer informatie hierover verschijnt uiteraard in de volgende nieuwsbrief en op onze website. Tenslotte Graag willen wij hierbij opnieuw iedereen alvast bedanken voor al het vertrouwen en steun die wij van jullie mogen ontvangen, en zien uit naar een blijvend vruchtbare en gezegende samenwerking tussen Nederland en Togo! Namens het bestuur Akpékaka! (erg bedankt!). 5