Gebedsnieuws. Schrijf Caroline uit Kenia. Dank- en gebedspunten. Nr. 70. november december 2017

Transcriptie

1 Schrijf Caroline uit Kenia Vier Keniaanse christenen werden op 18 augustus 2017 door al-shabaab-strijders gedood. Ze weigerden de islamitische geloofsbelijdenis uit te spreken. Caroline Riziki* zag hoe haar man Joseph werd vermoord. Ze is zeer getraumatiseerd. Om negen uur s avonds overviel een groep gewapende mannen Joseph Kasena (42), de veertiger Changawa Muthemba en Kadenge Katana (17) in het dorp Kasala Kairu. Terwijl de strijders hun hakmessen in de aanslag hielden, sommeerden ze de christenen om de islamitische geloofsbelijdenis op te zeggen. Toen ze weigerden, werden ze vastgebonden en gedood. Ook de verstandelijk gehandicapte, oudere broer van Joseph, Charo Karisa (eind 40), werd vermoord. Caroline, de vrouw van Joseph, zag de overval gebeuren. Hun dochter Zawadi (17) was gelukkig op dat moment niet thuis. Stuur je Caroline en haar dochter Zawadi een kaartje om hen te laten weten dat je aan hen denkt en voor hen bidt? Ga naar opendoors.nl/schrijf Joseph was ouderling in de lokale kerk. Tien jaar geleden werd hij christen. Hij werkte ook als boer, was kok in een lokaal hotel en was nachtbewaker van een buitenlands gezin. Caroline heeft een kleine kiosk. Hoe het gaat met de vrouw van Changawa weten we niet. De familie van de jonge Kadenge is in shock door het incident. Al-Shabaab wist dat de mannen christen waren. De islamitische terreurbeweging al-shabaab valt Keniaanse christenen al jaren aan. Volgens een lokale bron zijn al-shabaab-strijders en hun sympathisanten sterk vertegenwoordigd in de oostelijke districten Lamu en Tana. Er zijn aanvallen op kerken en aanslagen op bijvoorbeeld bussen. Afgelopen juli onthoofdde al-shabaab negen Kenianen, ook in het Lamu-district. De politie grijpt niet in, tot groot ongenoegen van lokale christenen. * Foto ter illustratie Bid dat we genade en kracht ontvangen, want deze gebeurtenis heeft grote impact, zegt een lokale christen. Bid voor Caroline en de andere familieleden van de slachtoffers. Bid dat ze Gods troost ervaren. Bidt u ook mee voor de lokale kerk? Bid dat de christenen niet bitter worden door deze gebeurtenis, maar dat hun geloof juist sterker wordt.

2 Halime uit Tsjaad De 17-jarige Halime* komt uit een klein dorpje in het noorden van Tsjaad, een land recht onder Libië in NoordAfrika. Ze ontmoette de Here Jezus in een droom. In een van mijn dromen sprak ik met een man die vertelde over Jezus. Hij vertelde iets anders dan wat ik in de Koran over Hem had gelezen. De man vroeg me om Hem te volgen. Hij had het ook over een boek waarin de waarheid beschreven stond. Halime wist eerst niet dat Hij de Bijbel bedoelde. Ook had ze nog geen idee dat ze vervolgd zou worden, als ze zou besluiten om de Here Jezus te volgen. Toen ze haar broers over de dromen vertelde, schonken ze er niet veel aandacht aan. In oktober 2016 ging ze bij haar zus en zwager wonen. Daar ontmoette ze christenen uit de buurt. Toen ze hen over haar dromen vertelde, vertelden de christenen haar over Jezus. Na een paar maanden werd Halime christen. Afgelopen januari besloot ze naar de kerk te gaan. Diezelfde dag zette haar zwager Halime uit huis. Hij zei dat ik hen had verraden door de islam te verraden, zegt ze. Halime woont nu bij een christelijk gezin. Dankzij de hulp van Open Doors was ze in staat haar laatste schooljaar af te ronden. Halime is dankbaar voor de hulp en werkt hard om haar examens te halen. Ondertussen ontvangt ze bedreigingen van haar moeder, die wil dat ze terugkomt naar haar dorp en met een moslim trouwt. Tot nu toe heeft Halimes gastgezin dit tegen kunnen houden, maar Halime is bang dat de druk toeneemt als ze klaar is met school. * Foto ter illustratie Bid dat Halime sterk blijft staan in haar geloof en niet toegeeft aan de bedreigingen en intimidatie. Bid voor haar gezondheid. Soms valt ze flauw, waarschijnlijk door de stress. Dank voor het christelijke gezin dat voor Halime zorgt. Bid om Gods zegen voor hen. Bid voor haar vader, die zich ooit bekeerde tot het christendom maar later weer moslim werd. Bid dat hij terugkeert naar de Here Jezus. Bid ook voor de andere familieleden van Halime.

3 Marilyn uit Egypte Elk jaar worden tientallen christelijke meisjes in Egypte ontvoerd en gedwongen te trouwen met een moslim. Nooit eerder was het aantal zo hoog als nu. Ook de 16jarige Marilyn werd op 28 juni 2017 meegenomen door een islamitische jongen. Een islamitische jongen zegt tegen een christelijk meisje dat hij van haar houdt en zich tot het christendom wil bekeren. Ze beginnen een relatie en op een dag besluiten ze samen te ontsnappen, vertelt een pastor uit de Minya-regio. Zo n meisje weet op dat moment nog niet dat ze ontvoerd wordt. Meestal trouwen ze niet eens met hun ontvoerder, maar met een ander. Deze tactiek werd ook gebruikt om Marilyn mee te krijgen. Op woensdag 28 juni verdween Marilyn. Ze zou door een man genaamd Taha zijn meegenomen naar de boerderij waar hij werkt, zegt priester Boutros Kalaf. Ontvoeren voor geld De meeste families zien de meisjes nooit meer terug. Een van de redenen is dat de politie weinig doet om ze terug te halen. Een ex-ontvoerder legt uit dat agenten soms zelfs betaald worden om mee te werken. Een ontvoerder krijgt ongeveer euro voor een meisje, nadat hij haar uitlevert aan een islamitische organisatie. Medhat Saad Edward, Marilyns vader, gaf de namen van de mogelijke ontvoerders en hun waarschijnlijke verblijfplaats aan de politie door. Maar de politie arresteerde hen niet. Ze zochten niet eens contact met de broer van de ontvoerder die in ons dorp woont, zei hij. Moedeloos De afgelopen maanden verschenen er filmpjes waarin Marilyn de Koran vasthoudt, gesluierd is en zegt dat ze zich tot de islam heeft bekeerd. Haar moeder, Hanaa Aziz Shukralla Farag, zei dat ze duidelijk kon zien dat haar dochter werd gedwongen: Ik zie dat ze onder druk staat. Mijn dochter is minderjarig, waarom doen de autoriteiten niks om haar te helpen? Marilyns familieleden en ook priester Kalaf waren moedeloos. We hebben gedaan wat we konden om haar terug te krijgen, we weten niet meer wat we moeten doen, zeiden ze. Toch bleven ze bidden om een wonder. Wonder Toen we ontdekten dat Marilyn werd vastgehouden in de stad Tiende Ramadan, was de lokale politie bereid om te helpen, zegt priester Kalaf. Op 30 september is Marilyn door de politie bevrijd uit de handen van haar ontvoerders. Taha en zijn broer Gaber zijn opgepakt. Volgens de priester is Marilyn niet goed behandeld tijdens haar ontvoering. Ze is zeer blij om weer terug bij haar familie te zijn, zegt hij. We danken God voor het beantwoorden van onze gebeden. Ook danken we de agenten die haar hebben bevrijd. Dank voor het geweldige nieuws dat Marilyn is bevrijd. Het is zeer bijzonder dat een ontvoerd christelijk meisje kan terugkeren naar haar familie. Bid om een goede herstelperiode, waarin Marilyn de gebeurtenis kan verwerken. Bid ook dat ze blijft vertrouwen op de Here God. Bid je ook voor Taha en Gaber? Bid dat ze tot inkeer komen en vergeving vragen voor hun daden. Bid ook voor de christelijke meisjes die zijn ontvoerd en nog vastzitten. De ouders van Marilyn zijn dankbaar dat hun dochter weer thuis is.

4 Ruth uit Eritrea dien geen recht op voedselbonnen of andere openbare diensten. Ook is het erg lastig voor ouders om hun kinderen over het Ruth* is moeder van drie kinderen en getrouwd met een pastor. Hij zit al jaren in de gevangenis. Ruth geeft ons een christelijke geloof te vertellen. Ze zijn te jong om te begrijpen wat er aan de hand is. Ze willen hardop zingen en hun vriendkijkje in het leven van een christelijke vrouw in Eritrea. jes vertellen wat ze over het geloof leren, zegt Ruth. Het is Ik ben in een christelijk gezin geboren. In 1994 besloot ik Jemoeilijk om ze het evangelie te leren en ze meteen te zeggen zus Christus met mijn hele hart te volgen. Sindsdien weet ik dat ze er niet over mogen praten. Dit is een erg verwarrende wat het is om God te aanbidden, zowel in vrijheid als in het boodschap voor hen. geheim. Toen ik tot geloof kwam was er nog geloofsvrijheid in Eritrea, er gebeurden veel mooie dingen. Mensen kwamen tot Druk vanuit de samenleving We hebben het gevoel dat we dubbel worden vervolgd; door geloof en er was veel vreugde. de overheid, maar ook door de maatschappij. Mensen sluiten Acht jaar later sloot de overheid alle onafhankelijke kerken. ons buiten en willen dat we worden betrapt tijdens het aanbidalleen de islam, de Eritrees-Orthodoxe Kerk, de Roomsden van God, zegt Ruth. Christenen worden ook wel gezien Katholieke Kerk en de Evangelisch Lutherse Kerk mochten als haters van hun vaderland. Als Eritrese christenen houden blijven bestaan. De overheid sloot ook de kerk waar mijn man we juist van ons land. Christen-zijn gaat om de relatie met pastor was. Uiteindelijk sloten ze hem zelfs op, zegt Ruth. Ik God, we hebben geen politieke agenda. maak me erg veel zorgen om mijn man. Mijn kinderen groeien Hoop op een betere toekomst op zonder hun vader. Soms halen ze slechte cijfers op school Ik wil dat mijn kinderen God in vrijheid kunnen aanbidden. Ik omdat ze hem zo missen. wil ook dat ze veilig zijn. Wat zal er gebeuren als ik ook word Christelijke kinderen gearresteerd? Wie zorgt er dan voor hen?, zegt Ruth. De Het grootbrengen van kinderen is voor christenen extra ingebijbel zegt dat we onze vijanden moeten liefhebben en vergewikkeld. Een baby heeft een geboortecertificaat en vaccinatie- ven. Maar ook blijven we hopen op een beter leven. documenten nodig. Maar zonder een doopcertificaat van een van de toegestane kerken, zijn die documenten niks waard. * Foto ter illustratie Christelijke kinderen die niet behoren tot een toegestane kerk, worden op scholen niet toegelaten. Christenen hebben boven- Bid om bemoediging voor Ruth, die haar drie kinderen alleen moet opvoeden. Bid ook om kracht en standvastigheid voor Ruths man die al jaren vastzit. Bid om wijsheid voor Eritrese christenen die hun kinderen over het evangelie willen vertellen. Bid ook om bescherming van pastors. Hun vrouwen maken zich zorgen over de risico s die hun man loopt. Bid om rust en vrede.

5 Hoe gaat het nu met Deborah uit Nigeria? Ik wil nu toch terug naar het oude huis, want dan hoef ik in elk geval geen huur meer te betalen, zegt Deborah. Open Doors heeft aangeboden het lekkende dak te repareren. We schreven in gebedsnieuws nr. 44 (2013), nr. 50 (2014) en nr. 65 (2017) over Deborah uit Nigeria. Het is zes jaar geleden dat Deborah s man en zoon werden doodgeschoten door Boko Haram-strijders. Haar twee dochters Tabitah (toen 7, nu 13) en Sarah (toen 9, nu 15) werden ontvoerd. Door deze gebeurtenissen raakte Deborah getraumatiseerd en depressief. God is trouw geweest. Ik ben niet één keer zonder eten naar bed gegaan en daarom dank ik God. Ik ontvang voedsel van de kerk, genoeg voor twee weken. Ze doen wat ze kunnen, maar het is een hele opgave voor hen om alles te delen met de vele weduwen in de kerk. Open Doors is er altijd voor me geweest, God heeft jullie gebruikt om mij te zegenen. Ik probeer nu ook anderen om me heen te helpen, vertelt ze. De laatste keer dat we Deborah spraken, vertelde ze dat ze niet terug wilde naar het huis waar haar man en zoon omkwamen, en waar haar dochters werden ontvoerd. De herinneringen zijn te pijnlijk. Daarom huurde ze een huis, maar de huurprijs werd verdubbeld. Ik ga tegenwoordig naar een vrouwengroep en een gebedsgroep voor weduwen. Daar heb ik veel geleerd en ben ik geestelijk gegroeid. Ik leerde bijvoorbeeld om niet toe te geven aan mannen die me proberen te verleiden met geld. Ook leerde ik God te prijzen voor de situatie waar ik me in bevind. In het begin vond ik dat moeilijk, ik had immers mijn man, zoon en dochters verloren. Maar nu weet ik dat God geen fouten maakt. Zelfs als er s nachts tranen zijn, dan ervaar ik vreugde in de ochtend. (Psalm 30) Deborah is enorm dankbaar voor het gebed en alle kaarten die ze ontving. De gebeden van christenen over de hele wereld, is de reden dat ik leef, zegt ze. De relatie met haar familie is erg ingewikkeld. Sinds mijn man is overleden, kijkt mijn familie niet meer naar me om. Ook al weten ze dat ik hulp nodig heb. Maar God heeft me een Open Doors-familie gegeven. Het bemoedigt me als ik bedenk dat ze me eigenlijk niet kennen, maar toch om me geven. Deborah: Ik hoop dat mijn dochters nog leven en op een dag terugkeren. Mijn gebed is dat God hen redt. Bid je met Deborah mee om de vrijlating van haar dochters Tabitah en Sarah? Deborah vertelde tijdens het bezoek dat ze een oogkwaal heeft. Bid om genezing en bescherming van haar lichaam. Bid ook voor haar bedrijfje in de verkoop van brandhout en houtskool.

6