STICHTING AYUBOWAN. Angela Koetsier van Uffelen Banknummer: NL12ABNA o.v.v. de naam van uw kind

Transcriptie

1 STICHTING AYUBOWAN Angela Koetsier van Uffelen Wahakotte Banknummer: NL12ABNA o.v.v. de naam van uw kind Good Shepherd Convent - Mount Madonna Wahacotte SRI LANKA Superior Sr. Mary Lakshika Beste schrijfouders Op de eerste plaats wil ik al mijn schrijfouders bedanken die me een lieve attentie of kerstkaart hebben gestuurd. Doet je toch goed, maar ik doe alles met plezier voor de kinderen en Ayubowan, zeker nu mijn man ook een onderdeel van Ayubowan is geworden. Wij hebben de eerste vergadering 19 maart met bestuur en contactpersonen weer achter de rug. Onder het genot van een hapje en drankje hebben we van enkele mensen afscheid genomen. Pieter de penningmeester en de contactpersonen Martha, Marianne en Olga. Maar waar we heel blij mee zijn is dat we tegelijkertijd nieuwe bestuursleden mochten begroeten, een nieuwe penningmeester Barry van der Tas en voor communicatie /PR Arjan de Boer. Zoals het er nu uit ziet begint Ayubowan te verjongen met deze nieuwe mensen. Fijn! Dus.wat overblijft is, nieuwe contactpersonen mogen zich aanmelden. Schroom niet, het is prachtig werk wat u voor de kinderen en schrijfouders hier kunt betekenen. ONZE KINDEREN EN HET TEHUIS. Eerst een mededeling van huishoudelijke aard. Sister Lakshika gaat per 1 mei Wahacotte verlaten en zal worden overgeplaatst naar Kandy. Zes jaar heeft ze Wahacotte onder haar hoede gehad, met veel plezier heb ik met haar gewerkt. Het was zogezegd een dijk van een zuster voor de kinderen en mij. Ze heeft zelfs vorig jaar een prijs gewonnen, het studie niveau van de meisjes ligt een stuk hoger dan gemiddeld. Ik heb nog geen idee wie de nieuwe zuster gaat worden.

2 Inmiddels enkele meisjes voor de wachtlijst, maar een van onze schrijfouders heeft 2 meisjes liefdevol in haar geestelijke armen gesloten. Heel veel dank daarvoor! We hebben dit keer heel veel tijd met de girls door kunnen brengen. Zondag 6 december hebben we met de kinderen en de zusters kerst gevierd. Na de zang, dans en kerstman kregen de kinderen allemaal een presentje, daar was ook een doosje knisperende chocola bij, het leek wel of er alleen nog konijntjes waren, het was doodstil en je hoorde de kids allemaal knagen op de chocola. Tijdens de knabbelpartij haalde we de loom elastiekjes uit de tas, als een wervelwind vlogen ze naar voren, inmiddels waren de chocolade doosjes leeg zodat we daar de elastiekjes in konden doen. De attributen van vorig jaar om te loomen hadden ze nog bewaard, ze konden zo weer aan de slag. Prachtig! Na nog wat dansen en armbandjes met ze maken was het weer tijd om richting Negombo te gaan. Het is toch al gauw 3 tot 4 uur rijden. De grote dag voor Gayanthri, 14 januari. Gayanthri is een jonge vrouw die 15 jaar geleden in het kindertehuis kwam, haar moeder ging in de keuken helpen. Vader was er in die tijd van door gegaan. Gayanthri had haar grote liefde gevonden en de universiteit met goed resultaat verlaten. Ze is nu 26 jaar dus er zou getrouwd gaan worden met een man van haar eigen leeftijd die ze zelf had ontmoet. Geen uithuwelijken dus Om uur vertrokken we naar Wahacotte, we wilde in geen geval te laat komen. Toen we, keurig op tijd arriveerde, zat ons bruidje al in vol ornaat te wachten. Ze zag er werkelijk prachtig uit. De zuster vroeg nog zenuwachtig aan ons of ze alles nu goed geregeld had. Omdat Gayanthri in het kindertehuis met haar moeder woont, trouwde ze vanuit het convent. De zuster heeft inderdaad alles moeten regelen, in die tijd is er heel wat slaap bij ingeschoten voor haar. Er moest ook zoveel geregeld worden, de versiering in de kerk, de dienst, de kleding van het bruidje (daar moest nog het e.e.a. aan versteld worden), schoenen zoeken, Gayathri had zulke kleine smalle voetjes dat er in geen velden of wegen schoenen voor haar te vinden waren, dan de jurken voor alle kinderen, de catering, de taart (die was trouwens heel erg lekker) de kaartjes etc. Vier meisjes uit het tehuis mochten bruidsmeisje zijn en van de bruidegom zijn kant waren er 4 jongens. Allemaal trotse kinderen met een nieuwe jurk en als klap op de vuurpijl, vrij van school. We konden nog even heerlijk met ze ravotten, alhoewel we natuurlijk wel voorzichtig moesten zijn vanwege hun mooie jurk, en die van ons natuurlijk. Het was een schitterende dag. Prachtige dienst met drie priesters, enkele meisjes zongen tijdens de dienst. De preek werd gehouden door pastoor bulderbas, zoals ik hem later noemde. Hij stond te preken met een bulderstem volgens mij konden ze 3 dorpen verder de preek volledig volgen. Enkele meisjes zongen in het koortje en een ander meisje mocht de lezing doen.

3 Niet alleen voor de dienst maar ook weer erna foto s, tientallen plaatjes zijn er geschoten. Je zag de kinderen genieten, ze wilde ook allemaal bij ons op de foto inclusief de plastic bloemen die daar als versiering stonden. Daarna tijd voor het buffet, kom ik binnen, zie de priesters zitten, zeg ik, ah father bulderbas, nou volgens mij konden ze die lach van hem opnieuw 3 dorpen verder horen. Wat een pracht mens, met zijn harde bulderlach en dito stem. Na de lunch wilde de leerkrachten die de meisjes bijles geven met ons babbelen. Ze waren vooral benieuwd wat de reden is dat wij kinderen helpen. Leuk gesprek, veel duidelijk over en weer. Tijd om afscheid te nemen van Gayanthri en Sudesh, het is ook voor ons tijd om naar huis te gaan. Die lieve sister Lakshika moest toch nog even een traantje laten toen Gayanthri met haar nieuwe man wegging. Zaterdag 16 januari. Ons uitje met de kinderen. Het was nog een heel gedoe voor het zover was. We hadden van vorig jaar nog geld dat een van de schrijfouders ons had gegeven om iets leuks met de ze te doen. We zouden dit keer 2 dagen weggaan. Zo gezegd, zo gedaan. Toen ik de boot etc. had geregeld bedacht de zuster een dag van te voren, dat een dag genoeg was omdat de kinderen de volgende dag bijlessen hadden en dat moest natuurlijk doorgaan. Afgebeld, maar wat dan. De meisjes zijn gek op een boottochtje. Dan maar in Negombo naar prijzen voor een boottochtje gevraagd, niet normaal, ze houden het daar op toeristenprijzen. Kort dag, wat kun je nog verzinnen. Ineens schoot me nog iets te binnen over een boottochtje op educatief gebied. Gebeld, waarachtig ze hadden super prijzen voor de srilankanen. Dan nog een lunch geregeld en bij de speeltuin in Negombo naar de prijzen gekeken. Sister Lakshika het blijde nieuws doorgegeven. Om 9.00 uur kwam de bus met de zusters en kinderen vlak langs ons huis in Negombo, dus we konden instappen, met veel zang en trommelgeroffel naar het eco centrum, daar kregen de kids eerst nog wat informatie over alles wat we tijdens de boottocht zouden zien aan bloemen en dieren. Allemaal een zwemvest aan en daar gingen we met 3 boten, ik kan u wel vertellen dat de grootste meisjes niets hebben gezien wat dieren en bloemen betreft. Het was in die boot meer dan dolle pret. In de mangrove hadden we een pauze en hebben we koek en snoep uitgedeeld. We hadden een paar kilo toffees bij ons de zak was binnen 10 minuten leeg. Na 2 uur varen waren we weer terug. Allemaal de bus in, op naar Negombo. We kwamen lang Cjoy waar we de 40 lunchpakketten hadden besteld, rook heerlijk en ze waren nog warm. Door naar de speeltuin, daar duurde het even voor we eindelijk binnen waren, er moesten namelijk 40 bonnetjes per stuk afgestempeld worden, op z n srilankaans zeg maar. Daar hebben de kinderen heerlijk zitten eten, we hebben nog 40 cornetto s gehaald. Er waren een aantal meisjes die niet eens wisten hoe ze een cornetto moesten open maken, ze hadden nog nooit zo n ijsje gegeten, kun je je toch niet voorstellen hier in Nederland.

4 Na de lunch, het ijs en plassen gaan we naar de kledingwinkels. De kleintjes hadden zo een leuke jurk gevonden, gelukkig want een van de kleintjes was nog maar nauwelijks buiten of ze moest overgeven. De grote hebben hun eigen smaak, dus we moesten van winkel naar winkel. Maar uiteindelijk zijn ze op een na, allemaal geslaagd. Het valt natuurlijk ook niet mee om als puber met een bepaald bedrag iets naar je zin te vinden. We zien de prijzen in Sri Lanka elk jaar stijgen. Toen ik de bus in kwam riepen de kinderen, auntie, auntie beach, please, maar de zuster had gezegd dat we niet meer naar het strand gingen. Mijn man nog even kletsen met de zuster en om uur, het was al bijna donker, hebben ze toch nog even kunnen pootje baden. De kinderen uit Wahacotte kunnen geen van allen zwemmen, dus ik kan me de zuster haar zorgen ook wel voorstellen, stel dat er iets zou gebeuren. Het probation office kijkt over de haar schouder mee. Maar met uncle erbij ging het prima. Om uur konden we de bus uitzwaaien en wij met de beentjes omhoog. Pffff, maar wat een super leuke dag met de meisjes LEUK BEZOEK. Nadat we begin februari met de nachttrein vanuit het oosten terug in Negombo waren, kreeg ik een mailtje van een vriend van een van de schrijfouders. (Aan de oostkust heb ik ook nog een kindertehuis). Of we in Moratuwa rugzakjes met spulletjes voor de kinderen in Wahacotte konden ophalen. Het probleem was dat we bijna naar huis gingen en geen tijd meer hadden om helemaal naar het zuiden te trekken. Je bent vaak zo 5 uur onderweg en dan moet je ook nog terug. Na wat heen en weer g d te hebben, bleken de dames, die de spullen hadden meegebracht toch een nacht in de buurt van Negombo te verblijven. Een telefoontje met een van de dames en de volgende morgen om 7.30 uur in de tuk richting hun hotel. Het bleek dat deze dames met een groepje van 8 waren, elk van hen had een Disney rugzak gevuld met 5 kilo spulletjes voor de meisjes in Wahacotte. Super lief en leuk! We hebben nog even aan de ontbijttafel bij de dames koffie gedronken en wat informatie uitgewisseld. De rugzakjes in de tuk en weer terug naar Negombo. Hoe gaan we dit oplossen..wij staan bijna op het punt om de terugreis te aanvaarden en 8 uur rijden om rugzakjes weg te brengen zou het ook niet meer gaan worden. De zuster gebeld, zij zou nl. nog voor een meeting naar Negombo komen, maar hoe gaat zij 40 kilo met het openbaar vervoer mee nemen, terwijl ze met de bus ook nog moet overstappen in Kurunegala. Eerst maar de zuster opgehaald van de bus en na een lekkere kop thee hadden we besloten haar geld te geven voor de tuk om bij een bus te komen die rechtstreeks naar Galewela gaat. Die kleine tengere sister Lakshika zou anders bezwijken onder de 40 kilo. Op haar hart gedrukt dat ze in Galewela weer een tuk zou nemen zodat ze voor de deur van het kindertehuis kon uitstappen.

5 Nadat we ongeveer wisten wanneer ze gearriveerd zou zijn, hebben we haar gebeld of ze nog leefde. Ze had net de spullen aan de kinderen uitgedeeld en inderdaad op de achtergrond was het een enthousiaste boel. Erg lief van de bewuste schrijfouder om dit zo te organiseren. Heel veel dank daarvoor! HULP GEZOCHT. Onze stichting is steeds op zoek naar nieuwe contactpersonen en/of schrijfouders. OVERBOEKING Afgelopen november heb ik 3.343,00 voor 29 kinderen overgeboekt. Hartelijk dank daarvoor! De eerste week van mei ga ik weer geld overmaken. Let u s.v.p. op de datum. INDIEN MOGELIJK GRAAG VOOR 1 MEI BINNEN! Op 1 april stond er voor op de rekening Schoolresults: Grade: Health: INTERNET, , PROVIDER Mocht u inmiddels of een andere provider hebben, wilt u dit dan s.v.p. aan mij doorgeven, kan gewoon per . U zou mij hier een groot plezier mee doen. WEBSITE STICHTING AYUBOWAN De website van onze stichting is de moeite van het bekijken waard. Heeft u ook zo genoten van het werkbezoek van Ayubowan op de site, youtube onder stichting Ayubowan of van waarbenjijnu? Het geeft een kleine impressie over het werk van onze stichting. Ook Wahacotte kunt u daar vinden. U kunt nog steeds Ayubowan steunen door iets te kopen via de site en naar affiliatie te gaan. Het kost u niets extra en is anoniem. Neemt u een eens kijkje! U klikt op en u kunt het zo volgen. Ik wens u een fijn contact met uw schrijfkind en een heerlijke zomertijd. Mocht u in de buurt zijn, koffie en/of thee is zo gezet. Het is leuk te zien dat er inderdaad schrijfouders zijn die ons adres weten te vinden. Namens de kinderen, veel dank voor de hulp die u hen geeft, waardoor zij naar school kunnen gaan. Heeft u nog vragen open of aanmerkingen dan kunt u me altijd bellen of mailen. Hartelijke groeten. Maart Angela Koetsier

6

7