Het eiland van de sigaren, de oude auto s en de Salsa

Transcriptie

1 Cuba Trinidad is een karakteristiek oud plaatsje uit de koloniale tijd. Het centrum van Trinidad oogt alsof de tijd heeft stilgestaan. Niet voor niets is Trinidad geplaatst op de lijst van werelderfgoederen van de Unesco. Vanaf de hoogte is het uitzicht op de rood gekleurde daken een ware beleving. Ik loop over de, met keien geplaveide, straten naar de Plaza Ronald van der Veer Mayor.

2 Het eiland van de sigaren, de oude auto s en de Salsa Een oude auto rijdt door de straten van Trinidad Donderdag 12 mei 2005 Havana in het donker Om half acht word ik naar Schiphol gebracht. Het is weliswaar iets te vroeg, maar in ieder geval voor de files. Op de luchthaven tref ik toevallig een collega op weg naar Moskou. Het is een kleine wereld. Het contactpersoon van Shoestring is nog niet aanwezig bij de balie. Ik neem strategisch plaats op een bankje. Ik zie het contractpersoon arriveren en ook de eerste medereizigers. Ik sluit mij bij hen aan en gezamenlijk checken we in. Na de laatste inkopen en een koffie met een broodje, stap ik rond uur aan boord van het vliegtuig van Air France richting Parijs. De vlucht verloopt voorspoedig en ruim een uurtje later land ik op de luchthaven Charles de Gaulle. Het is even zoeken om bij de juiste pier te komen voor de overstap. Met de bus word ik over de luchthaven gereden van pier F naar pier A. In de bus ontmoet ik al meerdere medereizigers voor Cuba. Tijdens de koffie maak ik verder kennis met hen. Om iets na één uur kan ik het vliegtuig in voor de vervolgvlucht. De van Air France vertrekt Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 1

3 De route van de reis over het eiland Cuba uiteindelijk pas om door de vele vliegtuigen in de wachtrij. Maar wat maakt een vertraging nou uit op zo n lange vlucht. Ik probeer de precieze vluchttijd te achterhalen. Is het nu 5, 6 of 7 uur tijdsverschil? en hoe zit het nou met de zomertijd? Het blijkt uiteindelijk negen uur reistijd te zijn en zes uur tijdsverschil. Na twee maaltijden, wat gelezen te hebben over Cuba en wat geslapen te hebben, arriveer ik rond half twaalf, half zes plaatselijke tijd, in Havana op Cuba. Bij de douane wordt het paspoort en het visum gecontroleerd. Eén voor één wordt iedereen gecontroleerd en wordt uiteindelijk het deurtje naar Cuba geopend. Dit oponthoudt maakt niet zoveel uit, want mijn bagage is er nog niet. Dit duurt best lang, tot iemand ontdekt dat de bagage op de andere bagageband rond draait. Snel loop ik door de douane met mijn bagage. In de hal staat mijn gids Abel mij al op te wachten. Hij begeleidt mij de komende twee weken op deze reis. Hij wijst mij op het wisselkantoor en leidt mij daarna naar de bus. Met de bus rijd ik naar het hotel in Havana. Na een verfrissing in de hotelkamer, wandel ik we s avonds Havana in. Het is inmiddels donker geworden. Dat geeft, door het praktisch ontbreken van werkende lantaarnpalen, een vreemd beeld. Ik voel me nog niet thuis in de donkere straten. In Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 2

4 Een bandje treedt op in het restaurant andere steden zou ik dergelijke straten juist mijden voor de veiligheid. In het restaurant bij de haven bestel ik kip met rijst en patat. Terwijl ik aan het eten ben, komt een bandje Cubaanse muziek ten gehore brengen. Uiteraard doen zij dit in de hoop een fooi te krijgen. Na het eten neemt Abel mij mee naar een hotel met dakterras. Vanaf de zesde verdieping heb ik uitzicht over donker Havana en de haven. Op het dak blijkt dat drie medereizigers de aansluiting gemist hebben naar het terras. Snel gaat Abel ze zoeken. Bij mij, maar ook bij de meeste medereizigers gaat op het terras langzaam het lichtje uit. Het is inmiddels half twaalf en ik ben al bijna 24 uur op. Gelukkig heeft Abel de verloren schaapjes van de groep snel weer gevonden. Zij waren na het eten nog even naar het toilet gegaan. Bij terugkomst was iedereen verdwenen. De groep is weer compleet en gezamenlijk lopen we naar het hotel. Iets over twaalven doe ik het licht uit. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 3

5 Het Castillo del Morro fort Vrijdag 13 mei 2005 Kennismaking met Havana De wekker staat op acht uur, maar al voordat de wekker afloopt sta ik onder de douche. Bij het ontbijt ontmoet ik de andere reisgenoten weer. Met een broodje achter de kiezen en zonnebrand op de armen trek ik om negen uur Havana in. Abel leidt mij door de stad met een rondwandeling / stadstour. Vanuit het hotel loop ik richting de Malecón, de grote boulevard langs de zee. Vanaf de boulevard kijk ik prachtig uit over de baai en de wijk Vedado met de hoge luxe hotels. Terwijl ik richting de haven loop, zie ik het fort Castillo del Morro liggen, één van de verdedigingswerken van Havana. Abel geeft onderweg uitleg over de gebouwen, standbeelden en het dagelijkse leven in de stad. Via de gezellige Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 4

6 De Plaza de Armas straatjes van de stad kom ik op de Plaza de Armas, oftewel het wapenplein. Op dit plein zetelde vroeger de Spaanse machthebbers. Zij lieten de stenen vervangen door houten blokken, zodat zij minder last hadden van het geluid van de paard-met-wagens. Tegenwoordig staat het plein vol met tweede hands boeken kraampjes. Op de Plaza de San Franscisco geeft Abel de keuze om even iets te drinken of het plein te bewonderen. Ik kies voor het laatste. Verderop krijg ik bij een restaurant een demonstratie van het rietpersen. Van dit sap word ook mijn cocktail bereid. Na deze pauze ga ik verder naar de Plaza de la Catedral. Het dagelijkse leven in de straten van Havana is levendig en gezellig. Zo passeer ik een groep steltlopers, die aandacht vragen voor hun optreden, wordt er her en der muziek gespeeld en kom ik jonge meisjes tegen als bruid Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 5

7 Plaza de la Catadral in Havana verkleed. Dit blijkt te maken te hebben met hun 15de verjaardag. Een traditie. Als lunch neem ik een simpele sandwich. Terug bij het hotel bespreekt Abel het programma voor morgen: fietsen!. Koop ik enkele flessen water in een winkeltje tegenover het hotel en s middags ga ik met enkele reisgenoten de stad weer in. Op het terras op de Plaza de la Catadral geniet ik van de muziek. Eén muzikant legt zijn cd s op tafel voor de verkoop, maar vergeet ze op te halen. Dit merk ik pas als een nieuwe band langs komt voor hun fooi. Die cd s nemen we maar mee. s Avonds eet ik in Chinatown. Een wijk vol met restaurants. Ieder restaurant probeert mij naar binnen te halen. De keuze valt uiteindelijk op een terras waar we met de hele groep kunnen zitten. Het bestellen verloopt wat moeizaam door de taalbarrière. Ik spreek zelf helemaal geen Spaans. Gelukkig weet Sarah in haar beste Spaans enkele Chinese gerechten te bestellen. Het smaakt mij prima. Rond half elf ben ik weer terug bij het hotel. Ik werk mijn reisverslag bij en ga daarna naar bed. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 6

8 Op de fiets door de buitenwijken van Havana Zaterdag 14 mei 2005 De Buena Vista Social Club Na het ontbijt een beetje karig in vergelijking met gisteren vertrek ik voor een fietstocht door Havana. Ik volg Abel naar de fietsverhuur bij de Prado. Bij de fietsverhuurder valt het nog niet mee 19 fietsen rijklaar te maken. Na enig wachten is er uiteindelijk voor iedereen een fiets beschikbaar. Met wat extra lucht in de banden en wat gesleutel aan mijn zadel ga ik op weg. Ik rijd allereerst in de richting van de Malecón. De boulevard langs de kust. Op de brede boulevard kunnen de auto s mij eenvoudig passeren. Abel laat mij onderweg het vijf sterren hotel zien voor de voorstelling voor vanavond. Het hotel ligt in de wijk Vedado. Even verderop aan de boulevard, passeer ik de Amerikaanse sectie. De grote Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 7

9 Het kerkhof is zo groot dat ik op de fiets door de straten van het kerkhof rijd Het Cementerio de Colón en de afbeelding van Ché Guevara op de Plaza de la Revolución karikatuur van George Bush op het wegdek als Cubaans protest is inmiddels al behoorlijk versleten. Terwijl ik verder fiets, kom ik in de wijk Miramar, de rijkere en rustigere wijk van Havana. Dit geeft een leuk ander beeld van het echte leven van de Cubanen in de stad. In dit gedeelte van Havana komen nauwelijks toeristen. Ik passeer de Avenida 5. Vroeger was dit een vooraanstaande rijke wijk. Tegenwoordig zijn hier voornamelijk ambassades en bedrijven gehuisvest. Ik passeer een rivier via een stalen brug. De auto s gebruiken hier de tunnel, maar deze is niet toegankelijk voor fietsers. Bij een café bij het kerkhof Cementerio de Colón stal ik mijn stalen ros om wat te drinken. Ik plaats mijn fiets dicht tegen de andere fietsen. Abel houdt naast de fietsen de wacht. Een goede fiets is gewild in Cuba en het risico op diefstal is groot. Het nabijgelegen kerkhof is één van de grootste kerkhoven van Latijns Amerika. Het immense Cementerio de Colón herbergt graven en meer dan graftombes. Het kerkhof is zo groot dat ik op de fiets door de straten van het kerkhof rijd. Ook taxi s en bussen rijden over het terrein. Dit lijkt in eerste instantie vreemd, maar gezien de afmeting van het kerkhof erg handig. Na het bezoek aan het kerkhof rijd ik weer richting het centrum van de stad. Ik ga richting het plein van de revolutie (Plaza de la Revolución). Midden op het plein staat een stervormige obelisk, het monument Memorial van José Marti. Op het ministerie van Binnenlandse zaken, ook aan dit plein, is de bekende grote afbeelding van Ché Guevara te vinden. Abel wil dwars over het plein fietsen, maar agenten laten dit niet toe. Het komt mij een beetje over als willekeur of dit wel of niet toegestaan wordt. Ik stap af om Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 8

10 Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 9

11 Het Capitolio Nacional in Havana even rustig foto s te kunnen maken. Abel let weer op mijn fiets. Via enkele heuvelachtige straten rijd ik richting de universiteit. Doordat niet iedereen even snel de heuvels op kan fietsen, verliest een gedeelte van de groep de aansluiting. Gelukkig zijn ze snel weer opgespoord. In een licht dalende route rijd ik terug naar het centrum en parkeer mijn fiets bij het Parque Central bij het Capitolio Nacional. Het Capitolio is een kopie van het Capitool in Washington DC. Een indrukwekend kolosaal bouwwerk. Rond één uur lever ik bij de fietsverhuurder mijn fiets weer in. Het is lunchtijd. Abel zegt een leuk restaurant te weten. Ik volg hem door Havana. Ik zie talrijke leuke restaurantjes. Ik vermoed echter dat hij uit is op een restaurant met provisie voor hem. Hij blijkt linea recta naar het restaurant van de eerste avond te lopen. Dit vind ik Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 10

12 De prijzen lijken in eerste instantie extreem hoog, maar de prijslijst blijkt in Cubaanse Peso De tekst van Ché Guevara op het ministerie van binnenlandse zaken niet zo n goed idee. Daarop komt Abel met een alternatief. Een leuk restaurant met binnenplaats, waar ze sandwiches hebben en pizza. Natuurlijk ontbreekt het optreden van een band hier niet. De zangeres een Big Mama heeft zoveel volume dat zij zonder versterking de band overtreft. Zij loopt tussen de tafels op de binnenplaats door en nodigt gasten uit om met haar te dansen. Ik mag uitgerekend de spits afbijten Na de lunch dwaal ik over de souvenirmarkt en laat mij op het Plaza de Armas (het boekenmarktplein) op een terras zakken. Ik ga voor de cocktail Mojito. Tot half zes en enkele rondjes verder blijf ik op het terras zitten. s Avonds ga ik naar het optreden van de Buena Vista Social Club. Vooraf besluit ik Arabisch te gaan eten. Ik neem hiervoor de taxi. De taxi s stopt echter niet voor het bedoelde restaurant, maar bij een ander Arabisch restaurant op de Prado. De prijzen lijken in eerste instantie extreem hoog, maar de prijslijst blijkt in Cubaanse Peso. De gemiddelde maaltijd kost nu nog geen twee euro. De bestelling verloopt minder vlekkeloos. In plaats van de bestelde biefstuk, krijg ik kip cordon-blue (ook lekker!). Ook is er één maaltijd te weinig. Gezien de beperkte tijd besluiten we de gerechten te. Zo komt het weer goed. Uiteindelijk eet en drink ik voor nog geen vier peso per persoon. Met de taxi ga ik naar het hotel National de Cuba aan de andere kant van de stad en in de wijk Vedado. Met de Lada-taxi word ik voor het luxe vijf sterren hotel afgezet. Binnen word ik naar de zaal of liever gezegd een tent verwezen voor het optreden van de Buena Vista Social Club. De zaal is gevuld met tafeltjes met ieder twee stoelen erachter. Voor in de zaal kan ook gedineerd worden. De muziek klinkt leuk, maar al met al is de opzet van het Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 11

13 evenement wel erg toeristisch opgezet. Het echte swingende aan de Salsa ontbreekt enigszins. De Cuba Libres (4 peso per stuk) smaken mij prima. Naarmate ik er meer nuttig, wordt het ook steeds leuker en swingender. Ik ga achterin de zaal staan, waar een beperkte ruimte is om wat te dansen. Even over elven is het optreden afgelopen. Voor de deur neem ik een Coco-taxi (een rijdend brommer-eitje) naar het hotel. Met twee Coco-taxi s en één Ladataxi racen de chauffeurs over de Malecón terug naar het hotel. In het hotel bestel ik nog een afzakkertje in de bar. Hier wordt ook volop Salsa gedanst. Al snel dans ik met de Cubaanse aanwezigen en krijg ik les in de Salsa. Om half één ga ik naar bed. Het optreden van de Buena Vista Social Club Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 12

14 De buschauffeur zoekt zijn route over het beste stukje asfalt Zondag 15 mei 2005 Eten in een illegaal restaurant Vandaag verlaat ik Havana. Om negen uur staat het vertrek gepland naar Viñales. Dit betekent spullen pakken. Bepakt en gezakt kom ik bij het ontbijt. Gelukkig is de keuze voor het buffet vandaag weer ruimer. Om negen uur ga ik richting de bus. De jongen die mij helpt met mijn bagage in te laden, blijkt achteraf helemaal niet bij de bus te horen. Hij vraagt één dollar per koffer. Boos klopt hij op het raam, omdat hij maar van een paar mensen iets gekregen heeft. De chauffeur had best duidelijker kunnen aangeven dat hij geen hulp van hem was. Ik rijd, de jongen achterlatend, richting Viñales. Abel stelt voor om onderweg een programma te doen voor 20 peso inclusief de lunch. Iedereen stemt in. Via de brede autoweg ga ik richting Pinar del Rio. Onderweg zijn opvallend weinig auto s op de autoweg. Zeker in vergelijking met de brede wegen. Wel staan er langs de kant van de weg veel lifters. Rijden er fietsers op de autoweg en ook passeer ik paard-en-wagens en ossenkarren. De brede autoweg is ook niet geheel vrij van kuilen. De buschauffeur zoekt zijn route over het beste stukje asfalt. In de buurt van Les Terasses ga ik naar een Orchideeënkwekerij. Hier krijg ik een rondleiding door de natuurtuin met Orchideeën en andere plantensoorten. In het nabijgelegen resort kan ik bij de zwembadbar wat te drinken bestellen. De service is alleen uiterst traag. Na deze stop ga ik door naar het plaatsje Les Terasses. Het plaatsje is opgebouwd uit terrassen voor de plantages rond het meer. De huizen zijn ook gelaagd gebouwd. De bus rijdt een nietszeggend rondje door het dorp. Zonder Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 13

15 De vallei van Viñales te stoppen rijd ik via dezelfde brug weer terug. Even verderop breng ik een bezoek aan een koffieplantage. De plantage is zelf niet meer in gebruik, maar geeft een beeld hoe de koffie verwerkt werd. Tevens heb ik hiervandaan een fantastisch uitzicht over de vallei bij Les Terasses. Helaas is het bewolkt. Met zon zou het een stuk mooier geweest zijn. Ik lunch bij een restaurant aan het meer. Op de veranda met uitzicht op het meer krijg ik kip geserveerd (wat anders?). Het is inmiddels al half drie als ik weer richting de snelweg rijd en mijn weg richting Pinar del Rio vervolg. Daar buig ik af richting Viñales. Het plaatsje Viñales heeft vele leuke karakteristieke huizen. Mijn hotel, of liever gezegd mijn resort, ligt tussen de rotsformaties zo n acht kilometer voorbij Viñales. De kleine appartementen liggen tussen de bomen met uitzicht op het zwembad. Ik kleed mij Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 14

16 Abel lijkt niet erg gelukkig met het initiatief snel om en neem een duik in het zwembad. Heerlijk! s Avonds ik ik met enkele reisgenoten gaan eten bij het restaurant bij de grotten. Abel weet niet zeker of het restaurant open is. Voor de deur van het restaurant blijkt hij gelijk te hebben. Geert informeert aan de overzijde bij een huisje naar een restaurant in de buurt. De man, een bewaker van de grotten, weet wel een restaurant op 1½ kilometer lopen. Het is het restaurant van zijn zus zegt hij. Hij wil ons er wel heen brengen, maar moet zich even omkleden. Zijn uniform gaat uit en hij doet een T-shirt aan. Een brommer rijdt vooruit om onze komst aan te kondigen. Als ik weer langs het resort de andere kant op wandel, komt Abel informeren waar ik heen ga. Hij houdt onze groep goed in de gaten. Abel spreekt met onze restaurant-guide om uit te zoeken waar hij heen gaat en of het veilig is. De guide op zijn beurt lijkt ook niet erg gelukkig en tast af of Abel geen politie is. Abel lijkt niet erg gelukkig met het initiatief, maar verbiedt het niet. Het restaurantje ligt op 20 minuten lopen in een klein dorpje. De huiskamer is voor deze gelegenheid omgebouwd tot eetzaal. Abel adviseert mij in ieder geval geen water te drinken. Het eten is op eigen risico en foto s nemen mag, als ik Abel maar niet fotografeer. Abel neemt buiten plaats op de veranda. De actie is waarschijnlijk hartstikke illegaal, maar dat heeft ook wel iets spannends. De keuze voor het diner bestaat uit kreeft, tonijn, kip en lamsvlees. De schalen worden na enige tijd wachten op tafel gezet. Het smaakt allemaal prima. Abel vertelt later dat iedere keer als er een biertje besteld werd, jongens het dorp in trokken om ergens bij één van de huisjes bier te halen. Dit verklaart de verschillende merken. Waarschijnlijk zijn de maaltijden ook in Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 15

17 verschillende huizen bereid. Rond elf uur is iedereen uitgegeten. Er is veel te veel klaar gemaakt. Hier kan het gezin nog dagen van eten. Praktisch op hetzelfde moment begeeft de verlichting het (aggregaat). Bij kaarslicht krijg ik de rekening. Relatief gezien is het een forse prijs. Ik heb het er graag voor over. Ik neem afscheid van de familie en in het donker loop ik terug naar het resort. Onderweg geniet ik van de vele geluiden uit de natuur en het grappige schouwspel van de vele vuurvliegjes. Abel is al die tijd blijven wachten en begeleidt mij op de terugweg. Hij is nog steeds niet erg spraakzaam. Bij het zwembad neem ik nog een drankje. Als de bar gaat sluiten, bestel ik snel nog een tweede ronde. Eten bij de Cubanen thuis Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 16

18 De Cuevo del Indio grot Maandag 16 mei 2005 Te paard naar de pin-automaat s Morgens heb ik lekker uitgeslapen tot negen uur. Ik neem een douche en ontbijt. Om elf uur verzamel ik voor een bezoek aan de nabij gelegen grotten. Via een trap kom ik in de grot. Het pad loopt langs diverse stalagmieten en stalactieten (maar wat was nu ook al weer precies wat?). Aan het einde van het pad stap ik over in een bootje en vaar ik over het ondergrondse watertje langs de rotspartijen. Onderweg krijg ik beperkt uitleg over de vormen en welke figuren je met veel fantasie erin zou kunnen zien. Voor ik er erg in heb, vaart de boot weer uit de grot en is de tocht voorbij. Al met al was het leuk, maar ook weer niet heel bijzonder. Ik stap uit bij bar. Abel stelt voor om paarden te regelen om naar Viñales te gaan om geld Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 17

19 Te paard naar Viñales te halen. Een leuk idee al heb ik nog nooit paard gereden. Dit schijnt geen probleem te zijn. Met z n vieren rijden we richting Viñales. De anderen kiezen voor de taxi. Het remmen en sturen bij het paard heb ik snel onder de knie. Het gas geven hapert soms wat. Het paard lijkt zelf wel uit te maken of hij harder wil lopen. Onderweg heb ik een prachtig uitzicht over de vallei en de rotspartijen. Na enkele kilometers de weg gevolgd te hebben, stuur ik rechtsaf en ga verder over zandpaden. Via kleine paadjes kom ik in een dorpje waar ik pauzeer. Ik stap af bij een lokaal huis waar ik mango, ananas en koffie aangeboden krijgen. Ook mag ik in het huis, en de keuken kijken. De koffie is zo sterk dat ik het aanvul met water tot grote hilariteit van de bewoners. In de keuken proef ik een soort aardappel, die op het houtsvuur bereid wordt voor het avondeten. Daarna Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 18

20 Het paard van één van de reisgenoten struikelt en valt met berijder en al stijg ik weer op mijn paard op weg naar Viñales. Via zandwegen rijd ik langs de inmiddels gerooide tabaksvelden. Rijd ik door een watertje en langzaam nader ik Viñales. Het paard van één van de reisgenoten struikelt en valt met berijder en al. Gelukkig kan hij zich snel uit de beugels los maken en raakt niet gewond (het paard ook niet trouwens). Ik zou nooit zo snel van het paard geweest zijn. Een beetje geschrokken maar zonder verdere kleerscheuren bereik ik Viñales. Hier laat ik mijn paard achter. Ik ga op zoek naar een bank. De bank is weliswaar snel gevonden, maar het wisselen duurt lang. Het geld wordt geteld, geteld en nog een keer geteld. En dat voor maar vijf briefjes. De dame heeft duidelijk geen plezier in haar werk. Met nieuwe centen op zak loop ik driekwartier later de bank weer uit en strijk neer op een terrasje. Hier bestel ik een Cuba Libre. Daarna wandel ik door de hoofdstraat en besluit uiteindelijk een taxi te zoeken voor de terugrit. Ik heb het voornemen nog niet uitgesproken of er komt al een man naar mij toe. Hij biedt de rit illegaal - aan naar ons hotel. Na enig onderhandelen tussen 9 en 10 peso (wat mij al veel te veel lijkt), brengt hij mij voor 9 peso in zijn oude Lada weg. De deuren gaan wat moeilijk open en later, vooral in de bochten, juist weer vanzelf open. Om de politie te mijden rijdt hij niet door de hoofdstraat van Viñales, maar achterom. Een leuke sightseeingtour. Terug op de doorgaande weg gebaart hij mij om mijn zonnebril op te zetten. Voor de politie, zegt hij. Ik vraag mij af of hierdoor niet juist meer de aandacht getrokken wordt. De chauffeur heeft duidelijk haast en rijdt stevig door richting mijn resort. Enkele minuten laten arriveer ik heelhuids bij de ingang. Hij probeert nog tien peso te Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 19

21 Gezamenlijk eten vragen, maar daar trap ik niet in. De groepsgenoten slaan alles gade vanaf het terras bij het zwembad. s Avonds verzamel ik om acht uur voor het eten. Abel heeft afgesproken met een man voor een diner bij de Cubanen thuis (zoals gisteren). Deze man komt alleen niet opdagen. Daarom lopen we met de gehele groep richting het dorpje van gisteren. Nu komen we zonder vooraankondiging en met twee keer zoveel mensen. Abel spreekt met wat bewoners en snel worden onder een veranda tafels ingericht. Waarschijnlijk was het gisteren een minder groot probleem en was Abel misschien ontstemd omdat wij het zelf organiseerden. Net als gisteren is het eten voortreffelijk. In verschillende keukens wordt het eten klaar gemaakt en het bier komt uit het hele dorp. Iedereen leeft mee. Na het eten goedkoper omdat Abel het rechtstreeks geregeld heeft neem ik afscheid en wandel ik over de donkere weg weer naar mijn resort. Na een afzakkertje bij het zwembad ga ik naar bed. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 20

22 De weg is hier zelfs nog breder en met nog minder verkeer Dinsdag 17 mei 2005 Laat aan het diner in Trinidad Vandaag staat een lange reisdag op het programma. Daarom ben ik al om negen uur aanwezig. Na het ontbijt staat iedereen gereed, maar de bus is er nog niet. Ik hang wat rond bij het zwembad, lees boekjes over Cuba en Trinidad en kijk op de televisie naar de rechtstreekse demonstratie tegen de VS in Havana. Talrijke mensen lopen over de boulevard waar ik enkele dagen geleden gefietst heb. Een directe aanleiding lijkt er niet te zijn. De bus blijkt naar een ander hotel gestuurd te zijn aan de kust. Tegen elf uur arriveert de bus tot grote ergernis van Abel. Met twee uur vertraging rijd ik terug naar Pinar del Rio en via de brede autoweg terug naar Havana. Onderweg is wederom weinig verkeer. Soms zie ik een vrachtwagen rijden. Soms een paard-met-wagen of een dappere fietsers op de autoweg. Voor Havana is een koffiestop. s Middags rijd ik verder richting Trinidad. De weg is hier zelfs nog breder en met nog minder verkeer. Een vreemde ervaring. De weg is echter ook hier niet vrij van kuilen en afval op de weg. De rechter voorband heeft het hier moeilijk mee en raakt lek. Langs de kant van de snelweg wordt de band verwisseld. Door al het oponthoud arriveer ik pas na vieren bij het lunchrestaurant. Dit restaurant is inmiddels gesloten. Op weg naar de Varkensbaai probeer ik het volgend restaurant. Ook gesloten! Het derde restaurant is al gesloten, maar laat ons toch binnen. Het restaurant ligt naast een krokodillenkwekerij. Ik bestel dan ook de plaatselijke specialiteit: Krokodil. Krokodil heeft qua smaak veel weg van kippenvlees. Na de lunch Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 21

23 Lekke band tegen vijven breng ik, ironisch genoeg, een bezoek aan de naastgelegen Krokodillenfarm. Deze farm zet zich in voor de bescherming van de krokodillen. Inmiddels is het aantal voldoende toegenomen, waardoor het vlees ook op het menu kan staan. Ik vervolg mijn route richting de Varkensbaai (Bahia de Cochinos). In deze baai probeerden de Cubaanse ballingen, gesteund door de Amerikanen in 1961 een invasie in Cuba. Onderleiding van Castro werd deze aanval binnen 48 uur succesvol afgeslagen en ruim ballingen werden gevangen genomen. Helaas is het voor mij al laat in de middag en is er te weinig tijd om even te stoppen. De bus rijdt vanaf de baai richting Cienfuegos. Onderweg maakt de chauffeur er een spel van om de overstekende krabben te ontwijken. Vooral in juli is de weg bezaaid met de krabbentrek. Rond zeven uur arriveer ik in Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 22

24 Het Palacio Valle aan de baai van Cienfuegos Cienfuegos. Eerst rijd ik door naar de baai. Volgens Abel is dit de mooiste baai van het Caribische gebied Volgens mij niet! Ik bezoek het huis Palacio Valle. Dit huis toont de rijke levensstijl van de rijke Cubanen van voor de Castro-periode. Vanaf het dak heb ik een mooi uitzicht over de baai en de ondergaande zon. Terug op de Prado, de winkelboulevard van Cienfuegos, stap ik uit en maak een wandeling door de stad. Vanaf de Prado loop ik richting het centrale plein. Cienfuegos herbergt vele koloniale gebouwen. Op het centrale plein is het stadhuis dominant aanwezig en in de schemer fraai uitgelicht. Tot half negen dwaal ik door het centrum van Cienfuegos. Daarna start de laatste etappe naar Trinidad. Het is ondertussen donker geworden en er is niet zoveel meer te zien buiten. Ik doe mijn ogen even dicht. Net na tien uur rijd ik Trinidad binnen. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 23

25 Het stadhuis van Cienfuegos Het diner bij het hotel blijkt al opgeruimd te zijn ondanks dat Abel gebeld heeft dat we later zouden arriveren. Om snel te kunnen eten, neem ik genoegen met een uitgebreide sandwich en een drankje van het huis. Ik eet uiteindelijk om elf uur. In de bar neem ik nog een drankje en na middernacht zoek ik mijn appartement op. Mijn koffer heeft al die tijd bij de receptie gestaan. Het blijkt nog niet mee te vallen om het appartement te vinden in het donker. De nummering van de huisjes is niet geheel logisch. Met enig speurwerk vind ik appartement G-2. Een zeer groot appartement met balkon, zithoek en twee tweepersoonsbedden. Prima om snel in slaap te vallen. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 24

26 Het uitzicht uit de klokkentoren van Trinidad Woensdag 18 mei 2005 Of de tijd heeft stilgestaan... Op de binnenplaats van het resort ontbijt ik, waarna ik rond negen uur de citytour door Trinidad start. Ik wandel vanaf de heuvel waar het hotel ligt richting het centrum van Trinidad. Abel geeft mij onderweg uitleg over de gebouwen en de geschiedenis. Trinidad is een karakteristiek oud plaatsje uit de koloniale tijd. Het centrum van Trinidad oogt alsof de tijd heeft stilgestaan. Niet voor niets is Trinidad geplaatst op de lijst van werelderfgoederen van de Unesco. Vanaf de hoogte is het uitzicht op de rood gekleurde daken een ware beleving. Ik loop over de met keien geplaveide straten naar de Plaza Mayor. Aan dit plein staat de kathedraal van Trinidad en verschillende handelshuizen. Deze handelshuizen zijn nu ingericht Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 25

27 Vanaf de klokkentoren heb ik een mooi uitzicht over de stad als museum. De kathedraal is nog niet geopend. Daarom ga ik eerst richting de Plaza San Francisco. Hier breng ik een bezoek aan de Iglesia y Convento de San Francisco. In de toren van deze kerk hangt een klok, die op veel reisgidsen afgebeeld staat. De trap in de klokkentoren is smal en niet al te stevig. Gelukkig gaat het allemaal goed. Vanaf de klokkentoren heb ik een mooi uitzicht over de stad en vooral over de rode daken. Op het plein voor de kerk oefent een bandje. Dit maakt de sfeer compleet. Weer beneden verken ik via de smalle straatjes de stad. Trinidad is helaas erg toeristisch geworden en regelmatig word ik op straat aangesproken voor sigaren, beeldjes of kant. Op het centrale plein is de kathedraal inmiddels open. Na de bezichtiging strijk ik neer op een terras met Afrikaanse muziek uit de slavenperiode. Ook krijg ik een cocktail uitgereikt. Daarna wandel ik door de stad en kom rond het middaguur bij het lunchrestaurant. De specialiteit is hier garnalen. Door het open houten raamwerk wordt vanaf de straat van alles aangeboden of gevraagd. Ook komt weer een bandje voor ons optreden met CD verkoop. Tot nu toe heb ik praktisch nog geen maaltijd gehad zonder live muziek. Hoe goed bedoelt het gaat vervelen. Na de lunch gaan de meeste groepsgenoten paardrijden. Met een klein groepje blijf ik in Trinidad. Ik loop vanuit het centrum naar de buitenwijken. Hier zijn de keitjes vervangen door asfalt en zijn de koloniale huizen meer gewone huizen. Hier zie ik geen toeristen meer en ook geen geleur. Gewoon de sfeer van alledag. Al slenterend door de straatjes kom ik weer terug in het centrum. Ik neem een drankje in een café. Aansluitend wandel ik terug naar het hotel. Bij het hotel heb ik vanaf het terras prachtig uitzicht over de stad. Aan het einde Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 26

28 Straatbeeld Trinidad van de middag verruil ik deze plek voor het zwembad. Ook de andere reisgenoten komen hier langzaam binnen druppelen. Wederom blijkt een reisgenoot bij het paardrijden gevallen te zijn. Hij heeft een dikke knie, enkele schaafwonden en wat last van zijn pols. s Avonds is het diner inclusief in het hotel. Het buffet is goed, maar niet bijzonder. Ik houd het op vis en dit smaakt prima. Om tien uur wandel ik weer naar het centrum voor een salsaavond bij de Kathedraal. Op de stenen trappen bij het terras speelt een salsaband. Het dansen komt sporadisch op gang bij de swingende salsa muziek. Als ik net plaats neem op de trappen start een nieuwe band. Deze band speelt Afrikaanse muziek met optredens. Het zelf kunnen dansen blijft hierdoor beperkter dan gehoopt. Rond half één loop ik terug naar het hotel. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 27

29 In 1958 liet Ché Guevara hier een trein ontsporen en zo overwon hij de troepen van de regering Donderdag 19 mei 2005 Omrijden via Sante Clara Vandaag verlaat ik Trinidad met een grote luxe touringcar. De kleine busjes zijn niet voorhanden. Met de reisgroep willen wij graag langs Santa Clara en het graf van Ché Guevara. Over enkele dagen op de route van Cayo Coco naar Varadero, komen we er praktisch langs, maar er is dan onvoldoende tijd. Ook is het mausoleum op maandag gesloten. Abel probeert daarom om vanuit Trinidad het bezoek in te plannen. Dit blijkt nog niet eenvoudig. De buschauffeur mag niet beslissen over de langere route. Daarvoor moet officieel opdracht gegeven worden. Abel neemt contact op met zijn agentschap. Zij nemen contact op met de busmaatschappij. De busmaatschappij informeert de agentschap over de meerkosten. Zij informeren Abel en Abel ons. Wij gaan akkoord met de extra kosten en via hetzelfde rondje wordt de opdracht per fax bevestigd aan de busmaatschappij. De maatschappij instrueert vervolgens per mobilofoon de chauffeur. Dit alles speelt zich in zo n twintig minuten af. De bus vertrekt naar Santa Clara. Hiervoor ga ik eerst terug naar de snelweg. Normaliter zou ik hier rechtsaf geslagen zijn richting Camagüey, maar voor Santa Clara sla ik linksaf. De snelweg is breed en leeg. Af en toe zijn er stukken nog niet gereed (en er wordt ook al jaren niet meer aan gewerkt). Op deze stukken rijdt het verkeer op één rijbaan. Hier is voldoende ruimte voor. Onderweg begint het voor de eerste keer deze vakantie te regenen. Na ruim twee uur arriveer ik in Santa Clara. Het weer is nog steeds dreigend, maar gelukkig is het wel droog. Ik maak een Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 28

30 Het mausoleum van Ché Guevara stadswandeling door het centrum van Santa Clara. Abel laat mij het centrale plein zien rond het Parque Vidal. Ik wandel richting het monument ter ere van de overwinning van de opstandelingen. In 1958 lieten de opstandelingen onder leiding van Ché Guevara de trein met regeringstroepen hier ontsporen en zo overwonnen zij de troepen. Deze overwinning was de laatste druppel voor de Revolutie. Bij het monument staan nog enkele treinwagons opgesteld met binnenin een klein museum. Even verderop bezoek ik het standbeeld van Ché Guevara. Vervolgens rijd ik met de bus naar het Plaza de la Revolución net buiten de stad. Op het plein is het mausoleum van Ché dominant aanwezig met op de top het ruim twintig meter hoge standbeeld van hem. Ik bezoek het mausoleum en het nabijgelegen museum met veel foto s over zijn leven. Terug in het Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 29

31 Brede lege wegen centrum lunch ik met een heerlijke pizza, waarna ik op weg ga voor vier uur rijden naar Camagüey. Het eerste stuk is hetzelfde als de route van vanochtend maar tegengesteld. Het blijft leuk om het Cubaanse leven onderweg te aanschouwen. Tegen half zeven rijd ik Camagüey binnen. De bus brengt mij bij het hotel pal tegenover het station. Het hotel is van buiten een statig koloniaal gebouw van rond Binnen blijkt dat de elektriciteit uitgevallen is in de stad. In de lobby krijg ik een welkomstdrankje. Met een zaklantaarn worden de sleutels van de kamers uitgereikt. Ook krijg ik een kaars mee voor de verlichting op de kamer. Naast een probleem met de elektriciteit bestaat in Camagüey een structureel waterprobleem. Daarom is het koude water slechts beperkt beschikbaar in de stad, van , van en van uur. Warm Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 30

32 maar dan ook echt warm water is 24 uur per dag beschikbaar. Terwijl de avond langzaam valt, douche ik me in het schemer en probeer ik het bed alvast uit. Om acht uur is iedereen gewapend met een zaklantaarn weer verzameld om te gaan eten. Ik loop door de donkere straten waar iedereen op straat zit. In een zijstraatje met een terras voor het restaurant, strijk ik neer. Een kaarsje verlicht de tafel. Door de stroomuitval is de keuze beperkt tot voornamelijk visgerechten. Er valt nog prima te kiezen en het eten is heerlijk. Tot laat in de avond blijf ik zitten op het terras met af en toe een nieuw biertje. Om half twaalf verruil ik het terras voor de bar in het hotel. Hier gaat om half een het licht weer aan. Na hier nog op geproost te hebben, ga ik naar mijn kamer (met licht!) De revolutie van Fidel Castro Een door Fidel Castro getrainde garde viel op 2 december 1956 Cuba aan om de toenmalige leider Batista te verdrijven. Het plan mislukte en van de 82 deelnemers konder er 12 de bergen in vluchten waaronder Fidel s broer Raul, Ché Guevara en Cienfuegos. Daarna volgde een strijd van twee jaar tussen de guerillia beweging van Castro en het leger van Batista. Langzaam trok de revolutie steeds verder door het land. Op 28 december 1958 overmeesterden Che Guevara s troepen een gepantserde trein in Santa Clara, en op 30 december won Camilo Cienfuegos een beslissend gevecht in Yaguajai. Op 30 december waren de gevechten voorbij. In de nieuwjaarsnacht van 1 januari 1959 ontvluchtte Batista Havana. In de loop van de dag tekende het leger van Batista de capitulatie in Santa Clara. Fidel Castro werd geïnstalleerd als nieuwe premier. Nadat Castro aan de macht kwam veranderde er veel in Cuba. De oppositie werd uitgeschakeld. Er werd een communistische staat gevestigd. Hierdoor werd de band tussen Cuba en de VS verbroken. Cuba zocht toenadering tot de Sovjet-Unie, die op dat moment midden in de Koude oorlog met de Verenigde Staten zat. De Sovjets wilden kernraketten plaatsen op Cuba. Dit veroorzaakte in 1962 de Cubacrisis. Ternauwernood werd een kernoorlog afgewend. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 31

33 Iglesia de la Plaza del Carmen Vrijdag 20 mei 2005 Met de fietstaxi door Camagüey Wat slaperig sta ik op. Het ontbijt is in een fraaie, maar erg donkere, koloniale ruimte. De ruimte is alleen niet erg gezellig ingericht met een grote airco in de hoek. Hier kunnen ze meer van maken. Het hotel is sowieso erg donker en somber ingericht. Om negen uur staan de fietstaxi s voor het hotel klaar voor een citytour. Vanaf het station rijd ik naar de Plaza de los Trabadadores met de Iglesia de la Merced. Hier bezoek ik het nabijgelegen klooster, de kerk en de catacomben onder het altaar. Via het theater ga ik met de fietstaxi naar de Plaza bij de Kathedraal. Hier staat de Twin-kerk oftewel de Iglesia de la Plaza del Carmen. Bij deze kerk met de twee identieke torens, staan op het plein diverse standbeelden van het Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 32

34 Een fietstaxi mensen in dagelijkse bezigheden. Bij het beeld van de lezende man poseert de man die uitgebeeld is, naast het beeld. Leuk. Mijn fietser is stevig gebouwde man. Ik kan goed met hem lachen. Hij klaagt lachend dat hij het zo zwaar heeft tijdens het fietsen. Bij een gezellig plein bezoek ik een fraaie witte kerk van buiten, maar binnen wordt de kerk gerenoveerd. Ook neem ik een kijkje in het plaatselijke ziekenhuis aan dit plein. Ik rijd vervolgens langs één van de oudste huizen van Camagüey en langs de Plaza de la Revolución naar de boerenmarkt. Op de boerenmarkt kunnen Cubanen goederen verkopen volgens vraag en aanbod. Iedere boerderij moet een bepaald quotum halen. Indien de opbrengst hoger is, mag men dit op deze boerenmarkt verkopen. Door het vraag en aanbod principe zijn de prijzen soms astronomisch Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 33

35 Onderweg tref ik toevallig mijn fietsdriver. Ik geef hem alsnog mijn fooi hoog voor Cubanen. Ik verbaas mij er juist over dat de prijzen zo laag zijn. Dit impliceert dat ik met de toeristen-valuta relatief heel veel betaal. Ik eindig de fietsroute bij een kerk, waar Abel probeert de pastoor te vinden om de kerk te openen. Dit lukt niet. Ik besluit te lunchen in een leuk restaurant aan het plein. Hierdoor ontgaat het mij dat dit ook het einde van de fietstocht is. Hierdoor ben ik niet in de gelegenheid om mijn driver een fooitje te geven. Vervelend. Na de lunch wandel ik door de stad. Het is een vreemd gezicht dat de dollar-winkels vol met spullen liggen en de Cubaanse winkels slechts enkele goederen in huis hebben. Onderweg tref ik toevallig mijn fiets-driver. Ik geef hem alsnog mijn fooi. Hier is hij erg blij mee. Terwijl ik in een café een biertje drink, begint het flink te regenen. Tussen de druppels door loop ik terug naar het hotel. Tijdens een korte pauze op mijn hotel kamer valt de stroom wederom uit. Ik maak van de gelegenheid gebruik om even mijn ogen dicht te doen. Om acht uur loop ik weer de donkere stad in op zoek naar een restaurant. Abel heeft oorspronkelijk voorgesteld bij de Cubanen thuis te gaan eten (maar dan legaal), maar door de stroomstoring kan dat niet. Bij een restaurant, geadviseerd door de Lonely Planet, is nog geen plaats. Als ik bereid ben een half uurtje te wachten kan het wel. In een café bij het plein bij de kathedraal neem ik daarom een drankje. Als ik om negen uur weer bij het restaurant terug kom, is het restaurant nog niet gereed. Met zijn alleen staan we opeen in het kleine halletje te wachten. Hier sta ik gelukkig wel droog Buiten regent het nog steeds. Als de eerste tien reisgenoten naar binnen kunnen, blijkt het kamertje amper groter dan een hotelkamer met maar enkele tafeltjes. Er zijn nog mensen aan het Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 34

36 eten. Wonderbaarlijk snel zijn deze mensen klaar en hebben de rekening ontvangen, zodat de tweede groep naar binnen kan. De keuze bestaat uit kip of varkensvlees. Het duurt wel even voordat het eten gereed is, maar het smaakt prima. Aangezien het nog steeds regent, regelt Abel fiets-taxi s terug naar het hotel. Hij heeft wat moeite om er voldoende te vinden. Daarom ga ik met drie anderen in een oude Lada-taxi. De taxi rijdt telkens met heel veel gas de weg op. De ramen zijn beslagen, maar daar schijnt de taxichauffeur geen last van te hebben. Om half twaalf stap ik bij het hotel uit. Kinderen in het raamkozijn Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 35

37 Met een boot tussen de mangrovebossen door Zaterdag 21 mei 2005 Naar het paradijs De bustocht naar Caya Coco staat op het programma. Het eerste van de twee standresorts aan de kust. Het gevoel heerst een beetje bij mij dat de vakantie naar Cuba nu voorbij is. Ik ga nu aan de strandvakantie beginnen. Dit gevoel wordt versterkt omdat op het eiland Caya Coco geen Cubanen aanwezig zijn, buiten diegene die er werken. Om negen uur wordt de bus ingeladen voor het hotel. Het is dit keer weer een kleine bus en zo klein dat de bagage ook op de achterbank opgestapeld moet worden. Dit is wel een verschil met de vorige bus. Vanuit Camagüey rijd ik naar het noorden (richting de kust). Hoewel hier geen snelwegen liggen, zijn de wegen goed berijdbaar. Het schiet lekker op. Bij Moroc pauzeer ik bij een Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 36

38 Het zwembad in Caya Coco hotel voor een drankje, toilet en om even de benen te strekken. Naast het hotel staat een oude Nederlandse gele bus geparkeerd. Een prima gelegenheid voor een foto. In Cuba rijden veel oude bussen uit Nederland rond. De Nederlandse plaatsaanduidingen staan nog voor op de bussen. Ik vervolg mijn weg richting Caya Coco. Net voordat ik de 25 kilometer lange dijk naar het eiland oprijd, stop ik voor de lunch aan het meer. Ik bestel de lunch en stap daarna in een motorboot voor een tocht door de Mangrovebossen. Als een labyrint hangen de bomen en de wortels in het water. De boot manoeuvreert er tussendoor. Een bijzonder gezicht. Bijna aan het einde van de Mangrovebossen geeft de schipper gas en vaart de speedboot in volle vaart door het slootje richting het Melkmeer. De schipper weet duidelijk de route en elke bocht. Ik vaar full speed het meer op en maak een rondje. Na een half uur ben ik weer terug bij het restaurant. Na de lunch stap ik voor het laatste stukje van de rit weer in de bus en vertrek naar Caya Coco. Bij het hotel grapt Abel naar mij Welkom in het paradijs en dit blijkt niet voor niets. Het vier sterren all inclusive hotel ziet er prima uit. Bij de receptie krijg ik een polsbandje om. Terwijl ik wacht Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 37

39 De prachtige ondergaande zon op mijn sleutel bestel ik alvast een Cuba Libre. De kamer is mooi en ruim. Snel neem ik de handdoek mee en ga naar het strand. Het strandbedje wordt voor mij geplaatst. Een prima service. Ik zwem, zon en bestel bij de strandbar af en toe een cocktail. Als om vijf uur de strandbar sluit, bestel ik de drankjes bij de zwembadbar. De ober komt het dienblad vol drankjes op het strand brengen. Abel haalt er een flinke zak patat bij voor ons om ook iets te eten. s Avonds voor het diner maak ik prachtige foto s van de zonondergang bij het strand en bij het zwembad. Het avondeten is in buffet-vorm. Op bestelling bakt de kok het eten en wordt salade gemixt. Een schril contrast met het eerste gedeelte van onze reis. Hier is alles voorhanden. s Avonds kijk ik naar het slot van de opgevoerde Disney-show en dans ik in de discotheek tot half één. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 38

40 Het strand van Caya Coco Zondag 22 mei 2005 Vliegen boven Caya Coco Om negen uur heb ik met reisgenoten afgesproken voor het ontbijtbuffet. Na het ontbijt loop ik weer naar het strand en nestel mij op een standbed. Ik maak een wandeling langs het stand. Ik loop langs de andere resorts. Bij het strand waar geen resorts meer zijn, neemt de rommel op het strand ook flink toe. Als ik, na zo n drie kwartier, niet meer verder kan, keer ik om en loop weer terug naar het Sol Caya Coco Hotel. Tijd voor een drankje op het strand. Met de snorkel van een reisgenoot ga ik snorkelen. De onderwaterwereld blijft bijzonder. Beginnende koraal en scholen van duizenden vissen. Deze school wordt opgejaagd door enkele groter vissen. Een prachtig gezicht als zo n school vissen op mij af komt zwemmen. Met de Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 39

41 Snorkelen in zee en het eiland Caya Coco vanuit de licht Met een paraglider in de lucht onderwatercamera probeer ik het beeld vast te leggen. Na de lunch in de strandbar maak ik een zeiltocht in een catamaran op zee. Deze zeiltocht is ook inclusief voor hotelgasten. De wind is s middags aardig toegenomen en daardoor zeil ik met leuke snelheid langs het strand. Na een half uurtje meert de schipper weer aan op het strand. De aanwezigheid van de zon begint merkbaar te worden en sommige lichaamsdelen zijn al wat rood gekleurd. Meestal ben ik dan al te laat Zeker het snorkelen net onder de waterspiegel is funest geweest. Tegen het einde van de middag haal ik mijn fotocamera weer op van mijn hotelkamer om wat plaatjes van Caya Coco te schieten. Reisgenoten gaan dan net parasailen. Terwijl ik naar hen sta te kijken, besluit ik ook te gaan. De parachute wordt met een boot tot ruim 300 meter hoogte getrokken. Dit geeft een prachtig uitzicht over het hele eiland. Zodra de parachute op hoogte is, wordt het touw losgekoppeld en maakt de parachute een glijvlucht naar het strand. De begeleider zorgt voor een perfecte zachte landing, precies op de plek van opstijgen. Hoewel het er vanaf de grond eng uitziet is de gehele vlucht gewoon genieten en zeker niet eng. Al met al een fantastische ervaring. Op het terras bij het zwembad drink ik nog wat. Ik blijk toch behoorlijk verbrand te zijn op de rug en kuiten. Ik probeer het onder de koude douche wat te koelen. s Avonds eet ik in het buffet-restaurant. Vandaag ga ik maar eens vroeg naar bed. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 40

42 Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 41

43 Hij vindt één Peso waarschijnlijk niet voldoende want met een klap slaat de deur dicht Maandag 23 mei 2005 Naar Varadero Vandaag heb ik een lange busreis naar Varadero. Om negen uur stipt staat iedereen paraat. Bij de receptie word ik weer verlost van de polsbandjes. Helaas is de bus er dan nog niet. Abel belt met de busmaatschappij. Welke boeking? is hun reactie. Abel belt met zijn agency en uiteindelijk komt om half elf een touringcar voorrijden. Vanuit Caya Coco rijd ik terug richting de snelweg richting Havana. Het gedeelte richting Santa Clara heb ik enkele dagen eerder al gereden voor het bezoek aan het mausoleum van Ché Guevara. Door de busvertraging is er pas rond één uur een koffiestop en om half vier de lunch. Dit is ironisch genoeg het restaurant waar ik op weg naar Varkensbaai ook gestopt ben, maar toen was het restaurant al gesloten. Bij het restaurant ligt een kleine dierentuin waar ik na mijn bestelling door heen wandel. Rond half zeven arriveer ik in Varadero. De bus stopt voor het hotel. Het hotel ligt aan de doorgaande route en ziet er veel minder luxueus uit in vergelijking met het vorige hotel. Iedereen heeft waarschijnlijk dit gevoel, want als Abel uitstapt blijft iedereen zitten. Onbewust hoopt iedereen misschien dat hij hier alleen iets moet afgeven. Wij zijn duidelijk verwend. Abel moet lachen en komt ons halen. Het hotel heeft op de binnenplaats een zwembad met bar en een doorgang naar het strand. In tegenstelling tot Caya Coco is hier geen baai, maar een langgerekt strand. Bij de receptie moet ik wachten op de sleutel. De sleutel wordt alleen afgegeven aan de bel-boy. Hij loopt mee naar mijn kamer, maar tilt mijn bagage niet. Hij Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 42

44 toont de kamer, zet de airco aan en gaat klaar staan voor de fooi. Hij vindt één Peso waarschijnlijk niet voldoende want met een harde klap laat hij de deur dichtvallen. Ook anderen hebben deze ervaring. Op het terras neem ik wat te drinken. Het eten in het restaurant valt mij wat tegen. Het buffet is beperkt en niet heel lekker (toch verwend?). Het strand bij Varadero Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 43

45 De doorgaande weg van Varadero Dinsdag 24 mei 2005 Wandelen over de markt Eerst lekker uitgeslapen. Daardoor ben ik te laat voor het ontbijt. Gelukkig mag ik na wat praten - toch nog even snel naar binnen om iets te eten. Na het eten loop ik met Abel mee Varadero in. Ik bezoek een winkeltje met sigaren. Voor de deur geeft een man een demonstratie van het maken van de sigaren. Even verderop wijst Abel de bus naar Havana voor het geval iemand nog een dagje naar Havana wil gaan. In het centrum van Varadero bezoek ik de toeristenmarkt. Een markt in het parkje vol met standjes met puur toeristische attributen. T-shirts, trommels, houtsnijwerk en nog veel meer. Ik slenter wat over de markt en sla wat souvenirs in onder de warme zon. Ik wandel terug langs het strand en bestel iets te drinken bij een Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 44

46 Genieten op het strand gezellig strandtentje. Ik wandel zo n drie kwartier over het strand en langs de hotels. Eén hotel staat half in het water. Hier moet ik door het water baden om verder te komen. Bij mijn eigen hotel lunch ik in het restaurant en strijk neer op het strand. Gewoon lekker op het standbed met een leesboek in de schaduw. Af en toe neem ik een duik en af en toe bestel ik er een drankje bij. Heerlijk genieten. s Avonds besluit ik niet te eten in het restaurant. Hoewel het eten inclusief is, bevalt het buffet mij niet zo. Ik loop Varadero in en bij een Steakhouse ga ik eten. Natuurlijk komt hier een bandje optreden, Waarschijnlijk heeft niemand hier aandacht voor, want na enkele nummers vertrekt de band weer zonder fooi te vragen. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 45

47 Het strand van Varadero Woensdag 25 mei 2005 Met een boek aan het strand Vandaag ben ik wel op tijd voor het ontbijt, al is het enkele minuten. Het is vandaag een lekkere luierdag op het strand. Lekker lezend onder de parasol. Het boek is spannend genoeg om van deze heerlijke combinatie te genieten. Heel even voor de lunch sluit ik mijn leesboek. Aan het einde van de middag maak ik met mijn camera een rondje door Varadero. Op het strand is de wind aardig toegenomen. Hierdoor is de turkoois blauw kleur van het water niet meer zichtbaar. s Avonds rijd ik met een taxi naar de strandtent van gisteren. Hier sluiten we met alle reisgenoten de vakantie af met een gezamenlijke maaltijd. Na het eten blijf ik hier hangen onder het genot van Salsa muziek van een gitaarspeler. De man heeft er duidelijk plezier in. Deze muziek is veel leuker dan de bandjes die normaal optreden tijdens het eten. In de strandtent wordt ook Salsa gedanst en de muzikant doet hieraan zelf vrolijk mee. Via het strand wandel ik even over twaalven terug naar het hotel. Ondanks het tijdstip zijn er nog aardig wat mensen op het strand. Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 46

48 Het hotel in Varadero Donderdag 26 mei 2005 Paspoort vergeten... De laatste dag van de vakantie alweer. Ik kan tot twaalf uur op mijn kamer blijven, dus hoef ik mij niet zo te haasten met het uitchecken. Eerst slaap ik uit en ontbijt net voor half tien. Aansluitend ga ik Varadero in om een fles Havana Rum te kopen als souvenir. Daarna is het tijd om de kamer te verlaten en de laatste uurtjes op het strand door te brengen. Na de lunch in het restaurant, kleed ik mij om in de hal voor de terugvlucht. Om half drie staat de bus klaar voor de eerste etappe op weg naar huis. Morgen rond deze tijd (Nederlandse tijd dan) ben ik weer thuis. Het is dan 18 uur later. Met de bus rijd ik Varadero uit en via de snelweg langs de kust ga ik op weg naar Havana. Onderweg stop ik even bij de hoogste brug van Cuba voor een Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 47

49 foto. Een klein stukje verder stop ik voor een overheerlijke Piña Colada. Bij het wegrestaurant krijg ik de Piña en kan het zelf met de rum aanvullen. Op de luchthaven is het moment van afscheid van Abel aangekomen. Abel heeft in de bus al aangegeven dat hij ons een erg leuk reisgroep gevonden heeft (natuurlijk). Ik bedank Abel voor zijn begeleiding van de reis. Vanuit de groep overhandigen we hem een enveloppe met fooi. Daarna vertrekt Abel samen met de. Bij het binnentreden van de vertrekhal, realiseert Marijke zich dat ze haar paspoort niet bij zich heeft. Haar paspoort ligt nog bij de balie van het. Snel wordt met Abel gebeld, die direct terugkeert. Abel belt met het hotel en regelt een taxichauffeur die het paspoort komt brengen. Het inchecken voor de Air France vlucht kan niet zonder paspoort. Een kopie is ook niet toereikend. Aangezien het inchecken sluit om half acht lijkt het niet waarschijnlijk dat Marijke nog met de vlucht mee kan. Gelukkig blijkt dezelfde avond nog een rechtstreekse vlucht naar Nederland te gaan. Marijke kan hier met een nieuw ticket wel mee. Om Marijke gezelschap te houden blijf ik tot over zevenen bij de incheckbalie wat drinken. Ondertussen is de rij bij de douane gegroeid en de afwikkeling verloopt niet al te snel. Hierdoor begint ook voor mij de tijd te dringen voor het inchecken. Precies om half acht vindt er een wisseling van de wacht plaats, waardoor de afwikkeling nog langer duurt tot grote ergernis van omstanders. Als ik bij het vliegtuig kom, is het inchecken al begonnen. Ik heb een zitplaatje op de allerlaatste rij. Tegen ieders verwachting in komt Marijke als laatste passagier het vliegtuig in gelopen. De taxi is om 19:40 gearriveerd. Abel heeft de tas en paspoort gepakt en Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 48

50 bij de incheckbalie neergezet. Hier besloot men haar alsnog in te checken. Bij de douane mocht ze voor in de rij. De andere mensen hadden vluchten rond elf uur. Met een lichte vertraging door de drukte op de startbaan stijgt het vliegtuig om even over negenen op richting Parijs. Nadat het vliegtuig goed en wel in de lucht hangt, wordt een maaltijd geserveerd. Ik neem er een wijntje bij. Om de vakantie af te sluiten bestel ik nog een extra flesje. In elke stoel is een televisieschermpje gemaakt, zodat iedereen zijn eigen film kan bekijken of spelletje kan spelen. Met ocean 12, een spelletje schaak en een dutje arriveer ik rond half één in Parijs. Afscheid van het strand Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 49

51 Lisse vanuit de lucht. Bijna thuis Vrijdag 27 mei 2007 Prima service van Air France In Parijs neem ik afscheid van Sarah. Sarah gaat per trein terug naar België. De passagiers voor Amsterdam, Rome en Turijn wordt verzocht als eerste het vliegtuig te verlaten in verband met de korte overstap. Ik zit helemaal achterin en iedereen voor mij staat toch op. Ook iedereen die geen transfervlucht heeft. De overige reizigers houden geen rekening met de transfers. Waar de overige reizigers links de slurf in lopen, verlaat ik het vliegtuig aan de andere kant met een trap naar het platform. Hier staat een bus gereed en word ik opgevangen door begeleiders van de luchthaven. Zij controleert het aantal reizigers van mijn groep. De bus rijdt mij direct naar Terminal F. De begeleider leidt mij naar de paspoortcontrole. Hier wordt een Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 50

52 extra poortje open gedaan voor mijn groep. De handbagage controle is ook erg druk. Daarom loop ik om naar een tweede controleplek waar ik direct aan de beurt ben. Binnen een half uur ben ik bij mijn vliegtuig, waar het inchecken nog niet eens is begonnen. Een prima service van Air France! Hopelijk komt mijn bagage ook met deze snelheid mee. De vlucht naar Schiphol verloopt verder voorspoedig. Op Schiphol neem ik nog een biertje met reisgnoten als afscheid. Alle bagage is meegekomen, maar zo snel uitgeladen dat ik enkele reisgenoten gemist heb bij de bagageband. Van de overige reisgenoten neem ik afscheid. De vakantie zit er nu echt op. Ronald van der Veer Veeronline.nl Reisavonturen Versie 1.0 December 2013 Veeronline.nl Reisavonturen; Kopieer of verspreid dit niet - 51