Abraham - vader van velen

Transcriptie

1 Abraham - vader van velen Inleiding Vandaag gaan we kijken naar Abraham. Abraham is in vele opzichten een van de meest belangrijke personen uit de Bijbel. Als je alleen al kijkt naar hoeveel er over hem geschreven is (alleen al 10 hoofdstukken in Genesis!), en vervolgens de impact die Abraham heeft op ons als christenen vandaag! Uit zijn leven halen schrijvers van het NT belangrijke principes als het gaat over het kennen van God en redding. Abraham wordt vriend van God genoemd. God zelf noemt zich de God van Abraham! lezen: Genesis 12:1-4 Gen. 12:1 (HSV) De HEERE nu zei tegen Abram: Gaat weg uit je land, uit je familiekring en uit het huis van je vader, naar het land dat Ik je wijzen zal. 2 Ik zal je tot een groot volk maken, je zegenen en je naam groot maken; en je zult tot een zegen zijn. 3 Ik zal zegenen wie jou zegenen, en wie jou vervloekt, zal Ik vervloeken; en in jou zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden. 4 Toen ging Abram, zoals de HEERE tot hem gesproken had, en Lot ging met hem mee. Abram was vijfenzeventig jaar oud, toen hij uit Haran vertrok. Ik zal van jou een groot volk maken God roept Abram geeft hem de belofte: Ik zal van jou een groot volk maken (Gen. 12) Dat is een prachtige belofte! Er is alleen een klein probleem... Nog voordat het verhaal goed en wel begonnen is, staat er dit kleine, belangrijke zinnetje: Gen. 11:30 Sarai [Abraham s vrouw] was onvruchtbaar, zij was kinderloos. Om een groot volk te worden heb je in ieder geval 1 kind nodig, een zoon. Abraham had GEEN zoon! Zonder zoon geen volk. In Genesis 15 vinden we de volgende dialoog tussen God en Abraham. Tussen de regels door voel je het verdriet van Abraham vanwege zijn kinderloosheid: Enige tijd later richtte de HEER zich tot Abram in een visioen: Wees niet bang, Abram: ikzelf zal jou als een schild beschermen. Je loon zal vorstelijk zijn. 2 HEER, mijn God, antwoordde Abram, wat voor zin heeft het mij te belonen? Ik zal kinderloos sterven, en alles wat ik bezit zal het eigendom worden van Eliëzer uit Damascus. 3 U hebt mij immers geen nakomelingen gegeven; daarom zal een van mijn dienaren mijn erfgenaam worden. Het hele verhaal draait om die ene zoon die God Abraham beloofd heeft! Niet alleen het verhaal van Abraham draait om die ene zoon die God beloofd heeft, maar het hele verhaal van de Bijbel. Zoals Gert Hijkoop over Noach zei: zonder Noach, waren wij er niet. Zonder deze zoon van Abraham stopt het verhaal, mislukt het Reddingsplan van God. De redding die Hij in Genesis 3 beloofd heeft aan Adam en Eva en die de kop van de slang zou vermorzelen. Het Grote Reddingsverhaal van God hangt meerdere malen aan het zijden draadje. Niet alleen vanwege de onvruchtbaarheid van Sara, en, later vanwege zijn hoge leeftijd, Abraham, maar ook vanwege Abraham s menselijke zwakheden (om het zo te noemen). Het had niet veel gescheeld of het was helemaal misgegaan! 1

2 Maar gelukkig, het komt goed! Rom. 4:18 En hij [Abraham] heeft tegen alles in gehoopt en geloofd dat hij een vader van vele volken zou worden, overeenkomstig wat gezegd was: Zo zal uw nageslacht zijn. 19 En niet verzwakt in het geloof, heeft hij er niet op gelet dat zijn eigen lichaam reeds verstorven was hij was ongeveer honderd jaar oud en dat ook de moederschoot van Sara verstorven was. Heb. 11:11 Door haar geloof ontving ook Sara, hoewel ze onvruchtbaar was gebleven en niet meer in de bloei van haar leven was, de kracht om een kind te verwekken, en wel omdat ze vertrouwde op degene die de belofte had gedaan. 12 Zo bracht één man, wiens kracht al gestorven was, zo veel nakomelingen voort als er sterren aan de hemel staan, ontelbaar als zandkorrels op het strand langs de zee. Die zoon van de belofte, die komt er uiteindelijk! Omdat God het gezegd heeft en heeft ingegrepen! Abraham en Sarah hadden beide gelachen toen God hun vertelde dat de 90- jarige Sara zwanger zou worden van haar 100-jarige man en een zou kind baren. Een belachelijk idee! Daarom had God gezegd dat ze hem Isaak moesten noemen: De Lach! Toen Isaak er eenmaal was, moesten ze ook lachen. Maar nu heel anders: God maakt dat ik kan lachen, zei Sara, en iedereen die dit hoort zal met mij mee lachen. 7 Wie had Abraham durven voorspellen dat ik ooit een kind de borst zou geven? En toch heb ik hem op zijn oude dag nog een zoon gebaard! (Gen. 21:6) En, een beetje inlegkunde, ik denk dat Abraham voortaan altijd met een enorme glimlach op zijn gezicht door het leven gegaan moet zijn! Je kunt je voorstellen hoe ontzettend gelukkig ze geweest moeten zijn met Izaäk. Na al die moeite, al die jaren van verdriet, van hopen, van nog maar een keer proberen, maar steeds zonder resultaat. Het kan niet anders dan dat Izaäk het allermooiste, meest kostbare, meest vreugdevolle geschenk geweest moet zijn voor Abraham en Sara. Als je je zo inleeft in het verhaal van Abraham, is het alsof je naar een ontzettend spannende film zit te kijken, waarin het de hele tijd fout lijkt te gaan, maar uiteindelijk alles goed is gekomen. Je hartslag is al weer gezakt, er kan nu niets meer gebeuren. Eigenlijk verwacht je iets als ze leefden nog lang en gelukkig, of the End. Maar dan gebeurt het volgende! Genesis 22, de allerlaatste scene uit het verhaal van Abraham. 2

3 1. God stelt Abraham op de proef... Gen. 22:1 Enige tijd later stelde God Abraham op de proef. Abraham! zei hij. Ik luister, antwoordde Abraham. 2 Roep je zoon, je enige, van wie je zoveel houdt, Isaak, en ga met hem naar het gebied waarin de Moria ligt. Daar moet je hem offeren op een berg die ik je wijzen zal. 3 De volgende morgen stond Abraham vroeg op. Hij zadelde zijn ezel, nam twee van zijn knechten en zijn zoon Isaak met zich mee, hakte hout voor het offer en ging op weg naar de plaats waarover God had gesproken. 4 Op de derde dag zag Abraham die plaats in de verte liggen. 5 Toen zei hij tegen de knechten: Blijven jullie hier met de ezel. Ikzelf ga met de jongen verder om daarginds neer te knielen. Daarna komen we naar jullie terug. 6 Hij pakte het hout voor het offer, legde het op de schouders van zijn zoon Isaak en nam zelf het vuur en het mes. Zo gingen zij samen verder. 7 Vader, zei Isaak. Wat wil je me zeggen, mijn jongen? antwoordde Abraham. We hebben vuur en hout, zei Isaak, maar waar is het lam voor het offer? 8 Abraham antwoordde: God zal zich zelf van een offerlam voorzien, mijn jongen. En samen gingen zij verder. 9 Toen ze waren aangekomen bij de plaats waarover God had gesproken, bouwde Abraham daar een altaar, schikte het hout erop, bond zijn zoon Isaak vast en legde hem op het altaar, op het hout. 10 Toen pakte hij het mes om zijn zoon te slachten. 11 Maar een engel van de HEER riep vanuit de hemel: Abraham, Abraham! Ik luister, antwoordde hij. 12 Raak de jongen niet aan, doe hem niets! Want nu weet ik dat je ontzag voor God hebt: je hebt mij je zoon, je enige, niet willen onthouden. 13 Toen Abraham opkeek, zag hij een ram die met zijn horens verstrikt was geraakt in de struiken. Hij pakte het dier en offerde dat in de plaats van zijn zoon. 14 Abraham noemde die plaats De HEER zal voorzien. Vandaar dat men tot op de dag van vandaag zegt: Op de berg van de HEER zal voorzien worden. 15 Toen sprak de engel van de HEER opnieuw vanuit de hemel tot Abraham. 16 Hij zei: Ik zweer bij mijzelf spreekt de HEER: Omdat je dit hebt gedaan, omdat je mij je zoon, je enige, niet hebt onthouden, 17 zal ik je rijkelijk zegenen en je zo veel nakomelingen geven als er sterren aan de hemel zijn en zandkorrels op het strand langs de zee, en je nakomelingen zullen de steden van hun vijanden in bezit krijgen. 18 En alle volken op aarde zullen wensen zo gezegend te worden als jouw nakomelingen. Want jij hebt naar mij geluisterd. 3

4 2. Waarom vraagt God dit van Abraham? Het probleem van het verhaal is eindelijk opgelost, alle hindernissen overwonnen, alle ellende voorbij, iedereen is blij en gelukkig Hoe kan God uitgerekend dit vragen? En, hoe kan uitgerekend God vragen of Abraham zijn zoon wil offeren???!!! Hij had Abraham toch beloofd dat hij een groot volk zou worden, en Hij had Abraham Isaak toch gegeven? En Abraham dan! Toen God Sodom en Gomorra wilde verwoesten ging hij steeds weer in discussie met God, en nu het om zijn eigen zoon gaat protesteert hij helemaal niet! Waarom doet Abraham dit? Stel je toch voor dat God een seconde te laat was geweest! 1. Abraham is een man van geloof Abraham krijgt vooraf geen verklaring van God, naderhand God verontschuldigt zich niet. Abraham gaat in geloof gehoorzaam op weg. Heb. 11:17 Door zijn geloof kon Abraham, toen hij op de proef werd gesteld, Isaak als offer opdragen. Hij die de beloften had ontvangen, was bereid zijn enige zoon te offeren. 18 Terwijl er tegen hem gezegd was: Alleen door Isaak zul je nageslacht krijgen, 19 zei hij bij zichzelf dat het voor God mogelijk moest zijn iemand uit de dood op te wekken, en daarom kreeg hij hem ook terug, bij wijze van voorafbeelding. Hij dacht niet bij zichzelf: God zal me wel op de proef stellen en erop tijd een stokje voor steken, maar God kan Isaak uit de dood opwekken! Als er iets duidelijk moet worden in de Bijbel, dan is het dat God van geloof houdt! "It is not what a man does that determines whether his work is sacred or secular, it is why he does it. The motive is everything." (A.W. Tozer) Ondanks zijn tekortkomingen wordt Abraham door het hele verhaal en in de hele Bijbel gekenmerkt als iemand die vol geloof is, die een rotsvast vertrouwen in God heeft. En, niet pas in deze fase van zijn leven, aan het einde, nee, vanaf het begin gelooft Abraham! Heb. 11:8 Door zijn geloof ging Abraham, toen hij geroepen werd, gehoorzaam op weg naar een plaats die hij in bezit zou krijgen, en hij ging op weg zonder te weten waarheen. (Begin van het verhaal) 9 Door zijn geloof trok hij naar het land (midden) dat hem beloofd was maar hem nog niet toebehoorde. Samen met Isaak en Jakob (kleinzoon, einde van het verhaal), mede-erfgenamen van de belofte, woonde hij daar in tenten 10 omdat hij uitzag naar een stad met fundamenten, door God zelf ontworpen en gebouwd. Geloof is niet een eenmalige gebeurtenis, Geloof is een levensstijl! 4

5 2. Vraagt God echt aan Abraham dat hij zijn zoon offert? Aan de ene kant: Ja. Dat hebben we nl. kunnen lezen. Maar is het God ook om Isaak te doen? Nee! Dat hebben we ook kunnen lezen. Net op tijd grijpt God in: Raak de jongen niet aan, doe hem niets! Want nu weet ik dat je ontzag voor God hebt: je hebt mij je zoon, je enige, niet willen onthouden. Het ging God niet om Isaak, het ging Hem om Abraham! Nu weet ik dat JIJ ontzag hebt...god stelt Abraham op de proef om er achter te komen wie er de eerste plaats heeft in Abraham s hart. Isaak is de vleesgeworden belofte van God aan Abraham: Hield Abraham meer van de belofte van God, dan van de God van de belofte? Startdienst over heiliging : Goed genoeg is niet God genoeg: alleen het aller, aller, allerbeste is God genoeg. God had Abraham een heleboel andere kostbare dingen kunnen vragen, maar Hij vraagt zijn zoon, zijn enige zoon, van wie hij zielsveel houdt, Isaak! Heb. 11:17 Door zijn geloof kon Abraham, toen hij op de proef werd gesteld, Isaak als offer opdragen. Hij die de beloften had ontvangen, was bereid zijn enige zoon te offeren. 18 Terwijl er tegen hem gezegd was: Alleen door Isaak zul je nageslacht krijgen, 19 zei hij bij zichzelf dat het voor God mogelijk moest zijn iemand uit de dood op te wekken, en daarom kreeg hij hem ook terug, bij wijze van voorafbeelding. Uiteindelijk offert Abraham zijn zoon in niet letterlijk zin, fysiek. Maar hij offert zijn zoon wel in geestelijke zin: Abraham had in zijn hart al afscheid genomen van Isaak, hij had Isaak al overgegeven aan God. Vandaar dat de Hebreeënschrijver ook kan zeggen dat Abraham zijn zoon terugkreeg, bij wijze van voorafbeelding. (of: figuurlijk) 3. God zal voorzien 7 Vader, zei Isaak. Wat wil je me zeggen, mijn jongen? antwoordde Abraham. We hebben vuur en hout, zei Isaak, maar waar is het lam voor het offer? 8 Abraham antwoordde: God zal zich zelf van een offerlam voorzien, mijn jongen. Of Abraham dit zei omdat hij Isaak wilde geruststellen of omdat hij een profeet was, laat ik graag in het midden Het punt is: God voorziet! Door het hele leven van Abraham heen loopt een rode draad van de ontferming van God over Abraham. Hij roept Abraham, Hij leidt hem, Hij zegent hem in elk opzicht. Koningen willen een verbond met Abraham sluiten, omdat ze zien dat God voorziet voor Abraham! 4. God verbindt zichzelf voor eeuwig aan Abraham Gen. 22:15 Toen sprak de engel van de HEER opnieuw vanuit de hemel tot Abraham. 16 Hij zei: Ik zweer bij mijzelf spreekt de HEER: Omdat je dit hebt gedaan, omdat je mij je zoon, je enige, niet hebt onthouden, 17 zal ik je rijkelijk zegenen en je zo veel nakomelingen geven als er sterren aan de hemel zijn en zandkorrels op het strand langs de zee, en je nakomelingen zullen de steden van hun vijanden in bezit krijgen. 18 En alle volken op aarde zullen wensen zo gezegend te worden als jouw nakomelingen. Want jij hebt naar mij geluisterd. God heeft Abraham 1. De Belofte gegeven 2. Hij heeft vervolgens een verbond met Abraham gesloten (bekrachtigd met een bloedoffer, God ging zelf tussen de dieren door ). 3. Tot slot zweert God met een eed aan Abraham. De Bijbel zegt omdat God nog overvloediger de onveranderlijkheid van zijn raadsbesluit wilde bewijzen zwoer God een eed bij de hoogste autoriteit in hemel en op aarde, nl. bij Zichzelf. God verbindt zich 100% 5

6 3. Typologie: Afschaduwing van iets groters Het verhaal van Abraham en Isaak is een schaduw van een grotere werkelijkheid. De echte zoon van de belofte is niet Isaak, maar Jezus! 1. Zoals Abraham zijn zoon vrijwillig opofferde, zo offerde ook God de Vader zijn Zoon Jezus vrijwillig op! Jesaja 53:10 over Jezus: Het heeft de HEER behaagd om hem te breken. Behagen: aanstaan, goeddunken, plezieren. God gaf Jezus met zijn hele hart! 2. Jezus gaf zichzelf met zijn hele hart aan God over: niet wat ik wil, maar wat U wilt geschiede! Jezus wordt niet alleen, net als Abraham, geroemd om zijn geloof, Heb. 12:2...de grondlegger en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis. 3. Net als Abraham gaf God Zichzelf toen Hij zijn Zoon, zijn enige Zoon, van wie Hij zielsveel houdt, Jezus, opgaf voor ons. God gaf de Vreugde van zijn Hart, om ons een nieuw hart te geven. Om ons hart van steen, dood in zonde, onwillig, onbuigzaam en niet in staat om God te gehoorzamen, te vervangen door een nieuw, levend hart. Om niet meer zoals Adam te zijn, die ontrouw werd aan God, die zich in zijn hart verhief tegen God, die het Woord van God inruilde voor de leugens van de slang, maar om voortaan, net als Abraham, net als Jezus, te leven in geloof, rotsvast vertrouwen, en gehoorzaamheid aan God. Heb. 5:7 Christus heeft tijdens zijn leven op aarde onder tranen en met luide stem gesmeekt en gebeden tot hem die hem kon redden van de dood, en werd verhoord vanwege zijn diep ontzag voor God.. God zou Abraham een zegen voor alle volken maken: Zijn kleinzoon Jezus werd een bron van eeuwige redding voor allen die gehoorzamen! (Heb.) 4. Zoals God Abraham voorzag van een offerlam, zo is Jezus de Ultieme Voorzienigheid van God voor ons. God gaf wat geen mens ooit had kunnen geven, maar wat alleen Hij kan geven! Menselijkerwijs gezien was de weg naar Jezus geboorte toe geplaveid met onmogelijkheden, met ontrouw, opstandigheid, falen, maar God laat zich niet stoppen. Als Hij spreekt, gebeurt het! 5. God zweert Abraham met een eed. Dit is wat het NT erover zegt: Heb. 6:17 Omdat Hij aan de erfgenamen van de belofte overvloediger de onveranderlijkheid van Zijn raadsbesluit wilde bewijzen, heeft God die bekrachtigd met een eed,18 opdat wij (!) door twee onveranderlijke dingen, waarin het onmogelijk is dat God zou liegen, een sterke troost zouden ontvangen, wij die bij Hem de toevlucht genomen hebben om de hoop die voor ons ligt, vast te houden. 19 Deze hoop hebben wij als een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is... 6

7 6. God wil niet een veilig aandeel in ons leven, zodat Hij niet helemaal bankroet gaat als het mis gaat, nee, Hij verbindt Zichzelf dubbel en dwars, met alles wat Hij heeft, aan ons! Rom. 8:3 Wat moeten wij hier verder over zeggen? Als God voor ons is, wie kan dan tegen ons zijn? 32 Zal hij, die zijn eigen Zoon niet heeft gespaard, maar hem omwille van ons (niet omdat we zo aardig waren, maar vanwege onze zonde!) allen heeft prijsgegeven, ons met hem niet alles schenken? 33 Wie zal Gods uitverkorenen aanklagen? God zelf spreekt hen vrij. 34 Wie zal hen veroordelen? Christus Jezus, die gestorven is, meer nog, die is opgewekt en aan de rechterhand van God zit, pleit voor ons. 35 Wat zal ons scheiden van de liefde van Christus? Tegenspoed, ellende of vervolging, honger of armoede, gevaar of het zwaard? 36 Er staat geschreven: Om u worden wij dag na dag gedood en afgevoerd als schapen voor de slacht. 37 Maar wij zegevieren in dit alles glansrijk dankzij hem die ons heeft liefgehad. 38 Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, 39 hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer. Alle Glorie aan God! AMEN! 7