Preek over Daniël 6 1. Het bidden van Daniël

Transcriptie

1 Preek over Daniël 6 Wat een superspannend verhaal! Je zou er zo een film van kunnen maken, net als over die andere verhalen uit het Bijbelboek Daniël: bijvoorbeeld over de vrienden van Daniël in de brandende oven (Dan. 3) of over de hand die in het paleis van koning Belsazar op de muur schreef. (Dan. 5) En dan het verhaal dat we net hebben gelezen! Waarom is het verhaal van Daniël in de leeuwenkuil nou zo spannend? Ik denk, omdat je steeds vragen blijft stellen bij het lezen: wat zal Daniël doen, als hij van het gemene plan hoort? Wat gaat de koning doen, als hij doorkrijgt hoe hij is misbruikt door de vijanden van Daniël? Wat gaat God doen, als Daniël bij de leeuwen wordt gegooid? Zal Daniël het overleven? Gelukkig loopt het allemaal heel goed af voor Daniël, eind goed al goed! Maar laten we bij het begin beginnen. 1. Het bidden van Daniël Vind je het ook niet ontzettend dom wat Daniël doet? Lees nog eens mee in vers 11. Zodra Daniël hoorde over het gebedsverbod, ging hij naar huis om nou juist precies te doen wat net verboden was! Dat is toch net zo dom als gaan vissen bij een bordje verboden te vissen, terwijl er een politieagent achter je staat En als hij het nou nog stiekem deed. Maar nee hoor, hij gaat in zijn bovenvertrek voor het open raam zitten. Iedereen kan het zien! En dan ook nog eens op de vaste tijden die hij altijd al gewend was. Je kunt je gewoon voorstellen, dat Daniël bijvoorbeeld s avonds om zes uur altijd ging bidden. Direct nadat de wet was ondertekend door koning Darius, renden de stadhouders naar het huis van Daniël. En ja hoor, om zes uur precies is het bingo! Daar verschijnt Daniël voor het open raam om te bidden. Hij is er gloeiend bij Is dat niet een beetje eigen schuld dikke bult? Toch denk ik dat Daniël niet dom was. Anders was hij nooit de belangrijkste in het koninkrijk van Darius geworden. In vers 4 staat, dat Daniël de andere bestuurders overtrof, doordat een uitnemende geest in hem was. Dat is wat ouderwets taalgebruik, maar je snapt vast wel dat Daniël de slimste en de beste was. In de vertaling van Het Boek staat het zo: Al gauw bleek dat Daniël met kop en schouders uitstak boven de beide andere onderkoningen en de gouverneurs. Hij bleek buitengewoon begaafd. Nee, dom was hij dus bepaald niet! Waarom ging Daniël dan zo openlijk bidden? Wat wilde hij ermee bereiken? Het gaat trouwens lijnrecht in tegen wat de Here Jezus ons leert: Wees niet zoals de huichelaars; die bidden zo dat iedereen het kan horen en zien, op de hoek van de straat en in de synagoge. Zij hebben hun beloning al. Als u bidt, moet u dat ergens doen waar u helemaal alleen bent. Doe de deur achter u dicht en bid in het geheim tot uw Vader. En uw Vader, Die al uw geheimen kent, zal u belonen. (Math. 6:5-6 - Het Boek) De Here Jezus zegt dus dat je juist wél onzichtbaar voor anderen moet bidden. Dat komt ons eigenlijk best goed uit, of niet soms? Dan hoef je op school bijvoorbeeld niet openlijk te laten zien dat je bidt. Of schaam jij je daar nooit een beetje voor? 1

2 Toch is het goed om te begrijpen, waarom de Here Jezus zegt dat je in het geheim moet bidden. Farizeeën en andere schriftgeleerden stonden graag hardop in de synagogen zeg maar de kerken van toen en op de hoeken van de pleinen te bidden. Dus op plaatsen waar veel andere mensen aanwezig zijn. En dat doen ze volgens Jezus om zich aan de mensen te vertonen. Ze waren er dus trots op om te laten zien dat ze zo ontzettend gelovig waren. Bidden was voor hen geen praten met God, maar het was meer een show. Hun bedoeling was niet om God te aanbidden, maar om zelf bewonderd te worden om hun supergeloof. Maar dan, zo legt de Here Jezus uit, heb je niets begrepen van het gebed. - Bidden is eenvoudig God als de belangrijkste en hoogste erkennen, Hém alle eer geven: Onze Vader die in de hemelen zijt, uw naam worde geheiligd; uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde! - Bidden is zeggen dat je niet zonder Gods zorg, verlossing en bescherming kunt: Geef ons heden ons dagelijks brood; en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren; en leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. - Bidden is God boven alle andere koningen en machten stellen: Want uwer is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in der eeuwigheid. Als bidden voor de mensen om je heen een manier is geworden om je aan de mensen te vertonen om jezelf dus op de eerste plaats te zetten, dan kun jij het maar beter in het geheim doen. Dat ziet wel niemand van de mensen, maar God ziet het wel degelijk. Aan een eenvoudig, maar echt gemeend gebed heeft God tenminste iets. Dat maakt Jezus ook heel duidelijk in het volgende verhaal: Twee mensen gingen naar de tempel om te bidden; de een was een Farizeeër, de ander een tollenaar. De Farizeeër ging daar staan en bad bij zichzelf: O God, ik dank u dat ik niet ben zoals de andere mensen: hebzuchtig, oneerlijk en overspelig, of zoals die tollenaar daar! Ik vast tweemaal per week en sta het tiende deel af van al mijn inkomsten. Maar de tollenaar bleef achteraf staan en durfde zelfs zijn ogen niet naar de hemel op te slaan. Hij zei, terwijl hij zich op de borst sloeg: O God, ik ben een zondaar. Wees mij genadig! En ik zeg u: deze man, en niet de Farizeeer, ging vrij van schuld naar huis. Want ieder die zichzelf verheft, zal vernederd worden, maar wie zichzelf vernedert, zal verheven worden. (Luc.18: GNB) Maar Daniël dan? Die was dus eigenlijk fout bezig! Nee, toch niet. Bij Daniël was de situatie precies omgekeerd. Hij wilde niet als een soort supergelovige laten zien hoe goed hij wel niet was, zodat hij bewonderd zou worden. Nee, als hij zichzelf in het middelpunt wilde plaatsen, zou hij nooit zo openlijk gaan bidden. Het zou hem dan toch zijn leven kosten? En dan was hij niet meer de belangrijkste man van het land, op koning Darius na dan. Hij liet juist zien, dat hij heel goed begrepen had wat echt bidden is. Bidden was toch God als hoogste erkennen? Dat deed hij dus! Niet koning Darius werd door hem aanbeden, maar God. Daarmee erkende hij dat God boven de machtigste koningen van de aarde staat, ook al was er een wet uitgeschreven die beweerde dat Darius een maand lang belangrijker was dan alle goden. 2

3 Er staat bij, dat Daniël in de richting van Jeruzalem bad, drie keer per dag. Dat is een belangrijke mededeling. Jeruzalem is namelijk de stad waar de tempel stond. Stond! Want nu in het jaar 2003 is er geen tempel van God in Jeruzalem meer. Maar ook in de tijd van Daniël was die er niet meer: ongeveer 70 jaar voor het verhaal van Daniël was die namelijk helemaal verwoest toen het volk van God in ballingschap ging. Toch vond Daniël de stad Jeruzalem blijkbaar zo belangrijk, dat hij drie keer per dag in de richting van de tempelstad bad. Elke dag werden in de tempel meerdere offers gebracht. Elk offer had een speciale betekenis en was een soort symbolisch verhaal. Een verhaal van schuld, vergeving en dankbaarheid. De dieren die geslacht werden vanwege de zonden van de mensen, waren allemaal afbeeldingen van wat de Here Jezus later zou doen: sterven om onze zonden te vergeven. Die offers werden in de tijd van Daniël niet meer gebracht, omdat er geen tempel meer was en omdat het volk van God naar een vreemd land was weggevoerd. Maar Daniël bad elke dag, smekend. (vers 12) Dan deed hij een beroep op Gods trouw. In Daniël 9 lezen we ook, dat hij tot God bad en smeekte. Als je dat hoofdstuk doorleest, ontdek je hoeveel Daniël van de Here, van zijn volk en van Jeruzalem hield. Hij beleed de zonden van het volk Israël en bad om vergeving. Hij smeekte om het herstel van Jeruzalem. Eigenlijk bad hij net zoals die tollenaar uit het verhaal van de Here Jezus: O God, wees ons, zondaars, genadig! Wat verlangde hij ernaar dat God en Israël weer helemaal samen zouden zijn, dat Israël zich zou bekeren en dat God weer in het midden van het volk in Jeruzalem kon wonen! Daarom deed hij een beroep op Gods beloften van trouw: uw naam is uitgeroepen over uw stad en over uw volk. (Dan. 9:19) Kijk, dat is een gebed waar de Here graag naar luistert. Heel anders dan: O God, wat zijn wij toch een gelovige mensen. U zult wel blij met ons zijn Nogmaals, als bidden een manier is om jezelf een complimentje te geven, kun je dat maar beter niet in het openbaar doen. Maar als je bidt om genade, bekering en vergeving, dan mag iedereen dat zien. Als Daniël stiekem was gaan bidden, zou het net lijken of hij meer rekening hield met het verbod van de koning dan met God. Maar Daniël wist, dat God uiteindelijk de belangrijkste van het heelal is. Daarom bleef hij God trouw, tegen het gebod van de koning in. Daar werd hij uiteindelijk om veroordeeld tot de dood. In zo n situatie is het een getuigenis als je bidt! Weet je trouwens wat de naam Daniël betekent? Heel mooi: God is mijn rechter. Dat past toch wel prachtig bij Daniël: hij wist, dat God een rechtvaardige Rechter is, die hem nooit zou veroordelen. Hij was openlijk trouw aan God en God is trouw aan zijn kinderen. Aardse rechters konden hem ter dood veroordelen, de hemelse Rechter zou hem vrijspreken! 3

4 2. Het gevolg van openlijke trouw Daniël verstopte zich dus niet, toen het hem moeilijk werd gemaakt. De drie vrienden van Daniël verstopten zich ook niet, toen ze van koning Nebukadnezar moesten buigen voor het grote gouden beeld. (Dan.3) Daarom werden Sadrach, Mesach en Abednego in de vurige oven gegooid. Maar toen greep God in en stuurde zijn engel. De drie vrienden kwamen ongeschonden weer uit het vuur! En uiteindelijk had dat tot gevolg, dat koning Nebudaknezar God ging loven en dat er een nieuwe wet werd uitgeschreven. Niemand mocht meer oneerbiedig over de Here spreken, omdat er geen andere god is, die zó verlossen kan. Moet je nagaan: een heidense koning gaat God eren, doordat de drie vrienden trouw bleven aan God. Wat opvallend, dat dit bij Daniël ook zo ging. Hij bleef trouw aan God en de Here stuurde opnieuw zijn engel, nu naar de leeuwenkuil. De leeuwen konden Daniël geen kwaad doen. En wat gebeurde er, toen de koning ontdekte dat Daniël nog leefde? Darius begon ook God te loven en ook hij schreef een nieuwe wet uit. Iedereen moest de God van Daniël eren. De koning componeerde ter plekke een mooie psalm! Hij is de levende God, die blijft in eeuwigheid Hij bevrijdt en redt, en doet tekenen en wonderen in de hemel en op aarde Dát kan er dus gebeuren, als kinderen van God laten zien dat ze voor de Here alles over hebben. Dan gaan mensen God prijzen, omdat Hij een Redder en Verlosser is! En dat mag je best op jezelf toepassen. Jouw trouw aan God kan een ander dichter bij God brengen! Want God is nog steeds een Verlosser en een Redder. Denk maar aan wat de Here Jezus heeft gedaan: Hij verlost mensen van de zonden en bevrijdt ze uit de handen van Gods grote vijand Satan. Als jij gewoon trouw blijft in je geloof, ervoor durft uit te komen dat je bij God hoort, dan kunnen er wonderen gebeuren! 3. Wie werd er eigenlijk op de proef gesteld? Tja, Daniël werd natuurlijk behoorlijk op de proef gesteld. Maar je zou ook kunnen zeggen dat Gód heel erg op de proef gesteld werd. Zou God Daniël wel kunnen bevrijden? Koning Darius hoopte dat maar: Uw God, die u zo volhardend zo trouw dient, die bevrijde u! Inderdaad, niemand kon Daniël redden, zelfs Darius niet; de wet was niet meer te veranderen. Alleen God kon nog iets doen. De koning hoopte maar, dat God dat zou doen. Hij kon er in ieder geval niet van slapen. Zodra het licht werd, ging hij haastig naar de leeuwenkuil. Je hoort de twijfel en onzekerheid in zijn bedroefde stem: heeft uw God, die u zo volhardend dient, u van de leeuwen kunnen bevrijden? Wat is de koning onrustig en zenuwachtig. Zou God het kunnen? Stel je eens voor, dat God Daniël niet had kunnen bevrijden. Zou Darius dan ook een loflied hebben gezongen? Zou hij dan ook een wet hebben geschreven, dat iedereen de God van Daniël moest eren? Nee, natuurlijk niet. Dan was Daniël een domoor, die zijn leven verloor, omdat hij in een fabeltje geloofde. Dan zou iedereen lachen om die sukkel en zijn machteloze God. 4

5 Nee, hier werd God wel degelijk op de proef gesteld. Daniël had altijd smekend een beroep gedaan op Gods beloften van verlossing en vergeving. Daniël was trouw geweest in het gebed, zelfs toen het verboden werd. Zou God zelf ook trouw zijn? Ja, God ís trouw en betrouwbaar! Wat was het een geweldig moment, toen uit die leeuwenkuil een stem klonk. Mijn God heeft zijn engel gezonden en de muil van de leeuwen toegesloten, en zij hebben mij geen kwaad gedaan, omdat ik voor Hem onschuldig ben bevonden; maar ook tegen u, o koning, heb ik geen misdaad begaan. Hoor je dat? Daniël was niet voor niets zo gerust geweest: God is mijn Rechter, wist hij. Die hemelse Rechter had Daniël vrijgesproken en dus konden de leeuwen niets beginnen. God is inderdaad een reddende God. 4. Redt God altijd? Bij Daniël liep het dus allemaal goed af. Maar je hebt vast ook wel eens verhalen gehoord, dat gelovigen wél zijn gedood, omdat ze trouw wilden blijven aan God. Keizer Nero bijvoorbeeld heeft heel veel christenen gemarteld en op vreselijke manieren ter dood gebracht, onder andere door christenen door wilde leeuwen te laten verscheuren! En er zijn nog steeds landen, waar kinderen van God worden vervolgd en vermoord. Is God dan wel echt betrouwbaar? Dit is best een moeilijke vraag. Het is dan goed om te weten, dat jouw leven langer duurt dan de jaren die je op aarde rond loopt. Wat gebeurt er namelijk als je als kind van God sterft? Dan ga je toch naar de hemel? Dat heeft de Here ons in de Bijbel geleerd. En in de hemel mag je dan voor eeuwig leven, zonder vervolging, zonder ellende, zonder verdriet; niemand kan je daar meer weghalen! Dan ben je voor altijd bij de Here Jezus. God heeft nergens beloofd, dat je niets kan overkomen op aarde, maar wel dat Hij altijd bij je is en dat je er nooit alleen voor staat. Petrus schrijft daarover in zijn eerste brief: Als men u uitscheldt omdat u Christus volgt, prijs u dan gelukkig. Want het betekent dat de Geest van de glorie, de Geest van God, op u rust. (1Petr.4:14 - GNB) Als je vervolgd wordt, mag je dus weten dat Gods Heilige Geest op je rust, de Geest van de glorie, van de overwinning! Je zou kunnen zeggen: Gods hand ligt beschermend op je. Zou je dan niet meer gedood kunnen worden? Jawel, maar - zegt de Here Jezus ergens - Wees niet bang voor degenen die wel je lichaam maar niet je ziel kunnen doden. (Math.10:28 - GNB) Dit verhaal over Daniël doet me trouwens denken aan de Here Jezus zelf. Ook Hij werd op een gemene manier ter dood veroordeeld, hoewel ze niets tegen Hem konden vinden. Ook Hij kwam altijd voor het volk Israël op. Zelfs toen Hij aan het kruis hing, smeekte Hij God nog: Vader, vergeef het hun (Luc.23:34) Ook boven Hem werd de kuil gesloten, toen de steen voor de grafopening rolde. Toch bleef Jezus tot het einde toe trouw aan de opdracht van God. Hij stierf, omdat andere mensen slecht, zondig en gemeen waren. Maar op de derde dag verscheen een engel. De steen werd weggerold en Jezus kwam levend uit het graf! Zijn lichaam was gedood, maar zijn ziel konden ze niet kapot krijgen. Hij stond op met een nieuw (verheerlijkt) lichaam en Hij leeft, voor eeuwig! 5

6 Als je de Here Jezus trouw wilt volgen, krijg jij dat eeuwige leven ook! Dat belooft Hij: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie mijn woord hoort en Hem gelooft, die Mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven en komt niet in het oordeel, want hij is overgegaan uit de dood in het leven. (Joh.5:24) Dan ga je als vanzelf zingen, samen met koning Darius en Nebukadnezar: Hij is de levende God, die blijft in eeuwigheid Hij bevrijdt en redt er is geen andere god, die zó verlossen kan! Natuurlijk kan het je heel moeilijk worden gemaakt om dat te blijven geloven. Maar dan mag je van Daniël leren, dat je altijd kunt blijven bidden! Zeg maar gewoon tegen God, dat je Hem boven alles en iedereen stelt. Dan wordt je rustig, omdat je weet dat de trouwe, reddende God naar je luistert. Dan mag je erop vertrouwen, dat Gods Geest bij je is. Dat is dezelfde Geest die Jezus liet opstaan uit de dood. (zie Rom.8:11) Als Degene die de dood overwon bij je is, wat kan je dan eigenlijk gebeuren? In Spreuken 18:10 staat dat heel mooi: De naam van de Here is een sterke toren; de rechtvaardige ijlt (rent) daarheen en is onaantastbaar. Amen Schoonhoven, 26 januari 2003 Liederen: 439 Machtig is de naam van de Heer 461 Mijn Jezus, mijn Redder 270 Wie is God, behalve onze Heer Tekst: Rom. 8:31b-39 Als God voor ons is, wie zal tegen ons zijn? Hoe zal Hij, die zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard, maar voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenken? Wie zal uitverkorenen Gods beschuldigen? God is het, die rechtvaardigt; wie zal veroordelen Christus Jezus is de gestorvene, wat meer is, de opgewekte, die ter rechterhand Gods is, die ook voor ons pleit. Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking of benauwdheid of vervolging of honger, of naaktheid, of gevaar, of het zwaard? Gelijk geschreven staat: Om Uwentwil worden wij de ganse dag gedood, wij zijn gerekend als slachtschapen. Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem, die ons heeft liefgehad. Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven, noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten, noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Here. 6