Leeuwarder Vogelvrienden

Transcriptie

1 1982 De jaarvergadering van dit jaar draagt een feestelijk tintje in verband met ons 10-jarig bestaan. De leden worden aan het begin van de avond getrakteerd op koffie met gebak en in de pauze worden enkele consumpties aangeboden waarbij kaas, worst en bittergarnituur wordt geserveerd. Het Huishoudelijk Reglement wordt op een aantal punten gewijzigd. Zo zal de contributie worden verhoogd naar F 40,-- per jaar voor volwassen leden en de jeugdleden gaan F 32,-- per jaar betalen. Deze verhoging is mede ingegeven door het feit dat de afdracht aan de Bond dit jaar wordt verhoogd. Het niet lid mogen zijn van andere vogelverenigingen zal gewijzigd worden. In een uitbreiding wordt vastgelegd dat speciaalclubs hierop een uitzondering zullen zijn. Aan het eind van de bijeenkomst wordt onder het genot van een hapje en een drankje nog gezellig nagepraat over de hoogtepunten van de afgelopen tien jaar. In februari moet noodgedwongen een praatavond worden gehouden. De heer Zwiers uit Assen, keurmeester kleurkanaries, had een dialezing zullen houden, maar moest op het laatste moment afzeggen wegens ziekte. Het wordt een korte vergadering, maar omdat men besluit de avond in het café voort te zetten komen de meeste leden toch laat weer bij moeder de vrouw. De heer Zwiers is echter in maart wel van de partij en toont ons de meest voorkomende kleurslagen bij de kanaries. Hij laat ons aan de hand van dia s zowel goede als slechte exemplaren zien en maakt ons duidelijk wat wel en niet op tentoonstellingen wordt gevraagd. Pikant detail is dat spreker politieagent is geweest in de plaats waar ook onze TT- secretaris vandaan komt en hij merkt dan ook fijntjes op dat hij de heer van Wijngaarden verscheidene malen op het bureau heeft gehad voor lichte vergrijpen. De verloting van deze avond brengt het recordbedrag van F 152,-- op. De hoofdprijs is namelijk een driemaster in een fles, die is vervaardigd en aangeboden door ons lid de heer R. Dijkstra. In het clubblad van deze maand is een grap geplaatst waar ex-agent Zwiers de humor wel van kan inzien: Een Groninger (misschien wel die uit het bestuur) fietst op de Voorstreek zonder licht. Een politieagent houdt hem aan en dan blijkt dat zijn remmen ook niet in orde zijn. Dat gaat u minstens vijftig gulden kosten zegt die agent tegen hem. Zegt de Groninger: dat geeft niet hoor, als hij zaterdag maar weer klaar is!!?? De afgelopen jaren zijn wij er al een aantal malen op gewezen dat we op onze show geen openklasse vogels en overjarige eigen kweek mogen accepteren voor Nationale tentoonstellingen, omdat dit in strijd is met de reglementen. Oogluikend zijn deze vogels (van de leden) tot heden wel toegelaten en gekeurd, maar nu ook het districtsbestuur ons hierover op de vingers heeft getikt, wordt in april besloten de binnen de vereniging circulerende OK- en OEK wisselprijzen af te schaffen. De laatste winnaars zullen ze derhalve in bezit mogen houden. Schrijven Districtsbestuur verbod OK- en OEK vogels. In mei wordt het geplande verenigingsreisje gehouden, waaraan ongeveer 15 leden met hun partner deelnemen. Martin van Wijngaarden tekent voor het verslag. Leeuwarder Vogelvrienden

2 Vrijdagmorgen, 21 mei. Tegen acht uur staan we allen klaar bij de Oude Veemarkt om eindelijk de trip naar Walsrode te maken, waarvoor we al enige tijd gespaard hebben. Er ontbreekt echter nog één lid die ons al vaker voor verrassingen heeft doen laten staan, we zien daar dus niet raar van op. Als de touringcar om precies acht uur arriveert en de deur open gaat, blijkt de chauffeur zijn eerste passagiers reeds te hebben. Juist ja, het echtpaar Cornelis de Boer heeft zich al breeduit genesteld. Ze hadden, op weg naar het verzamelpunt, de bus staande gehouden, op de gok dat het de onze zou zijn en ziedaar... BINGO!!! Na kennisgemaakt te hebben met chauffeur Kees Westra worden we welkom geheten door onze voorzitter. Deze kijkt wel even vreemd op als er op zijn vraag of ieder zijn benodigde papieren bij zich heeft, door van der Ploeg ontkennend geantwoord wordt. Geen paniek, chauffeur Kees, wordt vakkundig door Sietze Vijver naar de tamelijk smalle Mendelssohnstraat geloodst. Na deze sensatie verlaten we Leeuwarden, sommigen achteromkijkend naar de Oldehove, die steeds kleiner wordt... Eén stel echter kijkt strak voor zich uit, want hoe kleiner de Oldehove wordt, hoe groter de Martinitoren! In de buurt van Groningen genieten ze met volle teugen, het raam moet zelfs even open! Sommigen beginnen na het passeren van de stad Groningen, hun Duitse taal wat op te halen, wat onder leiding van Sjoukje de Jong aardig lukt, want zij heeft een Duits woordenboek bij de hand. Bij Nieuwe Schans zou een koffiestop gehouden worden, maar dat kan niet doorgaan daar alles nog dicht is. Chauffeur Kees spreekt ons wat moed in en zorgt ervoor dat de eerste de beste gelegenheid wordt aangedaan. De gewoonten zijn in Duitsland wat anders dan gij ons. Je krijgt daar namelijk een kannetje koffie, waar twee kopjes uit kunnen, zodat men maar één keer hoeft te bedienen, want men neemt toch bijna altijd twee bakjes. Na de koffie een kleine wandeling en wat foto s nemen. Tijdens de wandeling blijkt dat Jacob van Dijk, naast zijn vogelhobby, nog een hobby heeft, namelijk het verzamelen van lege flessen, die her en der in het bos liggen. Maar na veel overredingskracht van de voorzitter, het is maar een klein busje met weinig bagageruimte, laat hij ze toch met weemoed achter. Onderweg naar de bus wordt op verzoek van een vriendelijke Duitser nog even zijn bootkar door een hekje getild, maar omdat vriend van Dijk het gevaarte met een reuze knal liet vallen, kon er geen bedankje meer af. Nu op naar het openluchtmuseum. Op weg daarheen zien we nog een prachtige Zweedse boot, ongeveer 40 meter uit de kant, voor anker liggen, wat bij mevrouw de Boer de vraag oproept hoe die mensen ooit van boord moeten komen. Sietze Vijver geeft haar de oplossing; dergelijke boten hebben altijd een pols aan boord... In het openluchtmuseum kan een ieder zijns weegs gaan, maar als echte vrienden blijft men toch in groepjes bij elkaar om het park te bezichtigen. Chauffeur Kees Westra, de heer en mevrouw de Boer en de heer en mevrouw van der Weijde. Leeuwarder Vogelvrienden

3 Het prachtig beplante museum omsluit een mooi kerkje, waar velen even plaatsnemen in de oude banken. Tot ieders verbazing begint plotseling het orgel een opgewekt melodietje ten gehore te brengen en bij nader onderzoek blijkt de heer de Boer van alle markten thuis te zijn, want hij zit als een volleerd organist achter de toetsen en speelt de sterren van de hemel. Ook onze penningmeester Tjeerd van der Ploeg komt aan zijn trekken, want bij bijna ieder huis staat wel iets wat hem aan vroeger doet denken, namelijk een oude fiets. Martin van Wijngaarden heeft sterk het vermoeden dat één van die fietsen van zijn opa is geweest. Na een vrij lange wandeling door dit prachtige museum wordt er gepauzeerd en wordt er gebruik gemaakt van een drankje op het terras, waar de vinken vrolijk op en om de tafeltjes hippen. Dat er onder de Leeuwarder Vogelvrienden ook mensen met hersens zitten blijkt wel uit het feit dat er drie echtparen zijn die nog niet vergeten zijn dat je hier in Duitsland koffie per kannetje krijgt, zodat ze, om de kosten niet te hoog op te laten lopen, besluiten drie kannetjes koffie bestellen, maar er niet bij stil staan dat ze het dan wel met drie kopjes moeten doen... Na al dat bijtanken moet er ook wel even afgevoerd worden, waar in een prachtige kelderruimte gelegenheid voor is. Op het ene kozijn een aanduidingletter D en op het andere de letter H. Daar er zeer modern sanitair aanwezig is, wat Bouwe van der Weijde als vakman zeer aanspreekt, maakt deze met enige andere heren langdurig gebruik van warme lucht handdrogers en ontdekt plotseling dat Cornelis de Boer bij de ingang voor de dames naar binnen gaat. Hem hier even later op attenderend, laat de Boer weten het gekletter om hem heen wel vreemd gevonden te hebben, maar dat hij verder geen rare reacties van de aanwezigen heeft gekregen. Na dit voorval besloot chauffeur Kees toch maar het park te verlaten en op weg te gaan naar het hotel, daar hij had vernomen dat de meesten ook wel wat trek in eten hadden gekregen. Hotel Waldfrieden te Düsen. Eenmaal aangekomen konden we direct door naar het restaurantgedeelte. Na een smakelijk soepje komt het vlees op tafel, waar enkelen al even geïnteresseerd naar gekeken hebben, maar voor een aantal wordt dit een desillusie. Je moet een gebit van uitstekende kwaliteit hebben, of van roestvrij staal, om het stuk te krijgen. Dat Johan Beckers en een goed gebit en een goede maag heeft wordt al snel door van der Ploeg opgemerkt, zodat Johan in het bezit komt van een dubbele portie. Dat diezelfde van der Ploeg met zijn gebit geen moeite heeft met zijn ijsje en dit in ijltempo naar binnen werkt, wordt meteen door Arie van Merode opgemerkt, zodat ook buiten de landsgrenzen blijkt dat Leeuwarder Vogelvrienden echte vrienden zijn! Nadat door de voorzitter de toestand van de gebitten is gecontroleerd, gaat het op naar de kegelbaan. Hiervoor hebben we een onpartijdige jury, namelijk Ypie Beckers en Doety van Wijngaarden, die het geheel goed bijhouden en onze Berlikumer, Tjeerd Posthuma, die voor het mechanische gedeelte zorg draagt. Dat hem dat goed afgaat blijkt wel hieruit, het lukt hem meerdere malen de kegels op te trekken voordat de bal er is..., geweldig toch? Leeuwarder Vogelvrienden

4 Onze chauffeur moest er eerst even in komen, maar later kan hij goed met de middenmoot mee komen, omdat hij de humor van de vogelvrienden steeds beter gaat begrijpen. Voornoemde jury bedenkt steeds nieuwe spelvormen, die door de verschillende ploegen moeten worden uitgevoerd en om de beste kegellaar boven tafel te krijgen worden zelfs punten gegeven als de bal door de goot langs de kegels vliegt. Hierna is het de hoogste tijd om naar bed te gaan, vele oudjes zijn reeds vertrokken. Pas nu komen we er achter dat er niet genoeg bedden beschikbaar zijn! De eigenaar vindt al snel een oplossing, tenminste als wij met zijn voorstel akkoord gaan. Het echtpaar Jorna kan gebruik maken van de bruidssuite, waar ze, misschien door opgedane ervaringen in de eerste huwelijksnacht, wel oren naar hebben en Henk en Sjoukje de Jong belanden zowaar in de slaapstee van de hotellier! - Probleem opgelost! We zijn de volgende dag, als allen om half acht aan tafel zitten, heerlijk uitgerust en vol goede moed klaar voor wat komen gaat. Heerlijk kommetje thee en niet te vergeten de eieren die staan te wachten en om Martin van Wijngaarden goed in conditie te houden worden hem wat extra eitjes toegeschoven. Willem Jorna had gisteravond nog even een nieuw fotorolletje in zijn camera zullen zetten, maar toen bleek dat het eerste rolletje niet goed was geplaatst en nu gewoon opnieuw kon worden vastgezet. De gemaakte foto,s waren dus niet op de film gekomen, waardoor wij de komende vergadering heel wat moeten missen. Er waren onderweg nogal wat bruidspaartjes gefotografeerd die ons in augustus zouden worden getoond, - jammer! Na het ontbijt zetten we koers richting Walsrode. Onze voorzitter is inmiddels gepromoveerd tot Baas en in die hoedanigheid gaat hij ter plaatse met chauffeur Kees nog enige zaken regelen. Wij gaan naar binnen en nemen tijdens het wachten eerst maar even koffie met appelgebak. Na een tijdje voegt ook chauffeur Kees zich bij ons aan de koffietafel echter zonder Baas. Wat is namelijk het geval? De Baas heeft alweer promotie gemaakt en is nu bevordert tot reisleider en wordt daarom geïnstrueerd hoe om te gaan met een groep gasten. Je kunt je voorstellen dat hij nu aardig naast zijn schoenen begint te lopen. Het vogelpark is één pracht en praal, daar zijn geen woorden voor, dat moet je met eigen ogen gezien hebben. Het weer is geweldig zodat een ieder aan zijn trekken komt. Overal zijn bankjes geplaatst zodat, wanneer men daar behoefte aan heeft, men overal kan plaatsnemen en genieten van al het schoons. Zo ook onze penningmeester, die in de Freiflughalle, heerlijk op een bankje zittend met een boterhammetje, gezelschap krijgt van een aantal beo s. Ze zitten op zijn handen en schouders en eten zijn hartversterking helemaal op, wat velen naar het fototoestel doet grijpen. De heer en mevrouw van der Ploeg. Langzaam maar zeker wordt het tijd voor de laatste gezamenlijke maaltijd, die zich voortreffelijk laat smaken. Dan wordt de terugreis aangevangen, welke niets schokkends laat zien. Na een paar uur rijden wordt koffie gedronken en komt Nieuwe Schans in zicht. De vermoeidheid begint bij velen toe te slaan, maar dat wordt door onze chauffeur vakkundig opgelost door de geluidsinstallatie iets harder te zetten, waardoor de meezingers goed loskomen. Terug in Leeuwarden bedankt voorzitter Siebe de Haan chauffeur Kees Westra voor alles wat hij voor ons gedaan heeft en wenst de gehele groep wel thuis. Leeuwarder Vogelvrienden

5 Uitnodiging vergadering vanwege te laat verschijnen clubblad. Het eerste maandblad na de vakantie kan pas dusdanig laat worden vervaardigd dat de leden dit niet voor de bijeenkomst zullen ontvangen. Daarom worden zij geïnformeerd door bovenstaande circulaire. Enkele leden opperen dit iedere maand te doen, want men heeft het idee dat de brief beter gelezen is dan normaliter het clubblad. Tijdens de vergadering wordt Cornelis de Boer voor het tweede achtereenvolgende jaar gekroond tot puzzelkampioen van de vereniging en ontvangt daarom uit handen van voorzitter de Haan de daarbij horende prijs. In september wordt een diaoverzicht gegeven van 10 jaar tentoonstellingen en feestavonden van de Leeuwarder Vogelvrienden, gevolgd door een serie van de reisjes naar Wassenaar en Walsrode. De dia s zijn in bruikleen afgestaan voor deze avond door diverse leden. Johan Beckers toont tot slot nog een zelfgemaakte film over de laatste reis naar Walsrode. Het wordt een geanimeerde avond met in totaal 41 aanwezigen. Deze avond wordt ook het vervoer geregeld naar de vogelbeurs in Meppel, die gezamenlijk bezocht gaat worden. Van de 1000 bestelde pennen ter stimulatie van de tentoonstellingskas, blijken er op de oktoberbijeenkomst al 650 verkocht en de resterende 350 gaan vlot van de hand. Een oproep om vrijwilligers voor de komende tentoonstelling te krijgen bereikt dit keer een dieptepunt. Niemand meldt zich aan!!! Voorzitter Siebe de Haan ziet zich hierop genoodzaakt een ultimatum te stellen en na een heftige discussie volgen er toch een flink aantal aanmeldingen. Al met al een kwalijk teken voor de toekomst. In november kan de voorzitter laten weten, dat de herhaalde oproepen aan de leden een advertentie voor de catalogus aan te brengen, eindelijk zijn vruchten afwerpt. Naast de man die vrijwel alle advertenties binnenhaalt, Jacob van Dijk, zijn er nog een viertal leden die de TT- secretaris positief hebben verrast. Ons lid Marten Klein biedt twee lampen met een waarde van F 600,-- aan voor de verloting tijdens de tentoonstelling, waarop de aanwezigen eerst stil worden, maar snel daarna in applaus uitbarsten. De poging om het werkrooster rond te krijgen mislukt echter jammerlijk, waarop de voorzitter verzucht we zien wel waar het schip strand. De sfeer rond de Kerstshow is ditmaal niet zoals in andere jaren. De TT- commissie loopt op zijn laatste benen en de medewerking van de zijde van Tivoli is minimaal, waardoor over en weer irritaties ontstaan zodat uitbater Arie van der Wal niet te genieten is. Droevig hoogtepunt van deze sfeer is een scheldkanonnade aan het adres van de voorzitter, die door van der Wal als een kleine jongen wordt behandeld. Dit alles vanwege het gebruik van een paar kopjes voor koffie door ons zelf gezet. Leeuwarder Vogelvrienden

6 Ondanks dit alles is de tentoonstelling wederom een groot succes. Er worden 663 vogels ingeschreven, waaronder 93 Harzers!!! Het grote aantal zangkanaries is te danken aan de heren Willem Vermeij en Rob van der Zee uit Drachten, die onze show geweldig hebben aangeprezen bij de diverse kwekers van zangkanaries. Onder de inzenders is voor het eerst de heer Dikken uit Hippolytushoef. Naar aanleiding van het 2 e lustrum ontvangen alle inzenders een kleine attentie in de vorm van een keurstokje met inscriptie. We sluiten dit jaar af met 53 leden. Tjeerd Posthuma op het laddertje. V.l.n.r. Jacob van Dijk, Willem Jorna, Esther Kramer, Johan van der Ven, Sjoerd Robijn en Laura Kramer. Martin van Wijngaarden met gipshand. Friesch Dagblad. Speciaal publiek voor de foto: Sjoerd Robijn, Jacob van Dijk, Cornelis de Boer, Tjeerd van der Ploeg, Sietze Vijver en Johan van der Ven. Leeuwarder Vogelvrienden