De broers Geboers MARNIX IVAN NOËL MÉMÉ ANDREÏ. De broers Geboers

Transcriptie

1 MARNIX IVAN NOËL MÉMÉ ANDREÏ 1

2 E E R S T E B E D R I J F (Luide muziek. IVAN staat verkleed als vrouw te dansen. MARNIX komt binnen) MARNIX: Wat staat gij hier onnozel te doen? Dat dat af. En zeer. Dwaas kalf. IVAN: (trekt zijn pruik af) t Is niet wat dat gij peinst. MARNIX: Ik zie maar wat dat k zie. IVAN: k Ga t u niet expliqueren. Ge zoudt het toch niet verstaan. MARNIX: We hebben het altijd gepeinsd, vanals ge klein waart dat ge een jeannet zijt. IVAN: Het is niet zo. Ik ben geen jeannet. MARNIX: Bewijs ons dan eerst het tegenovergestelde. Hebt ge al een meiske gehad? IVAN: Jong. Ik moet maar dàt doen. MARNIX: Ja. We beginnen ons zorgen te maken. IVAN: Het is dat k niet wil. MARNIX: Eigenlijk, t interesseert mij niet. Als ge voor de mannen zijt, elk maakt dat voor zijn eigen uit. (wijst) Dat mémé geen hoofdpijn krijgt? Diene zetel zo dicht bij dienen televisie. IVAN: Waar moet ze hem zetten? Ze heeft maar drie meter. MARNIX:(schamper) Sociale woning. Waar is ze naar toe, mémé? 2

3 IVAN: Ze is weg tot de vijven. Het is kaarting in de kring. (heftig) Gij zijt ne schone. Donderdag. Ons ma en ik stonden daar aan de poort. MENEER GEBOERS IS AL WEG VAN TIEN VOOR ACHT Ge kon geen tien minuten wachten? MARNIX: Allez. MÈNEER GEBOERS. Anders was t altijd: GEBOERS! Ik moest daar zo rap mogelijk weg. Lopen. Dat kot moest achter den hoek. Ik heb er godverdomme mijn haar verloren. k Word klets! Zes jaar binnen. IVAN: Zes maand. MARNIX: Voor mij zes jaar. IVAN: We zijn dinsdag. Dat is vijf dagen dat ge niets hebt laten horen van u. Telefoneren moest niet. MARNIX: k Ben beginnen lopen en k ben blijven lopen. IVAN: Ons moeder is binnen van gisteren. MARNIX: Zit ze weer binnen? IVAN: Niet in t gesticht. In de kliniek. Morgen wordt ze geopereerd. MARNIX: Wat heeft ze? IVAN: Een cyste. MARNIX: Een wat? IVAN: Hebt ge mijnen brief niet gelezen dan? Een ontsteking hier op haren eierstok. Het stond in mijne laatsten brief. Ge hebt hem niet gelezen. 3

4 MARNIX: Toet. IVAN: Het stond er in. MARNIX: k Heb erover gelezen dan. IVAN: Den dokter zegt dat t gene kanker is. Maar dat ze t in elk geval weghalen. Voor t zekerste. Dat ze geen enkel risico willen pakken. MARNIX: Als ze maar kunnen snijden en in ons zakken zitten. Hoe lang moet ze blijven? IVAN: Dat wisten ze nog niet. Twee weken. Misschien drie. MARNIX: (barst uit) Ik ga niet alle dagen naar die kliniek!! IVAN: t Is ons ma, jong! k Ga er straks bij. k Moet hare peignoir gaan brengen. Met den bus van twintig na de vijven. Ga mee. MARNIX: Nee. k Moet t niet weten. k Kan niet tegen diene geur. t Is lijk dat ge in een lijkhuis zijt. En al die dwaze dokteurs. En die verpleegsters, van wie dat ge de slip door hun kleed ziet. k Krijg er nen degout van. IVAN: Peinst ge dat ekik zo graag ga? Ma, ze wil u zien. Ze is ongerust. Ge zoudt beter ook ongerust zijn. Stelt dat er iets gebeurt. MARNIX: k Zal vanavond gaan. IVAN: Ge kunt maar binnen tot den achten. MARNIX: k Heb afgesproken met Carlos. 4

5 IVAN: Carlos is belangrijker dan ma. MARNIX: Ja! Omdat k genen bal heb op t moment! Gene roste frank. Hij moet mij nog twintigduizend. (geeft toe) k Zal daarachter gaan. IVAN: Ge kunt zien dat ge weer niet te zat zijt. Lijk de laatste keer als mémé in de kliniek lag. Ge kunt dan weer overgeven op de lakens. MARNIX:(iets anders) Is er nu al iets geweten van ma haar huis? IVAN: Hoe? Hebt ge t niet gelezen? MARNIX: Wat? IVAN: Ma haar huis, ze gaan t onbewoonbaar verklaren. t Gaat waarschijnlijk moeten worden afgesmeten. MARNIX: Wie zegt dat? IVAN: Den expert van t stad. MARNIX: Omdat diene muur scheef staat? Dat is zever. Er kan niets gebeuren. Er staan stutten tegen. IVAN: Dat accident! MARNIX: Wat accident? IVAN: Gij hebt mijn brieven gewoon niet gelezen, gij! Al die moeite en tijd dat k daar ingestoken heb. Ge hebt ze zelfs niet opengedaan! MARNIX: Toet. k Heb ze gelezen. IVAN: Als ge nog nekeer in den bak zit, geen postkaart krijgt ge van mij. 5

6 Dat accident in februari. MARNIX: Wat? IVAN: Die stutten, er heeft ne camion tegengezeten. MARNIX: Wat?! IVAN: Enen die zijnen bocht slecht gepakt heeft. En één van de stutten is weggeslagen, en de gevel is nog beginnen zakken. MARNIX: Hoeveel? IVAN: Een serieus stuk. Twintig centimeter. Het is finaal. Dat we er een kruis mogen over maken, heeft den expert gezeid. Instuiken, dat gaat ons huis doen. MARNIX: De politie is dat komen constateren en al? IVAN: Ze hebben een procesverbaal gemaakt. MARNIX: En wat hebben ze gezeid van de assurance? IVAN: Wat? MARNIX: Is thij in défaut diene camion? IVAN: Ja. MARNIX: Ma, ze is er uit. IVAN: Ze heeft de laatste weken niet anders gedaan dan geschreemd. En ik ook. MARNIX: Van wat? Het kan toch niet schoner zijn? Afsmijten. En met t geld van de assurance nen blok d erop. Vier appartementen. IVAN: Ons huis. 6

7 MARNIX: Beneden ne winkel. Daaronder garages. Het is magnifiek! IVAN: We hebben er heel ons leven gewoond. MARNIX: Heel dat kot was zo rot of iets. Dat huis was op. Kompleet uitgeleefd. Volgend jaar, ma, ze ging aan een nieuw dak liggen. De schouw moest vernieuwd worden. De vensters vanachter zijn kapot. Met wat geld ging ze t doen? Nu gaat ze geld krijgen! Waar woont ze nu? IVAN: Voorlopig hier. Tot dat ze iets vindt. Mémé is bij schepen Decaluwé geweest. Ze staat bovenaan de lijst. Ook voor zo n appartement. Mémé en ik brengen nu alles over. In dozen. We zijn voorlopig alles hier aan t zetten. MARNIX: Die meubels van tante Gusta toch niet?! IVAN: Ma wil niets wegdoen! MARNIX: Van mij lagen ze op t stort. IVAN: Vecht t uit met haar. MARNIX: Weten ze er van op school? IVAN: Wat? MARNIX: In Brussel. Hoeveel dagen zijt ge al niet geweest naar de lessen? IVAN: Verleden week ben k geweest. MARNIX: Ge hebt t hen geëxpliqueerd de situatie thuis? 7

8 IVAN: Ja. MARNIX: Maandag gaat ge weer. Uw school is belangrijk. Vanaf nu zal ekik mij de rest wel aantrekken. Diene verhuis en al. Weet gij of er daar nog kleren staan van mij? IVAN: In zo ne zwarte koffer? MARNIX: Ja. IVAN: Ja. MARNIX: Er moet daar nog een costume bijzitten. IVAN: Dat kunt ge niet meer aandoen. MARNIX: k Moet gaan solliciteren. k Heb één vandoen. IVAN: Dat is van als ge achttien jaar waart. MARNIX: k Ben nog altijd gene kilo vervet. k Doe nog alle dagen mijn training. IVAN: Ge gaat uw eigen belachelijk maken. MARNIX: Van wat misschien? IVAN: Met die leren revers, dat is kompleet gedemodeerd. MARNIX: k Moet werk hebben! Niet iedereen is met kleren bezig lijk gij. IVAN: Ik vind dat belangrijk. MARNIX: Dat zie k. IVAN: Sta k er niet schoon mee dan? Dat is nog van ma geweest. Diene foto, ge weet wel van aan de zee, waar dat k op sta met dienen bril aan de hand van ons ma. 8

9 Dat is dat kleed. MARNIX: Doet dat uit, voor dat mémé hier is. Dat arm menske, dat ze geen geraaktheid krijgt. Ze moest t weten. Haren kleinzoon homofiel. In haren eigen huis. IVAN: Ik ben genen homo en ze weet t dat k mij verkleed. k Geef soms show voor haar. MARNIX: Zou k hier kunnen slapen van mémé, peinst ge? IVAN: Het staat hier vol. MARNIX: Op de relax. IVAN: Daar slaap ekik op. MARNIX: Op de canapé. IVAN: Ge kunt t haar vragen. (Er wordt geklopt. IVAN gaat haastig naar de andere kamer.) MARNIX: (aan de deur) Voor wat is t? NOËL: (off) t Is Noël. (MARNIX doet open.) NOËL: Ah Marnix. k Had u niet verwacht hier. Hoe is t? MARNIX: Goed. Dat gaat. NOËL: Mémé is hier niet? MARNIX: Nee. 9

10 NOËL: Ge weet niet van die meubels? Meubels van tante Gusta, die moesten worden overgebracht. MARNIX: Nee. NOËL: Mémé heeft mij daar voor gebeld. Maar ze had mijn vrouw... allez, Chantal aan de lijn. Ge weet er niet van? MARNIX: Ik weet van niets. NOËL: Ge ziet er goed uit. MARNIX: Merci. NOËL: Awel euh... Zeg tegen Mémé dat k geweest ben. Dat ze mij maar nog nekeer moet bellen. MARNIX: Ja. NOËL: Mona... allez, mama wordt geopereerd? MARNIX: Ja. NOËL: Mémé zei t tegen mijn vrouw. Chantal. Ja, de leeftijd, hein, dat begint. k Zal er nekeer bijgaan. Salut hein. Tot nog nekeer. MARNIX: Salut. (Hij laat NOËL buiten en blijft genageld aan de deur staan.) IVAN: (terug op in gewone tenue) Wie was t? MARNIX: Niemand. IVAN: Tegen wie waart ge dan bezig? MARNIX: Tegen ne geest. Een verschijning. 10

11 t Was voor een petitie te tekenen voor verwaarloosde katten en honden. A propos, diene kachel die k geinstalleerd heb? IVAN: Wat? MARNIX: Op uw kot, onnozelaar. Heeft dat gegaan deze winter? (IVAN zegt niets.) MARNIX: Heeft hij gemarcheerd of niet? Jong, zijt gij achterlijk of debiel? IVAN: k Ben gestopt. MARNIX: Met wat? IVAN: Met school. MARNIX: k Vermoord u. Van wanneer? IVAN: Van voor de kerstvakantie. MARNIX: Hebt ge komedie staan spelen tegen mij?! Dus al die keren dat ge met ma bij mij zijt geweest, hebt ge staan liegen dat ge zwart zag? k Had t kunnen peinzen. k Heb t nog gezeid dat t een scheet in een fles ging zijn. IVAN: Wie heeft er altijd staan roepen dat k moest studeren? Dat ge zonder diploma niets zijt? MARNIX: Ikke ja. Maar met voortstuderen bedoelde k iets serieus. NEE. Meneer moest en zou naar t Academie gaan. Geen technisch tekenen of iets waar ge uwen boterham mee kunt verdienen. NEE. Fotografie. Artistiek. En niet hier. NEE. In Brussel. En niet met den trein. 11

12 Ons manneke. t Ging te vermoeiend zijn. Op kot. Bon. Ma en ik hebben gezeid: We gaan een inspanning doen. Ma heeft nondedoeme geld mogen lenen voor al uw gerief te kunnen kopen. Ivantje heeft goesting van te stoppen en hij stopt! IVAN: Het ging niet. MARNIX: Dienen appareil. Ma is er speciaal bij mij geld voor komen lenen. Ivan heeft nen appareil vandoen voor school. NEE. Gene gewonen. Ne specialen. Nen duren vooral. Achtendertigduizend lekken. Wat gaat er nu mee doen? Verkopen? IVAN: k Wil hem niet verkopen. MARNIX: Ge zijt toch gestopt? IVAN: k Ben nu op mijn eigen bezig. MARNIX: Met wat? IVAN: Met foto s. k Ben series portretten aan t maken. MARNIX: Geld vermorsen. Portretten van wie? IVAN: Van mijn eigen. MARNIX: Ja. Hoe dat? IVAN: Met ne zelfontspanner, jong. MARNIX: Van uw eigen. Verkleed als wijf. IVAN: Volgend jaar ga k misschien exposeren in een galerie. MARNIX: k Hoop maar dat ge goed weet, dat ekik hem betaald heb. Eigenlijk is thij van mij, dienen appareil. 12

13 IVAN: k Zal hem u weerbetalen. MARNIX: Met wat? Met knopen. IVAN: k Heb werk. MARNIX: Ah ja? IVAN: In den ELDORADO. MARNIX: Als garçon? IVAN: Nee. MARNIX: Als wat dan? Toch niet als portier? IVAN: Als danser. MARNIX: Dat moet ge mij toch nekeer expliqueren. Wordt ge daarvoor betaald? IVAN: Ja. We zijn met vier. Twee meiskes en twee jongens. Elk op een podium. MARNIX: Voor wat te doen? IVAN: Dansen. Ambiance maken. De mensen op den dansvloer lokken, dat ze ulder amuseren. Zolang dat ze dansen, blijven ze. En zolang dat ze blijven, verteren ze. MARNIX: En daarachter gaat ge mee. IVAN: Wat? MARNIX: Naar achter met de kliënten. Peinst ge dat k achterlijk ben of wat? Betaald om te dansen?! Ge speelt de hoer! Dat is t! 13

14 IVAN: Wat? MARNIX: Dat ge laat in uw hol zitten! Vuile choco! Peinst ge dat k t niet doorheb?! Mijn eigen broer een hoer! IVAN: Gij zijt achterlijk. Ik klap niet meer met u. Kom van t weekend kijken, dan zult ge t zien. k Krijg vijfhonderd per uur. MARNIX: Ge zijt ne raté. IVAN: Kijk liever naar uw eigen. Wie komt er hier uit den bak? MARNIX: Wie is er gestopt met school? Ge zijt ne raté. Nen eeuwiggodsen raté. IVAN: (jankt) k Zou willen weten wat gij zoudt gedaan hebben op die school. Geen drie dagen waart ge daar gebleven. KUNSTACADEMIE, zeggen ze daar tegen. Niets moogt ge daar doen! Van die dwaze opdrachtjes. Niets van creativiteit. Dat is al goed als ge publiciteit wilt doen of voor de industrie wilt gaan werken. MARNIX: Altijd speciaal willen doen. IVAN: k Weet t dat er u niets aanstaat van mij. Heeft er u al ooit iets aangestaan? Mijn haar niet. MARNIX: In den tijd. Purper! IVAN: Mijn kleren niet. Mijn schoenen niet. Niets. t Academie, jong. Weet ge wat er daar allemaal zit? Den eersten dag. Ik dacht: Is dat hier t Academie? Het zijn al seuten en zachtgekookte eiers dat hier zit. Ik viel daar uit. Ze keken mij gewoon buiten. MARNIX: U nooit kunnen voegen. 14

15 IVAN: t Ging niet. Ik heb geprobeerd. Alles. Het ging niet. MARNIX: Ne raté. Ge zijt ne raté. IVAN:(heftig snikkend) k Ben weg. (Hij doet zijn jas aan en gaat weg.) (MARNIX weet niet wat hij gaat doen.) (MÈMÈ komt binnen.) MARNIX: Mémé. MÈMÈ: Marnixke. Ge zijt hier. k Ben zo content dat k u zie. Zijt ge hier al lang? MARNIX: Nog maar juist. MÈMÈ: Ge moet niet meer weer? MARNIX: t Is definitief. MÈMÈ: Dat is goed. (MARNIX zucht.) MÈMÈ: Wat is t, jong? Ge zijt lijk zo geslagen? t Gaat u lijk niet? MARNIX: Mémé, ik kan t alleen tegen u zeggen. Het is al drie dagen dat k er niet van geslapen heb. Ze heeft nen andere vent. MÈMÈ: Carine? MARNIX: k Ben er ziek van. MÈMÈ: Ge zijt toch bezig met scheiden? 15

16 Ge zijt weg van mekaar? MARNIX: Ik weet niet waar dat k moet kruipen. MÈMÈ: Heeft ze t u gezeid? MARNIX: k Weet t van haar zuster. MÈMÈ: Die vuile muil. Is t wel ah zo? MARNIX: Mémé, k heb ze thopen gezien. Op restaurant. Ze zaten daar. Ze dronken champagne. Dan moet t serieus zijn. MÈMÈ: Wat voor enen is t? MARNIX: Guy heet hij. Hij rijdt met nen BMW. Ze heeft altijd gezaagd achter haren BMW. Ze heeft nu ene. MÈMÈ: Is thij ouder of jonger of u? MARNIX: Jonger. Zelfs jonger dan haar. Ze spreken zelfs al van trouwen. MÈMÈ: Officieel is ze gescheiden. Ze mag. MARNIX: Ik kan niet meer eten. Ik kan niet meer peinzen. MÈMÈ: Wilt ge ze weer misschien, Carine? MARNIX: Nee. t Doet zeer. MÈMÈ: Dat is normaal dat dat zeer doet. Ge gaat u daar moeten overzetten. Dat gaat moeten slijten. MARNIX: k Weet t, mémé. Maar wat gaat ze doen met onze kleine?! Ze is hem nu al aan t opzetten tegen mij, Joerietje. Weet ge wat hij de laatste keer gezeid heeft tegen mij? PAPA STOUT! 16

17 MÈMÈ: Een kind. MARNIX: Dat komt niet van een kind. Ze is hem vreemd aan t maken van mij. De laatste maanden, k heb mijne kleine zelfs niet mogen zien! MÈMÈ: Hoe? Carine is toch veel op bezoek geweest met hem. MARNIX: Mémé, k zeg u dat k hem niet mocht zien. Als ze kwam met hem, k moest mijnen bril afdoen. HIJ BLET VAN MANNEN MET BRILLEN. De zot, wat doet hij? Wetend dat hij zonder bril zo blind is of ne mol, op commando van die goele, hij doet dat. Joerietje, lach nekeer naar papa. Papa zag hem niet! k Mocht hem niet zien! Van haar! MÈMÈ: Ge zijt over uw toeren. MARNIX: Ze gaat hem PAPA doen zeggen tegen hem. Heeft ze er al aan gepeinsd? Stelt dat diene Guy, stelt dat hij hem niet wil? Wat gaat ze doen? Hem vanaf zes jaar op internaat steken? MÈMÈ: Gaat gij ervoor zorgen? MARNIX: Peinst ge dat k dat niet zou kunnen misschien? (zucht) Ge hebt gelijk, mémé. (dan) Stelt dat ze kinders krijgt met hem. Ik mag er niet aan peinzen. (ook nog zoiets) Ik wilde nen tweede. (pijn) k Ben hem kwijt. MÈMÈ: Ge hebt uw bezoekrecht. MARNIX: Als ze t mij niet gaan afpakken. MÈMÈ: Van wat? 17

18 MARNIX: k Heb nu een strafblad, hein, mémé. Haren advokaat gaat dat gebruiken tegen mij. Daar gaan ze mij op attaqueren. MÈMÈ: Nee. MARNIX: DIEFSTAL - niet daarop. Maar op dat ander - BRANDSTICHTING. Een sigaret die k heb weggesmeten. Maar wat staat er op? BRANDSTICHTING - staat erop. Zonder iets bij. Geen expliquatie. Voor iemand die niets weet, is t zo lijk of k een heel appartementsgebouw in brand heb gestoken! Een gordijn. Met enen emmer water was t geblust. BRANDSTICHTING! k Ben hem kwijt. MÈMÈ: Wacht af. Moet ge geen taske soep hebben? MARNIX: k Had dat café moeten voortdoen. MÈMÈ: En u nog meer in de schulden steken. MARNIX: t Marcheerde goed. MÈMÈ: In t begin. Daarachter is die bende beginnen komen en was t gedaan. MARNIX: t Waren mijn maten. MÈMÈ: Ge draait gene café op vijf man. De gewone mensen zagen die moto s buiten staan en ze kwamen niet meer. MARNIX: t Waren boeren. MÈMÈ: t Was klandizie. MARNIX: Pinten en coca s. 18

19 MÈMÈ: In den tijd, ik stond ekik achter mijnen toog. Marnix, dat is café. Alleman te vriend houden. NEE peinzen maar altijd JA zeggen. Niet akkoord zijn maar toch blijven knikken. Ambetanterikken? Zeveraars? Geen acht aan geven. Peinzen aan uwen tap. Uw bier, dat t blijft lopen. Dat ge op t einde van de maand uw huur en uwen brouwer kunt betalen. En niet meedrinken. MARNIX: (onvermijdelijk) k Had para moeten worden. MÈMÈ: Eet uw soep. MARNIX: (iets anders) Pa is hier geweest. MÈMÈ: k Had hem gebeld. Voor die meubels die moeten verhuisd worden. MARNIX: k Zal een camionette huren bij Citytax. MÈMÈ: Met zijn remorque is t voor niets. Ge waart er niet. k Had ne man nodig. Ik en Ivan konden t niet met ons twee. MARNIX: Mémé, hij zit toch niet op uwen teen, hein, Ivan? Ge moet het mij zeggen. MÈMÈ: k Heb er gene last van. MARNIX: Hij slaapt hier. MÈMÈ: Hij betaalt mij voor zijn eten. En of dat k nu voor mijn eigen kook of voor twee. En veel zie k hem niet want hij slaapt overdag. In t weekend werkt hij en de andere dagen gaat hij uit. MARNIX: Gaat hij alle dagen uit? Hij zit toch godverdomme weer niet aan de pillen? Aan den XTC? Aan de SPACE? Is t weer van dat? 19

20 Mémé, doet hij soms aardig? Ziet ge iets aan zijn ogen? k Vermoord hem. Als k weet dat hij pakt, k steek mijne vinger in zijn keel en k laat t hem uitspuwen in t WC! MÈMÈ: Zo dingen weet ekik niets van. 20

21 T W E E D E B E D R I J F (NOËL zit daar met MARNIX.) NOËL: Peinst ge dat ge werk gaat vinden? MARNIX: k Word onnozel als k stil moet zitten. NOËL: Ge dopt nu? MARNIX: Ik kan niet doppen, waar. De vakbond, zij hebben mij dienen toer gelapt. Dat wijf daar aan t guichet, ik had op haar muil moeten slaan. Dat is zogezeid voor de kleine man, de vakbond. Ze moesten er met nen bazooka op schieten op al die mannen. Mijn papieren waren niet in orde. k Zeg: Waar moet k zijn om ze in orde te brengen? Zeg ze: Hier. k Zeg: Wel, breng ze in orde. Dat gaat niet, t is toe. Ze doen u wachten een uur. Ze doen u lopen en vliegen. Want ge hebt toch tijd, ge hebt geen werk, waar. De week erop krijg k nen brief thuis. GESCHORST. Mijn papieren waren niet in orde. NOËL: Zeg, voor die meubels van ma. k Zou ze kunnen vervoeren met mijn remorque maar... MARNIX: Ge hebt genen auto? NOËL: Toet, mijne Mercedes. MARNIX: Ge hebt genen haak? NOËL: Toettoet. Maar t probleem is dat k niet mag rijden voor t moment. k Heb een malheur gehad op ne nacht. Een beetje teveel promille in t bloed. Zes maand rijverbod. 21

22 MARNIX: k Zou zeggen, k zal ekik rijden, maar k heb nog nooit met een remorque gereden. NOËL: Neenee, ik rijd. Maar k heb iemand nodig nevens mij. Rodeo, verstaat ge? Als de cowboys ons zien, dat we kunnen verspringen. Neenee, met een remorque, ge moet dat gewoon zijn. Zaterdag? MARNIX: Wel ja. (Pauze.) NOËL: Wat peinst ge? Moesten we ons nu thopensmijten? k Heb daar al dat materiaal staan. k Heb een stelling van vijftien meter. MARNIX: Wat doen? NOËL: Dakgoten. MARNIX: Nee. NOËL: Of façades. Enen die aangeeft en enen die zet. MARNIX: Den bouw is niets voor t moment. NOËL: Ge moet in de renovatie gaan. MARNIX: Schraap- en prutswerk. NOËL: Of ruiten. Heb k ook nog aan gepeinsd. MARNIX: Ge hoort van niet anders. Iedereen wast ruiten tegenwoordig. NOËL: Waar dat ekik van spreek, is iets heel anders. BUILDINGS. 22

23 MARNIX: Hoe gaat ge dat doen? Met ladders? NOËL: Nee. Met een hydraulische lift. Ge weet wel met zo nen arm. k Heb mij geïnformeerd. MARNIX: Wat kost dat niet? NOËL: Ge koopt dat niet. Ge huurt dat. Een week in de maand. Ge hebt erbij die rijden. Enen rijdt en enen kuist. En enen doet de verdiepen beneden met de ladder. Er is geen één firma in t stad die t doet. MARNIX: Ge spreekt, met drie. En wie als derde? NOËL: Kadee. MARNIX: Ivan?! NOËL: Moest hij meedoen... MARNIX: Vergeet t, pa. Hij heeft hoogtevrees. NOËL: Als man beneden. MARNIX: Nee. NOËL: Hij is toch gestopt met school? MARNIX: k Peins als ge t hem gaat vragen dat hij u vierkant in uw wezen uitlacht. Hij is niet zo bezig met fysiek en sport lijk wij. NOËL: Hij deed toch judo en al. MARNIX: Waar dat gij nog van spreekt? Hij is artiest nu. Zo fotografie en al. Ook wreed met kleren bezig. Hij is gans anders nu dan ge peinst. 23

24 Gij spreekt van... Gij spreekt van hem... als manneke van acht negen jaar. (Het komt boven.) Hebt gij nooit geen goesting gehad om ons nekeer te zien? Uw zoons? Of kon t u niet schelen? NOËL: Toet dat t mij kon schelen. k Heb veel aan de deur gestaan. Maar k mocht niet binnen. MARNIX: Ge had kunnen schrijven. NOËL: Ik heb ik weet niet hoeveel keren geschreven. MARNIX: Naar ons?? NOËL: Met Sinterklaas. Met Nieuwjaar. Voor achter foto s te vragen. Met geld bij. Geen antwoord. Kwestie, wat heeft ze ermee gedaan? Verbrand heel zeker. Of weggesmeten. MARNIX: Uw eigen kinders niet mogen zien, werd ge daar niet koleirig van? NOËL: Ja. MARNIX: Ik word zot. Onnozel. Ik ben gescheiden, dat weet ge? NOËL: Ja. MARNIX: Mijn vrouw steekt mijne kleine weg. Ze stookt hem op tegen mij. NOËL: Ja. Zo dingen... MARNIX: Ma heeft ons nooit opgestookt tegen u. 24

25 NOËL: k Mocht ulder niet zien. k Was niets waard als vader. k Had ne slechte invloed op ulder. MARNIX: Ge dronk. NOËL: Een periode, ja. MARNIX: Ge sloeg haar. NOËL: k Heb haar nooit geslagen. MARNIX: Dat gekrijs? Dat bloed? Die blauwe plekken? NOËL: Mona? Nooit! MARNIX: Diene keer in de sneeuw - NOËL: Mona, die - MARNIX: - dat ge haar buiten hebt gesmeten. NOËL: - die kon u doen geloven dat gij t waart die een teloor had gebroken terwijl dat zij met de stukken in haar handen stond. MARNIX: Is t niet waar dan? NOËL: k Moest haar tegenhouden. Ze sloeg haar met haar hoofd tegen de kast dat t bloed uit hare neus spoot. Ze had haar eigen wat gedaan. In hare négligé buiten. Op hare blote voeten. In de sneeuw. Gaan bellen bij iedereen. Grote show voor heel de gebuurte. Alle registers open. Roepen. Ik was de smeerlap. Ik had haar geslagen. k Had niet aan haar geweest! 25

26 MARNIX: Als ge niet binnen mocht, waarom zijt ge ons nooit tegengekomen als we van t school kwamen? NOËL: Of mémé of Gusta was bij ulder. En achter nen tijd... k Was dan bij Chantal... MARNIX: Dan hebben we een ander karakter. Als ge uw kinders wilt zien, dan ziet ge ze. Ik geef nooit op. Mijn kleine is van mij. Ze mogen doen al wat ze willen. k Ga ervoor vechten tot de laatste snik. NOËL: Zijt gij weggegaan? Of - MARNIX: Weggegaan?! Ze heeft mij buiten laten zetten door de gendarms. NOËL: Van wat? MARNIX: Gene mens die t weet. Met haren advokaat. DIEFSTAL zogezeid. Haar zonnebank, dat k ze zou verkocht hebben zonder dat ze t wist. Zever. Ze stond er al vier jaar op dat kamerke. k Had geen plaats meer. k Moest mijn marchandise zetten. t Was voor mijn beroep! k Zeg: k Ga den boel hier nekeer opkuisen. k Laat nen opkoper komen. Lap. ZONDER MIJN CLIËNT HARE MEDEWETEN. NOËL: Ze zocht ne stok? MARNIX: Ne stok? Een heel bos! VERWAARLOZING. Dat was al niet waar. Ze heeft mij gewoon geen kans gegeven. BUITEN. Alles heb k voor haar gedaan. k Heb haar van de straat gehaald. Zonder mij had ze in de vitrine gezeten. 26

27 (met een grote veeg) Al weg. Bon ja, het is nu toch definitief. Ze heeft nu nen anderen. NOËL: Ze heeft nen nieuwe vent? MARNIX: Ja. NOËL: t Steekt u? MARNIX: Nee. Ja. Eigenlijk kan t mij niet schelen. Maar k wil niet dat ze in haar ongeluk loopt. Ja, het is allemaal niet waar wat dat k zeg. NOËL: Wat? MARNIX: Dat k t één en t ander gehoord heb. Guytje hier, Guytje daar. Wel ja, ze moet mij niet geloven. NOËL: Wat? MARNIX: Dat t ne gangster is, Guytje Van Heuverzwijn! NOËL: Van wat? MARNIX: Pa, hij staat met zes paarden in de manège. t Duurste model BMW. Hij ligt me ne yacht in Terneuzen. Al van de verdienste van dat bedrijfke van hem?! Allez?! Hij werkt hard., zegt ze mij. Of hij doet trafiek of hij heeft wijven zitten ieverans. NOËL: Dat hij maquereau zou zijn? MARNIX: k Peins dat. t IS NIET WAAR! GE ZIJT JALOERS! GE KUNT NIET VERDRAGEN DAT K IEMAND ANDERS HEB! Maar k ben t zeker. k Ga t haar bewijzen! 27

28 Guytje. Guytje. Dat k Guytje bij zijn pietje ga hebben. Dat t Guytje ribidibietje ga zijn. Guytje cachot. Achter slot. Krikkrak. De muit binnen en toe. Al moet k er heel t land voor omkeren. k Ben hem aan t zoeken en k ga hem vinden. Met zijn schoon italiaans costuum en zijn bruine schoentjes. Oh dat plaatske is hier leeg, k zal mij hier zetten. Met een gemak, lijk hij met zijnen auto in een parkeerplaatske schiet. Hij zal er neffen pakken. Dat k hem ga hebben. Hij zal met zijn autootje niet naar de garage moeten gaan, het zal een autootje voor t stort zijn! Ze heeft willen slaan naar mij. Wel, ik sla weer. En hard. NOËL: Hoe gaat ge dat bewijzen? MARNIX: Kijk pa, k ging t tegen niemand zeggen, omdat t nog altijd niet definitief is, maar de kans is groot dat k bij Rafke kan beginnen. NOËL: Bij Rafke? RAFKE PIEFPOEFPAF? MARNIX: Als detective. Hij wil mij de stiel leren. NOËL: Detective, hij? Hij is alzeleven nachtwaker geweest. MARNIX: Ja. Maar hij heeft nu met zijn broer een firma opgericht. Bewaking. Security. Zo bodyguard en al. Maar ook opsporing. Daar gaan ze nu ook mee beginnen. NOËL: Rafke heeft ne slag weg. MARNIX: Rafke misschien wel. Maar zijn broer niet. k Heb hem bezig gezien. Dat is een ander kaliber. En hij is de man van de kontrakten. Ze staan op nen helen groten opdracht bij een bedrijf. Screening van t personeel. Ne manager dat ze peinzen 28

29 dat hij informaties weggeeft aan de concurrentie. Een affaire van miljoenen. k Wil maar zeggen. Serieuze zaken. En ze zijn aan t groeien. t Is t begin. t Is nen enorm exploderenden business. Als k zou kunnen beginnen bij hen - t is nog maar kwestie van mijn kontrakt te tekenen (rode band karate, halve marathons, t feit dat k Rotweilers gekweekt heb, - dat is blijven klinken in hun oren) - als k zou kunnen beginnen, die informaties inwinnen over Guytje - en Rafke heeft al gezeid dat ze mij gaan meehelpen - dan gaat dat professioneel gebeuren! En het is niet verboden, waar? Informaties doorspelen aan de politie? Het is zelfs uw plicht als burger. De muit binnen, zeg ik u, en toe. (De deur gaat open. MÈMÈ, IVAN en ANDREÏ komen binnen.) IVAN: Wat?! Maar... Hij moet weg. Nooit niet meer. Ge hebt het mij gezworen, Marnix, dat we hem nooit meer wilden zien. Hij hij hij moet hier niet komen. Hij moet buitenblijven. MARNIX: Hij is hier juist voor die meubels. En daarachter is hij weg. MÈMÈ: (groet) Noël. NOËL: (groet) Mémé. MARNIX: Wie is dat? IVAN: t Nieuw lief van ma. MÈMÈ: Niet t lief. 29

30 IVAN: Toet, mémé. Hare vriend, zo zei ze t. ANDREÏ: Gutentag. IVAN: Hare russische vriend. Van Moskou. Hij lag daar voor zijn appandecit. In de kamer daarnevens. Ma en hij zijn aan de klap geraakt en t is grote liefde. Met bloemen en pralinen. Andreï, heet hij. Vandaag mocht hij buiten. Hij wilde ons familie leren kennen. En daarmee is thij meegekomen. (stelt voor) Mein Bruder Marnix. ANDREÏ: Angenehm. IVAN: Und mein Vater de Verrater. ANDREÏ: Angenehm. IVAN: Hij spreekt alleen een paar woorden duits. Wat ons ma daar tegen klapt? Ze kan geen duits. Maar ja, liefde heeft geen taal, nietwaar. Setzen Sie sich, bitte. (tegen Noël) Heft uw gat. Van uw plaats. Dat hij kan zitten mijn nieuwe vader. Ein Bierchen? Oder Kaffee? ANDREÏ: Kein Kaffee. Mein... IVAN: Natürlich, dein Appandecit. Nur wasser. Mémé, waar staat uw kristal? We gaan hem toch geen water geven in een uitgewassen mosterdpotglazeke? We moeten hem soigneren mijn toekomstige pa. MÈMÈ: Op t schap. (IVAN en MÈMÈ gaan naar de keuken.) (Ze zitten daar.) 30

31 ANDREÏ: Sie arbeit? MARNIX: Nein. Morgen misschien. NOËL: Ne rus. ANDREÏ: Ruski. NOËL: Kommunist. ANDREÏ: (lacht) Ich Demokrat. IVAN: (op met een glas water) Bitte. MARNIX: Wat doet hij in België? NOËL: Ja. IVAN: Vraag het hem. MARNIX: k Spreek geen duits. IVAN: (sarcastisch) In t russisch. (tegen Andreï) Sie fragen was Sie tun in Belgiën? ANDREÏ: Ah. Ich buziness. Antwerp. MARNIX: Falconplein. ANDREÏ: Wass? NOËL: Maffia. ANDREÏ: Ich nix maffia. Ich export. Petrol. NOËL: Petrol. Mijn hol. Mein nonkel in Krieg gevochten gegen Ihr. Oostfronter. ANDREÏ: Ich war Soldat in Afghanistan. Krieg nicht gut. 31

32 NOËL: Viel kaputt gemacht? Keel overgesneden? MARNIX: Afghanistan. Ze hebben daar verloren. NOËL: Ne rus godverdomme. IVAN: Als t u niet aanstaat, ga voort, hein! Ge hebt hier niet te zijn. Strontzak. MARNIX: Houdt op. IVAN: Gij. Wie gingt er hem buitenkloppen, den dag dat hij ne voet door de deur ging zetten? Ge ging zijn muil toestampen. Hij zit hier. Stamp ze toe. Wat komt hij hier doen? Twaalf jaar niets. Komt hij in ene keer papa spelen? MARNIX: Kom, Ivan. IVAN: Ene keer is thij geweest. Ne zondag. Toen dat k in t zeepreventorium zat voor mijn astma. Ene keer. En toen ma hem vroeg om mee te gaan voor Sinterklaas, weet ge wat hij zei? DE KLEINE, DAT HIJ DOODVALT VOOR MIJN PART! NOËL: In een ruzie. IVAN: Hebt ge t gezeid of niet? MARNIX: Doe nu niet onnozel. IVAN: Allez. Ge hebt mekaar dus gevonden. We hebben Carine daarstraks gezien op den bus. Uwe kleine. Hoe lang zijt ge al uit den bak? Gij zijt er nog niet bij geweest! Zo graag dat hij zijn kind ziet! Komm, Andreï. ANDREÏ: Wass? 32

33 IVAN: Ach, nur Familienproblemen. Kinder mit slechten Vätern. Komm, wir mussen gehen. MÈMÈ: Blijft ge niet eten? IVAN: k Ga hem t stad laten zien. Komm, Turist. ANDREÏ: Gehen Sie mit? IVAN: Sie müssen Schränke transportieren. Und dabei crevieren. ANDREÏ: Goodbye. (IVAN en ANDREÏ gaan weg.) NOËL: Ne rus begot. MARNIX: Wat heb k u gezeid, dat t nen heel anderen is of wij, Ivan. NOËL: (staat op) k Ben weg. MARNIX: k Ga u bellen zaterdag. NOËL: Mémé, dat oud papier in de gang? MÈMÈ: (vanuit de keuken) Pak maar mee. NOËL: (tegen Marnix) Ah ja, t staat acht frank de kilo. 33

34 D E R D E B E D R I J F MARNIX: (met een costume aan, komt uit de keuken) Wat staat al diene vodka te doen in de keuken? MÈMÈ: Dat is van Andreï. MARNIX: Wat staat zijnen drank hier te doen? MÈMÈ: Hij slaapt hier. MARNIX: Wat?! MÈMÈ: Van eergisteren al. Ze zijn ne relax gaan kopen. MARNIX: Mémé, maar zijt gij zot! Voor wat? t Is hier al zo klein. Kan thij niet op hotel gaan? MÈMÈ: Hij slaapt niet graag op hotel, zegt hij. Ze hebben alle kasten verschoven op t klein kamerke. MARNIX: En voor mij was er geen plaats. Allez, hij heeft hem hier geïnstalleerd? MÈMÈ: k Heb er gene last van. Gisteren heeft hij gekookt en heel mijn keuken opgekuist. Hij is proper en Ivan komt goed overéén met hem. Hij heeft al zo weinig vrienden. MARNIX: En hoelang is thij van plan te blijven? MÈMÈ: Hij wacht op een telefoontje uit Ibiza. Dan vertrekt hij met de vlieger. Vrijdag waarschijnlijk, peinst hij. MARNIX: Louche affaire als ge t mij vraagt. Ibiza. MÈMÈ: Hij heeft ons zelfs mee geïnviteerd. MARNIX: Dat hij hier maar zeer verdwijnt. Ge gaat last krijgen met de eigenaars. 34