HET DEO-DIEET DE EETLUST OPWEKKEN BIJ EEN KIND FRANCISCUS VLIETLAND

Transcriptie

1 HET DEO-DIEET DE EETLUST OPWEKKEN BIJ EEN KIND FRANCISCUS VLIETLAND

2 Inleiding U bent bij de kinderarts gekomen, omdat u zich zorgen maakt omdat uw kind niet meer voldoende eet. De kinderarts heeft uw kind onderzocht om te kijken wat er aan de hand zou kunnen zijn. Het is belangrijk dat eerst is uitgesloten dat uw kind ziek is, of dat het een gevolg is van een medische voorgeschiedenis met bemoeilijkte voedselinname of bijvoorbeeld een allergische reactie voor een bepaald soort voeding. Het kind zou dan niet kunnen of durven eten, in plaats van dat het 'gewoon' niet wil eten. De kinderarts heeft u daarna voorgesteld dat u kunt kiezen voor een opname op de kinderafdeling voor een behandeling met het DEO-dieet, dat staat voor het De Eetlust Opwekkend dieet. Op de kinderafdeling hebben wij veel ervaring met dit dieet. Een team van pedagogisch medewerkers, verpleegkundigen en kinderartsen begeleiden u en uw kind tijdens deze opname. Daar waar nodig wordt de diëtiste of logopediste ingeschakeld. In deze brochure geven wij u informatie over eetproblemen en het DEO-dieet. Aan het einde van deze brochure kunt u kort samengevat de richtlijnen van de opname lezen. Waarom eet mijn kind niet, is er wat aan de hand? Het kind in de peuter/kleuter leeftijd is van nature een rebel. Men spreekt van de koppigheidsfase, waarmee men wil zeggen dat wát men een peuter ook wil laten doen, hij het zonder meer zal proberen te vertikken. Het kind voelt zich veilig bij zijn ouders en gaat nu proberen de grenzen te verleggen. Wat kan ik doen, hoever kan ik gaan en wanneer moet ik ophouden? Dit is de eerste stap naar onafhankelijkheid; dat is heel normaal voor kinderen in deze leeftijd. Veel voedingsproblemen treden dan ook op in deze levensfase. Een voor de hand liggende reactie van een klein kind op 'eet je bord leeg', is dus een weigering. Iedere ouder kent het probleem dat het kind niet wil eten. Elk kind heeft wel een periode waarin zij of hij het eten vies vindt of alleen maar patat en appelmoes lust. Als gevolg daarvan kan

3 er rond de maaltijden een gespannen sfeer gaan hangen; de ouder wil dat het kind eet, en het kind weigert. Het wordt een machtsstrijd tussen de ouder en het kind, tussen het moeten en het niet willen eten. Wanneer de ouder er niet in slaagt om de strijd te winnen, kan het probleem steeds groter worden. Maar, hoe kunt u ervoor zorgen dat uw kind gaat eten? U kunt uw kind moeilijk dwingen te eten, zij of hij spuugt het soms gewoon weer uit. Nee, u moet een manier zien te vinden dat het eten geen strijd wordt. En dat is een basisprincipe van het DEO-dieet. Wat houdt het deo-dieet precies in? Het DEO-dieet staat voor het De Eetlust Opwekkend dieet. Uw kind wil niet meer dat eten wat u denkt en weet dat goed voor hem is. U hebt daarom hulp gevraagd of dat is u aangeraden. Hier in het Vlietland Ziekenhuis hebben wij een behandeling, waar we het kind 'opnieuw leren' eten wat goed en gezond is. Dat mag uw soort eten zijn, maar wel volgens de richtlijnen van het dieet. Wat uw kind precies gaat eten is afhankelijk van de leeftijd, lengte en het gewicht. Het dieet-lijstje wordt bij het begin van de opname met u besproken en gemaakt. Het zal, verdeeld over de dag, alleen dát zijn wat uw kind minimaal nodig heeft. Het lijkt misschien een streng lijstje, maar het bevat al de essentiële vitaminen, mineralen en koolhydraten die uw kind nodig heeft. Tussendoor krijgt het een glas melk en een glas sinaasappelsap extra. Uw kind zal gedurende de hele behandeling verder niets extra's mogen eten, dat houdt dus in: géén chips, koek, snoep, limonade of andere lekkernijen. Over de hele dag mag water worden gegeven, maar niet te veel en uiterlijk tot één uur voor het eten. De bedoeling hiervan is, dat het kind op het moment van de maaltijd een normaal hongergevoel moet kunnen hebben. Gaat mijn kind dan opeens wel eten? Als u het lijstje krijgt denkt u misschien bij u zelf: "Mijn kind eet dit niet, ik heb het zelf immers vaak genoeg geprobeerd". Dat klopt! Uw kind weigert het waarschijnlijk de eerste dag, ook de tweede dag verwachten wij dat het kind nog niet zal eten. Zelfs de derde en soms de vierde dag kan het kind het

4 eten opzij schuiven in de hoop dat het wat anders te eten krijgt, iets wat het wèl wil eten, wat lekkerder is. Bij elk kind is dit anders. Elk kind is uniek en heeft een eigen gedachtewereld en karakter. De kans is groot dat uw kind gaat protesteren. Het kan heel verdrietig worden of heel boos. Het is voor uw kind moeilijk te begrijpen dat het niet krijgt wat het wil: "lekker eten op de tijd dat zij of hij dat wil". Maar u moet de baas blijven, u bent de volwassene die weet wat goed is voor uw kind. Dat weet uw kind niet en dat hoeft het ook niet te weten: daarom moet u de grenzen stellen. U moet zeggen wat wel mag en niet mag. Net zoals u waarschijnlijk regels in huis hebt, moet u regels hebben voor het eten. En daar gaat u, samen met de pedagogisch medewerkers van de kinderafdeling een begin mee maken. Een begin om (opnieuw) regels te maken voor het eten van en met uw kind, waarbinnen het zelf zijn smaak kan gaan ontwikkelen. Wij weten dat het kind echt niet alles lust, net zoals u zelf waarschijnlijk niet alles lust. Maar in het begin moet u sterk zijn om stap voor stap, wanneer het kind goed gaat eten, de grenzen te kunnen verleggen. Hoe wordt het eten gegeven? Strijd heeft geen zin; het eten zal het kind absoluut niet worden opgedrongen, dat zal alleen averechts werken. Nee, op het eten zal zo min mogelijk aandacht worden gevestigd. Aangezien het eten thuis zo'n strijd heeft opgeleverd mogen de ouders in het begin van de opname tijdens de maaltijden niet aanwezig zijn. Dat is rustiger voor u en uw kind. Het eten wordt vijftien à twintig minuten aangeboden aan uw kind. Wanneer het binnen deze tijd niet eet, wordt het eten weggehaald. Ook als het kind pas de laatste vijf minuten besluit te gaan eten, wordt het eten toch weggehaald. Zo leert het kind eten op het door ons en u bepaalde tijdstip. Het kind moet net als de andere kinderen aan tafel blijven zitten. Er zit dus geen voordeel aan het niet eten': het kind krijgt niet iets anders en mag niet eerder van tafel. Er is alleen een nadeel: hij heeft niets gegeten en krijgt ook niets anders. Het kind merkt dit nadeel vanzelf: zij of hij krijgt steeds meer honger.

5 In sommige gevallen is het conflict over het eten zó vastgelopen, dat een groeiachterstand is ontstaan. Dan kan het nodig zijn om het kind een tijdlang s nachts door een sonde bij te voeden. Een sonde is een slangetje dat via de neus ingebracht is en uitkomt in de maag. Dat kunnen de ouders dus ook thuis? Dit klinkt makkelijk en aantrekkelijk, maar er komt meer bij kijken. Het kind zal zich, zoals eerder gezegd, waarschijnlijk boos of verdrietig gaan voelen. Het kan gaan schelden, vloeken, brullen enzovoorts. Bovendien zal het kind hangerig of vervelend gedrag gaan vertonen, omdat het niet eet en daardoor honger krijgt. Dat is heel moeilijk voor het kind, maar ook voor u. Dat weten wij. Het kind voelt waarschijnlijk ook aan dat u er moeite mee heeft en zal proberen hoe ver het bij zijn ouders kan gaan, hoe standvastig u bent. Dus ook dàt gedrag moet worden genegeerd. Dit lijkt misschien een onmogelijke taak, maar daar helpen de medewerkers van de kinderafdeling u mee. Het is moeilijk om uw kind verdrietig te zien en er niets aan te mogen of kunnen doen. Maar wanneer het kind merkt dat het geen zin meer heeft om "negatieve" aandacht te vragen, om boos of woedend te worden, om niet te eten of te spelen met eten, zal het uiteindelijk zelf kiezen om te gaan eten. Dit is een heel belangrijk moment. Het moment dat het kind er zelf voor kiest. De begeleider heeft het niet opgedrongen, het kind kiest zelf voor het eten. Het is niet de bedoeling dat u uw kind hiervoor gaat prijzen. Het is tenslotte normaal dat een kind gewoon zijn bord leeg eet. Thuis zelf proberen mag natuurlijk wel, maar is een moeilijk proces. Wanneer u thuis bent kunt u niet even weg om een luchtje te scheppen. U zit dan min of meer opgesloten in uw huis. Ook zal u eerder uw kind aandacht moeten geven, omdat het gedrag van het kind te veel aandacht trekt in bijvoorbeeld de buurt, op school of bij bezoek. U vindt het wellicht moeilijk om uw kind te laten schreeuwen of huilen, omdat het anders voor overlast zorgt. Bovendien wilt u uw eigen kind graag 'gelukkig' zien en het wat geven als het honger heeft. Deze behandeling thuis kan dus heel vermoeiend zijn en

6 stressverhogend werken. Ook kunt u vaak niet vermijden dat het kind toch snoept of tussendoortjes krijgt van vrienden, familie en buren die het "zielig" vinden, of niets weten van het DEO-dieet. Het is mogelijk dat u over het DEO-dieet kritiek krijgt. Het is buiten de deuren van het ziekenhuis niet zo bekend. Vaak hoor je: "Laat dat kind toch, zo'n periode hoort erbij" of "Geef mij hem maar een weekje, dan eet hij weer". Allemaal goed bedoelde opmerkingen, maar geen opmerkingen die zinvol zijn voor uw kind. Hoe verloopt de opname? Hoe lang het DEO-dieet duurt is van tevoren niet te zeggen. Uw kind wordt op de Dagverpleging op de kinderafdeling opgenomen. Uw kind zal veel aandacht van u vragen gedurende de behandeling en dat vraagt veel energie van u. Wij raden aan om even uit de situatie te gaan, even thuis bij te komen om 's ochtends weer fris bij uw kind te zijn. Daar hebben zowel uw kind als u zelf het meest aan. 's Nachts is er altijd personeel aanwezig om bij uw kind te zijn en als uw kind erg verdrietig is, wordt u altijd gebeld en kunt u alsnog komen als u dat wilt. Elk kind reageert anders op het dieet. Elk kind heeft zijn eigen tijd nodig. Het kind kan naar huis op het moment dat het behandelend personeel en de ouders het erover eens zijn dat de ouders het zelf kunnen overnemen. Bezorgd? Wanneer u dit allemaal leest kan het moeilijk zijn om voor dit dieet te kiezen. Dat is logisch en heel natuurlijk. U wilt alleen het beste voor uw kind en het verdriet besparen. Daarom is het van belang om deze folder goed door te nemen en er over na te denken, zodat, als u er voor kiest, u er ook achter staat. Als uw kind op dit moment al langere tijd niet goed eet en u er niet in slaagt dit te veranderen, kan dat problemen tot gevolg hebben. Natuurlijk zullen er vragen of twijfels bij u opkomen. Aarzel niet om deze te bespreken. Gedurende de opname kunt u ook altijd met vragen naar het verplegend personeel gaan. Tevens zullen pedagogisch medewerkers u begeleiden.

7 Het deo-dieet, kort samengevat Het kind krijgt dagelijks de minimale hoeveelheid voeding aangeboden (afhankelijk van leeftijd, gewicht et cetera) gedurende vijftien à twintig minuten per maaltijd. Dit geldt ook voor het drinken. Water mag er wel worden gedronken, maar uiterlijk tot één uur voor het eten, want anders vult uw kind hiermee zijn maag. Het warme eten wordt in het begin van de behandeling gemalen, met als doel dat het kind alles gaat eten wat het voorgezet krijgt, ongeacht hoe het er uitziet. Ouders mogen de eerste dagen niet bij de maaltijden aanwezig zijn. Het is beter dat zij vijftien minuten voor het eten weggaan, zodat het kind niet overstuur achter zijn bord zit als gevolg van het afscheid. Als het kind alles van het dieet-lijstje eet, wordt dit uitgebreid tot het kind normale porties eet. Ook mogen de ouders dan bij de maaltijden aanwezig zijn. Alle maaltijden worden door het ziekenhuis verstrekt. Ouders en bezoek mogen geen etenswaren of snoep meenemen voor het kind. Boeken Kind aan tafel". Anneke Geerts "Vechtrelaties". Margot Jorgensen & Peter Schreiner "Eet je bord leeg!". Dr. David Haslam Vragen? Heeft u naar aanleiding van deze folder nog vragen? Dan kunt u op werkdagen tussen en uur contact opnemen via U vraagt dan naar de poli Kindergeneeskunde.