W magazine WATERRATJES WOS. Bye bye summer. Programma Toertochten Grevelingen Kasterlee Franse Alpen Kasterlee 2 Handige kajakkar Surfspots.

Transcriptie

1 1 WATERRATJES WOS W magazine Jaargang 4 nr. 37 september 2015 Bye bye summer Ons Belgisch zomertje zit er weer op. Hopelijk heeft de maand september nog wat zon gespaard voor ons. Er staan nog wat activiteiten op de kalender en die kunnen best wat zon gebruiken. Deze zomer was het rustig op de spuikom. Onze leden vertoefden in het buitenland of hadden en vakantiejob zodat er wat minder tijd was om in de kajak te springen. Hopelijk vinden ze nu terug wat tijd om het water op te zoeken. We konden wel op heel wat jeugdige belangstelling rekenen tijdens de sportdagen van de Bredense jeugddienst. Er kwamen op beide maandagen een 30 tal kinderen kennismaken met de kajaksport. Misschien zijn er een paar aangestoken door de kajakmicrobe. We hebben zelfs een ex-minister over de vloer gehad die ons tijdens een sportdag van samen divers uit Oostende kwam assisteren. Johan Vandelanotte sprong gezwind de motorboot in en hielp samen met Jan om de gekantelde kajakkers op het droge te helpen. Ik wil ook nog eens de leden bedanken die zich hebben vrijgemaakt om deze activiteiten te begeleiden. Er wacht jullie nog een verrassing op 27/09. Je dient hiervoor wel nog in te schrijven. Meer info vind je verder in dit magazine. inhoud Programma Toertochten Grevelingen Kasterlee Franse Alpen Kasterlee 2 Handige kajakkar Surfspots Patriek

2 2 Programma september september: kajak spuikom Vanaf 19u Mediterraans buffet clubhuis 6 september: kajak op zee 12 september: Openwatersportdag 2015 (10u-17u) Info: 13 september: Grachtentocht Diksmuide begeleiding jeugdtriatlon Brugge 19 september: sportdag CM Zuid-West-Vlaanderen Ieperleetocht 20 september: kajak op zee 26 september: kajak spuikom 27 september: verrassingsuitstap vertrek 13u clubhuis. Kajak op zee gaat enkel door als de omstandigheden gunstig zijn. ( weer en golven ) Voor deelname toertochten zich wenden tot Jan. Op eigen initiatief deelnemen kan ook. Je kan een kajak reserveren uit de loods. Gelieve wel eerst een mailtje te sturen naar mij. De Brugse Triathlon club is op zoek naar een 3 tal kajakkers die willen helpen bij de jeugdtriathlon op de Damse vaart. Eerste wedstrijd start om 12u. Meer info bij Patriek. Op 19 september sportdag CM. Er zijn 25 mensen ingeschreven voor een kajakinitiatie. Alle hulp is welkom. Verrassingsuitstap: zie rondgestuurde mail 18/08

3 3 Toertochten september Grachtentochten, Diksmuide 12 en 13 september 2015 Twee dagen varen op de grachtjes rond Oostkerke. Op zaterdag varen we richting Lovaart en keren we terug via Lampernisse. Op zondag varen we via de Grote Beverdijkvaart, ooit de scheidingslijn tussen Belgische en Duitse troepen in Wereldoorlog I, richting Booitshoeke. Na de middagstop bereiken we via Roesdamme opnieuw het kerkplein van Oostkerke. (20 km) Inschrijven: clubloods De Billander: Heernisse 3A, 8600 Diksmuide van 9utot 10u kamperen: van vrijdag tot maandagochtend mogelijkheid tot gratis kamperen op het clubterrein. randactiviteiten: De Billander biedt alle deelnemers aan de middagstop soep aan. Op zaterdagavond zet onze keukenploeg haar beste beentje voor en serveert zalm op de BBQ (12 euro / volwassene en 8 euro / kind). Ieperleetochten, Ieper 19 en 20 september Zaterdag om 11u30 stipt vertrek naar de startplaats. De picknick kan men nuttigen aan de startplaats, waar er gratis soep voorzien wordt. We varen op de Lovaart van de fintele naar millebrug en terug. inschrijvingen:oostkaai 18b, 8972 IEPER van 9u tot 11u30 kamperen: Vanaf vrijdagavond aan het clubhuis te Ieper, Oostkaai 18b randactiviteiten: mogelijkheid om een verkorte versie te varen. halfweg de tocht zijn er een aantal volksspelen voorzien + een verrassing Zondag 34km: start in Roebrugge tot Ieper ( IRWV ) 22km: start in Fintele tot Ieper (IRWV ) Tijdens beide tochten is er de mogelijkheid om te stoppen aan het eerste sas (Boezinge) Op zondag 27 augustus had ik graag een verrassingsuitstap gepland voor al onze kajakkers. Vertrek aan clubhuis om 13u. De bestemming is ongeveer een uurtje rijden. Voor één keer zal er geen water aan te pas komen. De kostprijs voor deze activiteit bedraagt normaal 15 per persoon. Om alle helpende handen te bedanken die deze zomer de initiaties hebben verzorgd zal de clubkas hun bijdrage betalen. Dus Tibo, Tim, Laure, Bram, Wout, Marte, Johan en Jan zijn bij de gelukkigen. Wie nog van dit voordeel wil genieten kan nog komen helpen op zaterdag 19 september tijdens de sportdag van CM vanaf 13.30u. Er is één voorwaarde verbonden aan de activiteit, we dienen met minstens 15 deelnemers te zijn. Wil je mee, stuur dan snel een mailtje en als we aan 15 deelnemers komen kan ik reserveren.

4 4 Tochtje op de Grevelingen. Zondag 26 juli een tochtje met de kajak om de Grevelingen van de jachthaven West repart, in het hoekje tussen de Brouwersdam en Scharendijke, naar Ossehoek. Het weer was ideaal voor een tochtje, rond de 20 C luchtemperatuur en watertemperatuur van 18 C, 3 tot 4 Bf. Dus nog te doen met droogpak. Met dit tochtje was mijn ronde rond de Grevelingen voltooid en het was alleszins de moeite waard voor wie houdt van wat groter water en mooi aangelegde oevers en eilandjes. Het is een kleine afdaling naar het strandje zodat een kajakkarretje wel handig is; zeker als ge er alleen voorstaat. Even een terugblik naar het haventje van vertrek, kwestie van het te herkennen bij terugkomst. Naar het eiland met het vakantiepark "Port Zelande" achter de Middelplaat door. Er zijn daar enkele mooie aanlegplaatsen. Het eilandje de Ossehoek gerond, om te zien wat het te bieden had.en zoals gewoonlijk zijn er ook mooie jachtjes te bezichtigen. Langs de huisjes van het vakantiepark, die langs deze kant van het eiland te zien zijn, en terug naar een strandje op de Ossehoek om de boterhammetjes aan te spreken en terug de Grevelingen op naar Scharendijke. Daar eens gaan kijken in het jachthaventje en zo terug naar ons vertrekhaventje na weeral een mooi tochtje. Aan de zoutkringen op mijn pak en spatdek was te zien dat er soms wat buiswater en golfjes waren. Maar daarvoor doen we het dan ook. Paul

5 5 Kasterlee 2015 Na wat kleine hindernissen kom ik uiteindelijk drie kwartier later dan afgesproken aan bij Thibo. Daar aangekomen blijkt dat de remorque in de kajaks past i.p.v. omgekeerd dus besluiten we wijs om de remorque te nemen van Marcel. Na het vastsjorren van de kajaks, dat ik ook wijs overlaat aan Marcel en Thibo, en de duizenden bedankjes omdat ik Thibo meeneem, vertrekken we richting Kasterlee met een appeltaart waarvan we zeker 3 dagen kunnen smullen (gekregen van Marcel en Irene samen met de duizend bedankjes). Allé we dachten dat het richting Kasterlee was. De GPS had andere plannen en liet ons eventjes van Brussel genieten om dan van Brussel naar Antwerpen naar Kasterlee te rijden. Veel leute van de kajakvrienden die reeds ter plaatste waren. Maar aan de andere kant hebben wij er 2 uur over gedaan en zij wel 3 uur??? Om 20 uur (en na enkele berichten van een enthousiaste Tim waar we toch bleven) zijn we dan toch ter plaatse (wat toch een veel betere prestatie is dan 2 jaar ervoor, niet??). We vergezellen de bende en drinken een goeien vooraleer de tent op te zetten (lees tent uitgooien). Ik was beter voorzien dan 2 jaar geleden en vorig jaar want had een matras bij (die ik reeds had opgepompt!). Bleek dat de matras 1,5x de tent had van lengte. Een Hollandse dame kwam zien hoe ik dat zou oplossen. Dubbel plooien, vasthouden, in tent stoppen en loslaten. Tent nam vreemde vorm aan maar ik had wel een matras om op te liggen (toch de 1ste nacht), 2e nacht werd het duidelijk dat het gaatje in de matras iets groter was dan gedacht en werd het duidelijk dat de grond niet effen was. Thibo en ik hadden denk ik veel geluk dat het niet heeft geregend anders konden we wel eens gedoucht zijn voor we opstonden. Onze eerste kajakdag. Iedereen in vorm. Bij het inschrijven bleek dat Stien en Bjorn al zodanig lang niet meer gekajakt hadden dat ze uit het kajakbestand waren verwijderd (J). Geen erg, we konden allemaal varen. Na de eerste 6 km zag ik een stop (voor de ene een plasstop, voor de andere een eetstop). Na lange tijd niet meer gevaren te hebben was ik compleet vergeten hoeveel honger je krijgt na wat inspanning. Moet toegeven, had het niet gemakkelijk. Bleek ook de volgende dag toen ik mijn armen niet meer omhoog kreeg. Stien, Bjorn en Niels vertrokken de zaterdag na de 1ste tocht. De anderen genoten van een heerlijke BBQ. Altijd dik in orde daar.bij het aanschuiven voor een 2e stukje vlees zag ik plots sterretjes terwijl het helemaal de tijd er nog niet voor was. Ik besloot wijs naar de tent te gaan om wat te liggen voor de fuif begon (die ik trouwens niet meer meegemaakt heb, ongelooflijk!!!). Marianne en Jan, altijd bezorgd en hulpvaardig, kwamen toch eens zien of ik wel nog ademde. Ademen ja, verder niets meer. 2e dag Kasterlee was voor mij een bardag. Gezien de sterren en de bijna onbeweeglijke armen. Thibo en Tim, enthousiast zoals altijd zijn wel vertrokken op de 2e tocht. Nadat Jan en Thibo (terug voor alle veiligheid) de kajaks bij ons had vastgesjord zijn we vertrokken richting Antwerpen (zonder Brussel) naar huis (rijdt inderdaad vlotter, dank u Jan!).Nog een filmpje en dan mijn bed in. Uiteindelijk heb ik van de film evenveel gezien als van de fuif. Het is weer een prachtige herinnering en bevestiging dat Kasterlee de moeite waard is. Heb beloofd aan de vrienden van Kasterlee dat we volgend jaar met 20 personen zullen zijn Ulriche

6 6 Kajakreis Franse Alpen 3guys 1 car. Mei 2015, dankzij de problemen tijdens de instructeur B cursus (wildwater kajak) heb ik niet kunnen deelnemen aan de stage in juli en september. Het was dus iets meer dan een jaar geleden dat ik nog eens zwaarder wildwater had gevaren. Het was dus al een lange tijd aan het kriebelen maar nu werd het ondraaglijk. De enige remedie hiervoor, een kajakreis plannen. Na wat mailverkeer met andere cursisten vond ik 2 kompanen die wel zin hadden in een trip maar nog geen concrete plannen hadden. Na overleg besloten we om de eerste 12dagen van juli te gaan kajakken, de locatie: de Franse Alpen. Dit was trouwens ook de bestemming voor de kclub van Tim zijn ouders, één van kompanen, de andere deelnemer was Siemen. We hadden dus al een plaats en een periode maar het belangrijkste ontbrak nog, namelijk een auto. Na lang aandringen mocht Tim de tweede auto van zijn ouders gebruiken, namelijk een 18jaar oude Ford Galaxy zonder airco. Dus waren wij klaar om te vertrekken, nog 2 maandjes werken weliswaar. Het concept van de reis zou simpel zijn. Zoveel mogelijk varen, liefst rivieren klasse 3, 4 en 4+, eventueel misschien zelfs klasse 5 en zo low budget mogelijk. Logisch aangezien we met 2 studenten en een tijdelijk werkloze leerkracht waren. De 2 maanden voor de reis regelden we vooral wie voor wat ging zorgen (tenten, inkopen, rivierbeschrijvingen, gasvuurtjes, Ehbo, enz.). Woensdag 1 juli was het dan eindelijk zo. We hadden s avonds afgesproken bij Tim om de auto te laden en dan de donderdagochtend te vertrekken. Tim woont helaas in Kampenhout en dat ligt niet echt bij de deur, gelukkig was mijn papa zo vriendelijk om mij naar daar te voeren (via deze weg wil ik jou daar ook nog eens voor bedanken papa). Na het inladen en nog wat bij te praten besloten we om te gaan slapen zodat we uitgerust waren om de volgende dag te rijden. Om de reiskosten nog wat te drukken namen we een liftster mee. De eindbestemming van de reis was Briançon. Dit was wat ver om in één stuk te rijden. We besloten dus om een tussenstop te maken in de buurt van Gap en daar al te varen. De liftster moest afgezet worden aan het station van Gap dus dit was ideaal. De rit zelf verliep zeer vlot. In Gap gingen we de Séveraisse varen. Het stuk die wij van plan waren te varen was ongeveer 8 km lang en was klassn 2 tot 3 met een passage 3+, ideaal om op te warmen. Maar eerst moesten we een plaats vinden om de nacht door te brengen. Een camping vinden tijdens de zomervakantie in Frankrijk gaat zeer vlot dus het duurde niet lang voor ons tentje opstond en het eten klaar was. Ochtendstond heeft goud in de mond. Na een niet zo n goede nacht werd ik al vroeg wakker, uitgeslapen maar toch vroeg. De boosdoener was een pauw die voor nachtlawaai had gezorgd. Mijn reisgenoten lagen nog te slapen en ik besloot om een kleine ochtendwandeling te maken en te genieten van de bergen en de berglucht. Na een stevig ontbijt en een douche reden we naar de instapplaats. Onderweg zijn we een paar keer gestopt om te kijken naar de verschillende-

7 passages op de rivier. Aangezien we maar met 1 auto waren was het de bedoeling dat er telkens iemand met de auto naar het eindpunt rijdt om dan van daar terug naar de instapplaats te liften. Siemen was eerst aan de beurt. Hij was al snel terug na een lift van een vriendelijke local. Na het omkleden konden we eindelijk het water op. Lekker warm weer en stromend fris smeltwater de combinatie voor een zalige vakantie. De rivier had water genoeg zodat we niet constant op de stenen zaten. Het was een zalige opwarmer en ook de natuur sprak tot de verbeelding. De 8km,vlogen voorbij en in geen tijd kwamen we bij de uitstapplaats. Tijdens het eten bespraken we wat onze volgende stap was, of de rivier nog eens varen of wat verder rijden naar de volgende rivier de Drac. We besloten om door te rijden naar de Drac omdat de camping uitbater gezegd had dat hier veel water stond. Na het eten en inladen vertrokken we, daar aangekomen bleek er weinig tot geen water te staan en konden we dus niet varen. Toen hebben we maar besloten om door te rijden naar de Ubaye. Een mooie rivier die uitkomt in Lac de Serre Ponçon. Daar aangekomen was het nog redelijk vroeg maar toch al te laat om nog te gaan varen. We zijn dan maar wat gaan praten met enkele locals van een rafting bedrijf om wat inlichtingen in te winnen omtrent de waterstand, de verschillende trajecten en de moeilijke passages. Omdat we de reis ook zo goedkoop mogelijk wilden houden dachten we van wild te kamperen maar na een vergeefse zoektocht hebben we onze tent maar opgezet op een camping. Na een zalige douche, een stevig avondmaal en wat boys-talk besloten we om onze slaapzak op te zoeken zodat we fris en monter de volgende dag konden aanvatten. Through the Canyon. Vandaag stond de Ubaye op het programma. Na een stevig ontbijt en het inladen van de auto reden we naar de start van het stuk dat we gingen varen. Dit was maar 1minuutje rijden aangezien de instapplaats vlak bij de camping lag. Vandaag was het mijn beurt om de auto aan het einde te gaan zetten en dan terug te liften. Het liften ging zeer vlot, ik kreeg een lift van een oude dame in een auto met airco, wat een luxe. Het stuk van de Ubaye dat we gingen varen was het klassiek stuk, een goeie 12km, klasse Het volume van de rivier was voldoende om goed te kunnen varen, het weer was zalig en het water was lekker fris ideaal dus. De afvaart verliep vlot met hier en daar een zwaardere passage. Ook de natuur was prachtig we zaten namelijk in een kloof en rondom ons alleen maar bergen, een extra voordeel was dat de baan bijna niet langs de rivier liep dus was het ook nog eens super rustig, dat is pas kajakken als God in Frankrijk. Net voor de uitstap plaats wordt de kloof ineens een stuk smaller wat leidt tot een stuk van 100à200m door een prachtig begroeide kloof. Dit was voor mij, op natuur vlak, één van de hoogtepunten van de reis. We hadden de avond voordien ook beslist om het stuk boven het klassieke deel te doen in de namiddag. We zouden starten in La Fresquiére. Dit was een iets zwaarder stuk met passages klasse 4. Hoewel het korter was wisten we dat het wat meer tijd zou vergen aangezien we regelmatig zouden uit moeten stappen om te scouten en te beveiligen. Na dit zwaarder stuk volgde dan weer het klassieke stuk. Terwijl Tim de auto naar het eindpunt reed waren enkele kajakkers komen opdagen die ook dit stuk gingen varen. Na wat praten over de waterstand en de moeilijke passage vertrokken ze. Eens Tim terug was konden wij ons ook klaar maken om te vertrekken. 7

8 Het begin was heel technisch, veel rotsblokken en veel verschillende lijnen die je kon varen. Het voordeel was dat er meerdere mogelijke lijnen waren het nadeel dat je snel moest kunnen beslissen. Dergelijke passages vind ik zalig, zeer technisch en snel reageren de max gewoon. Na dit technisch stuk kwam dan een rustig stuk dat ons waarschuwde voor een iets zwaardere passage. Na wat scout werk en overleg welke lijn we gingen varen kropen we terug in onze boot om één voor één onze uitgezette lijn te varen. Alles verliep vlot en iedereen kon met succes zijn lijn varen. Na wat rustiger water kwamen we bij de tweede passage. Na scouten zagen we dat er hier maar 1 mogelijke lijn was. In het midden van de rivier was een klein sprongetje Het enige nadeel was dat je er niet bij kon om te beveiligen alsook dat het gaatje na de sprong er niet echt zuiver uit zag. Tim en Siemen besloten om over te dragen en ik besloot om het te varen. De sprong bleek makkelijker dan verwacht en zo kwam ik mooi in het keerwater terecht waar Siemen en Tim lagen te wachten. Hierna kwam een zwaar verblokt stuk waar het water hard stroomde, ook hier was er maar één juiste lijn, Siemen en ik konden mooi de lijn houden maar Tim ging plots onder. Gelukkig kan Tim goed eskimoteren en was hij snel genoeg boven om de volgende reeks stenen te ontwijken. Siemen en ik waren toch even geschrokken, dat was nu ook de plaats niet waar je zou willen zwemmen. Na dit stuk was er nog 1 klein sprongetje waar iedereen vlot over ging. Super trots op onszelf en super gelukkig dat we dit stuk hadden gevaren kwamen we terug op het klassieke stuk uit. Na het zwaardere stuk stelde dit niet veel meer voor. Het was ook al de 2de keer dat we dit vaarden dus wisten we wat we konden verwachten. Er werd wat meer gespeeld en gelachen en natuurlijk genoten van de rust en de natuur. Het leuke aan dit klassieke stuk was dat we nog eens door die prachtige kloof konden varen. Bij aankomst was het weer het gebruikelijke ritueel, de kleren laten drogen terwijl we de boten op het dak bonden, overleggen wat we die avond nog gingen doen, kleren inpakken en vertrekken. Het plan was om eerst inkopen te doen voor avondeten, er stond spaghetti op het menu, en dan door te rijden naar een soort van semi-wildkampeer plaats aan de Onde. De rit naar deze camping was prachtig, een klein baantje in de bergen door typische kleine Franse bergdorpjes. Eens aangekomen op de camping begon de zon al onder te gaan, het wordt net iets sneller donker in de bergen dan hier aan de kust, en besloten we om eerst het eten te maken en dan onze tent op te zetten. Het was een smijttentje dus dat zou niet zo moeilijk zijn om deze in het donker op te zetten. Na dat iedereen zijn deel had geholpen aan de spaghetti konden we eindelijk eten want van kajakken krijg je honger. De spaghetti ging dan ook vlot naar binnen. Het ging een zalige nacht geweest zijn was het niet dat midden in de nacht het auto alarm plots afging. Het duurde even tegen dat we dit hadden afgezet ondertussen waren we alle drie al volledig wakker. Het duurde dan ook weer even voor we weer in slaap vielen. Het vervolg van ons reisverslag kun je lezen in W Magazine van oktober. Filmpjes : Dennis 8

9 9

10 10 Kasterlee (Paparazzi Jan) Door omstandigheden heeft de club vorig jaar moeten passen voor deze tocht. Dit jaar was deze tocht door een milieuverontreiniging weer bijna in het water gevallen, maar het snelle ingrijpen van de gemeente Kasterlee heeft het ergste voorkomen en zo kon de club dan toch deelnemen in het mooie Kasterlee. Ruim op tijd vertrokken heeft een monsterfile in de omgeving van Antwerpen ervoor gezorgd dat we pas in de late namiddag op onze bestemming geraakte. De nieuwe kampeerplaats bleek ruim en groot, maar was toch reeds voor 90% volzet. Iets na ons kwamen dan Bjorn en Co aan, maar op Ulriche en Tibo was het nog lang wachten. Een GPS die je via Brussel naar Antwerpen laat rijden, daar is toch iets mis mee!!! ;-) Op zaterdag hebben we eerst genoten van een lekker caravan tent - ontbijt en dan was het tijd om te starten voor de tocht naar Grobbendonk. Onderweg had de paparazzi zich weer strategisch opgesteld om enkele mooie sfeerfoto s op de gevoelige plaat (geheugenkaart) vast te leggen.

11 11 De middagstop was voorzien in Herentals, aan het clublokaal De Hut. Op het eindpunt in Grobbendonk had de organisatie voor een lijnbus gezorgd, zodat de deelnemers in alle veiligheid konden terug keren naar de startplaats. Eveneens werd ervoor gezorgd dat alle kajaks terug naar de startplaats werden vervoerd. Bjorn en Co moesten ons de zaterdagavond verlaten wegens familiefeest op zondag. Voor de achterblijvers kon er na een verkwikkende douche dan aangeschoven worden voor een heerlijke BBQ. Echter onze Ulriche was geveld door een zonneslag en heeft de ganse avond in haar tentje doorgebracht. Op zondag stond dan een korte tocht op het programma van Kasterlee naar de watermolen in Retie. Beide dames zagen het niet meer zitten, zodat het vandaag enkel Tim en Tibo waren die de kleuren van de waterratjes hebben vertegenwoordigt. Aan de molen was het dan tijd om wat te spelen, al is dat met een toerkajak niet zo evident.. Moe maar voldaan is iedereen dan weer (veilig en vlot) thuis geraakt en gaan we volgend jaar zeker weer deelnemen aan deze mooie tocht.

12 12 Handige kajakker. Pas verschenen op de Brasschaatse wegen, de kajak op de fietskar op weg naar het lokaal trainingsparcours (Schoten vaart) met onderweg een col buiten klassement over de autostrade. Met dank aan de lokale politie voor de suggestie van de "lange lading" plaat. Er zijn nu eenmaal op het fietspad ook fietsers en bromfietsers die zitten te chatten op de smartphone en die niet direct een kajak voor hen verwachten... Het is een gewone fietskar met verlengde trekstang. De lange lading plaat heb ik opvouwbaar gemaakt zodat ik ze kan wegbergen in de kajak. Ik heb de spijtige ervaring dat alles dat enigszins los hangt aan de fiets snel kan verdwijnen. Wat ik niet kan vastmaken moet dus mee. Dit is dan de uitvoering met stabilisatie stang van de trekstang naar de rechterkant van de kajakkar en een rekker van de boeg naar de trekstang. Ook aan 20 km /uur was geen schommeling merkbaar. Dus ik neem aan dat mijn kruissnelheid van 12 tot 13 km/uur geen problemen gaat geven. Als ik de fiets met kar achterlaat dan leg ik ze beide op slot en neem ook het koppelstuk met de fiets mee (zwart deel). Dat is maar twee borgpennen losmaken en plaats neemt dat ook niet in. Om liefhebbers wat te ontmoedigen. Het is dus een kleine biathlon, 6 km fietsen, 10 km kajakken op de rustige met groen omzoomde Schoten vaart, en 6 km terug huiswaarts. Paul

13 13 Spring maar achterop bij mij... Startproblemen even duwen West Vlaming steek kanaal over met zeekajak. Ook de dames staan hun mannetje. Studeren in Zwitserland