Overdenking ZONDAGMORGEN

Transcriptie

1 K E R K B A N D L ARCA DE NOÉ ederlandse interkerkelijke gemeente énia 30 e jaargang september In memoriam Christine Jager. Bram Gerth Op 12 augustus is Christine Jager op 83-jarige leeftijd overleden. Veel mensen in onze kerkgemeenschap zullen zich Christine nog heel goed herinneren. Ze was een trouw bezoekster van de zondagse kerkdiensten en een zeer meelevend lid van de kerk. Haar tweede man Piet hebben wij niet in de eerste plaats door zijn indrukwekkende lengte nog in onze herinnering maar veel meer door het feit dat hij zich in onze kerk heeft laten dopen wat een diepe indruk maakte op onze gemeente. Zelf heb ik jarenlang met Christine in de kerkenraad gezeten en fijn met haar samengewerkt. Ze was een nuchtere vrouw die de onderwerpen die in de kerkenraad aan de orde kwamen relativerend en met humor (een waardevolle eigenschap in dit soort gezelschappen) kon benaderen. Met kritiek had ze geen enkele moeite en ook dat is niet iederéén gegeven. Een bijzondere vrouw dus. Toen zij enkele jaren geleden haar geliefde Spanje noodgedwongen moest inruilen voor Nederland, wat haar zeer aan het hart ging, nam zij ook dit onverwacht makkelijk op. Dit moet gebeuren, dus niet zeuren, ik heb hier prachtige jaren gehad, en dat typeerde haar levensinstelling. Haar gezondheid liet de laatste jaren te wensen over en een hartstilstand maakte een einde aan haar niet altijd even makkelijke leven. In memoriam Gerda Dubbink. Bram Gerth In 1995 kwam ze naar Spanje. Helemaal alleen in haar Saab. Ze had besloten de rest van haar leven in dit land door te brengen. Zonder iemand lastig te vallen zocht en vond zij een woning in het centrum van Denia, liet een kleine verbouwing doen, regelde de verhuizing en na een paar weken was Gerda helemaal thuis in Denia. Ze werd lid van de Nederlandstalige club en van onze kerk. Ze was toen 72 jaar en buitengewoon zelfstandig. Veel talenten had ze ook. Ze schilderde, naaide haar eigen kleren en begon zelfs op latere leeftijd aan een boek waarin ze haar leven beschreef. De computer die zij daarvoor gebruikte bracht veel van haar bezoekers tot wanhoop want er ging nogal eens iets fout wat op staande voet verholpen moest worden. Maar ze deed het toch maar. Valse bescheidenheid was haar vreemd.

2 3 Vaak trof je haar aan op een terras aan de Marques de Campo waar ze heel makkelijk contacten legde met wildvreemden en dan nooit vergat deze mensen erop te wijzen dat er een kerk in Denia was en dat het niet verkeerd zou zijn die kerk eens te bezoeken. En bleek dat haar pas verworven kennissen een klein ongemak hadden dan werd er onmiddellijk en plein publiek een Reiki toegepast. Ze liet zich niet onbetuigd in onze kerk en talloze malen las ze met haar heldere stem gedeelten uit de bijbel voor of een geloofsbelijdenis die haar getroffen had. Diep gelovig was ze en al had ze heel afwijkende ideeën, ze was er rotsvast van overtuigd dat God haar leven leidde. Een sterke vrouw was ze met een onverwoestbaar optimisme. Lang heeft Gerda haar zelfstandigheid kunnen bewaren en woonde zij in haar geriefelijke flat. Maar ook voor haar kwamen de gebreken en eind juli van dit jaar is ze verhuisd naar een verzorgingshuis in Deventer. Zes weken is zij daar maar geweest want zondagmiddag jl. raakte ze, zonder aanwijsbare reden, bewusteloos en in de nacht van maandag op dinsdag is ze op 86-jarige leeftijd overgegaan naar het hiernamaals zoals ze dat zelf altijd noemde. ZONDAGMORGEN Het licht begint te wandelen door het huis en raakt de dingen aan. Wij eten ons vroege brood gedoopt in zon. Je hebt het witte kleed gespreid en grassen in een glas gezet. Dit is de dag waarop de arbeid rust. De handpalm is geopend naar het licht. Ida Gerhardt Overdenking Lezen: Marcus 2: 1-12 Hij leefde in een klein wereldje, de anonieme verlamde uit Marcus 2. Gelukkig was hij niet alleen, hij had vrienden. Toon Hermans dichtte onovertroffen: Je hebt iemand nodig stil en oprecht die, als het er op aan komt voor je bidt en voor je vecht. Iemand die met je lacht en met je grient; dan pas kun je zeggen: ik heb een vriend. 4 Bart Baak Indianen hebben een prachtige omschrijving voor vriend: hij die jouw zorgen op zijn rug draagt. De verlamde uit Marcus 2 had vier van zulke bondgenoten. Op een goede dag leggen ze hem op een geïmproviseerde brancard om hem naar Jezus te brengen, over wie ze kennelijk veel hebben gehoord en van wie ze veel verwachten. Misschien heeft de man wel tegengestribbeld: Wat gaan jullie met me doen...? Laat me toch hier... Maar zijn vrienden zetten door, zien overal gat in, als het moet ook in een dak. En dat moest want ze konden het huis niet in. Het was er zo druk dat er, aldus de hilarische vertaling van de Nieuwe Bijbelvertaling, zelfs voor de deur geen plaats meer was. (vers 2) Binnen is het tjokvol. Ook is er een groep schriftgeleerden van wie Marcus nadrukkelijk vertelt dat ze gezeten waren en voor wie Jezus zich moest verantwoorden. En dan plotseling beweegt het plafond; er valt gruis naar beneden. Even wordt het blauw van de hemel zichtbaar, dan wordt het donker en zakt behoedzaam een brancard met een mens erop naar beneden. En voor iemand het beseft, ligt daar voor de voeten van Jezus een mensenkind, hulpeloos, machteloos en met grote schrikogen: een verlamde. Iemand wie het niet te doen is om de laatste puntjes op de i van de rechte leer, maar om de

3 5 hartstochtelijke vraag of hij ooit nog eens rechtop zal kunnen staan, lopen waarheen hij wil. Goddank, hij heeft vrienden die van boven het gat in het dak vol spanning toekijken. Ze hebben gedaan wat zij konden, hun grens is bereikt. Nu moet Jezus het maar van hen overnemen. En dat doet Jezus. Bij het zien van hun geloof... (vers 5), hun geloof of beter: hun vertrouwen dat zich hierin uit: hun vriend op een brancard leggen, hem naar Jezus sjouwen via een buitentrap naar het dak, hun geploeter daar een gat in te hakken... En dan klinkt het verlossende woord van Jezus: Vriend (!), je zonden worden je vergeven. Alle belemmeringen van vroeger, zijn verlamdheid, zijn verdriet daarover, worden in een klap door Jezus weggenomen. Hij mag weer leven. Door het dak was hij gekomen, door de voordeur gaat hij terug. Iedereen is opgetogen en looft God (vers 12). Je zult maar zulke vrienden hebben; en ook: je zult maar zo n vriend voor anderen zijn. Dan kun je ijzer met handen breken. Probeer het maar eens in uw situatie en met uw mogelijkheden. Reactie op de titel voor de pastorieochtend. Jezus de enige weg naar God. Henk de Jong In Johannes 14 staat die bijna beruchte uitspraak van Jezus:"Ik ben de weg, de waarheid, en het leven". Een uitspraak die weerstand oproept. Neem alleen deze vraag al: hoe zit het met mensen die Jezus niet kennen? "Het uiteindelijk oordeel zal ons nog verrassen" denk ik. Jezus zegt: "Er zijn laatsten die de eersten zullen zijn". en in Matth. staat zelfs dat het er velen zullen zijn. Maar één weg naar God, dat roept toch weerstand op? Wat je vandaag hoort is: komen niet alle godsdiensten uiteindelijk op het zelfde neer? En typische uiting van dat denken is: "niemand heeft de waarheid in pacht". Als je denkt dat jij de waarheid in pacht hebt dan plaatst je jezelf buiten de discussie. Dat lijkt een heel redelijk standpunt; Niemand moet beweren dat hij het alleenrecht heeft op de waarheid. 6 Maar het klopt niet, want er zijn wel degelijk grote verschillen tussen de godsdiensten. Het maakt nogal uit of ik in het laatste oordeel geloof of in reïncarnatie. En kijk eens naar de drie stichters van de grote wereldgodsdiensten. Mohammed leerde de waarheid OVER Allah maar heeft nergens gezegd dat hij Allah zelf was. Boeddha leerde hoe je in acht stappen het volmaakte geluk kon bereiken, maar hij heeft nooit gezegd dat hij zelf het geluk was. Jezus is de enige die gezegd heeft: "Ik zelf ben de waarheid". Met andere woorden: godsdiensten zijn niet gelijk. Ze zeggen unieke dingen en spreken elkaar tegen. Het klinkt tolerant :alle geloven lijken op elkaar en niemand heeft de waarheid in pacht. Maar het klopt niet. Het is ook niet eerlijk. Je doet dan precies wat al die anderen ook doen; je verkondigt een absolute waarheid, nl. jouw waarheid is dat niemand gelijk heeft. Christenen krijgen nogal eens het verwijt dat ze arrogant zijn en intolerant. Het zou eerlijker zijn als toegegeven wordt dat er ook arrogantie schuilt in de opmerking dat iedereen het mis heeft. De een zegt het ronduit en de ander verhult zijn waarheid in de sympatieke boodschap."iedereen heeft een beetje gelijk". Maar is het christelijke geloof wel zo arrogant? De uitspraak van Jezus, hoe exclusief ook, is eigenlijk heel democratisch. Goed, er is maar één weg, maar dat is dan wel een weg voor iedereen. Wat zou het alternatief zijn? Jezus had kunnen zeggen: "hoe je ook leeft je komt toch wel bij God in de hemel. Zouden wij zoiets accepteren? Een god die Kim Young net zo warm onthaalt als zijn slachtoffers.? Of Jezus had kunnen zeggen: het maakt wel degelijk uit hoe je leeft,maar doe het vooral op je eigen manier. Wat is dan het criterium? Je liefde voor je naaste, je inzet voor je geloof, je tolerantie? Wanneer weet je dan of je genoeg gedaan hebt? En heeft iedereen dan gelijke kansen? Als je nu beschadigd bent of gehandicapt? Hoe groot is dan de kans dat jij er ook komt? Dat is nu juist het geweldige van het christelijk geloof: iedereen heeft gelijke kansen bij God. Niemand ligt op de ander voor. Niet mijn gedrag bepaalt of ik in de hemel kom. Dat hangt van EEN ANDER af. Het gaat er om of je Jezus wilt accepteren als de enige weg naar God. Wil je accepteren dat je jezelf niet kunt redden, maar dat je gered moet worden. Trots is de enige blokkade tussen mensen en God.

4 7 Elke godsdienst zegt: de goede zijn binnen en de slechten staan buiten, maar het christelijke geloof zegt: zij die zich verwonderen over het aanbod van God, nl. Jezus, die zijn binnen en zij die het afslaan staan buiten. Heel democratisch! Eén weg voor iedereen, voor intelligente mensen en de verstandelijk beperkten. Niet het recht van de sterkste, de slimste of de fatsoenlijkste. Het unieke is nu juist: zelfs de zwaksten, de meest kanslozen komen binnen, want dát je mag binnenkomen hangt niet af van jou maar alleen van Jezus. Dé weg, dé waarheid en hét leven voor iedereen. Ingekort met toestemming van ds. Van Leeuwen. Tristan en Isolde Cor Pors Ik zag laatst weer eens een filmversie van één der beroemdste helden uit de middeleeuwse romans. Een bijna volmaakte, alles verzengende liefde van onze held Tristan voor de mooie Isolde met het blonde haar. Tristan is vertwijfeld als het noodlot de beide geliefden niet bij elkaar kan brengen en hij het moet hebben van schaarse ogenblikken van heimelijke ontmoetingen Elke keer opnieuw word ik getroffen door de echtheid van de wederzijdse liefde van deze twee mensen.en dan ook nog bijkans onbereikbaar voor elkaar. Hoeveel Tristans en Isoldes lopen er wel niet rond op deze aardbol, denk ik dan. Volmaakt liefhebben met heel je hart, je ziel en je verstand. In de letterlijke betekenis van het woord. Prachtig! Oei, daar ontvalt mij een kreet uit m n pen, die in de kerk thuishoort. Het eerste van de twee geboden waaraan de ganse wet hangt. God liefhebben met heel je hart, je ziel en je verstand. Dit moet toch wel een mystieke eigenschap zijn van christenen dat ze dit kunnen. Een Geest, die je nog nooit gezien hebt, liefhebben met de drie genoemde eigenschappen. Hoe zou je die God kunnen kennen? In het O.T. komt Hij toch niet altijd zo fijn over en dan heb ik het nog niet eens over Ezechiël (Zo spreekt de Heer!). Gelukkig staat het gedicht van koning David er ook tussen (De Heer is mijn herder, die mij naar vredig water voert). 8 In mijn zoektocht word ik s zondags gelukkig steeds opnieuw herinnerd aan Zijn Zoon, die prachtige man uit Nazareth. Die kon liefhebben! Zelfs wat door anderen met de nek werd aangekeken (bijv. de Samaritaanse bij de bron). Hij heeft eens gezegd: Wie mij kent, kent de Vader Kijk, en dat is toch een lichtpuntje. Ik weet ook, dat Hij mijn Schepper is, op zichzelf een mirakels wonder en dat ik voldoende indicaties heb (ook van die man van Nazareth) dat er een leven na de dood is en ook genoeg indicaties dat dit eindeloos genieten is. Dan wil ik me die mystieke eigenschap van christenen om die Geest, de Eeuwige om het zo maar eens te zeggen, lief te hebben met mijn hele hart, mijn hele ziel en al mijn kracht, toch ook maar meer en meer eigen maken. Dan komen de helden uit het middeleeuwse epos, die in dit stukje even model stonden, toch maar op de tweede plaats. Inloopochtend woensdag 16 september Bart Baak Op woensdag 16 september is de eerste inloopochtend van het nieuwe seizoen. Deze ochtenden - bestemd voor gemeenteleden en gasten - zijn bedoeld als ontmoetingsplek: gezellig praten onder het genot van een kopje koffie of thee met iets lekkers erbij. Daarnaast is er ook een leerzaam element: de predikant die een onderwerp inleidt over een actueel onderwerp. Zo hebben in de afgelopen jaren heel wat gevarieerde en boeiende onderwerpen de revue gepasseerd. In de inloopmorgen van 16 september wil ik met u nadenken over ZENDING NU. Dat er nu over zending anders gedacht wordt dan zeg maar 50 jaar geleden zal ieder duidelijk zijn. Dat heeft te maken met de ontwikkeling van ons eigen denken, met de secularisatie en ook met het feit dat andere godsdiensten, m.n. de Islam, dichter bij ons gekomen zijn dan ooit. Met o.a. voorbeelden uit Bangladesh waar ik ruim zes jaar gewerkt heb, wil ik dit onderwerp bij u inleiden. U bent hartelijk welkom in de pastorie: Calle Aristeu 23, Denia, tel.: Vanaf uur staat de koffie klaar en om 11 uur starten we met het onderwerp. Nog een vriendelijk verzoek i.v.m. de organisatie om u mondeling of telefonisch op te geven. Nooit eerder geweest, gewoon een keer doen!

5 9 P.S. De volgende inloopochtend is op woensdag 14 oktober eveneens in de pastorie. Noteer alvast deze datum. Nadere gegevens in de Kerkband van oktober. Kort verslag van de kerkenraadsvergadering van 7 september Bram Gerth Na twee maanden van ledigheid, wat er naar we hopen niet toe heeft geleid dat de duivel zijn oorkussen heeft gevonden, kwamen we afgelopen maandag weer bij elkaar in de pastorie. Allard, Hans en Wim konden er niet bij zijn maar hadden toch hun bijdragen via de aangedragen. Dominee Bart Baak opende de vergadering met een gedichtje van Nijhoff met de titel De moeder de vrouw en een paar opmerkingen over het boek Ruth. Waarom staan deze verhalen in de bijbel, wat hebben ze te zeggen en welke waarde moeten we ze toedichten? Uit een opmerking gemaakt op de gemeentevergadering is gebleken dat er misschien behoefte bestaat aan een informatiefolder voor de mensen die onze kerkdiensten voor de eerste maal bezoeken of plannen hebben om dit te gaan doen. Eén van onze gemeenteleden heeft daar een opzet voor gemaakt maar de kerkenraad. was unaniem van mening dat het wat korter en luchtiger moet en er zal door twee leden van de kerkenraad een gecorrigeerde uitvoering worden gemaakt die op de volgende vergadering zal worden beoordeeld. Er wordt door onze kerk een bedrag van 800 gegeven aan de Baptisten. Het hoe en waarom leest u in een stukje van de hand van onze penningmeester in deze zelfde Kerkband. De noden van de pastorie kwamen ook aan de orde en er zal een groot droogrek worden aangeschaft zodat de predikantsvrouwen onafhankelijk van de weersomstandigheden hun wasjes kunnen draaien die dan al naar gelang buiten of in de garage kunnen drogen. De verwarmingsketel in de pastorie is na 12 jaren trouwe dienst aan vervanging toe en besloten wordt om een hoogrendementsketel aan te schaffen. Er zijn offertes aangevraagd en binnengekomen maar er moeten nog wat aanvullende inlichtingen worden ingewonnen betreffende de montage. Op korte termijn moet het installeren van de nieuwe ketel zijn beslag krijgen, in ieder geval vóór het stookseizoen, dat mag duidelijk zijn. Het plotseling verdwijnen achter de kansel van onze dienstdoende predikant heeft de kerkenraad aan het denken gezet en besloten is dat alle 10 kerkenraadsleden een reanimatiecursus gaan volgen die in oktober of november in Moraira door een Nederlandse arts gegeven gaat worden. Dit geldt uiteraard alleen voor de kerkenraadsleden die op dat moment in Spanje verblijven. Veel aandacht wordt besteed aan de vraag hoe de kerkenraad een predikant(e) moet evalueren die hier voor de eerste maal is geweest. Welke criteria worden aangelegd, heeft de gemeente voldoende inspraak, etc. Eén van onze leden heeft een voorstel ingediend hoe een predikant te waarderen maar dit voortstel kon geen genade vinden in de ogen van de rest van het gezelschap. Inventariserend blijkt dat alle kerkenraadsleden in eigen kring rondvraag doen naar de waardering van een predikant(e). Niet alleen naar zijn of haar preken maar ook naar pastoraal functioneren, onderwerpen en behandeling daarvan in open huizen, zieken(huis)bezoek, etc. Deze manier blijkt goed te werken en er wordt besloten dit voorlopig zo te houden. De vraag om een predikant(e) die hier al een keer is geweest en waarvan de gemeente vindt dat hij of zij terug moet komen, voor drie maanden te vragen speelt al langer en wordt wat de kerkenraad betreft positief beantwoord. De vraag blijft natuurlijk hoe de te vragen predikanten(vrouwen) hier tegenover staan? Besluiten betreffende de data en de onderwerpen voor de inloopochtenden ziet u op een andere plaats terug in ditzelfde nummer van de Kerkband. Voedselbank Denia Piet van der Brugge In het jaar 2008 is ons sociaal project kindertehuis in India, waar wij geld aan overmaakten samengevoegd met een andere stichting. Wij hadden onze jaarlijkse gift al overgemaakt. Op de gemeentevergadering in mei 2009 is afgesproken als vervangend vijfde sociaal project, een door Derk Rozema voorgesteld doel hiervoor aan te wijzen. Vlak na de gemeentevergadering echter deed de gemeente Denia een dringend beroep op de plaatselijke kerken om, zo mogelijk, geld voor voedselhulp beschikbaar te stellen. Door de grote recessie zijn namelijk veel mensen / gezinnen in grote sociale nood gekomen. Bij bijna 11 % van de Valenciaanse gezinnen zijn alle gezinsleden werkeloos!

6 11 In de kerkenraadsvergadering van 1 juni 2009 is dit punt besproken en is besloten, na overleg met Derk, zijn voorgestelde project voorlopig even in de kerkelijke ijskast te zetten. De maandelijkse diaconale collecte is sinds die tijd bestemd voor de voedselbank Denia van de Baptisten. Deze collecte is steeds een groot succes! Hartelijk dank gemeente!! Recent hebben wij het reeds aan het kindertehuis in India overgemaakte bedrag over 2008, groot 800 terug ontvangen. Ook wat dit bedrag betreft is in genoemde kerkenraadsvergadering besloten dit te bestemmen voor de voedselbank. Wij zullen dit bedrag binnenkort, met vermelding voedselbank Denia, overmaken aan de Baptisten. Een maand in Denia. ds. Josée van der Putte Op donderdag 2 juli was het dan zover. We kwamen aan in Denia. Voor het eerst op Spaanse bodem. Ik was nieuwsgierig naar de gemeente, die ik alleen nog maar kende van de website en naar alle nieuwe ervaringen die ons te wachten stonden. Wat geweldig dat we met ons gezin in de pastorie mochten wonen en konden genieten van het land, de zon, van elkaar en van wat en wie we zouden tegenkomen. In het vliegtuig bekroop me een groot gevoel van dankbaarheid. We hebben als gezin een pittige periode achter de rug. Niet zonder verdriet en machteloosheid vertrokken uit mijn vorige werkplek, afscheid genomen in de maand december en in januari begonnen in twee nieuwe gemeenten: de Protestantse Gemeente Wemeldinge en de Hervormde kerk in Kattendijke. Een nieuwe start, nieuwe mensen, kennis maken met kerkenraden, ambtsdragers, gemeenteleden en het huis tot een thuis maken. Voor onze dochters een nieuwe school, nieuwe vrienden en veel achterlaten. We hebben, kortom, uitgezien naar deze maand in Denia. Hans en Anneke Koedijk reden ons voor naar de Pastorale. Wat een mooi onderkomen, we worden stil. De keuken is voor een deel al bevoorraad met wat eten en drinken, de bedden zijn opgemaakt, we voelen ons meer dan welkom. Op zaterdag zoeken we het kerkgebouw. Onze oudste dochter Josine en ik worden welkom geheten door de zevendedagsadventisten die een programma van zang, viering en picknick hebben georganiseerd en die ons hartelijk welkom heten daarvoor. Dat doen we dan maar niet, maar de hartelijkheid verbaast ons. Verrassend. 12 De eerste kerkdienst is even wennen, maar de koffie daarna is gezellig en goed. Direct worden we door een paar gemeenteleden uitgenodigd. En bij die enkele uitnodigingen blijft het niet. Het worden er meer. En bij iedereen worden we hartelijk ontvangen. Ik bezoek enkele mensen alleen, maar ook als gezin ontvangen we mooie ontmoetingen. Dat maakt deze maand tot een heel bijzondere. De gemeente verrast ons. Door haar hartelijkheid en verbondenheid, door de manier waarop mensen hun schouders onder de taken van de gemeente zetten en door het vele wat er gebeurt. Dat er aan voedselhulp in Denia zelf 750,00 euro wordt gegeven, dat er prachtig gezongen wordt en gemusiceerd, en dat de gemeente voor velen, heel velen een plek van rust, bezinning, inspiratie en troost is. De tweede kerkdienst zal ik niet gauw vergeten. Op verzoek van velen zingt Nelleke Barendregt het Ave Maria. Ontroerend en mooi. Matti Horne speelt fluit. Het evangelie klinkt over de vrouw die Jezus aan wil raken en het dochtertje dat geen naam heeft, maar leven ontvangt van de Heer. Nelleke blijkt leerkracht geweest te zijn op de lagere school waar ik naar toe ging en Matti is geboren in het dorp waar ik langs fiets als ik vanuit de pastorie in Wemeldinge een tochtje maak. Drie Zeeuwse vrouwen dus. Zulke verrassingen maken deze maand onvergetelijk. Alba probeert ons wat Spaans te leren en na twee keer kunnen we toch al wat communiceren. Ze is erg verdrietig om het vertrek van Gerda Dubbink naar Nederland, want daar is ze zeer mee verbonden geraakt. Ik groet Gerda en hoop dat ze op het moment van schrijven goed in Rijssen is aangekomen en zich daar al wat thuis voelt. We bezoeken Aty de Jong, die ons hartelijk ontvangt in Javea. We hopen met haar dat haar man na weken op zee te zijn geweest op de boot die opgehaald is van de Maagdeneilanden, snel thuis zal zijn. Gelukkig is dat zo. De voorzitter van de kerkenraad, Cor Pors, nodigt ons uit voor een maaltijd en een echt Spaans feest in Javea. We genieten, onze dochters ook. Er groeien banden tussen ons gezin en Jeanne Kruik, die, samen met Zita Warnink op verjaarsvisite van onze 17-jarige Josine komt. Wat leuk. De laatste week komt de vriend van onze dochter een week bij ons. Fijn. Met onze jongste ga ik een paar dagen naar Valencia en genieten we samen van deze prachtige stad. Het is warm, heel warm. De pastorie biedt verkoeling met de airco aan en we gaan als het even kan naar het strand.

7 13 De laatste week komt veel sneller dan we denken. In overleg met de kerkenraadsvoorzitter wordt het een literatuurdienst over het thema vergeving. Iets wat ons allen raakt en bezig houdt, omdat het met de kern van ons geloven heeft te maken. In alle diensten zijn er ook vakantiegangers die we konden begroetten. Fijn dat ze de weg naar de kerk hebben kunnen vinden. We nemen afscheid en maken ons weer op voor de thuisreis. Het is goed om weer naar de pastorie in Zeeland te gaan, en het voelt alsof we thuis komen. Bob is al dagen in de weer om alle foto's te sorteren en een plek te geven. De meiden zijn blij dat ze hun vrienden en vriendinnen weer zien en ik ben gelukkig met het feit dat ik hier weer aan het werk mag. Maar we houden Denia vast nog lang in onze gedachten. U hebt ons allen een geweldige maand gegeven, en we willen ook van hieruit heel hartelijk danken voor de goede zorgen, de fijne contacten, de gesprekken en de gastvrijheid van zovelen. Het was voor ons allen heel goed, tof (Hebreeuws) om in uw midden te zijn. Heel erg bedankt en ik hoop van harte tot ziens, Verbonden in Christus. Hartelijke groet uit Zeeland, Op bezoek bij Spaanse Nederlanders. Hans Koedijk Anneke en ik hebben de maand juli in Nederland doorgebracht. Op zich niets bijzonders. Maar voor ons wel. Sinds wij in 2001 definitief ( ach wat heet definitief) naar het zuiden van Europa zijn afgereisd, hebben we nooit meer zo'n lange periode in Nederland doorgebracht. We zeggen echter achteraf dat we er geen spijt van hebben gehad. We hebben daar een heerlijke tijd doorgemaakt, een korte tijd met onze dochter en kleinkinderen, en toen die met vakantie gingen, zagen wij onze kans schoon om al onze beloften, die we gedurende ons verblijf in Denia hadden gedaan, in te lossen: we hebben vele bezoekjes gebracht bij al diegenen die hadden gevraagd of misschien alleen maar hadden gesuggereerd, eens langs te komen als de gelegenheid zich zou voordoen. Voor ons een prachtige gelegenheid om Nederland weer eens te doorkruisen: we waren in Autry le Chatel (Frankrijk), Driebergen, Leersum, Zeist, Papendrecht, Hellendoorn, Amsterdam, Delft, Bemmel en even in Hilversum ( en nog een paar steden voor ontmoetingen met leden van de kerk van Gran Canaria, familie en oud-collega's).in al deze steden, stadjes 14 en dorpjes wonen onze Denia-leden. Een grote verscheidenheid aan woonplaatsen, aan woningen, en toch ook, het moet toch weer eens gezegd worden, aan bijzondere mensen. Het blijft apart dat zovelen de weg naar het zuiden hebben gevonden en dat er met al die mensen zo'n sterke onderlinge band is ontstaan. We werden telkenmale op een geweldige manier onthaald: van een heerlijk geurig kopje Nederlandse koffie met 'wat er bij' tot een schitterend diner. Zelfs hebben we een klein stukje van Nederland vanaf het water mogen bekijken. De boot waarmee dat gebeurde was niet direct geschikt voor dames zodat Anneke bij het overstappen van de wal naar de boot en omgekeerd, wat lichtelijk nerveus werd, zeker omdat ik haar bij zo'n overstap aan een arm vast hield en trok!! terwijl ze met haar andere arm ergens achter bleef haken en dus bijna tussen de wal en het schip terecht kwam. We hebben alles overleefd en houden aan al die contacten heel fijne herinneringen over. Voor ons gevoel hebben we de banden met Denia toch een klein beetje levendig gehouden. Gelukgewenst Hans Koedijk In de onderstaande rubriek worden de personen genoemd die de komende maand 75 jaar of ouder worden. Mochten er omissies zijn of foutieve vermeldingen worden gedaan, wilt u dit mij dan meedelen? De kerkelijke gemeente van Denia feliciteert de volgende personen: oktober 2009 Mevrouw Verhulst De heer Spuijbroek Mevrouw Van Voorthuijsen-Vink We hopen dat zij in goede gezondheid hun verjaardag mogen vieren.

8 Mededelingen: 15 Hans Koedijk Hieronder vindt u de datum waarop en het doel waarvoor tijdens de komende kerkdiensten wordt gecollecteerd. 13 sept.kerk en onderhoud 20 sept.. kerk en diaconie (Heilig Avondmaal) 27 sept. kerk en sociale projecten 4 okt. kerk en onderhoud 11 okt. kerk en diaconie Sociale projecten zijn: 1 Dominicaanse Republiek, 2 Ooghulp wereldwijd, 3 Lilianefonds, 4 Oikocredit Collectes voor de diaconie gaan voorlopig naar het project Denia ( naar de mensen die door de crisis niet voldoende te eten hebben) De eerstvolgende kerkband wordt waarschijnlijk uitgereikt op zondag 11 oktober a.s. In de maanden september en oktober gaat in onze diensten voor ds. B.Baak uit Haarlem. De laatste twee maanden van het jaar hoopt voor te gaan ds. J.Zijlstra uit Diepenveen. De openhuis-ochtend vindt plaats in de pastorie op woensdag 16 september. We beginnen om u. met koffie en om u volgt een inleiding. Het onderwerp is: Zending nu Indien u in Nederland in het vervolg de kerkband per zou willen ontvangen, kunt u dit aan mij kenbaar maken via het sturen van een aan jjkoedijk@gmail.com. Ik zal er voor zorgen dat u een exemplaar van de kerkband rond de tweede zondag van de maand in uw elektronische brievenbus ontvangt. De kerkband wordt vanuit Spanje verstuurd. Wilt u mij in kennis stellen van mutaties (zie achterzijde van deze Kerkband)? De volgende kerkenraadsvergadering wordt D.V. gehouden op maandag 5 oktober u. Mocht u onderwerpen in deze vergadering behandeld willen zien dan kunt u verzoek daartoe, met redenen omkleed, richten aan de scriba. Internet Postadres: Nederlandse interkerkelijke gemeente te Denia Iglesia evangélica holandesa Reg. No SE/A 16 C.I.F. R D Calle Aristeu 23, Marquesa 1, Denia. Kerkgebouw : Evangelio-El Arca de Noé, Calle Sanchis Guarner 9, Denia. 38º NB en 0º OL Kerkdienst: Pastorie: Iedere zondag om uur. Calle Aristeu 23, Marquesa 1, Denia. Bezoek gaarne telefonisch aankondigen. tel Kerkenraad: Voorzitter: Cor Pors, Calle de Montemayor 23, Jávea. tel Vicevoorzitter: Bram Gerth ( ) Scriba: Wim van der Velde, Carrer D Ovidi Montllor nr. 20 Esc. I, 2A, Jávea. tel ( en in Ned ) Financiën: Piet van der Brugge tel. Ned Bankrelatie in Spanje: B.B.V.A. te Jávea. Rekeningnummer: T.n.v. Iglesia evangélica Holandesa Bankrelatie in Nederland: Postbanknummer in Geldrop, t.n.v. Kerkvoogdij Ned.interk. gem. te Denia. Of IBAN: NL02 PSTB BIC PSTB NL 21 in Geldrop, t.n.v. Kerkvoogdij Ned.interk. gem. te Denia. Huismeester: Chris de Jong ( ) Organisten: Edo Luynenburg tel Chris Ooms. tel Cor Pors. tel Hulp in nood: Willy Bakker. Tel , Martine Gerth. tel Kerkband: Hans Koedijk. Tel jjkoedijk@gmail.com