De trein van Agra naar Mumbai. Verslagen van de lange reis met de resterende chipsvooraad om mijn nek

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "De trein van Agra naar Mumbai. Verslagen van de lange reis met de resterende chipsvooraad om mijn nek"

Fedde Groen
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

India, 5 juli t/m 4 augustus 2013 Omdat ik 18 jaar zou worden mocht ik van mijn ouders een Lions Youth Exchange reis uitkiezen. Na een aantal dagen vol twijfel had ik de knoop eindelijk doorgehakt.

1 India, 5 juli t/m 4 augustus 2013 Omdat ik 18 jaar zou worden mocht ik van mijn ouders een Lions Youth Exchange reis uitkiezen. Na een aantal dagen vol twijfel had ik de knoop eindelijk doorgehakt. Uit het rijtje: Taiwan, Japan en India maakte ik de keuze om voor de laatste; India, te gaan. Mijn ouders, vrienden en familie waren verbaast over deze keuze, zelf een beetje gechokeerd. Van alle excotische, gave en mooie landen moest ik nou juist india als mijn reisbestemming uitkiezen. Waarom? Mijn persoonlijke doel met de Lions Youth exchange was om een cultuur te leren kennen die echt compleet anders was dan wat wij hier in onze eigen kleine maar fijne kikkerlandje hebben. Na toch alle landen en reisbestemmingen te hebben over zien had ik al gauw bijna alles afgestreept op een aantal aziatische bestemmingen na. Er is iets in die hoek van de wereld wat me intereseert. Ik wist alleen nog niet wat. Maar daar zou ik gauw achterkomen. India De trein van Agra naar Mumbai. Verslagen van de lange reis met de resterende chipsvooraad om mijn nek Na een tot mijn verbazing korte vlucht van maar 8/9 uur kwam ik samen met Josje de Zwart vlak na middernacht aan. Bij het uistappen van het vliegtuig moest het vertrouwde en coole klimaat van het vliegtuig plaatsmaken voor een warme en zeer benauwde lucht. Ik liep samen met Josje door de gangen richting onze bagage en observeerde onderweg de omgeving aandachtig. Wat was het smerig! Het tapijt waar je overheen liep had mooi groen met een soort print moeten zijn. Maar dit was alleen te zien op sommige stukken langs de muur. Het was vies, bevlekt en uitgelopen. De ramen waren beslagen en rondom zaten de weer plekken erin. Zelfs binnen was het heel klef en benauwd. Eenmaal aangekomen bij de bagage band moesten we ruim 20 minuten wachten totdat we de koffers van de band konden plukken. In de tussentijd hielden de vliegen ons wel gezelschap. Deze vlogen ons letterlijk om de oren. The marble temple. Het mooiste stukje India waar ik ben geweest! Op het moment dat we het vliegveld hadden verlaten waren we eventjes radeloos. We hadden wel contact gehad met de indiers maar kenden ze alleen van foto s. En aangezien India nummer twee van de wereld met het aantal inwoners had ik het gevoel dat dit nog wel een klus zou gaan worden. Gelukkig waren we maar een van

2 Het uitzicht van het paleis in Udaipur. Hier zie je pas echt india tot zijn recht komen de weinige blanken daar en viel ik blijkbaar genoeg op. Want voordat ik het wist zag ik een indiër over de hekken springen die mijn richting in kwam gestormt. Ik dacht: wat krijgen we nou weer? Hij sloeg zijn armen om het heen begon me te knuffellen en op te tillen en schreeuwde tegen mij: STIJN! It s me! Piyush! Your host brother! Hij bracht me naar de rest van de Lions groep. Daar werd ik met open armen ontvagen. Na een korte introductie en een belachelijke hoeveelheid foto s die van ons werden gemaakt pakten ze mijn koffer en brachten me naar de auto. Op het moment dat ik het vliegveld verliet en richting de parkeer garage liep kreeg ik mijn eerste beeld van de straten in india. Het was middernacht en overal reden auto s. Er werd door iedereen als een malle getoetert en wat stonk het! Dit was even schrikken. Maar na een auto trip van een klein uurtje kwam ik thuis. Na een kort gesprek kreeg ik mijn kamer Mijn 18 verjaardag met de youths en lions toegewezen. Mij was verteld dat ik met mijn host broer in dezelfde kamer zou slapen, maar niet in hetzelfde bed?! Dit was even lachen en schrikken tegelijk. Maar ik was zo moe dat het me niet uitmaakte. Ik plofte neer op het bed en ging gelijk weg. Toen ik de volgende dag wakker werd was het rumoeriger dan dat ik was gewend in mijn Opgesloten in de tijgerkooi eigen dorpje oisterwijk. Mijn Host familie liet mij lekker uitslapen en probeerde me zo lang mogelijk te laten liggen. Helaas lukte dit niet en werd ik door het getoeter van het Mumbai verkeer

3 Uitzicht op de Taj Mahal. Die we later die dag nog hadden bezocht. Hij is kleiner dan verwacht maar de titel wereld wonder zeker waard! wakker. Met de slaap in mijn ogen slenterde ik richting het raam om het te openen en een kijkje te nemen. Bij het openen van de gordijnen zette ik van schrik een klein stapje terug. Wat een stad! Het was gigantisch. Gebouwen reikten tot aan de horizon. En in al het grauw staken wel duizenden blauwe zeilen op die men gebruikte om alles te beschermen tegen de monsoon waarin India op dat moment verkeerde. Ik heb daar voor ruim 5 minuten alleen maar blank voor me uit gestaard. Het tot me laten komen dat ik in India was. Wanneer ik abrupt werd onderbroken door mijn host broer. Die zei dat mijn ontbijt klaar stond. Het was zo ver. Ik ben nu echt in india. In de loop van de dagen nam mijn familie naar verschillende bezienswaardigheden. Ze probeerde je zoveel mogelijk te laten zien van de stad. Want ze waren hier duidelijk erg trots op! Om maar een aantal dingen op te sommen die ik had gezien; Het national park, Saint mary s school waar ik een dag op meeliep, Het leopard cafe waar de aanslag op mumbai door pakistan was gepleegd en de kogelgaten nog in de muur zaten, het national museum, de watervallen, het beroemde mumbai nachtleven, de bedrijven van ieder familielid want iedereen had er een. Mijn moeder had haar eigen kledingzaak, mijn vader een groot aantal winkel ketens in elektronica, mijn broer een cake shop en party bureau, mijn zusje was de eeuwige student met al 5 diploma s en ik dwaalde hier maar een beetje tussen rond. Het is waar wat ze over india zeggen. Althans voor een deel. De straten in de groote steden zijn bezaaid met zwervers, vuilnis en een onprettige lucht. Ergens in echt de middle of nowhere in de buurt van de stad Udaipur stuiten we op een gigantisch fort en tempel! Wonderbaarlijk om te zien hoe ze dit daar neer hebben kunnen zetten. Het was dan ook dat ik het naar mijn gevoel al na 5 dagen helemaal had gehad. Ik heb nog nooit heimwee gehad. Maar voor het eerst in mijn leven wist ik geen raad meer. Hoe zou ik dit een hele maand volhouden? Gelukkig duurde deze depressie maar een dagje. Ik beet erdoorheen en accepteerde het. De dingen rondom mij begonnen te wennen. Het vuilnis werd een dagelijkse kost

voor me. En zo ook de tientallen handjes en honderden blikken die ik dagelijks naar me toe kreeg. Pas met mijn bezoek naar het National park kreeg ik mijn eerste glimp van de schoonheid van india.

4 voor me. En zo ook de tientallen handjes en honderden blikken die ik dagelijks naar me toe kreeg. Pas met mijn bezoek naar het National park kreeg ik mijn eerste glimp van de schoonheid van india. Ik begon me thuis te voelen en langzaam werd alles vertrouwd. Na 2 weken host-stay had ik mijn familie gedag gezegd. Ik zou naar het kamp gaan en samen met alle anders lion youths door india gaan reizen. Ik had er al een aantal ontmoet tijdens mijn host-stay waaronder een mexicaan Antonio. Deze kerel werd echt mijn reisbuddy, wat een held. Een aantal keer samen met hem uitgeweest dus we hadden er zin in om samen 2 weken rond te reizen. De groep zelf bestond uit 18 man waarmee we in totaal 3 dagen samen reisde. We werder vervolgens opgesplits in 2 verschillende groepen met beide andere bestemmingen. Zo zou de reis naar india mee tot hun recht komen volgens de lions. En dat was ook zeker waar! We bezochten de steden; Alibad, Udaipur, Jaipur, Agra en mumbai. We verbleven 3 dagen in iedere stad en reisden tussendoor met de trein, bus en natuurlijk de welbekende Mediteren samen met de hoge priester riskja! We hebben een aantal mooie plaatsen kunnen zien zoals je op de foto s kan bekijken. De Taj-Mahal en vele bijzondere paleizen en tempels. Hier bleef het niet alleen bij. Het was namelijk iedere avond feest. Die Indiërs zijn helemaal niet zo heilig als dat iedereen zegt en denkt. Die wisten wel hoe ze een feestje konden bouwen! Deze steden die we bezochten waren compleet anders dan mijn host stad Mumbai. De steden waren schoner, gastvrij er en qua weer ook veel beter. Het was echt 2 weken maximaal genieten met een geweldige groep. Wat hebben we gelachen met zijn allen! Op het huidige moment zitten we gezamenlijk in een facebook en whatsapp groep. We houden nog steeds contact en wisselen constant verhalen uit. Binnenkort ga ik waarschijnlijk op bezoek bij want andere youth s en een indier die in engeland gaat studeren! Wat is de wereld toch klein!

5 Een reis naar india met de lions is zeker aan te raden! Voor hij of zij die het aandurft. Mocht je als youth/lion vragen hebben over deze reis mag je me altijd een berichtje sturen. Je kunt me vinden op facebook onder de naam: Stijn Honders Het was een avontuur,

Vergelijkbare documenten

Lions youth exchange, Camp Origin Fegen, Sweden.

Lions youth exchange, Camp Origin Fegen, Sweden. Week 1 Op een zonnige zondagochtend was het eindelijk zover, vandaag zou ik naar Kopenhagen vliegen en vervolgens met de trein doorreizen naar het zuiden